eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5.1هزار دنبال‌کننده
16.8هزار عکس
2.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
مختصر برترين درودها رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، الْمُنْتَجَبِ الْمُصْطَفَى الْمُكَرَّمِ الْمُقَرَّبِ، أَفْضَلَ صَلَوَاتِكَ، وَ بَارِكْ‏عَلَيْهِ أَتَمَّ بَرَكَاتِكَ، وَ تَرَحَّمْ عَلَيْهِ أَمْتَعَ رَحَمَاتِكَ. پروردگار من، بر محمّد و خاندان محمّد كه برگزيده، اختيار شده، گرامى و مقرّب داشته شده‏اند، برترين درودهايت را بفرست و كامل‏ترين بركت‏هايت را بر او روان ساز و با سودمندترين رحمت‏هايت، بر او رحمت فرست. از اين فراز تا پايان فراز 61 ، امام سجاد عليه السلام بر پيامبر صلى الله عليه وآله و خاندان او عليهم السلام درود فرستاده و بعضى از ويژگى‏هاى درودِ برتر، را بيان مى‏دارد. خداوند متعال در آيه 56 سوره احزاب، مؤمنين را به درود و سلام فرستادن بر پيامبر صلى الله عليه وآله دعوت كرده و خود و ملائكه نيز، برترين درودها را بر پيامبر صلى الله عليه وآله فرستاده‏اند. لذا امام سجاد عليه السلام از خداوند مى‏خواهد كه برترين درودها را بر پيامبر صلى الله عليه وآله و خاندان پاكش بفرستد. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر درودى كامل بر رسول كامل رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً زَاكِيَةً لَا تَكُونُ صَلَاةٌ أَزْكَى مِنْهَا، وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً نَامِيَةً لَا تَكُونُ صَلَاةٌ أَنْمَى مِنْهَا، وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً رَاضِيَةً لَا تَكُونُ صَلَاةٌ فَوْقَهَا. پروردگار من، بر محمّد و خاندانش درود فرست، درود پيراسته‏اى كه درودى پيراسته‏تر از آن نباشد. و بر او درود فرست، درود فراوانى كه درودى فراوان‏تر از آن نباشد. و بر او درود فرست، درود خوشنودكننده‏اى كه درودى بالاتر از آن نباشد. از آنجايى كه پيامبرِ اكرم حضرت محمّد صلى الله عليه وآله اشرف، اكمل و والاترين انسانها و خاتم پيامبران است، درودى كه بر او نثار مى‏شود نيز بايد در شأن و مقامِ والاى ايشان باشد. لذا امام عليه السلام از خداوند، درودى را طلب مى‏كند كه والاترين درودهاست و در پيراستگى و كثرت، كامل‏ترين بوده و موجبات خوشنودى كامل پيامبر صلى الله عليه وآله را فراهم نمايد. چرا كه رسول اكرم صلى الله عليه وآله خود فرمودند: «حَيْثُما كُنْتُمْ فَصَلُّوا عَلىَّ فَاِنَّ صَلاتَكُمْ تَبْلُغنى»: «هر جا كه باشيد بر من درود فرستيد زيرا درود شما به من مى‏رسد». (ميزان الحكم 430 /5.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر صف رضا در وجود خداوند رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً تُرْضِيهِ وَ تَزِيدُ عَلَى رِضَاهُ، وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً تُرْضِيكَ و تَزِيدُ عَلَى رِضَاكَ لَهُ وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً لَا تَرْضَى لَهُ إِلَّا بِهَا، وَ لَا تَرَى غَيْرَهُ لَهَا أَهْلًا. پروردگار من، بر محمّد و خاندانش درود فرست، درودى كه خوشنودش سازد و بر خوشنودى‏اش بيفزايد. و بر او درود فرست، درودى كه تو را خوشنود كند و بر خوشنودى‏ات براى او بيفزايد. و بر او درود فرست، درودى كه براى او جز به آن راضى نشوى و جز او را سزاوار آن نبينى. «رِضَاه»: يكى از صفاتى است كه صاحبان شعور و اراده با آن توصيف مى‏شوند و به عبارتى، وصف صاحبان شعور و اراده است. در مقابل اين صفت، صفت خشم قرار دارد، و هر دو صفتِ وجودى هستند. بايد توجّه داشت كه رضا و خوشنودى، همواره به اوصاف و افعال مربوط مى‏شود. و مردم با اعمال، كردار، اوصاف و گفتارشان موجبات خوشنودىِ رسول خدا صلى الله عليه وآله و نيز پروردگارشان را فراهم مى‏كنند. توجّه به اين نكته لازم است كه رضا به خاطر اينكه بعد از وقوع، چيزى بدان متعلق مى‏شود، در نتيجه با وقوع و حادث شدن آن عمل، حادث مى‏گردد، لذا ممكن نيست آن را صفتى از اوصاف قائم به ذات خدا بدانيم، چون خداى تعالى منزّه هست از اينكه محل حوادث قرار گيرد. پس هر جا رضايت به خداى سبحان نسبت داده شده، بايد بدانيم كه رضا صفت فعل او و قائم به فعل اوست و صفتى است كه از فعل انتزاع مى‏شود. پس رضايت خدا از امرى از امور، عبارت از اين است كه اراده خدا با آن كار سازگار باشد. در نتيجه از آنجا كه اراده خدا به طور كلى دو قسم است، يكى تشريعى و يكى تكوينى، قهراً رضاى او هم دو قسم مى‏شود. رضاى تكوينى و رضاى تشريعى. پس هر امر تكوينى يعنى چيزى كه خدا اراده‏اش كرده و ايجادش نموده، مرضى به رضاى تكوينى خداست، و هر امر تشريعى يعنى دستورات و تكاليف اعتقادى و عملى، مرضى خداست، به رضاى تشريعى او. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
برنامه ی ◀️ انجام کارها هنگام تمایل دل 🔴 و قَالَ (علیه السلام): إِنَّ لِلْقُلُوبِ شَهْوَةً وَ إِقْبَالًا وَ إِدْبَاراً، فَأْتُوهَا مِنْ قِبَلِ شَهْوَتِهَا وَ إِقْبَالِهَا، فَإِنَّ الْقَلْبَ إِذَا أُكْرِهَ عَمِيَ. دل ها را روى آوردن و پشت كردنى است، پس دل ها را آنگاه به كار واداريد كه خواهشى دارند و روى آوردنى، زيرا اگر دل را به اجبار به كارى وادارى كور مى گردد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ با نشاط كارها را آغاز كنيد: قسمت اول 📜 امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به يك نكته اساسى روانشناسى اشاره كرده مى فرمايد: «براى دل هاى (آدميان) علاقه و اقبال و (گاه) تنفر و ادبار است هنگامى كه مى خواهيد كارى انجام دهيد از سوى علاقه و اشتياق وارد شويد، زيرا اگر قلب را مجبور به كارى كنند نابينا مى شود»; (إِنَّ لِلْقُلُوبِ شَهْوَةً وَإِقْبَالاً وَإِدْبَاراً، فَأْتُوهَا مِنْ قِبَلِ شَهْوَتِهَا وَإِقْبَالِهَا، فَإِنَّ الْقَلْبَ إِذَا أُكْرِهَ عَمِيَ). منظور از «قلب» و «قلوب» در اين عبارت، عقل و فكر انسان است كه حالات مختلفى دارد; گاهى در حال نشاط و علاقه به انجام دادن كارى و زمانى در حال تنفر و بى ميلى و بى علاقگى است. هر گاه در حال نشاط; مثلاً نشاط بر عبادات، به سراغ عبادت مى رويم و مى توانيم با حضور قلب عبادت را به نحو كامل احسن به پايان ببريم; اما در حالى كه تمايلات درونى موافق نيست كار به زحمت انجام مى شود و ايجاد خستگى و ناراحتى مى كند. ازاين رو در اين جمله آمده است كه مى فرمايد: «إنّ لِلْقُلُوبِ إقْبالاً وَإدْباراً; فَإذا أقْبَلَتْ فَاحْمِلُوها عَلَى النَّوافِلِ، وَإذا أدْبَرَتْ فَاقْتَصِرُوا بِها عَلَى الْفَرائِضِ; دل ها گاهى پرنشاط و زمانى بى نشاط است; آن گاه كه نشاط دارند آنها را بر انجام دادن مستحبات (علاوه بر واجبات) بگماريد و هنگامى كه بى نشاط اند تنها به انجام دادن واجبات قناعت نماييد». همین مضمون در کتاب شریف کافى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده و با تعبیر مشروح ترى در کلام امام على بن موسى الرضا(علیه السلام) دیده مى شود; آنجا که فرمود: «إِنَّ لِلْقُلُوبِ إقْبالاً وَإدْباراً وَنِشاطاً وَفُتُوراً فَإذا أقْبَلَتْ بَصُرَتْ وَفَهِمَتْ وَإذا أدْبَرَتْ کَلَّتْ وَمَلَّتْ فَخُذُوها عِنْدَ إقْبالِها وَنِشاطِها وَاتْرُکُوها عِنْدَ إدْبارِها وَفُتُورِها; دل ها اقبال و ادبار و نشاط و سستى دارند. هنگامى که اقبال کند (و پرنشاط باشد) حقایق را به خوبى مى بیند و مى فهمد و هنگامى که ادبار کند، ناتوان و ملول مى گردد، بنابراین در هنگام ادبار و نشاط به سراغ آن بروید و در هنگام ادبار و فتور آن را رها سازید». حقیقت این است که روح آدمى نیز مانند جسم او حالات مختلف دارد; گاه انسان از نظر جسمى خسته و ناتوان است; در این هنگام اگر کارى به او واگذارند به یقین به صورت کامل انجام نخواهد گرفت; یا خطا و اشتباه مى کند یا ناقص به جا مى آورد; اما هنگامى که جسم انسان داراى نشاط و قدرت و نیرو است، هر کارى را به خوبى انجام مى دهد. روح انسان نیز همین گونه است و به تعبیر بعضى از عرفا گاه در حالت قبض است و گاه بسط; در حالت قبض باید فشارى به خود نیاورد; اما در حالت بسط انسان باید با شتاب به سراغ اهداف سازنده برود. مطالعه در حال نشاط لذت بخش و عمیق و پرفایده و در حال ملالت و ادبار خستگى آور و بسیار سطحى و گاه آمیخته با انواع اشتباهات است. 👈ادامه دارد ... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ با نشاط كارها را آغاز كنيد: قسمت 2 📜 به همین دلیل در همه جاى دنیا براى بهره ورى بیشتر از کار کارگران و کارمندان، سعى مى کنند عوامل نشاط را براى آنها فراهم آورند و مرخصى ها، جایزه ها و تزیین محل کار و اطراف آن و استفاده از درختان سرسبز و باغچه هاى پرگل همه براى ایجاد نشاط است. البته آنها از وسایل نامشروعى مانند انواع موسیقى نیز براى این کار استفاده مى کنند. در شریعت اسلامى نیز براى ایجاد نشاط، مخصوصاً در مورد عبادات، عوامل مختلفى دیده مى شود. وضو گرفتن پیش از نماز به یقین نشاط آور است. مضمضه و استنشاق آب در دهان و بینى افزون بر نظافت، ایجاد نشاط مى کند. دستور داده شده قرآن و اذان با صداى زیبا و صوت حسن خوانده شود تا نشاط آور باشد. جمعه و جماعت ایجاد نشاط در عبادت مى کند و از همه مهم تر فصاحت و بلاغت قرآن خود عامل مهمى براى نشاط در قرائت قرآن است که تا اعماق قلب انسان نفوذ مى کند. همچنین وعده هاى حقیقى براى مطیعان و نیکوکاران و مجاهدان و شهیدان به نعمت هاى بسیار لذت بخش بهشتى نشاط آور است. بسیارى از غذاها که در قرآن مجید به آنها اشاره شده نیز غذاهاى نشاط آور است. خواب شب که به آن توصیه شده رفع ملال مى کند و نشاط مى آورد. این موضوع از آیات و روایات به کتب فقهى ما نیز نفوذ کرده و بعضى از فقها تصریح کرده اند که نوافل را به هنگام عذر مى توان ترک کرد و یکى از عذرها را غم و اندوه شمردند. مرحوم نراقى در کتاب مستند مى گوید: منظورشان این نیست که در این حال استحباب ندارد، چرا که اگر در آن حال نیز به جا آورده شود اجماع بر صحت و ثواب آن است بلکه منظور این است که در مورد چنین اشخاصى تأکید بر نافله نمى شود سپس به روایت بالا که از کتاب کافى نقل کردیم اشاره مى کند 👈ادامه دارد ... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْاْ مِنْكُم فِى السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَسِئِينَ‏ قطعاً شما از (سرنوشت) كسانى از خودتان كه در روز شنبه، نافرمانى كردند (و به جاى تعطیل كردن كار در این روز، دنبال كار رفتند) آگاهید، ما (به خاطر این نافرمانى) به آنان گفتیم: به شكل بوزینه‌هاى مطرود در آیید. 🔴 هر كس راه خدا را كنار بگذارد، بوزینه صفت، مقلّد دیگران خواهد شد. «كونوا قِردة خاسئین» 👤استاد ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2