eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.5هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ اعمال روزها و شب های 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز 👉🏻 1da.ir/pxKPaI 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
Behzad Beig - tabe banafsheh.mp3
2.19M
✳️ تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان قال و مقال عالمی می‌کشم از برای تو دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار گوشه تاج سلطنت می‌شکند گدای تو خرقه زهد و جام می گر چه نه درخور همند این همه نقش می‌زنم از جهت رضای تو شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر کاین سر پرهوس شود خاک در سرای تو شاه‌نشین چشم من تکیه گه خیال توست جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو خوش چمنیست عارضت خاصه که در بهار حسن خوش کلام شد مرغ سخنسرای تو 🔅 برنامه ی روزانه ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
«3» اللَّهُمَّ وَأَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ .... خدايا! سلام رسان ! بر یاران پیامبر صل الله علیه و آله به ويژه ، آنان كه شرط همنشينى با او را، به خوبى پاس داشتند ... نه !!! 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 7 1 🔴 صفات منفى بعضى از صحابه‏ از آيات شريفه قرآن کریم (در بحث قبل : ) استفاده مى‏شود كه گروهى از آنان كه مصاحب رسول خدا صلى الله عليه و آله بودند و به قول آقايان، صحابه پيامبر شمرده مى‏شوند داراى صفات منفى زير بودند: 1- بيمارى دل. 2- ترغيب مردم به برگشت از جبهه قبل از درگيرى و تنها گذاشتن رسول خدا. 3- آماده بودن به بازگشت به شرك و اوضاع جاهليت. 4- شكستن عهد خدا. 5- ترس از مرگ و كشته شدن كه اخلاق يهود است. 6- علاقه شديد به حيات مادّى. 7- ضعف نفس. 8- بازداشتن مردم از مبارزه در راه حق. 9- خشم و عصبانيّت بى‏مورد. 10- بخل. 11- حرص. 12- بى‏ايمانى. 13- كم كارى. 14- علاقه به دور بودن از مسائل الهى و اجتماعى. شما را به خدا قسم و به حقيقت سوگند، كسانى كه وجودشان ظرف اين اوصاف است اوصافى كه برخى از آنها علّت غضب حق و طرد از رحمت رب و دچار كننده انسان به عذاب قيامت است، مى‏توانند به عنوان عادل، مجتهد، معذور، اهل نجات و مورد اقتدا باشند؟! اين جاست كه انسان منصف همانند بعضى از بزرگان اهل سنّت به صدور روايتِ: ... أصْحابى كَالنُّجُومِ بِأيِّهِمُ اقْتَدَيْتُمُ اهْتَدَيْتُمْ. ياران من چون ستارگانند، از هر كدام پيروى كنيد هدايت يابيد. از رسول خدا صلى الله عليه و آله شك مى‏كند و به اين نتيجه مى‏رسد كه به گفته رسول خدا: روايتِ مخالفِ آيات قرآن از منبع وحى صادر نشده و چيزى جز تهمت به محمّد صلى الله عليه و آله نيست. اگر اين روايت صحيح باشد، پس بايد گفت مى‏توان از صحابه‏اى كه به فرموده قرآن در آيات دوازدهم تا بيستم سوره احزاب داراى چهارده خصلت شيطانى بودند پيروى كرد، در اين صورت بين گفتار پيامبر و قرآن مجيد كه مى‏فرمايد از كافر و مشرك و منافق اطاعت مكن ضدّيت است در حالى كه اينچنين نيست، بر ماست كه از اهل صدق پيروى كنيم و به اين معنا يقين داشته باشيم كه قرآن با سنّت صادر شده از رسول اكرم يكى است. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 294 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 7 2 🔴 در قسمتى از مقاله چهارم كتاب «سِرُّالْعالَمَيْن» آمده است كه صحابى بودن مانع از دچار شدن به هوا و هوس و انحراف از جاده حق و حقيقت و بريدن از واقعيت‏ها و چشم پوشى از حقايق نيست. غزالى در آن مقاله مى‏گويد: «نسبت به خلافت، اتّفاق فريقين است بر اين كه حجاب از صورت دليل برداشته شده، همه كس واقع و حقيقت را با كمال وضوح و آشكارا فهميده است و از اين رو هر گونه شك زايل و ترديد مرتفع و به طور قطع و يقين امام على عليه السلام جانشين و خليفه بلافصل شناخته شده. چه، آن كه اجماع گروههاى مختلف و جماهير مسلمين بر صحّت وقوع قضاياى غدير خم و شمول خطبه آن روز نسبت به مورد بحث منعقد است و به اين ملاك هر اشكالى بى‏مورد و هر اعتراضى لغو و باطل است؛ زيرا همين كه رسول خدا صلى الله عليه و آله سخن فرسائى خود را به پايان برد، فورى عمر مبادرت به تظاهر نموده تبريكات‏ لازمه را ضمن بيان «بَخٍّ بَخٍّ لَكَ يا عَلِىُّ» «1» تقديم نمود. بديهى است اين نحوه تبريك گفتن تسليم در برابر صدور فرمان جديد و رضايت به وقوع خلافت على عليه السلام است. با اين كه او و دوستانش و عدّه‏اى ديگر با كمال طوع و رغبت سر تسليم پيش آورده تشريفات بيعت و تبريك را فراهم نمودند، اما پس از وفات پيامبر، نفس امّاره بر آنها غالب و حبّ رياست و جاه‏طلبى، عواطف و مزاياى انسانى را از آنها سلب، خرگاه خلافت سازى را بالا برده، سازمان سياست مذموم خليفه تراشى را در سقيفه تهيه نمودند. چرا كه شهوتشان به حركت آمد، اشتياق مفرط پيدا نمودند كه پرچم‏هاى نيرو را در اهتزاز و صفوف سواره و پياده را زير فرمان خويش مشاهده نمايند. توسعه كشور و فتح بلاد كنند تا نام خود را به صفحات تاريخ به وديعه بگذارند، لذا جام شراب هواى نفسانى را نوشيدند و به قهقرا برگشتند. قرآن را پشت سر و احكام و سنّت رسول الهى را ملعبه خود نموده، دين را به دنيا فروختند. چه معامله زشتى با خدا كردند كه جز پنهان كردن حق و ورشكستگى در آخرت نتيجه ديگرى نداشت. اگر چنين نبود چرا به انكار حقّ على برخاستند و در مرض موت پيامبر وقتى براى نوشتن آنچه لازم بود كاغذ و دوات طلبيد در پاسخش: إنَّ الرَّجُلَ لَيَهْجُرُ. همانا اين مرد هذيان و نامربوط مى‏گويد. گفتند؟ اگر در امر خلافت خود حربه اجماع به كار برند، بدون شك اين حربه‏ قابل نقض است چه آن كه عبّاس و پسرانش و على با زن و فرزندانش و گروهى از اهل ايمان در آن اجماع شركت نداشتند، همچنين بعضى از حاضران در سقيفه با آن اجماع مخالفت نموده، از آن جمع خارج شدند و پس از آنهم انصار به مخالفت برخاستند.» «1» شما اگر به كتاب‏هاى «الغدير»، «عبقات»، «مراجعات» و «نص در برابر اجتهاد» مراجعه كنيد، وضع ناهنجار بعضى از صحابه را نسبت به خلافت، بيت المال، اخلاق و حقوق مردم خواهيد ديد، كه تمام آن قضايا در آن كتب از معتبرترين روات و حفّاظ حديث و مؤلّفان عظيم القدر اسلامى نقل شده است. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 294 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 7 3 🔴 راستى كه كمال بى‏انصافى است، يك مدّعى اسلام بر خلاف صريح آيات و روايات و تواريخ، تمام صحابه را بدون استثنا خالى از عيب و نقص بداند، و اگر متخلّف بداند معذور و مخطى در اجتهاد بداند. عدّه بسيارى از مسلمانان تصوّر مى‏كنند، تنها شيعيان هستند كه نسبت به بعضى از صحابه بدبين‏اند و آنان را متخلّف از احكام صريح اسلام دانسته و ممنوع از رحمت الهى قلمداد مى‏كنند، در صورتى كه اين طور نيست، بسيارى از كتب اهل سنّت بازگوكننده مَثالب و معايب عدّه‏اى از صحابه‏اند و متأسفانه مؤلّفان آنها محض حقگويى و اقرار به بعضى از مسائل كه قرآن هم بر آنها دلالت دارد در زمان خود به توسط متعصّبانى كه كوركورانه، عادت به قبول مسائل ناحق دارند به انواع بلاها و شكنجه‏ها و سختى‏ها دچار شدند و عمرى را به در به درى گذراندند تا از دنيا رفتند و حتّى آنان را در حالى كه تا آخر عمر پايبند به مكتب اهل سنّت و مدرسه خلفا بودند رافضى خواندند. حافظ ابن عقده ابوالعبّاس احمد بن محمّد بن سعيد همدانى متوفّى 333 قمرى از اكابر علماى اهل سنّت است، علماى رجال از قبيل ذهبى و يافعى وى را توثيق نموده‏اند و در حالات وى مى‏نويسند: سيصد هزار حديث با سندهاى آن از حفظ داشت. ولى چون در مجامع عمومى قرن چهارم هجرى در كوفه و بغداد مثالب و معايب بعضى از صحابه مشهور را مى‏گفته او را رافضى خواندند و از نقل رواياتش خوددارى نمودند، چنانكه ابن كثير و ذهبى و يافعى درباره او نوشته‏اند: إنَّ هذَا الشَّيْخَ كانَ يَجْلِسُ فى جامِعِ بَراثا و يُحَدِّثُ النّاسَ بِمَثالِبِ الشَّيْخَيْنِ، وَلِذا تُرِكَتْ رِواياتُهُ وَإلّا فَلا كَلامَ لِأحَدٍ فى صِدْقِهِ وَثِقَتِهِ. اين شيخ در مسجد براثا مى‏نشست و معايب شيخين را براى مردم بازگو مى‏كرد، براى همين خاطر روايات او را ترك نموده و از نقل احاديث او امتناع ورزيده‏اند، ورنه در صداقت و موثّق بودن او احدى شك ندارد. ببينيد رجال شناسان بزرگ اهل سنّت وى را در حدّ اعلاى راستى و صداقت و وثاقت مى‏دانند، امّا به خاطر حقگويى‏اش از نقل روايات او امتناع مى‏كنند. اين است تعصّب جاهلى و چشم پوشى از حق، كه انسان به راستى و درستى و وثاقت و امانت كسى يقين داشته باشد ولى حرف او را باور نكند! محمّد بن جرير طبرى زمانى كه در سنّ هشتاد و شش سالگى در سال 310 در بغداد از دنيا رفت، به خاطر بيان بعضى از حقايق از ترس متعصّبين و خطر احتمالى جنازه‏اش را شبانه در خانه خودش دفن كردند. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 294 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 7 4 🔴 صحابى‏هاى متمرّد شما درباره كسانى كه از حَكَم و پسرش مروان- كه هر دو به زبان رسول خدا صلى الله عليه و آله لعن شدند و براى هميشه امر به تبعيد آنان داد- جانبدارى كردند و آنان را پُست وزارت دادند و دست غارتشان را در بيت المال باز گذاشتند چه مى‏گوييد؟ شما درباره متخلّفان از جيش اسامه كه پيامبر اكرم صريحاً آنان را لعنت كرد و تمام كتب حديث و تاريخ نقل كرده‏اند چه مى‏گوييد؟ شما درباره ده نفر صحابى مشهور كه بعد از نزول آيه حرمت شرب خمر در مجلسى سرّى شراب خوردند و اشعارى در مرثيه كشته شدگان كفّار جنگ بدر گفتند و كتاب‏هاى: بخارى در تفسير آيه خمر در سوره مائده، مسلم بن حجّاج در كتاب اشربه باب تحريم خمر، احمد بن حنبل در «مسند»، ابن كثير در تفسيرش، سيوطى در «الدُّرّ المنثور»، طبرى در تفسيرش، ابن حجر عسقلانى در «الاصابه» و در «فتح البارى»، بدرالدين حنفى در «عمدة القارى» و بيهقى در «سنن» «1»، به نام و رسم آنان اشاره كرده‏اند چه مى‏گوييد؟ شما جهل و بى‏خبرى برخى از صحابى مشهور را نسبت به قرآن و احكام اسلام- كه جلد ششم «الغدير» مفصّلِ صد قسمت آن را از كتب اهل سنّت و يك صحابى مشهور نقل كرده است و اين بى‏خبرى و بى‏خبرى‏ها، باعث انحراف مسلمين از صراط مستقيم الهى شد- چه پاسخ مى‏دهيد؟ 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 294 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
«3» اللَّهُمَّ وَأَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ .... خدايا! سلام رسان ! بر یاران پیامبر صل الله علیه و آله به ويژه ، آنان كه شرط همنشينى با او را، به خوبى پاس داشتند ... نه !!! 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
دعای 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "در روز " ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه : 🔹اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى أَوْلِيَائِهِمُ الْمُعْتَرِفِينَ بِمَقَامِهِمُ، الْمُتَّبِعِينَ مَنْهَجَهُمُ، الْمُقْتَفِينَ آثَارَهُمُ، الْمُسْتَمْسِكِينَ بِعُرْوَتِهِمُ، الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلايَتِهِمُ، الْمُؤْتَمِّينَ بِإِمَامَتِهِمُ، الْمُسَلِّمِينَ لِأَمْرِهِمُ، الْمُجْتَهِدِينَ فِى طَاعَتِهِمُ، الْمُنْتَظِرِينَ أَيَّامَهُمُ، الْمَادِّينَ إِلَيْهِمْ أَعْيُنَهُمْ، الصَّلَوَاتِ الْمُبَارَكَاتِ الزَّاكِيَاتِ النَّامِيَاتِ الْغَادِيَاتِ الرَّائِحَاتِ🔹 🔸خدايا بر ائمه (عليهم السلام) كه مقام آنان را شناختند، و به روش آنها رفتند و آثار آن را پيروى كردند و به آنان پيوستند ولايت آنان را دست آويز خود ساختند و پيشوايى آنها را پذيرفتند و فرمان آنها را گردن نهادند و در اطاعت آنها كوشيدند، در انتظار روزگار دولت آنها نشستند، چشمان خود را سوى آنها دوختند، درودها نثار كن، فرخنده و پاکیزه هر بامداد و شامگاه🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مختصر امام اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى أَوْلِيَائِهِمُ الْمُعْتَرِفِينَ بِمَقَامِهِمُ، الْمُتَّبِعِينَ مَنْهَجَهُمُ، الْمُقْتَفِينَ آثَارَهُمُ، الْمُسْتَمْسِكِينَ بِعُرْوَتِهِمُ، الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلَايَتِهِمُ، الْمُؤْتَمِّينَ بِإِمَامَتِهِمُ، الْمُسَلِّمِينَ لِأَمْرِهِمُ، الْمُجْتَهِدِينَ فِي طَاعَتِهِمُ، الْمُنْتَظِرِينَ أَيَّامَهُمُ، الْمَادِّينَ إِلَيْهِمْ أَعْيُنَهُمُ الصَّلَوَاتِ الْمُبَارَكَاتِ الزَّاكِيَاتِ النَّامِيَاتِ الْغَادِيَاتِ الرَّائِحَاتِ. خداوندا و بر دوستان آنها كه اعتراف‏كنندگان به مقامشان، پيروان راه روشنشان، رهروان نشانه‏هايشان، چنگ‏زنندگان به دستاويزشان، تمسّك‏جويان به ولايتشان و اقتداكنندگان به امامتشان، تسليم‏شدگانِ فرمانشان، كوشش‏كنندگان در طاعتشان، منتظران روزهاى (دولت) آنان، و چشم‏دوختگان به ايشانند، درودهاى مبارك، پاك، فزاينده (در) هر صبح و شام، بفرست. اين فراز به بايسته‏هاى دوستداران ائمه اطهار عليهم السلام اشاره كرده، وظايفى را نسبت به آنان تبيين مى‏نمايد كه پيرو واقعى ائمه معصومين عليهم السلام را داراى ده خصوصيت مى‏نمايد: 1 - اعتراف‏كننده به مقام ائمه عليهم السلام است. 2 - تبعيت‏كننده راه و روش آنها مى‏باشد. 3 - پيروى‏كننده نشانه‏هاى آنان است. 4 - به ريسمان محكم آنان چنگ زده و در طوفان حوادث آنها را رها نمى‏كند. 5 - به ولايت آنان تمسك مى‏جويد. 6 - اقتدا به امامت ايشان نموده، پيرو واقعى پيشوايان است. 7 - تسليم فرمانشان مى‏باشد. 8 - در اطاعت از آنان از هيچ كوششى دريغ نمى‏كند. 9 - در انتظار برپايىِ دولت حقه آنان، روز را از شب نمى‏شناسد و چشم به راه است. 10 - چشم به آنان دوخته تا هيچ فرمانى را سرپيچى نكند و از طرفى راه و رسم زندگى و تمامى احكام و دستورات را از آنها بگيرد و هيچ دستورى از آنان صادر نگردد، مگر آنكه او شنيده و عمل كرده باشد. «الْمُنْتَظِرِينَ أَيَّامَهُم»: منتظر كسى است كه انتظار مى‏كشد و انتظار آنگاه كه در مورد امام معصوم به كار رود، به معناى چشم داشت هميشگى به وعده بزرگ خداوند است كه روزى فرارسد تا بشر در سايه عدالت كامل به رهبرى بقية اللّه الاعظم حضرت مهدى (عجل اللّه) زندگى كند. فردِ منتظر كسى است كه براى تَحقّقِ برپايى اين حكومت تلاش كرده، عليه ظلم و فساد مبارزه مى‏كند و زمينه‏هاى ظهور امام عصر را فراهم مى‏آورد. در گفتار پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله و ائمه معصومين عليهم السلام چنين انتظارى بهترين اعمال و عبادت‏ها شناخته شده، فرد منتظر بزرگ‏ترين مجاهد و مبارِز در راه خدا شمرده شده است. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ دعای امام سجاد علیه السلام برای علیهم السلام 🔴 ما هم با الگو گیری از امام سجاد علیه السلام زمزمه میکنیم .. خدایا دوستان اهلبیت و شیعیان ایشان را در سرتاسر عالم یاری کن .... ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
برنامه ی ◀️ ارزشمند وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَ مَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ، وَ مَنْ خَافَ أَمِنَ، وَ مَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ، وَ مَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ، وَ مَنْ فَهِمَ عَلِمَ. علی علیه السلام که درود خدا بر او فرمودند : كسى كه از خود حساب كشد( ) ، سود مى برد، و آن كه از خود غفلت كند زيان مى بيند، و كسى كه از خدا بترسد ايمن باشد، و كسى كه عبرت آموزد آگاهى يابد، و آن كه آگاهى يابد مى فهمد، و آن كه بفهمد دانش آموخته است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ شش اندرز ناب: قسمت اول 📜 در اين كلام حكيمانه شش جمله وجود دارد كه سه جمله از آن مستقل از يكديگر و سه جمله مرتبط با يكديگر است و هر كدام نكته اى را بيان مى كند، مى فرمايد: «هر كس به حساب خود برسد سود مى برد و آن كس كه غافل بماند زيان مى بيند. كسى كه (از خدا) بترسد ايمن مى گردد و كسى كه عبرت گيرد بينا مى شود و آن كس كه بينا گردد (حقايق را) مى فهمد و آن كس كه (حقايق را) بفهمد دانا مى شود»; (مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَمَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ، وَمَنْ خَافَ أَمِنَ، وَمَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ، وَمَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ، وَمَنْ فَهِمَ عَلِمَ). هميشه مسئله در زندگى مادى مردم وسيله اى براى پرهيز از زيان ها بوده است و وسايل مختلفى براى ثبت و ضبط حساب ها از قديم الايام فراهم كرده اند. در عصر و زمان ما اين وسايل بسيار متنوع و پيچيده شده و دقيق ترين حساب ها را نگهدارى مى كند. بررسى حساب سبب مى شود كه اگر انسان احساس زيان كرد به سراغ نقطه هاى آسيب پذير برود و آنها را اصلاح كند تا زيان، تبديل به سود گردد. اصولاً تمام اين جهان بر اساس حساب و نظم آميخته با آن قرار گرفته است. هر گاه درون بدن خود را ملاحظه كنيم در منطقه خون ما حساب دقيقى حكمفرماست; بيش از بيست فلز و شبه فلز و مواد مختلف حاصل از آن خون ما را تشكيل مى دهد و به مجرد اين كه نظم آن به هم بخورد بيمارى حاصل مى شود. به همين دليل پزشكان اولين دستورى را كه مى دهند محاسبه اجزاى تشكيل دهنده خون از طريق آزمايش است تا به وسيله اين حسابگرى جلوى بيمارى را بگيرند. آن كس كه اين آزمايش ها را به فراموشى بسپارد ممكن است زمانى متوجه شود كه خسارت و زيان وسيعى دامن او را گرفته، در امور مادى دنيا ورشكست و در مسائل طبيعى مانند سلامتى جسم گرفتار بيمارى هاى غير قابل علاج شده است. اسلام مى گويد: در امور معنوى نيز بايد همين گونه بلكه دقيق تر به حساب خويش رسيد. آن كس كه مراقب اعمال خويش باشد و حسابرسى دقيق كند سود معنوى مى برد و كسى كه از آن غافل گردد گرفتار خسران و زيان در دنيا و آخرت مى شود. در حدیثى از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «لا یَکُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتّى یُحاسِبُ نَفْسَهُ أشَدَّ مِنْ مُحاسَبَةِ الشَّریکِ شَریکَهُ وَالسَّیِّدُ عَبْدَهُ; انسان فرد باایمانى نخواهد بود مگر زمانى که با دقت اعمال خود را محاسبه کند; دقیق تر از آنچه شریک به حساب شریک خود مى رسد یا مولا به حساب بنده خویش». حسابگرى در مسائل معنوى و امور اخروى باید شدیدتر و دقیق تر باشد، زیرا غیر ما حسابگرانى هستند که حساب دقیق اعمال ما را دارند، در حالى که در امور مادى، هر کس خودش حسابگر خویش است و معمولا کسى بر او نظارتى ندارد. قرآن مجید مى گوید: «(وَإِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ * کِرَاماً کَاتِبِینَ * یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ); و به یقین نگاهبانانى بر شما گمارده شده، والا مقام و نویسنده (اعمال نیک و بد شما) که مى دانند شما چه مى کنید». در جاى دیگر مى فرماید: روز قیامت خطاب به گناهکاران مى شود و خداوند به آنها مى گوید: «(هَذَا کِتَابُنَا یَنطِقُ عَلَیْکُمْ بِالْحَقِّ إِنَّا کُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ); این نامه اعمال شماست که ما نوشته ایم و به حق بر ضدّ شما سخن مى گوید; ما آنچه را انجام مى دادید مى نوشتیم». در روایات اسلامى تأکید شده است که همه روز به حساب خود برسید; یعنى شب هنگام همان گونه که معمول بسیارى از بازرگان ها و تجار است که دفاتر خود را به خانه مى برند و به حساب روز خود مى رسند شما هم شب هنگام به اعمالى که در روز انجام دادید نگاهى حسابگرانه بیفکنید; اگر خطایى بوده توبه کنید و اگر کار خوبى بوده شکر خدا به جا آورید و آن را تکرار نمایید. امام کاظم(علیه السلام) در حدیثى مى فرماید: «لَیْسَ مِنّا مَنْ لَمْ یُحاسِبْ نَفْسَهُ فی کُلِّ یَوْم فَإنْ عَمِلَ خَیْراً اسْتَزادَ اللهَ مِنْهُ وَحَمِدَ اللهَ عَلَیْهِ وَإنْ عَمِلَ شَرّاً اسْتَغْفَرَ اللهَ مِنْهُ وَتابَ إلَیْهِ; کسى که همه روز به حساب خود نرسد از ما نیست; اگر کار خیرى انجام داده از خداوند توفیق فزونى بطلبد و خدا را بر آن شکر بگوید و اگر کار بدى انجام داده استغفار کند و توبه نماید و به سوى خدا باز گردد». ارباب سیر و سلوک نیز براى پیمودن مسیر قرب خدا از نخستین توصیه هایى که به رهروان این راه مى کنند مراقبت اعمال و سپس محاسبه آن است، چرا که بدون آن، پیمودن این راه پر خوف و خطر امکان پذیر نیست. ادامه دارد ... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ شش اندرز ناب: قسمت 2 📜 سپس امام(علیه السلام) در سومین جمله از این گفتار حکیمانه به این مسأله اشاره مى کند که اگر کسى خواهان امنیت و آرامش است باید خائف باشد; همیشه خوف سپرى است در برابر حوادث خطرناک و راز این که خداوند آن را در وجود انسان قرار داده، این است که اگر ترسى در کار نباشد خیلى زود انسان خود را به پرتگاه ها مى افکند و در چنگال حوادث سخت گرفتار مى سازد و به مرگ زودرس مبتلا مى شود. البته اگر این خوف در حد اعتدال باشد به یقین سپرى در برابر بلاهاست و اگر به افراط بینجامد انسان را از تلاش و کوشش باز مى دارد و به محرومیت منجر مى شود و اگر به تفریط گراید و از موجودات خطرناک نترسد گرفتار انواع حوادث مرگبار خواهد شد. شک نیست که خوف در کلام امام(علیه السلام) اشاره به خوف از خدا یعنى خوف از عدالت و مجازات هاى عادلانه اوست. کسانى که داراى چنین خوفى باشند از عذاب الهى در دنیا و آخرت در امانند و به عکس آنها که تنها به رحمت او امیدوار گردند و اثرى از خوف در وجود آنها نباشد آلوده انواع گناهان شده و گرفتار مجازات خداوند در این سرا و آن سرا مى شوند. به همین دلیل در تعلیمات دینى ما کراراً آمده است که انسان باایمان باید با دو بال خوف و رجا پرواز کند. امام صادق(علیه السلام) از وصایاى لقمان حکیم جمله اى را نقل مى کند و مى فرماید: در وصایاى لقمان مسائل شگفت آورى بود. از همه شگفت آورتر این که به فرزندش چنین گفت: «خَفِ اللهَ عَزَّوَجَلَّ خیفَةً لَوْ جِئْتَهُ بِبِرِّ الثَّقَلَیْنِ لَعَذَّبَکَ وَأرْجُ اللهَ رَجاءً لَوْ جِئْتَهُ بِذُنُوبِ الثَّقَلَیْنِ لَرَحِمَکَ; آن گونه از خداوند عزوجل ترسان باش که اگر تمام اعمال نیک جن و انس را به جا آورى احتمال ده که تو را (به سبب بعضى از اعمالت) عذاب مى کند و آنچنان به خداوند امیدوار باش که اگر گناه انس و جن را انجام داده باشى ممکن است مشمول رحمت او واقع شوى». سپس امام صادق(علیه السلام) افزود: پدرم چنین مى فرمود: «إنّه لَیْسَ مِنْ عَبْد مُؤْمِن إلاّ وَفی قَلْبِهِ نُورانِ: نُورُ خیفَة وَنُورُ رَجاء لَوْ وُزِنَ هذا لَمْ یَزِدْ عَلى هذا وَلَوْ وُزِنَ هذا لَمْ یَزِدْ هذا; در قلب هر فرد با ایمانى دو نور هست: نور خوف و نور رجا، اگر این را وزن کنند چیزى اضافه بر آن نیست و اگر آن را وزن کنند چیزى اضافه بر این نخواهد بود». البته منظور این نیست که واقعاً همه گناهان را انجام مى دهند و با همان حالت از دنیا مى روند; بلکه مقصود این است که امیدوار باشند سرانجام توبه مى کنند و در مقام اصلاح بر مى آیند و سپس از دنیا مى روند. در روایت دیگرى در همان باب از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم که راوى عرض مى کند: جمعى از دوستان شما هستند که خود را آلوده گناهان مى کنند و مى گویند: امید (به رحمت خدا و محبت اهل بیت) داریم، امام فرمود: «کَذَبُوا لَیْسُوا لَنا بِمُوال; آنها دروغ مى گویند از دوستان ما نیستند». سپس افزود: «اُولئِکَ قَوْمٌ تَرَجَّحَتْ بِهِمِ الاْمانِىُّ مَنْ رَجا شَیْئاً عَمِلَ لَهُ وَمَنْ خافَ مِنْ شَىْء هَرَبَ مِنْهُ; آنها کسانى هستند که در چنگال آرزوها گرفتار شده اند (زیرا) کسى که امید به چیزى داشته باشد براى آن عمل مى کند و کسى که از چیزى بترسد از آن مى گریزد». آن گاه امام در سه جمله اخیر از کلام نورانى خود به این نکته اشاره مى کند که اگر انسان با چشم عبرت به اطراف خود بنگرد به حقایق این عالم آشنا مى شود، سپس به تحلیل آن حقایق مى پردازد و اسباب و نتایج آن را درک مى کند و کسى که به اسباب و نتایج آن حقایق آشنا مى گردد عالم مى شود; یعنى راه را به سوى مقصد پیدا مى کند. در واقع پیوند ناگسستنى میان سه موضوع هست: چشم عبرت داشتن، تحلیل حوادث کردن و عالم و آگاه شدن. منظور از عبرت گرفتن این است که انسان حادثه اى را که مى بیند نخست به مقدماتى که آن را تشکیل داده و آثارى که بر آن مترتب مى شود توجه کند سپس مشابه آن را در زندگى خود در نظر بگیرد که این مایه ابصار و بصیرت است و هنگامى که از آن قاعده اى کلى براى خود و دیگران بسازد، این فهم واقعى حادثه است که به صورت علمى قابل قبول در روح و جان انسان جایگزین مى شود. در ذیل حکمت پنجم بحث قابل ملاحظه اى درباره عبرت و تفکّر آورده ایم. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره وَالَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّلِحَتِ أُوْلَئِكَ أَصْحَبُ الجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَلِدون‏‏ وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَقَ بَنِى إِسْر ءِيلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَ لِدَيْنِ إِحْسَاناً وَذِى الْقُرْبَى‏ وَالْيَتَمى‏ وَالْمَسَكِينِ وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْناً وَأَقِيمُواْ الصَّلَو ةَ وَءَاتُواْ الزَّكَو ةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلَّا قَلِيلاً مِّنكُمْ وَ أَنْتُمْ مُّعْرِضُونَ‏ و كسانى كه ایمان آورده و كارهاى شایسته انجام داده‌اند، آنان اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند ماند. و (بیاد آرید) زمانى كه از بنى‌اسرائیل پیمان گرفتیم، جز خداوند یگانه را پرستش نكنید و به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و بینوایان، احسان كنید و با مردم، به زبان خوش سخن بگویید و نماز را برپاى دارید و زكات بدهید. امّا شما (با اینكه پیمان بسته بودید،) جز عدّه‌ى كمى، سرپیچى كردید و روى گردان شدید. 🔴 در كنار تهدید، بشارت لازم است. آیه قبل كیفر گنهكار را مطرح كرد، این آیه پاداش نیكوكار را. «الّذین آمنوا و عملوا... اصحاب الجنّة» 🔴 احسان، جامع‌ترین و وسیع‌ترین واژه در باب نیكى است. در حال فقر والدین، احسان مادّى و در حال غناى آنان، احسان روحى. چنانكه احسان به یتیم شامل؛ تأدیب، حفظ حقوق، محبّت و تعلیم او مى‌شود. 👤استاد ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2