eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.5هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
برنامه ی ◀️ نکوهش ( با ظنّ و گمان ) وَ قَالَ (علیه السلام): لَيْسَ مِنَ الْعَدْلِ، الْقَضَاءُ عَلَى الثِّقَةِ بِالظَّنِ. علی علیه السلام که درود خدا بر او فرمودند : داورى با گمان بر افراد مورد اطمينان ، دور از عدالت است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ درباره دوستان مورد اطمینان ظلم است: قسمت اول 📜 امام(علیه السلام) در این کلام حکیمانه، به نکته قابل ملاحظه اى مربوط به روابط اجتماعى اشاره مى کند و مى فرماید: «داورى در حق افراد مورد اطمینان، با تکیه بر گمان، عدالت نیست»; (لَیْسَ مِنَ الْعَدْلِ الْقَضَاءُ عَلَى الثِّقَةِ بِالظَّنِّ). مى دانیم یکى از دستورات قرآنى و روایى این است که در حق مسلمانان سوء ظن نداشته باشید. قرآن مجید مى گوید: «(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیراً مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ); اى کسانى که ایمان آورده اید از بسیارى از گمان ها بپرهیزید، چرا که بعضى از گمان ها گناه است». در حکمت نیز بر این معنا تأکید شده است. آنجا که امام(علیه السلام) مى فرماید: «لاَ تَظُنَّنَّ بِکَلِمَة خَرَجَتْ مِنْ أَحَد سُوءاً وَأَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی الْخَیْرِ مُحْتَمَلاً; هر سخنى که از دهان کسى خارج شد تا احتمال صحت در آن مى دهى حمل بر فساد مکن». دلیل آن هم روشن است، زیرا سوء ظن پایه هاى اعتمادِ عمومى را که سرچشمه همکارى است متزلزل مى سازد. حال اگر آن شخصى که انسان به او سوء ظن پیدا مى کند کسى باشد که سوابق حسنه او بر ما روشن است و در یک کلمه به تعبیر امام(علیه السلام)، «ثقه» محسوب شود به یقین قضاوت درباره چنین شخصى با ظن و گمانِ بدون دلیل، عادلانه نیست. بعضى از شارحان نهج البلاغه این گفتار حکیمانه را به صورت مسئله اى اصولى (اصول فقه) عنوان کرده اند و آن این است که هر گاه مطلبى به دلیل معتبر ثابت شود، عدول از آن جز با دلیل معتبر جایز نیست و حدیث معروف باب استصحاب: «لا تَنْقُضِ الْیَقینَ بِالشَّکِ» را اشاره به آن مى دانند. بعضى از شارحان نیز قضاء را در اینجا به معناى قضاوت مصطلح; یعنى داورى براى فصل خصومت گرفته اند که قاضى نمى تواند در برابر شخص مورد اعتماد، با ظن و گمانش قضاوت کند. ولى ظاهر این است که این حدیث شریف معناى وسیع و گسترده اى دارد و اشاره به یک مفهوم گسترده اخلاقى است که عدالت در آن مانع از داورى درباره اشخاص مورد اعتماد به ظن و گمان مى شود. ادامه دارد ... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ درباره دوستان مورد اطمینان ظلم است: قسمت 2 📜 البته افراد متهم; یعنى کسانى که سوء سابقه دارند یا ظاهر آنها ظاهر قابل اعتمادى نیست از این حکم خارج اند. البته نه به این معنا که انسان بى دلیل آنها را متهم کند، بلکه به این معنا که انسان از آنها احتیاط نموده و بر حذر باشد. شبیه این گفتار حکیمانه احادیث دیگرى است که با تعبیرات متفاوتى این موضوع را دنبال مى کند: در غررالحکم از آن حضرت نقل شده که فرمود: «سُوءُ الظَّنِّ بِالْمُحْسِنِ شَرُّ الاْثْمِ وَأقْبَحَ الظُّلْمِ; به نیکوکار بدترین گناه و زشت ترین ستم هاست». در حدیث دیگرى در همان کتاب مى خوانیم: «سُوءُ الظَّنِّ بِمَنْ لا یَخُونُ مِنَ اللُّؤْمِ; سوء ظن به کسى که خیانت نمى کند نشانه پستى و لئامت است». در حدیث جالب دیگرى در همان کتاب آمده است که امام(علیه السلام) مى فرماید: «شَرُّ النّاسِ مَنْ لا یَثِقُ بِأحَد لِسُوءِ ظَنِّهِ وَلا یَثِقُ بِهِ أحَدٌ لِسُوءِ فِعْلِهِ; بدترین مردم کسى است که به سبب سوء ظنى که دارد به هیچ کس اعتماد نمى کند و (نیز) هیچ کس به سبب سوء فعلش به او اعتماد ندارد». کوتاه سخن این که از نظر آداب اخلاقى افزون بر مباحث قضاوت و احکام اصولى هرگاه کسى به وثاقت شناخته شد، سوء ظن نسبت به او کارى ظالمانه است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره وَلَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَداً بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّلِمِينَ ولى آنها هرگز به سبب آنچه از پیش فرستاده‌اند، آرزوى مرگ نكنند و خداوند به حال ستمگران، آگاه است. 🔴 نترسیدن از مرگ، نشانه‌ى صدق ویقین است 🔴 ترس از مرگ، در واقع ترس از كیفر كارهاى خودماست. «بما قدّمت ایدیهم» 👤استاد ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
❇️ اعمال روزها و شب های 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز 👉🏻 1da.ir/tYO2Vq 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
Ehsan Khaje Amiri Az Man Joda Nasho 128.mp3
4.05M
✳️ از من جدا مشو که توام نور دیده‌ای آرام جان و مونس قلب رمیده‌ای از دامن تو دست ندارند عاشقان پیراهن صبوری ایشان دریده‌ای از چشم بخت خویش مبادت گزند از آنک در دلبری به غایت خوبی رسیده‌ای منعم مکن ز عشق وی ای مفتی زمان معذور دارمت که تو او را ندیده‌ای آن سرزنش که کرد تو را دوست حافظا بیش از گلیم خویش مگر پا کشیده‌ای 🔅 برنامه ی روزانه ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
«16» لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْك وَالرَّهْبَةِ مِنْك وَتُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ وَتُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلآجِلِ وَالاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ «17» وَتُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحِلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا «18» وَتُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا وَكَبَّةِ النَّارِ وَطُولِ الْخُلُودِ فِيهَا «19» وَتُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ. و به جانب شوق و رغبت به سويت، و بيم از حضرتت برگردانى و به فراخى دنياى زودگذر و فانى شدنى بى‏رغبتشان سازى، و عمل براى جهان آخرت، و آمادگى براى آنچه پس از مرگ است، محبوب آنان فرمايى و هر سختى و مشقت و اندوه و حزنى كه روز بيرون رفتن جان‏ها از بدن‏ها بر آنان وارد مى‏شود، آسان كنى، و آنان را از امورى كه به سبب آنها، فتنه واقع مى‏شود؛ فتنه‏هايى كه از آن مى‏پرهيزند، و از كانون و مركز آتش و طول ماندگارى در آن، سلامت همه جانبه دهى، و به مقام امنى كه جايگاه استراحت پرهيزكاران است، منتقل گردانى. 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
دعا برای قسمت 17 🔴 درخواست سعادت برای پيروان انبيا تا روز قيامت‏ امام عليه السلام در اين قسمت از دعا براى پيروان انبيا تا روز قيامت واقعيّت‏هاى زير را درخواست نموده است: 1- به حق. 2- ترس از عظمت حق. 3- زهد در دنيا. 4- استعداد براى جهان آخرت. 5- آسان شدن بلاى مرگ. 6- به سلامت بيرون آمدن از آزمايش‏هاى سخت. 7- نجات از جهنّم و قرار گرفتن در بهشت عنبر سرشت. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 357 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 18 1 🔴 به حق، يا به تعبير روشن‏تر، شوق به يار و عشق به معشوق و حبّ به محبوب از آنِ كسانى است كه او را شناخته باشند. و هر چه شناخت و معرفت بيشتر باشد عشق آتشين‏تر، شعله شوق تيزتر و درجات محبّت بيشتر است. عشق و رغبت انبيا و ائمّه و اوليا به آن جناب فوق تصوّر انس و جنّ است، چرا كه انبيا و ائمّه و اولياى الهى حضرت او را به او شناختند، و اين شناخت و معرفت باعث شد كه هستى آنان در عشق محبوبشان فنا شود. سرمايه واقعى انسان همين عشق و رغبت به حق است. عشق پر و بال پرقوّتى است كه انسان مى‏تواند با آن به هدف اعلا و مقصد اسنى برسد و بلكه مى‏توان گفت: انسان در اين عرصه هستى جز عشق چيزى ندارد. كَيْفَ يُنْكَرُ الْعِشْقُ و ما فِى الْوُجُودِ إلّاهُوَ، وَلَولاهُ ما ظَهَرَ ما ظَهَر و ما ظَهَرَ فَمِنَ الْحُبِّ ظَهَرَ وَبِالْحُبِّ ظَهَرَ وَالْحُبُّ سارٍ فيهِ، بَلْ هُوَ الْحُبُّ كُلُّهُ. به هيچ عنوان نمى‏توان به انكار عشق برخاست، كه در دار هستى جز عشق وجود ندارد، اگر عشق نبود چيزى لباس هستى نمى‏پوشيد، آنچه تجلّى كرده از عشق است و به عشق است، عشق در او سارى است، بلكه تمامش عشق است. امام على عليه السلام فرمود: عَرَفْتُ اللّهَ بِاللّهِ وَعَرَفْتُ ما دُونَ اللّهِ بِنُورِ اللّهِ. خدا را به خدا شناختم، و ما سواى او را به كمك نور او معرفت پيدا كردم. در سخن ديگر است: عَرَفْتُ رَبّى بِرَبّى. پروردگارم را به خودش شناختم. و همان جامع فضايل و دارنده كمالات و آيينه اسما و صفات فرمود: ما رَأيْتُ شَيْئاً إلّاوَرَأيْتُ اللّهَ قَبْلَهُ وَمَعَهُ وَبَعْدَهُ. چيزى را نديدم جز اين كه خدا را قبل از او و با او و بعد از او ديدم. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 357 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 18 2 🔴 شناخت اسما و صفات حق‏ انبيا وا ئمّه طاهرين و اولياى كامل و كتب آسمانى به خصوص قرآن مجيد راه شناخت او را كه پايه رغبت و عشق است به انسان نمايانده‏اند، و در اين زمينه نقطه عذرى براى كسى بر جا نگذاشته‏اند. راه شناخت او، توجه به اسما و صفات و عمق مفاهيم اسما و صفات اوست. اين اسما و صفات در بيش از دو هزار آيه قرآن ودر دعاها به خصوص جوشن كبير و در معارف الهيّه و روايات وارده از ائمّه عليهم السلام آمده است. معرفت به اين صفات مولّد عشق آتشينى است كه انسان بر اثر حرارت آن حركت‏هاى عالى عبادى، پيدا مى‏كند و به رشد و كمال مى‏رسد و در جمال دلآراى محبوب فانى گشته، بقاء باللّه پيدا مى‏كند. طىّ اين راه را براى تمام بندگانش ميسّر فرموده، و ابتداءً كسى را از پيمودن اين راه محروم نمى‏نمايد، مگر اين كه خود انسان بر اثر كثرت گناه خود را محروم و ممنوع نمايد. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 357 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 18 3 🔴 شناخت خدا در كلام شيخ بهايى‏ عارف معارف، شيخ بهايى مى‏گويد: «حق تعالى چون آدمى را آفريد قابليّت آنش داد كه او را بشناسد، پس از هر صفت بى‏پايان خود اندك اندك در وى تعبيه كرد، تا از اين اندك آن بسيار و بى‏نهايت را تواند فهم كردن، چنانچه از مشتى گندم انبارى را و از كوزه آبى جويى را، اندكى بينايى داد تا نموده شود كه همه بينايى چه چيز است، و همچنين شنوايى، و دانايى و قدرت الى ما لا نهايت، همچو عطّارى كه از انبارهاى بسيار اندك در طبله‏ها كند و به دكّان آورده همچنان حنا و عود و شكر و عبير و غير آن تا آن طبله‏ها انموذج انبارها باشد. از اين رو مى‏گويند: وَما اوتيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إلّاقَليلًا و از دانش و علم جز اندكى به شما نداده‏اند. و مقصودْ علم تنها نيست، يعنى آن چنان كه از علم اندكى دادم از هر صفت اندك اندك دادم، تا از اين اندك آن بى‏نهايت معلوم شود.» 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 357 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 18 4 🔴 احصاى اسماى الهى‏ بيان تمام اوصاف و اسماى حق از عهده اين جزوه خارج است. براى نمونه به ذكر روايت بسيار مهمّى كه در كتب معتبره حديث آمده قناعت مى‏كنم، باشد كه از اين رهگذر معرفت به او بيش از پيش شود، و عشق و رغبت به جنابش رو به تزايد رود. رَوى‏ فى كتابِ التَّوحيدِ بِإسنادهِ عَن مولانا الصادقِ عليه السلام، عَن أبيه محمَّدِ بنِ علىٍّ، عن أبيهِ علىِّ بنِ الحسين، عن أبيهِ الحسينِ بنِ علىٍّ، عن أبيه علىِّ بن أبى طالبٍ عليه السلام‏ قال: قال رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله: إنَّ لِلّهِ تباركَ وتَعالى‏ تِسْعَةً وَتِسْعينَ اسْماً، مِائَةً إلّا واحِداً، مَنْ أحصاها دَخَلَ الْجَنَّةَ وَهِىَ: اللّهُ، الْواحِدُ، الْأحدُ، الصَّمَدُ، الْأوَّلُ، الْآخِرُ، السَّميعُ، الْبَصيرُ، القَديرُ، الْقاهِرُ، الْعَلِىُّ، الْاعْلى‏، الباقى، الْبَديعُ، البارى، الْأكْرَمُ، الظّاهِرُ، الْباطِنُ، الْحَىُّ، الْحَكيمُ، الْعَليمُ، الْحَليمُ، الْحَفيظُ، الْحَقُّ، الْحَسيبُ، الْحَميدُ، الْحَفِىُّ، الْرَّبُّ، الْرَّحْمنُ، الْرَّحيمُ، الْذّارى، الْرّزّاقُ، الْرَّقيبُ، الْرَّؤُوفُ، الْرّائى، الْسَّلامُ، الْمُؤْمِنُ، الْمُهَيْمِنُ، الْعَزيزُ، الْجَبّارُ، الْمُتَكَبِّرُ، السَّيِّدُ، الْسُّبُّوحُ، الْشَّهيدُ، الْصادِقُ، الْصانِعُ، الْطاهِرُ، الْعَدْلُ، العَفُوُّ، الْغَفُورُ، الْغَنىُّ، الْغِياثُ، الْفاطِرُ، الْفَرْدُ، الْفَتّاحُ، الْفالِقُ، الْقَديمُ، الْمَلِكُ، الْقُدُّوسُ، القَوِىُّ، القَريبُ، القَيُّومُ، القابِضُ، الباسِطُ، قاضِى الْحاجاتِ، المجيدُ، المَوْلى‏، المَنَّانُ، المُحيطُ، الْمُبينُ، الْمُقيتُ، الْمُصَوِّرُ، الْكَريمُ، الْكبيرُ، الْكافى، كاشِفُ الضُّرِّ، الْوَتْرُ، النُّورُ، الْوهّابُ، الْناصِرُ، الْواسعُ، الْوَدُودُ، الْهادى، الْوَفِىُّ، الْوَكيلُ، الْوارِثُ، الْبَرُّ، الْباعِثُ، التَّوّابُ، الْجَليلُ، الْجَوادُ، الْخَبيرُ، الْخالِقُ، خَيرُالنّاصِرينَ، الدَّيّانُ، الْشَّكُورُ، الْعَظيمُ، اللَّطيفُ، الشّافى. رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: خداى متعال را نود و نه اسم است، هر كه آنها را احصا كند داخل بهشت شود. آنها عبارتند از: اللّه ... 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 357 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 18 5 🔴 احصاى اسماى الهى در كلام شيخ صدوق‏ صدوق بزرگوار در ذيل اين حديث با عظمت مى‏گويد: «احصا به معناى احاطه به اين اسما و آگاهى از معانى ملكوتى و آسمانى‏ آنهاست، معناى احصا شمردن آن با انگشت يا به تسبيح نيست.» معلوم است كه شمردن تنها براى انسان اثرى ندارد، اين توجه به معانى آن است كه در مغز و قلب و روح اثر مى‏گذارد و به انسان نسبت به تمام شؤون زندگيش جهت مى‏دهد. مثلًا توجه به عمق معناى رب كه نمايشگر مالكيّت حقيقى حق بر هستى، و مربّى بودن آن جناب نسبت به تمام موجودات است، انسانى را از بند طواغيت درونى و برونى آزاد كرده، و از افتادن در دام مكتب‏هاى ضدّ الهى حفظ مى‏كند. فيض بزرگوار از سيّد فضل اللّه راوندى در «شرح شهاب» نقل مى‏كند كه: احصا به معناى تحمّل و انجام كار است به اندازه توان و قدرت، بنابراين معناى گفتار رسول الهى اين مى‏شود كه: هر كس به اندازه قدرتش در عقيده و اخلاق و عمل، معانى اين اسما را تحمّل كند و بر آن استقامت ورزد وارد بهشت مى‏شود. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 357 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 18 6 🔴 و نيز آن مرد بزرگ در ذيل جملات بالا در كتاب پرقيمت «علم اليقين» مى‏فرمايد: «احصا يعنى آراستن نفس به معانى اين اسما به اندازه قدرت و طاقت، و اين واقعيّت همچون گفتار رسول حقّ است كه مى‏فرمود: تَخَلَّقُوا بِأخْلاقِ اللّه. به اخلاق الهى آراسته شويد.» و گرنه اگر كسى بدون توجه به معانى اين اسما و نقش بستن حقايقش در وجود خود يك ميليون بار هم بر زبان جارى كند مانند حيوانى است كه آوازش دهند و او از آن آواز معنايى درك نكند و غير صدا و صوت چيزى نشنود، چنانكه خداوند عزيز در قرآن مجيد مى‏فرمايد: وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَنِدَاءً صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ داستان [دعوت كننده‏] كافران [به ايمان‏]، مانند كسى است كه به حيوانى [براى رهاندنش از خطر] بانگ مى‏زند، ولى آن حيوان جز آوا و صدا [آنهم آوا و صدايى كه مفهومش را درك نمى‏كند] نمى‏شنود. [كافران، در حقيقت‏] كر و لال و كورند، به همين سبب [درباره حقايق‏] انديشه نمى‏كنند. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 357 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 18 7 🔴 احصاى اسماى الهى در كلام فيض‏ فيض بزرگوار در اين زمينه از كتاب «مقصد اسنى» نقل مى‏كند: «2» «كسى كه جز شنيدن اين الفاظ و فهم معناى لغوى آن و اقرار قلبى به اين كه اين اسما و معانى اختصاص به حضرت اللّه دارد بهره‏اى نصيب او نيست، بايد بداند كه حظّ و بهره‏اش بسيار ناچيز، و سرمايه‏اش در اين زمينه فوق العاده اندك است، درجه علمى و حالى او كم، و چيزى در اختيارش نيست كه به آن فخر و مباهات كند. شنيدن الفاظ غير از سلامت قوه سامعه چيزى لازم ندارد، و اين مسأله‏اى است كه هر چهار پايى از آن نصيب دارد. فهم معناى لغوى و اين كه اين مفهوم براى اين لفظ وضع شده، غير از دانستن زبان عرب برنامه‏اى نمى‏خواهد، و اين چيزى است كه اديب لغوى حتّى عرب بيابانى بى سواد و جاهل به حقايق داراست. امّا اعتقاد به ثبوت اين معانى براى حق، بدون اين كه كشف و شهودى نسبت به‏ اين حقايق در باطن انسان دست دهد، مايه‏اى جز دانستن معنا و تصديق آن لازم ندارد، كه عموم مردم عوام حتّى كودكان از سلوك در اين مرحله عاجز نيستند، چرا كه وقتى لغتى را با معنايش به توده عوام يا كودكان ارائه كنند هم مى‏فهمند و هم معنا را براى مصداق تصديق مى‏كنند. متأسّفانه اكثر اهل علم بيش از اين درجه را دارا نيستند، و بايد گفت هر كس در اين زمينه در جا بزند و بالنسبه به اهل حال و آنان كه به قلّه كمال رسيدند نقص دارد و از سرمايه‏اى عظيم و مايه‏اى سنگين محروم است. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 357 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 18 8 🔴 مراتب معرفت اسماى الهى‏ بهره اهل حال و آنان كه دل به محبوب داده‏اند و قصدى جز حضرت او ندارند و از تقواى بسيار بالا برخوردارند و چون ماهى در دريا در علم و عمل و اخلاق و صفا و وفا و كرامت و عبادت و خدمت به خلق غرقند، بر سه مرتبه است: 1- معرفت اين معانى براساس و شهود، كه نتيجه صفاى باطن بر اثر علم و عبادت و تقواست. معرفتى كه با برهان محكم، برهانى كه خطا در آن راه ندارد نصيب آنان شده، در حدّى كه آن معانى همچون خورشيد وسط روز در جانشان تجلّى دارد، و آن را با صفات باطن نه با احساس ظاهر درك مى‏كنند، و با چشم قلب نه با چشم سر مى‏بينند، و چقدر فرق است بين اين گونه توجه به معانى اين اسما و توجهى كه از طريق تقليد از پدران و معلّمان براى انسان حاصل مى‏شود. 2- درك عظمت صفات جلال، به صورتى كه از توجّه به عظمت اسما و صفات، شوق و عشق عجيبى در دل آنان پديد مى‏آيد، شوقى كه محرّك آنان به متّصف شدن به آن صفات است تا از طريق آن به اوج قرب معنوى برسند و شبيه به ملائكه مقرّب حق گردند. 3- كسب اتّصاف به عمق معانى صفات و آراسته شدن به زيبايى‏هاى اسماى‏ محبوب، تا جايى كه موصوف به عبد ربّانى و انسان الهى گردند، و رفيق و همراه و همراز ملأ اعلى شوند و بر بساط قرب دوست تا ابد جاى گيرند. اين منزل كه منزل سوم است محصول مرتبه دوم كه درك عظمت صفات و انبعاث شوق و عشق است مى‏باشد.» 👈 دعای ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 357 دعای ◀️ کانال انس با
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
-543613184_-210036.m4a
25.4M
👌جلسه 7 آشنایی اجمالی با دوران تاریخی امام سجاد علیه السلام 👤استاد علی اصغر 🖋کانال انس با 🆔 @sahife2
برنامه ی ◀️ نکوهش ظلم و ستم بر مردم وَ قَالَ (علیه السلام): بِئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ، الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَادِ. علی علیه السلام که درود خدا بر او فرمودند : بدترين توشه براى قيامت، ستم بر بندگان است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ بدترين توشه راه آخرت: قسمت اول 📜 امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به يكى از آثار سوء ظلم و ستمكارى اشاره كرده مى فرمايد: «بدترين توشه براى آخرت ستم بر بندگان (خدا) است»; (بِئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ، الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَادِ). مى دانیم دنیا سرایى است که همگان از آن براى رفتن به سوى آخرت توشه بر مى دارند و هر کسى به فراخور حال و اعمال خود توشه اى تهیه مى بیند. قرآن مجید مى گوید: بهترین توشه ها توشه تقواست «(وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى); و زاد و توشه تهیه کنید، و بهترین زاد و توشه، پرهیزکارى است». ولى گروهى به جاى آن ظلم و ستم بر بندگان خدا را توشه این سفر سرنوشت ساز قرار مى دهند که به گفته امام(علیه السلام) بدترین توشه هاست. زیرا گناهانى که جنبه معصیت الله دارد و یا به تعبیر دیگر ظلم بر خویشتن است با توبه آمرزیده مى شود و حتى بدون توبه امید عفو الهى و شفاعت درباره آن وجود دارد، همان گونه که قرآن مجید مى فرماید: (قُلْ یَا عِبَادِى الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِنْ رَّحْمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ) زیرا او بخشنده مهربان است. ولى آنجا که پاى ظلم بر دیگران به میدان مى آید نه با آب توبه شسته مى شود و نه با عنایت شفاعت و جز با رضایت صاحب حق نجات از عواقب آن ممکن نیست و به همین دلیل امام(علیه السلام) آن را بدترین زاد و توشه قیامت شمرده است. شک نیست که زاد و توشه چیزى است که در راه سفر و به هنگام رسیدن به مقصد به انسان کمک مى کند و به یقین ظلم چنین موقعیتى را ندارد، بنابراین انتخاب این لفظ در اینجا نوعى کنایه بلیغ است، درست مانند این است که انسان در سفرهاى دنیا به جاى حمل مواد غذایى مشتى از سموم با خود ببرد به او مى گوییم بدترین توشه آن است که به جاى غذا سموم با خود حمل کنى. ادامه دارد ... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2