#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_297 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "در روز #عرفه " 👌 دعای #چهل_هفت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_چهل_هفت_75 دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و أَنَا بَعْدُ أَقَلُّ الْأَقَلِّينَ، وَ أَذَلُّ الْأَذَلِّينَ، وَ مِثْلُ الذَّرَّةِ أَوْ دُونَهَا، فَيَا مَنْ لَمْ يُعَاجِلِ الْمُسِيئِينَ، وَ لا يَنْدَهُ الْمُتْرَفِينَ، وَ يَا مَنْ يَمُنُّ بِإِقَالَةِ الْعَاثِرِينَ، وَ يَتَفَضَّلُ بِإِنْظَارِ الْخَاطِئِينَ🔹 🔸اینک من از هر کمی کمترم و از هر خوارى خوارتر چون مورى بلكه كمتر از آن، پس اى خدايى كه در كيفر تباهكاران شتاب نمى فرمايى و فرورفتگان در لذات را ناگهان نمى گيرى و بر لغزندگان به دستگيرى منت مى نهى و خطاكاران را به فضل خود مهلت مى دهى🔸 #چهل_هفت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_چهل_هفت_76 دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹أنَا الْمُسِئُ الْمُعْتَرِفُ الْخَاطِئُ الْعَاثِرُ🔹 🔸منم آن بنده گنهکار معترف خطاپیشه لغزش خورده🔸 #چهل_هفت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح مختصر #دعا_چهل_هفت_75 #عجله وَ أَنَا بَعْدُ أَقَلُّ الْأَقَلِّينَ، وَ أَذَلُّ الْأَذَلِّينَ، وَ مِثْلُ الذَّرَّةِ أَوْ دُونَهَا، فَيَا مَنْ لَمْ يُعَاجِلِ الْمُسِيئِينَ، وَ لَا يَنْدَهُ الْمُتْرَفِينَ، وَ يَا مَنْ يَمُنُّ بِإِقَالَةِ الْعَاثِرِينَ، وَ يَتَفَضَّلُ بِإِنْظَارِ الْخَاطِئِينَ. و من بعد از اين، كمترين كمتران و خوارترين خواران و مانند ذرّه‏اى يا كمتر از آنم. پس اى آنكه بر (كيفر) گنهكاران شتاب نمى‏كنى و نازپروردگان را نمى‏رانى و اى آنكه با احسان خود لغزشكاران را مى‏بخشى و با تفضّل خود خطاكاران را مهلت مى‏دهى. «يُعَاجِل»: از مادّه «عجل» است. راغب اصفهانى مى‏گويد: عجله عبارت است از درخواست شى و اقدام بر انجام كار قبل از آنكه زمان آن رسيده باشد. عجله بر دو قسم است: ممدوح و مذموم شتاب ممدوح: عبارت است از عجله كردن در كار خير. چرا كه امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: «مَنْ هَمَّ بِخَيرِ فَلْيُعَجِّلُه»: «هر كه تصميم به كار خوبى گيرد، بايد در انجام آن شتاب كند». (كافى 142 /2.). در بعضى روايات، علّت اين شتاب، امكان منصرف شدن انسان از آن كار كه توسّط شيطان صورت مى‏گيرد، ذكر گرديده (بحار 224 /68 و 225.)، برخى روايات نيز كمال كار را در سرعت بخشيدن در انجام آن كار خير دانسته (غررالحكم 729 /2.) و بالاخره در روايات ديگرى هم ملاك كار نيك و سرآغاز و اساس سخاوت، سرعت دادن به كار خير ذكر شده است. (غررالحكم 277 /3 و 52 /4.). شتاب مذموم: عبارت است از كلّيه امورى كه قبل از گذشتن زمانِ لازم، بدون تفكّر، تأمّل و بررسى و يا براى نيرنگ و فريبِ ديگران انجام گيرد. اميرالمؤمنين حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: «مَن ركب العجل اصابه الزلل»: «هر كس بر (اسب تيزرو) عجله سوار شود، لغزش به او روى آورد». (غررالحكم 651 /2.). از آنجا كه تمامى كارهاى خداوند بر اساس حكمت و از روى مهرورزى، رحمت و شفقّت است، نه تنها در عذاب بندگانِ خاطى عجله نمى‏كند، بلكه درِ توبه را گشوده تا هر پشيمانى به سوى درگاه الهى بازگردد و چه بسيار گناهكارانى كه با توبه به راه راست برگشته و از نيكوكاران شدند. خداوند مى‏فرمايد: (وَ رَبُّكَ الْغَفُورَ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ يُؤَاخِذُهُمْ بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ بَل لَّهُمْ مَّوعِدٌ): «و پروردگارت، آمرزنده و صاحب رحمت است. اگر مى‏خواست آنان را به خاطر اعمالشان مجازات كند، عذاب را هر چه زودتر براى آنها مى‏فرستاد، ولى براى آنان موعدى است». (كهف/ 58.). #چهل_هفت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح مختصر #دعا_چهل_هفت_76 خطاكار أَنَا الْمُسِي‏ءُ الْمُعْتَرِفُ الْخَاطِئُ الْعَاثِرُ. منم بدكارِ اعتراف‏كننده خطاكار لغزشكار. «الْخَاطِئ»: خطاكار را گويند. و راغب اصفهانى در مفردات مى‏گويد: «وقتى كسى اراده چيزى كند و اتّفاقاً چيز ديگرى را به دست آورَد، و يا كارى ديگر كند، مى‏گويند فلانى خطا كرد. و اگر همان چيز را كه خواسته بود به دست آورْد، مى‏گويند فلانى اصابه كرد. گاهى هم مى‏شود كه به كسى كه عملى كرده كه درست آن را انجام نداده و يا اراده‏اى كرده كه خوب نمى‏تواند عمليش كند، مى‏گويند فلانى به خطا رفت». كلمه «خطيئه» از نظر معنا به كلمه «سيّئه» نزديك است. كلمه خطيئه را بيشتر در جايى استعمال مى‏كنند كه مورد، مقصود اصلى و فى نفسه نبوده، بلكه آن مورد و فعلى كه به خطا انجام شده، زائيده از مقصدى ديگر مى‏باشد. مثلاً كسى قصد كرده شكارى را با تير بزند، ولى تير او به انسانى اصابت كند. آنچه گفته شد بر حسب اصل لغت بود و امّا بر حسب استعمال، بايد دانست كه معناى كلمه خطا را توسعه داده‏اند و مجازاً هر عملى كه نمى‏بايست انجام شود را از مصاديق خطا شمرده و هر عمل يا اثر عملى كه از انسان بدون قصد سر زده باشد، خطيئه خوانده‏اند. بديهى است كه چنين عملى معصيت شمرده نمى‏شود. همچنين هر عملى كه انجام دادنش سزاوار نباشد را نيز خطيئه ناميده‏اند، هر چند كه با قصد انجام شود. كه البتّه به اين اعتبار، آن عمل را مى‏توان معصيت، يا وبالِ معصيت ناميد. #چهل_هفت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🌺 در این روز میلاد پر خیر و برکت #امام_جواد علیه السلام دل را روانه ی آن صحن و سرای نورانی کنید و با ما زمزمه کنید ... 🙏 بارالها، من كمترين كمتران و خوارترين خوارتران و مانند #ذره ، بلكه كمتر از آنم پس اى كسى كه در كيفر بدكاران #عجله و شتاب نكرده و خوشى مترفين را به ناگهان نمى‏گيرى، و اى كه از لغزش لغزندگان درمى‏گذرى و از سر عنايت خود به خطاكاران مهلت مى‏دهى. منم بدكار اقرار كننده به بدكردارى و خطاكار لغزنده. مرا با همه ی بدی هایم بپذیر ... #چهل_هفت #دعا_چهل_هفت_75 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#چهل_هفت #دعا_چهل_هفت_75 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

یا #امام_جواد علیه السلام تو از ازل جوادی و ما از ازل فقیر یا ایهاالجواد تصدق علی الفقیر حس کرده است ثروت عالم برای اوست وقتی گرفته است تو را در بغل فقیر این گوشه چشم توست که اکسیر اعظم است با یک نگاه تو به غنی شد بدل فقیر از حداکثر همه سر بوده هر زمان از تو رسیده است به حداقل ، فقیر از دیگران اگر چه شنیده کرم ، ولی دیده همیشه لطف تو را در عمل فقیر با دست پر به خانه ی خود رفته هر زمان با دست خالی آمده در این محل فقیر دارایی کریم به منزل نمی رسد درباره ی تو ساخته ضرب المثل فقیر از آن زمان که لطف تو را دید تا ابد شد زندگی تلخ به کامش عسل فقیر 🔈 https://b2n.ir/a06596 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_222 ◀️ #تغافل و چشم‌پوشى از خطای دیگران وَ قَالَ (علیه السلام): مِنْ أَشْرَفِ [أَفْعَالِ] أَعْمَالِ الْكَرِيمِ، غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَم. علی علیه السلام که درود خدا بر او فرمودند : خود را به بى خبرى نماياندن از بهترين كارهاى بزرگواران است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ #تغافل ، بهترين اعمال كريمان: قسمت اول 📜 امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به نكته مهمى درباره آداب معاشرت اشاره كرده، مى فرمايد: «يكى از باارزش ترين كارهاى كريمان #تغافل از چيزهايى است كه از آن آگاهند (و سرپوش گذاشتن بر آن لازم است)»; (مِنْ أَشْرَفِ أَعْمَالِ الْكَرِيمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَمُ). كمتر كسى است كه عيب پنهانى يا آشكارى نداشته باشد و كمتر دوستى پيدا مى شود كه درباره دوستش كار نامناسبى، هرچند به عنوان لغزش انجام ندهد. افراد بزرگوار و باشخصيت كسانى هستند كه عيوب پنهانى افراد را ناديده مى گيرند و از لغزش دوستان چشم پوشى مى كنند و هرگز به رخ آنها نمى كشند. اين كار، اولاً سبب مى شود كه آبروى مسلمان محفوظ بماند; آبرويى كه ارزش آن به اندازه ارزش خون اوست. ثانياً سبب مى شود فرد خطاكار يا صاحب عيب جسور نگردد و از همه اينها گذشته سبب مى شود رابطه مسلمان ها با يكديگر محفوظ بماند. در اسلام، غيبت از بزرگ ترين گناهان شمرده شده و اين همه تأكيد براى حفظ آبروى مسلمانان است. اميرمؤمنان على(عليه السلام) در عهدنامه مالك اشتر مخصوصاً بر اين معنا تكيه كرده، مى فرمايد: «بايد دورترين رعايا نسبت به تو و مبغوض ترين آنها در نزد تو آنهايى باشند كه بيشتر در جستجوى عيوب مردمند، زيرا در (غالب) مردم عيوبى وجود دارد (كه از نظرها پنهان است و) والى از همه سزاوارتر است آنها را بپوشاند، بنابراين لازم است عيوبى را كه بر تو پنهان است آشكار نسازى». از سويى ديگر مى دانيم خداوند ستار العيوب است و دوست دارد بندگانش نيز ستار العيوب باشند و تغافل يكى از طرق پوشاندن عيوب مردم است. در حديث معروفى نيز از امام موسى بن جعفر(عليه السلام) مى خوانيم: مردى خدمتش آمده، عرض كرد: فدايت شوم از يكى از برادران دينى كارى نقل كردند كه من آن را ناخوش داشتم، از خودش پرسيدم انكار كرد، در حالى كه جمعى از افراد موثق اين مطلب را از او نقل كرده اند، امام فرمود: «كَذِّبْ سَمْعَكَ وَبَصَرَكَ عَنْ أَخِيْكَ وَانْ شَهِدَ عِنْدَكَ خَمْسُونَ قَسامَةً وَقالَ لَكَ قَوْلا فَصَدِّقْهُ وَكَذِّبْهُمْ، وَلا تُذِيْعَنَّ عَلَيْهِ شَيْئاً تَشِيْنُهُ بِهِ وَتَهْدِمُ بِهِ مُرُوَّتَهُ، فَتَكُونَ مِنَ الَّذِيْنَ قالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ; گوش و چشم خود را در مقابل برادر مسلمانت تكذيب كن، حتى اگر پنجاه نفر سوگند خوردند كه او كارى كرده و او بگويد نكرده ام از او بپذير و از آنها نپذير، هرگز چيزى كه مايه عيب و ننگ اوست و شخصيتش را از ميان مى برد در جامعه پخش مكن، كه از آنها خواهى بود كه خداوند درباره آنها فرموده: كسانى كه دوست مى دارند زشتى ها در ميان مؤمنان پخش شود عذاب دردناكى در دنيا و آخرت دارند». ادامه دارد ... #نهج_البلاغه_حكمت_222 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2