eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.3هزار عکس
2.2هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
على (ع) فرموده است: عقل واقع‏نگر كه راههاى هدايت و ضلالت را در مسيرت روشن مى‏كند و حق را به تو ارائه مى‏نمايد ترا كفايت مى‏كند. عقل به عزيز ظاهرى مى‏گويد در ايام عزت، هر قدر مى‏توانى نسبت به مردم متواضع باش و با فروتنى بذر دوستى و محبت در دل آنان بيفشان، عقل مى‏گويد از فرصت محبوبيت استفاده كن، به مردم احسان نما، حوايجشان را برآور، مشكلاتشان را حل كن، و موجبات آسايش فكر و رفاه آنان را فراهم بنما. عقل مدبر و مال‏انديش مى‏گويد اگر خدمتى براى مردم انجام دادى به رخشان مكش، منت بر سرشان مگذار، آبروى آنان را مبر، و با اين كار ناروا عمل خود را باطل منما، و خلاصه، عزيز ظاهرى بايد با دلالت و راهنمايى عقل روشن‏بين قدم بردارد تا در آينده دچار ندامت نشود.
با تشکر از همه دوستان مشارکت کننده در بحث ما (برداشت من)( نویسنده - خواننده و نشر دهنده این کلام نورانی ) اجرتان با صاحب این کتاب با عظمت امام سجاد علیه السلام ...
برنامه ی نتیجه خوشی دنیا و سختی آن قَالَ (علیه السلام): مَرَارَةُ الدُّنْيَا، حَلَاوَةُ الْآخِرَةِ؛ وَ حَلَاوَةُ الدُّنْيَا، مَرَارَةُ الْآخِرَةِ. امام علی که درود خدا بر او باد در تلخى ها و شيرينى هاى دنيا و آخرت فرمود : تلخ كامى دنيا، شيرينى آخرت، و شيرينى دنياى حرام، تلخى آخرت است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ تلخى و شيرينى دنيا و آخرت: 📜 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به تفاوت آشكار ميان امور شيرين و تلخ در دنيا و آخرت مى‌كند و مى‌فرمايد: «تلخى دنيا شيرينى آخرت است و شيرينى دنيا تلخى آخرت»؛ (مَرَارَةُ آلدُّنْيَا حَلاَوَةُ آلاْخِرَةِ، وَ حَلاَوَةُ آلدُّنْيَا مَرَارَةُ آلاْخِرَةِ). اشاره به اين‌كه بسيارى از طاعات و عبادات و انجام دادن دستورات الهى تلخ ‌كامى‌هايى دارد؛ جهاد فى سبيل الله، جهاد با هواى نفس و گاه رفتن به زيارت خانه خدا، پرداختن خمس و زكات و چشم‌پوشى از اموال حرام و مقامات عالى نامشروع، تلخى‌ها و مشكلاتى براى انسان دارد؛ ولى به يقين اين تلخى‌ها سبب شيرينى در سراى آخرت و بهشت برين است. نعمت‌هايى كه نه چشمى آن را ديده و نه گوشى سخنى از آن شنيده و نه به خاطر انسانى خطور كرده است. به عكس، بسيارى از گناهان ممكن است لذت‌بخش باشد. پيروى از هوا وهوس و عيش و نوش‌هاى گناه‌آلود و اموال فراوانى كه از طرق نامشروع تحصيل مى‌شود براى صاحبان آن‌ها لذّتى دارد؛ ولى اين لذّات، تلخ ‌كامى‌هايى را در آخرت به دنبال دارد عذاب‌هايى كه بسيار شديد و طولانى است و حتى يك روز آن را نمى‌توان تحمل كرد تا چه رسد به ساليان دراز. مقصود امام عليه السلام از اين گفتار حكيمانه اين است كه اگر در مسير اطاعت، مشكلات و شايد ناراحتى‌ها و مرارت‌هايى وجود داشته باشد، نگران نشويم، آن‌ها را به جان و دل بپذيريم به اميد وعده‌هاى الهى در آخرت و به عكس اگر در گناه، لذّتى باشد از عواقب تلخ آن غافل نگرديم و كوتاه سخن اين‌كه هدف امام عليه السلام تشويق به طاعات و ترك گناهان است. شبيه اين سخن، تعبيرى است كه در خطبه 174 نهج‌البلاغه گذشت كه امام عليه السلام مى‌فرمايد: «إِنَّ آلْجَنَّةَ حُفَّتْ بِالْمَكَارِهِ وَإِنَّ آلنَّارَ حُفَّتْ بِالشَّهَوَاتِ؛ بهشت در لابه‌لاى ناراحتى‌ها پيچيده شده و دوزخ در لابه‌لاى شهوات». نيز در مى‌فرمايد: «إِنَّ الْحَقَّ ثَقِيلٌ مَرِيءٌ، وَإِنَّ الْبَاطِلَ خَفِيفٌ وَبِيءٌ؛ حق، سنگين اما گوارا و باطل، سبك و آسان؛ اما بلاخيز و مرگ‌آور است». حق گرچه ثقيل و سنگين است ولى عاقبتش گواراست. به عكس، باطل كه در آغاز آسان و راحت است؛ ولى در پايان ناگوار و خطرناك است. البته آنچه امام عليه السلام در اين‌ جا فرموده بيان حكم غالبى است وگرنه موارد استثنايى نيز وجود دارد كه انسان از انجام دادن حق لذت ببرد و از انجام دادن باطل ناراحت شود. حديث معروفى كه مى‌گويد: «مؤمن اوقات شبانه‌روز خود را به سه بخش تقسيم مى‌كند: بخشى براى عبادت و بندگى پروردگار و بخشى براى سامان دادن به وضع زندگى و در بخش ديگرى به لذات حلال مى‌پردازد تا نيرو وآرامش براى انجام وظايف پيدا كند»، دليل روشنى بر اين استثناست. در حالات انبيا و اولياى الهى به خصوص در آزمايش‌ هاى سخت آن‌ها، شواهد زيادى بر اصل گفتار امام عليه السلام هست. اگر حضرت يوسف عليه السلام تسليم خواسته نامشروع زليخا مى‌شد براى او لذت‌بخش بود؛ اما مرارت آخرت را به دنبال داشت و اين‌كه تسليم نشد وبه سبب آن، سال‌ها در زندان ماند و مرارت زيادى را چشيد بر كسى پوشيده نيست؛ اما حلاوت آخرت بلكه حلاوت دنيا را در پايان و بعد از مدتى به دنبال داشت. حضرت آدم عليه السلام ترك اولى كرد و از شجره ممنوعه موقتا لذت برد؛ اما پايان غم‌انگيزى براى او داشت. بسيار مى‌شود مرارت‌هاى دنيا نتيجه شيرينى در همين دنيا نصيب انسان مى‌كند مانند جوانى كه سال‌ها در غربت و با مشقت درس خوانده تا توانسته به مراحل عالى علم و دانش برسد كه لذت آن را در پايان در همين دنيا مى‌بيند وبه عكس جوانى كه تن به تنبلى و خوش‌گذرانى و عيش و نوش داده و بى‌سواد باقى مانده مرارت آن را در پايان كار در همين دنيا مى‌چشد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره وَوَصَّى‏ بِهَآ إِبرهيمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ يَبَنِىَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى‏ لَكُمْ الدِّينَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَأَنْتُمْ مُّسْلِمُونَ‏ و ابراهیم و یعقوب، فرزندان خود را به همان آئین سفارش نمودند (وگفتند:) فرزندان من! خداوند براى شما این دین (توحیدى) را برگزیده است. پس (تا پایان عمر بر آن باشید و) جز در حال تسلیم (و فرمانبردارى) نمیرید. ⏺ در فكر سلامت عقیده وایمان نسل وفرزندان خود باشیم و در وصایاى خود تنها به جنبه‌هاى مادّى اكتفا نكنیم. «وصىّ... فلاتموتن الاّ وانتم مسلمون» ⏺ راه حقّ، همان راه اسلام و تسلیم بودن در برابر خداوند است. انبیا همین راه را سفارش مى‌نمودند. «وصىّ بها ابراهیم بنیه ویعقوب» ⏺ حسن ومسلمان مردن مهم است «فلاتموتنّ الاّ وانتم مسلمون» ⏺ گرچه زمان ومكان مردن به دست ما نیست، ولى مى‌توانیم زمینه‌ى حسنِ عاقبت خود را از طریق عقیده وعمل درست ودعا ودورى از گناه و افراد فاسد، فراهم كنیم. «فلاتموتنّ الاّ وانتم مسلمون» ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
✳️ رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی آمد به گوش ناگهم آواز بلبلی مسکین چو من به عشق گلی گشته مبتلا و اندر چمن فکنده ز فریاد غلغلی می‌گشتم اندر آن چمن و باغ دم به دم می‌کردم اندر آن گل و بلبل تاملی گل یار حسن گشته و بلبل قرین عشق آن را تفضلی نه و این را تبدلی چون کرد در دلم اثر آواز عندلیب گشتم چنان که هیچ نماندم تحملی بس گل شکفته می‌شود این باغ را ولی کس بی ی خار نچیده ‌ست از او گلی مدار امید از مدار چرخ دارد هزار عیب و ندارد تفضلی 🔅 برنامه ی روزانه ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
👈 هنگام صبح به باغ رفتم که گلی بچینم ناگهان آوازبلبلی به گوشم آمد بیچاره بلبل همانند من عاشق وشیدای گلی شده بود ودرآن چمن ازشورواشتیاق هنگانه ای برپا کرده بود. درآن باغ به سیروسیاحت می پرداختم ولحظه به لحظه درروابط آن گل وآن بلبل دقیق شده وحالات آنهارابررسی می کردم. گل بازیبایی وجمال همنشین وهمراه شده وبلبل باشورواشتیاق. (گل نازمی کند وسخت به جلوه گری مشغول است و بلبل به سوزوگداز واظهارنیاز) گل به بلبل لطف ومهربانی نمی کند وبلبل نیزازاشتیاق وسوزوگدازدست برنمی دارد. آواز وناله ی بلبل بردلم اثرگذاشت وحالم رامتحوّل ساخت آنسان که صبروتحمّل ازدست دادم وبی طاقت شدم. ( درآن حال باخویش گفتم) دراین باغ چه بسیارگل می شکفد ولی دریغاهیچکس نمی تواند بی نیش خار گلی بچیند! ای حافظ ،ازگردش روزگار بیهوده امیدگشایش کارنداشته باش(دل خوش مکن که با آمدورفت روزها، اوضاع بهترخواهدشد) این روزگار وچرخ فلک هزارعیب دارد امّا هیچ لطف وکرمی ندارد. ترجمه ی ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
🌺 دقایقی تأمل در فقرات (بند پایانی) ✳️ إِلَهِی لَمْ أُسَلِّطْ عَلَى حُسْنِ ظَنِّی قُنُوطَ الْإِیَاسِ وَ لا انْقَطَعَ رَجَائِی مِنْ کَرَمِکَ إِلَهِی إِنْ کَانَتِ الْخَطَایَا قَدْ أَسْقَطَتْنِی لَدَیْکَ فَاصْفَحْ عَنِّی بِحُسْنِ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ إِلَهِی إِنْ حَطَّتْنِی الذُّنُوبُ مِنْ مَکَارِمِ لُطْفِکَ فَقَدْ نَبَّهَنِی الْیَقِینُ إِلَى کَرَمِ عَطْفِکَ إِلَهِی إِنْ أَنَامَتْنِی الْغَفْلَهُ عَنِ الاسْتِعْدَادِ لِلِقَائِکَ فَقَدْ نَبَّهَتْنِی الْمَعْرِفَهُ بِکَرَمِ آلائِکَ إِلَهِی إِنْ دَعَانِی إِلَى النَّارِ عَظِیمُ عِقَابِکَ فَقَدْ دَعَانِی إِلَى الْجَنَّهِ جَزِیلُ ثَوَابِکَ إِلَهِی فَلَکَ أَسْأَلُ وَ إِلَیْکَ أَبْتَهِلُ وَ أَرْغَبُ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُدِیمُ ذِکْرَکَ وَ لا یَنْقُضُ عَهْدَکَ وَ لا یَغْفُلُ عَنْ شُکْرِکَ وَ لا یَسْتَخِفُّ بِأَمْرِکَ إِلَهِی وَ أَلْحِقْنِی بِنُورِ عِزِّکَ الْأَبْهَجِ فَأَکُونَ لَکَ عَارِفا وَ عَنْ سِوَاکَ مُنْحَرِفا وَ مِنْکَ خَائِفا مُرَاقِبا یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ رَسُولِهِ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما کَثِیرا. ✳️ خدایا بر خوش‏بینی ام ناامیدى و یأس را چیره نسازم، و امیدم از زیبایى کرمت نبرد. خدایا گر خطاهایم مرا از نظرت انداخته، به خاطر حسن اعتمادم بر تو از من چشم‏ پوشى کن. خدایا، اگر گناهان از جایگاه مکارم لطفت مرا پائین آورده، اما یقین به کرم عنایتت هشیارم‏ نموده. خدایا اگر غفلت از آماده شدن براى دیدارت به خوابم فرو برده، ولى معرفت به نعمت هاى کریمانه ‏ات مرا بیدار ساخته است. خدایا اگر بزگى مجازاتت مرا به سوى آتش فرا خوانده، هرآینه ثواب برجسته‏ات مرا به سوى بهشت خوانده است، خدایا از تو درخواست می کنم، و به پیشگاهت زارى نموده، و رغبت می ورزم، و از تو می ‏خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و مرا از کسانى قرار دهى که ذکرت را همواره بر زبان دارند، و پیمانت را نمی‌‏شکنند، و از سپاست غافل نمىی‌شوند، و فرمانت را سبک‏ نمی شمارند، خدایا مرا به نور عزّت بسیار زیبایت برسان تا عارف به وجودت گردم، و از غیر تو روى‏گردان شود، و از تو هراسان‏ و برحذر باشم، اى داراى بزرگى و بزرگوارى، و درود خدا و سلام بسیار او بر محمّد فرستاده‏اش، و برخاندان پاکش باد. 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
🌺 با نوای مداحان مختلف 24 مداح عربی و فارسی زبان 👈 لطفا با ذکر روی " شنیدن صدا " کلیک کنید 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
استاد حسین بر دعای دعای (علیه السلام ) " هنگام فرارسیدن ماه " ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 4 تبیین لینک زیر https://eitaa.com/sahife2/40675 ‏🔴 جدايى و هجران از مردم مؤمن و مسلمان‏ اسلام دين محبّت، علاقه، مهر، وفا، صفا، مواسات، عدل، انصاف، كرامت، وقار، اخلاق و عمل صالح و عقايد حقّه، و آيين عفو و اغماض و گذشت است. مردم مؤمن با هم برادر و برابرند، و كسى بر كسى جز به تقوا آن هم در پيشگاه حضرت حق امتياز ندارد. قهر كردن مؤمن با مؤمن، مسلم با مسلم، زن با شوهر، شوهر با زن، فرزند با پدر و مادر، پدر و مادر با فرزند، همسايه با همسايه، شريك با شريك در اسلام جائز نيست، و چنانكه كسى كم ظرفيتى نشان دهد و با طرف مقابلش قهر كند لازم است هر چه زودتر و سريع‏تر به آشتى برخيزد، و نگذارد قهر و هجران، زمانش طولانى شود. قهر و هجران در روايات‏ رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هَجْرُ الْمُسْلِمِ اخاهُ كَسَفْكِ دَمِهِ. جدايى مسلمان از برادرش همانند ريختن خون اوست. در روايت ديگر آمده: مَنْ هَجَرَ اخاهُ سَنَةً فَهُوَ كَسَفْكِ دَمِهِ. كسى كه يك سال از برادر مسلمانش كناره بگيرد چنان است كه خون او را ريخته باشد. امام على عليه السلام مى‏فرمايد: عَلَيْكُمْ بِالتَّواصُلِ وَ الْمُوافَقَةِ، وَ ايّاكُمْ وَ الْمُقاطَعَةَ وَ الْمُهاجَرَةَ. بر شما باد به صله و رفاقت با يكديگر، و بپرهيزيد از قطع رابطه و دورى جستن. رسول اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: يا اباذَرٍّ! إيّاكَ وَ هِجْرانَ اخيكَ، فَانَّ الْعَمَلَ لايُتَقَبَّلُ مِنَ الْهِجْرانِ. اى ابوذر! از قهر كردن با برادر دينيت بپرهيز، كه عمل با اين كار قبول درگاه حق نشود. حضرت صادق عليه السلام فرمود: افتراق و جدايى دو مسلمان باعث مى‏شود از يكى از آن دو بيزار شويم و حتى مستحق لعنت شود، و چه بسا هر دو مستحق بيزارى ما و لعنت گردند. معتّب به حضرت عرضه داشت: فدايت شوم، يكى از دو طرف ظالم است و مستحق برائت و لعنت، مظلوم در اين زمينه چه گناهى دارد؟ حضرت فرمود: براى اين‏كه مظلوم به دنبال ديگرى براى آشتى و تغافل از كارش نرفت. از پدرم شنيدم: وقتى دو نفر با هم نزاع كردند، بايد مظلوم به طرف مقابلش برود و بگويد: برادر جان در اين قضيه من ستم كردم؛ تا غائله‏ پايان پذيرد و قهر مبدّل به آشتى شود، خداوند تبارك و تعالى حاكم عادل است، حق مظلوم را از ظالم مى‏گيرد. حضرت رضا عليه السلام از پدرانش روايت مى‏كند: شب اول ماه رمضان مَرَده شياطين به غل بسته مى‏شوند، هر شب هفتاد هزار نفر بخشيده شده به مغفرت حق مى‏رسند، چون شب قدر برسد به اندازه آنچه در رجب و شعبان و رمضان آمرزيده شده‏اند آمرزيده مى‏شوند مگر آن كه بين او و برادرش كينه وجود دارد، در اين‏جا خداوند مى‏فرمايد: اينان را در جهت آمرزش مهلت دهيد تا با يكديگر آشتى كنند روايات زير از رسول خدا صلى الله عليه و آله رسيده: لا هِجْرَةَ فَوْقَ ثَلاثٍ. دورى و قهر بيش از سه روز جايز نيست. لا يَحِلُّ لِلْمُؤْمِنِ انْ يَهْجُرَ اخاهُ فَوْقَ ثَلاثَةِ ايّامٍ. براى مؤمن، دورى و قهر از برادرش بيش از سه روز جايز نيست. لا تَقاطَعُوا، وَ لاتَدابَرُوا، وَ لاتَباغَضُوا، وَ لاتَحاسَدُوا، وَ كُونُوا عِبادَ اللَّهِ اخْواناً، وَ لايَحِلُّ لِمُسْلِمٍ انْ يَهْجُرَ اخاهُ فَوْقَ ثَلاثٍ. قطع رابطه نكنيد، به هم پشت ننماييد، نسبت به هم خشمگين نگرديد، با هم حسد نورزيد، بندگان حق با هم برادر باشيد! بر مسلمان جايز نيست بيش از سه روز با برادر مسلمانش قهر باشد. و نيز فرمود: دو مسلمان اگر هجر و قهرشان بيش از سه روز طول بكشد و آشتى نكنند از اسلام خارجند و بين آن دو ولايتى نخواهد بود، پس هر يك از آن دو نفر به صحبت كردن با برادرش پيشى بگيرد در روز حساب به سوى بهشت پيشى خواهد گرفت. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 11 ، ص: 283 👌 دعای ‏ 🆔 @sahife2
اللهم وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِأَنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِرِّ وَ الصِّلَةِ وَ أَنْ نَتَعَاهَدَ جِيرَانَنَا بِالْإِفْضَالِ وَ الْعَطِيَّةِ وَ أَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا مِنَ التَّبِعَاتِ وَ أَنْ نُطَهِّرَهَا بِإِخْرَاجِ الزَّكَوَاتِ وَ أَنْ نُرَاجِعَ مَنْ هَاجَرَنَا وَ أَنْ نُنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنَا وَ أَنْ نُسَالِمَ مَنْ عَادَانَا حَاشَى مَنْ عُودِيَ فِيكَ وَ لَكَ فَإِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِي لَا نُوَالِيهِ وَ الْحِزْبُ الَّذِي لَا نُصَافِيهِ‏ https://eitaa.com/sahife2/40675 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "در روز " 👌 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "در روز " 👌 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹فأَحْيِنِى حَيَاةً طَيِّبَةً تَنْتَظِمُ بِمَا أُرِيدُ، وَ تَبْلُغُ مَا أُحِبُّ مِنْ حَيْثُ لا آتِى مَا تَكْرَهُ، وَ لا أَرْتَكِبُ مَا نَهَيْتَ عَنْهُ، وَ أَمِتْنِى مِيتَةَ مَنْ يَسْعَى نُورُهُ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ🔹 🔸پس مرا زندگانى بخش خوش كه هر چه خواهم براى من فراهم آيد و آنچه دوست دارم بدان نائل گردم، اما كارى نكنم كه تو را ناپسند آيد و به چيزى دست نيابم كه تو نهى فرمودى، و جان مرا قبض كن مانند آن كس كه نور از پيش روى و از جانب راست او راه مى رود🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و ذَلِّلْنِى بَيْنَ يَدَيْكَ، وَ أَعِزَّنِى عِنْدَ خَلْقِكَ، وَ ضَعْنِى إِذَا خَلَوتُ بِكَ، وَ ارْفَعْنِى بَيْنَ عِبَادِكَ، وَ أَغْنِنِى عَمَّنْ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّى، وَ زِدْنِى إِلَيْكَ فَاقَةً وَ فَقْرا🔹 🔸و مرا در پيش خود خوار گردان و نزد مردم عزت ده و چون در خلوت با تو باشم مرا به تواضع سرافكنده ساز و ميان بندگان سربلند گردان و از آن كه از من بى نياز است بى نيازم كن و حاجت مرا سوى خود افزون كن🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و أَعِذْنِى مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ، وَ مِنْ حُلُولِ الْبَلاءِ، وَ مِنَ الذُّلِّ وَ الْعَنَاءِ، تَغَمَّدْنِى فِيمَا اطَّلَعْتَ عَلَيْهِ مِنِّى بِمَا يَتَغَمَّدُ بِهِ الْقَادِرُ عَلَى الْبَطْشِ لَوْ لا حِلْمُهُ، وَ الاْخِذُ عَلَى الْجَرِيرَةِ لَوْ لا أَنَاتُهُ🔹 🔸و از شادى دشمن و از گزند و آسيب و خوارى و رنج در پناه خود گير و آنچه از من ديدى و بر آن آگاهى مستور دار، اگر حلم تو نبود همه گونه سخت گيرى مى توانستى و اگر بردبارى نمى كردى ما را بر جرم ما مواخذه مى فرمودى🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و إِذَا أَرَدْتَ بِقَوْمٍ فِتْنَةً أَوْ سُوءا فَنَجِّنِى مِنْهَا لِوَاذا بِكَ، وَ إِذْ لَمْ تُقِمْنِى مَقَامَ فَضِيحَةٍ فِى دُنْيَاكَ فَلا تُقِمْنِى مِثْلَهُ فِى آخِرَتِكَ🔹 🔸و چون گروهى را آزمايش خواهى يا عذابى نازل كنى مرا كه پناه به تو آورده از آن رهايى ده و چنان كه در دنيا مرا رسوا نساختى در آخرت هم رسوا مساز و نعمت هاى نخستين خود را در باره من به نعمت هاى آخرين پيوسته كن🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر زندگى پاك فَأَحْيِنِي حَيَاةً طَيِّبَةً تَنْتَظِمُ بِمَا أُرِيدُ، وَ تَبْلُغُ مَا أُحِبُّ مِنْ حَيْثُ لَا آتِي مَا تَكْرَهُ، وَ لَا أَرْتَكِبُ مَا نَهَيْتَ عَنْهُ، وَ أَمِتْنِي مَيتَةَ مَنْ يَسْعَى نُورُهُ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ. پس مرا به حياتى پاكيزه زنده دار، كه آنچه مى‏خواهم فراهم گردد و به آنچه دوست دارم پايان يابد، در صورتى كه آنچه را نمى‏پسندى، انجام ندهم و آنچه را نهى نموده‏اى، مرتكب نشوم و مرا بميران، همچون مردن كسى كه روشنايى‏اش در پيش رويش و از سمت راستش در حركت است. در قرآن كريم آمده است: (مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَوةٌ طَيِّبَةً): «هر كس كار شايسته‏اى انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه مؤمن است، او را به حياتى پاك زنده مى‏داريم». (نحل/ 97.). در اين آيه هيچ اشاره‏اى به اينكه منظور، منحصراً «حيات طيّبه» در قيامت باشد، وجود ندارد. بلكه بيشتر به «حيات طيّبه» در دنيا يا مفهوم عامى كه دنيا و آخرت را شامل بشود اشاره دارد. در اينكه منظور از حيات طيّبه در دنيا چيست، نظرات مختلفى داده شده است. بعضى آن را به معنى روزى حلال، برخى به قناعت و رضايت به عطاى الهى، بعضى به عبادتِ همراه با روزى حلال، و برخى نيز به توفيق بر اطاعت فرمان الهى، تفسير كرده‏اند. همچنين عدّه‏اى حيات طيّبه را به هر گونه پاكيزگى از آلودگى‏ها، ظلم‏ها، خيانت‏ها، عداوت‏ها، اسارت‏ها و ذلت‏ها و طهارت، پاكيزگى، رفاه و آسايش تعبير نموده‏اند. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر انسان وارسته وَ ذَلِّلْنِي بَيْنَ يَدَيْكَ، وَ أَعِزَّنِي عِنْدَ خَلْقِكَ، وَ ضَعْنِي إِذَا خَلَوْتُ بِكَ، وَ ارْفَعْنِي بَيْنَ عِبَادِكَ، وَ أَغْنِنِي عَمَّنْ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّي، وَ زِدْنِي إِلَيْكَ فَاقَةً وَ فَقْرًا. و مرا در پيشگاهت ذليل كن و در نزد آفريدگانت عزيز دار و چون با تو خلوت كردم، مرا فروتن گردان و مرا در ميان بندگانت سربلند فرما و از كسى كه از من بى‏نياز است، بى‏نيازم گردان و بر فقر و نيازم به درگاهت بيفزا. انسان وارسته بايد ذليل باشد و عزيز، فروتن باشد و سربلند، غنى باشد و فقير. فرد مؤمن بايد به درگاه الهى خود را ذليل گردانده، در مقابل عظمت خداوند خود را كوچك شمارد و با فروتنى هر چه بيشتر ابراز فقر و تهى‏دستى نمايد و با خداوند متعال كه داراى صفت رحمت، عظمت و استغنا است (و اين صفت‏ها عين ذات اوست ،) راز و نياز كرده، از اقيانوس فيوضات او طلب جرعه‏اى نمايد. همين فرد بايد در ميان مردم و در بين آنها عزّت و وقار خود را حفظ كرده، در مقابل آنها ابراز ذلّت نكرده با آنان با سربلندى برخورد نمايند و خود را تحت هيچ شرايطى محتاج آنان ندانسته و خويشتن را از هر چه غير خداوند است، بى‏نياز و مستغنى بداند. اين برخوردِ اجتماعى بايد در مقابل دشمن، با اهتمام و شدّت بيشترى پيگيرى شود. چرا كه اگر در مقابل دشمنْ ذلّت، فروتنى و نيازمندى نشان داده شد، او به تمامى حيثيت مؤمن و حكومت او خواهد تاخت. لذا بايد عزّت، سربلندى و غناى خود را در مقابل دشمن حفظ كرده، در جهت هر چه بهتر شدن اين سه خصلت و توانمندى در آن بكوشد. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر سرزنش دشمنان وَ أَعِذْنِي مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ، وَ مِنْ حُلُولِ الْبَلَاءِ، وَ مِنَ الذُّلِّ وَ الْعَنَاءِ، تَغَمَّدْنِي فِيما اطَّلَعْتَ عَلَيْهِ مِنِّي بِمَا يَتَغَمَّدُ بِهِ الْقَادِرُ عَلَى الْبَطْشِ لَوْ لَا حِلْمُهُ، وَ الْآخِذُ عَلَى الْجَرِيرَةِ لَوْ لَا أَنَاتُهُ. و مرا از سرزنش دشمنان و از فرود آمدن بلا و از خوارى و سختى پناه ده. مرا در آنچه بر آن از من آگاهى بپوشان، آنگونه كه مى‏پوشاند قادر بر سختگيرى، (و) اگر بردبارى‏اش نبود (خطاها را ظاهر مى‏كرد) و (مانند) كيفركننده بر گناه، (كه) اگر شكيبايى‏اش نبود (كيفر مى‏داد). سه چيز در اجتماع براى انسان بسيار دردناك و حتّى براى بعضى غير قابل تحمل است: 1 - سرزنش دشمنان. و آن عبارت است از آنكه انسان مؤمن بر اساس اعتقادات خود، دست به اقداماتى مى‏زند و خود و جامعه پيرامونش را به بندگى خداوند دعوت كرده، مبناى زندگى را بر دورى از حرام و گناه پى‏ريزى مى‏نمايد. او از طعنه‏هاى، مخالفان بى‏نصيب نيست و در حين كار با سرزنش دشمنان مواجه است. ولى سختى كار آنجاست كه بى تفاوت‏ها و درد نكشيده‏ها غلبه يابند و به سرزنش مؤمنين پردازند و مؤمنين را محكوم نمايند و ايثار و شهادت آنان را به باد تمسخر گيرند. 2 - فرود آمدن بلا. اگر در اجتماع گناه زياد شد، خداوند بلا خواهد فرستاد. اميرالمؤمنين حضرت على عليه السلام در دعاى كميل مى‏فرمايد: «اَللَّهُمَّ اغْفِرْلِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ الْبَلاءَ». البته گرفتارى‏هاى گوناگون كه در دنيا دامنگير انسان مى‏گردد، گاهى مكافات عمل است و گاهى براى امتحان و براى بعضى مايه ترقى و تكامل و پاداش افزون و مضاعف. 3 - خوارى و رنج. كسى كه عمرى را با عزّت زندگى كرده، براى او بسيار سخت خواهد بود كه يك مرتبه تمامى آن عزت‏ها، به ذلت و خوارى تبديل شود. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر عذاب خداوند وَ إِذَا أَرَدْتَ بِقَوْمٍ فِتْنَةً أَوْ سُوءًا فَنَجِّنِي مِنْهَا لِوَاذًا بِكَ، وَ إِذْ لَمْ تُقِمْنِي مَقَامَ فَضِيحَةٍ فِي دُنْيَاكَ فَلَا تُقِمْنِي مِثْلَهُ فِي آخِرَتِكَ. و هرگاه خواستى به قومى، عذابى يا بدى‏اى (فروفرستى)، پس مرا كه به تو پناه برده‏ام، نجات ده و حال آنكه مرا در دنيايت در مقام رسوايى به‏پا نداشتى، پس مانند آن در آخرتت (در مقام رسوايى) مرا به‏پا ندار. عذاب‏هاى الهى كه بر اجتماع يا شهرى نازل مى‏شود، تمامى انسان‏هاى آن شهر را در بر خواهد گرفت. چرا كه خاصيّت بلاهاى اجتماعى چنين است. هنگامى كه افراد جامعه در انجام وظائف خود كوتاهى ورزند و به گناه و معصيت و نافرمانى خداوند بپردازند، يقيناً به عذاب خداوند گرفتار خواهند شد. لذا خداوند تعالى اخطار كرده، مى‏فرمايد: (وَاتَّقُواْ فِتْنَةً لَّا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنكُمْ خَآصَةً وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ): «و از فتنه‏اى بپرهيزيد كه تنها به ستمكاران شما نمى‏رسد، (بلكه همه را فراخواهد گرفت، چرا كه ديگران سكوت اختيار كردند) و بدانيد خداوند سخت‏كيفر است!» (انفال/ 25.). پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله فرمودند: «خداوند - عزّوجلّ - هرگز عموم را به خاطر عمل گروهى خاص، مجازات نمى‏كند، مگر آن زمان كه منكرات در ميان آنها آشكار گردد و توانايى بر انكار آن داشته باشند و در عين حال سكوت كنند. در اين هنگام خداوند آن گروه خاص و همه توده اجتماع را مجازات خواهد كرد». (تفسير نمونه 131 /7.). با آن حال امام سجاد عليه السلام كه ظلم و ستم و بى‏دينى و گناهكارى بنى‏اميه را مى‏بيند و سكوت و همراهى مسلمانان را ملاحظه مى‏نمايد، دست به دعا برداشته، نجات خود را از اين توهّم و عذابِ آنان، درخواست مى‏نمايد. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2