#رمضان_روز_9
👈 #ختم_سی_روزه_قرآن_کریم
#جزء_خوانی قرآن بصورت #تحریر (تندخوانی)
#جزء_9
https://qurantv.ir/qariinfo/6827
👈 #ختم_سی_روزه_صحیفه_سجادیه
از صفحه 95 تا صفحه 110
http://moshaf.org/files/other/document/Sahifeh%20Sajjadiyeh.pdf
👈 مقید باشیم به توفیق الهی و با استمداد از آقا امام سجاد علیه السلام روزانه برنامه ی تعیین شده را با هم قرائت کنیم
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
Sahifeh Sajjadiyeh.pdf
2.95M
🌙 لطفا کتاب صحیفه سجادیه - از صفحه 95 تا صفحه 115 مطالعه شود
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45 #دعا_چهل_پنج_15
«15» وَ قُلْتَ: ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ»
«16» فَسَمَّيْتَ دُعَاءَكَ عِبَادَةً وَ تَرْكَهُ اسْتِكْبَاراً وَ تَوَعَّدْتَ عَلَى تَرْكِهِ دُخُولَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ فَذَكَرُوكَ بِمَنِّكَ وَ شَكَرُوكَ بِفَضْلِكَ وَ دَعَوْكَ بِأَمْرِكَ وَ تَصَدَّقُوا لَكَ طَلَباً لِمَزِيدِكَ وَ فِيهَا كَانَتْ نَجَاتُهُمْ مِنْ غَضَبِكَ وَ فَوْزُهُمْ بِرِضَاكَ
و گفتى: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم. آنان كه از عبادت من- دعا- تكبّر مىكنند، به زودى خوار و ذليل وارد جهنّم مىشوند. دعا و خواندن خود را عبادت، و تركش را استكبار ناميدى، و بر ترك دعا به ورود در جهنّم با ذلّت و خوارى تهديد كردى. بندگان واقعىات، به خاطر نعمتت تو را ياد كردند، و به سبب احسانت به شكرگزاريت برخاستند، و به فرمانت تو را خواندند، و براى گرفتن عطاى افزونت صدقه دادند، نجاتشان از خشمت، و كاميابيشان به خشنوديت در اين امور بود.»
دعای #چهل_پنج
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45
#دعا_چهل_پنج_15
#تکبر_در_دعا 1
⏺ ذلّت و خوارى در استكبار از دعا
دعا، ارتباط انسان با خدا را بيشتر كرده و هر موفّقيّت و پيروزيى را كه انسان در زندگى به دست مىآورد و يا هر نعمتى كه نصيبش مىشود را از طرف خدا دانسته و شناخت و معرفتش نسبت به پروردگار افزون مىشود، كه اگر انسان به اين درجه از معرفت و شناخت برسد، يعنى هر چيز را كه موجب رشد و كمال او شده يا هر نعمت و موفّقيّت را، از بارى تعالى دانسته و به برترين سرمايه زندگى دست پيدا كرده است، و از طرف ديگر اگر انسان خود را بىنياز ديد و در هر توفيقى يا نعمتى كه به او رسيد، نسبت به پروردگار عالم بىاعتنا بود و تلاش و كوشش خود را باعث اين موفقيت دانست، و در برابر پروردگار تكبّر ورزيد، اين جاست كه به انواع و اقسام بدبختىها و مجادلهها در آيات الهى دچار شده، كه خسران دنيا و آخرت را در پى دارد.
⏺ اقسام #تکبر
تكبّر، انواع مختلفى دارد كه به اعتبار شخصى تكبّر بر سه قسم تقسيم مىشود:
1- تكبّر در برابر خدا، و آن زشتترين انواع تكبّر است و فقط از جهالت محض و طغيان نشأت مىگيرد، مانند: تكبّر نمرود؛ زيرا او با خود مىگفت: من پروردگار جهانيان هستم و با پروردگار آسمان پيكار مىكنم، هم چنان كه مدّعيان ربوبيّت مانند فرعون و ديگران بر اثر تكبّرشان مىگفتند:
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى
و گفت: من پروردگار بزرگتر شما هستم.
چون امتناع كرد كه بنده خدا باشد، از اين رو خداى متعال فرمود:
إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِى سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ
آنان كه از عبادت من تكبّر ورزند، به زودى خوار و رسوا به دوزخ درآيند.
و نيز فرمود:
لَّن يَسْتَنكِفَ الْمَسِيحُ أَن يَكُونَ عَبْدًا لّلَّهِ وَلَا الْمَلئِكَة الْمُقَرَّبُونَ وَمَن يَسْتَنكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعًا* فَأَمَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ الصلِحتِ فَيُوَفّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُم مّن فَضْلِهِوَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنكَفُواْ وَاسْتَكْبَرُواْ فَيُعَذّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَلَا يَجِدُونَ لَهُم مّن دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا
مسيح از اينكه بنده خدا باشد، هرگز امتناع ندارد، و فرشتگان مقرّب هم امتناع ندارند؛ و كسانى كه از بندگى او امتناع كنند و تكبّر ورزند، به زودى همه آنان را [براى حسابرسى] به سوى خود گردآورى خواهد كرد.* اما كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، پاداششان را به طور كامل مىدهد، و از فضل و احسانش بر آنان مىافزايد؛ و اما كسانى كه [از ايمان و عمل شايسته] امتناع كردند و تكبّر ورزيدند، به عذاب دردناكى عذاب مىكند؛ و براى خود جز خدا سرپرست و ياورى نخواهند يافت.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 11 ، ص: 362
👌 دعای #چهل_پنج
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45
#دعا_چهل_پنج_15
#تکبر_در_دعا 2
⏺ 2- تكبّر كردن بر پيامبر صلى الله عليه و آله يعنى وجود خود را بزرگتر از آن مىداند كه در برابر بشرى چون ديگر انسانها اطاعت كند، چنين تكبّرى، گاه متكبّر را از انديشيدن باز مىدارد و بر اثر تكبّر در تاريكى جهل مىماند، سپس از اطاعت پيامبر خوددارى مىكند، به اين گمان كه خود بر حق است و گاه با اين كه پيامبر را مىشناسد اطاعت نمىكند، زيرا نفسش، او را بر اطاعت از حق و تواضع در برابر آن همراهى نمىكند، چنان كه خداوند متعال از قول كافران نقل مىكند:
أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا
آيا به دو بشرى كه مانند خودمان هستند ايمان بياوريم.
إِنْ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مّثْلُنَا
شما بشرهايى مانند ما هستيد.
وَ لَئِن أَطَعْتُم بَشَرًا مّثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخسِرُونَ
و بىترديد اگر بشرى مانند خود را اطاعت كنيد، يقيناً زيانكاريد.
3- تكبّر ورزيدن بر بندگان، و آن اين است كه خود را بزرگ و ديگران را كوچك شمارد و از اطاعت آنها امتناع ورزد و تكبّر، او را بر برترى خود نسبت به آنها فراخواند، پس آنها را تحقير كرده و كوچك شمارد و برابر بودن با آنها را براى خود ننگ بداند.
اين نوع تكبّر اگر چه از نوع اوّل و دوّم پايينتر است، اما از دو جهت مهم است:
الف- بزرگى و عزّت و عظمت و بلندى مرتبه، جز به خداى توانا نمىسزد. اما بنده ضعيف و ناتوان كه بر هيچ توان ندارد، كجا لايق تكبّر ورزيدن است و هرگاه بنده تكبّر ورزد با خداى متعال در صفت كبريايى كه محض ذات اوست ستيز كرده كه پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله از قول پروردگار عز و جل مىفرمايد:
يَقولُ اللَّهُ تَعالى الكبرياءُ رِدائى وَ الْعَظَمَةُ ازارى فَمَنْ نازَعَنى فى واحدٍ مِنْهُما الْقَيْتُهُ فى جَهَنَّمَ. «
خداوند عز و جل فرمود: بزرگى، جامه رويين من و كبريايى، جامه درون من است.
پس هر كس در اين دو صفت با من بستيزد او را در هم مىشكنم.
يعنى صفت تكبّر ويژه من است و جز من لايق هيچ كس نيست، پس هر كه بر بندگان خدا تكبّر ورزد نسبت به من جنايت كرده است.
ب- صفت رذيله تكبّر در هر كسى قوى شود او را به مخالفت با امر خدا فرامىخواند؛ زيرا متكبّر هر گاه حق را از بندهاى از بندگان خدا بشنود از قبول آن سرپيچى كرده و براى انكار آن مهيّا مىشود.
آرى، هر كس به منظور غلبه و مجاب كردن طرف، كه به قصد دستيابى به حق بحث كند، با كافران و منافقان در اين اخلاق شريك شده است. همچنين اين اخلاق او را به ننگ داشتن از قبول موعظه وادار مىكند چنان كه خداوند مىفرمايد:
وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ
و چون به او گويند: از خدا پروا كن، غرور و سرسختى و تعصّب و لجاجت، او را به گناه وا مىدارد؛ پس دوزخ او را بس است، و يقيناً بد جايگاهى است.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 11 ، ص: 362
👌 دعای #چهل_پنج
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45
#دعا_چهل_پنج_15
#تکبر_در_دعا 3
⏺ پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
بِئسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ تَجَبَّرَ وَ اخْتالَ وَ نَسِىَ الْكَبيرَ الْمُتَعالَ بِئْسَ الْعَبْدُ عَبدٌ عَتا وَ بَغَىَ وَ نَسِىَ الجَبَّارَ الْاعْلى.
بد بندهاى است بندهاى كه تكبّر ورزد و خداى بزرگ و بلند مرتبه را فراموش كند، بد بندهاى است كه سركشى و نافرمانى كند و خداى جبار بلند پايه را فراموش كند.
انسان زمانى كه دچار كبر و غرور شود و خود را برتر و بزرگتر ببيند با اين صفت زشت بر هدايت خود پشت پا زده و هر لحظه از خدا دور و دورتر مىشود و اين غفلت و فراموشى خداوند تا آنجا ادامه مىيابد كه ديگر اثرى از ايمان در وجود او باقى نمىماند و چون اين گونه شد، با دست خود آتش جهنّم را براى خود مهيّا نموده است.
امام صادق عليه السلام مىفرمايد:
لايَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ فى قَلْبِهِ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ مِنْ كِبْرٍ وَ لايَدْخُلُ النَّارَ مَنْ فى قَلْبِهِ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ مِنْ ايمانٍ.
هرگز داخل بهشت نشود بندهاى كه در دلش به اندازه يك دانه خردل از كبر و غرور باشد و داخل آتش نشود بندهاى كه به اندازه يك خردل، ايمان داشته باشد.
آرى، شخص متكبّر در واقع در مقابل خدا شرك ورزيده، و خود را در بزرگى خدا شريك مىبيند و به جاى خداوند بر كرسى پادشاهى مىنشيند، و ديگر خود را نيازمند به دعا و درخواستِ از خدا نمىبيند، و حال آن كه اگر كمى از خواب غفلت بيدار مىشد و تواضع پيشه مىكرد مىفهميد كه دعا، رابطه معنوى ميان خالق و مخلوق و رشته پيوند ميان عاشق و معشوق مىباشد و وسيلهاى براى درآمدن به اندرون قلعه محكم و چنگ زدن به آن دست آويز استوار است كه به اين غرض نهايى و مقصد اعلى، امكان وصول نيست، مگر آن كه به هر اندازه ممكن است به معناى دعاها توجّه يافته و به مقدار توانايى، به سرّ و حقيقت آنها پى برده شود.
و متكبّر چه بدبخت است كه با اين صفت رذيله خود چنان به سرازيرى سقوط قرار مىگيرد كه خداوند مىفرمايد:
يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى كُلّ قَلْبِ مُتَكَبّرٍ جَبَّارٍ»
اينگونه خدا بر دل هر گردنكش زورگويى، مُهر [تيرهبختى] مىنهد.
خداوند بر قلب مغرور مهر مىزند كه ديگر اميدى به نجات او نيست و چون در اين دنيا خود را بزرگ ديد خداوند هم، در آن دنيا او را ذليل و خوار محشور مىكند.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 11 ، ص: 362
👌 دعای #چهل_پنج
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45
#دعا_چهل_پنج_15
#تکبر_در_دعا 4
⏺ پيامبر اعظم اسلام صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
يُحْشَرُ الجَبَّارُونَ وَ الْمُتَكَبِّرُونَ يَوْمَ الْقِيامَةِ فِى صُورَةِ الذَّرِّ يَطَأَهُمْ النَّاسُ لِهَوانِهِمْ عَلَى اللَّهِ.
متكبّران و گردنكشان خودخواه در روز قيامت به صورت ذرّهاى محشور مىشوند كه به خاطر پستيشان در پيشگاه خدا، مردم آنها را لگدكوب مىسازند.
و نيز مىفرمايد:
يُحْشَرُ الْمُتَكَبِّرُونَ يَوْمَ القِيامَةِ ذَرَّاً مِثلَ صُوَرِ الرِّجالِ يَعْلُوهُمْ كُلُّ شَىءٍ مِنَ الصِغارِ ثُمَّ يُساقُونَ الى سِجْنٍ فى جَهَنَّمَ يُقالُ لَهُ: بُولَس، يَعْلُوهُمُ النَّارُ الأَثْبارُ يَسْقُوْنَ مِنْ طينِ الخَبالِ عُصارَةُ اهلِ النَّار.
متكبّران روز قيامت به صورت ناچيزى محشور گردند و به گونه مردانى هستند كه هر چيز كوچكى، آنها را از جا مىكند و به زندانى در جهنّم مىافكند كه به آنجا «بولس» گويند و آنان را تپههايى از آتش بالا مىبرد، و از گل فاسدى كه عصاره اهل دوزخ است بياشامند.
اين است سزاى كسى كه خود را بى نياز از خداوند ببيند و از بارى تعالى درخواست نداشته و در مقابل او تواضع ننمايد و نسبت به دعا استكبار ورزد، آن هم دعائى كه خداوند از آن به عنوان عبادت مخصوص خود نام مىبرد و در فضيلت دعا همين بس كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
يَدْخُلُ الْجَنَّةَ رَجُلانِ كانا يَعْمَلانِ عَمَلًا واحِداً فَيَرى احَدُهُما صاحِبَهُ فَوْقَهُ فَيَقُولُ: يا رَبِّ بِما اعْطَيْتَهُ وَ كانَ عَمَلُنا واحِداً فَيَقُولُ اللَّهُ تَعالى: سَأَلَنى ثُمَّ قالَ: سَلَوُا اللَّهَ وَ أَجْزِلوا فَإنَّهُ لايَتَعاظَمُهُ شَىءٌ.
دو نفر كه هر دو يك گونه عمل انجام دادهاند وارد بهشت مىشوند ولى يكى ديگرى را برتر از خود مىبيند و مىگويد: پروردگارا! عمل من و او يكى بود، اين مقام برتر او در برابر چيست؟ خداوند مىفرمايد: او از من درخواست كرد ولى تو نخواستى. آن گاه حضرت فرمود: از خدا بخواهيد و زياد هم بخواهيد، چون در برابر ذات اقدس احديّت، چيزى بزرگ نيست.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 11 ، ص: 362
👌 دعای #چهل_پنج
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_264
نیکى به بازماندگان دیگران
قَالَ (علیه السلام): أَحْسِنُوا فِي عَقِبِ غَيْرِكُمْ، تُحْفَظُوا فِي عَقِبِكُمْ.
امام علی که درود خدا بر او باد فرموذند : به بازماندگان ديگران نيكى كنيد، تا حرمت بازماندگان شما را نگاه دارند.
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
◀️ خوشرفتارى با بازماندگان مسلمين:
📜 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به آثار مثبت نيكوكارى درباره بازماندگان مسلمين اشاره مى كند و مى فرمايد: «با بازماندگان ديگران خوشرفتارى كنيد تا با بازماندگان شما همينگونه رفتار كنند»؛ (أَحْسِنُوا في عَقِبِ غَيْرِكُمْ تُحْفَظُوا فِي عَقِبِكُم).
اين گفتار درخشان امام عليه السلام درواقع برگرفته از دو آيه نورانى قرآن مجيد است كه در سوره «نساء» آيه 9 مى گويد: «(وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافآ خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلا سَدِيدا)؛ كسانى كه اگر فرزندان ناتوانى از خود به يادگار بگذارند از آينده آنان مى ترسند، بايد (از ستم درباره يتيمان مردم) بترسند! از (مخالفت) خدا بپرهيزند، و سخنى استوار بگويند».
همچنين در آيه 82 سوره «كهف» مى خوانيم: «(وَأَمَّا الْجِدَارُ فَكَانَ لِغُلاَمَيْنِ يَتِيمَيْنِ فِى الْمَدِينَةِ وَكَانَ تَحْتَهُ كَنزٌ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَالِحآ فَأَرَادَ رَبُّکَ أَنْ يَبْلُغَا أَشُدَّهُمَا وَيَسْتَخْرِجَا كَنزَهُمَا رَحْمَةً مِّنْ رَّبِّکَ)؛ و اما آن ديوار، از آنِ دو نوجوان يتيم در آن شهر بود؛ و زير آن، گنجى متعلق به آن دو وجود داشت؛ و پدرشان مرد صالحى بود، پس پروردگار تو مىخواست آنها به حدّ بلوغ برسند وگنجشان را استخراج كنند؛ اين رحمتى از پروردگارت بود».
در آيه نخست، به كسانى كه با يتيمان و فرزندان ناتوان و ضعيف مسلمان بدرفتارى مى كنند هشدار داده كه ممكن است با فرزندان خود آنها اين عمل انجام شود و در آيه دوم، صالح بودن پدران را رمز خدمت دو پيامبر به فرزندان آنها شمرده است.
اين حقيقت در روايات اسلامى نيز منعكس است؛ از جمله در روايتى از امام صادق عليه السلام مى خوانيم: «فِي كِتَابِ عَلِيٍّ عليه السلام إِنَّ آكِلَ مَالِ الْيَتِيمِ سَيُدْرِكُهُ وَبَالُ ذَلِکَ فِي عَقِبِهِ وَيَلْحَقُهُ وَبَالُ ذَلِکَ فِي الاْخِرَةِ؛ در كتاب على عليه السلام آمده است: كسى كه مال يتيم را به ناحق بخورد وبال آن، دامن فرزندان او را در دنيا و دامن خودش را در آخرت خواهد گرفت».
در طول تاريخ نيز نمونه هاى زيادى از اين مطلب آمده است كه افرادى با بازماندگان ديگران بدرفتارى كردند و فرزندان آنها گرفتار بدرفتارى ديگران شدند. با توجه به اينكه مفهوم مطالب فوق اين است كه پاداش كيفر اعمال نيك و بد پدران به فرزندان منتقل مى شود اينجا اين سؤال پيش مى آيد كه چگونه خداوند مجازات شخصى را كه در حق اولاد ديگران ظلم كرده است به فرزندان آن شخص منتقل مى كند؟ در حالى كه قرآن با صراحت مى گويد: «(وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى)؛ هيچكس به جرم گناه ديگرى مجازات نمى شود».
پاسخ اين سؤال با توجه به يك نكته روشن مى گردد و آن اينكه اين پاداش ومجازات، پاداش و مجازات تشريعى نيست، بلكه نوعى تكوين است، زيرا هنگامى كه كسى پايه كار خوب يا بدى را در جامعه مى گذارد كم كم به صورت سنّتى درمى آيد و ديگران هم در همان مسير گام برمى دارند و درنتيجه آن نيك وبد به سراغ فرزندان او نيز خواهد آمد. به خصوص وجدان انسانى مردم ايجاب مى كند به فرزندان نيكوكار، نيكوكارى كنند و همانگونه كه حس انتقامجويى آنها ايجاب مى كند از فرزندان ستمكار انتقام بگيرند. البته درمورد كلام امام عليه السلام كه سخن از نتيجه نيكوكارى به فرزندان نيكوكار است هيچ مشكلى وجود ندارد كه خداوند تفضّلا فرزندان نيكوكاران را مشمول عنايت خاصى قرار دهد و پاداش پدران را در اختيار آنان بگذارد. در غررالحكم از امام عليه السلام نقل شده است كه «مَنْ رَعَى الاَْيْتَامَ رُعِيَ فِي بَنِيهِ؛ كسى كه يتيمان ديگران را سرپرستى كند مردم فرزندان او را مراقبت و سرپرستى خواهند كرد».
#نهج_البلاغه_حكمت_264
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #بقره
#بقره_145
وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَبَ بِكُلِّ ءَايَةٍ مَّا تَبِعُواْ قِبْلَتَكَ وَمَآ أَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَآءَهُمْ مِّنْ بَعْدِ مَا جَآءَكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذاً لَمِنَ الظَّلِمِينَ
و (اى پیامبر!) اگر هرگونه آیه، (نشانه و دلیلى) براى (این گروه از) اهل كتاب بیاورى، از قبلهى تو پیروى نخواهند كرد، و تو نیز پیرو قبله آنان نیستى، (همانگونه كه) بعضى از آنها نیز پیرو قبله دیگرى نیست. وهمانا اگر از هوسهاى آنان پیروى كنى، پس از آنكه علم (وحى) به تو رسیده است، بىشكّ در این صورت از ستمگران خواهى بود.
این آیه، از عناد و لجاجت اهل كتاب پرده برداشته و سوگند یاد مىكند كه هرچه هم آیه و دلیل براى آنان بیاید، آنها از اسلام و قبلهى آن پیروى نخواهند كرد. چون حقیقت را فهمیدهاند، ولى آگاهانه از پذیرش آن سر باز مىزنند.
⏺ لجاجت و تعصّب، مانع تفكّر، استدلال و حقّبینى است. آنان نه تنها نسبت به اسلام تعصّب مىورزند، در میان خودشان نیز عناد و لجاجت دارند. «ماتبعوا قبلتك... ومابعضهم بتابع قبلة بعض»
⏺ در برابر هیاهو و غوغاى مخالفان نباید تسلیم شد و براى مأیوس كردن دشمنان، قاطعیّت لازم است. «وما انت بتابع»
⏺ انحراف دانشمندان، بسیار خطرناك است. «...من بعد ماجاءك من العلم»
🔗 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه
✍️«رسول اکرم ( صل الله علیه و آله ) میفرماید : من اخلص لله اربعین صباحا جرت ینابیع الحکمة من قلبه علی لسانه « هر کس #چهل_روز ، خود را برای خدا خالص کند ، یعنی چهل شبانه روز هیچ انگیزهای در وجود او جز رضای حق حاکم نباشد ، حرف بزند برای رضای خدا ، سکوت کند برای رضای خدا ، نگاه کند و نگاهش را ببندد برای خدا ، غذا بخورد برای خدا ، بخوابد و بیدار شود برای خدا ، یعنی آنچنان برنامهاش را تنظیم کند و آنچنان روح خود را اصلاح کند که اساسا جز برای خدا برای چیز دیگری کار نکند ... چشمههای معرفت و حکمت از درونش میجوشد و بر زبانش جاری میشود .
👤 علامه شهید #مطهری - کتاب انسان کامل ص 162
✳️ سحرگه ره روی در سرزمینی
همیگفت این معما با قرینی
که ای صوفی شراب آن گه شود صاف
که در شیشه برآرد اربعینی
خدا زان خرقه بیزار است صد بار
که صد بت باشدش در آستینی
مروت گر چه نامی بینشان است
نیازی عرضه کن بر نازنینی
ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی
نمیبینم نشاط عیش در کس
نه درمان دلی نه درد دینی
درونها تیره شد باشد که از غیب
چراغی برکند خلوت نشینی
گر انگشت سلیمانی نباشد
چه خاصیت دهد نقش نگینی
اگر چه رسم خوبان تندخوییست
چه باشد گر بسازد با غمینی
ره میخانه بنما تا بپرسم
مآل خویش را از پیش بینی
نه #حافظ را حضور درس خلوت
نه دانشمند را علم الیقینی
🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی
#حافظ_غزل_483 عدد #چهل
👈شرح استاد ابراهیمی #دینانی ( خواص و معنای #اربعین )👇
https://philosophyar.net/marefat/10-november-2017/
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45 #دعا_چهل_پنج_17
«17» وَ لَوْ دَلَّ مَخْلُوقٌ مَخْلُوقاً مِنْ نَفْسِهِ عَلَى مِثْلِ الَّذِي دَلَلْتَ عَلَيْهِ عِبَادَكَ مِنْكَ كَانَ مَوْصُوفاً بِالْإِحْسَانِ وَ مَنْعُوتاً بِالامْتِنَانِ وَ مَحْمُوداً بِكُلِّ لِسَانٍ فَلَكَ الْحَمْدُ مَا وُجِدَ فِي حَمْدِكَ مَذْهَبٌ وَ مَا بَقِيَ لِلْحَمْدِ لَفْظٌ تُحْمَدُ بِهِ وَ مَعْنًى يَنْصَرِفُ إِلَيْهِ
«18» يَا مَنْ تَحَمَّدَ إِلَى عِبَادِهِ بِالْإِحْسَانِ وَ الْفَضْلِ وَ غَمَرَهُمْ بِالْمَنِّ وَ الطَّوْلِ مَا أَفْشَى فِينَا نِعْمَتَكَ وَ أَسْبَغَ عَلَيْنَا مِنَّتَكَ وَ أَخَصَّنَا بِبِرِّكَ!
«19» هَدَيْتَنَا لِدِينِكَ الَّذِي اصْطَفَيْتَ وَ مِلَّتِكَ الَّتِي ارْتَضَيْتَ وَ سَبِيلِكَ الَّذِي سَهَّلْتَ وَ بَصَّرْتَنَا الزُّلْفَةَ لَدَيْكَ وَ الْوُصُولَ إِلَى كَرَامَتِكَ
و اگر مخلوقى از جانب خودش مخلوقى ديگر را، به همين گونه كه تو بندگانت را راهنمايى كردى، راهنمايى مىكرد، موصوف به احسان، و نعمت بخشى بود، به هر زبانى مورد ستايش قرار گرفته بود. پس تو را سپاس تا آنجا كه در سپاست راهى يافت شود، و تا آنجا كه براى سپاس، كلمهاى كه به آن ستوده شدى، و معنايى كه به سپاس منحرف شود، باقى باشد.
اى كه با احسان و فضل، بندگانش را به سپاس فرا خوانده و آنان را در درياى نعمت و عطا غرق كرده، چه آشكار و پخش است نعمتت در عرصه حيات ما، و چه سرشار و فراوان است عطايت بر ما، و چه قدر ما را به نيكى و احسانت اختصاص دادهاى! ما را به دينت؛ دينى كه برگزيدهاى، و به آيينت؛ آيينى كه پسنديدهاى و راهت؛ راهى كه هموار كردهاى هدايت فرمودى، و به چيزى كه مايه قرب به توست، و زمينه رسيدن به كرامتت، بينا كردى.
👈 استاد حسین #انصاریان در شرح خود ذیل این عبارت توضیحی نداده اند.
دعای #چهل_پنج
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45 #دعا_چهل_پنج_20
«20» اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ جَعَلْتَ مِنْ صَفَايَا تِلْكَ الْوَظَائِفِ وَ خَصَائِصِ تِلْكَ الْفُرُوضِ شَهْرَ رَمَضَانَ الَّذِي اخْتَصَصْتَهُ مِنْ سَائِرِ الشُّهُورِ وَ تَخَيَّرْتَهُ مِنْ جَمِيعِ الْأَزْمِنَةِ وَ الدُّهُورِ وَ آثَرْتَهُ عَلَى كُلِّ أَوْقَاتِ السَّنَةِ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ النُّورِ وَ ضَاعَفْتَ فِيهِ مِنَ الْإِيمَانِ وَ فَرَضْتَ فِيهِ مِنَ الصِّيَامِ وَ رَغَّبْتَ فِيهِ مِنَ الْقِيَامِ وَ أَجْلَلْتَ فِيهِ مِنْ لَيْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
«21» ثُمَّ آثَرْتَنَا بِهِ عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ وَ اصْطَفَيْتَنَا بِفَضْلِهِ دُونَ أَهْلِ الْمِلَلِ فَصُمْنَا بِأَمْرِكَ نَهَارَهُ وَ قُمْنَا بِعَوْنِكَ لَيْلَهُ مُتَعَرِّضِينَ بِصِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ لِمَا عَرَّضْتَنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ تَسَبَّبْنَا إِلَيْهِ مِنْ مَثُوبَتِكَ وَ أَنْتَ الْمَلِيءُ بِمَا رُغِبَ فِيهِ إِلَيْكَ الْجَوَادُ بِمَا سُئِلْتَ مِنْ فَضْلِكَ الْقَرِيبُ إِلَى مَنْ حَاوَلَ قُرْبَكَ
خدايا! تو از خالصترين آن وظايف، و برگزيدهترين آن فرايض، ماه رمضان را قرار دادى كه آن را از ميان ساير ماهها برگزيدى، و از ميان همه زمانها و روزگارها انتخاب فرمودى، و بر تمام اوقات سال ترجيح دادى؛ به خاطر آن كه قرآن و نور را در آن نازل كردى، و ايمان را در آن چند برابر ساختى، و روزه گرفتن در آن را واجب كردى، و به شب زندهدارى در آن تشويق فرمودى، و شب قدر را در آن كه از هزار شب بهتر است، بزرگ داشتى. سپس ما را به سبب آن، بر ديگر امّتها ترجيح دادى، و در پرتو فضلش ما را از ميان همه ملّتها برگزيدى. پس به فرمانت روز را روزه گرفتيم، و شبش را به ياريت به عبادت برخاستيم، در حالى كه خود را به سبب روزه و شب زندهداريش در معرض رحمتت قرار داديم؛ زيرا خودت ما را در اين ماه در معرض رحمتت قرار دادى، و آن را وسيله رسيدن به پاداشت انتخاب كرديم، و تو به انجام آنچه از درگاهت طلب شود توانايى، و به آنچه از احسانت درخواست شود، جواد و بخشندهاى، به كسى كه براى تقرّب به تو بكوشد قريب و نزديكى.
دعای #چهل_پنج
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45
#دعا_چهل_پنج_20
ارزش و منافع روزه در روايات
⏺ رسول خدا صلى الله عليه و آله به يارانش فرمود:
شما را خبر دهم به چيزى كه اگر انجام دهيد به اندازه فاصله مشرق تا مغرب، شيطان از شما دور مىشود؟ عرضه داشتند آرى، فرمود: روزه رويش را سياه مىكند، صدقه پشتش را مىشكند، دوستى و حبّ فى اللَّه و شتاب بر عمل شايسته به خاكش مىنشاند، و استغفار از گناه رگش را قطع مىنمايد، و براى هر چيزى زكاتى است و زكات بدنها روزه است. امام صادق عليه السلام از پدرانش از رسول صلى الله عليه و آله حق روايت مىكند:
الصّائِمُ فِى عِبادِةَ اللَّهِ وَ انْ كانَ نائِماً عَلى فِراشِهِ مالَمْ يَغْتَبْ مُسْلِماً.
روزهدار در عبادت خداست اگر چه در بسترش خواب باشد در صورتى كه از مسلمانى غيبت نكند.
حضرت صادق عليه السلام فرمود:
كسى كه در روز گرم و پرحرارت روزه بگيرد، خداوند هزار ملك بر او مىگمارد تا صورتش را مسح كنند و وى را تا زمان افطار بشارت دهند.
خداوند مىفرمايد: چه پاكيزه است بويت و روحت، اى ملكوتيان! شاهد باشيد او را مورد مغفرت قرار دادم. «1» رسول حق صلى الله عليه و آله فرمود:
نَوْمُ الصّائِمِ عِبادَةٌ وَ نَفَسُهُ تَسْبيحٌ.
خواب روزهدار عبادت، و نَفَسَش تسبيح خداست.
امام صادق عليه السلام فرمود:
لِلصّائِمِ فَرْحَتانِ: فَرْحَةٌ عِنْدَ الاْفْطارِ، وَ فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
براى روزهدار دو خوشحالى است: يكى وقت افطار، و ديگر زمان لقاى الهى.
امام على عليه السلام به وقت وفاتش فرمود:
عَلَيْكَ بِالصَّوْمِ، فَانَّهُ زَكاةُ الْبَدَنِ، وَ جُنَّةٌ لَاْهْلِهِ.
بر تو باد به روزه، كه اين واجب الهى زكات بدن، و براى اهلش مانع از عذاب الهى است.
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
مَنْ صامَ يَوْماً فِى سَبيلِ اللَّهِ كانَ كَعَدْلِ سَنَةٍ يَصُومُها.
كسى كه يك روز روزه بگيرد و نيّتش در راه حق باشد، روزه آن روزش برابر با يك سال روزه است.
و نيز آن حضرت فرمود:
انَّ اللَّهَ وَكَّلَ مَلائِكَةً بِالدُّعاءِ لِلصّائِمينَ.
خداوند پارهاى از ملائكه را مأمور دعا براى روزهداران كرده است.
رسول الهى صلى الله عليه و آله فرمود كه خداوند عز و جل فرموده:
الصَّوْمُ لى وَ انَا اجْزى بِهِ
روزه براى من است و من جزاى آن هستم (يا من به آن جزا مىدهم، زيرا احدى جز من توان حساب كردن بهره آن را ندارد).
امام صادق عليه السلام از پدرانش از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مىكند:
چهار طائفه دعايشان مستجاب است، زيرا درهاى آسمان به روى آنان باز مىباشد و دعا تا عرش حق مىرسد:
دعاى پدر براى فرزندش، دعاى مظلوم عليه ستمگر، دعاى حج رفته، و دعاى روزهدار تا وقت افطار.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 11 ، ص: 372
👌 دعای #چهل_پنج
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45 #دعا_چهل_پنج_22
«22» وَ قَدْ أَقَامَ فِينَا هَذَا الشَّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ وَ صَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ وَ أَرْبَحَنَا أَفْضَلَ أَرْبَاحِ الْعَالَمِينَ ثُمَّ قَدْ فَارَقَنَا عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ وَ انْقِطَاعِ مُدَّتِهِ وَ وَفَاءِ عَدَدِهِ «23» فَنَحْنُ مُوَدِّعُوهُ وِدَاعَ مَنْ عَزَّ فِرَاقُهُ عَلَيْنَا وَ غَمَّنَا وَ أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنَّا وَ لَزِمَنَا لَهُ الذِّمَامُ الْمَحْفُوظُ وَ الْحُرْمَةُ الْمَرْعِيَّةُ وَ الْحَقُّ الْمَقْضِيُّ فَنَحْنُ قَائِلُونَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ وَ يَا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ]
به تحقيق اين ماه در بين ما، در مرتبه و محلى ستودهاى است، و با ما مصاحبت كرد؛ مصاحبتى پسنديده و نيكو، و ما را به برترين بهرههاى جهانيان، سودمند كرد. سپس هنگام پايان يافتن وقتش، و به سر رسيدن مدّتش، و كامل شدن روزهايش از ما جدا شد. پس ما او را وداع مىكنيم؛ وداع كسى كه هجرانش بر ما سخت و غمانگيز است، و روگرداندنش ما را غم زده و دچار وحشت كرد. براى او برعهده ما پيمانى محفوظ، و حرمتى در خور رعايت، و حقى واجب الاداء لازم شد. بر اين اساس مىگوييم: سلام بر تو اى بزرگترين ماه خدا! و اى عيد دوستانش!.
«24» السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ وَ يَا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيَّامِ وَ السَّاعَاتِ «25» السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الْآمَالُ وَ نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ «26» السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ قَرِينٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ «27» السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ أَلِيفٍ آنَسَ مُقْبِلًا فَسَرَّ وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِياً فَمَضَّ «28» السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقَّتْ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ قَلَّتْ فِيهِ الذُّنُوبُ «29» السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّيْطَانِ وَ صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ «30» السَّلَامُ عَلَيْكَ مَا أَكْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِيكَ وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَكَ بِكَ! «31» السَّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَمْحَاكَ لِلذُّنُوبِ وَ أَسْتَرَكَ لِأَنْوَاعِ الْعُيُوبِ! «32» السَّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَطْوَلَكَ عَلَى الْمُجْرِمِينَ وَ أَهْيَبَكَ فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ!
سلام بر تو اى از ميان اوقات، گرامىترين همنشين! و اى بهترين ماه در ايام و ساعات! سلام بر تو؛ ماهى كه در آن آرزوها و حاجات، به برآورده شدن نزديك است، و اعمالى كه موجب خشنودى خداست در آن پخش شده. سلام بر تو؛ همنشينى كه هنگام موجود بودن منزلتش بزرگ، و وقت مفقود شدن فقدانش دردناك، و مايه اميدى كه دوريش رنج آور است. سلام بر تو همدمى كه چون رو كند، مونس گردد و مسرور و شاد كند، و زمانى كه سپرى شود، به وحشت اندازد، و دلها را به درد آورد. سلام بر تو، همسايهاى كه دلها در آن نرم، و گناهان در او كم شد.
سلام بر تو ياورى كه ما را در مبارزه با شيطان يارى داد، و رفيقى كه راههاى احسان را هموار و آسان ساخت. سلام بر تو، چه بسيارند آزادشدگان خدا در تو، و چه خوشبخت است كسى كه حرمتت را محض وجود خودت رعايت كرد. سلام بر تو، چه بسيار گناهان را محو كردى و چه بسيار عيبها را پوشاندى. سلام بر تو، چه طولانى بودى بر گناهكاران و چه با هيبت بودى در قلوب اهل ايمان.
👈 استاد حسین #انصاریان در شرح خود ذیل این عبارت توضیحی نداده اند.
دعای #چهل_پنج
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2