eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.5هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
شب گناه نيست‏ صاحب كتاب ابوب الجنان كه كتاب بسيار پربار و نايابى است مى‏نويسد: جوان بى‏تقوايى كه به خير و سعادت خود در زندگى اهميتى نمى‏داد و ملاحظه چيزى را نمى‏كرد، بر اثر چشم‏چرانى به دخترى دل بسته بود، ولى آن دختر تن به خواسته نامشروع او نمى‏داد. شبى از شب‏هاى قدر كه وقت بيدارى و مناجات و قرآن و گريه و درد دل با خداست و مردم همگى در مساجد و مجالس احياء جمع شده بودند، اين جوان كه ديده بود والدين آن خانم زودتر از منزل خارج شده‏اند راه را بر اين دختر كه قصد داشته به تنهايى مسير بين خانه و مسجد را طى كند بست. دختر كه ديد كارى از دستش ساخته نيست در پاسخ به خواسته آن جوان گفت: امشب شب احياء و شب گرفتن برات است. آيا انصاف است مردان و زنان ديگر در اين لحظه براى مناجات و دعا به در خانه خدا رفته باشند و من و تو مرتكب عمل نامشروع زنا شويم؟ پسر لحظه‏اى تامل كرد و جواب داد: نه، انصاف نيست! دختر گفت: حال كه فهميدى اين كار آن هم در نيمه‏شبى چنين عزيز و در محضر خدا بى‏انصافى است، بيا و اين شب را به احيا سپرى كن. من‏ نيز چنين خواهم كرد. سپس، از هم جدا شدند. وقتى سحر شد، پدر دست دخترش را گرفت و به نشانى منزلى كه از جوان يافته بود رفت و در زد. وقتى جوان در را به روى آن‏ها گشود، پدر گفت: من تو را نمى‏شناسم، ولى شب پيش، پس از احياء، رسول خدا، صلى اللّه عليه و آله، را در رؤيا ديدم و آن حضرت نشانى تو را به من دادند و فرمودند: دخترت را ببر و به عقد آن جوان در آور. اين نمونه‏اى از بيدارى دل است كه در آن نفس حق دخترى پاكدامن كه ارتباطى با پروردگار عالم داشته قلب مرده‏اى را زنده مى‏كند و او را به تأمل وا مى‏دارد كه شب قدر كه شايسته احياء و مناجات و «خير من ألف شهر» است شب زنا نيست. ✍️ استاد حسین - کتاب حديث عقل و نفس آدمى درآيينه قرآن، ص: 252 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
، شب عاشقى‏ شب قدر چه شبى است، شب قدر شب عشق‏بازى حق با بندگانش مى‏باشد. از كجا مى‏گويم، از آن جا كه پيغمبر فرمود: «إنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الشّابَّ التّائِبَ» خداوند عاشق جوان توبه‏كننده مى‏شود، شب بيست و يكم شب شادى خداست، اما بالاتر بگويم كه شب قدر شب عشق خداست، شب عاشقى خداست، چون ملائكه در مقام اعتراض برگشتند و گفتند: «أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَ يَسْفِكُ الدّمَآءَ ... چه مى‏خواهى خلق كنى، آيا مخلوقِ پستِ بى‏آبروىِ خون‏ريزِ مفسد. در اين هنگام خداوند به ملائكه فرمود: «إِنّى أَعْلَمُ مَا لَاتَعْلَمُونَ» چيزهايى من مى‏دانم كه شما نمى‏دانيد، چه چيزى را نمى‏دانستند؟ شب‏هاى قدر را ملائكه نمى‏دانستند. شب قدر خدا مى‏خواهد به ملائكه بگويد كه يادتان هست به من اعتراض كرديد كه اينها مفسد و خون‏ريز هستند، آيا صداى ناله بنده‏هاى مرا نمى‏شنويد، صداى گريه عاشقان مرا نمى‏شنويد، «إنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الشابَّ التّائب» شب قدر شب عشق‏بازى دوست است. اين قدر هم عشقش قوى است، كه گاهى عشقش را نشان داده، اينها عاشق هستند و عشقشان را همه جانبه به پروردگار نشان دادند، شب معراج خطاب رسيد: اى احمد! حساب امت تو را قيامت مى‏خواهم به دست خودت بدهم، پرونده امّت تو را مى‏خواهم فقط خودت ببينى، كس ديگرى مطّلع نشود، صدا زد: مولاى من! مى‏توانم سؤالى بكنم؟ خطاب رسيد: عزيزم احمد چه شده است؟ گفت: تو به بندگانت رحيم‏تر هستى يا من؟ خطاب رسيد: من. گفت: خدايا پس پرونده‏هايشان را به من نده، بلكه خودت رسيدگى كن. لحظات آخر هم كه مى‏خواست برگردد، خطاب رسيد: حبيب من! چيزى مى‏خواهى به من بگويى، مثل آدمى كه خجالت مى‏كشد حرف آخرش را با معشوق بزند، چه مى‏خواهى بگويى، بگو؟ گفت: مولاى من، مى‏خواهم درباره پرونده‏ها بپرسم كه بعد مى‏خواهى چه كار كنى؟ من كه گفتم پرونده‏هايشان را به من نده، چون اگر به من بدهى، من انسان هستم و محدود، ممكن است عده‏اى را محكوم كنم، اما دست خودت كه باشد، چنين نمى‏كنى؟ خطاب رسيد: محشرم را نسبت به امّت تو دو قسمت مى‏كنم، خيلى‏ها امّت نيستند، منافق و فاسد و فاسق و فاجر و زنديق‏اند، اينها بيرون هستند. قيامت را دو قسمت مى‏كنم. دستور مى‏دهم يك قسمت قيامت را تو بايست و فرياد بزن: امّت من. من هم از گوشه ديگر قيامت فرياد مى‏زنم: رحمتى رحمتى. ✍️ استاد حسین - کتاب نفس، ص: 298 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
آيات و روايات تأكيد دارند بر اين كه مردم قسمتى از شب را از دست ندهند؛ به خصوص شب قدر را. چون شب قدر از هزار ماه بهتر است. اميرالمؤمنين عليه السلام در چنين شبى ضربت خورد، اين شب، شبى بود كه پروردگار مسيح را به سوى خود برد و او را رفعت داد. اين شب، ما نيز بايد به دنبال مسيح و اميرالمؤمنين، به سوى رفعت حركت كنيم. حركت به سوى رفعت، براى كسى ممكن است كه سبك‏بار باشد. راه سبك‏بارى، اين است كه با پروردگار قرارداد جدى بسته شود كه من امشب و همه شب‏هاى عمرم را با تو به سر خواهم برد. ديگر از من غيبت، دروغ، رابطه با نامحرم و چشم‏چرانى نخواهى ديد. ابو بصير به حضرت صادق عليه السلام مى‏گويد: من شب قدر نمى‏توانم احيا بگيرم و بيدار باشم و برايم سخت است؛ بخصوص نماز خواندن كه بايد ايستاده بخوانم. امام فرمود: «نشسته عبادت كن و نخواب». گفتم: اگر نشسته هم نتوانستم؟ فرمود: «در بستر بخواب، ولى بيدار باش و با پروردگارت سخن بگو». «1» آن گاه امام فرمود: «اگر امشب يك ركعت نماز بخوانى، از هزار ماه نماز خواندن بهتر است. اگر قرآن بخوانى، اگر توبه كنى و اگر يك قطره اشك بريزى، اشك امشب با گريه هزار ماه‏ مساوى است». روز قيامت، ملائكه پرونده‏اى را مى‏بينند و عصبانى مى‏شوند و مى‏خواهند صاحب پرونده را به جهنم ببرند. خطاب مى‏رسد كه غير از اين پرونده كه شما ديديد، يك ورق پرونده هم نزد من دارد. او يك شب، در سراسر عمرش، بيدار شد، ياد گناهانش افتاد و اشك ريخت و خوابيد. من با همان گريه، آتشش را خاموش كردم. او سهمى از جهنم ندارد. خوش به حال كسى كه شب قدر را احيا بگيرد. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: خوش به حال كسى كه همه گناهان گذشته را در نظر بياورد و ببيند كه نافرمانى چه خدايى را مرتكب شده است. اگر براى گناهانى كه از جلو چشم مى‏گذراند، اشك بريزد، من به او اميد مى‏دهم كه خدا او را نااميد نكند. ✍️ استاد حسین - کتاب ارزش ها و لغزشهاى نفس، ص: 190 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
قدردانى از شبى است كه پروردگار به عنوان ظرف نزول قرآن انتخاب كرده است. يعنى قرآن ابتدا سرّى بود كه فقط در علم حضرت حق بود و در شب قدر اين قرآن را از آسمان و علمش به صفحه هستى نازل كرد. اولين چشمى كه قرآن نازل شده از آسمانِ علم حضرت حق را ديد، جبرييل بود. پروردگار عالم قرآن را به جبرييل انتقال داد كه به زمين بياورد و به قلب پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏وآله انتقال دهد. شب قدر چنين ظرفى است. به قدرى با ارزش است كه خدا اين ظرف را، ظرف نزول قرآن قرار داده است: «إِنَّآ أَنزَلْنَهُ فِى لَيْلَهِ الْقَدْرِ» «ما قرآن را در شب قدر نازل كرديم.» در جاى ديگر مى‏فرمايد: «إِنَّآ أَنزَلْنَهُ فِى لَيْلَهٍ مُّبَرَكَهٍ» «به راستى ما آن را در شبى پربركت نازل كرديم.» در شب قدر پروردگار توبه را خيلى راحت مى‏پذيرد. دعا را قبول و مستجاب مى‏كند. شب قدر شبى است كه هر كس لياقت و صداقت خود را به خدا نشان دهد، پرونده او تا سال ديگرش را به سعادت و كرامت رقم مى‏زند و تمام هجوم‏هايى كه در طول سال ممكن است به دين بنده‏اش شود، در شب قدر شكست آن هجوم‏ها را رقم مى‏زند. آن رقمى كه امشب به پرونده يك ساله ما مى‏خورد، يا رقم سعادت است و يا رقم شقاوت. كارى به پول، بدن، سرما خوردگى و سرطان ندارد. بالاخره از اين شب قدر تا شب قدر سال آينده تعدادى از ما بايد بميرند. تمام چهارده معصوم عليهم‏السلام در شب قدر گريه مى‏كردند و مى‏فرمودند: اگر نام ما در دفتر اشقيا است، اين نام را به دفتر اهل سعادت انتقال بده. آنها كه اهل سعادت بودند! من فكر مى‏كنم اين گريه آنها به خاطر اين بود كه نام ما شيعيان را از دفتر اشقيا برگرداند. اين كنايه گويى به خدا است. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏وآله ظرف آبى كنار خود مى‏گذاشتند كه اگر خواب بر اهل خانه غلبه مى‏كرد، پيامبر صلى‏الله‏عليه‏وآله آب بر صورت آنها مى‏پاشيد و مى‏فرمود: صبر كنيد تا اذان صبح را بگويند. بيدار باش كه وقتى مى‏خواهد مقدرات الهى به تو برسد، تو را بيدار، در عبادت، قرآن خواندن و احياء گرفتن ببينند. پس شما نيز امشب بيدار باشيد. ✍️ استاد حسین - کتاب صبر از ديدگاه اسلام، ص: 221 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
👌پیگیری هشتک👇 در کانال را توصیه میکنیم ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
برنامه ی پرهیز از و خودنمایی قَالَ (علیه السلام): اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تُحَسِّنَ [تَحْسُنَ] فِي لَامِعَةِ الْعُيُونِ عَلَانِيَتِي وَ تُقَبِّحَ [تَقْبُحَ] فِيمَا أُبْطِنُ لَكَ سَرِيرَتِي، مُحَافِظاً عَلَى رِثَاءِ [رِيَاءِ] النَّاسِ مِنْ نَفْسِي بِجَمِيعِ مَا أَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَيْهِ مِنِّي، فَأُبْدِيَ لِلنَّاسِ حُسْنَ ظَاهِرِي وَ أُفْضِيَ إِلَيْكَ بِسُوءِ عَمَلِي، تَقَرُّباً إِلَى عِبَادِكَ وَ تَبَاعُداً مِنْ مَرْضَاتِك. امام علی که درود خدا بر او باد در پرهيز از دورويى ها در قالب دعایی زیبا فرموذند : خدايا به تو پناه مى برم كه ظاهر من در برابر ديده ها نيكو، و درونم در آنچه كه از تو پنهان مى دارم، زشت باشد، و بخواهم با اعمال و رفتارى كه تو از آن آگاهى، توجّه مردم را به خود جلب نمايم، و چهره ظاهرم را زيبا نشان داده با اعمال نادرستى كه درونم را زشت كرده به سوى تو آيم، تا به بندگانت نزديك، و از خشنودى تو دور گردم. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ از كارى به خدا پناه بريم: قسمت اول 📜 امام عليه السلام در اين دعاى نورانى اش در پيشگاه خدا از رياكارى به او پناه مى برد وبا چند تعبير دقيق آن را بيان مى كند. نخست عرضه مى دارد: «بارپروردگارا! به تو پناه مى برم از اينكه ظاهرم را در چشمها نيكو جلوه دهى و باطنم را در پيشگاهت زشت سازى»؛ (اللّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِکَ مِنْ أَنْ تُحَسِّنَ فِي لاَمِعَةِ الْعُيُونِ عَلاَنِيَتي، وَتُقَبِّحَ فِيَما أُبْطِنُ لَکَ سَرِيرَتِي). «لامِعَةُ الْعُيُونِ» به اصطلاح ازقبيل اضافه صفت به موصوف و به معنى «عيون لامعه» يعنى چشمهاى پرنور است؛ يعنى كار من به جايى نرسد كه حتى افراد تيزبين مرا خوب پندارند در حالى كه در باطن خوب نباشم. در دومين جمله همين معنا را در قالب ديگرى آورده، عرضه مى دارد : «(خداوندا چنان نباشم كه) خوشبينى مردم را نسبت به خودم در آنچه تو از آن آگاهى جلب كنم (در حالى كه در باطن چنين نباشم و از طريق ريا خود را در صف نيكان معرفى كنم)»؛ (مُحَافِظاً عَلى رِثَاءِالنَّاسِ مِنْ نَفْسِي بِجَمِيعِ مَا أَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَيْهِ مِنِّي). حضرت در سومين تعبير، همين معنا را با اشاره به ثمره نامطلوب آن بازگوكرده، عرضه مى دارد: «(چنان نباشم) كه حُسن ظاهرم را براى مردم آشكار سازم و اعمال بدم را فقط به سوى تو آورم تا به اين وسيله به بندگانت نزديك گردم و از رضا و خشنودى تو دور شوم»؛ (فَأُبْدِي لِلنَّاسِ حُسْنَ ظَاهِرِي، وَأُفْضِي إِلَيْکَ بِسُوءِ عَمَلِي، تَقَرُّباً إِلَى عِبَادِکَ َتَبَاعُداً مِنْ مَرْضَاتِکَ). روشن است كه هدف رياكاران جلب توجه مردم و از اين طريق، رسيدن به منافع مادى و دنيوى است اين يك هدف است، ولى دورى از خداوند هدف نيست بلكه غايت و نتيجه اين كار است هر چند مَجازا در عبارت بالا به شكل هدف بيان شده است. بديهى است كه اين دعا درسى است براى همه مردم نه اينكه امام عليه السلام چنين باشد بلكه مى خواهد به طور غير مستقيم كه در دلها تأثير بيشترى دارد نتيجه رياكارى را براى همگان روشن سازد و آن را خطايى بزرگ معرفى كند كه نتيجه آن، دورى از خدا و سرگردانى در وادى شرك و بت پرستى است. ادامه دارد ... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ از كارى به خدا پناه بريم: قسمت 2 📜 در آيات قرآن و روايات اسلامى، عمل ريايى به شدت نكوهش شده است. قرآن مجيد در آيه 264 سوره «بقره» مى گويد: «(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالاَْذَى كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلاَ يُؤْمِنُ بِاللهِ وَالْيَوْمِ الاْخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدا لّاَ يَقْدِرُونَ عَلَى شَىْءٍ مِّمَّا كَسَبُوا وَاللهُ لاَ يَهْدِى الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ)؛ اى كسانى كه ايمان آوردهايد! بخششهاى خود را با منّت و آزار، باطل نسازيد! همانند كسى كه مال خود را براى نشان دادن به مردم، انفاق مى كند؛ و به خدا و روز رستاخيز، ايمان نمى آورد؛ (كار او) همچون قطعه سنگى است كه بر آن، (قشر نازكى از) خاك باشد؛ (و بذرهايى در آن افشانده شود؛) و رگبار باران به آن برسد، (و همه خاكها و بذرها را بشويد،) و آن را صاف (و خالى از خاك و بذر) رها كند. آنها از كارى كه انجام داده اند، چيزى به دست نمى آورند؛ و خداوند، جمعيت كافران را هدايت نمى كند». در اين آيه شريفه نكات بسيارى نهفته است: از يكسو ريا و شرك را همرديف قرار داده و از سويى ديگر عمل ريايى را بى نتيجه و بى اثر خوانده ومسلمانان را به شدت از چنين كارى نهى كرده همانگونه كه انفاق هاى توأم با منت و آزار را منفور شمرده است. رسول خدا صلي الله عليه وآله در حديثى از آينده چنين خبر مى دهد. «سَيَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ تَخْبُثُ فِيهِ سَرَائِرُهُمْ وَتَحْسُنُ فِيهِ عَلانِيَتُهُمْ طَمَعاً فِي الدُّنْيَا لا يُرِيدُونَ بِهِ مَا عِنْدَ رَبِّهِمْ يَكُونُ دِينُهُمْ رِيَاءً لا يُخَالِطُهُمْ خَوْفٌ يَعُمُّهُمُ اللَّهُ بِعِقَابٍ فَيَدْعُونَهُ دُعَاءَ الْغَرِيقِ فَلا يَسْتَجِيبُ لَهُمْ؛ زمانى بر مردم فرا مى رسد كه باطن آنها زشت وظاهرشان براى طمع در دنيا زيبا مى شود. هرگز پاداشهايى را كه نزد خداست طلب نمى كنند، دينشان رياسْت و خوف خدا در وجودشان نيست. در آن زمان خدا آنها را به مجازاتى مبتلا مى سازد كه حتى اگر مانند دعاى غريق (كسى كه با تمام وجودش خدا را مى خواند) خدا را بخوانند دعايشان مستجاب نمى شود». در منابع معروف حديث از جمله كتاب شريف كافى و كتاب وسائل الشيعه روايات بسيارى درباره نكوهش رياكارى وارد شده است؛ از جمله كلينى؛ در جلد دوم كافى در حديثى از امام صادق عليه السلام نقل مى كند كه فرمود: «كُلُّ رِيَاءٍ شِرْکٌ إِنَّهُ مَنْ عَمِلَ لِلنَّاسِ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى النَّاسِ وَمَنْ عَمِلَ لِلَّهِ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللَّهِ». در حديث ديگرى در تفسير آيه «(فَمَنْ كَانَ يَرْجُوا لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلا صَالِحا وَلاَ يُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدا) (و مفهوم شرك در آيه) مى فرمايد: «الرَّجُلُ يَعْمَلُ شَيْئاً مِنَ الثَّوَابِ لا يَطْلُبُ بِهِ وَجْهَ اللَّهِ إِنَّمَا يَطْلُبُ تَزْكِيَةَ النَّاسِ يَشْتَهِي أَنْ يُسْمِعَ بِهِ النَّاسَ فَهَذَا الَّذِي أَشْرَکَ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ ثُمَّ قَالَ مَا مِنْ عَبْدٍ أَسَرَّ خَيْراً فَذَهَبَتِ الاَْيَّامُ أَبَداً حَتَّى يُظْهِرَ اللَّهُ لَهُ خَيْراً وَمَا مِنْ عَبْدٍ يُسِرُّ شَرّاً فَذَهَبَتِ الْأَيَّامُ أَبَداً حَتَّى يُظْهِرَ اللَّهُ لَهُ شَرّاً؛ منظور از آن كسى است كه عملى داراى ثواب را انجام مى دهد؛ ولى مقصودش خدا نيست بلكه مقصودش اين است كه مردم او را پاك بشمرند وپيوسته دوست دارد كه مردم عمل او را بشنوند (و او را ستايش كنند) اين كسى است كه براى عبادت پروردگارش شريك قرار داده است. سپس امام عليه السلام فرمود : هركس كار نيكى را مخفيانه انجام دهد مدت زيادى نمى گذرد كه خدا آن را ظاهر مى سازد و هيچ بنده اى نيست كه امر شرى را پنهانى به جا آورد مگر اينكه پس از مدتى خداوند شر آن را آشكار مى سازد». 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَآئِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ همانا صفا ومروه، از شعائر خداست. پس هر كه حج خانه‌ى خدا ویا عمره به جاى آورد، مانعى ندارد كه بین صفا ومروه طواف كند. و (علاوه بر واجبات،) هر كس داوطلبانه كار خیرى انجام دهد، همانا خداوند سپاسگزار داناست. این آیه، از عناد و لجاجت اهل كتاب پرده برداشته و سوگند یاد مى‌كند كه هرچه هم آیه و دلیل براى آنان بیاید، آنها از اسلام و قبله‌ى آن پیروى نخواهند كرد. چون حقیقت را فهمیده‌اند، ولى آگاهانه از پذیرش آن سر باز مى‌زنند. ⏺ توجّه خاصّ خداوند به برخى مكان‌ها یا زمان‌ها یا اشخاص، موجب مى‌شود كه آنها از شعائر الهى گردند. «انّ الصفا و المروة من شعائر اللَّه» ⏺ نیّت، به كارها ارزش مى‌دهد. مشركان براى لمس بت‌ها، سعى مى‌كردند، ولى اسلام مى‌فرماید: براى رضاى خدا سعى كنید «فلاجناح علیه ان‌یطّوف بهما» ⏺ اگر مراكز حقّ، توسط گروهى با خرافات آلوده شد، نباید از آن دست كشید، بلكه باید با حضور در آن مراكز، آنجا را پاك‌سازى نموده و دست گروه منحرف را از آن كوتاه كرد. «فلا جناح علیه ان یطّوف بهما» ⏺ عبادت باید عاشقانه و داوطلبانه باشد. «فمن تطوّع» 🔗 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
🔅 پایان برنامه ی روزانه ( جمعا 494 غزل) 👈این برنامه را که بالغ بر یکسال طول کشید با این غزل حافظ در ارادت به آقا امیرالمومنین علی علیه السلام در روز شهادت آقا به پایان میرسانیم ✳️ طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف گر بکشم زهی طرب ور بکشد زهی شرف اگر قدم زنی در ره خاندان به صدق بدرقه رهت شود همت شحنه 👌ای حافظ ! در طريق وصال دوست، قدم خويش را به جايى گذار، كه رسول اللّٰه صلى الله عليه و آله و خاندان نبوّت معرفى فرموده و رفته‌اند، نه آن كه خود فهميده‌اى؛ تا علىّ عليه السلام دستگير و شفيع تو گردد و به مقصودت برساند؛ كه: «وَ أَطِيعُوا اللّٰهَ وَ الرَّسُولَ، لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» آل عمران: 131. »: (و از خدا و رسولش پيروى نماييد، اميد آنكه مورد رحمت قرار گيريد.- نيز: «يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا! أَطِيعُوا اللّٰهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ» نساء: 59. : (اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از خدا اطاعت نماييد، و از رسول و صاحبان امرتان پيروى كنيد.- همچنين: أسْعَدُ النّاسِ مَنْ عَرَفَ فَضْلَنا، وَ تَقَرَّبَ إلَى اللّٰهِ بِنا ...» غرر و درر موضوعى، باب الأئمّة (ع)، ص 21. (نيك بخت‌ترين مردم، كسى است كه فضل و برترى ما را شناخته، و به واسطۀ ما به خدا نزديكى جويد ...). 👤 شرح آیت الله ره - کتاب جمال آفتاب، ج 7 ، ص: 37 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
🌺 اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي فِيهِ إِلَى مَرْضَاتِكَ دَلِيلاً اى خدا در اين روز مرا بسوى رضا و خشنودى خود راهنمايى كن وَ لاَ تَجْعَلْ لِلشَّيْطَانِ فِيهِ عَلَيَّ سَبِيلاً و شيطان را بر من مسلط مگردان وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ لِي مَنْزِلاً وَ مَقِيلاً و بهشت را منزل و مقامم قرار ده يَا قَاضِيَ حَوَائِجِ الطَّالِبِينَ ‏اى برآرنده حاجات طالبان. 👈 شرح صوتی دعا در لینک زیر http://alumni.miu.ac.ir/index.aspx?siteid=2&pageid=30651 http://www.aviny.com/Voice/ramazan/sharh_doa_ruzane/mojtahedi.aspx 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
👈 قرآن بصورت (تندخوانی) https://qurantv.ir/qariinfo/6827 👈 از صفحه 261 تا صفحه 273 http://moshaf.org/files/other/document/Sahifeh%20Sajjadiyeh.pdf 👈 مقید باشیم به توفیق الهی و با استمداد از آقا امام سجاد علیه السلام روزانه برنامه ی تعیین شده را با هم قرائت کنیم 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
Sahifeh Sajjadiyeh-bonyana.com.pdf
2.95M
🌙 لطفا کتاب صحیفه سجادیه - از صفحه 261 تا صفحه 273 مطالعه شود
امیرالمومنین علی علیه السلام 👤با صدای ماندگار مرحوم علامه ره صاحب کتاب 👇 👈 🔊 ببینید 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
🔹ضمن آرزوی قبولی طاعات وعبادات درماه پرخیروبرکت رمضان ✅جهت نشرسخنان حضرت علی(ع) وآشنایی بیشتر بااحکام ومعارف اسلامی درسطح جامعه خصوصاً جوانان ونوجوانان عزیز ، برآن شدیم مسابقه ای ازسخنان پربارچنددقیقه ای استادجناب حجةالاسلام آقای ساجدی نسب رابرگزارنماییم ✅جوایز: 🔹۵نفراول =نفری یکمیلیون تومان 🔹۵نفردوم=نفری پانصدهزارتومان 🔹۵نفرسوم=نفری سیصدهزارتومان 🔹وده جایزه یکصد هزار تومانی ✅شرکت درمسابقه برای عموم هموطنان ازهرنقطه سرزمین ایران آزادمیباشد ☑️ ازهرخط تلفن ونام شرکت کننده یک بار پاسخهای صحیح جهت شرکت درقرعه کشی ثبت میگردد ✅بلحاظ مشکلات واتس آپ وایتا درعدم دسترسی به آرشیو سخنان، صوت پاسخ مرتبط با هر سوال در سایت بارگذاری شده است(جهت علاقه مندان به پیگیری دیگرسخنان مجموع۴۰۰فایل صوت درتلگرام قابل دسترسی میباشد) ✔️پس از شرکت در مسابقه جهت اطلاع و اگاهی ازنتایج در کانال ایتا یا تلگرام زیر عضوگردید. 🕌 @MasjedBalal=ایتا 🕌@MasjedBalal2=تلگرام ✅درشبکه های مجازی کدشماره فایل صوتی پاسخ مقابل هرسوال ثبت شده است.جهت سهولت بیشتراین صوت در سایت بصورت همزمان باطرح سوال بارگذاری شده است 🔹 هرسوال ممکن است جوابهای مختلف داشته،لکن فقط جواب فایل صوتی که یک گزینه میباشد موردقبول است ✅شرکت کنندگان میبایست درشبکه های مجازی باتکمیل پاسخنامه زیر وارسال به آدرس ادمین وشرکت کنندگان درسایت باثبت مشخصات درخواستی سایت مراحل شرکت خودراتکمیل نمایند ✅ ادرس سایت:مسابقه سراسری رمضان الکریم: https://digiform.ir/mosqiobalalmashhad2 🆔جهت رفع هر گونه مشکل میتوانیدبا ایدی ارتباط بگیرید:@tabadol_tabligh ✅مهلت پاسخ:۲۵ رمضان ✅قرعه کشی:۲۷ رمضان ✅واریزجوایز:عید فطر @masjedbalal
برنامه ی نکوهش و دلبستگی به دنیا وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّ الطَّمَعَ مُورِدٌ غَيْرُ مُصْدِرٍ وَ ضَامِنٌ غَيْرُ وَفِيٍّ؛ وَ رُبَّمَا شَرِقَ شَارِبُ الْمَاءِ قَبْلَ رِيِّهِ؛ وَ كُلَّمَا عَظُمَ قَدْرُ الشَّيْءِ الْمُتَنَافَسِ فِيهِ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ لِفَقْدِهِ؛ وَ الْأَمَانِيُّ تُعْمِي أَعْيُنَ الْبَصَائِرِ؛ وَ الْحَظُّ يَأْتِي مَنْ لَا يَأْتِيهِ. حضرت علی درود خدا بر او در بیان ضد ارزشهای اخلاقی فرمودند : طمع به هلاكت مى كشاند و نجات نمى دهد، و به آنچه ضمانت كند، وفادار نيست، و بسا نوشنده آبى كه پيش از سيراب شدن گلو گيرش شد، و ارزش آنچه كه بر سر آن رقابت مى كنند، هر چه بيشتر باشد، مصيبت از دست دادنش اندوهبارتر خواهد بود، و آرزوها چشم بصيرت را كور مى كند، و آنچه روزى هر كسى است بى جستجو خواهد رسيد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ شش نكته آموزنده: قسمت اول 📜 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اش به شش نكته اشاره مى كند كه هركدام اندرز گرانبهايى است و در ابتدا چنين به نظر مى رسد كه اين نكات، مستقل از يكديگرند؛ ولى با دقت مى توان رابطه اى در ميان آنها يافت. نخست مى فرمايد : 1. « (انسان را) به سرچشمه آب وارد مى كند و او را تشنه بازمى گرداند»؛ (وقال عليه السلام: إِنَّ الطَّمَعَ مُورِدٌ غَيْرُ مُصْدِرٍ). زيرا شخص طمعكار غالبا دنبال چيزى مى رود كه در دسترس او قرار نخواهد گرفت؛ ولى طمع، او را به هوس مى اندازد كه به آن برسد و به اشتباه، آن را دستيافتنى مى پندارد؛ اما همچون كسى كه به سراغ آب مى رود ولى با سراب روبرو مى شود، ناكام بازمى گردد. 2. در دومين نكته مى فرمايد: «طمع، ضامنى است كه وفا نمى كند»؛ (وَضَامِنٌ غَيْرُ وَفِيٍّ). زيرا طمع، شخص طمعكار را به دنبال خواسته هايش مى فرستد، همان خواسته هايى كه دست نيافتنى است و آن را براى طمعكار تضمين مى كند؛ ولى همانند ضامنى كه به قول خود وفا نمى كند، طمعكار را محروم و ناكام رها مى سازد. 3. در سومين نكته مى فرمايد: «بسيار شده است كه نوشنده آب پيش از آنكه سيراب شود گلوگيرش شده (و به هلاكت مى رسد)»؛ (وَرُبَّمَا شَرِقَ شَارِبُ الْمَاءِ قَبْلَ رِيِّهِ). اين است سرنوشت طمعكارى كه با حرص و ولع به دنبال چيزى مى رود وخود را به آب و آتش مى زند و پيش از آنكه به آن برسد هلاك مى گردد؛ مانند كسى كه عطش شديدى به او روى آورده، هنگامى كه به آب مى رسد با حرص و ولع چنان مى نوشد كه گلوگيرش مى شود و سيراب نشده جان مى دهد. 4. آنگاه در چهارمين نكته به حريصان و طماعان اشاره كرده، مى فرمايد: «هرقدر ارزش چيزى بيشتر باشد به گونه اى كه افراد براى به دست آوردن آن، با يكديگر به رقابت برخيزند، همانقدر، مصيبت از دست دادنش زيادتر خواهد بود»؛ (وَكُلَّمَا عَظُمَ قَدْرُ الشَّيْءِ آلْمُتَنَافَسِ فِيهِ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ لِفَقْدِهِ). بنابراين شخص طمعكار كه با شتاب براى به دست آوردن اشياى مهم مورد نظرش با ديگران به رقابت برمى خيزد، هنگامى كه به آن نرسد يا برسد و آن را از دست بدهد گرفتار مصيبت عظيمى خواهد شد و اين، يكى ديگر از مصائب بزرگ طمعكاران دنياپرست است. 5. در پنجمين نكته امام عليه السلام به آرزوهاى دور و زياد اشاره كرده است كه چشم انسان را كور و گوشش را كر مى كند، مى فرمايد: «آرزوها چشم بصيرت را نابينا مى سازد»؛ (وَالاَْمَانِيُّ تُعْمِي أَعْيُنَ الْبَصَائِرِ). دليل آن هم روشن است؛ عشق و علاقه شديد به چيزى كه از دسترس بيرون است به انسان اجازه نمى دهد موانعى را كه بر سر راه است ببيند و يا آثار زيانبار آن چيز را مشاهده كند، همچنان در بيابان آرزوها براى يافتن آب به دنبال سراب مى دود و اى بسا گرفتار حيوانات درنده و گرگان خونخوار مى شود و يا در پرتگاهها سقوط مى كند. 6. در ششمين و آخرين نكته به اين حقيقت اشاره مى كند كه هميشه با تلاش وكوشش و دست و پا زدن، انسان به خواسته هايش نمى رسد، مى فرمايد: «(گاه سود و بهره به سراغ كسى مىآيد كه دنبالش نمى رود»؛ (وَالْحَظُّ يَأْتِي مَنْ لاَ يَأْتِيهِ). هم در زندگى خود ديده ايم و هم در تاريخ خوانده ايم كه افراد زيادى بودند بى آنكه بسيار دست و پا بزنند به مقصود رسيدند و به عكس افرادى هم بودند كه با تلاش و كوشش فراوان به جايى نرسيدند. ادامه دارد ... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ شش نكته آموزنده: قسمت 2 📜 اشتباه نشود، هرگز امام عليه السلام در اين گفتار نورانى خود نمى خواهد نقش تلاش و كوشش و سعى را در رسيدن به اهداف بزرگ ناديده بگيرد، زيرا آن، يك اصل اساسى ازنظر قرآن و روايات بوده و عقل نيز حاكم به آن است. مقصود امام عليه السلام اين است كه از طمعِ طمع ورزان بكاهد و آنها را از آلوده شدن به انواع گناهان براى رسيدن به مقاصدشان باز دارد. از آنچه گفته شد به خوبى روشن مى شود كه شش نكته اى كه در اين گفتار حكيمانه آمده گرچه به ظاهر مستقل و جدا از هم به نظر مى رسند؛ ولى با دقت ثابت مى شود كه با هم ارتباط نزديكى دارند. اين سخن را با داستان افسانه اى پرمعنايى درباره سرنوشت كاران كه ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه خود آورده پايان مى دهيم. وى مى گويد: مردى، قُبَّرَه (چكاوكى را) زنده صيد كرد. چكاوك به سخن آمد گفت: با من چه مى خواهى بكنى؟ صياد گفت: سرت را مى برم و گوشتت را مى خورم. چكاوك گفت: گوشت من به اندازه اى ناچيز است كه هيچكس را سير نمى كند؛ ولى من حاضرم سه چيز را به تو بياموزم كه از خوردن من براى تو بسيار بهتر است: يكى از آن سه را هنگامى به تو مى آموزم كه در دست توام، دومى را هنگامى كه من را رها كردى و بر درخت نشستم، سومى را هنگامى كه از درخت پرواز كردم و روى كوه قرار گرفتم. مرد صياد (خوشحال شد و) گفت: اولى را بگو. چكاوك گفت: هرگز براى چيزى كه از دست رفته غصه مخور (با غصه و اندوه بازنمى گردد). مرد صياد او را رها كرد. هنگامى كه روى درخت نشست گفت: دومى را بگو. چكاوك گفت: اگر كسى چيزى را كه امكان وجود ندارد ممكن دانست، هرگز سخنش را مپذير. سپس چكاوك پرواز كرد و روى كوه نشست وبه صياد گفت: اى بدبخت اگر مرا ذبح كرده بودى از درون چينه دان من دو گوهر گرانبها استخراج مى كردى كه وزن هركدام از آنها سى مثقال است. صياد به شدت متأسف شد و دست خود را به دندان گزيد و گفت: پس سومين نصيحت چه شد؟ چكاوك گفت: تو آن دو تا را فراموش كردى سومى را مى خواهى؟ مگر در نصيحت اول به تو نگفتم بر چيزى كه از دستت رفت تأسف نخور؛ ولى تو تأسف خوردى و مگر در نصيحت دوم نگفتم اگر تو را به چيزى خبر دهند كه غير ممكن است نپذير؟ من تمام گوشت و خون و پرم بيست مثقال نيست، چگونه پذيرفتى كه در چينه دان من دو گوهر گرانبهاست كه هركدام سى مثقال است؟ چكاوك اين را گفت و پرواز كرد و رفت. اين داستان درواقع تصديق كلام امام عليه السلام در جمله چهارم و پنجم است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2