#شرح مختصر #دعا_چهل_هشت_4 الهى، نيازم را به درگاه تو آوردم، و بار فقر و فاقه و تهيدستى خود را بر در خانه ‏ات نهادم، و من به مغفرت و رحمتت مطمئن ‏ترم تا به عمل و كار خود، و آمرزش و رحمتت از گناهان من وسيع‏تر است، پس بر محمد و آلش درود فرست، و خود عهده ‏دار روا كردن هر حاجتى كه مرا هست باش به خاطر قدرتى كه بر روا كردن آن دارى و آسان بودنش بر تو، و به خاطر نيازم به حضرتت، و بى ‏نيازيت از من، زيرا من هرگز به خيرى نرسیده ‏ام مگر از جانب تو، و هرگز احدى از من شرى را برنگردانده غير تو، و در امر آخرت و دنيايم به كسى جز تو اميد ندارم. «اللهم اليك تعمدت بحاجتى. و بك انزلت اليوم فقرى و فاقتى و مسكنتى. و انى بمغفرتك و رحمتك اوثق منى بعملى. و لمغفرتك و رحمتك اوسع من ذنوبى. فصل على محمد و آل محمد». تعمدت، اى: قصدت. يعنى: بار خدايا، به سوى تو قصد كردم به حاجتى كه دارم. و به تو فرود آوردم درويشى و احتياج و مسكنت خود را. و به درستى كه من به مغفرت و آمرزش و رحمت تو استوارترم از خود به كردار خود. و هر آينه آمرزش تو و رحمت تو وسيعتر از گناهان من است. پس افاضه كن رحمت را بر محمد و آل او. «و تول قضاء كل حاجه هى لى بقدرتك عليها و تيسير ذلك عليك، و بفقرى اليك و غناك عنى». و متولى برآوردن هر حاجتى كه مراست بشو، به توانايى تو بر واكردن حاجت و آسان بودن آن بر تو، و به درويشى و احتياج من به سوى تو و بى ‏نيازى تو از من. «فانى لم اصب خيرا قط الا منك». «قط»- بفتح القاف و ضم الطاء المشدده- معناه الزمان الماضى. يعنى: زيرا كه من نداشته ‏ام نيكويى هرگز مگر از تو. «و لم يصرف عنى سوءا قط احد غيرك». و برنگردانيده است و تغيير نداده است از من بدى هرگز هيچ كس غير از تو. «و لا ارجو لامر آخرتى و دنياى سواك». قد روى «سواك» مثلثه السين هنا. (يعنى:) و اميد ندارم به كسى از براى امر آخرت و دنياى خود. به غير از تو. ادامه دارد ... #چهل_هشت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

💥 #ارتباط_موفق 1 تا 5 #خانواده #دوست 👤استاد #شجاعی ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_اعوانی_42 #دعا_چهل_دو_9 👌 دهم 👤 استاد #اعوانی دعا #چهل_دو 🖋کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

دعای سیدالساجدین(ع) " هنگام #ختم_قرآن " دعا #چهل_دو 👌متن و صوت دعا 👇 📋 https://b2n.ir/652186 ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_305 تأثیر #غیرت بر پاکدامنی قَالَ (علیه السلام): مَا زَنَى غَيُورٌ قَطُّ. امام علی که درود خدا بر او باد در غيرتمندى و ترك #زنا فرموذند : غيرتمند هرگز زنا نمى كند. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ غيرتمند، عمل منافى عفت انجام نمى دهد: 📜 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكته دقيقى اشاره كرده مى فرمايد: «انسان غيرتمند هرگز زنا نمى كند»؛ (مَا زَنَى غَيُورٌ قَطُّ). زيرا كسى كه كارى را در حق ديگران مى پسندد به ناچار در حق خود نيز خواهد پسنديد و كسى كه درباره محارم خود عملى را روا نمى دارد درباره محارم ديگران نيز روا نخواهد داشت. بسيار شده است كه افرادى مى گويند: ما مى خواهيم به نواميس ديگران نگاه كنيم. به آنها گفته مى شود: آيا دوست داريد به نواميس شما نگاه كنند؟ هنگامى كه اظهار تنفر مى كنند به آنها گفته مى شود: پس به نواميس ديگران نگاه نكنيد. «غيور» صيغه مبالغه از ماده «غَيرت» (بر وزن حيرت) است به معناى ناخوش داشتن و تنفر از تجاوز ديگران به ناموس انسان و ورود در حريم اوست و گاه به معناى وسيع كلمه در غير موارد ناموسى نيز به كار مى رود و فرد غيرتمند به كسى گفته مى شود كه حاضر نيست ديگرى به افتخارات او لطمه وارد كند؛ خواه افتخارات مادى باشد يا معنوى. به هر حال، گفتار حكيمانه امام عليه السلام گفتارى است كه كاملاً هماهنگ با منطق عقل است، زيرا انسان غيور؛ يعنى كسى كه نسبت به تجاوز ناموسش حساسيت فوق العاده دارد، نواميس ديگران را نيز به همان چشم نگاه مى كند و هرگز راضى نمى شود به نواميس مردم تجاوز كند. به همين دليل، غيرت، او را از آلوده شدن به اعمال منافى عفت بازمى دارد. حتى حاضر نيست به همسر يا خواهر و مادر ديگرى نگاه كند، زيرا نسبت به نگاه ديگران به همسر و خواهر و مادرش احساس تنفر مى كند. از واژه هايى كه به عنوان فضيلتى اخلاقى در منابع اسلامى ديده مى شود #غيرت است. غيرت، در اصل به معناى يك احساس فوق العاده درونى است كه انسان را به دفاع شديد از امورى كه متعلق به اوست وامى دارد؛ خواه امور معنوى باشد مانند دين و آيين و يا امور مادى مانند عِرض و مال و ناموس ومملكت. اين احساس در همه انسانها با تفاوتهايى وجود دارد و اگر به صورت افراطى درنيايد يكى از فضايل مهم و كارساز است. از سويى ديگر، اگر براثر تكرار اعمال منافى غيرت، تضعيف شود و به بيان ديگر انسان، بى غيرت و يا ازنظر غيرت ضعيف گردد اين خود يكى از رذائل خطرناك اخلاقى به شمار خواهد آمد. در آيات قرآن اشاراتى به اين مسئله ديده مى شود؛ ولى به طور صريحتر در روايات اسلامى آمده است؛ از جمله در حديثى از پيغمبر اكرم عليه السلام مى خوانيم كه فرمود: «إنّى لَغَيُورٌ وَاللّهُ عَزَّوَجَلَّ أغْيرُ مِنى وَ انَّ اللّه تَعالى يُحِّبُ مِنْ عِبادَهَ الْغَيُورَ؛ من غيرتمندم و خدا از من غيورتر است و خدا بندگان غيورش را دوست دارد». در حديث ديگرى از همان بزرگوار آمده است كه فرمود: «انَّ الْغيرَةَ مِنَ الاْيمان؛ غيرت از ايمان است». (دليل آن هم روشن است: ايمان، انسان را به حفظ ناموس و افتخارات و آيين خود دعوت مى كند، بنابراين غيرت جزء ايمان است). در حديثى از امام صادق عليه السلام آمده است: «انَّ اللّهَ غَيُورٌ يُحِبُّ كُلَ غَيُورٍ وَلِغيرَتِهِ حَرَّمَ الْفَواحِشَ ظاهِرَها وَباطِنَها؛ خدا غيور است و هر غيورى را دوست دارد وبه دليل غيرتش تمام كارهاى زشت را اعم از آشكار و پنهان تحريم كرده است». بنابر اين روايت و بعضى از روايات ديگر، غيرت از اوصافى است كه هم در خداى تعالى و هم در انسانها وجود دارد البته با اين تفاوت كه غيرت در خداوند به معناى نهى از كارهاى زشت و ناپسند و در انسانها به معناى دفاع از حريم خانواده و دين و آب و خاك است. درباره غيرت، سخن بسيار است و اين بحث را با حديثى درباره «جعفر بن ابى طالب» پايان مى دهيم. در حديثى آمده است كه جبرئيل به پيغمبر اكرم عليه السلام خبر داد كه «جعفر بن ابى طالب» صفات برجسته اى در زمان جاهليت داشت كه خداوند به سبب آن از وى قدردانى كرد. «مِنْها عَدَمُ زِناهُ لِغَيْرَتِهِ كَعَدَمِ شُرْبِهِ لِعِزَّتِهِ كَعَدَمِ كِذْبِهِ لِشَرَفِهِ؛ از جمله اينكه به سبب غيرت، دامنش آلوده بى عفتى نشد وبه سبب حفظ عزتش هرگز شراب ننوشيد و به سبب شخصيتش هرگز دروغ نگفت». #نهج_البلاغه_حكمت_305 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2