eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.5هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ در قرآن‏ قسمت 1 🔴 حضرت محمّد صلى الله عليه و آله براى مردم تلاوت مى‏كرد: نَبِّئْ عِبَادِى أَنِّى أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ* وَأَنَّ عَذَابِى هُوَ الْعَذَابُ الأَلِيمُ به بندگانم خبر ده كه يقيناً من [نسبت به مؤمنان‏] بسيار آمرزنده و مهربانم. * و اين كه عذابم [براى مجرمان‏] همان عذاب دردناك است. 🔸اجابت دعا «إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنِّى قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِىْ وَلْيُؤْمِنُوا بِى لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ هنگامى كه بندگانم از تو درباره من بپرسند، [بگو:] يقيناً من نزديكم، دعاى دعا كننده را زمانى كه مرا بخواند اجابت مى‏كنم؛ پس بايد دعوتم را بپذيرند و به من ايمان آورند، تا [به حقّ و حقيقت‏] راه يابند [و به مقصد اعلى برسند]. 🔸كلمات خدا قُل لَّوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَاداً لِكَلِمَاتِ رَبِّى لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّى وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَداً بگو: اگر دريا براى [نوشتن‏] كلمات پروردگارم [كه مخلوقات او هستند] مركب شود، پيش از آن كه كلمات پروردگارم پايان يابد، يقيناً دريا پايان مى‏يابد و اگرچه مانند آن دريا را به كمك بياوريم. 🔸ايمان به خدا و فرشتگان و كتب الهى‏ آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِن رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِن رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَاوَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ پيامبر به آنچه از پروردگارش به او نازل شده، ايمان آورده و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و كتابها و پيامبرانش، ايمان آورده‏اند [و بر اساس ايمان استوارشان گفتند:] ما ميان هيچ يك از پيامبران او فرق نمى‏گذاريم. و گفتند: شنيديم و اطاعت كرديم، پروردگارا! آمرزشت را خواهانيم و بازگشت [همه‏] به سوى توست. 🔸ايمان به غيب‏ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ* وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُ نْزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ* أُولئِكَ عَلَى‏ هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ آنان كه به غيب ايمان دارند و نماز را بر پا مى‏دارند و از آنچه به آنان روزى داده‏ايم، انفاق مى‏كنند.* و آنان كه به آنچه به سوى تو و به آنچه پيش از تو نازل شده، مؤمن هستند و به آخرت يقين دارند.* آنانند كه از سوى پروردگارشان بر [راهِ‏] هدايت‏اند و آنانند كه رستگارند. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 253 دعای 🆔 @sahife2
✳️ در قرآن‏ قسمت 2 🔸دين اسلام‏ إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ مسلماً دينِ [واقعى كه همه پيامبرانْ مُبلّغ آن بودند] نزد خدا، اسلام است. فَمَن يُرِدِ اللّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ وَمَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّمَا يَصَّعِّدُ فِي السَّماءِ كَذلِكَ يَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَايُؤْمِنُونَ پس كسى را كه خدا بخواهد هدايت كند، سينه‏اش را براى [پذيرفتن‏] اسلام مى‏گشايد؛ و كسى را كه [به خاطر لجاجت و عنادش‏] بخواهد گمراه نمايد، سينه‏اش را چنان تنگ مى‏كند كه گويى به زحمت در آسمان بالا مى‏رود؛ خدا اين گونه پليدى را بر كسانى كه ايمان نمى‏آورند، قرار مى‏دهد. 🔸 اسلام ابراهيم عليه السلام‏ مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيّاً وَلَا نَصْرَانِيّاً وَلكِن كَانَ حَنِيفاً مُسْلِماً وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ* إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاللّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ ابراهيم نه يهودى بود و نه نصرانى، بلكه يكتاپرست و حق‏گرايى تسليم بود و از مشركان نبود.* مسلماً نزديك‏ترين مردم به ابراهيم [از جهت پيوند وانتساب معنوى‏] كسانى‏اند كه [از روى حقيقت‏] از او پيروى كردند و اين پيامبر و كسانى كه [به او] ايمان آورده‏اند [از همه به او نزديك‏ترند] و خدا ياور و سرپرست مؤمنان است. اهل كتاب گمان مى‏كنند هر كس بخواهد به راه آيد بايد جهود يا نصرانى باشد، خداوند در قرآن مجيد به رسولش مى‏فرمايد به آنان بدين گفتار پاسخ بده: بَلْ مِلَّةَ إبْراهيمَ حَنيفاً و ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكينَ بلكه از آيين ابراهيم يكتاپرست و حق‏گرا [پيروى مى‏كنيم نه از آيين تحريف شده شما كه عين گمراهى است‏] و او هرگز از مشركان نبود. 🔸 عبادت مؤمنان‏ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ارْكَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّكُمْ وَافْعَلُوا الْخَيْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ* وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِى الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِن قَبْلُ وَفِى هذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيداً عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى‏ وَنِعْمَ النَّصِيرُ اى اهل ايمان! ركوع به جا آوريد و سجده نماييد و پروردگارتان را عبادت كنيد و كار نيك انجام دهيد تا رستگار شويد.* و در راه خدا چنانكه شايسته جهاد است، جهاد كنيد؛ او شما را برگزيد و بر شما در دين هيچ مشقت و سختى قرار نداد. [در دينتان گشايش و آسانى قرار داد مانند گشايش و آسانىِ‏] آيين پدرتان ابراهيم، او شما را پيش از اين «مسلمان» ناميد و در اين [قرآن هم به همين عنوان نامگذارى شده‏ايد] تا پيامبر گواه بر شما باشد و شما هم گواه بر مردم باشيد؛ پس نماز را برپا داريد و زكات را بپردازيد و به خدا تمسّك جوييد. او سرپرست و ياور شماست؛ چه خوب سرپرست و ياورى و چه نيكو يارى‏دهنده‏اى است. كافرم من گر زيان كَردست كس در ره ايمان و طاعت يك نفس‏ سر شكسته نيست اين سر را مبند يك دو روزى جهد كن باقى بخند مكرها در كسب دنيا بارد است مكرها در ترك دنيا وارد است‏ مكر آن باشد كه زندان حفره كرد آن كه حفره بست آن مكريست سرد اين جهان زندان و ما زندانيان حفره كن زندان و خود را وا رهان‏ چيست دنيا از خدا غافل شدن نى قماش و نقده و ميزان و زن‏ مال را كز بهر دين باشى حَمول نعم مالٌ صالحٌ گفت آن رسول‏ (مولوى) 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 253 دعای 🆔 @sahife2
✳️ در قرآن‏ قسمت 3 🔸 رستگارى مؤمنان‏ قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ* الَّذِينَ هُمْ فِى صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ* وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ‏ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ* وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ* وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ* إِلَّا عَلَى‏ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ* فَمَنِ ابْتَغَى‏ وَرَاءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْعَادُونَ* وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ* وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى‏ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ* أُولئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ* الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ بى‏ترديد مؤمنان رستگار شدند.* آنان كه در نمازشان [به ظاهر] فروتن [و به باطن با حضور قلب‏] اند.* و آنان كه از [هر گفتار و كردارِ] بيهوده و بى‏فايده روى‏گردانند،* و آنان كه پرداخت كننده زكات‏اند،* و آنان كه نگه دارنده دامنشان [از شهوت‏هاى حرام‏] اند،* مگر در [كام جويى از] همسران يا كنيزانشان، كه آنان [در اين زمينه‏] مورد سرزنش نيستند.* پس كسانى [كه در بهره‏گيرى جنسى، راهى‏] غير از اين جويند، تجاوزكار [از حدود حق‏] هستند.* و آنان كه امانت‏ها و پيمان‏هاى خود را رعايت مى‏كنند،* و آنان كه همواره بر [اوقات و شرايط ظاهرى و معنوى‏] نمازهايشان محافظت دارند.* اينانند كه وارثان‏اند،* وارثانى كه [از روى شايستگى‏] بهشت فردوس را به ميراث مى‏برند [و] در آن جاودانه‏اند. 🔸اوصاف مؤمنان‏ إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيراً وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْراً عَظِيماً مسلماً خدا براى مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ايمان و مردان و زنان عبادت‏پيشه، و مردان و زنان راستگو و مردان و زنان شكيبا و مردان و زنان فروتن و مردان و زنان صدقه دهنده و مردان و زنان روزه‏دار و مردان و زنان حفظ كننده خود از پليدى‏هاى جنسى و مردان و زنانى كه بسيار ياد خدا مى‏كنند، آمرزش و پاداشى بزرگ آماده كرده است. 🔸ايمان حقيقى‏ قَالَتِ الأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَمْ تُؤْمِنُوا وَلكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الإِيمَانُ فِى قُلُوبِكُمْ وَإِن تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُم مِنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئاً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ باديه‏نشينان گفتند: ما [از عمق قلب‏] ايمان آورديم. بگو: ايمان نياورده‏ايد، بلكه بگوييد: اسلام آورده‏ايم؛ زيرا هنوز ايمان در دل هايتان وارد نشده است. و اگر خدا و پيامبرش را اطاعت كنيد، چيزى از اعمالتان را نمى‏كاهد؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. 🔸 درجات مؤمنان واقعى‏ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَاناً وَعَلى‏ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ* الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ* أُوْلئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقّاً لَهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ‏ كَرِيمٌ مؤمنان، فقط كسانى هستند كه چون ياد خدا شود، دل‏هايشان ترسان مى‏شود، وهنگامى كه آيات او بر آنان خوانده شود بر ايمانشان مى‏افزايد و بر پروردگارشان توكل مى‏كنند.* هم آنان كه نماز را برپا مى‏دارند و ازآنچه به آنان روزى داده‏ايم، انفاق مى‏كنند.* مؤمنان واقعى و حقيقى فقط آنانند، براى ايشان نزد پروردگارشان درجاتى بالا و آمرزش و رزق نيكو و فراوانى است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 253 دعای 🆔 @sahife2
✳️ در قرآن‏ قسمت 4 🔸استغفار بعد از گناه‏ وَأَطِيعُوا اللّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ* وَسَارِعُوا إِلَى‏ مَغْفِرَةٍ مِن رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماوَاتُ وَالأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ* وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَى‏ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ* أُولئِكَ جَزَاؤُهُم مَغْفِرَةٌ مِن رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ و از خدا و پيامبر فرمان بريد تا مورد رحمت قرار گيريد.* و به سوى آمرزشى از پروردگارتان و بهشتى كه پهنايش [به وسعتِ‏] آسمان‏ها و زمين است بشتابيد؛ بهشتى كه براى پرهيزكاران آماده شده است؛* آنان كه در گشايش و تنگ دستى انفاق مى‏كنند و خشم خود را فرو مى‏برند و از [خطاهاىِ‏] مردم در مى‏گذرند؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد.* و آنان‏ كه چون كار زشتى مرتكب شوند يا بر خود ستم ورزند، خدا را ياد كنند و براى گناهانشان آمرزش خواهند؛ و چه كسى جز خدا گناهان را مى‏آمرزد؟ و دانسته و آگاهانه بر آنچه مرتكب شده‏اند، پا فشارى نمى‏كنند؛* پاداش آنان آمرزشى است از سوى پروردگارشان و بهشت‏هايى كه از زيرِ [درختانِ‏] آن نهرها جارى است، در آن جاودانه‏اند؛ و پاداش عمل كنندگان، نيكوست. 🔸 ايمان و اسلام و احسان در قرآن‏ لايُضيعُ أجْرَ الْمُحْسِنينَ ، يا يَجْزى الْمُحْسِنينَ يا در آيات بالا يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ همه اين تعبيرات بر لفظ احسان دلالت مى‏كند. چه، لفظى كه در اين آيه هاست از اين مصدر مشتق شده و معنى آنهم به آنچه خداوند به آن امر فرموده تناسب دارد. احسان آن است كه انسان در اطاعت خدا بكوشد تا به آخرين درجه‏اى كه در طاقت اوست برسد و سستى نكند و خسته نگردد و كوتاهى نورزد بلكه تا راهى به كوشش دارد با دل و جان و اعضاى خويش كوشش نمايد. ايمان و اسلام و احسان سه كلمه است كه در قرآن آمده و بسيار به كار مى‏رود و معنى آنها هم به هم نزديك است. خود رسول اسلام اين كلمات را آن گونه شناساند كه در هيچ يك شبهه‏اى باقى نگذارد. روزى رسول خدا در ميان اصحاب بود مردى آمد و گفت: ايمان چيست؟ پيامبر فرمود: ايمان آن است كه به خدا و فرشتگان و پيامبرانش ايمان آورى و لقاى پروردگار و روز رستاخيز را باور كنى. پرسيد: اسلام چيست؟ فرمود: آن است كه خداى را پرستش نمايى و براى او شريكى نگيرى و نماز رابپا دارى و زكات واجب را بدهى و رمضان را روزه‏گيرى. پرسيد: احسان چيست؟ فرمود: آن كه خدا را چنانكه گويى او را مى‏بينى پرستش نمايى. چه، اگر تو او را نبينى بى شك او تورا مى‏بيند. پرسيد: قيامت كى خواهد بود؟ فرمود: إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ» يقيناً خداست كه دانش قيامت فقط نزد اوست. پيامبر بزرگ اسلام صلى الله عليه و آله تنها به تعليم حقايق ايمان و اسلام و احسان كه در آيات صفحات قبل گذشت اكتفا نكرد، بلكه هم در زندگى خصوصى خود و هم در روابطى كه با مردم داشت عملًا به تعليم خواص و آثار اين سه صفت و آنچه دارندگان اينها شايسته است انجام دهند و آنچه واجب است از آن دورى كنند همّت گماشت. وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ إِذَا عَاهَدتُّمْ وَلَا تَنقُضُوا الأَيْمَانَ بَعْدَ تَوْكِيدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللَّهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلًا إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ* وَلَا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِن بَعْدِ قُوَّةٍ أَنكَاثاً تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَى‏ مِنْ أُمَّةٍ إِنَّما يَبْلُوكُمُ اللَّهُ بِهِ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 253 دعای 🆔 @sahife2
✳️ در قرآن‏ قسمت 5 🔴 «پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله بامدادى به اصحاب و ياران فرمود: ديشب دو نفر پيش من آمدند و مرا برانگيختند و به من گفتند: بيا برويم. پس با آن دو به راه افتادم تا به مردى خوابيده رسيدم و مرد ديگرى را با سنگ گرانى بر سر او ايستاده ديدم كه سنگ را بر سر او مى‏كوبد و سرش را درهم مى‏شكند و چون سنگ به غلت مى‏افتد به دنبال آن مى‏رود و آن را مى‏گيرد و هنوز نزد آن مرد برنگشته سر وى چنانكه بود صحيح و سالم مى‏شود، پس بار ديگر به او حمله مى‏برد و همان كار نخستين را با او انجام مى‏دهد. به آن دو گفتم: سبحان اللَّه! داستان اين دو نفر چيست؟ به من گفتند: بيا برويم. پس رفتيم تا به مردى به پشت افتاده رسيديم كه ديگرى با قلّابى آهنين بر سر او ايستاده است و ناگهان به يك سوى روى او مى‏آيد و هر يك ازگوشه لب و سوراخ بينى و چشم او را تا پشت گردن چاك مى‏دهد، سپس به آن سوى ديگرش مى‏رود و همان كارى كه با آن طرف كرده بود با اين طرف انجام مى‏دهد و هنوز از اين سو فارغ نشده كه آن طرف به حال اول برمى گردد، پس ديگر بار به او حمله كرده همان كار نخستين را تكرار مى‏كند. گفتم: سبحان اللَّه! داستان اين دو چيست؟ به من گفتند: بيا برويم. پس رفتيم، به چيزى تنور مانند رسيديم كه فرياد و داد و بيدادهايى از آن بلند بود. پس سرى به آن زديم كه ناگاه مردان و زنان برهنه در آن ديديم كه زبانه آتش از زير پاى آنها بر مى‏خاست و چون به آنها مى‏رسيد فرياد مى‏زدند. به آن دو گفتم: داستان اينها چيست؟ به من گفتند: بيا برويم. پس به راه افتاديم تا به جويى مانند خون سرخ رنگ رسيديم كه در ميان آن‏ مردى شنا گر شنا مى‏كرد و در كنار جوى مردى بود كه سنگ بسيارى نزدش نهاده بود، آن شناگر پس از مدتى شنا نزد آن مرد كه سنگ‏ها نزدش بود مى‏آمد و او سنگى به دهان او مى‏انداخت او باز شنا مى‏كرد و باز مى‏گشت و باز سنگ به دهانش افكنده مى‏شد و همين طور تكرار مى‏گشت. به آن دو گفتم: داستان اين دو نفر چيست؟ گفتند: بيا برويم. پس به راه افتاديم تا به مردى بد قيافه رسيديم كه نزد او آتشى بود و آن را مى‏افروخت و زير و رو مى‏كرد و گرد آن مى‏گشت. به آن دو گفتم: اين چيست؟ گفتند: بيا برويم. پس رفتيم تا به انبوهى رسيديم كه از هر نوع گلى بهارى در آن به چشم مى‏خورد، ناگهان در ميان آن بستان مردى بلند قامت با كودكانى بيش از آنچه هرگز نديده بودم پيرامون او به نظرم آمدند. به آن دو گفتم: اين كيست و اينان كيانند؟ مرا گفتند: برويم برويم. پس رفتيم تا به بستانى بزرگ- كه هرگز بزرگتر و بهتر از آن نديده بودم- رسيديم، به من گفتند: در اين بستان بالا برو، پس بالا رفتيم تا به شهرى كه با خشتى طلا و خشتى نقره ساخته شده بود رسيديم، آنگاه به دروازه شهر آمديم و خواهش كرديم آن را باز كنند، دروازه گشوده شد، بعضى هر چه تصوّر كنى زيبا و برخى هر چه گمان كنى زشت روى به استقبال ما آمدند. به آنان گفتند: برويد در اين جوى آب تنى كنيد كه ناگاه جوى پهناورى- كه گويى آبش در سفيدى شير خالص است- جلب نظر كرد و در آن آب تنى كردند و سپس در حالى كه آن زشتى از ايشان رفته بود و به نيكوترين صورتى در آمده بود نزد ما آمدند، به من گفتند: اين بهشت جاويدان «عدن» است و اين خانه توست. پس ديده‏ام به بالا خيره شد ناگاه كاخى مانند ابرى سفيد به نظر رسيد. به من‏ گفتند: خانه تو همان است. به آن دو گفتم: خدا مباركتان گرداند، مرا بگذاريد تا داخل آن شوم، گفتند: اكنون كه نمى‏شود، داخل آن خواهى شد. به آن دو گفتم: از آنچه امشب ديدم در شگفتم، اين چه بود كه ديدم؟ به من گفتند: اكنون به تو مى‏گوييم: آن مرد نخستين كه بر او گذشتى و سرش با سنگ درهم شكسته مى‏شد مردى است كه قرآن را فراگيرد و سپس آن را رها كند در وقت نماز بخوابد تا نماز او فوت شود. آن مرد ديگرى كه ديدى هر يك از كنار دهان و سوراخ بينى و چشم او تا پشت گردنش چاك زده مى‏شد، مردى است كه بامداد از خانه‏اش در آيد و دروغى بگويد كه در ميان مردم منتشر شود. مردان و زنان برهنه‏اى كه در تنور مانندى بودند زنان و مردان زنا كارند. آن مردى كه ديدى در جوى خون شنا مى‏كند و سنگ به دهانش مى‏افكند كسى است كه ربا مى‏خورد. مرد بد قيافه‏اى كه در كنار آتش بود و آن را زير و رو مى‏كرد و مى‏افروخت و گِرد آن مى‏گشت مالك و سر پرست دوزخ بود. آن مرد بلند قامتى كه در آن بوستان بود ابراهيم عليه السلام است و آن كودكانى كه پيرامون او بودند هر نوزادى است كه بر فطرت خداشناسى بميرد. راوى پرسيد: اى فرستاده خدا! آيا فرزندان مشركان هم؟ پاسخ داد: آرى، فرزندان مشركان هم. امّا آن گروهى كه بعضى زيبا و بعضى زشت رو بودند آنان مردمى هستند كه كارى شايسته و كارى بد را بهم آميخته بودند و خدا از آنان در گذشت.» ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 253 دعای 🆔 @sahife2
✳️ در قرآن‏ قسمت 6 🔸 آثار سوء بازيچه گرفتن دين‏ وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِباً وَلَهْواً وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللّهِ وَلِىٌّ وَلَا شَفِيعٌ وَإِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَايُؤْخَذْ مِنْهَا أُولئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِن حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ و كسانى كه دينشان را بازى و سرگرمى گرفتند و زندگى دنيا آنان را فريفت و اگذار؛ و [مردم را] با قرآن اندرز ده؛ كه مبادا كسى [در روز قيامت‏] به [كيفر] آنچه [از گناهان‏] مرتكب شده [از رحمت و ثواب‏] محروم ماند [و به هلاكت سپرده شود]؛ و او را جز خدا سرپرست و ياور و شفيعى نباشد؛ و اگر [براى رهايى‏اش از عذاب‏] هر گونه عوض و فديه‏اى بدهد از او پذيرفته نشود. آنانند كه به سبب آنچه [از اعمال زشت‏] مرتكب شده‏اند [از رحمت و ثواب‏] محروم مانده [و به هلاكت سپرده شده‏] اند. و به خاطر آن كه همواره [به آيات الهى‏] كفر مى‏ورزيدند براى آنان نوشابه‏اى از آب جوشان و عذابى دردناك است. 🔸نفخ صور وَهُوَ الَّذِى خَلَقَ السَّماوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحَقِّ وَيَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ قَوْلُهُ‏ الْحَقُّ وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنفَخُ فِى الصُّورِ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ و اوست كه آسمان‏ها و زمين را به درستى و راستى آفريد؛ و روزى كه [اراده‏اش به آفريدن چيزى تعلق گيرد] مى‏گويد: باش، پس بى‏درنگ مى‏باشد؛ گفتارش حق است؛ و روزى كه در صور دميده شود فرمانروايى و حاكميّت مطلق ويژه اوست، داناى نهان و آشكار است و او حكيم و آگاه است. 🔸انذار با قرآن‏ وَهذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذِى بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى‏ وَمَنْ حَوْلَهَا وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَهُمْ عَلَى‏ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ و اين [قرآن‏] كتابى است پرفايده، كه ما آن را نازل كرديم، تصديق كننده كتابهاى آسمانى پيش از خود است و [نزولش‏] براى اين است كه مردم مكه و كسانى را كه پيرامون آنند بيم دهى؛ و آنان كه به آخرت ايمان دارند به آن ايمان مى‏آورند و آنان همواره بر نمازشان محافظت مى‏كنند. 🔸 خالق يكتا ذلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ لَاإِلهَ إِلَّا هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَىْ‏ءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَى‏ كُلِّ شَىْ‏ءٍ وَكِيلٌ* لَاتُدْرِكُهُ الأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ* قَدْ جَاءَكُم بَصَائِرُ مِن رَبِّكُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ عَمِىَ فَعَلَيْهَا وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ اين است خدا پروردگار شما، جز او معبودى نيست، آفريننده همه چيز است؛ پس تنها او را بپرستيد و او كارساز هر چيز است.* چشم‏ها او را در نمى‏يابند، ولى او چشم‏ها را درمى‏يابد و او لطيف و آگاه است.* بى‏ترديد براى شما از سوى پروردگارتان دلايلى روشن آمده، پس هر كه [به وسيله آن دلايل بينا شود و حقايق را با چشم دل‏] ببيند به سود خود اوست و هر كه [با پشت كردن به دلايل‏] كوردل شود [و از ديدن حقايق محروم گردد] به زيان خود اوست، [وظيفه من ابلاغ پيام خداست‏] و بر شما حافظ و نگهبان نيستم. 🔸تبعيّت از وحى‏ اتَّبِعْ مَا أُوْحِىَ إِلَيْكَ مِن رَبِّكَ لَا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ از آنچه از سوى پروردگارت به تو وحى شده پيروى كن، هيچ معبودى جز او نيست و از مشركان روى بگردان. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 253 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ در قرآن‏ قسمت 7 🔸 قبح دشنام‏ وَلَاتَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّوا اللّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى‏ رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ و معبودانى را كه كافران به جاى خدا مى‏پرستند، دشنام ندهيد، كه آنان هم از روى دشمنى و نادانى خدا را دشنام خواهند داد. اين گونه براى هر امتى عملشان را آراستيم [تا به كيفر لجاجت و عنادشان گمان كنندكه آنچه انجام‏ مى‏دهند نيكوست،] سپس بازگشت همه آنان به سوى پروردگارشان خواهد بود، پس آنان را به اعمالى كه همواره انجام مى‏دادند، آگاه مى‏كند. 🔸داورى خدا أَفَغَيْرَ اللّهِ أَبْتَغِي حَكَماً وَهُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِن رَبِّكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ آيا جز خدا حاكم و داورى بطلبم؟! در حالى كه اوست كه اين كتاب آسمانى را كه [همه معارف و احكام در آن‏] به تفصيل بيان شده به سوى شما نازل كرد؛ و اهل كتاب [به ويژه دانشمندان آنان‏] مى‏دانند كه اين كتاب [قرآن‏] از سوى پروردگارت به درستى و راستى نازل شده؛ پس [در اين كه معجزه خواهى منكران و مخالفت‏هاى اهل كتاب از روى حقيقت‏جويى نيست‏] از ترديدكنندگان مباش. 🔸عمل صالح‏ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلَى‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجا* قَيِّماً لِّيُنذِرَ بَأْساً شَدِيداً مِن لَّدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً* مَاكِثِينَ فِيهِ أَبَداً همه ستايش‏ها ويژه خداست كه اين كتاب را بر بنده‏اش نازل كرد و براى آن هيچ گونه انحراف و كژى قرار نداد.* [كتابى‏] است درست و استوار [و برپادارنده مصالح حيات انسان‏] تا از سوى خود [ستمكاران را] به عذابى سخت بيم دهد و مؤمنانى را كه كارهاى شايسته انجام مى‏دهند، مژده دهد كه براى آنان پاداشى نيكوست.* كه در آن پاداش نيكو، جاودانه ماندگارند. 🔸سخن حق‏ وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَبِّكُمْ فَمَن شَاءَ فَلْيُوْمِنْ وَمَن شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَاراً أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِن يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقاً* إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا و بگو: [سخن‏] حق [كه قرآن است‏] فقط از سوى پروردگار شماست؛ پس هر كه خواست ايمان بياورد و هر كه خواست كافر شود، به يقين ما براى ستمكاران آتشى آماده كرده‏ايم كه سراپرده‏هايش بر آنان احاطه دارد و اگر [از شدت تشنگى‏] استغاثه كنند با آبى چون مس گداخته كه چهره‏ها را بريان مى‏كند [به استغاثه آنان‏] جواب گويند، بد آشاميدنى و بد جايگاهى است.* مسلماً كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند [پاداششان داده خواهد شد]؛ زيرا ما پاداش كسانى را كه كار نيكو كرده‏اند، تباه نمى‏كنيم. 🔸زينت دنيا الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَواباً وَخَيْرٌ أَمَلًا مال و فرزندان، آرايش و زيور زندگى دنيا هستند، ولى اعمال شايسته پايدار نزد پروردگارت از جهت پاداش بهتر و از لحاظ اميد داشتن به آنها نيكوتر است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 253 دعای 🆔 @sahife2
✳️ در قرآن‏ قسمت 8 🔸زيانكارترين عمل‏ قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُم بِالأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا* الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً* أُولئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بَآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْناً* ذلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَرُسُلِي هُزُواً* إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا* خَالِدِينَ فِيهَا لايَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا بگو: آيا شما را از زيانكارترين مردم از جهت عمل آگاه كنم؟* [آنان‏] كسانى هستند كه كوششان در زندگى دنيا به هدر رفته [و گم شده است‏] در حالى كه خود مى‏پندارند، خوب عمل مى‏كنند.* آنان كسانى هستند كه آيات پروردگارشان و ديدار [قيامت و محاسبه اعمال‏] را به وسيله او منكر شدند، در نتيجه اعمالشان تباه و بى‏اثر شده است، پس روز قيامت ميزانى براى [محاسبه اعمال‏] آنان برپا نمى‏كنيم.* اين است [وضع و حال زيانكاران‏] به سبب آن كه كفر ورزيدند و آيات من و پيامبرانم را به مسخره گرفتند.* مسلماً كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‏اند، بهشت‏هاى فردوس جاى پذيرايى آنان است.* در آن جاودانه‏اند و از آن درخواست انتقال به جاى ديگر نمى‏كنند. 🔸نماز و زكات‏ وَاذْكُرْ فِى الْكِتَابِ إِسْماعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيّاً* وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيّاً و در اين كتاب، [سرگذشتِ‏] اسماعيل را ياد كن، كه او وفا كننده به عهد و فرستاده‏اى پيامبر بود.* و همواره خانواده‏اش را به نماز و زكات فرمان مى‏داد و نزد پروردگارش پسنديده بود. 🔸تعقّل در قرآن‏ لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ بى‏ترديد كتابى به سوى شما نازل كرديم كه مايه [شرف، بزرگوارى، رشد و سعادت‏] شما در آن است؛ آيا نمى‏انديشيد. وحدانيّت‏ وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَ نَّهُ لَا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ و پيش از تو هيچ پيامبرى نفرستاديم مگر آن كه به او وحى كرديم كه معبودى جز من نيست، پس تنها مرا بپرستيد. 🔸مرگ‏ و كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ هر كسى چشنده مرگ است و ما شما را [چنانكه سزاوار است‏] به نوعى خير و شر [كه تهيدستى، ثروت، سلامت، بيمارى، امنيت و بلاست‏] آزمايش مى‏كنيم و به سوى ما بازگردانده مى‏شويد. اگر بخواهيم آياتى كه پيامبر بر حق، بر مردم تلاوت كرده در اين جزوه آورده شود بايد همه قرآن مجيد را بنويسم ولى: آب دريا را اگر نتوان كشيد هم بقدر تشنگى بايد چشيد سطور گذشته نمونه‏هايى از كتاب حق بود كه در تمام زمينه‏ها اعمّ از مادى و معنوى، فردى و اجتماعى، سياسى و اقتصادى، قلبى و اخلاقى، رسول خدا بر مردم تلاوت كرد تا آنان را با حقايق ملكوتى و واقعيّت‏هاى الهى آشنا سازد. عارف بزرگوار عماد فقيه كرمانى در نعت رسول خدا مى‏گويد: مقصود از آب و گل چو وجود محمّد است از طينتش مبانىِ هستى مشيّد است‏ بر خاتم نبوّت او مهر لايزال بر صفحه رسالت او نقش سرمد است‏ عرش مجيد پايه معراج مصطفى بدر منير آلت اعجاز احمد است‏ هر دل كه پشت گرميى از مهر اونيافت در زمهرير دوزخ هفتم مخلَّد است‏ دينش به نصرت صمديّت كمال گير شرعش به قوّت احديّت مؤيَّد است‏ شد بنده كمينه درگاه تو عماد آزاد بنده‏اى كه غلام محمّد است‏ (عماد فقيه كرمانى) ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 253 دعای 🆔 @sahife2