ادامه ی برنامه ی روزانه ی ختم
صحیفه سجادیه
#دعا_سی_دو_23
دعای سیدالساجدین (ع ) پس از نماز شب برای خود و اعتراف به گناه:
🔹اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ حَدَرْتَنِى مَاءً مَهِينا مِنْ صُلْبٍ مُتَضَايِقِ الْعِظَامِ، حَرِجِ الْمَسَالِكِ إِلَى رَحِمٍ ضَيِّقَةٍ سَتَرْتَهَا بِالْحُجُبِ، تُصَرِّفُنِى حَالا عَنْ حَالٍ حَتَّى انْتَهَيْتَ بِى إِلَى تَمَامِ الصُّورَةِ، وَ أَثْبَتَّ فِيَّ الْجَوَارِحَ كَمَا نَعَتَّ فِى كِتَابِكَ: "نُطْفَةً ثُمَّ عَلَقَةً ثُمَّ مُضْغَةً ثُمَّ عَظْما ثُمَّ كَسَوْتَ الْعِظَامَ لَحْما، ثُمَّ أَنْشَأْتَنِى خَلْقا آخَرَ كَمَا شِئْتَ"🔹
🔸خدايا من آبى پست و ناچيز بودم، مرا از مجراهاى باريك ميان استخوانهاى درهم فشرده پشت پدر در تنگناى رحم فرود آوردى و در ميان چند پرده نهان كردى و از حالى به حالى گردانيدى تا صورت من كامل گشت و اندام ها براى من آفريدى چنان كه در كتاب خود فرمودى: "نطفه ای بود سپس خون لخته ای سپس گوشت جویده شده ای سپس استخوان هایی و آنگاه بر استخوانها گوشت پوشانیدی و پس از آن بدان گونه که خواست تو بود آن را آفرینشی دیگر بخشیدی"🔸
#سی_دو #نمازشب #گناه
🔗کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند
#دعا_سی_دو_23
دعای سیدالساجدین (ع ) پس از #نمازشب برای خود و اعتراف به گناه:
🔹اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ حَدَرْتَنِى مَاءً مَهِينا مِنْ صُلْبٍ مُتَضَايِقِ الْعِظَامِ، حَرِجِ الْمَسَالِكِ إِلَى رَحِمٍ ضَيِّقَةٍ سَتَرْتَهَا بِالْحُجُبِ، تُصَرِّفُنِى حَالا عَنْ حَالٍ حَتَّى انْتَهَيْتَ بِى إِلَى تَمَامِ الصُّورَةِ، وَ أَثْبَتَّ فِيَّ الْجَوَارِحَ كَمَا نَعَتَّ فِى كِتَابِكَ: "نُطْفَةً ثُمَّ عَلَقَةً ثُمَّ مُضْغَةً ثُمَّ عَظْما ثُمَّ كَسَوْتَ الْعِظَامَ لَحْما، ثُمَّ أَنْشَأْتَنِى خَلْقا آخَرَ كَمَا شِئْتَ"🔹
🔸خدايا من آبى پست و ناچيز بودم، مرا از مجراهاى باريك ميان استخوانهاى درهم فشرده پشت پدر در تنگناى رحم فرود آوردى و در ميان چند پرده نهان كردى و از حالى به حالى گردانيدى تا صورت من كامل گشت و اندام ها براى من آفريدى چنان كه در كتاب خود فرمودى: "نطفه ای بود سپس خون لخته ای سپس گوشت جویده شده ای سپس استخوان هایی و آنگاه بر استخوانها گوشت پوشانیدی و پس از آن بدان گونه که خواست تو بود آن را آفرینشی دیگر بخشیدی"🔸
#سی_دو
🔗کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح
#دعا_سی_دو_23
✳️ تكامل #آفرينش آدم از #نطفه تا انسان
قسمت اول
آگاهى انسان از هويّت خويش؛ شناخت او از اسرار آفرينش هستى و خداشناسى را در پى دارد.
خداوند سبحان تمام مراحل آفرينش آدمى را زير نظر خود اداره فرموده است:
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسنَ مِن سُللَةٍ مّن طِينٍ* ثُمَّ جَعَلْنهُ نُطْفَةً فِى قَرَارٍ مَّكِينٍ* ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظمًا فَكَسَوْنَا الْعِظمَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنهُ خَلْقًا ءَاخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخلِقِينَ»
و يقيناً ما انسان را از [عصاره و] چكيدهاى از گِل آفريديم،* سپس آن را نطفهاى در قرارگاهى استوار [چون رحم مادر] قرار داديم.* آن گاه آن نطفه را علقه گردانديم، پس آن علقه را به صورت پارهگوشتى درآورديم، پس آن پارهگوشت را استخوانهايى ساختيم و بر استخوانها گوشت پوشانديم، سپس او را با آفرينشى ديگر پديد آورديم؛ پس هميشه سودمند و بابركت است خدا كه نيكوترين آفرينندگان است.
خَلَقَكُم مّن نَّفْسٍ وَ حِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَ أَنزَلَ لَكُم مّنَ الْأَنْعمِ ثَمنِيَةَ أَزْوَ جٍ يَخْلُقُكُمْ فِى بُطُونِ أُمَّهتِكُمْ خَلْقًا مّنبَعْدِ خَلْقٍ فِى ظُلُمتٍ ثَلثٍ ذَ لِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَآإِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ»
شما را از يك تن آفريد، سپس همسرش را از او پديد آورد، و از چهارپايان [شتر و گاو و گوسفند و بز به اعتبار يك نر و يك ماده] هشت زوج آفريد، شما را در شكمهاى مادرانتان آفرينشى پس از آفرينشى ديگر در ميان تاريكىهاى سه گانه [شكم و رحم و مشيمه] به وجود آورد. اين است خدا پروردگار شما كه فرمانروايى [مطلق بر همه هستى] ويژه اوست، معبودى جز او نيست، پس چگونه شما را از حق بازمىگردانند؟
مطالبى كه از اين گونه آيات، استفاده مىشود عبارتند از:
1- آفرينش هستى و موجودات از خداوند هميشگى و پيوسته است.
2- محدوديّت به اشياى مخصوصى ندارد.
3- تنوّع و گوناگونى در آن نامحدود است.
4- از سادهترين چيزها مهمترين را مىسازد.
5- مواد اوليه او از خود اوست.
6- در آفريدن از الگويى تقليد نمىكند.
7- پشيمانى و ترديد در كار او راه ندارد.
8- بر اساس رحمت و عزّت مىآفريند.
9- ساختههاى او هدفدار و با فايده است.
10- آفريده او با نظام هستى هماهنگ است.
👈 ادامه دارد ...
دعای #سی_دو
◀️کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح
#دعا_سی_دو_23
✳️ تكامل آفرينش آدم از نطفه تا انسان
قسمت دوم
«تكامل تدريجى بشر از حكمتها و امتيازاتى برخوردار است كه مرحوم علّامه #طباطبايى در بحث تجرّد نفس، تفاوت اساسى پيدايش روح و جسم را در هويت سنخى آن دو مىداند و مىنويسد:
«وَ نَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ»
و از روح خود در وى دميد.
و در جاى ديگر فرموده است:
وَ يَسَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبّى»
و از تو درباره روح مىپرسند، بگو: روح از امر پروردگار من است.
در اين آيه روح را از سنخ و نوع امر خود معرّفى مىكند و سپس در جاى ديگر امر را معرّفى كرده و مىفرمايد:
إِنَّمَآ أَمْرُهُ إِذَآ أَرَادَ شَيًا أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ* فَسُبْحنَ الَّذِى بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلّ شَىْءٍ»
شأن او اين است كه چون پديد آمدن چيزى را اراده كند، فقط به آن مىگويد:
باش، پس بىدرنگ موجود مىشود.* بنابراين [از هر عيب و نقصى] منزّه است خدايى كه مالكيّت و فرمانروايى همه چيز به دست اوست.
در اين آيه مىفرمايد كه روح از عالم ملكوت و همان كلمه كُنْ وجودى است.
در جاى ديگر امر را چنين وصف مىفرمايد:
وَ مَآ أَمْرُنَآ إِلَّا وَ حِدَةٌ كَلَمْحِ بِالْبَصَرِ»
و فرمان ما جز فرمان واحدى نيست كه مانند يك چشم بر هم زدن است.
تعبير كَلَمْحِ بِالْبَصَرِ مانند: يك چشم بر هم زدن مىرساند كه امر با همان حكم كُن موجودى است كه يكباره به وجود مىآيد نه به تدريج، بنابراين هنگام وجود يافتن احتياج به شرايط و قيودى مانند زمان و مكان ندارد.
از اين جا روشن مىشود: امر، كه روح هم از آن جمله است، موجودى غيرجسمانى و غيرمادى است. چون يكى از قوانين حاكم بر موجودات مادّى و جسمانى اين است كه به تدريج هستى مىيابند و مقيّد به زمان و مكان مىباشند.
بنابراين روح انسان مادّى و جسمانى نيست، هر چند به پيكر مادّى و جسمانى به گونهاى وابسته است.
آياتى وجود دارد كه از چگونگى اين وابستگى پرده برمىدارد، مانند آيه:
مِنْهَا خَلَقْنكُمْ وَ فِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى»
شما را از زمين آفريديم، و به آن باز مىگردانيم، و بار ديگر از آن بيرونتان مىآوريم.
و آيه:
خَلَقَ الْإِنسنَ مِن صَلْصلٍ كَالْفَخَّارِ»
انسان را از گلى خشكيده مانند سفال آفريد.
و آيه:
ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُللَةٍ مّن مَّآءٍ مَّهِينٍ»
سپس نسل او را از چكيدهاى از آب پست و بىمقدار قرار داد.
و آيه:
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسنَ مِن سُللَةٍ مّن طِينٍ* ثُمَّ جَعَلْنهُ نُطْفَةً فِى قَرَارٍ مَّكِينٍ* ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظمًا فَكَسَوْنَا الْعِظمَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنهُ خَلْقًا ءَاخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخلِقِينَ»
و يقيناً ما انسان را از [عصاره و] چكيدهاى از گِل آفريديم،* سپس آن را نطفهاى در قرارگاهى استوار [چون رحم مادر] قرار داديم.* آن گاه آن نطفه را علقه گردانديم، پس آن علقه را به صورت پارهگوشتى درآورديم، پس آن پارهگوشت را استخوانهايى ساختيم و بر استخوانها گوشت پوشانديم، سپس او را با آفرينشى ديگر پديد آورديم؛ پس هميشه سودمند و بابركت است خدا كه نيكوترين آفرينندگان است.
همه اين آيات نشان مىدهد كه انسان در ابتدا يك جسم طبيعى است كه صورتها و شكلهاى گوناگونى يكى پس از ديگرى به او دست مىدهد و سپس خداوند اين جسم جامد خاموش را به موجودى داراى شعور و اراده تبديل مىكند كه كارهايى مانند: شعور و اراده و انديشيدن و دخل و تصرّف در پديدهها و تدبير امور عالم از قبيل جابجايى و تبديل و تغيير و ... و ديگر افعالى كه از اجسام و پديدههاى جسمانى سر نمىزند؛ انجام مىدهد. پس نه اين امور جسمانى است و نه فاعل آنها از جسمانيات است.» « تفسير الميزان: 1/ 350، ذيل آيه 154 سوره توبه.»
👈 ادامه دارد ...
دعای #سی_دو
◀️کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح
#دعا_سی_دو_23
✳️ تكامل آفرينش آدم از نطفه تا انسان
قسمت سوم
حضرت على عليه السلام در مراتب پيدايش آدميزاد تا كردار او مىفرمايد:
أَمْ هذَا الَّذى انْشَأَهُ فى ظُلُماتِ الْارْحامِ، وَ شُغُفِ الْاسْتارِ: نُطْفَةً دِهاقاً وَ عَلَقَةً مُحاقاً وَ جَنيناً وَ راضِعاً وَ وَليداً و يافِعاً. ثُمَّ مَنَحَهُ قَلْباً حافِظاً وَ لِساناً لافِظاً، وَ بَصَراً لاحِظاً، لِيَفْهَمَ مُعْتَبِراً وَ يُقْصِرَ مُزْدَجِراً. حَتّى اذا قامَ اعْتِدالُهُ وَ اسْتَوى مِثالُهُ نَفَرَ مُسْتَكْبِراً، وَخَبَطَ سادِراً، ماتِحاً فى غَرْبِ هَواهُ كادِحاً سَعْياً لِدُنْياهُ فى لَذّاتِ طَرَبِهِ وَ بَدَواتِ ارَبِهِ لايَحْتَسِبُ رَزِيَّةً وَ لايَخْشَعُ تَقِيَّةً، فَماتَ فى فِتْنَتِهِ غَريراً وَ عاشَ فى هَفْوَتِهِ يَسيراً، لَمْيُفِدْ عِوَضاً، وَ لَمْيَقْضِ مُفْتَرَضاً.
يا اين انسانى كه خداوند او را در تاريكىهاى رحم، و غلاف پوشاننده بدين صورت ايجاد كرد: نطفه ريخته شده، و خون بسته صورتبندى نشده، و جنين در رحم و طفل شيرخوار، و كودك و نوجوان، آن گاه براى او قلبى حافظ، و زبانى گويا، و چشمى بينا قرار داد، تا بفهمد و پند گيرد، و از گناه خوددارى نمايد. ولى چون به حدّ كمال رسيد، و قامتش آراسته شد، به حال غرور و كبر از مدار حق گريخت، و بىباك و گمراه گشت، با دلْوِ هوا و هوس آب كشيد، براى رسيدن به دنيا كوشش بسيار كرد، در هر لذّت و خوشى گام نهاد، هر چه به نظرش رسيد عمل كرد، احتمال اينكه به بلا و ناكامى دچار شود نداد، و از هيچ گناهى پروا نكرد، پس در غفلت و گمراهى عمرش را تمام كرد، و مدّتى اندك در گناهان خود به سر برد، در برابر نعمتهاى خدادادى سودى عايد خود ننمود، و به آنچه واجب بود اعتنا نكرد.
در خطبه ديگر، از راز آفرينش و توحيد حق پرده برداشته و مىفرمايد:
تَمُورُ فى بَطْنِ امِّكَ جَنيناً، لاتُحيرُ دُعاءً، وَ لاتَسْمَعُ نِداءً. ثُمَّ اخْرِجْتَ مِنْ مَقَرِّكَ الى دارٍ لَمْ تَشْهَدْها، وَ لَمْ تَعْرِفْ سُبُلَ مَنافِعِها. فَمَنْ هَداكَ لِاجْتِرارِ الْغِذاءِ مِنْ ثَدْىِ امِّكَ؟ وَ عَرَّفَكَ عِنْدَ الْحاجَةِ مَواضِعَ طَلَبِكَ وَ ارادَتِكَ؟
هَيْهاتَ! انَّ مَنْ يَعْجِزُ عَنْ صِفاتِ ذِى الْهَيْئَةِ وَ الْادَواتِ فَهُوَ عَنْ صِفاتِ خالِقِهِ اعْجَزُ، وَ مِنْ تَناوُلِهِ بِحُدودِ الْمَخْلُوقينَ ابْعَدُ.
در حالى كه جنين بودى در شكم مادر جنبش داشتى، نه سخنى را مىتوانستى بگويى، و نه صدايى را مىشنيدى. آن گاه از قرار گاهت به سرايى آورده شدى كه آن را نديده بودى، و راههاى سودش را نمىشناختى. چه كسى تو را در كشيدن غذا از سينه مادرت هدايت كرد؟ و چه كسى تو را به هنگام نياز به آنچه نيازمند و طالب آن بودى آشنا نمود؟ هيهات! آن كه از توصيف موجودى كه دارنده شكل و اعضا و اندام است ناتوان است از توصيف خالقش ناتوانتر، و از درك آفريننده از طريق حدود و اندازههاى مخلوقات دورتر است.
گروهى از زنادقه بر امام رضا عليه السلام وارد شدند و بعضى با پرسشهايى به مناظره با امام پرداختند، از جمله مردى پرسيد دليل بر وجود خداوند چيست؟
حضرت رضا عليه السلام فرمود:
من وقتى به جسم خود نگريستم، ديدم كه نمىتوانم در قد و پهناى آن كم و زياد كنم و بدىها را از آن دور سازم و سود و منفعتى به آن برسانم، دريافتم كه اين ساختمان، معمارى دارد پس به وجود او اقرار كردم.
دعای #سی_دو
◀️کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#دعا_سی_دو_23
👈در #نماز_شب این فقرات را بخوان و ببین چه بودی و حال چه هستی ؟
🙏 بار خدايا و تو مرا آبى پست و خوار از صلبى (پشت پدر) كه استخوانهايش در هم رفته راههايش تنگ است به رحم تنگ (بچهدان مادر) كه آن را به پردهها (آنچه در درون تن او است) پوشاندهاى پائين آوردى ، در حالى كه مرا از حالى به حال ديگر مىگرداندى تا اينكه به شكل كامل رساندى، و اندام را در (تن) من ثابت و پابرجا گردانيدى، چنانكه در كتاب خود (قرآن مجيد) وصف فرمودى: (نخست) منى پس از آن خون بسته شده و آنگاه پارهى گوشتى سپس استخوان آفريدى بعد از آن استخوانها را به گوشت پوشاندى سپس مرا چنانكه خواستى آفريدهى ديگرى بيافريدى (اشاره به و لقد خلقنا الانسان من سلاله من طين ثم جعلناه نطفه فى قرار مكين ثم خلقنا النطفه علقه فخلقنا العلقه مضغه فخلقنا المضغه عظاما فكسونا العظام لحما، ثم انشاناه خلقا اخر، فتبارك الله احسن الخالقين : يعنى انسان «حضرت آدم عليهالسلام» را از گل پاكيزه آفريديم آنگاه فرزندان او را منى و در جاى استوار قرار داديم سپس منى را پارهى خون بسته شده پس از آن خون بسته شده را پارهى گوشتى آفريديم بعد از آن پارهى گوشت را استخوان آفريديم پس از آن استخوان را به گوشت پوشانديم و آنگاه او را آفرينش ديگرى آفريديم «جانش داديم» پس منزه و پاك «از نقائص» است خدائى كه نيكوترين نگارندگان است)
تا چون به روزى تو نيازمند شدم، و از فريادرسى احسان تو بىنياز نبودم، از زيادى خوردنى و آشاميدنى كنيزت (مادرم) كه مرا در اندرون او جاى دادى، و در ته بچهدانش سپردى خوراك برايم قرار دادى
#سی_دو
🔗کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#ختم_روزانه_صحیفه_سجادیه در 70 روز
#دور_اول
#روز_36
دعای #سی_دو
از اول
تا #دعا_سی_دو_23
🔹اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ حَدَرْتَنِى مَاءً مَهِينا
https://eitaa.com/sahife2/44714
https://eitaa.com/sahife2/27286
@sahife
#ختم_روزانه_صحیفه_سجادیه در 70 روز
#دور_اول
#روز_37
دعای #سی_دو
از #دعا_سی_دو_23
🔹اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ حَدَرْتَنِى مَاءً مَهِينا
تا آخر دعا
https://eitaa.com/sahife2/44714
https://eitaa.com/sahife2/27286
@sahife