صحیفه سجادیه #دعا_هفتم_10 دعای سیدالساجدین (ع ) در هنگام سختی: 🔹فقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِى يَا رَبِّ ذَرْعا، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّا، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ، فَافْعَلْ بِى ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ🔹 🔸كه از آنچه پيش آمد دل تنگ دارم و زير بار حوادث از اندوه آكنده ام. تويى كه مى توانى بلا را از من دور كنى و آن چه گرفتار آن شده ام از من باز گردانى، اين لطف را درباره من انجام ده، هر چند شايسته آن نيستم، اى صاحب عرش بزرگ 🔸 #هفتم #سختی @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_هفتم_10 دعای سیدالساجدین (ع ) در هنگام سختی: 🔹فقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِى يَا رَبِّ ذَرْعا، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّا، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ، فَافْعَلْ بِى ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ🔹 🔸كه از آنچه پيش آمد دل تنگ دارم و زير بار حوادث از اندوه آكنده ام. تويى كه مى توانى بلا را از من دور كنى و آن چه گرفتار آن شده ام از من باز گردانى، اين لطف را درباره من انجام ده، هر چند شايسته آن نيستم، اى صاحب عرش بزرگ 🔸 My capacity has been straitened, my Lord, by what has come down on me, and I am filled with worry by carrying what has happened to me, while Thou hast power to remove what has afflicted me and to repel that into which I have fallen. So do that for me though I merit it not from Thee, O Possessor of the Mighty Throne! #هفتم #سختی 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#دعا_هفتم_9 #دعا_هفتم_10 🌺 خدايا، به سبب دشواري هاي زندگي مرا از به جاي آوردن تكاليف واجب و فرامين مستحب باز مدار! اكنون ، گرفتاري طاقتم را از دست برده و دل و جانم آكنده از غم و اندوه گشته ؛ تو توانايي كه تمام ناگواري ها و غم هاي مرا برطرف كني ! تقاضايم آن است كه با تلطف خود مرا به عافيت برساني ، اگر چه لايق فضل و عنايت تو نيستم ، اي كسي كه بر عرش قرار داري ! ⬅️ در اين فراز، امام عليه السلام از خداي متعال عافيتي را درخواست مي فرمايد كه در پناه آن بتواند به عهد بندگي پايبند باشد و رسوم عبوديت را چنان كه بايد انجام دهد و تكاليف خود را به انجام رساند؛ زيرا شرط اول در رسيدن به نقطه مقصود عافيت است ؛ شرطي كه با نبود آن ، حركت به طرف مطلوب ميسور نيست . لذا گاهي يك فرد در تمام عمر خود همدم رنج و تعب و مرض و آفت است و نمي تواند كمتر قدمي براي پيشرفت خود بردارد. آنچه امام در اين فراز فرموده اند، جملگي مربوط به مردم متوسط و دينداران معتقد به مبداء و معاد است كه در مراتب وسط هستند، نه مربوط به انسان هاي كامل ! ➡️ yon.ir/ISIVK #هفتم #سختی 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در هنگام #سختی : «10 » فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ. پرورگارا! به سبب بلايى كه بر من نازل شده، درمانده شده‏ام و از تحمّل آنچه براى من پيش آمده، دلم از اندوه و غصه پر شده، و تو به برطرف كردن آنچه كه به آن گرفتار شده‏ام، و دور كردن بلايى كه در آن افتاده‏ام، توانايى؛ بنابراين قدرت و تواناييت را درباره من به كار گير؛ اگر چه از جانب تو سزاوار آن نيستم. اى داراى عرش بزرگ! دعای #هفتم #دعا_هفتم_10 بند آخر لطف خداوند در رفع گرفتارى بدون استحقاق عبد 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه #دعا_هفتم_10 بند آخر لطف خداوند در رفع گرفتارى بدون استحقاق عبد 1 ✳️ حزن، حالتى از حالات روحى روانى است كه به طور طبيعى در شرايط ويژه‏اى براى آدم پيش مى‏آيد. البته با توجّه به روحيات و مراتب وجودى انسان‏ها، ظروف ويژه براى بروز و ظهور چنين حالتى نسبت به افراد انسانى متفاوت است، به گونه‏اى كه مى‏توان با توجه به اين تفاوت‏ها به مرتبه وجودى افراد پى‏برد. بنابراين مى‏توان گفت: ظروف خاص براى بروز و ظهور چنين حالتى در دنيا خواهان با ظروف خاص اهل آخرت و اهل كمال و معرفت تفاوت اساسى دارد. اهل دنيا پيوسته در پى رسيدن به خوشى‏ها و لذت‏هاى ناپايدار نفسانى هستند و چون شالوده دنيا با اندوه و خوارى پيچيده است پس آنان به سرعت نااميد مى‏شوند. همچنانكه امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: الرَّغْبَةُ فى‏ الدُّنيا تُوْرِثُ الْغَمَّ وَ الْحَزَنَ وَ الزُّهْدُ فى‏ الدُّنيا راحَةُ الْقَلْبِ وَ الْبَدَنِ. ميل به دنيا موجب اندوه و ناراحتى مى‏شود و پارسايى در دنيا سبب آسايش دل و بدن است. ولى چنين ظرفى براى اهل آخرت، شوق رسيدن به نعمت‏ها و لذّت‏هاى معنوى اهل بهشت و شدت حب و عشق به وصال حق مى‏باشد. اهل معرفت به مرتبه‏اى از شدت حب و عشق به وصال حق مى‏رسند كه به حزن و اندوه دچار مى‏شوند. حضرت يعقوب عليه السلام از فراغ يوسفش محزون مى‏شود كه به درگاه خداوند شكايت مى‏كند: قَالَ إِنَّمَآ أَشْكُواْ بَثّى وَ حُزْنِى إِلَى اللَّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَاتَعْلَمُونَ «یوسف 86» گفت: شكوه اندوه شديد و غم و غصه‏ام را فقط به خدا مى‏برم و از خدا مى‏دانم آنچه را كه شما نمى‏دانيد. شكايت انبياى الهى عين بندگى و ابراز عشق به ذات مقدس خداوند است. بنابراين اگر انبيا و اولياى الهى اهل صبر و استقامت و تسليم و رضا هستند شكايت و حزن آنان براى چيست؟ براساس احاديث نبوى و معصومين عليه السلام آنچه كه با مقام صبر و بندگى خداوند ناسازگار است كه بنده در گرفتارى‏ها و بلاها كه از طرف خدا براى او پيش مى‏آيد، بى‏تابى نمايد و بيش از مصيبتى كه به او رسيده است به خدا شكوه كند، ولى اگر گرفتارى و مشكلات خود را به نزد حق ببرد، بدون آن كه بى‏تابى كند، همان عبوديت و بندگى است. امام على عليه السلام اين حالت را براى مسلمانان چنين وظيفه مى‏داند و مى‏فرمايد: هر گاه مسلمانان در تنگنا و سختى قرار گيرد نبايد با حالت بى‏تابى از خدا شكايت كند بلكه تنها بايد به سوى كسى كه كليد دار امور و گشاينده كارهاست شكايت برد. پس نبايد خداوند بزرگ را متهم ساخت و او را محكوم كرد كه تو مرا آزار مى‏دهى و از نعمت‏ها محروم مى‏كنى، بلكه بگو به من لطف مى‏كنى و مرا مستحق ثواب و پاداش آخرتى قرار مى‏دهى حتى از گناهان من گذشت مى‏كنى كه من سزاوار عفو و بخشش بسيار تو نيستم. درمواعظ امام صادق عليه السلام آمده است كه: شخصى از حضرت صادق عليه السلام پرسيد: با كرامت‏ترين خلق خدا كيست؟ حضرت فرمود: كسى كه بيشترين ذكر و ياد حق تعالى را داشته باشد. پرسيد: منفورترين خلق در نزد خدا كيست؟ حضرت فرمود: كسى كه خداوند را متهم مى‏كند. گفت: آيا كسى هست كه خدا را متهم سازد؟ فرمود: بله، كسى كه از خداوند خير و بركت درخواست كند پس خير براى او در شكل بلا و گرفتارى بدى پيش مى‏آيد و او خشمگين مى‏شود. اين همان متّهم ساختن حق تعالى است. پرسيد: چه كسى اين گونه است؟ حضرت فرمود: كسى كه به خداوند شكوه مى‏كند. پرسيد: آيا كسى هست كه از خدا شكايت كند؟ حضرت فرمود: بله، كسى كه هنگام گرفتارى، شكايتش بيش از آن گرفتارى و بلاست كه به او رسيده است. پرسيد: چه كسى اين گونه است؟ حضرت فرمود: كسى كه هرگاه به او نعمتى داده شود سپاس‏گزارى نمى‏كند و در هنگام بلا و گرفتارى صبر و بردبارى نمى‏نمايد .... 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 312 👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه #هفتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه #دعا_هفتم_10 بند آخر لطف خداوند در رفع گرفتارى بدون استحقاق عبد 2 ✳️ در سوره انبيا به تسبيح گويى حضرت #يونس در شكم نهنگ و نجات يافتنش پرداخته است و مى‏فرمايد: وَ ذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى‏ فِى الظُّلُمتِ أَن لَّآإِلهَ إِلَّآ أَنتَ سُبْحنَكَ إِنّى كُنتُ مِنَ الظلِمِينَ* فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنهُ مِنَ الْغَمّ وَ كَذَ لِكَ نُنجِى الْمُؤْمِنِينَ «انبیا 87» و صاحب ماهى [حضرت يونس‏] را [ياد كن‏] زمانى كه خشمناك [از ميان قومش‏] رفت و گمان كرد كه ما [زندگى را] بر او تنگ نخواهيم گرفت، پس در تاريكى‏ها [ى شب، زير آب، و دل ماهى‏] ندا داد كه معبودى جز تو نيست تو از هر عيب و نقصى منزّهى، همانا من از ستمكارانم.* پس ندايش را اجابت كرديم و از اندوه نجاتش داديم؛ و اين گونه مؤمنان را نجات مى‏دهيم. خداوند سبحان، چند شبانه روز حضرت يونس عليه السلام را زنده و سالم در شكم نهنگ نگه داشت. حضرت يونس مى‏دانست حبس بلايى است كه خداوند او را، به خاطر ترك محل مأموريت، بدان گرفتار نموده است؛ حتى اعتراف به ستمكارى خويش نمود. ولى خداوند منان به لطف خود دعاى يونس را اجابت نمود و او را از اندوه و عذاب وجدان رهانيد و دوباره به سوى قومش رفت و نجات حتمى نصيب‏ خود او و قومش گرديد. اگر گذشت و لطف پروردگار به دادش نمى‏رسيد به يقين پس از حادثه دريا با نكوهش به خشكى مى‏افتاد و همه زحمات رسالت او به هدر مى‏رفت. پس پروردگار او را برگزيد و از صابرين قرار داد. بنابراين گاهى پروردگار بر اساس حكمت‏ها و مصلحت‏ها، بلايا و اندوه‏هايى بر انسان وارد مى‏سازد كه سزاى اعمال او نيست، بلكه حق تعالى بلا واندوه را وسيله ارتباط و سازندگى نفس او قرار مى‏دهد تا به درجات عاليه برسد. پس درجه شايستگى انسان با ميزان شناخت او از حقايق معين مى‏شود. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: راههاى نجات و نابودى خودت را بشناس تا مبادا از خدا چيزى را به گمان اين كه نجات تو در آن است بخواهى، حال آن كه سبب نابودى تو مى‏شود خداى عزّوجل فرموده است: «و انسان به همان صورت كه نيكى‏ها را مى‏طلبد [بدون توجه به عواقب امور و به سبب جهل به مصالح و مفاسد خويش، گزند و آسيب و] بدى‏ها را مى‏طلبد و انسان بسيار شتاب زده و عجول است. بسى جاى تعجب است كه اهل نجات بسيار اندك هستند ولى اهل گمراهى و تباهى به وفور يافت مى‏شوند پس بايد چاره‏اى انديشيد!؟ امام على عليه السلام درباره روح مؤمن مى‏فرمايد: إِذا صَعَدَتْ رُوْحُ الْمُؤْمِنِ إِلى‏ السَّماءِ تَعَجَّبَتِ الْمَلائِكَةُ وَ قَالَتْ: عَجَباً! كَيْفَ نَجا مِنْ دارٍ فَسَدَ فِيها خِيارُنا. آن گاه كه روح مؤمن به آسمان بالا رود فرشتگان تعجّب كنند و گويند: شگفتا! چگونه از سرايى كه نيكان در آن تباه شدند، نجات يافت. بنابراين خواسته امام سجّاد عليه السلام و حكمتِ بارش غم و اندوه را درياب تا شايستگى رهايى از آنها را به لطف الهى كسب نمايى. 👈 پایان شزح دعای هفتم ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 312 👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه #هفتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2