eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
‏ 1 ❇️ قواعد و قوانين تمام مكتب‏هاى معنوى و مادى، در بهداشت بدن و لباس و خوراك و شهر و ديار، به اندازه يك دهم مقررات عالى اسلام نباشد. قرآن و روايات و دستورهاى حكيمانه بزرگان اسلامى، حاوى بسيارى از مسائل بهداشتى است. يكى از امتيازات دين اسلام، اهميت زيادى است كه براى طهارت و نظافت قائل شده تا آن جا كه نظافت را جزء ايمان قرار داده است: النِّظافَةُ مِنَ اْلإيمانِ. پاكيزگى نشانه ايمان است. در فقه اسلامى طهارت شرط اساسى نماز و بعضى ديگر از عبادات است و به خاطر اهميت آن فقها در كتابهاى خود به بحث طهارت پرداخته‏اند. امروزه با پيشرفت بشر در علوم و بهداشت و كشف ميكرب و تهيه دستگاه‏هاى لابراتوار، اهمّيّت نظافت و طهارت اسلام و ارتباط آن با سلامتى انسان به خوبى آشكار مى‏شود. بسيارى از مسائل طهارت و نظافت اسلامى كه امروز براى ما امرى عادى به نظر مى‏آيد تا يك قرن پيش ناشناخته بود و اروپائيان تا قرن شانزدهم ميلادى نه تنها به‏ اين مسائل آشنا نبودند، بلكه فرسنگ‏ها از نظافت و پاكيزگى به دور بودند. چنانكه استاد «دريبر» در «منازعه بين علم و دين» مى‏نويسد: «در اين زمان (عصر تمدن اسلامى) مردم پاريس معناى نظافت را نمى‏دانستند و مدفوعات حيوانات و آشغال‏هاى آشپزخانه‏ها را جلو اطاق‏هاى خود مى‏ريختند و بوى تعفن و مسموم كننده از آن بلند بود. اسلام براى اين كه مسلمانان هميشه نظيف و پاكيزه باشند، طهارت و نظافت را عبادت و مقدمه نماز كه روزى پنج بار تكرار مى‏شود و طواف به دور خانه خدا قرار داده است. طهارت اسلامى تنها نظافت ظاهرى بدن و لباس از آلودگى‏ها نيست، بلكه بعضى از آنها مانند وضو، مايه نشاط و روشنائى جسم و روح نيز هست و برخى مانند غسل گذشته از دو اثر فوق، موجب ترميم آب كاهش يافته بدن نيز خواهد بود و بعضى مانند اسلام پاك كننده پليدى‏هاى درونى همچون شرك و كفر مى‏باشد. بايد خود را از شرك و كفر كه پليدى باطنى است، پاك كرد؛ و از كسانى كه آلوده به آن هستند دورى شود كه قرآن فرموده است: انَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ «توبه 28» جز اين نيست كه مشركان پليدند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 172 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 1 ❇️ پاره‏اى از اوصاف مشركان‏ 1- مشركان از نظر قرآن كسانى هستند در برابر موحّدان كه نه تنها اربابان و قدرت‏هاى مادى را در برابر اللّه نفى نمى‏كنند، بلكه در برابر صاحب قدرت‏هاى مادى، رؤسا و سلاطين كرنش مى‏ورزند و آنها را مانند خداوند دوست دارند. وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللّهِ انْداداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّهِ» «بقره 165» و برخى از مردم به جاى خدا معبودهايى انتخاب مى‏كنند كه آنها را آن گونه كه سزاوار است خدا را دوست داشته باشند، دوست مى‏دارند. 2- نيز مشركان كسانى هستند كه در ميان مردم تفرقه و اختلاف دينى مى‏افكنند و بجاى اتّحاد، احزاب گوناگون پديد مى‏آورند و هر كدام تنها حزب و گروه خود را حق و سايرين را باطل مى‏شمارند، قرآن به ما هشدار مى‏دهد كه: وَلا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكينَ* مِنَ الَّذينَ فَرَّقُوا دينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعاً كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ» «روم 31» و از مشركان نباشيد.* مشركانى كه دينشان را بخش بخش كردند و [سرانجام‏] گروه گروه شدند، در حالى كه هر گروهى به آنچه [از بخشى از دين‏] نزد آنان است [به تصور اين كه حق است‏] شادمانند! 3- و از ويژگى‏هاى ديگر اغلب مشركان، پاى بند نبودن به عهد و پيمان است. كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِندَ اللَّهِ وَعِندَ رَسُولِهِ إِلَّا الَّذِينَ عهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقمُواْ لَكُمْ فَاسْتَقِيمُواْ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ» «توبه 7» چگونه مشركان را نزد خدا و پيامبرش پيمانى [استوار] تواند بود [در صورتى كه همواره پيمان شكنى مى‏كنند] مگر كسانى كه با آنان در كنار مسجد الحرام پيمان بسته‏ايد، پس تا زمانى كه [به پيمانشان‏] با شما پايدارى كنند، شما هم به پيمانتان با آنان پايدارى كنيد؛ زيرا خدا پرهيزكاران را دوست دارد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 172 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 2 ❇️ پاره‏اى از خصوصيات كافران‏ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْواً وَلَعِباً وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ نَنْسَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ» «اعراف 51» آنان كه دينشان را سرگرمى و بازى گرفتند و زندگى دنيا آنان را فريفت، پس ما امروز از ياد مى‏بريمشان، همان گونه كه آنان ديدار امروزشان را از ياد بردند وهمواره آيات ما را انكار مى‏كردند. 1- كافران همانها هستند كه دين خود را به بازى و سرگرمى گرفته‏اند. 2- زندگى دنيا آنها را مغرور ساخته است. 3- وعده ديدار آخرت را فراموش كرده و خداوند هم در آخرت آنها را فراموش خواهد كرد. 4- و چون به آيات الهى مى‏رسند بى‏دقت دست به انكار مى‏زنند. 5- صُمٌّ بُكْمٌ عُمْىٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ» «بقره 171» [كافران، در حقيقت‏] كر و لال و كورند، به همين سبب [درباره حقايق‏] انديشه نمى‏كنند. 6- وَالَّذينَ كَفَرُوا اوْليِاؤُهُمُ الطّاغُوتُ» «بقره 257» و كسانى كه كافر شدند، سرپرستان آنان طغيان گرانند. 7- اذْ جَعَلَ الَّذينَ كَفَرُوا فى قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجاهِلَيَّةِ» «فتح 26» [ياد كن‏] هنگامى را كه كافران [پس از قرارداد صلح حديبيه‏] دل هايشان را از تعصّب و خشم شديد جاهلى آكنده كردند. در رساله نوين درباره معناى كافر چنين آمده است: «كافر كسى است كه از اسلام برگردد و يا مسلمان بوده ولى منكر ضروريات دين مانند نماز، روزه و حج شود، به طورى كه انكارش به انكار رسالت يا تكذيب پيامبر صلى الله عليه و آله يا ناقص شمردن شريعت مقدس اسلام برگردد، يا گفتار و كردار كفرآميز از وى صادر شود، خواه مرتد «برگشته از اسلام» و خواه كافر اصلى، خواه حربى «كسى كه با مسلمانان سرجنگ دارد» و خواه ذمى «كسى كه در پناه اسلام به سر مى‏برد». نواصب، «دشنام دهندگان به ائمه عليهم السلام» و خوارج «قيام كنندگان عليه امام» و غالى «غلوّ كننده درباره ائمه به طورى كه موجب انكار الوهيت يا توحيد و يا نبوت شود» كافرند. «1» در هر صورت طهارت در اسلام امرى مهمّ و برنامه‏اى فوق العاده است كه شامل تمام امور ظاهر و باطن مى‏باشد. از جمله امورى كه در اسلام مراعات آن لازم شمرده شده، بهداشت در غذا و اعتدال در خوراك و رعايت نظافت و پاكيزگى و سلامت بدن مى‏باشد و به اندازه‏اى در اسلام حائز اهميّت است كه؛ از بزرگان دين نقل شده است: الْعَقْلُ السَّليمُ فِى الْجِسْمِ السَّليمِ. عقل سالم در بدن سالم است. براى حفظ سلامت جسم و صحت بدن كه بالاترين سرمايه براى عبادت و كار و كوشش و انجام كار خير و خلاصه تأمين سعادت دنيا و آخرت است، دستورهاى زياد و مفيدى در قرآن و روايات وارد شده است که در ادامه می آید. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 174 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 3 1 ❇️ «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ وَإِن كُنتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُوا» «مائده 6» اى اهل ايمان! هنگامى كه به [قصدِ] نماز برخيزيد، صورت و دست‏هايتان را تا آرنج بشوييد و بخشى از سرتان و روى پاهايتان را تا برآمدگى پشت پا مسح كنيد و اگر جُنُب بوديد، غسل كنيد. انَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوّابينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرينَ» «بقره 222» يقيناً خدا كسانى را كه بسيار توبه مى‏كنند، و كسانى را كه خود را [با پذيرش انواع پاكى‏ها از همه آلودگى‏ها] پاكيزه مى‏كنند؛ دوست دارد. وَثِيابَكَ فَطَهِّرْ» «مدثر 4» و جامه‏ات را پاك كن. فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ» «حج 30» از پليدى كناره‏گيرى كنيد. ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ» «حج 29» سپس بايد آلودگى‏هاى خود را [كه در مدت مُحرم بودن و قربانى كردن و سر تراشيدن بر بدن‏هايشان قرار گرفته‏] برطرف كنند. سلامتى تن و زيبائى و شادابى آن، از جمله امورى است كه جزء رسالت اسلام‏ قرار گرفته است، بطورى كه شخص در ترازوى اسلام، آن وزن و احترام شايسته را پيدا نمى‏كند، مگر اين كه به بدن و مسائل بهداشتى با جدّيّت پايبند بوده و در خوراك و پوشاك و مسكن و وضع ظاهرش از چرك و كثافات و حالات نفرت آور به دور باشد. سلامتى و پاكى بدن نه تنها از لحاظ مادى مايه سعادت است بلكه اثر عميقى هم در تربيت روحى و معنوى و موفقيّت در قيام به وظايف زندگى دارد، آن چنان وظايفى كه قيام به آنها بدون داشتن بدن چابك و تن سالم و بنيه نيرومند و با ظرفيت، ممكن نيست. اسلام هم، بدن را گرامى شمرده، لذا پاكى كامل آن را اساس ضرورى براى هر نماز قرار داده و نماز را هم در شبانه روز پنج نوبت واجب كرده كه در آنها بايد اعضاى ظاهرى از قبيل دست‏ها و آرنج‏ها و سر و پاها كه در معرض گرد و خاك و كثافات و غيره، بيشتر قرار مى‏گيرد، با آب پاك و نظيف شسته شود، علاوه بر اين، در حالاتى هم از قبيل جنابت، شستشوى تمام بدن را واجب كرده است. آيات فوق موضوع ديگرى، يعنى آرايش و تجمّل و پوشيدن زيباترين و نظيف‏ترين جامه‏ها را نيز در هنگام شركت در مجالس عمومى كه ها را نمونه مهم آنها شمرده است توصيه مى‏كند. البته اين تجمّل ساده و طبيعى غير از آن تجمّل‏هاى جلف و سبك و مصنوعى بى‏شخصيت‏ها مى‏باشد. بلكه مقصود تجمّل و نظافتى است توأم با وقار و شخصيت، توأم با نظافت و زيبايى روح كه از آن، به توبه كارى، يعنى روگردانى از گناه و به تعبير ديگر آلايش روحى تعبير كرده است، پس مردمى كه داراى اين حالند، آنان به مصداق اين آيه «بقره 222»، نظيف واقعى بوده و محبوب خدايند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 178 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 4 2 ‏ 1 ❇️ آياتى كه در قرآن مجيد درباره منافع و اين كه از مهمترين مطهّرات است و هر موجود زنده از اين مايه «حيات مايه» هستى گرفته، نازل شده از معجزات شگفت آور كتاب خداست. در بحار الانوار مسائل مهمى درباره ذكر شده، تا بيش از پيش روشن شود كه اسلام چه اندازه براى بهداشت بدن و سلامت جسم و نظافت همه جانبه زندگى اهميت و ارزش قائل است. امام صادق عليه السلام فرمود: سرور نوشابه اهل بهشت، آب است. و نيز حضرت فرمود: آب زمزم درمان است. و نيز حضرت فرمود: ، درمان هر درد و امان از هر ترس است. حضرت صادق عليه السلام به خالد بن جرير فرمود: كه اگر من نزد شماها بودم هر روز سر نهر فرات مى‏رفتم و غسل مى‏كردم و هر روز يك دانه انار مى‏خوردم. على عليه السلام فرمود: بر تب دار آب سرد بپاشيد كه گرمى بدن آن را براندازد. حضرت صادق عليه السلام فرمود: آب خنك، داغى را خاموش كند و صفرا را آرام نمايد و خوراك را در معده آب كند و تب را از ميان بردارد. و نيز حضرت فرمود: هر كدام به حمام رويد سه مشت از آب داغ بنوشيد كه چهره را خرّم‏تر كند و درد تن را از بين ببرد. «5» و نيز حضرت فرمود: آب جوشيده براى هر چه خوبست و به هيچ چيز زيان ندارد. امام رضا عليه السلام فرمود: آب هفت جوش كه هر بار در ظرفى جوشيده، تب را از بين ببرد و ساق‏ها و گام‏ها را قوت بخشد. از ابن عباس روايت شده: آب زمزم تب و سردرد را معالجه كند و سركشيدن در آن ديده را روشن نمايد، هر كه براى درمان نوشد؛ خداوند شفايش بخشد و هر كه براى گرسنگى از آن بياشامد خداوند سيرش كند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: آب سرور نوشابه‏ها در دنيا و آخرت است. آب ناودان درمان بيمار است، آب باران درمان همه دردهاست. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 178 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 4 2 ‏ ‏ 2 ❇️ امام سجّاد عليه السلام فرمود: دو چيز در درون در نيايند مگر اين كه براى آن بهبودى آورند: انار و نيم گرم. حضرت على عليه السلام فرمود: گرمى تب را با بنفشه و آب سرد بشكنيد. و نيز حضرت فرمود: آب باران را بنوشيد كه تن را پاك كند و بيمارى‏ها را علاج نمايد. خداوند در سوره انفال فرموده است: وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلى قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ اْلَاقْدامَ «انفال 11» و برايتان آبى از آسمان نازل كرد تا شما را به وسيله آن [از آلودگى‏ها] پاك كند، و وسوسه شيطان را [كه از بدترين كثافات است‏] از شما برطرف نمايد، و دل‏هايتان را استحكام دهد، و گام‏هايتان را به آن استوار و پا برجا كند. «4» اين آيه در جنگ بدر نازل شد، آن جا كه مسلمانان بر تپه خاكى منزل داشتند كه پا در آن فرو مى‏رفت و بى آب بود و خوابيدند و بيشتر شان محتلم شدند و شبانه باران بر آنها باريد تا در وادى روان شد، مسلمانان غسل كردند و زمين زير پاى آنان محكم شد، گام‏هايشان براى جنگ استوار گشت و پليدى شيطان كه جنابت و وسوسه بود از آنان دور شد و دلشان به اعتماد بر لطف حق به هم پيوست. ابن أبى طيفور پزشك مى‏گويد: بر امام كاظم عليه السلام وارد شدم و ايشان را از نوشيدن آب نهى كردم، حضرت فرمود: آب باكى ندارد، خوراك را در معده هموار مى‏سازد و خشم را فرو مى‏نشاند و خرد را بيفزايد و صفرا را خاموش كند. مردى به نام صارم روايت مى‏كند كه: يكى از هم كيشان ما در مكه بيمار شد تا به بستر مرگ افتاد و من به امام صادق عليه السلام در راه برخوردم و فرمود: اى صارم! فلانى چه كرد؟ گفتم: من او را در حال مرگ وانهادم فرمود: اگر من در آن جا بودم او را از آب ناودان (باران) مى‏نوشاندم. آنگاه آن را از هر كه جستجو كرديم نيافتيم، در اين ميان بوديم كه ابرى برآمد و غرّيد و درخشيد و باريد، سپس نزد كسى در مسجد رفتم و يك درهم به او دادم و يك ظرف از او گرفتم و آب ناودان را در آن ريخته بالاى سر بيمار رفتم و به او نوشاندم، از كنارش برنخاسته بودم كه جرعه‏اى خورد و بهبودى يافت. «2» آب از پاك كنندگان است و شستشوى بدن و لباس و منزل و غسل كردن با آن و مداومت وضو به اين مايه حيات و طهارت و نوشيدن آن و مداواى به اين نعمت بى نظير حق، لازمه حيات و براى مردم مؤمن كه در مسير عبادت حق و خدمت به خلق به سر مى‏برند، داراى ثواب اخروى است. البته در آب، در فرهنگ مقدس اسلام همانند اسراف در ساير نعمت‏هاى الهى مذمّت شده و انسان مسرف از دايره محبت الهى خارج است. انَّهُ لايُحِبُّ الْمُسْرِفينَ «اعراف 31» زيرا خدا اسراف كنندگان را دوست ندارد. آن كه در مصرف كردن نعمت‏ها، هماهنگ با دستورهاى حضرت حق است، محبوب خدا است و محبوب خدا به تمام فيوضات الهى راه دارد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 178 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 5 1 ✳️ حفظ بدن و دهان و دندان و مواد خوراكى و پوشاكى و شهر و ديار بر هر مسلمانى واجب شرعى و ضربه زدن به بدن به هر شكل و صورتى حرام و در قيامت همراه با عذاب است. اسلام عزيز، براى بهداشت بدن و تمام امور زندگى اهميت زيادى قائل است تا جاى كه دستورهاى بسيار مهمى براى تداوم سلامت يا بازگشت به سلامت در قرآن مجيد و روايات ارائه فرموده و امّت را از آنچه براى سلامت انسان زيان دارد؛ بر حذر داشته است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 182 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 5 2 ✳️ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلّهِ إِن كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ* إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللّهِ‏ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَ لَاعَادٍ فَلَآ إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» «بقره 173» اى اهل ايمان! از انواع ميوه‏ها و خوردنى‏هاى پاكيزه‏اى كه روزى شما كرده‏ايم، بخوريد و خدا را سپاس گزاريد، اگر فقط او را مى‏پرستيد.* جز اين نيست كه خدا [براى مصون ماندن شما از زيان‏هاى جسمى و روحى‏] مردار و خون و گوشت خوك و حيوانى را كه [هنگام ذبح‏] نام غير خدا بر آن برده شده، بر شما حرام كرده. پس كسى كه [براى نجات جانش از خطر] به خوردن آنها ناچار شود، در حالى كه خواهان لذت نباشد و از حدّ لازم تجاوز نكند، گناهى بر او نيست؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. آيه كريمه تصريح مى‏كند به اين كه لاشه و خون و گوشت خوك و قربانى غيراسلامى را نبايد خورد؛ زيرا طبيعى است حيوانى كه مرده، بر اثر مرض يا به سبب پيرى از بين رفته است، هرگاه بر اثر مرضى مرده باشد شكى نيست كه جسم آن از مواد غير طبيعى و مضرّ مسموم گرديده و آثار اين قبيل سموم به قدرى قوى است كه حتى اگر ميكرب آن را به وسيله آتش عقيم نمايند باز زيان آن از بين نمى‏رود. جسم مرده در چنين حالتى شبيه غذاى تخمير شده‏اى است كه هر چه ميكرب‏هاى آن را به وسيله حرارت عقيم نمايند با اين حال براى انسان مضر است و چه بسا خوردن آن منتهى به مرگ گردد. همين طور خون؛ زيرا قسمت عمده خون كه از بافت‏هاست و مهم‏ترين عنصرى كه در آن وجود دارد گلبول‏هاى قرمزى است كه مركب از سلول‏هاى زنده است و نيز مقدارى ترشّحات بدن با خون تركيب شده است كه به وسيله بول يا عرق بايستى از جسم خارج شود. بنابراين خون ممزوجى است مركب از مقدارى مواد مفيد و بسيارى از مواد مضر كه بايستى به صورت ترشح از بدن خارج شود، پس اگر خون از حيوان مريض باشد خوردنش مضرتر خواهد بود و خوردن گوشت پيش از آن كه خون از بافت‏هاى آن بيرون رود بسيار زيان آور است؛ زيرا خون داراى مواد مضرّى است كه با سرعت در بافت‏هاى جسم حيوان ايجاد تخمير مى‏كند و گوشت را براى خوردن ناسازگار مى‏سازد و هرگاه مرگ حيوان بر اثر پيرى باشد ضررش مانند ضرر مرده‏اى است كه مرض باعث مرگش شده؛ زيرا معنى پيرى انحلال تدريجى بافت‏هاى جسم است و مسلم است كه انحلال هيچ يك از بافت‏ها جز به واسطه ضعيف طبيعى يا مرض تدريجى كه در گوشت حيوان محسوس است صورت نمى‏گيرد، در اين صورت از ارزش غذايى و قابليت هضم آن مى‏كاهد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 182 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 5 3 ✳️ از نظر پزشكى مسلم است كه گوشت حيوان سالمى كه ذبح شود و خونش گرفته شود بهترين غذاهاست و هيچ گونه ضررى در آن وجود ندارد، بر خلاف حيوان مريض و مرده‏اى كه گوشتش با خون آميخته باشد. خوك غالباً مبتلا به امراضى مى‏شود كه خوردن گوشتش زيان آور است و ثابت مى‏باشد كه ضرر گوشت خوك از سودش بيشتر است. قسمتى از خوك‏ها در پاره‏اى از نواحى آمريكا دچار مرضى موسوم به «تركتيا» هستند و آن يك نوع كرم خطرناكى است كه اگر انسان مبتلا به آن گردد به طور عموم مسموم مى‏شود و از عوارض آن ايجاد اسهالى مانند وباست كه گاهى منتهى به مرگ مى‏گردد و مهم‏تر اين كه گوشت خوك آلوده را ممكن نيست به سهولت از اين مرض تطهير نمايند، حتى جوشاندن مختصر در آب گرم، يا داغ كردن آن نيز كافى نيست و هرگاه آلودگى گوشت زياد باشد پس از تطهير طبّى نيز قابل تغذيه نخواهد بود، اين جا حكمت دين اسلام در اجتناب از ضررى كه پرهيز از آن ممكن نيست آشكار مى‏شود و بديهى است بهترين طريقه احتراز، امتناع از خوردن آن است. موادى كه براى بدن لازم است و نوشيدنى‏هائى كه مورد احتياج جسم است، با دست لطف حضرت حق به طور گسترده بر سر سفره طبيعت قرار داده شده و هر كسى در حد امكانش مى‏تواند به آن دسترسى داشته باشد، از اين جهت هيچ انسانى در هيچ عصرى نياز به عناصرى كه حرام اعلام شده پيدا نمى‏كند. حلال خورى در اخلاق و رفتار و حالات و مسائل باطنى و روانى انسان نيز اثر بسزائى دارد، چنانچه براى مواد حرام و خبيث اثر معكوسى در تمام شؤون زندگى است، در حدى كه در مقتل آمده است: حضرت حسين عليه السلام خطاب به لشكريان عمر بن سعد لعين فرمود: فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرامِ. «بقره 183» شكمهايتان از حرام خدا پر شده است. و اين حرام در شؤون معنوى و حالات روانى ايشان، آن چنان اثر بدى گذاشت كه دست به كشتن پاك‏ترين انسان‏ها آلوده گرديد! 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 185 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 6 4 1 ✳️ «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» «بقره 183» اى اهل ايمان! بر شما مقرّر و لازم شده، همان گونه كه بر پيشينيان شما مقرّر و لازم شد، تا پرهيزكار شويد. براى روزه سه فائده است: اول: از جهت روحى كه مهم‏ترين فلسفه اين واقعيّت است به عهده علوم روحى و عرفانى است. دوم: از جهت اخلاقى و اين بر عهده دانشمندان علم اخلاق اسلامى است. سوم: از جهت مادى، بهداشت جسم است. مسلّم است كه روزه در حالات زيادى مفيد است و در پاره‏اى از امور، علاج منحصر مى‏باشد و گاهى بهترين راه علاج است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 186 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 6 4 2 ✳️ براى معالجه در موارد زير از استفاده مى‏شود: 1- اضطرابات مزمن امعاء و هنگامى كه همراه با تخمير مواد زلاليّه و مواد نشاسته‏اى باشد. در اين موقع روزه مخصوصاً از جهت نياشاميدن آب ميان دو خوراك و ايجاد فاصله طولانى نوبت‏هاى غذا علاج قطعى است و اين خصوصيات در مورد روزه ماه رمضان كاملًا رعايت شده است. 2- هنگام زياد شدن وزن كه ناشى از زيادى خوراك و كمى حركت باشد، در اين‏ مورد روزه با رعايت اعتدال در غذا وقت افطار و اكتفاى به آب هنگام سحر از هر قسم معالجه مفيدتر است. 3- زيادى فشار خون، اين مرض بر اثر پرخورى و انفعالات نفسانى رو به ازدياد مى‏رود و در چنين هنگامى ماه رمضان ماه نعمت و بركت است، مخصوصاً اگر وزن شخص بيشتر از وزن طبيعى امثالش باشد. 4- مرض قند، آن نيز مانند فشار خون رو به انتشار مى‏رود، البته در اوائل غالباً توام با سنگينى بدن است، در اين صورت باز روزه علاج نافعى مى‏باشد؛ زيرا مرض قند با تقليل در چاقى تخفيف مى‏يابد، در مواردى كه مرض قند به طور خفيفى وجود داشته باشد پنج ساعت پس از خوردن غذا، قند در خون به كمتر از ميزان طبيعى پايين مى‏آيد و پس از ده ساعت به كمترين حدّ طبيعى مى‏رسد. حتى بعد از پيدايش آمپول انسولين «مخصوصاً وقتى كه وزن مريض از حدّ طبيعى تجاوز كند» مهم‏ترين معالجه روزه است. 5- در مورد التهاب حاد و مزمن كليه كه مقرون با ترشح و تورّم باشد. 6- در مورد امراض قلب كه توأم با تورّم باشد. 7- التهاب مزمن مفاصل، خاصه وقتى كه توأم با امراض چاقى باشد، به طورى كه غالب زنها پس از سن چهل سالگى به آن مبتلا مى‏شوند. در ماه رمضان عوارض اين مرض به درجات خفيف‏تر از مواقعى است كه برق و خون گرفتن و ادويه و تمام وسايل طبّ جديد به كار برده مى‏شود. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 186 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 6 4 3 ✳️ ممكن است بگويند در مورد امراض كه علاج قاطع شناخته مى‏شود محتاج به دستور پزشك است و روزه اسلامى وظيفه اشخاص سالم و تندرست است. در پاسخ؛ اين بيان صحيح است، ولى فايده روزه براى افراد سالم همانا جلوگيرى از اين امراض است، خصوصاً امراضى كه در ارقام 1 و 2 و 3 و 7، ذكر شد. نكته ديگر اين است كه: تمام اين امراض در انسان تدريجاً بروز مى‏نمايد، به طورى كه در آغاز پيدايش تشخيص صحيح آن ممكن نيست، به اين معنى كه نه شخص مريض و نه پزشك هيچ كدام نمى‏توانند در اول ظهور مرض آن را بشناسند؛ زيرا طبّ هنوز آن قدر پيشرفت ننموده است كه همه موجبات و علل امراض را بشناسد، ولى چيزى كه از نظر طبّى براى جلوگيرى از اين امراض قطعاً بايد اجرا شود، فقط روزه گرفتن است. طبق آمار؛ قطعى شده است كه هرگاه دربدن چربى زياد و چاقى پديد آيد، براى قبول مرض قند، وزيادى فشار خون و التهاب مزمن مفاصل و غير آن مستعد و از طرف ديگر به هر نسبت كه از وزن بدن كاسته شود به همان نسبت استعداد پذيرفتن اين امراض نيز كمتر خواهد شد و از اين رو شركت‏هاى بيمه جز با شرايط سنگين، حاضر نيستند سلامتى اشخاص را كه وزن آنها زياد است بيمه نمايند. در هر حال سالى يك بار روزه گرفتن بهترين وسيله براى جلوگيرى از همه اين امراض مى‏باشد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 186 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 7 5 1 ✳️ «يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِن نَفْعِهِمَا» «بقره 219» درباره و قمار از تو مى‏پرسند، بگو: در آن دو، گناهى بزرگ و سودهايى براى مردم است، و گناه هر دو از سودشان بيشتر است. شراب از هر نوعش ماده الكلى است، اين ماده به مقدار كمى در جسم انسان‏ براى هضم مواد قندى، مانند عسل داراى فوائد طبّى است. ولى چيزى كه مسلّم است اين است كه فايده وجود الكل در بدن منحصر به همين مقدار مختصر است و هرگاه از اين حدّ تجاوز كرد ايجاد زيان‏هاى زيادى مى‏نمايد، باعث التهاب مزمن اعصاب و كليه و تصلّب شرايين و تحجر كبد و ضعف قلب خواهد گرديد. چرا از خوردن مقدار كمى از شراب ممنوع باشيم؟ زيرا الكل با ساير مواد فرق دارد، به اين معنا كه حتى مقدار مختصر آن از نيروى اراده و قدرت نفس مى‏كاهد و انفعالات نفسانى به وسيله آن فزونى مى‏گيرد و جاى خطر همين است؛ زيرا شخصيت انسان را عوض مى‏كند و اراده آدمى را از صورت طبيعى و حقيقى خارج مى‏سازد. در حالت عادى با اين كه اشخاص مى‏دانند افراط در شرب الكل تا چه حد مضر است، از خوردن آن خوددارى نمى‏كنند، بديهى است هرگاه مقدار كمى از آن را مصرف نمودند و تحت تأثير آن قرار گرفتند به طريق اولى قادر بر جلوگيرى از مقدار بيشتر نخواهد بود! اسلام براى حفظ سلامت بدن و خانواده و اجتماع و اقتصاد، مردم را از نوشيدن و خريد و فروش هر نوع شرابى و هر مقدار آن منع مى‏كند و خوردن و خريد و فروش آن را چه كم و چه زياد معصيت مى‏داند و مرتكب آن مستحق عذاب آخرت است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 186 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 7 5 2 ‏ 1 ✳️ نعمان بن بشير مى‏گويد: از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم، مى‏فرمود: ايُّهَا النّاسُ انَّ مِنَ الْعِنَبِ خَمْراً، وَ انَّ مِنَ الزَّبيبِ خَمْراً، وَ انَّ مِنَ التَّمْرِ خَمْراً، وَ انَّ مِنَ الشَّعيرِ خَمْراً، الا ايُّهَا النّاسُ انْهاكُمْ عَنْ كُلِّ مُسْكِرٍ. اى مردم! از انگور و از كشمش و از خرما و از جو هست، آگاه باشيد كه من شما را از هر مست كننده‏اى نهى مى‏كنم. حضرت باقر عليه السلام مى‏فرمايد: يَأْتِى شارِبُ الْخَمْرِ يَوْمَ الْقِيامَةِ مُسْوَدّاً وَجْهُهُ، مُدْلِعاً لِسانُهُ، يَسيلُ لُعابُهُ عَلى صَدْرِهِ، وَ حَقٌّ عَلَى اللّهِ انْ يَسْقِيَهُ مِنْ بِئْرِ خَبَالٍ. قالَ: قُلْتُ: وَما بِئْرُ خَبالٍ؟ قالَ: بِئْرٌ يَسيلُ فيها صَديدُ الزُّناةِ. مشروب‏خور با چهره سياه وارد محشر مى‏شود، در حالى كه زبانش از كام به درآمده و آب دهانش برسينه مى‏ريزد و بر حضرت حق است كه او را از چاه خبال بنوشاند، راوى مى‏گويد: به حضرت عرضه داشتم: چاه خبال كدام است؟ فرمود: چاهى است كه از آن چرك و خون زناكاران جارى است. امام صادق عليه السلام به يونس بن ظبيان فرمود: يا يُونُسُ ابْلِغْ عَطِيَّةَ عَنّى انَّهُ مَنْ شَرِبَ جُرْعَةً مِنْ خَمْرٍ لَعَنَهُ اللّهُ وَ مَلائِكَتُهُ وَ رُسُلُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ، وَ انْ شَرِبَها حَتّى‏ يَسْكَرَ مِنْها نُزِعَ رُوحُ اْلإيمانِ مِنْ جَسَدِهِ وَ رُكِّبَتْ فيهِ رُوحٌ سَخيفَةٌ خَبيثَةٌ مَلْعُونَةٌ. از جانب من به عطيه بگو، به حقيقت هر كس پيمانه‏اى از شراب بنوشد، خدا و ملائكه و انبيا و تمام اهل ايمان او را لعنت كنند و اگر تا حدّ مستى بخورد، روح ايمان از او بيرون رود و به جاى آن روح پست خبيثه ملعونه‏اى وارد گردد. امام صادق عليه السلام فرمود: مَنْ شَرِبَ شَرْبَةً مِنْ خَمْرٍ لَمْ تُقْبَلْ مِنْهُ صَلاتُهُ ارْبَعينَ يَوْماً. كسى كه پيمانه‏اى از شراب بخورد، تا چهل روز نمازش قبول نشود. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 186 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 7 5 2 ‏ 2 ✳️ مفضّل بن عمر مى‏گويد: به حضرت صادق عليه السلام عرضه داشتم: خداوند به چه سبب را حرام كرد؟ فرمود: به اين خاطر حرام كرد كه در خوردن آن فساد وجود دارد، مشروب‏خوار دچار ارتعاش مى‏شود و آبرويش بر باد مى‏رود و ساختمان جوانمرديش خراب مى‏گردد و مستى مشروب او را به انجام تمام محرمات و خونريزى و زنا وادار مى‏كند و از اين كه به محرم خويش تجاوز كند ايمنى ندارد. «2» رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: شارِبُ الْخَمْرِ لا يُعادُ اذا مَرِضَ، وَلا يُشْهَدُ لَهُ جَنازَةٌ، وَلا تُزَكُّوهُ اذا شَهِدَ، وَلا تُزَوِّجُوهُ اذا خَطَبَ، وَلا تَأْتَمِنُوهُ عَلَى امانَةٍ. مشروب‏خور به وقتى كه مريض شد، عيادت نشود و بر جنازه‏اش حاضر نگردد و چون بر چيزى شهادت داد، براى شهادتش زمينه قبول به وجود نياوريد و چون از شما دختر خواست به او دختر ندهيد و او را در امانت گذاشتن نزدش امين مدانيد. امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‏كند: انَّ الْخَمْرَ رَأْسُ كُلِّ اثْمٍ. به حقيقت كه شراب در رأس تمام گناهان است. حضرت صادق عليه السلام فرمود: قالَ: انَّ اللّهَ جَعَلَ لِلشَّرِّ اقْفالًا، وَ جَعَلَ مَفاتِيحَ تِلْكَ اْلَاقْفالِ الشَّرابَ. خداوند براى بدى قفل‏ها قرار داده كه كليد اين قفل‏ها شراب است. حضرت صادق عليه السلام فرمود: مُدْمِنُ الْخَمْرِ يَلْقَى اللّهَ حيْنَ يَلْقاهُ كَعابِدِ وَثَنٍ. دائم الخمر در قيامت خدا را همچون بت پرست ملاقات مى‏كند. امام صادق عليه السلام فرمود: مَنْ شَرِبَ مُسْكِراً انْحَبَسَتْ صَلاتُهُ ارْبَعينَ يَوْماً، فَانْ ماتَ فِى اْلَارْبَعينَ ماتَ ميتَةَ الْجاهِلِيَّةِ، وَ انْ تابَ تابَ اللّهُ عَلَيْهِ. هر كس مست كننده بنوشد، نمازش چهل روز از قبولى حبس مى‏شود و اگر در آن چهل روز بميرد، به مرگ جاهليّت مرده و اگر توبه كند، خداوند توبه‏اش را مى‏پذيرد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 186 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 7 5 2 ‏ 3 ✳️ امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‏فرمايد: كُلُّ مُسْكِرٍ حَرامٌ، وَ ما اسْكَرَ كَثيرُهُ فَقَليلُهُ حَرامٌ. هر مست كننده‏اى حرام است و هر ماده‏اى كه زيادش مست كند، كم آنهم حرام‏ است. عَنْ قايِدِ بْنِ طَلْحَةَ انَّهُ سَأَلَ ابا عَبْدِاللّهِ عليه السلام عَنِ النَّبيذِ يُجْعَلُ فِى الدَّواءِ، قالَ: لايَنْبَغى لِاحَدٍ انْ يَسْتَشْفِىَ بِالْحَرامِ. قايدبن طلحه مى‏گويد: از حضرت صادق عليه السلام پرسيدم را به وقت لزوم جزء داروى درد به حساب بياورند؟ حضرت فرمود: سزاوار نيست كسى از حرام شفا بخواهد. سُئِلَ ابُوعَبْدِاللّهِ عليه السلام عَنْ دَواءٍ عُجِنَ بِخَمْرٍ، فَقالَ: ما احِبُّ انْ انْظُرَ الَيْهِ وَلا اشُمَّهُ فَكَيْفَ اتَداوى‏ بِهِ؟ از حضرت صادق عليه السلام سؤال شد از دوائى كه با شراب آميخته شده، حضرت فرمود: دوست ندارم به آن نظر كنم و بويش را استشمام نمايم، چگونه آن را داروى درمان قرار دهم؟ حضرت صادق عليه السلام فرمود: لاتُجالِسُوا شُرّابَ الْخَمْرِ فَانَّ اللَّعْنَةَ اذا نَزَلَتْ عَمَّتْ مَنْ فِى الْمَجْلِسِ. با مشروب‏خواران مجالست نكنيد كه لعنت خدا وقتى برسد، تمام اهل مجلس را مى‏گيرد. عَنِ الصّادِقِ عليه السلام عَنْ آبائِهِ عليهم السلام، عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه و آله فى حَديثِ الْمَناهى قالَ: وَ نَهَى‏ عَنْ بَيْعِ النَّرْدِ وَ انْ يُشْتَرَى الْخَمْرُ وَ انْ يُسْقَى الْخَمْرُ قالَ: وَ قالَ: عليه السلام: لَعَنَ اللّهُ الْخَمْرَ وَ غَارِسَها، وَ عاصِرَها، وَ شارِبَها، وَ ساقِيَها، وَ بايِعَها، وَ مُشْتَرِيَها، وَ آكِلَ ثَمَنِها، وَ حامِلَها، وَ الْمَحْمُولَةَ الَيْهِ. از حضرت صادق عليه السلام از پدرانش از رسول خدا صلى الله عليه و آله در حديث مناهى آمده كه رسول خدا از خريد و فروش نرد و شراب و خوردن شراب نهى فرمود. رواى مى‏گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: خداوند شراب و برزگر انگور آن و سازنده آن و خورنده‏اش و خوراننده‏اش و فروشنده و مشترى آن و خورنده پولش و راننده‏اش و آن كه را به سوى او حمل مى‏شود همه و همه را يك جا لعنت كرده است! راستى، تعجّب است از مردمى كه با دست خود به وسيله مواد مست كننده، عقل و وجدان و دين و آبرو و امور اقتصادى و سلامت بدن خود را و بهداشت اعضا و جوارح را مورد حمله قرار مى‏دهند و علاوه بر آن، خويشتن را مستحق عذاب ابد الهى مى‏كنند و در رحمت الهى را به روى خود بسته و وسيله محروميت خويش را از شراب طهور الهى در كمال شقاوت و بدبختى فراهم مى‏نمايند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 186 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 8 6 1 ✳️ «وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ - بقره 233» و مادران بايد فرزندانشان را دو سال كامل شير دهند. [اين حكم‏] براى كسى است كه مى‏خواهد دوران شيرخوارگى [كودك‏] را تكميل كند. در تحقيقات علمى دانشمندان مسلّم است كه از هر نوع شير مصنوعى براى كودك بهتر است. فايده شير دادن براى مادر هم بسيار مهم است؛ زيرا شير دادن مادر، براى خودش در حكم ترشّح پاره‏اى از مواد زايدى است كه براى اين منظور در حال‏ مدت حمل توليد گرديده است، به علاوه شير دادن در اصل براى اعضاى تناسلى مفيد است و در بعضى مزاج‏ها استعداد تجديد حمل را از بين مى‏برد و از حمل بى موقع (كه از نيروى طبيعى مادر مى‏كاهد) جلوگيرى مى‏كند. نظريات طبّى درباره مدت شيرخوارگى متفاوت است، بعضى اطبا معتقد بودند كه مدت شيرخوارگى فقط بايستى 9 ماه باشد و گاهى هم تا دو سال تجويز مى‏نمودند، ولى آخرين نظريه كه در موضوع فايده طبيعى رضاع براى بدن و دندان نوزاد در سال 1933 بيان گرديده مى‏گويد: مدت شير خوارگى بايستى از يكسال بيشتر باشد و اگر دو سال كامل شد مستحسن است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 195 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 8 6 2 ✳️ در كتاب «ت و » درباره اهميت كه محصولى صددرصد طبيعى براى نوزاد است و هيچ غذايى در جهان جاى آن را نمى‏گيرد آمده است: «بر طبق يك اصل كلى، انجام هر كارى از طريق طبيعى بمراتب صحيح‏تر است، مگر اين كه مطلقاً مطمئن باشيد راه بهترى وجود دارد. تغذيه با شير مادر مزاياى مسلم و محققى دارد كه ما از آنها مطلعيم و شايد محاسن ديگرى هم داشته باشد كه هنوز آنها را نشناخته‏ايم. تغذيه با شير مادر از نظر جسمانى به مادر كمك مى‏كند؛ زيرا وقتى نوزاد شير مادر مى‏خورد، جدار عضلانى رحم شديداً منقبض شده بازگشت آن را به حالت و موقعيت طبيعى تسريع مى‏سازد. نوزادانى كه با شير مادر تغذيه مى‏شوند نسبت به نوزادانى كه مصنوعى تغذيه مى‏گردند كمتر دچار اختلالات هاضمه‏اى مى‏شوند. مزيت بزرگ شير مادر تميز بودن هميشگى و دائمى آن است و نوزاد از اين طريق دچارعفونتى نمى‏شود. از نظر علمى، تغذيه با شير مادر سبب صرفه جوئى در وقت است؛ زيرا بطرى‏ اى وجود ندارد تا گرم و جوشانده شود، احتياج به اختلاط با آب و جوشاندن ندارد و نداشتن يخچال باعث نگرانى نيست، خصوصاً در مسافرت ارزش شير مادر را بهتر و بيشتر خواهد شناخت و بالاخره از نظر مادى نيز تغذيه با شير مادر پس انداز قابل توجهى را تشكيل مى‏دهد. مزيّت مهم ديگرى كه شير مادر دارد و كمتر تذكّر داده مى‏شود، عبارت از ارضاى غريزه مكيدن طفل است؛ زيرا طفل مى‏تواند تا مدتى كه احتياج دارد پستان را بمكد تا اين غريزه را تسكين دهد. به همين دليل تصور مى‏كنم در ميان نوزادانى كه با شير مادر تغذيه شده‏اند، نسبت به عده كودكانى كه مصنوعى تغذيه شده‏اند و انگشت خود را مى‏مكند به مراتب كمتر باشد. قانع كننده‏ترين دليل مزيت تغذيه با شير مادر اظهارات مادرانى است كه اين كار را كرده‏اند، از ملاحظه كمال عشق نوزاد به پستان و از احساس نزديكى فوق العاده‏اش به او، در اين مادران ترضيه نفس بسيار شديدى حاصل مى‏شود كه قابل تصور نيست، به علاوه چند هفته بعد از شروع رضاع، در مادران شيرده نيز يك حالت لذّت بخشى در هنگام شيردادن ايجاد مى‏شود. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 195 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 8 6 3 ✳️ به دو روايت بسيار مهم در اين زمينه توجّه نماييد: زن، تنها به اين دليل كه به نوزاد حيات و زندگى بخشيده است، نمى‏تواند احساس مادرى كند و يا از مادر بودن خود لذّت ببرد و يا احساس عشق مادرانه نسبت به طفلش پيدا كند، بلكه زن، خصوصاً در بچه اول، وقتى احساس حقيقى مادرى مى‏كند كه از طفلش شخصاً پرستارى و مراقبت نمايد. هر چه موفقيّت مادر در انجام اين كار بيشتر باشد و هر چه طفل رضايت خاطر بيشترى از پرستاريش حاصل كند، احساس مادرانه زن بيشتر خواهد بود، لذا به همين دليل، تغذيه با شير مادر در مناسبات مادر و فرزند نقش مهم و شگفت انگيزى را بازى مى‏كند و موجب سرور و رضايت نفس هر دو و عشق روز افزون آنها به يكديگر مى‏شود.» «1» اسلام عزيز در جهت بهداشت و سلامت جسم، وامور معنوى و تربيتى نوزاد به مسئله شير مادر در حدّى اهميّت داده است كه فوق آن تصوّر نمى‏شود. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله به ام سلمه فرمودند: بَلى اذا حَمَلَتِ الْمَرأَةُ كانَتْ بِمَنْزِلَةِ الصّائِمِ الْقائِمِ الْمُجاهِدِ بِنَفْسِهِ وَ مالِهِ فى سَبيلِ اللّهِ، فَاذا وَضَعَتْ كانَ لَها مِنَ اْلَاجْرِ ما لايَدْرى احَدٌ ما هُوَ لِعِظَمِهِ، فَاذا ارْضَعَتْ كانَ لَها بِكُلِّ مَصَّةٍ كَعِدْلِ عِتْقِ مُحَرَّرٍ مِن وُلْدِ اسْماعيلَ، فَاذا فَرَغَتْ مِنْ رَضاعِهِ ضَرَبَ مَلَكٌ كَريمٌ عَلى جَنْبِها وَ قالَ: إسْتَأْنِفِى الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَلَكِ. آرى، چون زن به فرزندى حامله شود بمانند روزه دار شب زنده دارى رزمنده‏اى است كه با جان و مالش در راه خدا جانفشانى كند و چون وضع حمل نمايد، اجرى دارد كه عظمت آن اجر براى احدى روشن نيست و چون طفلش را شير دهد، به هر بارى كه كودك پستانش را بمكد، ثواب آزاد كردن برده‏اى از اولاد اسماعيل نصيب او گردد و چون از شير دادن فارغ شود، ملكى به او گويد: عملت را از سر بگير كه خداوند تو را بخشيد. امير المؤمنين عليه السلام فرمود: ما مِنْ لَبَنٍ رَضَعَ بِهِ الصَّبِىُّ اعْظَمَ بَرَكَةً عَلَيْهِ مِنْ لَبَنِ امِّهِ. هيچ شيرى براى طفل شيرخوار، بركتش عظيم‏تر از شيرمادر نيست. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 195 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 9 7 1 موثر در بهداشت و سلامتی 1 ✳️ در «جلد 59 کتاب شریف بحار الأنوار» صفحه 290 ، باب 89 کتاب السماء و العالم مسائل مهم زير كه در بهداشت و سلامت انسان بسيار مؤثر است از بيان رسول خدا صلى الله عليه و آله چنين آمده است: 1- تا در خود اشتها نيافته‏ايد، دست به طعام دراز مكنيد و همچنان كه در خود اشتها احساس مى‏كنيد دست از طعام بداريد. 2- معده كانون همه دردهاست. 3- اساس هر مداوا گرم نگاه داشتن موضع درد و بيمارى است. 4- در خوراك گرم بركت اندك است، بركت زياد در خوراك‏هاى سرد يافت مى‏شود. 5- به هنگام غذا خوردن پاى خود را از كفش به درآوريد؛ زيرا پاى شما آسوده خواهد ماند و اين سنّت، سنّت زيبايى است. 6- آن كس كه از دو چوب استفاده مى‏كند (مسواك و خلال) از زحمت دو سگ (كلبتين) محفوظ خواهد بود (مراد از كلبتين وسيله دندان كشيدن است). 7- پس از غذا بلافاصله دندان‏هاى خود را خلال كنيد و دهانتان را به وسيله‏ مضمضه با آب بشوييد، تا دندان‏هاى انياب و ثناياى شما آرام گيرند. 8- از خلال استفاده كنيد؛ زيرا خلال كردن نوعى نظافت است و نظافت از ايمان است و ايمان با صاحب خود (مؤمن) در بهشت قرار خواهد داشت. 9- آن كس كه كمتر مى‏خورد حساب او به روز قيامت نيز سبك‏تر خواهد بود. 10- در حال ايستادن از نوشيدن بپرهيزيد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 198 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 9 7 1 موثر در بهداشت و سلامتی 2 ✳️ 11- سحرخيز باشيد تا بركت آسمان‏ها را دريابيد. 12- آنان كه پيش از غذا اندكى نمك مى‏چشند از سيصد و سى بلا در امان خواهند بود. 13- غذاى خود را با نمك آغاز كنيد. 14- آنان كه به زياد خوردن و زياد نوشيدن عادت كرده‏اند مردمى سنگين دل اند. 15- آن كس كه از ميوه تنها تناول كند زيانى نخواهد ديد. 16- به زنان حامله شير بنوشانيد؛ زيرا شير در مشاعر كودك حسن تأثير خواهد داشت. 17- پنير را با گردو تناول كنيد. 18- شير مايعى مفيد است كه استخوان‏ها را قوى و مغز را كامل و ذهن را روشن خواهد ساخت و عارضه فراموشى را از ضمير انسان به در خواهد برد. 19- اين سه عمل قلب را شادمان و جسم را فربه خواهد ساخت. الف: استشمام بوى خوش‏ ب: پوشيدن لباس نرم‏ ج: نوشيدن عسل. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 198 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 9 7 1 موثر در بهداشت و سلامتی 3 ✳️ 20- وقتى كه خرما به بازار مى‏آيد به من تهنيت گوئيد و وقتى فصل خرما بسر مى‏رسد مرا تسليت دهيد. 21- خرما را ناشتا صرف كنيد تا كرم‏هاى اندرون شما را نابود سازد. 22- افطارتان را با خرما آغاز كنيد و اگر به خرما دسترسى نداريد اندكى آب بنوشيد. 23- آب انار اندرون آدمى را پاك مى‏كند. 24- از كدو استفاده كنيد؛ زيرا اين سبزى به مغز شما نيرو مى‏دهد. 25- سفره‏هاى خود را با سبزى بياراييد؛ زيرا سبزى شياطين را از سفره شما خواهد راند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 198 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 9 7 2 1 ✳️ امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: به وسيله ، دردهاى خود را درمان كنيد، اما با دهان بودار به مسجد نرويد. «1» رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: سير شفاى هفتاد بيمارى است. در روزگار پيامبر و ائمه كسى اين گياه پيش پا افتاده را نمى‏شناخت، ولى در اين قرن كه قرن علوم است، علماى طبّ خواص سير را با تحقيقات عميق خود دريافته‏اند. دكتر ريم فرانسوى تحت عنوان «خوش به آنان كه سير مى‏خورند» مى‏نويسد: براى تقويت بدن و پيش‏گيرى از بيمارى‏هاى گوناگون، سير اثرى بسزا دارد. و نيز تجربه پزشكان معروفى مانند: سالين، بروت، لوتر، دوبرويه و ديگران از خواص پزشكى اين گياه سودمند نتيجه‏هاى درخشانى داده و حاصل تجربه به اين جا رسيده كه سير در تقويت بنيه و جلوگيرى از تصلّب شرايين و پايين كشيدن فشار خون دوايى كامل و كافى است. در طب جديد، سير داروئى مستقل و مؤثّر شناخته شده است. سير به عضلات قلب نشاط مى‏دهد. سير جريان خون را در رگ‏ها تنظيم مى‏كند و خون را صاف مى‏كند، به طبيعت جسم نيرويى مى‏بخشد كه بر بيمارى‏هاى دموى غلبه كند، به همين جهت زنانى كه به ناراحتى‏هاى «رگل» دچار هستند اگر از سير استفاده كنند ديگر ناراحت نخواهند بود. سير در پيرى‏هاى زودرس كه نتيجه فساد خون است و روماتيسم و بواسير اثرى شفابخش دارد. سير بيمارى‏هاى زير را علاج مى‏كند يا دست كم تخفيف مى‏دهد: 1- سل ريوى 2- آنفلونزا 3- كدورت رنگ پوست 4- تنگى نفس 5- سوء هاضمه و عفونت روده‏ها 6- ديفترى 7- تيفوئيد 8- سياه سرفه 9- التهابات معدى 10- زخم معده خواه كهنه خواه تازه 11- تصفيه مجراى ادرار و حيض 12- تصفيه كليه 13- كرم‏هايى كه در امعاء كودكان به وجود مى‏آيد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 200 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 9 7 2 2 ✳️ پزشكان درباره ترب گفته‏اند: گياهى است كه ادرار را زياد كند و كليه راشستشو دهد و اشتها را برانگيزد. و ترشحات معده را تنظيم كند و عمل هضم را آسان سازد و بيمارى روماتيسم را بهبودى بخشد و گاز شكم را فرو نشاند و سينه را سبك كند و سرفه را شفا بخشد و رسوبات كبد را بشكند و بلغم را از جا بكند، اين تحقيق علم طب درعصر حاضر است. ولى ائمه اطهار عليهم السلام فرمودند: ترب صرف كنيد؛ زيرا برگ اين گياه گاز معده را درهم مى‏شكند و مغزش جريان‏ ادرار را آسان سازد و ريشه‏اش بلغم را ببرد. «1» دانش امروز درباره ميوه وسبزى سخنان بديعى مى‏گويد: و اين دو موهبت طبيعى را در زندگانى و بهداشت بشرى بسيار مؤثّر و نافع مى‏شناسد. پزشكان مردم را به خوردن سبزى و ميوه تشويق مى‏كنند، مخصوصاً بيمارانى را كه عارضه ريوى و مرض نقرس دارند، به خوردن سبزى و ميوه مى‏گمارند؛ زيرا تحقيق كرده‏اند كه در اين دو ماده حياتى نسبت قابل توجهى مواد اسيدى و قندى و ازتى يافت مى‏شود، به همين جهت گروهى از ميوه و سبزى براى لينت مزاج و گروه ديگر براى ادرار ودسته‏اى جهت هضم غذا و دسته ديگرى به خاطر تقويت مزاج است. پزشكان گفته‏اند: ميوه و سبزى را پيش از خوردن بشويند تا از آلودگى‏هاى گوناگون پاك شود. ولى امام صادق عليه السلام فرمود: ميوه‏ها عموماً مسموم هستند، وقتى به دستتان برسد ابتدا آن را با آب بشوييد و در آب فرو ببريد. «2» 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 201 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 9 7 2 3 ✳️ حضرت مى ‏فرمايد: فائده‏اش آن است كه اعصاب را محكم مى‏كند و خستگى را برطرف مى‏سازد و به نفس انسان نشاط مى‏بخشد. و فرمود: حضرت نوح عليه السلام به درگاه حق شكايت كرد كه اندوهگين است، خطاب رسيد: انگور تناول كن تا از اندوه رها شوى. پزشكان گفته‏اند در انگور سه خاصيت موجود است: 1- معده را لينت و نرمى مى‏دهد. 2- خون را صاف مى‏كند. 3- به بدن غذا مى‏رساند. آب انگور قواى فرسوده را تجديد مى‏كند و گردش خون را آسان مى‏سازد و مواد تخمير شده معده را مى‏شكند و براى كبد و كليه سودمند است و نيز سوء هاضمه و نقرس و امراض قلبى و صفرا و گاز معده و بواسير را شفا مى‏دهد و از سل و سرطان نيز تا حدى جلوگيرى مى‏كند، در انگور ويتامين «آ- ب- ث» موجود است و دردهاى ناشى از تب را نيز برطرف مى‏سازد. اكنون بيان مختصر و مفيد امام رانسبت به فوائد انگور با آنچه اطبا و علماى اين قرن كشف كرده‏اند بسنجيم و درباره فكر و اطلاع امام عليه السلام قضاوت مى‏كنيم. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 202 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2