برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_401
سازگاری و هماهنگی با مردم
وَ قَالَ (عليه السلام ) :
مُقَارَبَةُ النَّاسِ فِي أَخْلَاقِهِمْ، أَمْنٌ مِنْ غَوَائِلِهِمْ.
حضرت علی که درود خدا بر او، فرمود:
هماهنگى در اخلاق و رسوم مردم، ايمن ماندن از دشمنى و كينه هاى آنان است.
👈 شرح اینجا
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #آل_عمران
#آل_عمران_16
#آل_عمران_17
اَلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَآ ءَامَنَّا فَآغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ الْنَّارِ
الْصَّبِرينَ وَالْصَّدِقِينَ وَالْقَنِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ
(پرهیزگاران) كسانى‌اند كه مى‌گویند: پروردگارا! براستى كه ما ایمان آورده‌ایم، پس گناهان ما را ببخش و ما را از عذاب آتش حفظ فرما.
(پرهیزگاران، همان) صابران و راستگویان و فرمان برداران فروتن و انفاق كنندگان و استغفار كنندگان در #سحر ها هستند.
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در هنگام #سختی :
[ «4» أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ
«5» وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ]
تنها تو را در دشوارىها مىخوانند، و در بلاهاى سخت و دشوار، تنها تو پناهگاهى. بلاهاى سخت و دشوار از انسان دور نمىشود، مگر آنچه را كه تو دور كنى، و از گرههاى رنج آور، چيزى گشوده نمىشود، مگر آنچه را تو بگشايى. پروردگارا! بلايى بر من نازل شده، كه سنگينىاش مرا به زحمت و رنج انداخته، و سختى و مشكلى به دردم آورده، كه تحمّلش مرا در فشار قرار داده.
دعای #هفتم
#دعا_هفتم_4
#دعا_هفتم_5
#پناهندگی_بخدا در حل مشكلات و دفع بلاها
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_4
#پناهندگی_بخدا در حل مشكلات و دفع بلاها 1
✳️ حضرت سجّاد عليه السلام در هنگام ترس و گرفتارىها با حال تضرّع به پناهندگى خداوند اصرار مىورزد؛ زيرا در وقت هجوم انواع بلاها و حوادث و گناهان تنها پناهگاه انسان خداست نه غير او.
این فراز از دعاى امام عليه السلام آموزشى به بندگان خداست كه در وقت فشار گرفتارى و غمها به غير از خدا توجه نكنند، چون اين حالتهاى روحى و جسمى كه در اثر بسته شدن درِ رحمت و نعمتِ خداوند و روى آوردن انواع بلاها و سختىها براى انسان است به خاطر اين است كه خداوند مىخواهد، بندگانش به سوى او روى آورند و با او گفتگو كنند و به وجود حق عشق بورزند. و خداى متعال اين حالت بنده را دوست دارد.
چه كسى مىتواند حضرت يوسف عليه السلام را از صحنه گناه نجات دهد و او را در پناه خود نگه دارد. آن صحنههايى كه اگر براى هر يك از ما اتفاق بيفتد به يقين آلوده به گناه مىشويم. چگونه اگر برهان ربّ نبود يوسف در منجلاب شهوت غرق مىشد و همه پرده عصمت و هيبت او دريده مىشد. پس يك قدرت برتر و نقطه اميدى بايد دست او را بگيرد. در آن هنگام كه همه راهها را به سوى لغزش و خيانت مشاهده كرد و درهاى نجات را بسته ديد در پاسخ به همسر عزيز مصر به يك جمله كوتاه بسنده كرد:
قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبّى أَحْسَنَ مَثْوَاىَ» «یوسف23»
يوسف گفت: پناه به خدا، او پروردگار من است، جايگاهم را نيكو داشت.
مَعَاذَ اللَّهِ يعنى تنها پناهگاه خداست. در چنين شرايطى سخت و بحرانى براى رهايى از چنگال وسوسههاى شيطانى، تنها راه فرار را پناه بردن به خدا مىداند، خدايى كه خلوت و جلوت براى او يكسان است. يوسف با ياد حق اول به يگانگى خداوند در عقيده و پناهجويى خدا را در عمل؛ اعتراف مىكند و همچنين حقشناسى خود را نسبت به عزيز مصر هم كه ربّ و آقاى اوست نشان مىدهد كه او مرا تربيت كرده و گرامى داشته است چگونه به او خيانت كنم؟! اين ارزشهاى اخلاقى انبيا و صالحان و عمل مؤمنان سبب مىشود كه جامعه از جرم و جنايت مصون بماند.
خداوند در آيات ديگر براى تحكيم پايههاى توحيد و شكستن بتهاى شرك و كفر دستورهاى اساسى صادر مىفرمايد:
قُلْ إِنَّمَآ أَدْعُواْ رَبّى وَ لَآأُشْرِكُ بِهِأَحَدًا* قُلْ إِنّى لَآأَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لَا رَشَدًا* قُلْ إِنّى لَن يُجِيرَنِى مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِن دُونِهِمُلْتَحَدًا» «جن 20»
بگو: من فقط پروردگارم را مىپرستم، و هيچ كس را شريك او قرار نمىدهم.* بگو: من اختيار زيان و هدايتى را براى شما ندارم.* بگو: [اگر از او نافرمانى كنم] هرگز كسى در برابر [عذاب] خدا مرا پناه نمىدهد، و هرگز پناهگاهى غير او نمىيابم.
ملتحد از ماده لحد به معنى پناهگاه مطمئن است كه در اصل همان گودالى است كه براى مرده آماده مىسازند كه در يك طرف آن حفرهاى براى دفن مرده است تا خاك به روى او ريخته نشود و از آسيب جانوران نيز محفوظ بماند.
اين آيات از يك سو اعتراف به عبوديت كامل در پيشگاه خداست و از سوى ديگر هر گونه غلو را در مورد پيامبر صلى الله عليه و آله نفى مىكند. و از سوى ديگر شخص پيامبر نيز با آن عظمت شأن پناه مستقلى در برابر عذاب خدا نمىتواند باشد. ولى مىتواند از خدا تقاضاى حلّ مشكلات براى مردم كند يا درخواست هدايت براى افراد شايسته بنمايد.
در روايات اهل بيت عصمت آمده است:
انسانى كه در امورش خود را در پناه خدا بداند يا نيت خود را نيك سازد، خواستههايش هم زيبا و نيكو مىشود و همچنين از آسيبها و خطرات آسمانى و زمينى حفظ مىماند.
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 285
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_4
#پناهندگی_بخدا در حل مشكلات و دفع بلاها 2
✳️ امام على عليه السلام مىفرمايد:
اعْتَصِمْ فى احْوالِكَ كُلِّها بِاللَّهِ، فَإِنَّكَ تَعْتَصِمُ مِنهُ سُبْحانَهُ بِمانِعِ عَزيزٍ.
در همه حالاتت به خدا پناه جوى كه در اين صورت با سنگرى نيرومند خود را حفظ مىكنى.
حضرت در يك فراز از مناجات خويش كه درياى معرفت و اقرار به درگاه الهى است عرضه مىدارد:
خدايا! براى من پيكرى آفريدى و در آن ابزارها در اندامهايى نهادى كه من با آنها تو را فرمان مىبرم و نافرمانى مىكنم، تو را به خشم مىآورم و خشنودت مىسازم و در نفس من انگيزه به سوى شهوات قرار دادى و مرا در سرايى آكنده از آفات جاى دادى و آن گاه به من فرمودى: باز ايست، پس من به كمك تو از گناه باز مىايستم و به تو توسّل مىجويم و به تو پناه مىبرم و به يارى تو خود را حفظ مىكنم و براى انجام آنچه خشنودت مىسازد، از تو توفيق مىطلبم. «2» «نوف بكالى مىگويد: اميرالمؤمنين عليه السلام را ديدم كه به سرعت مىرود؛ عرض كردم: كجا مىروى سرورم؟
فرمود: رهايم كن، اى نوف! كه اميد و آرزوهايم مرا به سمت معشوق مىبرد؟
گفتم: مولاى من آرزويتان چيست؟
فرمود: آن كه اميد و آرزويم به اوست خود مىداند و نيازى نيست براى غير او بازگويم، در ادب بنده همين بس كه در خوشىها و نيازهايش كسى جز خداوندگار خود را شريك نگرداند. گفتم: اى اميرالمؤمنين! من از چشم اندازى به طمعهاى دنيوى بر خود بيمناكم.
حضرت فرمود: چرا به پناهگاه خائفان و غار عارفان پناه نمىبرى؟ عرض كردم:
مرا به آن راهنمايى كن.
حضرت فرمود: خداوند علىّ عظيم است. اميدت را به حسن تفضل او پيوند بزن و اندوه و غم خود را متوجه او گردان و دلت را از هر گونه مصيبتى روى گردان ساز، اگر عرصه را بر تو تنگ كرد من گشايش آن را ضمانت مىكنم و با تمام وجود به خداوند سبحان رو كن؛ زيرا او مىفرمايد:
به عزّت و جلالم سوگند! اميد هر كسى كه به غير من اميد بندد به نااميدى تبديل سازم و جامه خوارى در ميان مردم بر قامت او مىپوشانم و او را از نزديك خودم دور مىسازم و پيوندم را با او قطع مىكنم ...» «1» پس با اين اوصاف كه مولاى مؤمنان چنين درد دل مىكند يعنى انسان بايد سخت مراقب اعمال خود باشد تا پناه خود را از دست ندهد وگرنه گرفتار گرداب دامهايى مىشود كه تا پايان عمرش ذلّت و رسوايى مىبيند. چقدر فتنههايى براى آدم پيش مىآيد كه اگر لطف خدا نباشد در همان دم اوّل خود را مىبازد.
«على بن ابىطالب عليه السلام به مردى كه مىگفت: بار خدايا! از فتنه به تو پناه مىبرم، فرمود: مىبينم كه از مال و فرزندت به خدا پناه مىبرى.
خداى متعال مىفرمايد: «همانا دارايىهايتان و فرزندانتان مايه آزمايش هستند.»
بلكه بگو: خدايا! از گمراهىهاى فتنهها به تو پناه مىبرم.»
بيشترين مشكلات انسان از اينجاست كه ظاهر خود را زيبا جلوه مىدهد. ولى قلب و درون خود را كه جايگاه پروردگار و محل امن و آرامش است؛ را زشت مىسازد. مولا على عليه السلام در حكمتهاى حكيمانه خود نكته اساسى را مىفرمايد:
اللَّهُمَّ إِنّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَحْسُنَ فى لامِعَةِ الْعُيُونِ عَلانِيَتى، وَ تَقْبَحُ فِيما أُبْطِنُ لَكَ سَريرَتى.
خداوندا! به تو پناه مىبرم از اين كه ظاهرم در ديده مردم نيكو جلوه كند و درونم در آنچه از تو پنهان مىكنم زشت نمايد.
#نهج_البلاغه_حكمت_276
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 285
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_402
نکوهش گفتار بی‌جا
وَ قَالَ (عليه السلام ) لِبَعْضِ مُخَاطِبِيهِ وَ قَدْ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ يُسْتَصْغَرُ مِثْلُهُ عَنْ قَوْلِ مِثْلِهَا:
لَقَدْ طِرْتَ شَكِيراً وَ هَدَرْتَ سَقْباً.
حضرت علی که درود خدا بر او، ( شخصى در حضور امام سخنى بزرگتر از شأن خود گفت) فرمود:
پر در نياورده پرواز كردى، و در خردسالى آواز بزرگان سر دادى.
👈 شرح اینجا
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در هنگام #سختی :
«6» وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ
«7» فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ
و تو آن را به قدرتت بر من وارد كردهاى، و به اقتدارت به سوى من فرستادهاى؛ دور كنندهاى براى آن وجود ندارد، و چيزى را كه تو بستهاى گشايندهاى برايش نمىباشد، و چيزى را كه تو بگشايى، كسى قدرت بستنش را ندارد، و آنچه را كه تو دشوار كردهاى، آسان كنندهاى برايش نيست، و كسى را كه تو بى يار و ياور گذاشتهاى ياورى براى او وجود ندارد.تنها تو را در دشوارىها مىخوانند، و در بلاهاى سخت و دشوار، تنها تو پناهگاهى. بلاهاى سخت و دشوار از انسان دور نمىشود، مگر آنچه را كه تو دور كنى، و از گرههاى رنج آور، چيزى گشوده نمىشود، مگر آنچه را تو بگشايى. پروردگارا! بلايى بر من نازل شده، كه سنگينىاش مرا به زحمت و رنج انداخته، و سختى و مشكلى به دردم آورده، كه تحمّلش مرا در فشار قرار داده.
دعای #هفتم
#دعا_هفتم_6
#دعا_هفتم_7
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_6
يا رب نظر تو برنگردد 1
✳️ سلطنت خدا يعنى قدرت مالكانه خدا كه اخص از قدرت مطلق است همه امورى كه اسباب و ابزار آن زير نظر خداوند است همسو با اراده و عنايت الهى است. هرگز دخالت غير او در امرش راه ندارد؛ زيرا شركت مستقيم موجودى ضعيف و محدود به نام انسان حكمتها و مصلحتها را بر هم مىزند. پس گاهى كه انواع بلاها و خطرها و ضررها به انسان هجوم مىآورد تنها وسيلهاى كه مىتواند بلاگردان و نگهبان انسان باشد، نظر خداوند است.
وقتى كه مىگوييم توجه خدا به بنده يك عامل سعادت است يعنى چه؟
توجّه از ماده وجه به معناى ذات، صورت، چهره، سمت، هدف و ... است.
گاهى خداوند قادر يك نگاه ويژهاى به بنده مىكند كه به سوى او رو مىكند و مىخواهد به او يك عنايت داشته باشد؛ حال اين توجه حق به جهت دادن يك نعمت و امتيازى يا برگرداندن بلا و عذابى يا آزمايش و ادب است. در مقابل گاهى بنده مضطر هم يك توجه خاصى به خدا دارد كه از درون خالصانه به وجه اللّه نظر دارد.
«وجه اللّه» يعنى خداوندى كه صاحب جاه با قدرت و ملك است و نفوذ او فراگير است. ذات حق در همه لحظهها و مكانها حضور حسى دارد.
خداوند مىفرمايد:
وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَيْنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ وَ سِعٌ عَلِيمٌ» «بقره 115»
مالكيّتِ مشرق و مغرب فقط ويژه خداست؛ پس به هر كجا رو كنيد آن جا روى خداست. يقيناً خدا بسيار عطا كننده و داناست.
مقصود حق از مشرق و مغرب دو جهت جغرافيايى نيست بلكه اين تعبير، كنايه از تمام جهات و همه دنياست.
حق تعالى مىخواهد به ما بفهماند كه قبله عالم در همه جا خداست. به هر سو كه رو آوريد و بنگريد خداى بىنياز و دانا را مىيابيد چنين نيست كه اگر شما از رفتن به مساجد و پايگاههاى عبادى دورى كنيد راه بندگى خدا بسته شود. خداوند موجودى ازلى و ابدى و نامحدود است به هر سو كه او را بخوانى در حضور توست.
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 291
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_6
يا رب نظر تو برنگردد 2
✳️ اگر وجودت را تسليم خدا كنى و نيكوكار هم باشى، مىبينى كه خداوند حاجت و فرمان تو را هم بدون پرسشى مىپذيرد و مىفرمايد:
بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبّهِ وَ لَاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَاهُمْ يَحْزَنُونَ» «بقره 112»
آرى، كسانى كه همه وجود خود را تسليم خدا كنند در حالى كه نيكوكارند، براى آنان نزد پروردگارشان پاداشى شايسته و مناسب است، نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مىشوند.
اگر تسليم به روى حق با تمام وجه باشد؛ آنگاه انسان آن روى خوش خداوند را مىبيند كه با بندهاش چه مىكند؟ روشنترين دليل براى تسليم در برابر چيزى آن است كه انسان با تمام صورت متوجه آن شود. مؤمنانى كه با عمل نيّت خود؛ وجود خويش را تسليم فرمان پروردگار مىكنند، خداى منان هم با همه وجه خود به بندهاش روى مىآورد.
رسول اللّه صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
مَنْ أَصْلَحَ فيما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ أَصْلَحَ اللَّهُ فِيما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ وَ مَنْ أَصْلَحَ جَوَّانِيَّهُ أَصْلَحَ اللَّهُ بَرَّانِيَّهُ وَ مَنْ أَرادَ وَجْهَ اللَّهِ أَنَالَهُ اللَّهُ وَجْهَهُ وَ وُجُوهَ النَّاسِ
هر كه ميان خود و خدا را اصلاح كند، خداوند ميان او و مردم را اصلاح گرداند و هر كه درونش را درست كند، خداوند بيرونش را درست گرداند و هر كه رضايت خدا را بطلبد، خداوند رضايت خودش و مردم را نصيب او گرداند.
رضايت خداوند به اين است كه به سوى او رو كنى و از او طلب حاجت يا دفع بلا و گرفتارى كنى تا در وقت نيازمندى وجه اللّه را ببينى. وگرنه تلخىهايى پيش آيد كه دو چندان بايد خرج كنى تا حق آن را ادا كنى و لكه ننگ ريا و نفاق را پاك سازى.
امام على عليه السلام مىفرمايد:
كُلُّ حَسَنَةٍ لايُرادُ بِها وَجْهُ اللَّهِ تَعالى، فَعَليْها قُبْحُ الرِّياءِ وَ ثَمَرَتُها قُبْحُ الْجَزاءِ
هر كار نيكى كه براى رضاى خداى بزرگ انجام نگيرد، زشتى ريا بر آن است و ميوهاش زشتى كيفر باشد.
اين بنده عصيانگر چه بايد بكند تا پلهاى بازگشت به سوى پناه خداوند را خراب نكند و حلقه وصل و پيوند فطرت با اصل خويش را نشكند مولاى حق پويان اميرمؤمنان على عليه السلام در اميدى را بر روى ما باز مىكند و مىفرمايد:
وَ كُنْ لِلَّهِ مُطيعاً وَ بِذِكْرِهِ آنِساً وَ تَمَثَّلْ فى حالِ تَوَلّيكَ عَنْهُ إِقْبالَهُ عَلَيْكَ، يَدْعوُكَ الى عَفْوِهِ وَ يَتَغَمَّدُكَ بِفَضْلِهِ، وَ أَنْتَ مُتَوَلٍّ عَنْهُ إِلى غَيْرِهِ!.
خدا را بنده باش و به ياد او انس بگير و در حال روى گرداندن از خدا روى آوردن او را به سوى خود مجسّم كن كه تو را به عفوش دعوت مىكند و به فضلش مىپوشاند و تو از او روى مىگردانى و به غير او روى مىآورى!.
از احاديث قدسى كه در زبور حضرت داود عليه السلام آمده است، خداوند فرموده است:
اى فرزند آدم! حاجت از من مىطلبى ولى من برآورده نمىكنم چرا كه به منافع تو آگاهم سپس تو نسبت به خواستهات اصرار مىكنى، در نتيجه آنچه كه مىخواهى به تو مىدهم. آنگاه از همان دادههايم بر گناه كردن كمك مىجويى. پس اراده مىكنم كه آبروى تو را بريزم و تو دست به دعا بلند مىكنى و من آبروى تو را حفظ مىكنم. چقدر من با تو به خوبى برخورد مىكنم و تو چقدر با بدى و زشتى با من معامله مىكنى. نزديك است نسبت به تو به گونهاى خشمگين شوم كه بعد از آن هيچگاه راضى نگردم. «1» اين صحنه رويارويى بنده با خداست كه حق روى خوش نشان مىدهد ولى بنده نادان با بىشرمى براى خلاف خود به خدايش رشوه مىدهد.
اين است كه مولاى ما امير متقيان در #مناجات_شعبانيه به درگاه ربوبى التماس مىكند كه:
الَهِى أَنَا عَبْدُكَ الضَّعيفُ المُذْنِبُ وَ مَمْلُوكُكَ الْمُنيبُ (الْمَعيبُ)، فَلاتَجْعَلْنى مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَكَ وَ حَجَبَهُ سَهْوُهُ عَنْ عَفْوِكَ.
خدايا! من بنده ناتوان گنهكار توام و مملوك توبه كننده به پيشگاهت، مرا از كسانى كه رويت را از آنان برگرداندى قرار مده و نه از كسانى كه غفلتشان از بخششت محرومشان نموده است.
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 291
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
📚 #فرهنگ_کتاب_خوانی
#کتاب
«عطش»
ناگفته هایی از زندگینلمه توحیدی
بزرگ مرد عرفان
مرحوم آقا #سید_علی_قاضی ره
بمناسبت سالگرد رحلت آن عالم عامل در ششم ربیع الاول 1366 هجری قمری _ 1325 هجری شمسی
👈شما میتوانید آن را قانونی از #طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/79898
📘دو کتاب دیگر با همین موضوع👇
https://taaghche.com/book/104402
https://taaghche.com/book/15390
#حدیث_سرو
#کتاب_قاضی
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
✳️سلسله‌ی مرحوم آقای #سید_علی_قاضی - مجموعه‌ی این بزرگواران كه از مرحوم حاج #سید_علی_شوشتری شروع میشود - همه‌شان مجتهدین طراز اول بودند. یعنی مرحوم آسید علی #شوشتری كه شاگرد شیخ[انصاری] بود و استاد اخلاقی و سلوكی شیخ بود - در فقه و اصول شاگرد شیخ بود، در سلوك و اخلاق استاد شیخ بود [و] شیخ می‌آمد از ایشان استفاده میكرد - بعد از فوت مرحوم شیخ كه یك مدت خیلی كوتاهی هم [ایشان بعد از شیخ] زنده بودند، درس شیخ را از همان جایی كه بود شروع كردند؛ شاگردانی كه در درس مرحوم حاج سید علی شوشتری شركت كردند، میگفتند ما فرقی ندیدیم بین شیخ و بین او؛ یعنی مقام او از لحاظ علمی و فقهی در این مرحله است. شاگرد برجسته‌ی ایشان، مرحوم آخوند ملا حسینقلی همدانی است كه از لحاظ عرفانی و معنوی و سلوكی حقیقتاً در عرش است، یعنی عظمت مقام مرحوم آخوند #ملا_حسینقلی_همدانی قابل توصیف نیست؛ ایشان از لحاظ ملائی و علمی - كه ایشان جزو شاگردان شیخ بودند - جزو شاگردان درجه‌ی یك شیخ در علم فقه و اصول بودند؛ ولی معنای سلوكی و عرفانی و توحیدی بر زندگی ایشان غلبه كرد، چون در این طریق مشی میكرد. شاگردان ایشان - كه اساتید مرحوم آقای قاضی باشند - مثل مرحوم حاج سید احمد كربلائی، مرحوم حاج شیخ محمد #بهاری و افرادی از این قبیل، اینها همه افرادی بودند كه از لحاظ فقهی در رتبه‌ی بالا بودند؛ یعنی مرحوم حاج سید احمد كربلائی جوری بود كه مرحوم میرزا محمدتقی شیرازی احتیاطات خودش را به ایشان مراجعه میكرد و قطعاً [ایشان] در معرض مرجعیت بود؛ امّا خود ایشان امتناع كردند - گله كردند كه چرا احتیاطات را به من مراجعه میكنید، اجتناب كردند - و در همین عالم معنویت بودند. مرحوم جدّ ما - مرحوم آقای آسید هاشم نجف‌آبادی - دیده بود، درك كرده بود مرحوم آسید احمد را؛ میگفت ما وقتی #سحر یا شب میرفتیم طرف سهله یا از سهله برمیگشتیم، صدای گریه‌ی این مرد - آسید احمد - از داخل خانه‌اش كه سر راه بود شنیده میشد. اینها یك حالات اینجوری‌ای داشتند.
خب، مرحوم آقای قاضی هم شاگرد اینها است. ایشان البته هم شاگرد پدرشان مرحوم آقای آسید حسین هستند، هم - بعد كه می‌آیند نجف - شاگرد مرحوم آسید احمد بودند، ده سال یا دوازده سال هم شاگرد مرحوم سید مرتضای كشمیری بودند؛ البته در این كتابی كه آقازاده‌ی مرحوم آقای قاضی - مرحوم آسید محمدحسن - نوشتند، میگویند ایشان پیش مرحوم آسید مرتضای #كشمیری تلمذ نمیكرده، از مصاحبت او استفاده میكرده؛ لكن در همان كتاب یا در نوشته‌های مرحوم آقای آسید محمدحسین #طهرانی دیدم - یادم نیست الان كجا خواندم - مرحوم آقای قاضی میگوید من نماز خواندن را از آسید مرتضای كشمیری یاد گرفتم. شما ببینید معانی این كلمات چقدر عمیق است. ماها هم نماز میخوانیم و خیال هم میكنیم كه نمازِ خوب میخوانیم. این مردِ عارفِ بزرگی كه سالها پیشِ پدرش در تبریز تربیت شده بود و پیش رفته بود، وقتی می‌آید نجف [و] ده سال پیش مرحوم آسید مرتضای كشمیری میماند، میگوید من نماز خواندن را از او یاد گرفتم. آن وقت شاگردهای مرحوم آقای حاج میرزا علی آقای قاضی نقل میكنند كه ایشان با همه‌ی [گرفتاری] - خیلی گرفتار بوده در زندگی، عائله‌ی سنگین و فقر و مشكلات - وقتی وارد نماز میشد، از همه‌ی دنیا غافل میشد؛ یعنی آنچنان غرق در ذكر و خشوع و توسّلْ در حال نماز بود كه از همه‌ی عالم فارغ میشد. خب، این یك گذرگاه فوق‌العاده‌ای است؛ گذرگاه خاص‌الخاص است. برای ماها از این جهت حجّت است كه ما بفهمیم این هم هست؛ این مقامات، این حركت، این سلوك، این خلوص در راه خدا هست.۱۳۹۱/۰۴/۲۶
👤بیانات #مقام_معظم_رهبری در دیدار اعضای ستاد برگزاری کنگره بزرگداشت حضرت آیت‌الله سید علی قاضی (قدّس سرّه)
☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_403
کارهای متفاوت و موفقیت کم
وَ قَالَ (عليه السلام ) : مَنْ أَوْمَأَ إِلَى مُتَفَاوِتٍ، خَذَلَتْهُ الْحِيَلُ.
حضرت علی که درود خدا بر او، :
كسى كه به كارهاى گوناگون پردازد، خوار شده، پيروز نمى گردد.
👈 شرح اینجا
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در هنگام #سختی :
«8» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيمَا شَكَوْتُ
پس بر محمد و آلش درود فرست، اى پروردگارم! به توان و تواناييت درِ گشايش و فرج را به روى من باز كن، و به چاره سازيت، تسلّط غم و اندوه را از من بشكن و مرا در موردى كه از آن شكايت دارم، به تأمل و تدبّر نيك برسان.
وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيمَا سَأَلْتُ وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّا
و در آنچه از تو درخواست مىكنم، شيرينى اجابت را بچشان، و از جانب خودت، رحمت و گشايشى گوارا به من ببخش، و براى من از نزد خود، راه نجاتى سريع قرار ده
دعای #هفتم
#دعا_هفتم_8
#گشایش_کارها
#شیرینی_اجابت_دعا
#فرج
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_8
#گشایش_کارها 1
✳️ پوينده راه حق و حقيقت بايد پيوسته گشايش معنوى خود را از خداوند درخواست كند و در امور معنوى به كسانى كه در اوج قلههاى كمال هستند، بنگرد تابه افزونى عمل خود ننازد.
اما در گشايشهاى مادى بايد به فقيران و زيردستان نگاه كند تا خود را در حد كفايت ببيند و به حق خود قانع باشد.
گشايش در امور زندگى از سنتهاى الهى است كه بر اساس رسم روزگار سختى و راحتى پىدرپى هم مىآيند و خوشىها به ناراحتىها نزديك مىشوند.
پروردگار عالم، انسان را در دو حالت گرفتارى و آسايش مىآزمايد تا او را كمال و شخصيّت دهد؛ زيرا انسان در مسير رفاه و خوشى به جايى نمىرسد بلكه با غرور و لجاجت خود را نابود مىكند. بلكه در راه سختىها و گرفتارىها صاحب فضل و دانش و تجربه مىشود. امّا گاهى بلاها و مشكلات او بيشتر مىشود و او در اين وضعيت ساخته مىشود و سپس درِ آسايش به روى او باز مىشود و او در خوشىها و لذّتهاى هر چند زودگذر به سر مىبرد. و اين حالت در خوبى و بدى پيوسته ادامه دارد تا به جايگاه اصلى خود بازگردد.
واژه فتح در لغت به معنى از بين بردن پيچيدگى و گشودن است و آن بر دو گونه است: گاهى با چشم ديده مىشود مانند گشودن قفل و گاهى با انديشه درك مىشود مانند گشودن پيچيدگى اندوه و غمها يا گشودن راز و اسرار علوم و عجايب خلقت يا داورى كردن ميان دو نفر در گشودن مشكل مخاصمه و اختلاف نظرها.
يكى از اسماى الهى #فتاح (#یا_فتاح ) است يعنى خداوند درهاى رزق و رحمت را به سوى بندگان باز مىكند و همچنين بين آنان حكم مىكند.
در بعضى روايات ذكر يا فَتَّاح براى حل مشكلات تأكيد شده است. چرا كه اين نام بزرگ حضرت حق تعالى كه به صورت صيغه مبالغه آمده است بيانگر قدرت پروردگار بر گشودن قفل مشكلات و برطرف كننده هر اندوه و غم و فراهم سازنده اسباب پيروزى و موفقيت است. و در حقيقت كليد همه درهاى بسته در دست با كفايت اوست.
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 296
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_8
#گشایش_کارها 2
✳️ سوره شرح يا انشراح در قرآن در همين زمينه بر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نازل شده است كه به وجود مبارك رسول اللّه صلى الله عليه و آله گشايش روحى و جسمى عطا فرموده تا در تحمّل وظيفه سنگين رسالت و هدايت، احساس نگرانى نداشته باشد. براى دلدارى به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا* إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا
پس بىترديد با دشوارى آسانى است.* [آرى] بىترديد با دشوارى آسانى است.
در اين دو آيه به پيامبرش مهمترين بشارت را مىدهد و نور اميد را بر قلب پاكش مىاندازد كه با سختى آسانى است، باز تأكيد مىفرمايد، به يقين با هر سختى آسانى است.
پيام اين آيات اين است كه غم مخور مشكلات و سختىها به اين صورت باقى نمىماند، مخالفت دشمنان و محروميّتهاى مادى و اقتصادى و فقر مسلمانان ادامه نمىيابد پس از آن همه فشارها و آزارهاى روحى و جسمى كه بر رسول اللّه صلى الله عليه و آله و مسلمانان وارد شد، ميوه شيرين هدايت انسانها نمايان شد و راه اسلام براى پذيرش حق و حقيقت در مدينه و ديگر شهرها و ... باز شد. اين وعده الهى است كه در زبان رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله جارى گشته است كه فرمود:
... وَ اعْلَمْ أَنَّ النَّصْرَ مَعَ الصَّبْرِ وَ أَنَّ الْفَرَجَ مَعَ الْكَرْبِ وَ أَنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً، إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً.
... بدان كه با هر شكيبايى موفقيّت است و با هر مشكلى گشايشى است و با هر سختى آسايشى است، با هر دشوارى راحتى است.
حضرت رسول صلى الله عليه و آله درباره آيه الَمْ نَشْرَحْ ... فرمود:
اگر دشوارى در لانهاى باشد، آسانى نزد او مىرود تا بيرونش آورد. سپس تلاوت فرمود: إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً».
هر چه امور داراى سختى و تلخى بسيار باشد به دروازه رهايى و آرامش نزديكتر است.
پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
أَضْيَقُ الْأَمْرِ أَدْناهُ مِنَ الْفَرَجِ.
دشوارترين امور، نزديكترين آنها به گشايش است.
به هر حال چرخه روزگار يكسان نمىچرخد در اوج و فرودها بسيارى از حقيقت باطنها و ضمير دلها بر هر فرد و جامعهاى آشكار مىشود.
امام على عليه السلام در بيان حكيمانه خويش نويد فضاى باز حيات را مىدهد:
عِنْدَ تَناهِى الشِّدَّةِ تَكُونُ الْفُرْجَةُ وَ عِنْدَ تَضايُقِ حَلَقِ الْبَلاءِ يَكُونُ الرَّخاءُ.
زمان اوج سختى مرحله گشايش و هنگام تنگى حلقههاى بلا نوبت آسايش است.
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 296
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2