eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.3هزار عکس
2.2هزار ویدیو
1.4هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
برنامه ی ◀️ سعه صدر، لازمۀ ریاست 🔴 و قَالَ (علیه السلام) : آلَةُ الرِّيَاسَةِ، سَعَةُ الصَّدْرِ. بردبارى و تحمّل سختى ها، ابزار رياست است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ ابزار رياست: امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه كه به صورت ضرب المثلى مشهور شده اشاره به يكى از مهم ترين ويژگى هايى كه براى رياست لازم است كرده مى فرمايد: «وسيله رياست، سعه صدر (و تحمل بسيار) است»; (آلَةُ الرِّيَاسَةِ سَعَةُ الصَّدْرِ). ناگفته پيداست كسى كه به مقام رياست مى رسد خواه رياست معنوى باشد يا مادى اولا با مخالفت هايى از سوى رقيبان روبرو مى شود و از سويى ديگر انتظارات و توقعات بسيار از سوى مردم در برابر او آشكار مى گردد و براى انجام امور خود نياز به همراهان و مشاورانى دارد كه گاه از آنها خطاها و گاه خيانت هايى سر مى زند. اضافه بر همه اينها گاه مشكلاتى ناخواسته و غير منتظرانه براى حوزه رياست او به وجود مى آيد. در برابر اين امور اگر داراى سعه صدر و تحمل بسيار و بردبارى توأم با تدبير و خونسردى همراه با شجاعت نباشد ادامه كار براى او بسيار مشكل خواهد شد. به همين دليل مولا در ميان تمام ويژگى هايى كه يك رئيس بايد داشته باشد روى سعه صدر انگشت گذاشته مى فرمايد: «وسيله رياست سعه صدر است». نمونه كامل آن را در زندگى پيغمبر اسلام(صلى الله عليه وآله) مى توان ديد و يكى از روشن ترين مصاديق آن داستان فتح مكه است كه بعد از پيروزى بر بت پرستان مكه انواع جنايت ها را درباره خود پيغمبر(صلى الله عليه وآله) و خاندان و دوستان او روا داشته بودند و از هيچ تلاش و كوششى براى نابودى آنها فروگذار نكرده بودند. در آن روز تاريخى كه آتش انتقام در درون بسيارى از صحابه پيامبر زبانه مى كشيد، آن حضرت فرمان عفو عمومى صادر و همه را آزاد كرد و فرمود: امروز روز رحمت است نه روز انتقام. نيز بارها اتفاق افتاد كه افرادى با خشونت زياد با پيامبر(صلى الله عليه وآله) روبرو شدند به گونه اى كه بعضى از اصحاب انتظار داشتند پيغمبر(صلى الله عليه وآله) فرمان قتل آنها را صادر كند. آن حضرت با محبت و عطوفت آن مخالفان لجوج و عنود را آرام ساخت. در زندگى اميرمؤمنان على(عليه السلام) و ائمه معصومين نيز اين صحنه هاى فراوان ديده مى شود; محبتى كه على(عليه السلام) درباره قاتل خود در واپسين ساعات عمرش ابراز كرد همه جا معروف است. علامه مجلسى(رحمه الله) در بحارالانوار درباره گفتوگوهاى اميرمؤمنان على(عليه السلام) با خوارج چنين نقل مى كند كه روزى يكى از خوارج وارد مسجد شد در حالى كه ياران على(عليه السلام) در اطراف او بودند فرياد زد: «لا حُكْمَ إلاّ لِلّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ; حكم فقط براى خداست، هرچند مشركان كراهت داشته باشند. (اشاره به اين كه چون شما مسئله حكميت بشر را پذيرفته ايد در راه شرك گام گذاشته ايد)» مردم رو به سوى او كردند. او دوباره فرياد زد: «لا حُكْمَ إلاّ لِلّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُتَلَفِّتُونَ; حكم مخصوص خداست هرچند كسانى كه به سوى من نگاه مى كنند كراهت داشته باشند». على(عليه السلام) سر مباركش را بلند و متوجه او شد. او بار سوم فرياد زد: «لا حُكْمَ إلاّ لِلّهِ وَلَوْ كَرِهَ أبُوالْحَسَنُ; حكم مخصوص خداست، هرچند على كراهت داشته باشد». امام(عليه السلام) با خونسردى در جواب او فرمود: «إنَّ أبَا الْحَسَنِ لا يَكْرَهُ أنْ يَكُونَ الْحُكْمُ لِلّهِ; على هرگز كراهت ندارد كه حكم مخصوص خدا باشد». سپس اضافه فرمود: «حُكْمُ اللهِ أنْتَظِرُ فيكُمْ; من منتظر حكم خدا درباره شما هستم». اين نكته در اينجا شايان توجه است كه گاه مسئله سعه صدر با مسامحه و سهل انگارى اشتباه مى شود در حالى كه هر كدام جايگاه خاص خود را دارد; سعه صدر آن است كه براى انجام مديريت صحيح گاه انسان لازم است موضوعاتى را نديده بگيرد و خويشتن دارى نشان دهد و در مقام سختگيرى بر نيايد و به خطاكار فرصت دهد تا خويشتن را اصلاح كند. ولى مسامحه و سهل انگارى اين است كه انسان مديريت صحيح را رها كند و در برابر حوادث و اشخاص خطاكار سستى و بى تدبيرى نشان دهد، بنابراين سعه صدر به مديريت صحيح باز مى گردد و مسامحه به ترك مديريت صحيح و تفاوت اين دو آشكار است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره يَبَنِى إِسْرَ ءِيلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِى الَّتِى أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّى فَضَّلْتُكُمْ عَلَى‏ الْعَلَمِينَ‏ ى بنى‌اسرائیل! نعمتم را كه به شما ارزانى داشتم، بیاد آورید و این كه من شما را بر جهانیان برترى بخشیدم. 🔴 نعمت و فضیلت بدست خداوند است. «نعمتى، انعمت، فضّلت» 👤استاد ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
❇️ اعمال روزها و شب های 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز 👉🏻 1da.ir/pxKPaI 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم تا درخت دوستی بر کی دهد حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم گفت و گو آیین درویشی نبود ور نه با تو ماجراها داشتیم شیوهٔ چشمت فریب جنگ داشت ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم گلبن حسنت نه خود شد دلفروز ما دم همت بر او بگماشتیم نکته‌ها رفت و شکایت کس نکرد جانب حرمت فرونگذاشتیم گفت خود دادی به ما دل حافظا ما محصل بر کسی نگماشتیم 🔅 برنامه ی روزانه ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ از معجزات حضرت امام زين العابدين عليه السلام دعای صحیفه سجادیه است که امام علیه السلام ، سخن از موجوداتى نورى و غيبى و ملكوتى به نام ملائكه است كه خداوند عزيز در كتب آسمانى و به خصوص در نزديك به نود آيه از قرآن مجيد خبر داده است. استاد حسین دعای https://b2n.ir/sahife2_3 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ 1 اميرالمؤمنين عليه السلام در توضيح آيه شريفه: لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللّهِ براى انسان از پيش رو و پشت سر، مأمورانى است كه همواره او را به فرمان خدا [از آسيب‏ها و گزندها] حفظ مى‏كنند. فرموده است: «فرشته‏هاى نگهبانِ از مَهلكه‏اند تا وقتى كه انسان به مقدَّر خود رسد، چون رسد او را بدان وانهند. و در همين زمينه آمده: «خداوند مهربان بر آدمى فرشته گماشته تا از همه سو او را پاسبانى نمايند. به رسول با كرامت اسلام صلى الله عليه و آله گفته شد: چند فرشته به همراه انسان است؟ فرمود: «يكى از يمين براى حسنات، و او ناظر بر فرشته طرف يسار است، چون كار نيكى انجام دهى ده برابر نويسد، و چون عمل بد انجام دهى آن كه در چپ است به فرشته طرف راست گويد: بنويسم؟ گويد: نه، شايد توبه كند. تا سه بار كه گفت، گويد: اكنون بنويس، خدا ما را از او آسوده كند، چه بد همنشينى است! چه كم ملاحظه و شرم از خدا دارد! اين است قول خداى تعالى: لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ براى انسان از پيش رو و پشت سر، مأمورانى است. و فرشته‏اى كه زمامت را در اختيار دارد، چون براى پروردگارت تواضع كنى تو را بالا برد، و اگر تكبّر كنى تو را خرد كند. دو فرشته بر لبان تواند، نمازت را نگهدارند. فرشته‏اى بر دهان توست تا مار در آن نرود. فرشته‏اى بر ديده توست. و اينان ده فرشته‏اند براى آدمى در شب و در روز كه جمعاً بيست فرشته‏اند. روايت شناس عظيم القدر علّامه مجلسى فرموده: «اگر بگويند اين فرشته‏ها و تسلّط آنها به آدميزاده چه سودى دارد؟ جواب دهيم چند وجه دارد: 1- شيطان انسان را به شر و معصيت مى‏كشاند، و اين فرشته‏ها در برابر او آدمى‏ را به خير و طاعت. 2- مجاهد گفته: هيچ بنده خدا نباشد جز اين كه فرشته‏اى بر او گماشته شده تا او را از پرى، آدمى و جانوران نگه دارد. 3- مى‏بينيم كه بسا خاطره‏اى به قلب ما مى‏آيد و سببى ندارد، و بعد روشن مى‏شود كه سبب مصلحتى بوده، و بسا كشف شود كه سبب بلا يا گناه و تباهى بوده. و آن داعى نخست از فرشته هادى است، و آن دوّمى از شيطان گمراه كننده. 4- چون آدمى بداند فرشته، كردار او را ثبت مى‏كند و آمار مى‏نمايد و با اوست، بيشتر از گناه حذر مى‏كند، چنانكه با حضور انسان محترمى شرم مى‏كند و گناه نمى‏نمايد.» ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 87 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ ✳️ 2 اصناف فرشتگان در كلام ‏ آن بزرگ مرد الهى در توضيح سه آيه اوّل سوره صافّات: وَالصَّافَّاتِ صَفّاً* فَالزَّاجِرَاتِ زَجْراً* فَالتَّالِيَاتِ ذِكْراً سوگند به صف بستگان [مانند فرشتگان، نمازگزاران و جهادگران‏] كه صفى [منظم و استوار] بسته‏اند،* و به بازدارندگان كه [انسان را از گناهان‏] به شدت باز مى‏دارند،* و به تلاوت‏كنندگان وحى. فرموده: «اين سه وصف: صافّات، زاجرات و تاليات، كه به آنها سوگند ياد شده بسا وصف يك چيز باشند، و بسا از سه چيز جدا. بنابر اوّل، در آن چند وجه است: 1- وصف فرشته‏ها باشند به اين تقرير كه آنها براى عبادت در آسمان‏ها صف مى‏كشند، چنانچه خداوند فرموده: وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ و همانا ما [براى اجراى فرمان خدا] صف بستگانيم. و گفته‏اند: در هوا پر در پر صف شوند و انتظار فرمان خدا برند. و بسا مقصود اين باشد كه درجه بندى شده‏اند و هر كدام درجه مشخّص دارند در شرف و فضل يا در جوهر و اثر كه اين درجه‏ها چون صف تغييرپذير نباشند. و امّا زاجرات، ليث گفته: زجر شتر، تشويق اوست به راه رفتن؛ و زجر آدمى باز داشتن اوست از كار بد. و وصف فرشته به زجر چند وجه دارد: 1- ابن عبّاس گفته: مقصود فرشته‏هاى گماشته برابرند كه آن را از جايى به جايى مى‏رانند. 2- مقصود فرشته‏هاى اثر بخش در دل آدميزاده‏اند كه وجدان او را برانگيزند تا از گناه باز ايستد. 3- شايد هم فرشته‏هائى باشند كه شياطين را از بد كردارى و آزار آدمى باز مى‏دارند. من مى‏گويم: در علوم عقليه ثابت است كه موجودات بر سه دسته‏اند: يكم: اثر بخشِ اثرناپذير كه خداوند سبحان است، كه اشرف موجودات مى‏باشد. دوم: اثرپذيرِ بى اثر در ديگر و آن عالم اجسام است كه پست‏تر موجودات است. سوم: اثر بخش در چيزى و اثرپذير از ديگرى و آن عالم ارواح است كه از خدا اثر پذيرد و در اجسام اثر بخشد، و جهت اثرپذيرى او از خدا جز جهت اثر بخشى اوست بر اجسام و قدرت تصرّف در آنها. و اين كه فرمود: فَالتّالِياتِ ذِكْراً، اشاره است به جهت اثرگيرى كه اشرف از جهت اثر بخشى است در عالم اجسام. چون اين را دانستى، گفته او: وَالصّافّاتِ صَفّاً اشاره است به رده‏بندى فرشته‏ها براى پرستش و طاعت و خضوع و خشوع كه جهت پذيرش اين جواهر قدسيّه است هرگونه نور الهى و كمال صمدى را. فَالزّاجِرات زَجْراً، اشاره است به اثر بخشى اين فرشته‏ها در روشنگرى ارواح قدسيّه بشر، و بر آوردن آنها از قوّه و استعداد به فعليّت. فَالتّالياتِ ذِكْراً، اشاره به وضع تأثير آنها در افاضه پرتوهاى قدسيّه و انوار الهيّه به نفوس روشن ناطقه بشريّه. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 89 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ 3 در توضيح: وَالنّازِعاتِ غَرْقاً سوگند به فرشتگانى كه [روح بدكاران را به شدت از بدن‏هايشان‏] بر مى‏كنند. از امام على عليه السلام روايت است: فرشته‏هايى هستند كه جان كفّار را به سختى از بدن آنها بيرون كشند، چنانكه كماندار زه را تا پايان بكشد. «1» در توضيح: وَالنّاشِطاتِ نَشْطاً و سوگند به فرشتگانى كه [روح نيكوكاران را به نرمى و ملايمت از بدن‏هايشان‏] بيرون مى‏آورند. از اميرالمؤمنين عليه السلام وارد است: مقصود فرشته‏هايى هستند كه جان كفّار را از ميان پوست و ناخن بكشند تا از درون آنها با رنج و اندوه برآرند. «3» در تفسير: وَالسّابِحاتِ سَبْحاً و سوگند به فرشتگانى كه [براى اجراى فرمان‏هاى حق‏] به سرعت نازل مى‏شوند. امام على عليه السلام آمده: فرشته‏هايى هستند كه جان مؤمنان را به نرمى و راحت از تن برآرند، سپس آنها را واگذارند تا آسايش كنند، مانند چيزى كه در آب شنا دهند در توضيح: فَالسّابِقاتِ سَبْقاً و سوگند به فرشتگانى كه [در ايمان، عبادت، پرستش و اطاعت‏] بر يكديگر [به صورتى ويژه‏] سبقت مى‏گيرند. از اميرالمؤمنين عليه السلام آمده: فرشته‏هايى هستند كه در خير و ايمان از آدميزادگان سبقت گيرند، يا به وحى بر انبيا از ديوان پيش افتند، و ارواح مؤمنان را زود به بهشت رسانند. و در: فَالْمُدَبِّراتِ أمراً و سوگند به فرشتگانى كه [به اذن خدا امور آفرينش را] تدبير مى‏كنند. از امام على عليه السلام آمده: فرشته‏هاى سرپرست كار بنده‏هايند از سال تا سال. و يا مقصود جبرئيل و ميكائيل و ملك الموت و اسرافيل است كه امور جهان را به اذن حق سرپرستى كنند. اميرالمؤمنين عليه السلام درباره فرشته‏ها فرموده: آنان را آفريدى و در آسمان‏هايت جا دادى، نه سستى دارند، نه غفلت و نه گناه؛ از همه به تو داناترند و از تو ترسان‏تر، به تو نزديك‏ترند و از تو فرمانبردارتر، نه خواب دارند و نه از هوش روند و نه تنشان سست شود، نه پشت پدر بودند، نه رحم مادر ديدند و نه از نطفه خلق شده‏اند؛ يكباره آنها را آفريدى و در آسمان‏هايت جا دادى و در پناهت ارجمند داشتى و امين وحى خود ساختى و از هر آفتشان دور داشتى و از هر بلا بر كنار نمودى و از هر گناه پاك. اگر نيرو بخشى تو نبود نيرو نداشتند، اگر پايدار كردنت نبود پايدار نبودند، اگر لطف تو نبود فرمانبردار نشدند و اگر تو نبودى نبودند. ولى با اين مقام و اين فرمانبرى و شأنى كه در پيشگاهت دارند و كم غفلتى از فرمانت، اگر آنچه از تو بر آنان نهان است معلوم گردد، كارهاى خود را اندك و ناچيز شمارند و خود را زبون دانند و بدانند كه حقّ پرستشت را انجام ندادند. منزّهى تو آفريننده و معبود، چه نيك است آزمايش تو از آفريده‏ات‏ ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 91 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ 4 علىّ بن ابراهيم قمّى به سندش از حضرت صادق عليه السلام در پاسخ اين پرسش كه فرشته‏ها فزون‏ترند يا آدميزادها؟ روايت كرده كه فرمود: به آن كه جانم به دست اوست البتّه فرشته‏ها در آسمان از شمار خاك زمين بيشند، در آسمان جاى پايى نيست جز اين كه فرشته‏اى تسبيح و تقديس كند و در زمين درخت و كلوخى نيست جز اين كه فرشته‏اى بر آن گماشته، و خدا هر روز كار او را بياورد و خدا به او داناتر است، هيچ كدام نيستند جز اين كه هر روز به ولايت خاندان من به خدا تقرّب جويند و براى دوستان ما آمرزش‏ خواهند و به دشمنانمان لعن كنند و از خدا عذاب آنها را خواهند. «1» در كتاب با عظمت «احتجاج» از هشام بن حكم روايت كرده كه زنديق در پرسش‏هاى خود از امام صادق عليه السلام پرسيد: چه علّت دارد فرشته‏هايى گماشته بر بنده‏هايش كه خوب و بد او را بنويسند، با اين كه خدا نهان و نهان‏تر را مى‏داند؟ فرمود: بدين وسيله آنان را به عبادت گرفته و گواهان خلقش ساخته، تا بنده‏هايش بيشتر مواظب طاعت خدا باشند و از گناهش خوددار گردند، بسا بنده‏اى كه قصد گناه كند و فرشته را ياد آورد و باز ايستد و مى‏گويد پروردگارم مرا بنگرد و حافظان گواه بر من شوند. و نيز خدا به لطف خود آنها را بر بنده‏اش گماشته تا ديوان سركش و جانوران زمين و آفات بسيارى را از آنجا كه نبينند به فرمان خدا از او بگردانند، تا فرمان خداى عز و جل رسد. در تفسير علىّ بن ابراهيم در قول حضرت حق: لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ براى انسان از پيش رو و پشت سر، مأمورانى است كه همواره او را به فرمان خدا [از آسيب‏ها و گزندها] حفظ مى‏كنند. امام باقر عليه السلام مى‏فرمايد: فرشته‏ها به فرمان خداوند حافظ اويند از اين كه در چاهى افتد، يا ديوارى بر او فرود آيد، يا بدى بدو رسد، تا چون مقدَّر خدا آيد او را به آن رها كنند و به دست مقدَّرش سپارند. آن دو فرشته‏اند پاسبان شب، و دو تا پاسبان روز كه به‏ دنبال هم باشند. در كتاب كم نظير «الكافى» به سندش از ابى اسامه گويد: نزد امام صادق عليه السلام بودم، مردى از آداب دستشويى و بيت الخلا پرسيد؟ فرمود: ياد خدا كند و از شيطان رجيم به حضرت حق پناه برد، و چون تمام كردى بگو: «سپاس خدا را بر اين كه به آسانى و عافيت آزار از من بدر كرد». مرد گفت: آدمى در اين حال تاب نيارد جز اين كه بنگرد بدانچه از او بيرون آيد! فرمود: در زمين هيچ آدمى نيست جز اين كه دو فرشته بر او گمارده‏اند تا در اين حال گردنش را به زير آرند و گويند: اى آدميزاده، بنگر تا آنچه برايش در اين جهان رنج مى‏كشى چه مى‏شود! «2» كلينى به سندش از امام صادق عليه السلام روايت كند: هر كس يك بيمار مسلمان را عيادت كند خداوند براى هميشه هفتاد هزار فرشته بر او گمارد تا در بار و بنه او در آيند، و تا قيامت تسبيح وتقديس و تهليل و تكبير گويند و نيمى از نمازشان براى عيادت كننده بيمار باشد. «3» أبوقُرّه مى‏گويد: شنيدم امام صادق عليه السلام مى‏فرمود: هر كس برادر مؤمنش را براى خدا در بيمارى يا تندرستى ديدار كند، در صورتى كه نيرنگى نزند و عوضى نخواهد، خداوند بر او هفتاد هزار فرشته بگمارد تا در دنبالش فرياد كنند، پاكى و بهشت بر تو خوش باد، شما زوّار خداييد و مهمانان رحمانيد، تا به خانه‏اش برگردد. يسير به حضرت گفت: قربانت گردم، گر چه راه دور باشد؟ فرمود: آرى، اى يسير، گر چه يكسال‏ باشد، خدا جواد است و فرشته‏ها بسيار، بدرقه‏اش كنند تا به خانه‏اش برگردد. «1» امام عليه السلام فرمود: هر كه براى خدا روزه دارد در گرماى سخت و تشنه شود، خداوند هزار فرشته بر او گمارد تا دست به رويش كشند و او را مژده دهند به بهشت و رحمت حضرت رحيم. مسأله ملائكه و فرشتگان حق در روايات و معارف، باب با عظمتى است، محدّث خبير، علّامه مجلسى در جلد پنجاه و ششم «بحار الانوار» اكثر روايات مربوط به ملائكه را جمع كرده و هر كدام را لازم ديده توضيح داده است، مشروح اين بحث را مى‏توانيد در آن جلد ببينيد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 94 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
وَالصَّافَّاتِ صَفّاً* فَالزَّاجِرَاتِ زَجْراً* فَالتَّالِيَاتِ ذِكْراً سوگند به صف بستگان [مانند فرشتگان، نمازگزاران و جهادگران‏] كه صفى [منظم و استوار] بسته‏اند،* و به بازدارندگان كه [انسان را از گناهان‏] به شدت باز مى‏دارند،* و به تلاوت‏كنندگان وحى. دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
دعای 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "در روز " ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹أنْتَ الَّذِى أَرَدْتَ فَكَانَ حَتْما مَا أَرَدْتَ، وَ قَضَيْتَ فَكَانَ عَدْلا مَا قَضَيْتَ، وَ حَكَمْتَ فَكَانَ نِصْفا مَا حَكَمْتَ🔹 🔸خواستى و هر چه خواستى شد و حكم كردى و حكم تو عدل بود و داورى تو به انصاف و داد🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹أنْتَ الَّذِى لا يَحْوِيكَ مَكَانٌ، وَ لَمْ يَقُمْ لِسُلْطَانِكَ سُلْطَانٌ، وَ لَمْ يُعْيِكَ بُرْهَانٌ وَ لا بَيَانٌ🔹 🔸تويى كه در جايى نگنجى و در برابر ملك تو ملكى نيست و هيچ برهان و بيانی تو را درمانده نکند🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹أنْتَ الَّذِى أَحْصَيْتَ كُلَّ شَيْءٍ عَدَدا، وَ جَعَلْتَ لِكُلِّ شَيْءٍ أَمَدا، وَ قَدَّرْتَ كُلَّ شَيْءٍ تَقْدِيرا🔹 🔸تويى كه شماره هر چيز را مى دانى، و هر يك را اجل و فرجامى مقرر داشتى و اندازه معين فرمودى🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مختصر اراده خداوند أَنْتَ الَّذِي أَرَدْتَ فَكَانَ حَتْمًا مَا أَرَدْتَ، وَ قَضَيْتَ فَكَانَ عَدْلًا مَا قَضَيْتَ، وَ حَكَمْتَ فَكَانَ نِصْفًا مَا حَكَمْتَ تويى آنكه اراده كردى و اراده‏ات حتمى شد و قضاوت كردى و قضاوتت از روى عدل بود و حكم دادى و حكمت از روى انصاف بود. در حديثى از امام على بن موسى الرضا عليه السلام آمده است كه يكى از ياران درباره اراده خدا و اراده خلق از امام عليه السلام توضيح خواست. امام عليه السلام فرمود: «اراده از خلق، همان تصميم باطنى و سپس افعالى است كه بعد از آن آشكار مى‏شود، ولى اراده خدا همان ايجاد كردن او است و نه غير آن. زيرا كه در خداوند نه انديشه‏اى وجود دارد و نه تصميم و نه تفكرى. اين صفات (كه همگى زائد بر ذات است) درباره خدا مفهوم ندارد. اينها صفات مخلوقات است. بنابراين اراده خدا همان ايجاد افعال است لاغير، خداوند مى‏گويد: موجود باش، آن هم موجود مى‏شود بى‏آنكه حتّى نياز به لفظ و سخن گفتن به زبان و تصميم گرفتن و تفكّر داشته باشد، و اين اراده خدا همچون ذاتش غير قابل توصيف است». (اصول كافى/ 1، باب‏الاراده، ح 3.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر احاطه بر مكان أَنْتَ الَّذِي لَا يَحْوِيكَ مَكَانٌ، وَ لَمْ يَقُمْ لِسُلْطَانِكَ سُلْطَانٌ، وَ لَمْ يُعْيِكَ بُرْهَانٌ وَ لَا بَيَانٌ تويى آنكه مكانى تو را فرانمى‏گيرد و در برابر سلطنت تو، سلطنتى پابرجايى ندارد و دليل روشن و سخن آشكارى، تو را عاجز نكرده است. «لَا يَحْوِيكَ مَكَان»: تو را هيچ مكانى احاطه نكند (چرا كه تو خالق مكانى و حلول خالق در مخلوق ممكن نيست). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر قدرت خدا أَنْتَ الَّذِي أَحْصَيْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ عَدَدًا، وَ جَعَلْتَ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ أَمَدًا، وَ قَدَّرْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ تَقْدِيرًا تويى آنكه هر چيز را يك‏يك شمرده‏اى و براى هر چيز پايانى قرار داده‏اى و هر چيز را به اندازه معلوم ايجاد نموده‏اى. «أَمَدًا»: به معناى مدّت و زمان مى‏آيد و به معنى آخِر هر كار و انتها هر امر نيز به كار مى‏رود. «قَدَّرْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ تَقْدِيرًا»: خداوند متعال بر وجود تمامى مخلوقات، احاطه كامل داشته قدرت او تمامى موجودات را در بر مى‏گيرد. بعضى كه در بند ماديات گرفتار شده‏اند قدرت خداوند را در قالب ماده و امورات عادى بشرى مى‏بينند و به احاطه آن يقين ندارند. نظم جهان كه بر اثر قدرت خداوند است را ناديده گرفته، نشانه‏هاى قدرت او را منكر مى‏گردند و حتّى آن چنان در دنياى فانى غرق شده‏اند كه افكارشان فقط دنيا را ديده، اعتقادى به زنده شدنِ پس از مرگ ندارند و حتى قدرتى براى خلقت موجودات ديگر توسط خداوند، قائل نيستند. لذا خداوند در آيات سى و ششم، و سى و هفتم از سوره مباركه انعام، به قدرت خود در نزول نشانه‏هايش و فروفرستادن عذاب، اشاره دارد و مى‏فرمايد: (إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ وَ الْمَوْتَى يَبْعَثُهُمْ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ ، وَ قَالُواْ لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ ءَايَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَى أَنْ يُنَزِّلَ ءَايَةً وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ): «تنها كسى دعوت تو را مى‏پذيرند كه گوش شنوا دارند، امّا مردگان و آنها كه روح انسانى را از دست داده‏اند، ايمان نمى‏آورند، و خدا آنها را در قيامت برمى‏انگيزد، سپس به سوى او، بازگردانده مى‏شوند. و گفتند: چرا نشانه و معجزه‏اى از طرف پروردگارش بر او نازل نمى‏شود؟ بگو: خداوند، قادر است كه نشانه‏اى نازل كند، ولى بيشتر آنها نمى‏دانند». و نيز در آيه چهلم سوره قيامت بر قدرت خود به زنده كردن مردگان اشاره نموده، مى‏فرمايد: (أَلَيْسَ ذلِكَ بِقدِرٍ عَلَى أَنْ يُحْىِ الْمَوْتَى): «آيا چنين كسى قادر نيست كه مردگان را زنده كند؟» و حتّى در آيه چهارم همان سوره خلقت مجدّد بندهاى انگشتان و قدرت خود بر بازسازى مردگان را متذكر شده و مى‏فرمايد: (بَلَى قدِرِينَ عَلَى أَن نُّسَوِّىَ بَنَانَهُ): «آرى قادريم كه حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتب كنيم». و همچنين خداوند متعال در سوره يس آيه هشتاد و يكم، قدرتش بر خلقتِ ديگرْ موجودات را تذكر داده، مى‏فرمايد: (أَوَ لَيْسَ الَّذِى خَلَقَ السَّموَاتِ وَ الْاَرْضَ بِقدِرٍ عَلَى أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلَى وَ هُوَ الْخَلَّقُ الْعَلِيمُ): «آيا كسى كه آسمانها و زمين را آفريد، نمى‏تواند همانند آنان (انسانهاى خاك شده) را بيافريند؟ آرى مى‏تواند و او آفريدگار داناست». ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2