#شرح مختصر
#دعا_چهل_هفت_111
#ترس آگاهانه
وَ هَبْ لِي عِصْمَةً تُدْنِينِي مِنْ خَشْيَتِكَ، وَ تَقْطَعُنِي عَنْ رُكُوبِ مَحَارِمِكَ، وَ تَفُكَّنِي مِنْ أَسْرِ الْعَظَائِمِ.
و به من عصمتى بخش كه مرا به ترس از تو نزديك كند و از انجام دادن حرامت بازم دارد و از بند گناهان بزرگ رهايم سازد.
«عِصْمَة»: عبارت است از نيروى درونى كه مانع مىگردد و حافظ انسان از انجام محرمات است.
بعضى #عصمت را ملكه درونى براى دورى جستن از گناه و خطا دانستهاند.
«خَشْيَتِك»: ترسى است آگاهانه به همراه بزرگ داشت مقام خداوند.
محقق طوسى در كتاب مجمع البحرين در توضيح ماده خشية مىگويد: «خشيت» حالتى است كه به هنگام درك عظمت خدا و هيبت او و ترس از مهجور ماندن از انوار فيض او براى انسان حاصل مىشود و اين حالت است كه جز براى كسانى كه واقف به عظمت ذات پاك و مقام كبريايى او هستند و لذّت قرب او را چشيدهاند، حاصل نمىشود و لذا قرآن اين حالت را مخصوص بندگان عالم و آگاه دانسته است و مىفرمايد:
(...إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَآءُ): «... همانا تنها دانشمندان از خداوند ترسانند». (فاطر/ 28.).
#چهل_هفت
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح مختصر
#دعا_چهل_هفت_112
#اخلاق
وَ هَبْ لِيَ التَّطْهِيرَ مِنْ دَنَسِ الْعِصْيَانِ، وَ أَذْهِبْ عَنِّي دَرَنَ الْخَطَايَا، وَ سَرْبِلْنِي بِسِرْبَالِ عَافِيَتِكَ، وَ رَدِّنِي رِدَاءَ مُعَافَاتِكَ، وَ جَلِّلْنِي سَوَابِغَ نَعْمَائِكَ، وَ ظَاهِرْ لَدَيَّ فَضْلَكَ وَ طَوْلَكَ.
و پاك گشتن از چركى گناه را به من ببخش و آلودگىِ خطاها را از من ببَر و لباس عافيت خود را به من بپوشان و رداى تندرستىات را بر تنم كن و مرا به نعمتهاى گسترده خود فراپوش و فضل و بخشش خود را بر من پوسته گردان.
قرآن، جمال و كمال را در سايه نزاهت روح مىداند و انسانهاى كاملى كه به اين مقام باريافتهاند، براى ما پيام خوبى دارند. اميرالمؤمنين حضرت على عليه السلام كه معلّم ثانى جهان بشريّت به شمار مىآيد، مىفرمايد: «وقتى انسان شريف است كه از هر پليدى پاك باشد و وقتى #جميل است كه از هر بزهكارى و گناه پاك و داراى مردانگى باشد».
انسان بايد خلق و خوى نيكو را براى خود برگزيند، معصوم عليه السلام كه انسان كامل است به ما چنين آموخته و فرموده است: «اكرهِ نفسك على الفضائل و فان الرذائل أتت مطبوع عليها»: يعنى خود را به كسبِ فضايل وادار كنيد، زيرا رذايل خواه، ناخواه فراهم است و نيازى به تمرين، تدريس، ترغيب و تشويق ندارد». (مستدرك الوسائل 324 /11.) چون طبع انسان به طرف آن گرايش دارد و چون طبع به جهان طبيعت و حس نزديكتر است، گرايش و نيز دسترسى به آن بيشتر است. امّا فطرت به ماوراى طبيعت گرايش دارد و به همين جهت دسترسى به آن دشوار است. مثل اينكه اگر كسى در فكر طلا باشد، بايد كوههاى طلا را شناسايى و در آن كَنْدوكاو كند و گرنه اگر خاك طلب باشد، هر كوى و ديار از خاك پر است.
#چهل_هفت
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح مختصر
#دعا_چهل_هفت_113
#توفيق
وَ أَيِّدْنِي بِتَوْفِيقِكَ وَ تَسْدِيدِكَ، وَ أَعِنِّي عَلَى صَالِحِ النِّيَّةِ، وَ مَرْضِيِّ الْقَوْلِ، وَ مُسْتَحْسَنِ الْعَمَلِ، وَ لَا تَكِلْنِي إِلَى حَوْلِي وَ قُوَّتِي دُونَ حَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ.
و مرا به توفيق و راهنمايىات، نيرو ده و بر (داشتن) نيّت صالح و گفتار پسنديده و كردار نيكو يارىام فرما و مرا به توانايى و نيروى خودم بدون توانايى و نيروى خودت وامگذار.
«تَوْفِيق»: فراهم آوردن امور و تدبير و ايجاد استطاعت و مساعد كردن احوال و اوضاع توسط خداوند براى انجام كارى است، تا از آن امور سعادت بندگان را نتيجه گيرد. همه اين امور از خداوند سبحان است و بنده بدون او، هيچ قدرتى ندارد و نمىتواند از احاطه خداوند خارج شود و در هيچ امرى مستقل از پروردگار نيست و هر اندازه استطاعت در بنده هست، به واسطه لطف خداوند است.
شعيب پيامبر عليه السلام اين حقيقت را بيان كرده و اعتراف نموده كه توفيقش از خداى تعالى است: (وَ مَا تَوْفِيقِى إِلَّا بِاللَّهِ). (هود/ 88.) اين خود يكى از فروعات فاطر بودن خداوند نسبت به هر چيز، حتّى بندگان است.
ملّا محمّد شيرين متخلص به #مغربى - متوفاى اوائل قرن نهم - در اشعارى زيبا توفيق الهى را اين چنين توصيف نموده:
هيچ كس به خويشتن، ره نبرد به سوى او
بلكه به پاى او رود، هر كه رود به كوى او
پرتو قهر روى او، تا نشود دليل جان
جان نكند عزيمتِ ديدن مهرِ روى او
دل كششى نمىكند هيچ مرا بسوى او
تا كششى نمىرود روى دلم به سوى او
تا كه نَبُدْ از او طلب طالب او كسى نشد
اين همه جستجوىها، هست ز جستجوى او
مِى ز سبوى او طلب، آب ز جوى او طلب
بحر شود اگر كسى، آب خورد ز جوى او
مغربى از شراب او گشت چنانكه هر سحر
تا به فلك همى رود نعره هاى و هوى او
#چهل_هفت
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
خدایا
از تو می خواهم
#مناجات در شب و روز
#ترس آگاهانه
پاکی از از هر گناه
#عافیت و #سلامتی
#توفیق و دست گیری خودت
همراه با نیت و گفتار و کردار نیکو
و وانگذاشتن به خودم
👌 دعای #چهل_هفت #دعا_چهل_هفت_110
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
🔹روزی در محضر مرحوم علّامه #طباطبایی بودیم که یکی از دوستان حاضر در آن جلسه این بیت عارف شیراز را زمزمه کرد:
کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
کی روی؟ ره ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟
یکباره مرحوم علّامه، دست در مقابل صورت گرفت و سخت گریست و در حالی که شانههایش به شدت تکان میخورد، با خود زمزمه فرمود: «کی روی؟ ره ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟» گویا آن کس که در بیابان از کاروان بازمانده و راه نمیداند، خود او است. آن گریه قلب حضار را چنان به آتش کشید که هرگز شعله آن در جانشان به سردی نمیگراید.
رَحِمَهُ اللّهُ وَاَنْزَلَه فِی جِوارِ قُرْبِهِ.
✍️ شهود و شناخت، آیت اللّه #ممدوحی ، ج۱، ص۱۰۶
#حافظ_غزل_458
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_246
تلاش برای حفظ نعمتها
َقَالَ (علیه السلام): احْذَرُوا نِفَارَ النِّعَمِ، فَمَا كُلُّ شَارِدٍ بِمَرْدُودٍ.
امام علی علیه السلام: ) هشدار از پشت كردن نعمت ها ( از فرار نعمت ها بپرهيزيد، زيرا هر گريخته اى باز نمى گردد.
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
◀️ نعمتها را از خود رم ندهيد!
📜 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه درباره ازدست رفتن نعمتها هشدار مىدهد ومىفرمايد: «از فرار كردن (و رميدن) نعمتها برحذر باشيد كه هر فرارى بازنمىگردد»؛ (احْذَرُوا نِفَارَ النِّعَمِ فَمَا كُلُّ شَارِدٍ بِمَرْدُودٍ).
«نِفار» به معنى فرار كردن و «نِعَم» جمع نعمت است، بعضى آن را به فتح نون و به معنى حيوان چهارپا مانند گاو و گوسفند و شتر دانستهاند و «شارد» به معناى حيوان فرارى است. در اين گفتار حكيمانه، امام عليه السلام نعمتها را تشبيه به حيوانات اهلى سودمند كرده كه گاه فرار مىكنند، فراركردنى كه هرگز به چنگ نمىآيند و توصيه مىفرمايد كه قدر نعمتها را بدانيد، شكر آن را به جا آوريد، از فرصتها استفاده كنيد و از نعمتهاى الهى بهره گيريد. به يقين، «جوانى» از آن نعمتهايى است كه وقتى فرار كرد هرگز بازنمىگردد، بايد جوانان از آن بهره گيرند و علم و آداب و فضايل اخلاقى تحصيل كنند كه همه اينها در جوانى امكانپذير است. به گفته شاعر عرب:
فَتَراكَضُوا خَيْلَ الشَّبابِ وَبادِرُوا
اَنْ تَسْتَرِدَّ فَإنَّهُنَّ عَواري
بر اسبهاى جوانى سوار شويد و با سرعت برانيد (و خود را به مقصد برسانيد) ـ مبادا گرفته شوند و براى هميشه از دست بروند، زيرا اين مركبها عاريتى هستند.
سلامتى جسم، يكى ديگر از آن نعمتهاست كه در بسيارى از موارد هنگامى كه گرفته شد بازنمىگردد و يا اگر بازگردد به شكل اوّل نخواهد بود. انسان سالم قادر بر هر كار مثبتى است؛ ولى هنگامى كه سلامتى ازدست رفت عجز و ناتوانى جاى آن را خواهد گرفت به خصوص بيمارىهايى كه در سنين بالا انسان را مبتلا مىكنند، مصداق بارز همين مطلب است. امنيت نيز يكى ديگر از نعمتهاى بزرگ است؛ انسان در محيط امن قادر به انجام دادن هر كار خوبى است؛ امّا بسيار ديده شده با تزلزل امنيت، سالها ناامنى و آثارش باقى مىماند و بهزودى بازنمى گردد.
كوتاه سخن اينكه تمام نعمتها اعم از نعمتهاى فردى يا اجتماعى، مادى يا معنوى، همواره در معرض زوالند؛ زوالى كه گاه امكان بازگشت در آن هست وگاه زوالى است كه هرگز امكان بازگشت ندارد. البته چيزى كه باعث رميدن نعمتهاست در درجه اوّل، ناسپاسى است؛ همان چيزى كه در #نهج_البلاغه_حكمت_244، امام عليه السلام به آن اشاره فرمود كه هر نعمتى حقى دارد، كسى كه حق آن را ادا كند خداوند آن را افزون مىسازد و هركس در اداى حق نعمت كوتاهى نمايد آن را در معرض زوال قرار خواهد داد. بعضى از شارحان نهجالبلاغه مسئله خارج شدن آدم و حوا را از بهشت، يكى از مصاديق همين گفتار حكيمانه مولا دانستهاند. جد و جده ما براثر ترك اولى وناسپاسى براى هميشه از بهشت خارج شدند و به دنيايى كه پر از مشكلات وناراحتىهاست گام نهادند؛ نعمتى بود كه بعد از رميدن، به آنها و فرزندانشان بازنگشت (البته حساب بهشت و آخرت حساب ديگرى است).
در روايتى از امام على بن موسىالرضا عليه السلام خطاب به يكى از اصحابش چنين مىخوانيم: «إِنَّ النِّعَمَ كَالاِْبِلِ الْمُعْتَقَلَةِ فِي عَطَنِهَا عَلَى الْقَوْمِ مَا أَحْسَنُوا جِوَارَهَا فَإِذَا أَسَاءُوا مُعَامَلَتَهَا وَإِنَالَتَهَا نَفَرَتْ عَنْهُمْ؛ نعمتها همچون شترى است كه مهار وبسته شده است. مادامى كه صاحبانش با آن خوشرفتارى كنند در جايگاه خود مىماند ولى هنگامى كه بدرفتارى نمايند (اى بسا مهار خود را پاره و) از آنها فرار كند».
شيخ حرّ عاملى در وسائلالشيعه در كتاب امر به معروف و نهى از منكر بابى تحت عنوان «وُجُوبُ حُسْنِ جَوارِ النِّعَمِ بِالشُّكْرِ وَأداءِ الْحُقُوقِ» نوشته و روايات متعددى در اين زمينه آورده است. در آيه شريفه «(إِنَّ اللهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ)؛ خداوند سرنوشت قومى را تغيير نمىدهد مگر آنكه آنان آنچه را در خودشان است تغيير دهند». نيز اشارهاى به اين مطلب ديده مىشود.
#نهج_البلاغه_حكمت_246
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #بقره
#بقره_127
وَإذْ يَرْفَعُ إِبْرَهِيمُ القَوَاعِدَ مِنَ البَيْتِ وَإِسْمَعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّآ إِنّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ العَلِيمُ
و (بیاد آور) هنگامى كه ابراهیم، پایههاى خانه (كعبه) را با اسماعیل بالا مىبرد (ومىگفتند:) پروردگارا از ما بپذیر، همانا تو شنوا و دانایى.
🔴 از آیات و روایات متعدّد استفاده مىشود كه خانه كعبه، از زمان حضرت آدم بوده و حضرت ابراهیم علیه السلام آنرا تجدید بنا نموده است.
⏺ بانیان كارهاى نیك را فراموش نكنیم. «اذیرفع» «اذ» یعنى گذشته را یاد كن.
⏺ در مسیر اهداف الهى، كار بنّایى و كارگرى نیز عبادت است. لذا از خداوند قبولى آنرا مىخواهند. «یرفع ابراهیم القواعد... ربنّا تقبّل منّا»
⏺ كار مهم نیست، قبول شدن آن اهمیّت دارد. حتّى اگر كعبه بسازیم، ولى مورد قبول خدا قرار نگیرد، ارزش ندارد. «ربّنا تقبّل»
⏺ كارهاى خود را در برابر عظمت خداوند، قابل ذكر ندانیم. حضرت ابراهیم نامى از كار و بنایى خود نبرد و فقط گفت: «ربّنا تقبّل منّا»
⏺ در روایات آمده است: از شرایط استجابت و آداب دعا، ستایش خداوند است. ابراهیم علیه السلام دعاى خود را با ستایش پروردگار همراه ساخته است. «انّك انت السمیع العلیم»
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
✳️ زین خوش رقم که بر گل رخسار میکشی
خط بر صحیفه گل و گلزار میکشی
اشک حرم نشین نهانخانه مرا
زان سوی هفت پرده به بازار میکشی
کاهل روی چو باد صبا را به بوی زلف
هر دم به قید سلسله در کار میکشی
هر دم به یاد آن لب میگون و چشم مست
از خلوتم به خانه خمار میکشی
گفتی سر تو بسته فتراک ما شود
سهل است اگر تو زحمت این بار میکشی
با چشم و ابروی تو چه تدبیر دل کنم
وه زین کمان که بر من بیمار میکشی
بازآ که چشم بد ز رخت دفع میکند
ای تازه گل که دامن از این خار میکشی
#حافظ دگر چه میطلبی از نعیم دهر
می میخوری و طره دلدار میکشی
🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی
#حافظ_غزل_459
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#تحفه_ای_بنام_مناجات_شعبانیه
🌺 دقایقی تأمل در فقرات #مناجات_شعبانیه
✳️ إِلَهِی أَعُوذُ بِکَ مِنْ غَضَبِکَ وَ حُلُولِ سَخَطِکَ إِلَهِی إِنْ کُنْتُ غَیْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِکَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَیَّ بِفَضْلِ سَعَتِکَ إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَاقِفَهٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْنُ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ فَقُلْتَ [فَفَعَلْتَ]مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنِی بِعَفْوِکَ إِلَهِی إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلَى مِنْکَ بِذَلِکَ وَ إِنْ کَانَ قَدْ دَنَا أَجَلِی وَ لَمْ یُدْنِنِی [یَدْنُ]مِنْکَ عَمَلِی فَقَدْ جَعَلْتُ الْإِقْرَارَ بِالذَّنْبِ إِلَیْکَ وَسِیلَتِی إِلَهِی قَدْ جُرْتُ عَلَى نَفْسِی فِی النَّظَرِ لَهَا فَلَهَا الْوَیْلُ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَهَا إِلَهِی لَمْ یَزَلْ بِرُّکَ عَلَیَّ أَیَّامَ حَیَاتِی فَلا تَقْطَعْ بِرَّکَ عَنِّی فِی مَمَاتِی إِلَهِی کَیْفَ آیَسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِکَ لِی بَعْدَ مَمَاتِی وَ أَنْتَ لَمْ تُوَلِّنِی [تُولِنِی]إِلا الْجَمِیلَ فِی حَیَاتِی.
✳️ خدایا! به تو پناه می آورم از خشمت و از فرود آمدن غضبت. خدایا! اگر شایسته رحمت نیستم، تو سزاوارى که بر من با فراوانى فضلت بخشش نمایى، خدایا! گویى من با همه هستی ام در برابرت ایستادهام، درحالی که حسن اعتمادم بر تو، بر وجودم سایه افکنده است، و آنچه را تو شایسته آنى بر من جارى کردهاى و مرا با عفوت پوشاندهاى، خدایا! اگر گذشت کنى، چه کسى از تو سزاوارتر به آن است؟ و اگر مرگم نزدیک شده باشد و عملم مرا به تو نزدیک نکرده، اعترافم را به گناه وسیله خویش به بارگاهت قرار دادم. خدایا بر نفسم در فرمانبرى از آن گناه بار کردم، پس واى بر او اگر او را یامرزى، خدایا نیکی ات بر من در روزهاى زندگی ام پیوسته بود، پس نیکى خویش را در هنگام مرگم از من قطع مکن. خدایا چگونه از حسن توجهت پس از مرگم ناامید شوم؟، درحالی که در طول زندگی ام مرا جز به نیکى سرپرستى نکردى.
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
🌺 با #مناجات_شعبانیه مانوس شوید
👤 #مقام_معظم_رهبری
👈لطفا روی متن کامل کلیک کنید
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌺 بغض #مقام_معظم_رهبری با خواندن فقره زیر از #مناجات_شعبانیه
👈ضمن یادی از مرحوم #خزعلی
🙏 إلَهِي كَأَنِّي بِنَفْسِي وَاقِفَهٌ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْنُ تَوَكُّلِي عَلَيْكَ فَقُلْتَ (فَفَعَلْتَ) مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنِي بِعَفْوِكَ
خدايا! گويي من با همه هستي ام در برابرت ايستاده ام، درحالي كه حسن اعتمادم بر تو، بر وجودم سايه افكنده است، و آنچه را تو شايسته آني بر من جاري كرده اي و مرا با عفوت پوشانده اي
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_44
#شرح استاد حسین #انصاریان
بر دعای #چهل_چهار
دعای #امام_سجاد (علیه السلام ) " هنگام فرارسیدن ماه #رمضان "
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
🔊 #تلاوت #سوره_قدر
(با صدای زیبای مرحوم #عبدالباسط ) به همراه ترجمه ی صوتی
👈 لطفا بشنوید و لذت ببرید
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_44
#دعا_چهل_چهار_5
#رمضان_شب_قدر 4
تفسير #سوره_قدر 1
🔴 در تفسير فرات الكوفى، حديثى متفاوت در شأن شب قدر نقل شده است:
امام صادق عليه السلام در تفسير سوره قدر مىفرمايد:
إِنَّآ أَنزَلْنهُ فِى لَيْلَةِ الْقَدْرِ
اللَّيْلَةُ فاطِمَةُ وَ الْقَدْرُ اللَّهُ، فَمَنْ عَرَفَ فاطِمَةَ حَقَّ مَعْرِفَتِها فَقَدْ أَدْرَكَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَ إِنَّما سُمِّيَتْ فاطِمَةَ لِأَنَّ الْخَلْقَ فُطِمُوا عَنْ مَعْرِفَتِها (اوْ مِنْ مَعْرِفَتِها) وَ قَوْلُهُ
وَ مَآ أَدْرَيكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ* لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مّنْ أَلْفِ شَهْرٍ
يَعْنى خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ مُؤْمِنٍ وَ هِىَ امُّ الْمُؤْمِنينَ.
تَنَزَّلُ الْمَلئِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا
وَ الْمَلائِكَةُ الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ يَمْلِكُونَ عِلْمَ آلِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله وَ الرُّوْحُ الْقُدُسِ هِىَ فاطِمَةُ عليها السلام
بِإِذْنِ رَبّهِم مّن كُلّ أَمْرٍ* سَلمٌ هِىَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ
يَعْنى حَتَّى يَخْرُجَ الْقائِمُ عليه السلام.
در آيه إِنَّآ أَنزَلْنهُ فِى لَيْلَةِ الْقَدْرِ مقصود از «ليلة» فاطمه عليها السلام است و منظور از «القدر» خداوند است، پس هر كه حق فاطمه را بشناسد، شب قدر را درك كرده است و همانا او فاطمه ناميده شد چون مردم از كسب معرفت حقيقى او باز ماندهاند.
و گفته خداوند: وَ مَآ أَدْرَيكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ* لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مّنْ أَلْفِ شَهْرٍ مقصود اين است كه او بهتر از هزار مؤمن است كه فاطمه مادر مؤمنان مىباشد.
و تَنَزَّلُ الْمَلئِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا «ملائكه» مؤمنان عالمى هستند كه داراى دانش خاندان و اهل بيت نبوّتند. «روح» جان پاك و قدسى فاطمه عليها السلام است.
و بِإِذْنِ رَبّهِم مّن كُلّ أَمْرٍ* سَلمٌ هِىَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ يعنى تا هنگامى كه حضرت حجت قائم آل محمد عليه السلام ظهور نمايد.
و نيز فرمود:
بِإِذْنِ رَبّهِم مّن كُلّ أَمْرٍ
أَىْ بِكُلِّ أَمْرٍ إِلى مُحَمَّدٍ وَ عَلِىٍّ سَلامٌ.
فرشتگان برنامه هر امرى و رخدادى را بر محمد صلى الله عليه و آله و على عليه السلام تسليم مىكنند و در سلامت و رحمت، امور را تا دميدن سحرگاهان؛ تقدير و تحكيم مىنمايند.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 11 ، ص: 237
👌 دعای #چهل_چهار #شب_قدر_انصاریان
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_44
#دعا_چهل_چهار_5
#رمضان_شب_قدر 4
تفسير #سوره_قدر 2
🔴 مناسب با روايت فوق در تشريح محور بودن فاطمه و باب معراج وحى و نبوّت، حديثى از عبداللّه بن عجلان سكونى است كه مىگويد: از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمود:
خانه على و فاطمه از غرفههاى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است و سقف خانه آنها عرش پروردگار، و در دل خانه آنها روزنهاى به عرش است كه وحى فرشتگان از آنجا فرود مىآيد. در شب و روز و در هر ساعت و پلك بر هم زدن، فوج فوج فرشتگان بدون وقفه فرود مىآيند و بالا مىروند. خداوند تبارك و تعالى آسمانها را براى ابراهيم گشود تا چشمش به عرش افتاد و قدرت نظر كردن او را افزون كرد. خداوند نيروى ديد محمد و على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام را افزايش داده كه عرش را در ميان خانه خود مشاهده مىكردند؛ و براى آنها سقفى جز عرش نبود، و خانههاى آنها سقفش؛ عرش رحمان است و محل عروج دسته دسته بدون توقّف فرشتگان و روح مىباشد. هر يك از خانههاى اهل بيت عليهم السلام خانواده معراج ملائكه است. به دليل آيه: تَنَزَّلُ الْمَلئِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبّهِم مّن كُلّ أَمْرٍ* سَلمٌ هِىَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ
گفتم: مّن كُلّ أَمْرٍ (از هر امرى) فرمود: به كل امر (براى همه امرى). گفتم:
اينگونه نازل شده فرمود: آرى.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 11 ، ص: 237
👌 دعای #چهل_چهار #شب_قدر_انصاریان
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_44
#دعا_چهل_چهار_5
#رمضان_شب_قدر 4
تفسير #سوره_قدر 3
🔴 ليلة القدر يك شب است.
در «ليلة» دلالت بر وحدت مىكند و در طول هر سال يك شب است. سپس خداوند يك شب را از شبهاى ماه رمضان را بر شبهاى هزار ماه ديگر برترى داد و آن را شب قدر ناميده است.
شب در مسائل معنوى جايگاه ويژهاى دارد. پروردگار براى اهداى تورات، حضرت موسى عليه السلام را به مناجات شبانه فرا خواند.
قرآن، زمان مناسب براى استغفار و تهجّد را، هنگام سحرگاهان بر مىشمرد.
عروج پيامبر صلى الله عليه و آله به آسمان هنگام شب بوده است و پيامبر مأمور شد كه مناجات و عبادتهاى شبانه داشته باشد. حتى خداوند چند بار به شب سوگند ياد كرده است.
از اين رو بيشتر كرامات و ارتباطات و راز و نياز مخلوقات با خالق خويش، شب هنگام است؛ زيرا در شب بيشتر مردم از امور دنيوى فراغت دارند، بيشتر به ياد پروردگارشان هستند. فضيلت عبادت و نيايش در آن، نيز از اعمال عبادى روز، افزونتر است.
رمز تقارن شب تقدر بشر با شب نزول قرآن، شايد اين مطلب باشد كه سرنوشت بشر وابسته به قرآن است. اگر اهل قرآن باشند نيكبخت و گرنه نگون بخت مىگردند.
ابوذر غفارى مىگويد: به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض كردم؛ اى پيامبر خدا! آيا شب قدر همان شبى مىباشد كه در عهد انبيا عليهم السلام نيز امر بر آنان نازل مىشده است و پس از رحلت آنان، امر در آن شب تعطيل شده است؟ حضرت فرمود:
خير، شب قدر تا روز قيامت باقى است.
اصبغ بن نباته از حضرت على عليه السلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به من فرمود:
يا على! آيا ميدانى معنى شب قدر چيست؟ عرض كردم: نه، اى رسول خدا! پس حضرت فرمود: خداوند تبارك و تعالى آنچه در آن شب، تقدير و سرنوشتِ انسان تا روز قيامت خواهد بود، تحكيم و اندازهگيرى نموده است و در آنچه خداى عز و جل به ولايت تو و ولايت امامان از نسل تو تا روز قيامت، فرمان داده است.
بيان حقيقت باطنيّه شب قدر در الفاظ و جملات نمىگنجد؛ همانگونه كه تحديد به زمان و مكان و عدد در حدّ اشاره، براى درك محدود انسان است.
لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مّنْ أَلْفِ شَهْرٍ شب قدرى كه برتر و بهتر از هزار ماه است. با اينكه شب قدر در هر سال يك مرتبه است و هزار ماه هشتاد و چهار سال مىشود.
خداوند نفرمود: شب قدر بهتر از هشتاد و چهار سال است؛ نكتهاش اين است:
مقصود حق، تحديد به حدّ معيّنى نيست و فضيلت شب قدر از ابتدا تا انتهاى اين جهان از همه اوقات ديگر بيشتر است. ولى چون هزار، عدد كاملى است كنايه از كلّ روزهاست.
بنابراين هزار، عدد كاملى است و تنها رمزى است كه اگر تا آخر جهان، عمر و زندگى انسان بدون كسب كمالى معنوى سپرى شود هيچگونه ارزشى ندارد، چه رسد به اينكه آن عمر در راه ستم كردن به ديگران يا در مسير شيطان باشد.
هزار ماه، كنايه از تمامى مخلوقات است و شب قدر اشاره به كاملترين و برترين موجودات، حضرت ختمى مرتبت صلى الله عليه و آله كه در حقيقت مظهر ليلة القدر است و پس از ايشان اهل بيت معصومين عليهم السلام به ويژه حضرت بقية اللّه الاعظم عليه السلام مىباشند.
خداوند هزار و يك اسم دارد كه در شب قدر، همه آن اسماى اعظم الهى، در نبىّ گرامى صلى الله عليه و آله تجلّى كرده است.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 11 ، ص: 237
👌 دعای #چهل_چهار #شب_قدر_انصاریان
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_44
#دعا_چهل_چهار_5
#رمضان_شب_قدر 4
تفسير #سوره_قدر 4
🔴 شأن نزول سوره قدر
در داستان نزول سوره قدر آمده است:
امام حسن مجتبى عليه السلام از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نقل فرمود: پيغمبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در خواب ديد قوم بنى اميّه يكى پس از ديگرى بر بالاى منبر ايشان مىروند و خطبه مىخوانند. پس حضرت از اين خواب دلتنگ و ناراحت شد. جبرئيل نزد ايشان رفت و تسليت داد و سوره كوثر و سوره قدر را ابلاغ كرد.
سهل ساعدى مىگويد:
پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله در عالم خواب ديد ميمونها و بوزينههايى بر فراز منبرش بالا و پايين مىروند. آن حضرت از ديدن اين خواب غمگين و ناراحت گرديد، پس از اين حكايت، هرگز كسى ايشان را خندان نديد تا رحلت فرمود.
قاسم بن فضل حرّانى مىگويد:
وقتى مدّت حكومت دودمان بنىاميه را برشمرديم هزار ماه بوده است. «1» امام صادق عليه السلام در اين باره مىفرمايد:
رسول خدا صلى الله عليه و آله در عالم خواب مشاهده نمود كه بنىاميّه از منبرش بالا مىروند و مردم را از راه هدايت برمىگردانند. پس شب را اندوهگين به صبح رسانيد.
جبرئيل عليه السلام بر او نازل شد و عرض كرد: اى رسول خدا صلى الله عليه و آله! چه شده تو را غمگين و افسرده مىبينم؟!
فرمود: اى جبرئيل! ديشب خواب ديدم كه بنىاميّه از منبرم بالا مىروند و مردم را گمراه مىكنند.
جبرئيل عرض كرد: به آن خدايى كه تو را بر حق به نبوّت مبعوث كرده است من اطلّاعى بر آن نداشتم سپس به آسمان عروج كرد و در مدّت كوتاهى با آيهاى از قرآن فرود آمد و آن آيه:
أَفَرَءَيْتَ إِن مَّتَّعْنهُمْ سِنِينَ* ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ* مَآ أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ
پس خبر ده اگر ما آنان را ساليانى بهرهمندى و برخوردارى دهيم،* سپس آن عذابى كه به آن تهديد مىشدند، به سراغشان آيد.* آنچه را [چند سال] همواره از آن برخوردارى مىيافتند [عذاب را] از آنان دفع نخواهد كرد.
و همچنين آيه:
إِنَّآ أَنزَلْنهُ فِى لَيْلَةِ الْقَدْرِ* وَ مَآ أَدْرَيكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ* لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مّنْ أَلْفِ شَهْرٍ
ما قرآن را در شب قدر نازل كرديم.* تو چه مىدانى شب قدر چيست؟* شب قدر، بهتر از هزار ماه است.
و خداوند منّان شب قدر را براى پيامبرش بهتر از هزار ماه سلطنت بنىاميّه قرار داد.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 11 ، ص: 237
👌 دعای #چهل_چهار #شب_قدر_انصاریان
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2