👆 با تشکر از همه دوستانی که در این بحث ما مشارکت داشتند

#دعا_بیستم_12 بسم الله الرحمن الرحيم و لا تفتنى … وَ لا بِالْخُضُوعِ لِسُؤَالِ غَيْرِكَ إِذَا افْتَقَرْتُ امام سجاد عليه‏السلام در اين قطعه از دعا به پيشگاه خداوند عرض مى‏كند: بار الها! وقتى فقير مى‏شوم با خضوع و تذلل براى درخواست از غير خودت امتحانم مكن

....هنگامی که آدم به زمین هبوط کرد،آزمایش نیز با وی همراه شد.. #امتحان،شد جزء جداناشدنی روزگار. وابلیس که ساختار نفس آدم را می شناخت،سرمشق« #فتنه »نوشت و خواست که معلمی کند بر «آدم» غافل از اینکه همه اینها تدبیر« مدبر یگانه هستی»بود. غافل از اینکه «رب آدم» آدم را تنها،با کوله باری از اندوه به زمین نفرستاد،بلکه «هدایتی آشکار»نیز همراه او نازل نمود. امام«هدایت»به آدم یاد می دهد...چنین با پروردگارت سخن بگو تا هیچ فتنه ای دامنت را نگیرد...«خداوندا هنگام«نداری»مرا به غیر خودت وامگذار. روشن ازپرتو رویت نظری نیست که نیست منت خاک درت بر بصری نیست که نیست ناظر روی تو صاحب نظرانند آری سر گیسوی تو درهیچ سری نیست که نیست

دو امر بسيار مهم و خطير است كه اگر در زندگى دامنگير افراد ضعيف‏النفس و كم‏ايمان شود مى‏تواند در آنان اثر نامطلوب بگذارد، به پستى و فرومايگى سوقشان دهد، و از عز و شرافت نفس، كه سرمايه‏ى گرانقدر انسانى است محرومشان نمايد: يكى تهيدستى و فقر است و آن ديگر، ناامنى و ترس. امام سجاد عليه‏السلام خطر احتمالى اين دو رويداد را در پيشگاه الهى به عرض رسانده و درخواست نموده است كه او را در زمينه ‏ى فقر به تذلل در مقابل غير خودش امتحان نكند و در زمينه‏ ى ترس به تضرع و زارى در مقابل اين و آن آزمايش ننمايد. و لا بالخضوع لسوال غيرك اذا افتقرت و لا بالتضرع الى من دونك اذا رهبت اين دعاى شريف براى افراد آگاه درسى است آموزنده زيرا خطر #فقر و #ترس ممكن است هر فردى را تهديد كند. پيروان امام بايد از خدا بخواهند كه در اين مواقع مورد لطف و حمايتشان قرار دهد و آنان را از خطر، مصون و محفوظ دارد.

انسان شريفترين مخلوق الهى است، او دارنده‏ى روح خدا و خليفه‏ى بارى‏تعالى در زمين است. خداوند در قرآن شريف فرموده: و لقد كرمنا بنى‏آدم، ما فرزندان آدم را موجوداتى كريم و بزرگ قرار داده‏ايم. اين مخلوق بزرگ و ارزشمند داراى آزادى عمل است و مانند حيوانات در اداره‏ى زندگى خود در چارچوب غرايز محبوس نيست، تنظيم امور حياتش بر عهده‏ى خود او واگذار گرديده و مختار آفريده شده است. در طول قرون و اعصار، پيمبران الهى به مردم گفته و خاطرنشان ساخته‏اند كه خداوند راضى نيست مردم از آزادى خود سوءاستفاده كنند، خود را بنده و برده‏ى غير خدا قرار دهند، و از اين راه شرف انسانى خويش را پايمال نمايند. دعوت به يكتاپرستى يا توحيد در عبادت كه بزرگترين هدف مقدس انبياى خداست ناظر به همين مطلب است و تعيين‏كننده‏ى حدود آزادى بشر است. پيمبران با دعوت به توحيد در عبادت، مقام رفيع انسانيت را حفظ نمودند و به مردم اجازه ندادند كه خويشتن را با پرستش جماد و نبات و حيوان تحقير كنند و موجبات سقوط و پستى خويشتن را فراهم آورند. قرآن شريف فرموده است: و من يشرك بالله فكانما خر من السماء، كسى كه به خداوند شرك آورد همانند اين است كه از آسمان رفيع فروافتاده و سقوط نموده باشد.

اولياى گرامى اسلام ضمن روايات متعددى از يك طرف اعلام نموده‏اند كه خداوند به بشر آزادى اعطا نموده و اداره‏ى امور زندگيش را به خودش تفويض فرموده است، و از طرف ديگر خاطرنشان ساخته‏اند كه افراد باايمان و پيروان مكتب قرآن، حق ندارند آزادى خود را نابجا اعمال نمايند، شرف انسانى را ناديده انگارند و موجبات ذلت و خوارى خويشتن را فراهم آورند. امام صادق (ع) فرموده: خداوند تمام امور مومنين را به خودشان تفويض فرموده اما ذليل ساختن خودشان را به آنان واگذار ننموده است، نديدى كلام خدا را كه در اين مقام فرموده: عزت براى خدا و رسول خدا و مومنين است، مومن، شايسته‏ى عزت است و نبايد خوار و ذليل باشد. به نظر مردان بزرگ و مربيان عاليقدر بشر، زندگى زمانى ارزش دارد كه با عز و شرافت طى شود، اگر زندگى آميخته به خوارى و ذلت گردد به نظر آن مربيان بزرگ، مرگ از آن حيات بهتر و برتر است. على (ع) فرموده: در آغوش مرگ قرار گرفتن و جان سپردن بهتر از زندگى كردن با خوارى و ذلت است. حضرت حسين بن على عليهماالسلام فرموده: مرگ در عزت، بهتر از حيات و زندگى در ذلت است.

بعضى به گذران دنياى خويش آنقدر دلبسته و علاقمندند كه اگر بدانند بناست سى سال زندگى كنند حاضرند براى رفاه و آسايش عمر خود، ده سال تن به ذلت و پستى بدهند و خوارى را قبول نمايند، #تملق بگويند، #چاپلوسى كنند، بنده و برده‏ى مستكبرين ثروتمند شوند، طوق عبوديت صاحبان قدرت را به گردن افكنند، و خلاصه جامه‏ى خوارى در بر نمايند، ولى براى آنكه شنوندگان محترم بدانند كه در اسلام زير بار ذلت و خوارى رفتن تا چه حد قبيح و شرم‏آور است به اين روايت توجه فرمايند: على (ع) فرموده: يك ساعت زير بار ذلت رفتن و به پستى تن دادن، با رفاه و آسايش تمام عمر برابرى نمى‏كند، يعنى اگر انسانى به چنين عملى دست بزند بايد بداند كه در اين معامله ضرر كرده و مغبون است.

#فقر و تهيدستى از جمله‏ى امورى است كه مى‏تواند منشاء ذلت و خوارى انسانها گردد و آنان را به پستى و دنائت وادار نمايد. فقر از جمله‏ى مواد #امتحان و آزمايش خداوند است. با توجه به اينكه مردم از نظر ايمان و بى‏ايمانى، از نظر قوت و ضعف نفس، از نظر خلقيات پسنديده و ناپسند، از نظر عزت نفس و فرومايگى، و همچنين از نظر ديگر جهات با يكديگر متفاوت‏اند قطعا نتيجه‏ى آزمايش آنان نيز متفاوت خواهد بود. افراد باايمان كه خويشتندار و متحمل‏اند به نسبت ايمان و صبرشان و همچنين به نسبت درجه‏ى فقرشان خوب امتحان مى‏دهند، بعضى كه فاقد ايمان و ذخاير اخلاقى هستند فقر در آنان بيش و كم اثر بد مى‏گذارد، به گناه آلوده مى‏شوند، به پستى تن مى‏دهند و از بوته‏ى امتحان الهى سرافكنده بيرون مى‏آيند.

اولياى گرامى اسلام ضمن روايات بسيارى درباره‏ ى #فقر، سخن گفته و خطرات ناشى از آن را برشمرده‏اند و در ضمن، وظايف مومنين و پيروان راستين اسلام را در مراحل مختلف ذكر نموده‏اند فقر درجات و مراتبى دارد و گاهى تهيدستى و فقر آنچنان افراد را در مضيقه و تنگناى مى‏گذارد كه تحمل را از دست مى‏دهند و از خداوند تمناى #مرگ مى‏كنند و پايان يافتن زندگى را براى خود فوز و سعادت مى‏دانند.

رسول اكرم (ص) فرمود كه خداوند به ابراهيم خليل وحى فرستاد: من تو را آفريدم و به آتش نمرود مبتلايت ساختم. اگر تو را به #فقر مبتلا نمايم و #صبر را از تو بگيرم چه خواهى كرد؟ ابراهيم عرض كرد:بار الها! فقر براى من از آتش نمرود شديدتر است. خداوند فرمود: به عزت و جلالم قسم كه مخلوقى را در آسمان و زمين از فقر و تهيدستى شديدتر نيافريده‏ام. نكته‏اى كه در اين روايت شايان كمال دقت است، فقر بدون صبر است. خداوند به ابراهيم فرمود: اگر به فقرت مبتلا كنم و صبر را از تو بگيرم چه خواهى كرد؟ ابراهيم عرض كرد: فقر از آتش نمرود سخت‏تر است. اين عبارت به ما مى‏فهماند كه فقر بدون صبر تا چه حدى سنگين است و اين همان است كه خداوند به عزت و جلال خود قسم ياد كرده كه از فقر، شديدتر نيافريده‏ام.

#صبر به معناى حس خويشتندارى و تملك نفس است و اين خصلت حميده در زمينه‏ى فقر و تهيدستى داراى مراتب و درجاتى است و عاليترين مرتبه‏ى آن را خداوند در قرآن شريف براى فقراى اصحاب صفه، كه عددشان حدود چهارصد نفر بوده، بيان فرموده است. للفقراء الذين احصروا فى سبيل الله لا يستطيعون ضربا فى الارض، يحسبهم الجاهل اغنياء من التعفف، تعرفهم بسيماهم، لا يسالون الناس الحافا و ما تنفقوا من خير فان الله به عليم. #انفاق براى فقيرانى است كه در راه خدا و براى امر جهاد در محاصره و تنگناى قرار گرفته‏اند، از ترس هجوم دشمن همواره در حال آمادگى به سر مى‏برند و جايگاه خود را ترك نمى‏گويند، افرادى كه از وضع آنان ناآگاه‏اند به علت عفتى كه دارند تصور مى‏كنند اينان از گروه اغنيا و مالداران‏اند اما با ديدن چهره‏ى ايشان به وضعشان واقف مى‏شوى. از احدى درخواست كمك نمى‏نمايند و خداوند از انفاقهايى كه به آنان مى‏نماييد آگاه است. صبر اين گروه در فقر به اندازه‏اى بود كه نه تنها تهيدستى خود را به زبان نمى‏آوردند بلكه در جامعه به گونه‏اى رفتار مى‏نمودند كه افراد بى‏اطلاع، آنان را غنى و متمكن مى‏پنداشتند. اينان در فقر و ناچيزى واجد عاليترين درجه‏ى صبر و بردبارى بودند.

گروه ديگرى كه در فقر، صابر و بردبارند كسانى هستند كه مردم بى‏اطلاع، به آنان گمان ثروت نمى‏برند ولى آنقدر خويشتندار و صابرند كه همانند گروه اول از فقر خود سخنى نمى‏گويند و تنگدستى خويش را بيان نمى‏نمايند زيرا مى‏دانند كه به زبان آوردن فقر، خود نوعى بى‏صبرى است، به علاوه، اظهار نمودن فقر مايه‏ى ذلت و تحقير گوينده است. رسول اكرم (ص) فرمود: كسى كه مصيبت و رنج درونى خود را به مردم بگويد خويشتن را رسوا نموده است. على (ع) فرموده: كسى كه فقر خود را آشكار كند قدر و شخصيت خود را خوار نموده است.

گروه ديگرى كه در فقر صابر و متحمل‏اند كسانى هستند كه با تمرين، واجد صفت بسيار پسنديده‏ى #قناعت شده‏اند و به اين خلق عزت‏آفرين متخلق گرديده‏اند، با حداقل زندگى مى‏سازند، از تنگدستى خود سخن نمى‏گويند، و از كسى تمناى كمك ندارند. اين بلندهمتان با زبان حال و زمزمه‏ى درونى مى‏گويند: به نان خشك قناعت كنيم و جامه‏ى دلق كه بار محنت خود به ز بار منت خلق

اولياى گرامى اسلام در سخنان خود #قناعت را «غنى» خوانده‏اند، يعنى كسى كه واجد خصلت قناعت است از غناى روح و بى‏نيازى نفس برخوردار است و به مردم نيازى ندارد. رسول اكرم (ص) فرموده است: قناعت گنجى است كه هرگز پايان نمى‏يابد. امام صادق (ع) فرمود: كسى كه به رزق خدا قانع باشد او از غنى‏ترين مردم است.

من عمل صالحا من ذكر او انثى و هو مومن فلنحيينه حياه طيبه. هر مرد و زنى كه با ايمان است عمل خوب و صالح انجام دهد ما او را به حيات منزه و پاك زنده خواهيم نمود. از على (ع) درباره‏ى #حيات_طيبه ‏اى كه در اين آيه آمده است، سئوال شد. حضرت در پاسخ فرمود: آن حيات طيبه، #قناعت است.

و لا بِالخُضوعِ لِسُؤالِ غَيرِكَ إذَا افتَقَرتُ‌. و مرا به تن دادن به خواهش از غير خودت به گاه نيازمندى‌ام، آزمایش مكن‌. خداوند متعال ما را هنگامی که در زندگی مشکل داریم #امتحان می‌کند که آیا برای حل مشکل‌مان #خضوع و ذلت در برابر غیر او را می‌پذیریم یا اینکه فقط سراغ او می‌رویم؟ اگر انسان برای حل مشکل خود، ذلت و خواری را پذیرفت، در امتحان شکست خورده است؛ اما اگر این ذلت را نپذیرفت، از این امتحان با موفقیت و سربلندی بیرون آمده است و در این صورت است که طبق روایات به درجه‌ای از کمال توحید می‌رسد که یکی از آثار آن ضمانتِ اهل بهشت بودن است. آیت الله #ری_شهری (متن و وصوت کامل " اینجا ") دعای #بیستم #مکارم_اخلاق #دعا_بیستم_12 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

با تشکر از همه دوستان مشارکت کننده در بحث امروز (برداشت من)( نویسنده - خواننده و نشر دهنده این کلام نورانی ) اجرتان با صاحب این کتاب با عظمت امام سجاد علیه السلام

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_خطبه_34 ❇️ بخش دوم: اعتمادی به شما نیست 👈 ما أَنْتُمْ لِي بِثِقَةٍ سَجِيسَ اللَّيَالِي وَ مَا أَنْتُمْ بِرُكْنٍ يُمَالُ بِكُمْ وَ لَا زَوَافِرُ عِزٍّ يُفْتَقَرُ إِلَيْكُمْ. مَا أَنْتُمْ إِلَّا كَإِبِلٍ ضَلَّ رُعَاتُهَا فَكُلَّمَا جُمِعَتْ مِنْ جَانِبٍ انْتَشَرَتْ مِنْ آخَرَ. لَبِئْسَ لَعَمْرُ اللَّهِ سُعْرُ نَارِ الْحَرْبِ أَنْتُمْ، تُكَادُونَ وَ لَا تَكِيدُونَ وَ تُنْتَقَصُ أَطْرَافُكُمْ فَلَا تَمْتَعِضُونَ. لَا يُنَامُ عَنْكُمْ وَ أَنْتُمْ فِي غَفْلَةٍ سَاهُونَ. غُلِبَ وَ اللَّهِ الْمُتَخَاذِلُونَ وَ ايْمُ اللَّهِ إِنِّي لَأَظُنُّ بِكُمْ أَنْ لَوْ حَمِسَ الْوَغَى وَ اسْتَحَرَّ الْمَوْتُ قَدِ انْفَرَجْتُمْ عَنِ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ انْفِرَاجَ الرَّأْسِ. 👈 حضرت علی که درود خدا بر او باد در ادامه این خطبه فرمودند: من ديگر هيچ گاه به شما اطمينان ندارم، و شما را پشتوانه خود نمى پندارم، شما ياران شرافتمندى نيستيد كه كسى به سوى شما دست دراز كند. به شتران بى ساربان مى مانيد كه هر گاه از يك طرف جمع آورى گرديد، از سوى ديگر پراكنده مى شويد. 2. علل عقب ماندگى مردم كوفه: به خدا سوگند، شما بد وسيله اى براى افروختن آتش جنگ هستيد، شما را فريب مى دهند امّا فريب دادن نمى دانيد، سرزمين شما را پياپى مى گيرند و شما پروا نداريد، چشم دشمن براى حمله شما خواب ندارد ولى شما در غفلت به سر مى بريد. بخدا سوگند، شكست براى كسانى است كه دست از يارى يكديگر مى كشند. سوگند بخدا، اگر جنگ سخت درگير شود و حرارت و سوزش مرگ شما را در برگيرد، از اطراف فرزند ابو طالب، همانند جدا شدن سر از تن، جدا و پراكنده مى شويد. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح این خطبه ی نورانی را " اینجا " بخوانید: 👇 👈 #دشمن بيدار است و شما در #خواب! * باز هم عوامل ضعف و شکست 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره #آل_عمران #آل_عمران_199 وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَبِ لَمَن يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَآ أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَمَآ أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ خَشِعِينَ لِلَّهِ لَا يَشْتَرُونَ بِاَيَتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلاً أُولَئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ و همانا بعضى از اهل كتاب، كسانى هستند كه به خداوند و آنچه به شما نازل شده و آنچه به خودشان نازل شده، خاشعانه ایمان مى آورند. آیات الهى را به بهاى اندك معامله نمى كنند. آنها هستند كه برایشان نزد پروردگارشان پاداش است. همانا خداوند سریع الحساب است. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

سوره #آل_عمران #شرح_صوتی_قرائتی #آل_عمران_199 👤استاد #قرائتی ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_42 #دعای_چهل_دو_صحیفه_سجادیه دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) هنگام #ختم_قرآن : «12» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْبُرْ بِالْقُرْآنِ خَلَّتَنَا مِنْ عَدَمِ الْإِمْلَاقِ وَ سُقْ إِلَيْنَا بِهِ رَغَدَ الْعَيْشِ وَ خِصْبَ سَعَةِ الْأَرْزَاقِ وَ جَنِّبْنَا بِهِ الضَّرَائِبَ الْمَذْمُومَةَ وَ مَدَانِيَ الْأَخْلَاقِ وَ اعْصِمْنَا بِهِ مِنْ هُوَّةِ الْكُفْرِ وَ دَوَاعِي النِّفَاقِ حَتَّى يَكُونَ لَنَا فِي الْقِيَامَةِ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ جِنَانِكَ قَائِداً وَ لَنَا فِي الدُّنْيَا عَنْ سُخْطِكَ وَ تَعَدِّي حُدُودِكَ ذَائِداً وَ لِمَا عِنْدَكَ بِتَحْلِيلِ حَلَالِهِ وَ تَحْرِيمِ حَرَامِهِ شَاهِداً] خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و خلأ و شكاف تنگدستى و ندارى ما را به وسيله قرآن جبران فرما، و به سبب قرآن زندگى فراخ و گسترده و فراوانى #رزق ها را به سوى ما سوق ده، و ما را در سايه قرآن، از خصلت‏هاى ناپسند و پستى‏هاى اخلاقى دور كن، و به وسيله قرآن از سقوط در منجلاب كفر، و انگيزه‏هاى نفاق حفظ فرما، تا قرآن در روز قيامت راهبر و راهنماى ما به سوى خشنوديت و بهشت‏هايت باشد، و در اين جهان از خشمت، و تجاوز از حدودت بازمان دارد، و براى ما در پيشگاهت، در حلال دانستن حلالش، و حرام دانستن حرامش شاهد و گواه باشد. #چهل_دو #دعا_چهل_دو_12 #تاثیر_قرآن_رزق 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_42 #دعای_چهل_دو_صحیفه_سجادیه #دعا_چهل_دو_12 #تاثیر_قرآن_رزق 2 ❇️ «حضرت موسى عليه السلام فقيرى را ديد كه از شدّت تهيدستى، برهنه روى ريگ‏هاى بيابان خوابيده است. چون نزديك او رفت؛ فقير گفت: اى موسى! دعا كن تا خداوند متعال رزق اندكى به من بدهد، از بى‏تابى، جانم به لب رسيده است. موسى عليه السلام براى او دعا كرد و از آنجا (براى مناجات به كور طور) رفت. چند روز بعد موسى عليه السلام از همان مسير باز مى‏گشت، ديد همان فقير را دستگير كرده‏اند و جمعيّتى بسيار دورش گرد آمده بودند. موسى عليه السلام از مردم پرسيد چه اتفاقى افتاده است؟ مردم گفتند: تا به حال پولى نداشته تازگى مالى به دست آورده و شراب نوشيده و نعره مى‏كشد، نفس كش مى‏طلبد و شخصى را كشته است. اكنون او را دستگير كرده‏اند تا به عنوان قصاص، اعدام كنند. خداوند در قرآن مى‏فرمايد: وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرّزْقَ لِعِبَادِهِ‏لَبَغَوْاْ فِى الْأَرْضِ و اگر خدا روزى را بر بندگانش وسعت دهد، در زمين سركشى و ستم كنند. پس موسى به حكمت الهى اقرار كرد و از جسارت و خواهش خود طلب آمرزش و توبه نمود.» قرآن پيوند روشنى ميان مسائل معنوى و مادّى برقرار مى‏سازد و بازگشت به سوى خدا را مايه آبادانى و خرّمى و سرسبزى و گسترش نعمت‏ها مى‏داند. اين حقيقت در بسيارى از آيات قرآن به چشم مى‏خورد از جمله در سوره نوح از زبان اين پيامبر بزرگ كه در برابر دعوتش روى مى‏گرداندند؛ آمده است: فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا* يُرْسِلِ السَّمَآءَ عَلَيْكُم مّدْرَارًا* وَ يُمْدِدْكُم بِأَمْوَ لٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَل لَّكُمْ جَنتٍ وَ يَجْعَل لَّكُمْ أَنْهرًا پس [به آنان‏] گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره بسيار آمرزنده است.* تا بر شما از آسمان باران پى در پى و با بركت فرستد،* و شما را با اموال و فرزندان يارى كند، و برايتان باغ‏ها و نهرها قرار دهد، استغفار كه در آيه فوق به عنوان كليد گشايش رزق و روزى مطرح مى‏شود از پيوندهاى عميق معنوى حق با گسترش امور مادّى انسان است كه در متن جامعه همچون تار و پود پارچه به هم مى‏آميزد و ريشه و ساقه را با گل و ميوه ارتباط مى‏دهد. كدام جامعه با آلودگى به گناه، خيانت، نفاق و دزدى و ستم و تنبلى و مانند آنها، مى‏تواند آباد و پربركت باشد. كدام جامعه با از دست دادن روح تعاون و همكارى، مى‏تواند زمين‏هاى خرّم و سرسبز و وضع اقتصادى مرفّهى داشته باشد. كدام جامعه مردمش با آلودگى به انواع هوس‏ها و دام‏هاى شيطانى مى‏تواند نيرومند در برابر دشمنان ايستادگى كند. آرى، هيچ مسأله قرآنى نيست مگر اينكه اثر مفيد و سازنده‏اى بر زندگى مادّى مردم دارد و هيچ اعتقاد و ايمان راسخى مؤثّر نيست مگر اينكه در ساختن يك جامعه آباد و آزاد و مستقلّ سهم به سزايى دارد. اگر كتاب حق و دين به صورت يك سلسله آداب و تشريفات ظاهرى و خالى از محتوا در ميان انسان‏ها درآيد، تأثيرى در گسترش نظام حقوقى و اقتصادى اجتماع نخواهد داشت و آدميان از ارزش‏ها و بركات آسمانى محروم خواهند شد. ممكن است ما بعضى از مراحل پيوند معنوى استغفار يا صدقه يا پرهيزكارى را با نزول بركات مادى و خوراك جسمى درست درك نكنيم ولى بدون شك آثار و فايده‏هاى آن را در صحنه‏هايى از زندگى خويش احساس خواهيم نمود. اگر درخواست زياده بر نياز شخصى در رشد و شكوفايى اقتصاد و يا در امور فرهنگى و علمى جامعه يا دستگيرى از ضعيفان و مستمندان تأثيرگذار باشد؛ مطلوب نيكو و پسنديده است. امّا توفيق يافتن براى هر كسى امكان‏پذير نيست؛ زيرا چه بسا تلاش فردى يا گروهى براى چنين خدماتى، انسان را از عبادت و رضايت خداوند دور مى‏سازد. پس همان اندكى كه هميشه از حلال و پاكى به دست‏ مى‏آورد او را كفايت كند. امام حسن عسگرى عليه السلام مى‏فرمايد: لايَشْغَلْكَ رِزْقٌ مَضْمُونٌ عَنْ عَمَلٍ مَفْرُوضٍ. مبادا سرگرم شدن تو به#رزق و #روزى ضمانت شده، تو را از كار واجبى باز دارد. زيرا برخى از انسان‏ها به خاطر نيّت خيرى كه دارند براى پايه‏گذارى سنتّى نيك يا صدقه جاريه‏اى بسيار كوشش مى‏كنند؛ امّا به اين نكته توجّه ندارند كه در اين ميان حقوق كسى ضايع شود و يا خود او بدهكار گردد و ديگران اسير آثار زيانبار زياده‏خواهى آنها شوند؛ پس به گناهى نابخشودنى گرفتار آيند. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏11، ص: 168 دعای #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2