اولياى گرامى اسلام ضمن روايات متعددى از يك طرف اعلام نمودهاند كه خداوند به بشر آزادى اعطا نموده و ادارهى امور زندگيش را به خودش تفويض فرموده است،
و از طرف ديگر خاطرنشان ساختهاند كه افراد باايمان و پيروان مكتب قرآن، حق ندارند آزادى خود را نابجا اعمال نمايند، شرف انسانى را ناديده انگارند و موجبات ذلت و خوارى خويشتن را فراهم آورند.
امام صادق (ع) فرموده: خداوند تمام امور مومنين را به خودشان تفويض فرموده اما ذليل ساختن خودشان را به آنان واگذار ننموده است، نديدى كلام خدا را كه در اين مقام فرموده: عزت براى خدا و رسول خدا و مومنين است، مومن، شايستهى عزت است و نبايد خوار و ذليل باشد.
به نظر مردان بزرگ و مربيان عاليقدر بشر، زندگى زمانى ارزش دارد كه با عز و شرافت طى شود، اگر زندگى آميخته به خوارى و ذلت گردد به نظر آن مربيان بزرگ، مرگ از آن حيات بهتر و برتر است.
على (ع) فرموده: در آغوش مرگ قرار گرفتن و جان سپردن بهتر از زندگى كردن با خوارى و ذلت است.
حضرت حسين بن على عليهماالسلام فرموده: مرگ در عزت، بهتر از حيات و زندگى در ذلت است.
بعضى به گذران دنياى خويش آنقدر دلبسته و علاقمندند كه اگر بدانند بناست سى سال زندگى كنند حاضرند براى رفاه و آسايش عمر خود، ده سال تن به ذلت و پستى بدهند و خوارى را قبول نمايند، #تملق بگويند، #چاپلوسى كنند، بنده و بردهى مستكبرين ثروتمند شوند، طوق عبوديت صاحبان قدرت را به گردن افكنند، و خلاصه جامهى خوارى در بر نمايند، ولى براى آنكه شنوندگان محترم بدانند كه در اسلام زير بار ذلت و خوارى رفتن تا چه حد قبيح و شرمآور است به اين روايت توجه فرمايند:
على (ع) فرموده: يك ساعت زير بار ذلت رفتن و به پستى تن دادن، با رفاه و آسايش تمام عمر برابرى نمىكند، يعنى اگر انسانى به چنين عملى دست بزند بايد بداند كه در اين معامله ضرر كرده و مغبون است.
#فقر و تهيدستى از جملهى امورى است كه مىتواند منشاء ذلت و خوارى انسانها گردد و آنان را به پستى و دنائت وادار نمايد.
فقر از جملهى مواد #امتحان و آزمايش خداوند است.
با توجه به اينكه مردم از نظر ايمان و بىايمانى، از نظر قوت و ضعف نفس، از نظر خلقيات پسنديده و ناپسند، از نظر عزت نفس و فرومايگى، و همچنين از نظر ديگر جهات با يكديگر متفاوتاند قطعا نتيجهى آزمايش آنان نيز متفاوت خواهد بود.
افراد باايمان كه خويشتندار و متحملاند به نسبت ايمان و صبرشان و همچنين به نسبت درجهى فقرشان خوب امتحان مىدهند،
بعضى كه فاقد ايمان و ذخاير اخلاقى هستند فقر در آنان بيش و كم اثر بد مىگذارد، به گناه آلوده مىشوند، به پستى تن مىدهند و از بوتهى امتحان الهى سرافكنده بيرون مىآيند.
اولياى گرامى اسلام ضمن روايات بسيارى درباره ى #فقر، سخن گفته و خطرات ناشى از آن را برشمردهاند و در ضمن، وظايف مومنين و پيروان راستين اسلام را در مراحل مختلف ذكر نمودهاند
فقر درجات و مراتبى دارد و گاهى تهيدستى و فقر آنچنان افراد را در مضيقه و تنگناى مىگذارد كه تحمل را از دست مىدهند و از خداوند تمناى #مرگ مىكنند و پايان يافتن زندگى را براى خود فوز و سعادت مىدانند.
رسول اكرم (ص) فرمود كه خداوند به ابراهيم خليل وحى فرستاد: من تو را آفريدم و به آتش نمرود مبتلايت ساختم. اگر تو را به #فقر مبتلا نمايم و #صبر را از تو بگيرم چه خواهى كرد؟
ابراهيم عرض كرد:بار الها! فقر براى من از آتش نمرود شديدتر است.
خداوند فرمود: به عزت و جلالم قسم كه مخلوقى را در آسمان و زمين از فقر و تهيدستى شديدتر نيافريدهام.
نكتهاى كه در اين روايت شايان كمال دقت است، فقر بدون صبر است.
خداوند به ابراهيم فرمود: اگر به فقرت مبتلا كنم و صبر را از تو بگيرم چه خواهى كرد؟ ابراهيم عرض كرد: فقر از آتش نمرود سختتر است. اين عبارت به ما مىفهماند كه فقر بدون صبر تا چه حدى سنگين است و اين همان است كه خداوند به عزت و جلال خود قسم ياد كرده كه از فقر، شديدتر نيافريدهام.
#صبر به معناى حس خويشتندارى و تملك نفس است و اين خصلت حميده در زمينهى فقر و تهيدستى داراى مراتب و درجاتى است و عاليترين مرتبهى آن را خداوند در قرآن شريف براى فقراى اصحاب صفه، كه عددشان حدود چهارصد نفر بوده، بيان فرموده است.
للفقراء الذين احصروا فى سبيل الله لا يستطيعون ضربا فى الارض، يحسبهم الجاهل اغنياء من التعفف، تعرفهم بسيماهم، لا يسالون الناس الحافا و ما تنفقوا من خير فان الله به عليم.
#انفاق براى فقيرانى است كه در راه خدا و براى امر جهاد در محاصره و تنگناى قرار گرفتهاند، از ترس هجوم دشمن همواره در حال آمادگى به سر مىبرند و جايگاه خود را ترك نمىگويند، افرادى كه از وضع آنان ناآگاهاند به علت عفتى كه دارند تصور مىكنند اينان از گروه اغنيا و مالداراناند اما با ديدن چهرهى ايشان به وضعشان واقف مىشوى. از احدى درخواست كمك نمىنمايند و خداوند از انفاقهايى كه به آنان مىنماييد آگاه است.
صبر اين گروه در فقر به اندازهاى بود كه نه تنها تهيدستى خود را به زبان نمىآوردند بلكه در جامعه به گونهاى رفتار مىنمودند كه افراد بىاطلاع، آنان را غنى و متمكن مىپنداشتند. اينان در فقر و ناچيزى واجد عاليترين درجهى صبر و بردبارى بودند.
گروه ديگرى كه در فقر، صابر و بردبارند كسانى هستند كه مردم بىاطلاع، به آنان گمان ثروت نمىبرند ولى آنقدر خويشتندار و صابرند كه همانند گروه اول از فقر خود سخنى نمىگويند و تنگدستى خويش را بيان نمىنمايند زيرا مىدانند كه به زبان آوردن فقر، خود نوعى بىصبرى است، به علاوه، اظهار نمودن فقر مايهى ذلت و تحقير گوينده است.
رسول اكرم (ص) فرمود: كسى كه مصيبت و رنج درونى خود را به مردم بگويد خويشتن را رسوا نموده است.
على (ع) فرموده: كسى كه فقر خود را آشكار كند قدر و شخصيت خود را خوار نموده است.
گروه ديگرى كه در فقر صابر و متحملاند كسانى هستند كه با تمرين، واجد صفت بسيار پسنديدهى #قناعت شدهاند و به اين خلق عزتآفرين متخلق گرديدهاند، با حداقل زندگى مىسازند، از تنگدستى خود سخن نمىگويند، و از كسى تمناى كمك ندارند. اين بلندهمتان با زبان حال و زمزمهى درونى مىگويند:
به نان خشك قناعت كنيم و جامهى دلق
كه بار محنت خود به ز بار منت خلق
اولياى گرامى اسلام در سخنان خود #قناعت را «غنى» خواندهاند،
يعنى كسى كه واجد خصلت قناعت است از غناى روح و بىنيازى نفس برخوردار است و به مردم نيازى ندارد.
رسول اكرم (ص) فرموده است: قناعت گنجى است كه هرگز پايان نمىيابد.
امام صادق (ع) فرمود: كسى كه به رزق خدا قانع باشد او از غنىترين مردم است.
من عمل صالحا من ذكر او انثى و هو مومن فلنحيينه حياه طيبه.
هر مرد و زنى كه با ايمان است عمل خوب و صالح انجام دهد ما او را به حيات منزه و پاك زنده خواهيم نمود.
از على (ع) دربارهى #حيات_طيبه اى كه در اين آيه آمده است، سئوال شد. حضرت در پاسخ فرمود: آن حيات طيبه، #قناعت است.
و لا بِالخُضوعِ لِسُؤالِ غَيرِكَ إذَا افتَقَرتُ.
و مرا به تن دادن به خواهش از غير خودت به گاه نيازمندىام، آزمایش مكن.
خداوند متعال ما را هنگامی که در زندگی مشکل داریم #امتحان میکند که آیا برای حل مشکلمان #خضوع و ذلت در برابر غیر او را میپذیریم یا اینکه فقط سراغ او میرویم؟
اگر انسان برای حل مشکل خود، ذلت و خواری را پذیرفت، در امتحان شکست خورده است؛ اما اگر این ذلت را نپذیرفت، از این امتحان با موفقیت و سربلندی بیرون آمده است و در این صورت است که طبق روایات به درجهای از کمال توحید میرسد که یکی از آثار آن ضمانتِ اهل بهشت بودن است.
آیت الله #ری_شهری (متن و وصوت کامل " اینجا ")
دعای #بیستم #مکارم_اخلاق
#دعا_بیستم_12
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_خطبه_34
❇️ بخش دوم: اعتمادی به شما نیست
👈 ما أَنْتُمْ لِي بِثِقَةٍ سَجِيسَ اللَّيَالِي وَ مَا أَنْتُمْ بِرُكْنٍ يُمَالُ بِكُمْ وَ لَا زَوَافِرُ عِزٍّ يُفْتَقَرُ إِلَيْكُمْ. مَا أَنْتُمْ إِلَّا كَإِبِلٍ ضَلَّ رُعَاتُهَا فَكُلَّمَا جُمِعَتْ مِنْ جَانِبٍ انْتَشَرَتْ مِنْ آخَرَ. لَبِئْسَ لَعَمْرُ اللَّهِ سُعْرُ نَارِ الْحَرْبِ أَنْتُمْ، تُكَادُونَ وَ لَا تَكِيدُونَ وَ تُنْتَقَصُ أَطْرَافُكُمْ فَلَا تَمْتَعِضُونَ. لَا يُنَامُ عَنْكُمْ وَ أَنْتُمْ فِي غَفْلَةٍ سَاهُونَ. غُلِبَ وَ اللَّهِ الْمُتَخَاذِلُونَ وَ ايْمُ اللَّهِ إِنِّي لَأَظُنُّ بِكُمْ أَنْ لَوْ حَمِسَ الْوَغَى وَ اسْتَحَرَّ الْمَوْتُ قَدِ انْفَرَجْتُمْ عَنِ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ انْفِرَاجَ الرَّأْسِ.
👈 حضرت علی که درود خدا بر او باد در ادامه این خطبه فرمودند:
من ديگر هيچ گاه به شما اطمينان ندارم، و شما را پشتوانه خود نمى پندارم، شما ياران شرافتمندى نيستيد كه كسى به سوى شما دست دراز كند. به شتران بى ساربان مى مانيد كه هر گاه از يك طرف جمع آورى گرديد، از سوى ديگر پراكنده مى شويد.
2. علل عقب ماندگى مردم كوفه:
به خدا سوگند، شما بد وسيله اى براى افروختن آتش جنگ هستيد، شما را فريب مى دهند امّا فريب دادن نمى دانيد، سرزمين شما را پياپى مى گيرند و شما پروا نداريد، چشم دشمن براى حمله شما خواب ندارد ولى شما در غفلت به سر مى بريد.
بخدا سوگند، شكست براى كسانى است كه دست از يارى يكديگر مى كشند. سوگند بخدا، اگر جنگ سخت درگير شود و حرارت و سوزش مرگ شما را در برگيرد، از اطراف فرزند ابو طالب، همانند جدا شدن سر از تن، جدا و پراكنده مى شويد.
http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه
👌 شرح این خطبه ی نورانی را " اینجا " بخوانید: 👇
👈 #دشمن بيدار است و شما در #خواب!
* باز هم عوامل ضعف و شکست
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #آل_عمران
#آل_عمران_199
وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَبِ لَمَن يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَآ أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَمَآ أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ خَشِعِينَ لِلَّهِ لَا يَشْتَرُونَ بِاَيَتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلاً أُولَئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ
و همانا بعضى از اهل كتاب، كسانى هستند كه به خداوند و آنچه به شما نازل شده و آنچه به خودشان نازل شده، خاشعانه ایمان مى آورند. آیات الهى را به بهاى اندك معامله نمى كنند. آنها هستند كه برایشان نزد پروردگارشان پاداش است. همانا خداوند سریع الحساب است.
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_42
#دعای_چهل_دو_صحیفه_سجادیه
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) هنگام #ختم_قرآن :
«12» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْبُرْ بِالْقُرْآنِ خَلَّتَنَا مِنْ عَدَمِ الْإِمْلَاقِ وَ سُقْ إِلَيْنَا بِهِ رَغَدَ الْعَيْشِ وَ خِصْبَ سَعَةِ الْأَرْزَاقِ وَ جَنِّبْنَا بِهِ الضَّرَائِبَ الْمَذْمُومَةَ وَ مَدَانِيَ الْأَخْلَاقِ وَ اعْصِمْنَا بِهِ مِنْ هُوَّةِ الْكُفْرِ وَ دَوَاعِي النِّفَاقِ حَتَّى يَكُونَ لَنَا فِي الْقِيَامَةِ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ جِنَانِكَ قَائِداً وَ لَنَا فِي الدُّنْيَا عَنْ سُخْطِكَ وَ تَعَدِّي حُدُودِكَ ذَائِداً وَ لِمَا عِنْدَكَ بِتَحْلِيلِ حَلَالِهِ وَ تَحْرِيمِ حَرَامِهِ شَاهِداً]
خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و خلأ و شكاف تنگدستى و ندارى ما را به وسيله قرآن جبران فرما، و به سبب قرآن زندگى فراخ و گسترده و فراوانى #رزق ها را به سوى ما سوق ده، و ما را در سايه قرآن، از خصلتهاى ناپسند و پستىهاى اخلاقى دور كن، و به وسيله قرآن از سقوط در منجلاب كفر، و انگيزههاى نفاق حفظ فرما، تا قرآن در روز قيامت راهبر و راهنماى ما به سوى خشنوديت و بهشتهايت باشد، و در اين جهان از خشمت، و تجاوز از حدودت بازمان دارد، و براى ما در پيشگاهت، در حلال دانستن حلالش، و حرام دانستن حرامش شاهد و گواه باشد.
#چهل_دو #دعا_چهل_دو_12
#تاثیر_قرآن_رزق
🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_42
#دعای_چهل_دو_صحیفه_سجادیه
#دعا_چهل_دو_12
#تاثیر_قرآن_رزق 2
❇️ «حضرت موسى عليه السلام فقيرى را ديد كه از شدّت تهيدستى، برهنه روى ريگهاى بيابان خوابيده است. چون نزديك او رفت؛ فقير گفت: اى موسى! دعا كن تا خداوند متعال رزق اندكى به من بدهد، از بىتابى، جانم به لب رسيده است.
موسى عليه السلام براى او دعا كرد و از آنجا (براى مناجات به كور طور) رفت. چند روز بعد موسى عليه السلام از همان مسير باز مىگشت، ديد همان فقير را دستگير كردهاند و جمعيّتى بسيار دورش گرد آمده بودند. موسى عليه السلام از مردم پرسيد چه اتفاقى افتاده است؟ مردم گفتند: تا به حال پولى نداشته تازگى مالى به دست آورده و شراب نوشيده و نعره مىكشد، نفس كش مىطلبد و شخصى را كشته است. اكنون او را دستگير كردهاند تا به عنوان قصاص، اعدام كنند.
خداوند در قرآن مىفرمايد:
وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرّزْقَ لِعِبَادِهِلَبَغَوْاْ فِى الْأَرْضِ
و اگر خدا روزى را بر بندگانش وسعت دهد، در زمين سركشى و ستم كنند.
پس موسى به حكمت الهى اقرار كرد و از جسارت و خواهش خود طلب آمرزش و توبه نمود.» قرآن پيوند روشنى ميان مسائل معنوى و مادّى برقرار مىسازد و بازگشت به سوى خدا را مايه آبادانى و خرّمى و سرسبزى و گسترش نعمتها مىداند.
اين حقيقت در بسيارى از آيات قرآن به چشم مىخورد از جمله در سوره نوح از زبان اين پيامبر بزرگ كه در برابر دعوتش روى مىگرداندند؛ آمده است:
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا* يُرْسِلِ السَّمَآءَ عَلَيْكُم مّدْرَارًا* وَ يُمْدِدْكُم بِأَمْوَ لٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَل لَّكُمْ جَنتٍ وَ يَجْعَل لَّكُمْ أَنْهرًا
پس [به آنان] گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره بسيار آمرزنده است.* تا بر شما از آسمان باران پى در پى و با بركت فرستد،* و شما را با اموال و فرزندان يارى كند، و برايتان باغها و نهرها قرار دهد، استغفار كه در آيه فوق به عنوان كليد گشايش رزق و روزى مطرح مىشود از پيوندهاى عميق معنوى حق با گسترش امور مادّى انسان است كه در متن جامعه همچون تار و پود پارچه به هم مىآميزد و ريشه و ساقه را با گل و ميوه ارتباط مىدهد. كدام جامعه با آلودگى به گناه، خيانت، نفاق و دزدى و ستم و تنبلى و مانند آنها، مىتواند آباد و پربركت باشد.
كدام جامعه با از دست دادن روح تعاون و همكارى، مىتواند زمينهاى خرّم و سرسبز و وضع اقتصادى مرفّهى داشته باشد.
كدام جامعه مردمش با آلودگى به انواع هوسها و دامهاى شيطانى مىتواند نيرومند در برابر دشمنان ايستادگى كند.
آرى، هيچ مسأله قرآنى نيست مگر اينكه اثر مفيد و سازندهاى بر زندگى مادّى مردم دارد و هيچ اعتقاد و ايمان راسخى مؤثّر نيست مگر اينكه در ساختن يك جامعه آباد و آزاد و مستقلّ سهم به سزايى دارد.
اگر كتاب حق و دين به صورت يك سلسله آداب و تشريفات ظاهرى و خالى از محتوا در ميان انسانها درآيد، تأثيرى در گسترش نظام حقوقى و اقتصادى اجتماع نخواهد داشت و آدميان از ارزشها و بركات آسمانى محروم خواهند شد.
ممكن است ما بعضى از مراحل پيوند معنوى استغفار يا صدقه يا پرهيزكارى را با نزول بركات مادى و خوراك جسمى درست درك نكنيم ولى بدون شك آثار و فايدههاى آن را در صحنههايى از زندگى خويش احساس خواهيم نمود.
اگر درخواست زياده بر نياز شخصى در رشد و شكوفايى اقتصاد و يا در امور فرهنگى و علمى جامعه يا دستگيرى از ضعيفان و مستمندان تأثيرگذار باشد؛ مطلوب نيكو و پسنديده است. امّا توفيق يافتن براى هر كسى امكانپذير نيست؛ زيرا چه بسا تلاش فردى يا گروهى براى چنين خدماتى، انسان را از عبادت و رضايت خداوند دور مىسازد. پس همان اندكى كه هميشه از حلال و پاكى به دست مىآورد او را كفايت كند.
امام حسن عسگرى عليه السلام مىفرمايد:
لايَشْغَلْكَ رِزْقٌ مَضْمُونٌ عَنْ عَمَلٍ مَفْرُوضٍ.
مبادا سرگرم شدن تو به#رزق و #روزى ضمانت شده، تو را از كار واجبى باز دارد.
زيرا برخى از انسانها به خاطر نيّت خيرى كه دارند براى پايهگذارى سنتّى نيك يا صدقه جاريهاى بسيار كوشش مىكنند؛ امّا به اين نكته توجّه ندارند كه در اين ميان حقوق كسى ضايع شود و يا خود او بدهكار گردد و ديگران اسير آثار زيانبار زيادهخواهى آنها شوند؛ پس به گناهى نابخشودنى گرفتار آيند.
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج11، ص: 168
دعای #چهل_دو
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2