#حدیث
💢🌱لَقَدْ خَابَ مَنْ رَضِیَ دُونَکَ بَدَلاً».🌱
🌺امام حسین (ع) فرمود:
🌹 «هرکس به غیر تو دل ببندد، زیان کرده است».
بحار الانوار، ج ۹۵ ص ۲۱۶ ح۳
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
💠🔅💠🔅💠🔅💠🔅
آل عمران آیه ۱
سيماى سوره ى آل عمران
سوره آل عمران داراى دويست آيه است و آيات آن از يك نظام و هماهنگى خاصّى برخوردارند. اين سوره در مدينه نازل شد و نزول آن زمانى بود كه نداى دعوت اسلام درجهان آن روز بلند ودشمنان حساس وگوش به زنگ شده بودند.
چنانكه در تفسير الميزان آمده است، عدّه اى از مسيحيان منطقه ى نجرانِ، براى شنيدن سخنان پيامبر به مدينه آمدند كه هشتاد وچند آيه اوّل اين سوره براى توضيح معارف اسلام به آنان يكجا نازل گرديد و با ماجراى مباهله به انجام رسيد.
همچنين ماجراى جنگ احد و دعوت مسلمانان به صبر و پايدارى، در اين سوره مطرح شده است. نام اين سوره بر اساس آيات 33 و 35 آن مى باشد كه ماجراى تولّد مريم فرزند عِمران را بيان مى دارد. لذا مراد از آل عمران در اين سوره، حضرت مريم عليها السلام و حضرت عيسى عليه السلام مى باشند، گرچه نام پدر حضرت موسى نيز، عمران بوده است.
تفسير نور، ج 1، ص: 462
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده ى مهربان
الم
الف لام ميم.
نکته ها
در جلد اوّل تفسير نور، دربارهى آيهى «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» گفته شد كه آن از جايگاه خاصّى برخوردار و خود آيهاى مستقل است. گفتن آن در اوّل هر كار سفارش شده و تكرار آن درابتداى هر سوره، نشانهى اهميّت آن است. «بسم الله» مخصوص اسلام نيست و بعضى از پيامبران ديگر نيز اين آيه را با همين عبارت بكار بردهاند. اينكه «بِسْمِ اللَّهِ» با حرف «باء» شروع شده كه به معناى استمداد و كمكخواهى است، نشانهى آن است كه بدون خواست واراده او هيچكارى صورت نمىگيرد.
استعانت از خدا، يعنى كمك گرفتن از تمام صفات او. خداوند رحمن و رحيم است و چشم اميد ما به رحمت اوست، رحمتى گسترده و عمومى براى اين جهان و آن جهان. آرى! ديگران يا رحم ندارند و يا رحمشان محدود به افراد خاص و يا زمان و مكان خاصّى است و هدفشان از رحم كردن، بازگشت سود آن به خودشان است، نظير علفى كه به حيوان يا دانهاى كه به مرغ مىدهند تا از او بهرهمند شوند. رحمتى گسترده و ابدى براى همه بدون قصد بازگشت مخصوص خداوند است. پس از چنين خداى رحمن و رحيمى استمداد كنيم و بگوييم: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
چنانكه در سورهى بقره ذكر شد «الم» از حروف مقطعه است. شايد مشهورترين و بهترين
جلد 1 - صفحه 463
نظر درباره حروف مقطعه همين باشد كه بگوييم رمزى است ميان خدا و پيامبرش. امام صادق عليه السلام فرمودند: «الم» در اوّل سوره آلعمران، رمز اين جمله است: «انا الله المجيد» يعنى منم خداى مجيد. «1» و يا اعلام اين موضوع باشد كه قرآن، كلام الهى نيز از همين حروف الفبا تأليف يافته، ولى با اين حال معجزه است. اگر شما هم مىتوانيد از همين حروف، كتابى همچون قرآن بياوريد. همانگونه كه قدرت الهى از خاك، انسان مىآفريند ولى بشر از خاك، سفال و آجر و كوزه مىسازد. اين تفاوت قدرت الهى با قدرت بشرى است.
حروف مقطّعه «الم» در ابتداى شش سوره بقره، آلعمران، عنكبوت، روم، لقمان و سجده آمده است.
💠🔅💠🔅💠🔅💠🔅
#تفسیر_قرآن
#سوره_آل_عمران_آیه_یک
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻
آل عمران ــ آیه ۲
اللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ
خدای یكتا كه جز او هیچ معبودی نیست، زنده و قائم به ذات [و مدبّر و برپا دارنده ونگه دارنده همه مخلوقات] است.
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻
#تفسیر_قرآن
#سوره_آل_عمران_آیه_دو
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻
🔰(آيه ٢) -در اين آيه مىفرمايد: «خداوند تنها معبود يگانۀ يكتاى جاويدان و پايدار است كه همه چيز به وجود او بستگى دارد» (اللّهُ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ) . «شرح و تفسير اين آيه در سورۀ بقره آيۀ ٢٥٥ گذشت» که باز در پست بعدی آورده شده است.
👇👇👇
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻
#تفسیر_قرآن
#تفسیر_سوره_آل_عمران_آیه_دو
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫
🌸تفسير:
ابتدا از ذات اقدس الهى و مسألۀ توحيد و اسماء حسنى و صفات او شروع مىكند مىفرمايد: «خداوند هيچ معبودى جز او نيست» (اللّهُ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ) . «اللّهُ» نام مخصوص خداوند و به معنى ذاتى است كه جامع همۀ صفات كمال و جلال و جمال است.
🔰 سپس مىافزايد: «خداوندى كه زنده و قائم به ذات خويش است و موجودات ديگر عالم، قائم به او هستند» (الْحَيُّ الْقَيُّومُ) . بديهى است كه حيات در خداوند حيات حقيقى است چرا كه حياتش عين ذات و مجموعۀ علم و قدرت اوست نه همچون موجودات زنده در عالم خلقت كه حيات آنها عارضى است. لذا پس از مدتى مىميرند! امّا در خداوند چنين نيست. چنانكه در آيۀ ٥٨ سورۀ فرقان مىخوانيم: «توكّل بر ذات زندهاى كن كه هرگز نمىمیرد.
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫
#تفسیر_قرآن
#تفسیر_سوره_آل_عمران_آیه_دو
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
#جرعه_ای_از_نهج_البلاغه
#حکمت_های_نهج_البلاغه
حکمت167
الاِْعْجَابُ یَمْنَعُ الاِزْدِیَادَ.
امام(علیه السلام) فرمود: خودپسندى مانع (بزرگ) ترقى است.
شرح و تفسیر
مانع بزرگ ترقى
امام(علیه السلام) در این گفتار حکیمانه اشاره به یکى از مهم ترین آثار سوء اعجاب به نفس کرده مى فرماید: «خودپسندى مانع (بزرگ) ترقى است»; (الاِْعْجَابُ یَمْنَعُ الاِزْدِیَادَ).
ریشه خودپسندى حب ذات افراطى است. آن گونه که انسان نقطه هاى مثبت خود را بزرگ تر از آنچه هست مى بیند و نقطه هاى ضعف را هیچ گاه نمى بیند و یا کمتر از آنچه هست مى بیند و در واقع خودپسندى و اعجاب به نفس یکى از حجاب ها و موانع شناخت و معرفت است.
نخستین اثر آن این است که انسان را از پیشرفت و تکامل باز مى دارد، زیرا انسان تا زمانى که خود را ناقص مى بیند، براى پیشرفت تلاش مى کند. آن روز که خود را کامل دانست متوقف مى شود.
در حکمت ۳۸ و همچنین ۱۵۰ نیز اشاره اى به آثار سوء این رذیله اخلاقى شده بود تا آنجا که امام(علیه السلام) در حکمت ۳۸ فرمود: «وَأَوْحَشُ الْوَحْشَهِ الْعُجْبُ; بدترین تنهایى خودبینى است».
اثر سوء دیگر همان است که در بالا اشاره شد: افراد خودپسند دوستان خود را از دست مى دهند و در زندگى تنها و منزوى مى شوند، زیرا لازمه خودپسندى خودبرتربینى و فخرفروشى است و این چیزى است که مردم آن را تحمل نمى کنند.
در روایات اسلامى اشارات گسترده اى به آثار سوء عُجب شده است; در حدیثى امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: «إنَّ اللهَ عَلِمَ أنَّ الذَّنْبَ خَیْرٌ لِلْمُؤمِنِ مِنَ الْعُجْبِ وَلَوْلا ذلِکَ ما ابْتُلِىَ مُؤْمِنٌ بِذَنْب أبداً; خدا مى داند که (حتى) گناه براى مؤمن از عُجب بهتر است (زیرا گناه، او را به نقایص خود آشنا مى سازد و به درگاه خدا مى رود، توبه مى کند و راه تکامل را مى پوید) و اگر چنین نبود هیچ گاه مؤمن به گناهى آلوده نمى شد».
در حدیث دیگرى از همان امام(علیه السلام) مى خوانیم: «مَنْ دَخَلَهُ الْعُجْبُ هَلَکَ; کسى که گرفتار خودپسندى شود هلاک مى شود».
از دیگر آثار سوء عُجب و خودپسندى این است که گاه اعمال زشت خود را نیک و صفات رذیله خویش را حسنه مى پندارد و این بلاى بزرگى براى او مى شود; نه به اصلاح خویشتن مى پردازد و نه از گناهان خود توبه مى کند.
باز در حدیث دیگرى از آن حضرت آمده است: «الرَّجُلُ یَعْمَلُ الْعَمَلَ وَهُوَ خائِفٌ مُشْفِقٌ ثُمَّ یَعْمَلُ شَیْئاً مِنَ الْبِرِّ فَیَدْخُلُهُ شِبْهُ الْعُجْبِ بِهِ فَقالَ هُوَ فى حالِهِ الاُْولى وَهُوَ خائِفٌ أحْسَنُ حالاً مِنْهُ فى حالِ عُجْبِهِ; انسان گاهى عملى انجام مى دهد و از آن بیمناک و ترسان است (چون مى داند یا احتمال مى دهد کار خلافى بوده) سپس کار نیکى انجام مى دهد و عُجب پیدا مى کند.
امام(علیه السلام) فرمود: این شخص در حالت اول که خائف است حالش بهتر از حالت دوم است که اعجاب به نفس دارد».
در ذیل حکمت ۴۶ نیز احادیثى در این باره آورده ایم. نقطه مقابل عُجب خودکم بینى و تواضع و فروتنى است که سبب مى شود انسان در صدد اصلاح خویش و رفع نقائص از وجود خود برآید و به یقین خداوند به چنین بندگانى نیز کمک خواهد کرد.
سعدى در این زمینه مثال زیبا و پرمعنایى زده است: یکى قطره باران ز ابرى چکید * خجل شد چو پهناى دریا بدید که جائى که دریاست من کیستم * گر او هست حقا که من نیستم چو خود را به چشم حقارت بدید * صدف در کنارش به جان پرورید سپهرش به جایى رسانید کار * که شد نامور لؤلؤ شاهوار بلندى از آن یافت کو پست شد *** دَرِ نیستى کوفت تا هست شد.
این سخن را با سخنى از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) خاتمه مى دهیم: یکى از وصایاى آن حضرت به على(علیه السلام) این بود: «یا عَلِیُّ ثَلاثٌ مُهْلِکاتٌ شُحٌّ مُطاعٌ وَهوىً مُتَّبَعٌ وَإعْجابُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ; سه چیز است که انسان را هلاک مى کند بخلى که انسان از آن پیروى کند و هواى نفس که شخص در برابر آن تسلیم گردد و اعجاب به نفس».
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
#حدیث
💠 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:
يا فَاطِمَةُ! أَبْشِرِي فَلَكِ عِنْدَ اَللَّهِ مَقَامٌ مَحْمُودٌ تَشْفَعِينَ فِيهِ لِمُحِبِّيكِ وَ شِيعَتِكِ فَتُشَفَّعِينَ
ای فاطمه! بشارت باد که در پیشگاه خداوند جایگاه شایسته ای داری(که در آن جایگاه) برای دوستدارانت و شیعیانت شفاعت می کنی و شفاعتت پذیرفته می شود
بحارالأنوار جلد۲۹ صفحه۳۴۶
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
امام على عليه السلام:
زَوالُ النِّعَمِ بِمَنعِ حُقوقِ اللّهِ مِنها، وَالتَّقصيرِ في شُكرِها
اگر حقوق خدا در نعمت ها ادا نشود و در شكرگزارى شان كوتاهى گردد، آن نعمت ها ستانده مى شوند
غررالحكم حدیث5475
#حدیث
#مسائل_حقوقی
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
#حدیث✨
امام حسین علیه السلام:
ألا ترون أن الحق لا یعمل به وَ أن الباطل لا یتناهی عنه لیرغب المؤمن فی لقاء الله محقا.
آیا نمی بینید که به حق رفتار نمی شود و کسی از باطل نهی نمی کند، پس بخواهد مؤمن دیدار خدا را ، در حالی که بر حق باشد.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۶
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
💠 #حدیث|
امام صادق عليه السلام:
🔺 إيّاكُم وَالكَسَلَ، إنَّ رَبَّكُم رَحيمٌ يَشكُرُ القَليلَ، إنَّ الرَّجُلَ لَيُصَلِّي الرَّكعَتَينِ تَطَوُّعاً يُريدُ بِهِما وَجهَ اللَّهِ، فَيُدخِلُهُ اللَّهُ بِهِمَا الجَنَّةَ..
🔻 مبادا سستى كنيد! همانا پروردگار شما مهربان است و عمل اندك را هم ارج مى نهد . انسان، گاه دو ركعت نماز مستحبّى براى خدا مى خواند و خداوند، او را به خاطر آن به بهشت مى برد..
📚 المحاسن، ج 1، ص 393.
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫
آل عمران ــ آیه ۳
نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ
این كتاب را تدریجاً به حقّ بر تو نازل كرد كه تصدیق كننده كتابهای پیش از خود است؛ و تورات و انجیل را .
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫
#تفسیر_قرآن
#سوره_آل_عمران_آیه_سه
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫
🔰(آيه ٣) -در اين آيه خطاب به پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» مىفرمايد: خداوندى كه پاينده و قيّوم است «قرآن را بر تو فرستاد كه با نشانههاى كتب آسمانى پيشين كاملاً تطبيق مىكند، همان خدايى كه تورات و انجيل را پيش از قرآن براى راهنمايى و هدايت بشر نازل كرد» (نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ أَنْزَلَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ مِنْ قَبْلُ هُدىً لِلنّاسِ) .
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫
#تفسیر_قرآن
#تفسیر_سوره_آل_عمران_آیه_سه
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻
آل عمران ــ آیه ۴
مِنْ قَبْلُ هُدًى لِلنَّاسِ وَأَنْزَلَ الْفُرْقَانَ ۗ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ
پیش از این برای هدایت مردم فرستاد، و فرقان را [كه مایه جدایی حقّ از باطل است] نازل كرد. مسلّماً كسانی كه به آیات خدا كافر شدند، برای آنان [به كیفرِ كفرشان] عذابی سخت است؛ وخدا توانای شكستناپذیر و صاحب انتقام است.
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫
#تفسیر_قرآن
#سوره_آل_عمران_آیه_چهار
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫
🔰(آيه ٤) -سپس مىافزايد: «همچنين قرآن را كه حقّ را از باطل جدا مىسازد نازل كرد» (وَ أَنْزَلَ الْفُرْقانَ) .
🔰سپس مىافزايد: بعد از اتمام حجّت و نزول آيات از سوى خداوند و گواهى فطرت و عقل بر صدق دعوت پيامبران، راهى جز مجازات نيست، و لذا در آيۀ مورد بحث به دنبال بحثى كه در بارۀ حقّانيّت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» و قرآن مجيد گذشت مىفرمايد: «كسانى كه به آيات خدا كافر شدند كيفر شديدى دارند» (إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ اللّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ) .
🔰و براى روشن ساختن اين كه، توانايى خداوند بر تحقّق بخشيدن تهديداتش جاى ترديد نيست، مىافزايد: «خداوند توانا و صاحب انتقام است» (وَ اللّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقامٍ) .
🌻💫🌻💫🌻💫🌻💫🌻
#تفسیر_قرآن
#تفسیر_سوره_آل_عمران_آیه_چهار
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
#جرعه_ای_از_نهج_البلاغه
#حکمت_های_نهج_البلاغه
حکمت168
الاَْمْرُ قَرِیبٌ وَالاِْصْطِحَابُ قَلِیلٌ.
امام(علیه السلام) فرمود: فرمان مرگ نزدیک است و مدت همراهى با دنیا کوتاه.
شرح و تفسیر
نزدیکى فرمان مرگ
امام(علیه السلام) در این کلام کوتاه و حکیمانه خود اشاره به کوتاهى عمر انسان در دنیا کرده مى فرماید: «فرمان مرگ نزدیک است و مدّت همراهى (با مردم و مواهب دنیا) کوتاه»; (الاَْمْرُ قَرِیبٌ وَالاِصْطِحَابُ قَلِیلٌ).
واژه «امر» اشاره به پایان زندگى و فرا رسیدن مرگ است، همان گونه در آیه ۱۴ سوره «حدید» آمده است: «(وَغَرَّتْکُمُ الاَْمَانِىُّ حَتَّى جَآءَ أَمْرُ اللهِ); و آرزوهاى دورودراز شما را فریب داد تا فرمان خدا رسید».
«اصطحاب» به معناى همراه و همنشین بودن با مردم دنیا یا با مواهب و نعمت هاى حیات است. این حقیقتى است که همگان آن را مى دانیم و آثار آن را همه روز با چشم مشاهده مى کنیم; هر روز پیکر بى جان بعضى از دوستان یا غیر دوستان را مى بینیم که بر دوش دیگران به سوى آرامگاهشان حمل مى شود. جاى خالى بسیارى از دوستان و بستگان و عزیزان در میان ما نمایان است. قبور آنها در دسترس ماست: غالباً به زیارت قبورشان مى رویم و از همه برتر در صفحات تاریخ یاد نام آورانى را ملاحظه مى کنیم که در عصر خود چه قدرت و زندگى پرغوغایى داشتند; ولى به سرعت همه پایان گرفت و چیزى جز استخوان هاى پوسیده آنها در زیر خاک و قصرهاى ویران شده شان باقى نمانده است.
با این وصف غالباً گرفتار غفلتیم، به پایان زندگى خود نمى اندیشیم، توشه اى مناسب براى سفر پر خوف و خطر آخرت فراهم نمى سازیم.
به فرموده امام(علیه السلام)در حکمت ۱۲۲ «گویى فرمان مرگ بر غیر ما نوشته شده و گویى این مردگانى را که با چشم مى بینیم مسافرانى هستند که به زودى به سوى ما باز مى گردند»; (کَأَنَّ الْمَوْتَ فِیهَا عَلَى غَیْرِنَا کُتِبَ… وَ کَأَنَّ الَّذِی نَرَى مِنَ الاَْمْوَاتِ سَفْرٌ عَمَّا قَلِیل إِلَیْنَا رَاجِعُونَ).
به همین دلیل در روایتى که مرحوم کلینى آن را در کتاب کافى از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله)در ضمن خطبه اى نقل کرده مى خوانیم: «سُئِلَ أَىُّ الْمُؤْمِنینَ أکْیَسٌ; از آن حضرت پرسیدند: کدام یک از مؤمنان باهوش ترند؟» فقال: «أکْثَرُهُمْ ذِکْراً لِلْمَوْتِ وَأشَدُّهُمْ لَهُ اسْتِعْداداً; کسى که بیش از همه به یاد مرگ باشد و کسى که از همه آماده تر براى آن شود».
در حدیث دیگرى در همان کتاب شریف از امام على بن الحسین(علیهما السلام) آمده است که مى فرمود: «عَجَبٌ کُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أنْکَرَ الْمَوْتَ وَهُوَ یَرى مَنْ یَمُوتُ کُلَّ یَوْم وَلَیْلَه وَالْعَجَبُ کُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أنْکَرَ النَّشْأَهَ الاُْخْرى وَهُوَ یَرَى النَّشْأَهَ الاُْولى; بسیار تعجب است از کسانى که مرگ را (عملاً) انکار مى کنند در حالى که هر روز و شب، مردگان را مى بینند همچنین بسیار تعجب است از کسانى که جهان آخرت را انکار مى کنند در حالى جهان دنیا را مى بینند (که نشانه هاى آخرت در آن بسیار است)».
شاعر مى گوید: فلک اى دوست! ز بس بى حد و بى مَر گردد * بد و نیک و غم و شادى همه آخر گردد ز قفاى من و تو گِرد جهان را بسیار * دى و اسفند مه و بهمن و آذر گردد ماه چون شب شود از جاى به جایى حیران * پى کیخسرو و دارا و سکندر گردد این سبک خنگ بى آسایشِ بى پا تازد * وین گران کشتى بى رهبر و لنگر گردد روز بگذشته خیال است که از نو آید * فرصت رفته محال است که از سر گردد کشتزار دل تو کوش که تا سبز شود * پیش از آن کین رخ گلنار معصفر گردد زندگى جز نَفَسى نیست غنیمت شمرش * نیست آمد که همراه نفس برگردد چرخ بر گرد تو دانى که چه سان مى گردد؟ *
همچو شهباز که بر گِرد کبوتر گردد اندر این نیمه ره، این دیو تو را آخر کار * سر بپیچاند و خود بر ره دیگر گردد خوش مکن دل که نگشته است نسیمت اى شمع * بس نسیم فرح انگیز که صرصر گردد
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
#جرعه_ای_از_نهج_البلاغه
#حکمت_های_نهج_البلاغه
حکمت168
الاَْمْرُ قَرِیبٌ وَالاِْصْطِحَابُ قَلِیلٌ.
امام(علیه السلام) فرمود: فرمان مرگ نزدیک است و مدت همراهى با دنیا کوتاه.
شرح و تفسیر
نزدیکى فرمان مرگ
امام(علیه السلام) در این کلام کوتاه و حکیمانه خود اشاره به کوتاهى عمر انسان در دنیا کرده مى فرماید: «فرمان مرگ نزدیک است و مدّت همراهى (با مردم و مواهب دنیا) کوتاه»; (الاَْمْرُ قَرِیبٌ وَالاِصْطِحَابُ قَلِیلٌ).
واژه «امر» اشاره به پایان زندگى و فرا رسیدن مرگ است، همان گونه در آیه ۱۴ سوره «حدید» آمده است: «(وَغَرَّتْکُمُ الاَْمَانِىُّ حَتَّى جَآءَ أَمْرُ اللهِ); و آرزوهاى دورودراز شما را فریب داد تا فرمان خدا رسید».
«اصطحاب» به معناى همراه و همنشین بودن با مردم دنیا یا با مواهب و نعمت هاى حیات است. این حقیقتى است که همگان آن را مى دانیم و آثار آن را همه روز با چشم مشاهده مى کنیم; هر روز پیکر بى جان بعضى از دوستان یا غیر دوستان را مى بینیم که بر دوش دیگران به سوى آرامگاهشان حمل مى شود. جاى خالى بسیارى از دوستان و بستگان و عزیزان در میان ما نمایان است. قبور آنها در دسترس ماست: غالباً به زیارت قبورشان مى رویم و از همه برتر در صفحات تاریخ یاد نام آورانى را ملاحظه مى کنیم که در عصر خود چه قدرت و زندگى پرغوغایى داشتند; ولى به سرعت همه پایان گرفت و چیزى جز استخوان هاى پوسیده آنها در زیر خاک و قصرهاى ویران شده شان باقى نمانده است.
با این وصف غالباً گرفتار غفلتیم، به پایان زندگى خود نمى اندیشیم، توشه اى مناسب براى سفر پر خوف و خطر آخرت فراهم نمى سازیم.
به فرموده امام(علیه السلام)در حکمت ۱۲۲ «گویى فرمان مرگ بر غیر ما نوشته شده و گویى این مردگانى را که با چشم مى بینیم مسافرانى هستند که به زودى به سوى ما باز مى گردند»; (کَأَنَّ الْمَوْتَ فِیهَا عَلَى غَیْرِنَا کُتِبَ… وَ کَأَنَّ الَّذِی نَرَى مِنَ الاَْمْوَاتِ سَفْرٌ عَمَّا قَلِیل إِلَیْنَا رَاجِعُونَ).
به همین دلیل در روایتى که مرحوم کلینى آن را در کتاب کافى از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله)در ضمن خطبه اى نقل کرده مى خوانیم: «سُئِلَ أَىُّ الْمُؤْمِنینَ أکْیَسٌ; از آن حضرت پرسیدند: کدام یک از مؤمنان باهوش ترند؟» فقال: «أکْثَرُهُمْ ذِکْراً لِلْمَوْتِ وَأشَدُّهُمْ لَهُ اسْتِعْداداً; کسى که بیش از همه به یاد مرگ باشد و کسى که از همه آماده تر براى آن شود».
در حدیث دیگرى در همان کتاب شریف از امام على بن الحسین(علیهما السلام) آمده است که مى فرمود: «عَجَبٌ کُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أنْکَرَ الْمَوْتَ وَهُوَ یَرى مَنْ یَمُوتُ کُلَّ یَوْم وَلَیْلَه وَالْعَجَبُ کُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أنْکَرَ النَّشْأَهَ الاُْخْرى وَهُوَ یَرَى النَّشْأَهَ الاُْولى; بسیار تعجب است از کسانى که مرگ را (عملاً) انکار مى کنند در حالى که هر روز و شب، مردگان را مى بینند همچنین بسیار تعجب است از کسانى که جهان آخرت را انکار مى کنند در حالى جهان دنیا را مى بینند (که نشانه هاى آخرت در آن بسیار است)».
شاعر مى گوید: فلک اى دوست! ز بس بى حد و بى مَر گردد * بد و نیک و غم و شادى همه آخر گردد ز قفاى من و تو گِرد جهان را بسیار * دى و اسفند مه و بهمن و آذر گردد ماه چون شب شود از جاى به جایى حیران * پى کیخسرو و دارا و سکندر گردد این سبک خنگ بى آسایشِ بى پا تازد * وین گران کشتى بى رهبر و لنگر گردد روز بگذشته خیال است که از نو آید * فرصت رفته محال است که از سر گردد کشتزار دل تو کوش که تا سبز شود * پیش از آن کین رخ گلنار معصفر گردد زندگى جز نَفَسى نیست غنیمت شمرش * نیست آمد که همراه نفس برگردد چرخ بر گرد تو دانى که چه سان مى گردد؟ *
همچو شهباز که بر گِرد کبوتر گردد اندر این نیمه ره، این دیو تو را آخر کار * سر بپیچاند و خود بر ره دیگر گردد خوش مکن دل که نگشته است نسیمت اى شمع * بس نسیم فرح انگیز که صرصر گردد
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
💠 #حدیث|
امام على عليه السلام:
🔺 ما أقبَحَ بالإنسانِ أن يكونَ ذا وَجهَينِ!
🔻 چه زشت است براى انسان كه دو رو باشد!
📚 غررالحكم، ح 9663.
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج
#حدیث
#خوشبخت
امام صادق علیه السلام:
خوشبخت، كسى است كه براى نفس خود خلوت و فراغتى يابد و به كار اصلاح آن پردازد.
السَّعيدُ مَن وَجَدَ في نفسِهِ خَلوَةً يَشغَلُ بها
🕋🕋🕋🕋🕋
➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
@saleheinmaryam313114🌺
➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰
اللّھمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرج