eitaa logo
صالحی - ارتباط کاربران
1.3هزار دنبال‌کننده
751 عکس
256 ویدیو
273 فایل
﷽ 💫 طلبه ای ساده دروس خارج حوزه قم لیسانس نرم افزار ارشد مهندسیIT دکتری عرفان اسلامی ✅اینجا نشر پژوهشها و پرسش وپاسخهای کاربران 📌خصوصی @mSalehi ✅ کانال تدریس: 1. @Shia_erfan 2. @Nezam_Andishe ✅ کانال اصلی بنده @Salehy 📲نرم‌افزارهای مفید @SalehiApps
مشاهده در ایتا
دانلود
اساساً مبنا در شناخت ذکرخاص از ذکر عام، در میان بزرگان اخلاق و عرفان متفاوت است. بر تمام مبانی ذکر رکن سلوک است: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللّهَ ذِكْراً كَثِيراً» (احزاب ٤١) مبنای اول: در برخی مبانی، ذکر عام اذکاری است که اذن عام دارد برای تمام سالکین، و ذکر عام هم با عدد خاص و روز خاص تبدیل به ذکر خاص نمیشود. و ذکر خاص هم وقتی خاص میشود که با اذنِ خاصِ استادی صاحب ولایت به سالک داده شود، و هم در عدد ذکر و هم در عدد روزهایش منوط به دستور استاد است. مبنای دوم: در مبنایی دیگر، ذکر عام ذکری است که ولو با عدد خاص باشد (که عدد خاصیت خود ذکر است، و ناظر به انتخاب و اختیار استاد یا شاگرد نیست)، اما عام است وقتی که تعداد روز خاص انجامش (مثل یک اربعین یا دو اربعین یا تعداد روز خاص) نداشته باشد، و ذکر خاص ذکری است که انتخابش بدست استاد صاحب ولایت بر اساس حال سالک باشد و به تعداد روز خاص مراقبه اش باشد که هرمقدار برای ادامه اش نیاز به دستور استاد دارد. البته در این مبنا برخی در انتخاب ذکر، برای کشف ذکر مخصوص هر فرد برای دادنِ مراقبه آن، علاوه بر کشف با هیمنه روحی استاد باطن‌بین، یک روش‌های علمی را هم در علم الاسماء دارای اثر میدانند که با یادگیری روش‌ها مطابق قواعد علمی، برخی اذکار خاص مناسب هر فرد کشف میشود. (العلم امام العمل).
مبنای سوم: در این مبنا اساسا بحث ذکر خاص و ذکر عام، ناظر به فضای لفظی و حتی معنایِ مدلول لفظی اذکار نیست. بلکه ناظر به مراتبِ «حال سالک» است. این حال سالک است که معلوم میکند که هر ذکر لفظی که دارد در چه مرتبه ای استقرار می یابد. اگر سالک در فضای نفس اماره باشد، هر ذکری که وی را از حال غفلت خارج کند «ذکر عام» است که موجب ایجاد توجه به خدا و خروج از غفلت برایش بشود (ولو فقط توجه به ساحت لفظی و معنای ذهنی ذکر داشته باشد. و این مرتبه منتهی به علم الیقین است). اما اگر سالک در فضای نفس لوامه باشد، وقتی که از مرتبه ی ذکر لفظی و ذهنی و عقلی به مرتبه «ذکر قلبی» منتقل شد و حال و هوای قلبی اش هم منقلب در «حالِ منطوی در روحانیتِ ذکر» شد، هر ذکری که باشد «ذکر خاص» محسوب میشود که در قلبِ او نشسته است (و این مرتبه منتهی به عین الیقین است). و نهایتا وقتی که سالک در فضای نفس مطمئنه باشد و با درک فنا به شهودِ مذکور در ورای هر ذکری رسیده باشد، هر ذکری که داشته باشد «ذکر اخص» است و با فنای ذاکر و بقای مذکور، اتحاد ذکر و ذاکر و مذکور محقق شده، و ذاکر عین تحقق ذکر میشود (و این مرتبه منتهی به حق الیقین است). بر اساس مبنای سوم که بنظر دقیقترین نظر است، اساساً تلقی عمومی از اصطلاح عرفا در «ذکر خاص» اشتباه است. آنچه که از «ذکر خاص» مقصود عرفاست، بمانند اصطلاح «عالَم خاص»، عمدتا مربوط به احوال نفس و اطوار قلبی و مرتبه ی توجه ذاکر به مذکور است، که مراتب ذکر لسانی و ذکر قلبی و ذکر حقیقی، ناظر به عالم وجودی درونی سالک در توجهاتش محقق میشود، نه ناظر به عوامل بیرونی و مفاهیم و الفاظ اعتباری و مدلول لفظی. در این مبنا، کار استاد صاحب نفس و دارای مقام ولایت خاص، تصرف در احوال سالک با دستورات مناسبش و انتقال او با دستورات از هر مرحله به مراحل بعدی است. در مراتب این اذکار: - حقیقت ذکر آنست که ذاکر نفسش را در حال ذکر فراموش کرده و فقط مذکور مورد توجهش باشد: «لَنْ تَذْكُرَهُ حَقِيقَةَ الذِّكْرِ حَتَّى تَنْسَى نَفْسَكَ فِي ذِكْرِك‏» (غرر الحکم). - ذکر لسانی در معرض ریا (اینکه ذکر گفتنت را ببینی) : رُؤْيَتُكَ ذِكْرَكَ لَهُ تُورِثُكَ الرِّيَاءَ وَ الْعُجْبَ وَ السَّفَهَ وَ الْغِلْظَةَ فِي خَلْقِهِ وَ اسْتِكْثَارَ الطَّاعَةِ وَ نِسْيَانَ فَضْلِهِ وَ كَرَمِهِ وَ لَا تَزْدَادُ بِذَلِكَ مِنَ اللَّهِ تَعَالَى إِلَّا بُعْداً وَ لَا تَسْتَجْلِبُ بِهِ عَلَى معنى [مُضِيِ‏] الْأَيَّامِ إِلَّا وَحْشَةً - کمال ذکر در دو مرتبه ذکر قلبی و ذکر حقیقی: وَ الذِّكْرُ ذِكْرَانِ ذِكْرٌ خَالِصٌ بِمُوَافَقَةِ الْقَلْبِ وَ ذِكْرٌ صَارِفٌ لَكَ بِنَفْيِ ذِكْرِ غَيْرِهِ كَمَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَنَا لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِك‏ (مصباح الشریعه)
🔸علامه طباطبایی قائلند که اسماء الله توقیفی نیست. فلذا دستورالعمل ایشان در همین دستورالعملی که به شاگردانشان دادند که ذکر اسماء «یا طَیهور و یا طَیهار» را دارد (بمانند «دَیهور و دَیهار») مجاز است. بیان استدلالی علامه در توقیفی نبودن اسماءالله 👇 🔻المیزان ، ج 8 ص 357 الی 359 : 💫 عدد الأسماء الحسنى: لا دليل في الآيات الكريمة على تعين عدد للأسماء الحسنى تتعين به بل ظاهر قوله: «اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏»: طه: 8، و قوله «وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها»: الأعراف: 180، و قوله: «لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ يُسَبِّحُ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»: الحشر: 24، و أمثالها من الآيات أن كل اسم في الوجود هو أحسن الأسماء في معناها فهو له تعالى فلا تتحدد أسماؤه الحسنى بمحدد. 💫 هل أسماء الله توقيفية؟ تبين مما تقدم أن لا دليل على توقيفية أسماء الله تعالى من كلامه بل الأمر بالعكس، و الذي استدل به على التوقيف من قوله: «وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها وَ ذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمائِهِ» الآية مبني على كون اللام‏ للعهد، و أن يكون المراد بالإلحاد التعدي إلى غير ما ورد من أسمائه من طريق السمع، و كلا الأمرين مورد نظر لما مر بيانه. 🔸 🔻الرسائل التوحيدية، ص: 48 و 49 : 💫 المبحث السادس‏ : قد شاع في الألسن أن أسماء الله تعالى توقيفية و قد أرسلوه إرسال المسلمات و ليس المراد بالاسم هاهنا حقيقته و هو الذات المأخوذ بوصف ما لعدم رجوعه حينئذ إلى معنى محصل بل المراد به الاسم اللفظي و هو اسم الاسم حقيقة و حينئذ فالمراد من التوقيف أما التوقيف على الرخصة الشرعية الكلية أو الشخصية فيمكن توجيه القاعدة بوجهين: أحدهما أن معاني الألفاظ على المتداول المفهوم عندنا حيث لم تخل عن جهات النقص و الإعدام و إن كانت مختلفة من هذه الجهات أيضا و ذلك مثل الإغواء و المكر و الحيلة و الإضلال و مثل الكبير و الجسيم و نحوهما و نحن لا تفي عقولنا بإدراك ما هو اللائق بحضرته المقدسة و تشخيصه و تمييزه عمّا لا يليق احتيج إلى ورود رخصة ما في الإيقاع و الإطلاق و لضعف العقول عن الشرح و التفصيل في كل مورد مورد احتيج إلى ورود كل اسم أريد اطلاقه بنحو الاسمية عليه تعالى. و الثاني أن الأمر كذلك، لكن مجرد ضرب القاعدة بقوله تعالى: وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها وَ ذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي‏ أَسْمائِهِ الآية يكفي في مقام التعليم و أن نحذر عن إطلاق ما لا يليق بساحته المقدسة بحسب المعاني المفهومة من الألفاظ الدائرة في لغاتنا هذه. و هذان وجهان مختلفان بحسب النتيجة فعلى الأول لا يجوز إطلاق الاسم ما لم يرد شرعا و إن علمنا خلوّه عن جهات النقص و الإعدام. و على الثاني يجوز ذلك سواء ورد بالخصوص شرعا أم لا. و الظاهر أن مراد أكثر المتمسكين بهذه القاعدة هو المعنى الأول و هو عليل ، 💫لقوله تعالى: وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ و قوله تعالى: اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ و قوله تعالى: قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ أَيًّا ما تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ و غير ذلك من الآيات التي يأبى سياقها عن الحمل على العهد الذهني بل ظاهرها لام الجنس و قد حل بالجمع فتفيد الاستغراق و ان كل اسم أحسن فله تعالى و قد مرّ تقريبه في الفصول السابقة ...
بسم الله 💠 ۲٧ نکته ی معرفتی در ارتباط شب قدر و روزقیامت و حضرت زهرا (سلام الله علیها)، از علامه حسن زاده آملی (حفظه الله) : 🔸از کتاب«آغاز و انجام»، فصل دوم، ص۱۰و۱۱، در اشاره به مبدأ و معاد، و آمدن از فطرت اولي، و رسيدن بانجام، و ذكر شب قدر و روز قيامت‌؛ و کتاب «انسان و قرآن»، ص۲۴۷ الی۲۵۷ ⬇️ 💎 1. مبدأ، فطرت اولي است، و معاد عود بآن فطرت است،* فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ‌*؛ 💎 2. كه اول خدا بود و هيچ نه، «كان اللّه و لم يكن معه شي‌ء»، 💎 3. پس خلق را از نيست هست گردانيده،* وَ قَدْ خَلَقْتُكَ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ تَكُ شَيْئاً* . و به آخر خلق نيست شوند و خدا هست بماند،* كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ وَ يَبْقي‌ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ‌* 💎 4. پس چنانكه هست شدن خلق بعد از نيستي مبدأ خلق است، نيست شدن بعد از هستي معادشان باشد. چه آمدن و رفتن چون مقابل يكديگرند هر يك عين ديگري تواند بود،* كَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ‌* 💎 5. و از اين جاست كه «بحكم مبدأ» خدا بگويد و خلق جواب دهد،* أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلي‌* 💎 6. و «بحكم معاد» خدا بگويد و هم خدا جواب دهد،* لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ* 💎 7. و خلق چون اول از خدا وجود يافته‌اند و نبوده‌اند پس بآخر هست شده‌اند، پس وجود بخداي سپارند،* إِنَّ إِلي‌ رَبِّكَ الرُّجْعي‌* پس نيست شوند،* كُلُّ شَيْ‌ءٍ هالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ‌* 💎 9. منه المبدأ و اليه المعاد. نيستي اول بهشتي است كه آدم در آنجا بود،* اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ* 💎 10. و هستي بعد از نيستي آمدن بدنياست،* اهْبِطُوا مِنْها جَمِيعاً* 💎 11. و نيستي دوم كه فناء در توحيد است بهشتي است كه معاد موحد آنجاست،* ارْجِعِي إِلي‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي وَ ادْخُلِي جَنَّتِي‌* 💎 12. آمدن از بهشت بدنيا توجه از كمال بنقصان است و بيفتادن از فطرت، و لا محاله صدور خلق از خالق جز بر اين نمط نتواند و رفتن از دنيا ببهشت توجه از نقصان بكمال است و رسيدن با فطرت، و لا محاله رجوع خلق با خالق جز بر اين نسق صورت نبندد،* اللَّهُ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ‌* 💎 13. پس اول نزول و هبوط است، و دوم عروج و صعود. اول افول نور، دوم طلوع نور،* اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌* 💎 14. باين سبب عبارت از «مبدأ» به «شب» كرده‌اند و آن شب قدر است، و عبارت از «معاد» به «روز» و آن روز قيامت است. 💎 15. در شب قدر،* تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ* و در روز قيامت،* تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ* 💎 16. و چون كمالِ مبدأ به معاد است، همچنانكه كمالِ شب به روز است، و كمالِ روز به ماه، و كمالِ ماه به سال، ⚠️ پس اگر مبدأ شبِ قدر است، معاد روز قيامت است، 💎 17. و اگر شب قدر نسبت به ماه دارد، * لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ‌*، روز قيامت نسبت به سال دارد،* يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَي الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ‌* 💎 18. و بوجهي اگر مبدأ خلقت نسبت به روز دارد، «خمرت طينة آدم بيدي اربعون صباحا»، معادش نسبت به سال دارد كه، «ما بين النفختين اربعون عاما»، 💎 19. و اگر شب قدر بر «هزار ماه» تفضيل دارد،* لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ*، روز قيامت بقدر «پنجاه هزار سال» است،*فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِيلًا* 💎 20. مراد از موسي (علیه السلام) اشاره به مبدأ است و صاحب تنزيل و صاحب غرب است كه موقع افول نور باشد،* وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنا إِلي‌ مُوسَي الْأَمْرَ*، «اول ما كتاب الله تعالي التوراة» 💎 21. و مراد از عيسي (علیه السلام) اشاره به معاد است و صاحب تأويل صاحب شرق است كه موضع طلوع نور باشد،* وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ مَرْيَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِها مَكاناً شَرْقِيًّا* * وَ إِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ* 💎 22. و محمد (صلي اللّه عليه و آله) جامع هر دو است، و بوجهي متوسط است، و بوجهي از هر دو مبرا. 👇👇👇
💎 23. اما محمد (صلی الله علیه و آله) جامع است، بحكم اينكه در مبدأ منزلتي دارد كه، «كنت نبيا و آدم بين الماء و الطين.» «لكل شي‌ء جوهر و جوهر الخلق محمد - صلي اللّه عليه و آله-»، و در معاد هم مرتبتي دارد كه شفيع روز حشر است، «ادخرت شفاعتي لاهل الكبائر من امتي» 💎 24. و اما متوسط است، بحكم آنكه از وسط عالم روي به مغرب بايد كرد تا روي به قبله موسي باشد، و به مشرق تا به قبله عيسي باشد، و به ميان هر دو تا قبله محمد مصطفي (صلي اللّه عليه و آله و سلم) باشد كه «ما بين المشرق و المغرب قبلتي» 💎 25. و اما از هر دو مبراست، بحكم،* لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ* است، که * إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ‌* 💎 26. اين فاطمه- عليها السّلام- است كه ليلة القدرِ [مبدأ نزولِ] يازده كلام اللّه ناطق است، كه امام صادق فرمود: كسي حق معرفت به آن حضرت پيدا كند، يعني بدرستي او را بشناسد، ليلة القدر را ادراك كرده است. امام صادق آن قرآن ناطق‌ يكي تفسير همچون صبح صادق‌ بفرموده‌ست و بشنو اي دل آگاه‌ كه ليله فاطمه ست و قدر اللّه‌ چو عرفانش بحق كرديد حاصل‌ به ادراك شب قدريد نائل‌ دگر اين شهر ني ظرف زمانست‌ كه مؤمن رمزي از معنيّ آنست‌ ملائك آن گروه مؤمنينند كه اسرار الهي را امينند مر آنان را بود در روح مؤيد كه باشد مالك علم محمّد مراد روح هم كه روح قدسيست‌ جناب فاطمه حوراي انسيست‌ ... مر انساني كه باشد كون جامع‌ شب قدرست و يوم اللّه واقع‌ 💎 27. فی تفسیر فرات کوفی، روی عن الصادق (علیه السلام) قال: انا انزلناه في ليلة القدر، الليلة فاطمة و القدر اللّه فمن عرف فاطمة و القدر اللّه فمن عرف فاطمة حق معرفتها فقد ادرك ليلة القدر، و انما سميت فاطمة لان الخلق فطموا عن معرفتها، او معرفتها، او معرفتها الشك من ابي القسم. قوله‌* وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ* يعني خير من الف مؤمن و هي ام المؤمنين‌* تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها* و الملائكة المؤمنون الذين يملكون علم آل محمد (صلّي اللّه عليه و آله و سلّم) و الروح القدس هي فاطمة * بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ هِيَ حَتَّي مَطْلَعِ الْفَجْرِ* يعني حتي يخرج القائم‌. 🔸(فرات گوید: محمد بن قسم بن عبید معنعن از ابی عبدالله - یعنی حضرت امام جعفر صادق – ما را حدیث کرده است که آن جناب در تفسیر سوره قدر فرموده است: «اِنّا اَنزَلناهُ فی لَیلَةِ الْقَدْر» (قدر: 1) «لیلة» فاطمه «سلام الله علیها» است و «قدر» «الله» است، و آن جناب یعنی حضرت فاطمه «سلام الله علیها» است – بدین جهت فاطمه نامیده شده است که خلایق از معرفت او بریده شده اند. [3] و قول او «وَمَا أَدْرَاک مَا لَیلَةُ الْقَدْر* لَیلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» یعنی چه چیز تو را دانا گردانید که شب قدر چیست؟ شب قدر بهتر از هزار ماه است، یعنی بهتر از هزار مومن است، و آن حضرت – یعنی عصمت الله الکبری فاطمه «سلام الله علیها» - ام المومنین است. «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکةُ وَالرُّوحُ فِیهَا» (قدر: 4) و ملائکه مومنانی اند که مالک یعنی واجد و دارنده علم آل محمد «صلی الله علیه و آله و سلم» اند. و «روح القدس» همان فاطمه «سلام الله علیها» است. «بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کلِّ أَمْرٍ * سَلَامٌ هِی حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ» (قدر: 5-4) به اذن و فرمان آفریدگارشان از جهت هر کاری، این شب سلام است، یعنی سلامت و برکت و فضیلت است تا وقت طلوع فجر یعنی تا زمان خروج قائم آل محمد «صلوات الله علیهم»). 🔸 @Salehy @Salehi786
بسم الله حاجت اثر ، به تعداد عدد ابجدِ اسم کوچک 🔸 🔸 علامه حسن زاده آملی : 🔻 استاد عزيزم در علوم غريبه (رضوان الله عليه) فرموده است: [برای طلب فرزند، قبل خواب]، ذکر «يا حىّ يا قيّوم» به مجموع ارواح اجسامِ اسم شخص (مثلا ابجد اسم «حسن» = ١١٨ )، رو به قبله بر هيئت محتضر (که در حالت دراز کشیده کف پا رو به قبله باشد)، [با طهارت و وضو و با توجه] خوانده شود، هر آنچه بخواهد (در خواب) به او بنمايند. - و استادم فرمود : اين دستور را به يكى از آشنايانم كه عقيم بود داده‏ ام، بعد از انجام دادن آن، در شب خواب ديد كه شمشيرى طويل و عريض در پيش او نهادند و به او تفهيم كردند كه‏ اگر با ما سر جنگ دارى، بیا اين شمشير. (به او فهماندند که داشتن فرزند خیر او نیست). (صالحی: به نظر می‌رسد این دستورالعمل منحصر به حاجت طلب فرزند نباشد و برای هر حاجت و دعایی اثر دارد) 🌐 منبع: بخشی از کلمه ۳۴۳ از کتاب «هزار و يك كلمه» علامه حسن‌زاده، ج‏٣ ص۳٩٢. همچنین نقل شده در کتاب مفاتح الغیب، استاد صمدی آملی، ص٨١۴. 🔸 @Salehy @Salehi786
بسم الله اثر در شب‌ها و روزهای قدر ١٠٠ مرتبه ، الان بخوانیم، بعد نماز دستور سلوکی روایت امام صادق و امام کاظم (علیهما السلام) توصیه ملاحسینقلی همدانی به شاگردشان میرزاجوادآقا ملکی تبریزی 🔸 🔸در شب‌های قدر، خدا به شما چنان قدر وجودی دهد که خود را از تمام عوالم مثالی متصل (انعکاس عالم ناسوت) و مثالی منفصل (انعکاس عالم ملکوت) به عالم عقل (انعکاس عالم جبروت) و از آن به «عالم روح» برسانید (تنزل الملائکة والروح / تعرج الملائکة و الروح). و در عالم روح ساحت رضای حق را بیابید، و درک روحانی شما، ابقای هر لحظه وجودتان بحق، و درک ذکر قلبتان در وجد حق باشد. 🔸سیر به عوالم مافوق روح، در عوالم سِرّ و خفی و اخفی، دیگر به قدم عبد نیست، و از عالم روح به بعد فقط جذبه امر الهی است و به قدم رب و تصرف حق. و عبدی که در ، وارد بر «قلب امام زمان» و درک «حیات و روح محمدی» بشود، در مدار جذبات الهی در روح حجت الهی قرار می‌گیرد و با روح او بالا می‌رود. 🔸الان وقت «اذان عصر» است. در جمعه ای که «روز قدر» است، بعد از نماز عصر، از پرواز با خواندن ، بهره‌مند شویم، برای انس با در وجود (ارواحنا فداه). 🔸 🔸مرحوم میرزا حسینقلی همدانی در جواب مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، که پرسیده بود «کدام عمل جوارحی را دارای شدیدترین اثر بر قلب، تجربه کرده اید؟» مرحوم ملاحسینقلی می‌فرمایند: "۱.صد مرتبه قرائت در شب جمعه، ۲.صد مرتبه سوره قدر در (بعد نماز عصر). ۳. یکبار در هر روز یا شب داشتن، سجده طویل حدود یک ساعته، یا ۴۵ دقیقه ای، که در آن را بخوانند: «لا اله إلا انت سبحانک إنی کنت من الظالمین»" بعد مرحوم میرزا جواد آقا از استادشان میرزا حسینقلی همدانی (رضوان الله تعالی علیهما) نقل می کند که ایشان فرمودند: "هیچ عملی از اعمال مستحبه را ندیدم که به اندازه این سه عمل تاثیر در قلب داشته باشد." (کتاب مشکاة العارفین (حول شخصیة العارف الکامل المیرزا جواد الملکی التبریزی)، عبدالرحمن حاتم، ص١١٧ و ۱۱۸، چاپ دارالهادی بیروت) 🔸 🔸وقتی که مرحوم میرزا حسینقلی همدانی می فرمایند در اعمال جوارحی چیزی بالاتر از این سه تا پیدا نکردم، چون روایتی از موسی بن جعفر صلوات الله و سلامه علیه است که میفرمایند: "إِنَّ لِلَّهِ یوْمَ الْجُمُعَةِ أَلْفَ نَفْحَةٍ مِنْ رَحْمَتِهِ یعْطِی کلَّ عَبْدٍ مِنْهَا مَا یشاء" نسیم هایی در عصر جمعه می‌وزد؛ نسیم هایی از رحمت الهی که هزار رحمت است. هزار نسیم رحمت است. کی؟ در عصر جمعه. "یعْطِی کلَّ عَبْدٍ مِنْهَا مَا یشاء" خدا از این هزار نسیم رحمت، هر مقدار که بخواهد به بندگان خودش می دهد. به یکی کم می دهد، به یکی زیادتر می دهد. اما "فَمَنْ قَرَأَ « إِنّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیلَةِ اَلْقَدْرِ » بَعْدَ اَلْعَصْرِ یوْمَ اَلْجُمُعَةِ مِائَةَ مَرَّةٍ" پس هر کس سوره قدر را عصر جمعه صد مرتبه بخواند، "وَهَبَ اَللَّهُ لَهُ تِلْک اَلْأَلْفَ وَ مِثْلَهَا" خدا تمام این هزار رحمت را به آن بنده خود می دهد و همین طور مثل آن را چند برابر. یعنی با صد تا سوره "انا انزلناه" انسان می تواند هزار رحمت الهی در عصر جمعه و بلکه چند برابر آن را جذب کند. (بحارالأنوار ج٨٧ ص٩۴) 🔸 🔸حضرت صادق (علیه السلام) فرمودند: " لَوْ قَرَأَ رَجُلٌ لَیْلَهَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ- إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ أَلْفَ مَرَّهٍ" کسی که در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان هزار مرتبه سوره قدر بخواند "لَأَصْبَحَ وَ هُوَ شَدِیدُ الْیَقِینِ" اگر چنین کرد، مسلما با حالتی که حالت یقینی هست صبح خواهد کرد "بِالاعْتِرَافِ بِمَا یَخُصُّ بِهِ فِینَا" با حالت یقین اعتراف می کند به آن چیزی که مخصوص ما اهل بیت است. یعنی راجع به امر ولایت هست. این یقین بر "بِما یَخْتَصُ فینا"، چه طور دریافت می شود؟ حضرت میفرمایند "وَ مَا ذَلِک إِلَّا لِشَی ءٍ عَاینَهُ فِی نَوْمِهِ" حضرت فرمودند: کسی که شب بیست و سوم، هزار مرتبه سوره قدر را بخواند، (البته باید بسترش هم فراهم باشد؛ یعنی باید آمادگی های روحی فراهم شده باشد، برای هر کسی اتفاق نمی افتد) چنین کسی، در خواب چیزی به او نشان می دهند که اثرش می شود "یقین بر حقیقت مختص بر ولایت ما". (بحارالأنوار ج٩۵ ص١۶۵) 🔻 آثار دیگری از سوره قدر را اینجا👇میتوانید بخوانید. 🌐 hawzah.net/fa/Discussion/View/70930/تأثیر-عملِ-جوارحی-مستحبی 🔸 @Salehy @Salehi786
ثلاث_رسائل_قاضی_الهی_صدر_معرفت_نفس.pdf
3.66M
👌کتابی ناب و نایاب👆(متن عربی) 🔶 #ثلاث_رسائل، نشر عاشورا 🔻شرح دعای سمات، آیت‌الله سیدعلی #قاضی 🔻معرفت النفس، آیت‌الله سید محمدحسن #الهی (برادر علامه طباطبایی) 🔻فلسفه وجودشیطان، شهید آیت‌الله سیدمحمد #صدر @Salehy ✨ @Salehi786
صالحی - ارتباط کاربران
👌کتابی ناب و نایاب👆(متن عربی) 🔶 #ثلاث_رسائل، نشر عاشورا 🔻شرح دعای سمات، آیت‌الله سیدعلی #قاضی 🔻مع
🌟العالم بأسرها معلول للنفس الإنساني و هی العلة المفیض علیه الوجود، فلا خارج عن ذاته و لا سبیل له الی استکشاف أمر وراء ذاته، فاذاً العالَمُ هو ما یدرکه الإنسان من ذاته، و لا خبر عنده عمّا سوی ذلک، فلکل إنسان عالَمٌ برأسه معلولٌ له. رساله معرفت نفس آیت الله الهی طباطبایی، ثلاث رسائل ص۴١
ترجمه فارسی رساله معرفت نفس آیت الله الهی طباطبایی (هم متن عربی و هم متن فارسی)، ترجمه توسط آقای خلیل ملاجوادی، نشر موسسه فرهنگی انتشاراتی یاوریان 👇 ketabshop.ir/اخلاقی-وعرفانی/475-رساله-علم-و-ادراک-انسان.html
بسم الله ١٠ روایت از بیان (علیه السلام) 🔸 ١. عن العیسی عليه السلام :  يا صاحِبَ العِلمِ ، اِعلَمْ أنّ كُلَّ نِعمَةٍ عَجَزتَ عَن شُكرِها بمَنزِلَةِ سَيّئَةٍ تُؤاخَذُ علَيها . [تحف العقول : 502.] عيسى عليه السلام : اى دانشور! بدان كه هر نعمتى كه از عهده شكرش برنيايى، چونان گناهى است كه از آن بازخواست مى شوى. 🔸 ٢. عنه عليه السلام :  كَيفَ يَكونُ مِن أهلِ العِلمِ مَن يَطلُبُ الكَلامَ لِيُخبِرَ بِهِ ، و لا يَطلُبُ لِيَعمَلَ بِهِ ؟ ! . [منية المريد : 141. / المحجة البیضاء، ج 1، ص 132. / بحار الانوار، ج ۲، ص ۳۸] عيسى عليه السلام : چگونه از اهل علم باشد كسى كه سخن را فرا مى گيرد براى اين كه بازگو كند و فرايش نمى گيرد براى اين كه به آن عمل كند؟ 🔸 ٣. عنه عليه السلام :  بحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنّ الناسَ في الحِكمَةِ رجُلانِ : فَرجُلٌ أتقَنَها بقَولِهِ و ضَيَّعَها بسُوءِ فِعلِهِ ، و رجُلٌ أتقَنَها بقَولِهِ و صَدَّقَها بفِعلِهِ ، و شَتّانَ بَينَهُما ! فطُوبى لِلعُلَماءِ بِالفِعلِ ، و وَيلٌ لِلعُلَماءِ بِالقَولِ . [تحف العقول : 509 .] عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، مردم در حكمت و دانش دو دسته اند: يكى آن را نيكو و استوار به زبان آورد و با بد كردارى خود تباهش سازد و ديگرى آن را نيكو و استوار به زبان آورد و با كردار خود تصديقش كند. و ميان اين دو تفاوت زيادى است! پس خوشا عالمان بالفعل (عمل کننده)، و بدا به حال عالمان بالقول (فقط گوینده). 🔸 ۴. عيسى عليه السلام :  لَيسَ بِنافِعِكَ أن تَعلَمَ ما لَم تَعمَلْ ، إنَّ كَثرَةَ العِلمِ لا يَزيدُكَ إلاّ جَهلاً إذا لَم تَعمَلْ بِهِ . [تنبيه الخواطر : 1/64.] عيسى عليه السلام : آموختن علمى كه آن را به كار نمى بندى، به حال تو سودمند نيست. دانش بسيار، هر گاه به آن عمل نكنى، جز بر نادانى تو نمى افزايد. 🔸 ۵. عيسى عليه السلام :  یا مَعشَرَ الحَوارِيِّينَ ، ما يَضُرُّكُم مِن نَتنِ القَطِرانِ إذا أصابَكُم سِراجُهُ ؟! خُذوا العِلمَ مِمَّن عِنْدَهُ و لا تَنظُروا إلى عَمَلِهِ. .[المحاسن : 1/360/772.] عيسى عليه السلام : اى گروه حواريان! بوىِ گند روغن چراغ، شما را چه زيان، اگر [نور ]چراغش به كارتان آيد، دانش را نيز از هر كه دارد فراگيريد و به كردار او منگريد. 🔸 ۶. عيسى عليه السلام : أشقَى الناسِ مَن هُو مَعروفٌ عندَالناسِ بِعِلمِهِ مَجهولٌ بِعَمَلِهِ . [ بحار الأنوار: 2/52/19. ] عيسى عليه السلام : بدبخت ترين مردم ، كسى است كه در ميان مردم به علم شناخته شده باشد و به عمل، ناشناخته . 🔸 ۷. عيسى عليه السلام : يا مَعشَرَ الحَوارِيّينَ ، لا تُلقُوا اللُّؤلُؤَ لِلخِنزيرِ ؛ فَإِنَّهُ لا يَصنَعُ بِهِ شَيئا . و لا تُعطُوا الحِكمَةَ مَن لا يُريدُها ؛ فَإِنَّ الحِكمَةَ أحسَنُ مِنَ اللُّؤلُؤِ ، و مَن لا يُريدُها أشَرُّ مِنَ الخِنزيرِ . [الزهد لابن حنبل : 118 .] عيسى عليه السلام : اى جمعيت حواريان! گوهر را بر گردن خوك نيفكنيد ، كه با آن كارى انجام نمى دهد ، و حكمت را به آن كه خواهان آن نيست ، ندهيد ؛ زيرا حكمتْ بهتر از گوهر است ، و آن كه خواهان حكمت نيست ، بدتر از خوك است. 🔸 ۸. عنه عليه السلام :  بِحَقٍّ أقولُ لَكُم :إنّ موسى عليه السلام كانَ يأمُرُكُم أن لا تَحلِفوا باللّه ِ كاذِبينَ ، و أنا أقولُ: لا تَحلِفوا باللّه ِ صادِقينَ و لا كاذِبينَ ، و لكنْ قُولوا: لا ، و نَعَم . [تحف العقول : 509 .] عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، موسى عليه السلام به شما فرمان مى داد كه به خدا سوگند دروغ مخوريد و من مى گويم: به خدا نه سوگند راست بخوريد و نه سوگند دروغ، بلكه فقط نه و آرى بگوييد. 🔸 ۹. المسيح عليه السلام ـ لَمّا قالَ لَهُ رجُلٌ: يا مُعلّمَ الخَيرِ! دُلَّني على عَملٍ أنالُ بهِ الجَنّةَ ؟ ـ : اتَّقِ اللّه َ في سِرِّكَ و عَلانِيَتِكَ ، و بِرَّ والِدَيكَ . [تنبيه الخواطر : 2/248.] مسيح عليه السلام ـ وقتى مردى از وى پرسيد: اى آموزگار خوبى! مرا به عملى راهنمايى كن كه به سبب آن به بهشت دست يابم ـ فرمود : در نهان و آشكارت از خدا بترس و به پدر و مادرت خوبى كن. 🔸 ١٠. قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ عليه السلام : يَا مَعْشَرَ الْحَوَارِيّينَ لِي إِلَيْكُمْ حَاجَةٌ اقْضُوهَا لِي. قَالُوا قُضِيَتْ حَاجَتُكَ يَا رُوحَ اللّهِ. فَقَامَ فَغَسَلَ أَقْدَامَهُمْ فَقَالُوا كُنّا نَحْنُ أَحَقّ بِهَذَا يَا رُوحَ اللّهِ فَقَالَ: إِنّ أَحَقّ النّاسِ بِالْخِدْمَةِ الْعَالِمُ إِنّمَا تَوَاضَعْتُ هَكَذَا لِكَيْمَا تَتَوَاضَعُوا بَعْدِي فِي النّاسِ كَتَوَاضُعِي لَكُمْ ثُمّ قَالَ عِيسَى ع بِالتّوَاضُعِ تُعْمَرُ الْحِكْمَةُ لَا بِالتّكَبّرِ وَ كَذَلِكَ فِي السّهْلِ يَنْبُتُ الزّرْعُ لَا فِي الْجَبَلِ. (اصول كافى ج1 ص45 ح6) 👇👇👇
🔸 ١٠. حضرت عيسى بن مريم فرمود: اى گروه حواريون: مرا به شما حاجتى است، آن را برآوريد. گفتند حاجتت رواست يا روح الله! پس عیسی (ع) برخاست و پاهاى ايشان را بشست. آنها گفتند: ما به شستن سزاورتر بوديم يا روح الله. فرمود: همانا سزاروارترين مردم به خدمت نمودن، عالم است. من تا اين اندازه تواضع كردم تا شما پس از من در ميان مردم چون من تواضع كنيد. سپس عيسى عليه السلام فرمود: بناى حكمت بوسيله تواضع ساخته شود نه بوسيله تكبر، چنانچه زراعت در زمين نرم می‏رويد نه در كوه سخت. 🔸 @Salehy @Salehi786
🔸نــور «سایه» ندارد ✅ انسانی که وجودش نور محض است (انسان کامل)، جنبه سایگی در نفسش ندارد (انانیت ندارد)، و جسم ارضی هم تابع حکم روح است، و ارض بدن به نور روحش اشراق و روشنی یافته و سایه ندارد. ✅ پیرامون پیامبر خاتم و عترتش (علیهم السلام) در روایات میفرماید: «لایَکُونُ لَهُ ظِلٌّ» / «لَا یَکُونُ لَهُ فَیْءٌ» / «لَمْ یَکُنْ لَهُ فَیْءٌ» / «لَمْ یَقَعْ ظِلُّهُ عَلَی الْأَرْضِ». و نه تنها سایه ای از آنها بر زمین نیست، بلکه اساساً زمین و عالم هستی به نور آنها روشن است: «أَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِکُم» (زیارت جامعه کبیره). ⭕️ قَالَ عَلِیُّ بْنُ مُوسَی الرِّضَا (علیهما السلام) : الرَّابِعُ مِنْ وُلْدِی ابْنُ سَیِّدَهِ الإِماءِ، ... فَإِذا خَرَجَ أَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِهِ [بِنُورِ رَبِّها]، وَ وَضَعَ میزانَ العَدلِ بَیْنَ النّاسِ فَلایَظْلِمُ أَحَدٌ أَحَدا، وَ هُوَ الَّذِی تُطوی لَهُ الأَرْضُ «وَ لایَکُونُ لَهُ ظِلٌّ» ...  [بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۱] 🔻قائم (علیه السلام)، چهارمین از فرزندان من، فرزند سرور کنیزان، ... آن گاه که خروج کند، زمین به نورش (نور پروردگارش) روشن گردد و در میان مردم میزان عدالت را برقرار کند و هیچ کس به دیگری ستم نکند. او کسی است که زمین برای او درهم پیچیده می شود و «سایه ای برای او نباشد»... 👌 روایات بیشتر👇 🌐 eitaa.com/salehi786/359 🔸 @Salehi786
صالحی - ارتباط کاربران
🔸نــور «سایه» ندارد ✅ انسانی که وجودش نور محض است (انسان کامل)، جنبه سایگی در نفسش ندارد (انانیت ند
بسم الله 🔸 نــور، «سایه» ندارد. 🌐 eitaa.com/salehi786/358 🔸 ✅ انسانی که وجودش نور محض است (انسان کامل)، جنبه سایگی در نفسش ندارد (انانیت ندارد)، و جسم ارضی هم تابع حکم روح است، و ارض بدن به نور روحش اشراق و روشنی یافته و سایه ندارد. ✅ پیرامون پیامبر خاتم و عترتش (علیهم السلام) در روایات میفرماید: «لایَکُونُ لَهُ ظِلٌّ» / «لَا یَکُونُ لَهُ فَیْءٌ» / «لَمْ یَکُنْ لَهُ فَیْءٌ» / «لَمْ یَقَعْ ظِلُّهُ عَلَی الْأَرْضِ». و نه تنها سایه ای از آنها بر زمین نیست، بلکه اساساً زمین و عالم هستی به نور آنها روشن است: «أَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِکُم» (زیارت جامعه کبیره). 🔸 ⭕ الخرائج و الجرائح، کَانَ لِکُلِّ عُضْوٍ مِنْ أَعْضَاءِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) مُعْجِزَةٌ، ... 💫 وَ مُعْجِزَةُ بَدَنِهِ أَنَّهُ «لَمْ یَقَعْ ظِلُّهُ عَلَی الْأَرْضِ» لِأَنَّهُ کَانَ نُوراً وَ لَا یَکُونُ مِنَ النُّورِ الظِّلُّ کَالسِّرَاجِ، وَ مُعْجِزَةُ ظَهْرِهِ خَتْمُ النُّبُوَّةِ کَانَ عَلَی کَتِفِهِ مَکْتُوباً : لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ [ بحارالانوار، ج١٧ ص٢٩٩] 🔻هر عضو از اعضای پیامبر (صلّی الله علیه و آله) معجزه ای داشت، ...💫 و معجزه بدنش این بود که «سایه اش بر زمین نمی افتاد» چرا که سراسر نور بود و نور مانند چراغ سایه ندارد. معجزه کمرش این بود که مُهر نبوت بر [پشت] کتف ایشان نگاشته شده بود: «لا اله الا الله، محمد رسول الله». 🔸 ⭕  عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام، قَالَ: «کَانَ فِی رَسُولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ثَلاَثَةٌ لَمْ تَکُنْ فِی أَحَدٍ غَیْرِهِ: 💫 «لَمْ یَکُنْ لَهُ فَیْءٌ» ، وَ کَانَ لاَ یَمُرُّ فِی طَرِیقٍ فَیُمَرُّ فِیهِ بَعْدَ یَوْمَیْنِ أَوْ ثَلاَثَةٍ إِلاَّ عُرِفَ أَنَّهُ قَدْ مَرَّ فِیهِ ؛ لِطِیبِ عَرْفِهِ، وَ کَانَ لاَ یَمُرُّ بِحَجَرٍ وَ لاَ بِشَجَرٍ إِلاَّ سَجَدَ لَهُ». [ الکافی، مجلد۲،صفحه۴۴۴ ] 🔻از حضرت باقر (علیه السّلام) روایت شده که فرمودند: سه چیز در رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بود که در کسی جز او نبود: 💫 «۱. ایشان سایه نداشت»، ۲. از راهی نمی گذشت جز این که هرکس پس از دو یا سه روز از آن جا می‌گذشت، می‌فهمید که ایشان از آن جا گذشته است. به خاطر عطر خوشش. ۳. و به سنگ و درختی نمی گذشت جز این که (او را قبله قرار داده) بسویش سجده می‌کردند. 🔸 ⭕ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: عَشْرُ خِصَالٍ مِنْ صِفَاتِ الْإِمَامِ: الْعِصْمَةُ وَ النُّصُوصُ وَ أَنْ یَکُونَ أَعْلَمَ النَّاسِ وَ أَتْقَاهُمْ لِلَّهِ وَ أَعْلَمَهُمْ بِکِتَابِ اللَّهِ وَ أَنْ یَکُونَ صَاحِبَ الْوَصِیَّةِ الظَّاهِرَةِ وَ یَکُونَ لَهُ الْمُعْجِزُ وَ الدَّلِیلُ وَ تَنَامُ عَیْنُهُ وَ لَا یَنَامُ قَلْبُهُ 💫 وَ «لَا یَکُونُ لَهُ فَیْءٌ» وَ یَرَی مِنْ خَلْفِهِ کَمَا یَرَی مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ.  [بحارالانوار، ج۲۵، ص۱۴۰] 🔻 حضرت صادق علیه السّلام که فرمودند: ده خصلت از صفات امام است: ١. عصمت، ٢. نصوص، ٣. عالم ترین مردم باشد، ۴. پرهیزکارترین آن‌ها در برابر خداوند باشد، ۵. داناترین ایشان به کتاب خدا باشد، ۶. صاحب وصیت ظاهر (از پیامبر) باشد، ۷. دارای معجزه و دلیل باشد، ۸. چشمش می‌خوابد ولی قلبش بیدار است، ۹. امام سایه ندارد، ۱۰. از پشت سر می‌بیند چنان که از روبرو می‌بیند. 🔸 ⭕️قَالَ عَلِیُّ بْنُ مُوسَی الرِّضَا (علیهما السلام) : الرَّابِعُ مِنْ وُلْدِی ابْنُ سَیِّدَهِ الإِماءِ، یُطَهِّرُ اللّه ُ بِهِ الأَرضَ مِنْ کُلِّ جَوْرٍ وَ یُقَدِّسُها مِنْ کُلِّ ظُلْمٍ، [وَ هُوَ ]الَّذی یَشُکُّ النَّاسُ فِی وِلادَتِه وَ هُوَ صاحِبُ الغَیْبَهِ قَبْلَ خُرُوجِهِ. فَإِذا خَرَجَ أَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِهِ [بِنُورِ رَبِّها] وَ وَضَعَ میزانَ العَدلِ بَیْنَ النّاسِ فَلایَظْلِمُ أَحَدٌ أَحَدا، وَ هُوَ الَّذِی تُطوی لَهُ الأَرْضُ 💫«وَ لایَکُونُ لَهُ ظِلٌّ»، وَ هُوَ الَّذِی یُنادی مُنادٍ مِنَ السَّماءِ یَسْمَعُهُ جَمیعُ أَهلِ الأَرْضِ بِالدُّعاءِ إِلَیهِ یَقُولُ: «أَلا إِنَّ حُجَّهَ اللّه ِ قَدْ ظَهَرَ عِنْدَ بَیتِ اللّه ِ فَاتَّبِعُوا فَإِنَّ الحَقَّ مَعَهُ وَ فیهِ» وَ هُوَ قَوْلُ اللّه ِ عَزَّ و جَلَّ: «إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِم مِنَ السَّماءِ آیهً فَظَلَّتْ أَعناقُهُم لَها خاضِعینَ».  [بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۱] 👇👇👇
صالحی - ارتباط کاربران
🔸نــور «سایه» ندارد ✅ انسانی که وجودش نور محض است (انسان کامل)، جنبه سایگی در نفسش ندارد (انانیت ند
🔻امام رضا (علیه السلام) فرمودند: [قائم (علیه السلام)] چهارمین از فرزندان من، فرزند سرور کنیزان، کسی است که خداوند به واسطه وی، زمین را از هر بی عدالتی پاک و از هر ستمی، پیراسته می سازد. او کسی است که مردم در ولادتش شک می کنند. او کسی است که پیش از خروجش غیبت می کند و آن گاه که خروج کند، زمین به نورش (نور پروردگارش) روشن گردد و در میان مردم میزان عدالت را برقرار کند و هیچ کس به دیگری ستم نکند. او کسی است که زمین برای او درهم پیچیده می شود و 💫 «سایه ای برای او نباشد». او کسی است که ندا کننده ای از آسمان او را به نام ندا کند و به سوی او فراخواند، به گونه ای که همه اهل زمین آن ندا را بشنوند. می گوید: «آگاه باشید که حجت خدا در کنار خانه خدا ظهور کرده است. پس او را پیروی کنید که حق با او و در اوست» و این همان سخن خدای تعالی است که فرمود: «اگر بخواهیم، از آسمان برایشان آیتی نازل می کنیم که در برابر آن به خضوع سر فرود آورند». 🔸 ⭕ امام رضا(علیه السلام) فرمودند: « لِلْإِمَامِ عَلَامَاتٌ: یَکونُ أَعْلَمَ النَّاسِ وَ أَحْکمَ النَّاسِ وَ أَتْقَى النَّاسِ وَ أَحْلَمَ النَّاسِ وَ أَشْجَعَ النَّاسِ وَ أَسْخَى النَّاسِ وَ أَعْبَدَ النَّاسِ وَ یُولَدُ مَخْتُوناً وَ یَکونُ مُطَهَّراً وَ یَرَى مِنْ خَلْفِهِ کمَا یَرَى مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ 💫«وَ لَا یَکونُ لَهُ ظِلٌّ» وَ إِذَا وَقَعَ إِلَى الْأَرْضِ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ وَقَعَ عَلَى رَاحَتَیْهِ رَافِعاً صَوْتَهُ بِالشَّهَادَتَیْنِ وَ لَا یَحْتَلِمُ وَ تَنَامُ عَیْنُهُ وَ لَا یَنَامُ قَلْبُهُ وَ ...» (بحار الأنوار ، ج ۲۵،ص۱۱۶) 🔻امام داراى علامت هایى است ؛ اعلم مردم و واردترین آنها به مسائل قضایى و پرهیزکارترین و حلیم ترین و شجاعترین و سخاوتمندترین و عابدترین مردم است. ختنه شده به دنیا مى آید و پاک است. از پشت سر مى بیند همان طور که از پیش رو مشاهده میکند، 💫 «و برای او سایه نباشد». وقتى از مادر متولد شود به زمین که میرسد دو دست خود را بر زمین میگذارد و صداى خویش را بشهادتین بلند میکند. محتلم نمیشود، چشم او بخواب میرود ولى دلش بیدار است و... » 🔸 ⭕ امام باقر (علیه السلام) فرمودند: 💫« ... أَنَّهُ لَا یَکونُ لَهُ ظِلٌّ إِذَا قَامَ فِی الشَّمْسِ لِأَنَّهُ نُورٌ مِنَ النُّورِ لَیْسَ لَهُ ظِلٌّ ...» 🔻... اینکه امام آنگاه که در مقابل خورشید قرار می گیرد سایه ندارد؛ چون او نوری است از نور خدا، برای نور سایه نیست»💫 (الخرائج و الجرائح، ج ۲، ص۵۷۰) 🔸 💫 https://t.me/salehi786/4413 🔸برای مطالعه بیشتر 👇👇 🌐 www.porseman.com/article/سايه-پيامبر(ص)--سايه-نداشتن-پيامبر(ص)/9702 🔸 @Salehi786
🔸 بسته حج 🕋 👇 https://eitaa.com/salehi786/361 ایتا https://t.me/SalehiBooks/1051 تلگرام
بسم الله 🔸 نرم افزار حجیج، برای افرادی که عازم حج 🕋 هستند بسیار قابل استفاده است. ‏«راهنمای جامع حج (حجیج)» در بازار اندروید👇 🌐 cafebazaar.ir/app/?id=org.aalulbayt.haj&ref=share 🌐 play.google.com/store/apps/details?id=org.aalulbayt.haj 🔸 🔸از این برنامه کامل‌تر، نرم افزار میقات (جامع‌ترین برنامه حج و عمره) هست که عالیه👌[https://najva.app/fa-mighat]. البته فعال شدن تمام بخشهایش نیاز به پرداخت درون برنامه ای داره👇 ‏«میقات (جامع ترین اپ برای حج و عمره)» در بازار اندروید👇 🌐 cafebazaar.ir/app/?id=com.najva.mighaat.inapp.ir&ref=share 🌐 play.google.com/store/apps/details?id=com.najva.mighaat.pro.glob 🔸 این👆نرم‌افزار خوب میقات، نسخه ios هم برای گوشی های آیفون دارد 👇 🌐 apps.apple.com/us/app/miqat/id1469809342 🔸 @Salehy @Salehi786
🔸کارگاه نگرشی دیگر به حج و عمره 🔻 مطالعه رایگان در کتابخوان قائمیه و کتابخوان همراه نور 👇 🌐 www.ghbook.ir/index.php?option=com_dbook&task=viewbook&book_id=11190&Itemid=167&lang=fa 🌐 www.hamrahnoor.ir/book/18486 👌دانلود 👇
حج - واسطی - پاورپوینت.zip
25.04M
🔸 پاورپوینت های کارگاه آموزشی نگرش دیگر به حج و عمره 🕋 🔸 @Salehy @Salehi786
11190-fa-negareshi-digar-be-hajj-va-omre.pdf
671.3K
🔸کتاب کارگاه آموزشی نگرش دیگر به حج و عمره 🕋 🔸 @Salehy @Salehi786
🔸 کتاب راهنمای قدم به قدم حج تمتع 🔻اثر https://www.gbook.ir/product/راهنمای-قدم-به-قدم-حج-تمتع/ 👌دانلود بصورت سه جزوه و فایلهای ضمیمه👇که از خود استاد واسطی دریافت شده است در فایل Zip در ادامه👇.
حج - واسطی.zip
41.37M
🔸 فایل Zip فشرده شامل کلیه فایلهای word و pdf جزوات «راهنمای قدم به قدم زائر مدینه و مکه، حج و عمره » 🔻بنده شخصا از دریافت نمودم، جهت استفاده زائران 🔸 @Salehy @Salehi786
راهنمای قدم به قدم مدینه - دفترچه 1 .pdf
5.73M
🔸جزوه «راهنمای قدم به قدم زائر - دفترچه 1- مدینه منوره» 🔸 @Salehy
هويت عمره تمتع - احرام بسته‌ايم تا چه كنيم؟ - دفترچه 2 .pdf
52.5K
🔸جزوه «راهنمای قدم به قدم زائر - دفترچه 2- هویت عمره تمتع» 🔸 @Salehy