🔶بسم الله #إهیة_أشر_إهیة #احیه_اشر_احیه #هستم_آنکه_هستم #منم_آنکه_هستم #منم_آنکه_فقط_من_هستم #منم_که_منم #نام_خدا_در_وحی_بر_موسی (علیه السلام) #آهیا_شراهیا در #ادعیه از #پیامبر و #امیرالمؤمنین و #امام_صادق (علیهم السلام) #رساله_سیر_و_سلوک #علامه_سیدمهدی_بحرالعلوم #علامه_طباطبایی #آیت_الله_سیدعلی_قاضی #آیت_الله_پهلوانی #آیت_آلله_طهرانی 🔶 yon.ir/EhyeAsher 🔻«اِهیِه اَشِر اِهیِه» (Ehyeh Asher Ehyeh)، به معنی «هستم آنکه هستم» ( أكون الّذي أكون ، I Am that I Am ، به عِبری: אהיה אשר אהיה )، از نام‌های خداوند در کتب یهودیت و مسیحیت است. 🔻در تورات آمده: وقتی موسی (مُشه، Mosheh، מֹשֶׁה) در کوه حور (طور) خدا را ملاقات می‌کند و خداوند موسی را مامور رساندن پیامش به سوی بنی اسرائیل می‌کند، موسی چنین می‌گوید: «اینک چون من نزد بنی‌اسرائیل برسم، و بدیشان گویم خدای پدران شما مرا نزد شما فرستاده است، و از من بپرسند که نام او چیست، بدیشان چه گویم؟» 🔻خداوند به موسی (سه پاسخ داد) فرمود: «اِهیِه اَشِر اِهیِه» (هستم آنکه هستم؛ من آن هستم که -از ازل تا ابد- هستم). و گفت: «به بنی‌اسرائیل چنین بگو: حضرت «اِهْیَه» (هستم) مرا نزد شما فرستاد». و خدا باز به موسی گفت: «به بنی‌اسرائیل چنین بگو، «ییه وه» (یهوه: او هست)، اله پدران شما، اله ابراهیم و اله اسحاق و اله یعقوب، مرا نزد شما فرستاده است. «آن نام» (اِهیِه اَشِر اِهیِه) نامِ ابدیِ من است، و در هر دوره وسیله ذکر من است» [سِفر خروج -شِموت-، فصل۳، آیه ۱۴و ۱۵] ✨«آن نام» : «هاشِم» : השם : ها ה (آن)، شِم שם (نام - اسم)؛ در دین موسی برای احترام، نام خدا (اِهیه، یه‌وه، آدونای) فقط در عبادت مورد استفاده قرار میگیرد، و در مکالمه برای اشاره به خدا از لغت «هاشِم» (آن نام) استفاده میکنند. نام جد پیامبر خاتم نیز «هاشم» بوده، و خاندان مطهرش «بنی هاشم» نام دارند. ✨نامهای خداوند که در تورات بکار برده شده، إِهیِه (هستم: אהיה)، یه‌وه (او هست: יהוה)، اله (خداوند: אֱלָה)، اِل -ایل- (خدای: אל) که معمولا بهمراه یک صفت خدا بکار میرود (نمونه هایش در نامهای بعدی)، اِلوهیم (خدای واحد: אל הים)، اِل شَدای (خدای قدرتمند: אל שדי)، اِل یون (خدای اعلی: אל יון)، اِل اولَم (خدای بی انتها: אל עוֹלָם)، اِل حی (خدای زنده: אל חי)، اِل جیبور -گیبور- (خدای جبّار: אל גיבור)، آدونای (ارباب، ربّ: אדוני)، آدونای صْبَاؤُوتْ (ارباب سپاهیان: ربّ الجنود: אדוני צבאות). ✨یهودیان معمولا نام «یه‌وه» را بر زبان نمی‌آورند. از قرن سوم ق.م، تلفظ آن بجز در معبدسلیمان (بیت المقدس) ممنوع اعلام شد، بخاطر قداست کلمه‌ی «یه‌وه» (که «اسم اعظم چهار حرفی» و نام «ذات احدی الهی» است)، و بجای آن یهودیان بیشتر از لغت «آدونای» استفاده میکنند. 💎( ادامه👇)