🎞 #کلیپ | «تفاوت لذت دوپامینی و شادی سروتونینی» 🔴 هرچه به دنبال لذت‌های بیشتری بروید، شادی کمتری تجربه می‌کنید! 🔻تفاوت عصب‌شناسانه است میان «احساس لذت بردن و کامجویی» (Pleasure) با «احساس رضایت داشتن و شادی و خوشبختی» (Happiness) 🔻لذت، کوتاه‌مدت و جسمانی و فردیست؛ اما شادی، بلندمدت و معنوی و جمعیست. 🔻احساس لذت بردن اثرش در پیامرسان عصبی «دوپامین» (Dopamine) و از نوع تحریک‌کننده (excitatory) است، که تحریک افراطی و مداوم نورون‌ (ناشی از لذت‌گرایی افراطی) باعث مرگ سلول عصبی (Neuron) می‌شود، و زمانی که نورون‌ها شروع به مردن کنند اعتیاد آغاز میشود. 🔻اما احساس شادی و رضایت اثرش در پیامرسان عصبی «سروتونین» (Serotonin) و از نوع بازدارنده (inhibitor) است، که موجب آرامش سلول عصبی می‌شود. لذا هرقدر لذت دوپامینی زیاد شود، موجب کاهش شادی سروتونینی و ایجاد افسردگی و اعتیاد می‌شود. 🔻مصاحبه دکتر رابرت لوستیگ (Robert Lustig)، متخصص اعصاب و استاد دانشگاه کالیفرنیا UCSF، پیرامون «لزوم پرهیز از لذت‌گرایی افراطی» 🔻متن کامل مصاحبه👇 فارسی 🌐 navnews.blogfa.com/post/269 انگلیسی 🌐 rnz.co.nz/national/programmes/afternoons/audio/2018618184/why-the-pursuit-of-pleasure-is-making-us-sad 🔸 ⭕️ #علامه_طباطبایی: هر انسانی فطرتا می‌یابد کسی که می‌خواهد اتصال به عالم بالا یافته و به کمال روحانی برسد اولین لازمه اش «پرهیز از لذت‌گرایی افراطی» در لذایذ جسمانی و ترک فرو رفتن در تعلقات زمینی است، که این پرهیز با «روزه گرفتن و کنترل شهوات بدنی» حاصل می‌شود. (المیزان ج٢ ص٨) #ارزش_روزه 🔸 @Salehy