بسم الله شرح بیان #علامه_طباطبایی #دو_قاعده_تفسیری از #تفسیر_المیزان #قاعده_عرفانی مطابق حقیقت اشراقی قرآن 🔸 🔸 نگاهِ «توحیدی-تشکیکیِ» علامه، به «آیه‌ها» (ارتباطِ عبارتی، کلیدِ معنایی، تفسیر قرآن به قرآن)؛ مبنای تشکیلِ «مدل آیاتِ مرتبط» 🔻 علامه طباطبایی (رحمةالله علیه) از یک طرف، به نحوی با ارجاع معانی همه¬ی آیات قرآن به «آیات توحیدی» یا همان «غرر آیات»، مبدأ و مقصد شناخت تمام معارف قرآن را «توحیدِ خداوند سبحان» می¬داند، که این به نحوی همان منتهی شدنِ همه‌ی امور به توحید است که فرمود «إِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّه‏»، «همه‌ی امور به‌سوی خدا رجوع می‌کند» (هود، ۱۲۳). ولذا در مجموع، «غرضِ کلّ آیات و سُوَرِ الهی» به نحوی «هدایت به توحید» است. 🔻بر همین مبنا، علامه می‌فرمایند: «فالآيات القرآنية .. تعتمد على حقيقة واحدة هي الأصل و تلك فروعه، و هي الأساس الذي بني عليه بنيان الدين و هو توحيده تعالى»، «تمام آیات قرآنی، بر یک حقیقتِ واحد تکیه دارند که آن حقیقت اصل است و آیاتِ قرآن فرعِ آن اصل هستند، که آن اساسِ دین است، و آن همان «توحید خداوندمتعال» می‌باشد» (المیزان، ج۱۰ ص١٣۵). 🔻ازطرف دیگر، ایشان در تفسیر قرآن، آیات را دارای «درجات و مراتبِ تشکیکی» می‌دانند، که (طبق قواعد قرآنی) اولا برخی «آیاتِ متشابهات» هستند و در درجاتِ معناییِ نازله با معانی و مصادیقِ بشری مشابه هستند، و برخی آیات در درجاتِ معناییِ عالیه که «ظهور شدیدتری در توحید» دارند، و متشابهات با آنها «معنای صحیحِ توحیدی» پیدا می‌کنند، و به آنها «آیاتِ محکمات» می‌گویند، و از میانِ همین آیاتِ محکم نیز برخی آیات، «نفوذِ شدیدتر» و «پهنه¬ی وسیع‌تری» از آیاتِ دیگر را «معنایِ دقیقِ توحیدی» می‌بخشند که آنها «قلّه¬ها و غررِ آیاتِ قرآن» می‌باشند [1]. 🔸علامه طباطبایی (رحمةالله علیه)، در ضمنِ این نگاهِ «توحیدی-تشکیکی» که برخی آیات را «کلیدِ معنایی» برای آیاتِ دیگر می‌داند، همچنین به یک «ارتباطِ عبارتی» و «اشتراکِ معنایی» در میانِ «بخش‌های درونیِ آیات» نیز اشاره می‌کنند، که مجموعاً این «قواعدِ قرآن به قرآن» مبنای تشکیلِ «مدل آیات مرتبط» در تفسیر المیزان قرار می‌گیرند. 🔸علامه طباطبایی (رحمةالله علیه) «ارتباط عبارتیِ بخش‌های درونیِ آیات» را تحتِ «یک اصلِ تفسیری» (مأخوذه از روش اهل البیت علیهم السلام) بیان می‌کنند، که از آن اصلِ تفسیری نیز «دوقاعده¬ی¬ تفسیری» را بدست می‌آورند. 🔻قاعده¬ی اوّل، «ظهورِ تشکیکیِ عبارات» در تشکیلِ هر آیه است، که از ابتدای هر آیه، «عباراتِ معنادارِ درونِ آیه» مرحله به مرحله تکمیل شده، و از یک «معانیِ عامّ» (با حقیقت و حُکمی ثابت) آغاز شده، و سپس در ادامه‌ی آیه، با آمدنِ قیود و اختصاصاتِ بعدی‌اش (که قیودِ محدود کننده اند)، به «تخصیصِ آن معانیِ عام، در یک مواردِ خاص» می‌رسند. 🔻و قاعده¬ی دوّم اینکه، وقتی درونِ «دو قصّه»، «دو سیاقِ معنایی» یا «دو آیه»، یک «عبارت» بصورت «شبیه یا عینِ هم» تکرار شود، این نشان می¬دهد که آن «دو قصّه»، «دو سیاق» یا «دو آیه»، به جهتِ آن «قسمتِ مشترک» نسبت به همدیگر «یک مرجع» و «مبدئیّتِ واحد» دارند، که هر کدام «به وجهی» نازله‌ای از آن «حقیقتِ واحد» می‌باشند. 🔸 🔸 علامه طباطبایی (رحمةالله علیه) پیرامون آن «اصل تفسیری» و این «دوقاعده» می‌نویسند: ⭕️ «و اعلم أنك إذا تصفحت أخبار أئمة أهل البيت حق التصفح، في موارد العام و الخاص و المطلق و المقيد من القرآن وجدتها كثيرا ما تستفيد من العام حكما، و من الخاص أعني العام مع المخصص حكما آخر، فمن العام مثلا الاستحباب كما هو الغالب و من الخاص الوجوب، و كذلك الحال في الكراهة و الحرمة، و على هذا القياس. و هذا أحد أصول مفاتيح التفسير في الأخبار المنقولة عنهم، و عليه مدار جم غفير من أحاديثهم. و من هنا يمكنك أن تستخرج منها في المعارف القرآنية قاعدتين. (المیزان، ج۱ ص۲۶۰). 🔻اين را هم بايد دانست كه اگر آن طور كه بايد و شايد اخبار ائمه اهل بيت را در مورد عام و خاص و مطلق و مقيد قرآن دقيقا مورد مطالعه قرار دهيم، به موارد بسيارى بر خواهيم خورد كه از عام آن يك قسم حكم استفاده مى‏شود و از همان عام بضميمه مخصّصش حكمى ديگر استفاده می‏شود، مثلا از عام آن در غالب موارد، استحباب و از خاصش، وجوب فهميده میشود، و همچنين آنجا كه دليل نهى دارد از عامش كراهت و از خاصش حرمت و همچنين از مطلق قرآن حكمى و از مقيدش حكمى ديگر استفاده میشود، و اين خود يكى از كليدهاى اصلى تفسير در اخباريست كه از آن حضرات نقل شده و مدار عده بی‏شمارى از احاديث آن بزرگواران بر همين معنا است، و با در نظر داشتن آن، شما خواننده میتوانى در معارف قرآنى دو قاعده استخراج كنى. 🔸 💎 ادامه 👇 👇 👇

بسم الله 🔸اشاره به برخی آیات الهی متذکر بر توجه به «توحید وحدت وجود قرآنی» مبتنی بر ارتباط خدا با رسولش و مؤمنانِ به رسولش، در بیان عارف شهید عینُ القضات همدانی (از کتاب نامه های عین القضات). ١⚡️«وَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ» (توبه، 62) «خدا و رسولش سزاوارترند به اينكه آنها او را راضى كنند»، و نفرمود: " أن يرضوهما " (آن دو را راضى كنند) (نامه‏ ها، ج1، بند 692). ٢⚡️«لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُعَزِّرُوهُ وَ تُوَقِّرُوهُ وَ تُسَبِّحُوهُ» (الفتح، 9) «تا شما (امت) به خدا و رسولش ايمان آورده او را يارى و احترام كنيد و صبح و شام تسبيحش گوييد»، و باز نفرمود «تعزروهما و توقروهما و ...» (نامه‏ ها، ج1، بند 692). همچنین بلافاصله در آیه بعدش👇(الفتح، 10) ٣⚡️«إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ» (الفتح، 10) «کسانی (از مؤمنان) که با تو (ای رسول) بیعت کرده اند همانا با خدا بیعت نموده اند، ( دست تو به منزله دست خداست لذا) دست خداست که فوق دست آنهاست» (نامه ‏ها: ج 1، بند 599، و ج 2، بند 55 ). ۴⚡️«فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ، وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى»‏ (انفال، 17) «شما (مؤمنان) آنها را نکشتید ولکن خدا آنها را کشت، و (ای رسول) تو نبودى كه تير انداختى، ولکن خدا بود که تیر انداخت. (نامه‏ ها: ج 2، بند 159). ۵⚡️«قاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْديكُمْ» (توبه، 14) «(ای مؤمنان) با آنها (از مشرکان) مقاتله و مبارزه کنید که خدا به دست شما آنها را عذاب میکند» (نامه‏ ها: ج 2، بند 9). ۶⚡️«وَ اللَّهُ خَلَقَكُم وَ ما تَعمَلُونَ» (الصافات، 96) «و خداوند است که هم شما را خلق کرده و هم اعمال شما را خلق نموده است» (نامه‏ ها: ج 2، بند 9). ۷⚡️«مَن يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَد أَطاعَ اللَّهَ» (نساء، 80) «کسی که اطاعت از رسول کند همانا از خدا اطاعت کرده است.» (نامه‏ ها: ج 1، بند 599 ؛ و ج 2، بند 55 و بند 159). 🔸 🔸لطایف توحیدی قرآن: 🔻اشارت های لطیف در این آیات شریفه قرآن کریم، به آنست که در آنها خداوند فعل رسولش و مؤمنان به رسولش را به خویش نسبت میدهد، و نیز فعل افراد دیگر برابر ولیّ و رسولش را نیز فعل آنها برابر خدا قلمداد می‌نماید (مَن اهان لی ولیّا فقد بارَزَنی بالمحاربه)،و در همه حال، حکم وحدانیّت مطلقه وجود حق در تمام آثار الهی بخصوص در رسولش و مؤمنان به رسولش حفظ شده است. 🔻البته این جریان در تمام عالم هستی دائماً برقرار است، منتهی، امتیاز رسول الهی و مؤمنان به هدایت او، بخاطر ایمان و توجه قلبیشان، و غفلت نداشتن و محجوب نبودنشان از این حقیقت توحید است، در تمام مراتب توحید افعالی و توحید صفاتی و توحید ذاتی. 🔻لذا ایشان هرچه دارند بحق داده اند، و آنچه بحق می‌کنند مالک آن را و بجا آورنده اش را خدا می‌دانند، چون یافته اند که خودشان و هرچه دارند مال اوست، و جز فعل حق و صفت حق و هویت حق در آنها ظاهر نیست. خداوند هم ظهور هر اراده اش بر رضایت و سخط خویش را به این اولیائش آشکار میکند (فی قول الله عزوجل: «فَلَمَّا آسَفُونا انتَقَمْنا مِنهُم» (زخرف، ۵۵)، إِنَّ اللهَ -تبارک و تعالی- لَايَأسَفُ كَأَسَفِنَا، وَ لكِنَّهُ خَلَقَ أَولِيَاءَ لِنَفسِهِ، يَأسَفُونَ وَ يَرضَوْنَ، وَ هُم مَخلُوقُونَ مُدَبَّرون (مَرْبُوبُونَ)، فَجَعَلَ رِضَاهُم لِنَفسِهِ رِضَیً، وَ سَخَطَهُم لِنَفسِهِ سَخَطاً، ...). و ظلم به این اولیائش را ظلم به خویش، و محبت به ایشان و ولایتشان را محبت و ولایت خویش می‌شمارد (فی قوله تعالی "وَ ما ظَلَمُونا" (بقره ۵۷)، إِنَّ اللهَ أَعَزُّ وَ أَمنَعُ مِن أَن یُظلَمَ وَ أَن یَنسُبَ نَفسَهُ إِلَی ظُلمٍ وَ لَکِنَّ اللهَ خَلَطَنَا بِنَفسِهِ فَجَعَلَ ظُلمَنَا ظُلمَهُ و ولایَتَنا ولایَتَهُ). 🔻اراده خدا جای اراده ایشان نشسته، هر اراده ای که برایشان باشد به رضای حق داده اند و می بینند که اراده خداست (قلوبنا وَکرٌ لإرادة الله)، همینطور سمع الهی جای سمعشان آمده در نوافل، و تدریجا در فرایض می یابند که اذن الله اند (إِنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّى أُحِبَّهُ فَإِذَا أَحبَبتُهُ كُنتُ سَمعَهُ اَلَّذِي يَسمَعُ بِه)، و بصیرت الهی بجای بصرشان آمده و تدریجا می یابند که عین الله اند (و بَصَرَهُ اَلَّذِي يُبصِرُ بِه)، همینطور ید الهی جای یدشان (و يَدَهُ اَلَّتِي يَبطِشُ بِهَا)، و نطق الهی جای نطق و سخنشان (و لِسَانَهُ اَلَّذِي يَنطِقُ بِه / و ما يَنطِقُ عَنِ الهَوى، إِن هُوَ إِلاّ وَحيٌ يُوحى)، و نور علم و عقل قدسی الهی جای عقلشان می‌نشیند (و لَأَقُومَنَّ لَهُ مَقامَ عَقلِه). والسلام (بخشی از متن پایانی از اشارات #علامه_طباطبایی در کتاب ثمرات حیات، جلد ٢ ص٢٣۴_٢٣۶، جلسه ١٢٢، استفاده شده است) 🔸 @Salehy @Salehi786

🎞 #کلیپ | «تفاوت لذت دوپامینی و شادی سروتونینی» 🔴 هرچه به دنبال لذت‌های بیشتری بروید، شادی کمتری تجربه می‌کنید! 🔻تفاوت عصب‌شناسانه است میان «احساس لذت بردن و کامجویی» (Pleasure) با «احساس رضایت داشتن و شادی و خوشبختی» (Happiness) 🔻لذت، کوتاه‌مدت و جسمانی و فردیست؛ اما شادی، بلندمدت و معنوی و جمعیست. 🔻احساس لذت بردن اثرش در پیامرسان عصبی «دوپامین» (Dopamine) و از نوع تحریک‌کننده (excitatory) است، که تحریک افراطی و مداوم نورون‌ (ناشی از لذت‌گرایی افراطی) باعث مرگ سلول عصبی (Neuron) می‌شود، و زمانی که نورون‌ها شروع به مردن کنند اعتیاد آغاز میشود. 🔻اما احساس شادی و رضایت اثرش در پیامرسان عصبی «سروتونین» (Serotonin) و از نوع بازدارنده (inhibitor) است، که موجب آرامش سلول عصبی می‌شود. لذا هرقدر لذت دوپامینی زیاد شود، موجب کاهش شادی سروتونینی و ایجاد افسردگی و اعتیاد می‌شود. 🔻مصاحبه دکتر رابرت لوستیگ (Robert Lustig)، متخصص اعصاب و استاد دانشگاه کالیفرنیا UCSF، پیرامون «لزوم پرهیز از لذت‌گرایی افراطی» 🔻متن کامل مصاحبه👇 فارسی 🌐 navnews.blogfa.com/post/269 انگلیسی 🌐 rnz.co.nz/national/programmes/afternoons/audio/2018618184/why-the-pursuit-of-pleasure-is-making-us-sad 🔸 ⭕️ #علامه_طباطبایی: هر انسانی فطرتا می‌یابد کسی که می‌خواهد اتصال به عالم بالا یافته و به کمال روحانی برسد اولین لازمه اش «پرهیز از لذت‌گرایی افراطی» در لذایذ جسمانی و ترک فرو رفتن در تعلقات زمینی است، که این پرهیز با «روزه گرفتن و کنترل شهوات بدنی» حاصل می‌شود. (المیزان ج٢ ص٨) #ارزش_روزه 🔸 @Salehy

#علامه_طباطبایی (قدّس سرّه) : 💐همه موجودات به حضرت دوست عشق مى ورزند، ولى اين انسان است كه به ولايت تامّه الهيّه مشّرف گرديده؛ كه: ✨«إِنِّي جاعِلٌ فِي الأَرضِ خَلِيفَةً»✨ 💐و انسان است که «ديوانه ی عشقِ خدا» است.💐 ✨ملائكه عشق حضرت دوست را (در حدّ اعلى) ندارند؛ اما تو اى انسان! بيا و قدمى در طريق سير و سلوك بنه؛ و با مجاهدات، پرده از رخسار فطرت خود بركنار كن، و حجابهاى ميان خويش و معشوق را زائل نما، تا از ✨شراب تجلّيات دوست✨ جامى بياشامى و به مستى بگرايى✨ 💐 و آدم (عليه السلام) را ياد نما كه فرزندانش را به «تشريفِ عشق» مزيّن ساخت كه: ✨«وَ عَلَّمَ آدَمَ الأَسماءَ كُلَّها»✨ 🔶 🌹لذا حافظ مى گويد: 🌺 جلوه اى كرد رُخش، ديد مَلَك عشق نداشت 🌺 عينِ آتش شد از اين غيرت و بر آدم زد 🌷 غلامِ آن كلماتم، كه آتش افروزد! 🌷 نه آب سرد زَنَد، در سخن بر آتش تيز 💐 🌻اى من بنده آن گفتار اهل طريقى كه آتش عشق به معشوق حقيقى را مى‏افزايد 🌸محبوبا! تهيدست و خسته هجران طولانى‏ات مى باشم و سرمايه اى جز «وِلاء و عشقت» ندارم تا خريدارت شوم 🌸مرا بپذير و به خود راه ده... 🌷 ✨کتاب «جمال آفتاب و آفتاب هرنظر»، ج۶ ص١٣٧_١٣٩ 🌷 @Salehi786

🔸 #علامه_حسن_زاده آملی (حفظه الله تعالی) : 🔻 #علامه_طباطبایی و اخوی ایشان آقا سید محمد حسن #الهی_طباطبایی، دو تا دستور العمل از آقای قاضی داشتند که به ایشان فرموده بود که اگر می خواهید مرا در خواب ببینید با این دستور العمل و اگر می خواهید مرا در بیداری ببینید این دستور العمل را انجام دهید و ایشان را می خواستند و سوالات خود را مطرح می‌کردند. 🎙شرح مصباح الانس، جلسه ۱۸۶، دقیقه ۴۱_۴٧ www.shiadars.ir/fa/فایل-صوتی-جلسات-حوزه-علمیه/علامه-حسن-زاده-آملي-8?page=3 #نکات_مفید 🔸 @Salehy @Salehi786

🔸 #علامه_حسن_زاده آملی (حفظه الله تعالی) : 🔻جدّ #علامه_طباطبایی اسمشان محمد حسین بوده و در #علم_جفر خیلی قوی بودند و طومار استخراجی داشتند که نزدیک سی متر بوده و خانوادگی ایشان است. 🔻آقا محمد حسن #الهی_طباطبایی، اخوی علامه، جدشان را خواستند و[احضار کردند] و به ایشان عرض کردند که #علم_جفر را به ما تعلیم بدهید. ایشان عذر خواهی کرده بودند و گفته بودند که استادم از من قول گرفته‌ که به کسی تعلیم ندهم و کتوم باشم ولی دستور ریاضتش را به شما میدهم که شما فلان اسم از اسماء الله را با شرایط خاصی بگین، به شما افاضه می‌شود. 🎙شرح مصباح الانس، جلسه ۲۵۷، دقیقه ٩_٢٣ www.shiadars.ir/fa/فایل-صوتی-جلسات-حوزه-علمیه/علامه-حسن-زاده-آملي-8?page=8 🔸 🔻ذکر «علیـــم» ۸۷۰۰ مرتبه روزانه با کشیدن «یــ» وسط، و بدون «یا» نداء در اولش، به نقل مفاتح الغیب ص٨١۴، و شرح مقدمه قیصری بر فصوص ج٢ ص٣٣۵. 🔻تصویر متن مربوطه مفاتح الغیب استاد صمدی، و شرح مقدمه قیصری علامه حسن زاده👇 🌐 eitaa.com/salehy/1580 #نکات_مفید 🔸 @Salehy @Salehi786

🔸 *«یاد خداوند نسبت به بنده‌اش، که تابع یاد و ذکر بنده نسبت به خداست، انسان را چنان مقرب می‌کند که به وصف نمی‌آید»* 👆 🎙 صوتی نویافته از حضرت علامۀ طباطبائی رضوان الله علیه ⏯ [متن کلیپ] : ... یاد خدا، «فاذکرونی أذکرکم» ما به غیر از یاد خدا نتیجه‌ای نداریم که ... اسلام را در بر داشته باشد و در دین هر کمالی را واجد بوده باشد؛ همون یاد خداست. یاد خدا از انسان (فاذکرونی) مستلزم یاد خداوند تبارک و تعالی از ناحیۀ حق تبارک و تعالی است (أذکرکم). و اونوقت یادکردن خدا از بنده مثل یادکردن بنده از خدا نیست، این با رحمت است، توأم با رحمت، توأم با همۀ اسماء حُسنای حق تبارک و تعالی است، که انسان را یک انسان کامل واجد جمیع کمالات قرار می‌دهد و مقرَّب می‌کند پیش خودش، تقرّبی که به وصف گوینده نمی‌آید. اینی که بنده می‌دونم این است. #علامه_طباطبایی ✔️ این صوت، بخشی از نوار ضبط شده‌ مربوط به سفر مرحوم علامۀ طباطبائی به اصفهان در نیمه دوم دهۀ ۵۰ شمسی است. 🔸 @Salehy

📊 #نقشه_راه | نمودار کامل درختی از بیانات رهبری عزیز در دیدار اعضای ستاد برگزاری کنگره بین‌المللی بزرگداشت مرحوم #علامه_طباطبایی ۱۴۰۲/۰۸/۱۷ #PDF 🔹 eitaa.com/khamenei_ir/20738 🔸 @Salehy

🔸 #علامه_طباطبایی: 🔻 سرمایه و دارایی من، این است که مانند ترک‌های پشت کوه، صاف و بی‌غل و غش، به حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) ارادت و ایمان دارم. 🔹(ز مهر افروخته، ص۲۳۲؛ نقل از علی معجزاتی در خورشید اهل دل، ص۱۲۴) 🔸 @SalehiBooks @Salehi786

🔸 #آیت_الله_سعادت_پرور (رحمة الله علیه): ✅ از محضر #علامه_طباطبایی (قدّس سرّه) سؤال شد: 🔻کسانی که در لیالی قدر حال دعا و قرائت قرآن ندارند، چه عملی را انجام دهند؟ ایشان فرمودند: 🔸سابقاً روایتی دیده‌ام که در آن حضرت زهرا سلام الله علیها «لیلة القدر» خوانده شده است: ⚡إنا انزلناه فی لیلة القدر: «اللیلةُ فاطمة، و القدرُ الله». ⚡حم والکتاب المبین إنا انزلناه فی لیلةٍ مبارکة: «حم فهو محمد ص، و هو فی کتاب هود الذی اُنزِل علیه و هو منقوص الحروف، و أما الکتاب المبین فهو امیرالمؤمنین ع، و أما اللیلة ففاطمه س، «فیها یفرق کل امر حکیم» یخرج منها خیر کثیر فرجل حکیم و رجل حکیم» 🔸بنابراین خوب است توسّل به ایشان و نورانیّت وی، و همچنین توجّه به نورانیّت ولیّ عصر که همه مقدّرات در شب قدر به نظر این بزرگوار می‌رسد 📚ثمرات حیات، ج ۱ ص۱۲۱ 🔹 🔸و این ذکر زیاد تکرار شود: ⚡«یا فاطمة الزهرا! یا صاحب الزمان! أدرِکانی أدرِکانی» 🔻ای فاطمه زهرا! ای صاحب الزمان! به دادَم برسید (مرا دریابید)! 📚در محضر ارباب معرفت، ص٢١٣ 🔹 🔸ختوماتی از ذکر «یا فاطمه» از #علامه_حسن_زاده آملی👇 🌐 eitaa.com/salehi786/2320 🔹 👌ضمناً👇 🔸روز لیلة القدر، در فضیلت مثل شب لیلةالقدر است. پس در مراقبه و عمل عبادی تلاشتان را در آن حفظ کنید 🌐 eitaa.com/salehy/1500 ⚡«لَيلَةُ القَدرِ فِي كُلِّ سَنَةٍ وَ يَومُهَا مِثلُ لَيلَتِهَا» 🌐 hadith.inoor.ir/hadith/89121 ⚡«صَبِيحَةُ يَومِ لَيلَةِ القَدرِ مِثلُ لَيلَةِ القَدرِ فَاعمَلْ وَ اِجْتَهِد» 🌐 hadith.inoor.ir/hadith/440356 🔸 🙏به روح بلند این علمای ربانی #فاتحه_و_صلواتی هدیه کنیم 🔹 @kalame_tv1 🔸 @Salehy

بسم الله شرح #شعر 🔸 انوار پادشاهیِ امام رضا علیه السلام 🔸شرح #علامه_طباطبایی (ره) در کتاب جمال آفتاب و آفتاب هر نظر (ج‌۹، ص٣٣٣ الی ٣۴۶) : ▫️١ ⚡اى در رُخ تو پیدا، انوار پادشاهى‌ ⚡در فکرت تو پنهان، صد حکمت الهى‌ 🔻معشوقا! چون در مظاهر که رخ تو هستند مى‌نگرم، نور جمال وسلطه‌ات را بر چهره آنان از ملکوتشان هویدا ونمایان مى بینم؛ 🔻ای ولیّ الهی (و رسول گرامی)، در چهره‌ات انوار بزرگى وعظمت آشکار، ودر افکار وگفتار وکردارت صدها حکمت الهى نهفته؛ 🔹 ⚡کِلک تو بارک الله، بر مُلک و دین گشاده‌ ⚡صد چشمه آب حیوان، از قطره‌ی سیاهى‌ 🔻محبوبا! آفرین بر قلم قدرتت که خلقت دنیا وآخرت را به تجلّیات اسماء وصفاتى‌ات ظهور دادى، وهر کدام را از حیاتت بهره‌مند ساختى؛ که: «ن وَ الْقَلَمِ، وَ ما یَسْطُرُونَ» ونیز: «اقْرَأْ، وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ»؛ 🔻وممکن است منظور خواجه از بیت، خلقت انسان به تنهایى باشد، واشاره به صورت ملکى وملکوتى، وظاهر وباطن او بنماید؛ و «فَتَبارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِین» بگوید. 🔻ویا به خلقت انسان کامل انبیاء واولیاء (علیهم السلام) به خصوص نبىّ اکرم و اوصیائش (صلوات اللَّه علیهم اجمعین) واثرات حیاتى آنان در عالم اشاره کند که این همه، از «إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَة»، ونیز: «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کُلَّها»، و نیز «وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی» وهمچنین «ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ» ظهور یافته است. 🔹 ⚡بر اهرمن نتابد، انوارِ اسم اعظم‌ ⚡مُلک آنِ توست و خاتم، فرما هرآنچه خواهى‌ 🔻اى معشوق حقیقى! تو مالک على الاطلاقى، بندگان خاصّت و اهرمنان (شیطان وبدسرشتان) را تو مالکى، انوارت را بر اهرمن نخواهى تابید، در عین حال هرچه مى خواهى بنما، حکم، حکم توست وبس. 🔻ویا بخواهد بگوید: اى ولیّ الهی و انسان کامل (صلوات الله وسلامه علیک!) خالقت، انوار اسم اعظم را بر تو تابیده و خاتمیّت و خاتمِ سلیمانی (در حکومت مطلقه الهی) را به تو داده و مالک على الاطلاق شده‌اى، هرچه مى خواهى بکن. اى سلیمان! (سلام اللَّه علیک) حضرت داور، تو را اسم اعظم وانگشتر خاصّ عنایت فرموده، هرچه مى خواهى در سلطنت باذن الله بکن؛ لذا مى گوید: 🔹 ⚡در حکمتِ سلیمان، هرکس که شک نماید ⚡بر عقل ودانش او، خندند مرغ وماهى‌ ⚡تیغى که آسمانش، از فیض خود دهد آب‌ ⚡تنها جهان بگیرد، بى منّتِ سپاهى‌ 🔻این عجب نیست که مقام سلیمانی (علیه السلام) چنان حکمت و حشمتى را دارد، ویا انبیاء واولیاء (علیهم السلام) چنین‌اند؟ زیرا ایشان مدد از حقّ و معشوق حقیقى خویش گرفته‌اند، وفیض خاصّ او به هرکس شامل آید، بى منّتِ لشگر، جهان بگیرد و تصرّف در عالم کند؛ 🔹 ⚡گر پرتویی ز تیغت، بر کان ومعدن افتد ⚡یاقوتِ سُرخ رُو را، بخشند رنگِ کاهى‌ 🔻اى ولیّ الهی (سلام الله علیک) نه تنها تیغ و برندگى گفتار و رفتار شما جهان را بى‌سپاه گرفته، که پرتو تیغ و نظر کیمیاگر شما اگر به معدن یاقوت افتد، آن را مبدّل به طلا خواهد کرد. 🔻و یا به خدای سبحان بخواهد بگوید که: معشوقا! این عجب نیست که انبیاء واولیائت (علیهم السلام) را آن گونه نموده‌اى، چنانچه نظر لطف وعنایت خاصّت به هر یک از بندگانت شامل گردد، آنان را از حالى به حالى دیگر مبدّل، و از نقص به کمال نائل خواهى ساخت؛ 🔹 ⚡دانم دلت ببخشد، بر اشک شب نشینان‌ ⚡گر حال ما بپرسى، از باد صبحگاهى‌ 🔻محبوبا! مى‌دانم اگر نسیم‌هاى صبحگاهى تو را از گریه‌هاى نیمه شب من در فراقت خبر دهند، باز عنایتى به من خواهى فرمود، و از پستى به کمال نائلم مى‌سازى. شاید علّت عدم عنایتت، خود من باشم که هنوز از گناهان وجودى نرسته، تمنّاى دیدارت را مى نمایم. بخواهد بگوید: «أسْتَغْفِرُکَ مِنْ کُلِّ لَذَّةٍ بِغَیْرِ ذِکْرِکَ، وَمِنْ کُلِّ راحةٍ بِغَیْرِ أُنْسِکَ، وَمِنْ کُلِّ سُرُورٍ بِغَیْرِ قُرْبِکَ، وَمِنْ کُلِّ شُغْلٍ بِغَیْرِ طاعَتِکَ». 🔻در جایى مى گوید: چشم آلوده نظر، از رُخِ جانان دور است‌ بر رُخ او، نظر از آینه‌ی پاک انداز چون گُل از نکهت او، جامه قبا کن حافظ! وین قبا، در رَهِ آن قامتِ چالاک انداز لذا مى گوید: 🔹 ⚡ساقى! بیار آبى، از چشمه خرابات‌ ⚡تا خرقه ها بشوییم، از عُجب خانقاهى‌ 🔻معشوقا! از شرابى که خرابان را آباد به مشاهدات، وبهره‌مند از تجلّیاتت مى‌سازد، عنایتم فرما تا از خود بینى ریا وعجب وشرک وگناهان وجودى درآیم وبه خویش راهم دهى. 🔻در جایى مى گوید: باز آى ودل تنگ مرا، مونس جان باش‌ وین سوخته را، محرم اسرارِ نهان باش‌ زآن باده، که در مصطبه عشق فروشند ما را دو سه ساغر بده وگو: رمضان باش‌ خون شد دلم ازحسرت آن لعلِ روانْ بخش‌ اى دُرج محبّت! به همان مهر ونشان باش‌ 🔹

🔸دعاهای عربی که نمی فهمیم اثر داره؟ 🔹شخصی از #علامه_طباطبایی پرسید: این دعاهای عربی را که عامه مردم بخوانند، نمی‌فهمند؛ آیا خواندن همان الفاظ آن دعاها - بدون آنکه معانی آن‌ها را بدانند - اثری دارد؟! 🔻علامه فرمودند: اتفاقاً آن دعاها برای عامه مردم که زبان عربی و معانی آن‌ها را نمی‌دانند بهتر مستجاب می‌شود! زیرا نَفس خود را به نفس امامان(علیهم‌السلام) متصل می‌کنند، و از خدا می‌خواهند هر چه امامان با خواندن این دعاها می‌خواستند، به آنان هم بدهد. اما ما به اندازه فهم خودمان از آن دعاها، از خدا می‌خواهیم! 🔹 🌐 زمهر افروخته ص١۶۰، به نقل از #آیت_الله_سعادت_پرور (شاگرد علامه) 🔸 ✍️ پی‌نوشت (صالحی): 🔻نه اینکه دانستن معنای دعاها نافع نباشد، بلکه هر علمی به متون الهی خوب و مطلوب است، ولی علامه طباطبایی (ره) تذکر می‌دهند که باید خودمان را به نفس معصومین(علیهم السلام) متصل کنیم و با زبان آنها و متصل به «نیّتِ نفس پاک آنها» بسوی خدا برویم و دعا کنیم 🔻چون برداشت و فهم ما از معانی، محدود به مرتبه‌ی نفس ما و عادات مأنوس در نفس ماست، لذا خودمان را محجوب به سطح فهم خود از دعاها نکنیم، و به دعا و تمنای خود از خداوند حد نزنیم 👌بلکه با معیّت و همراه شدن با حقایق معصومین(علیهم السلام) و شفیع کردن نفس پاک ایشان با نفس خودمان، از قلب و لسان و باطن و ظاهر نورانی ایشان، به قلبُ الله و لسانُ الله و اسماء بینهایتِ الهی در نفوس ایشان متصل شده، و به «شهود و اجابت نامتناهی الهی» برسیم🙏 ⚡و انوِ عند افتتاح الصلاة ذكرَ الله و ذكرَ رسولِ الله و اجعل واحداً من الأئمةِ نُصبَ عَينَيک 🔖نیت ولایی 1 و 2 #سلوکی 🔸 @Salehy