🍃🌸🇮🇷🌸🍃 ✡️ #مغضوبین_ارض [۱۸] قسمت قبل؛ https://eitaa.com/salonemotalee/23854 ✳️ قسمت هجدهم؛ 🔶🔸نهی از موالاة یهود 💥 ١٢. بی‌اعتمادی بین یهود و نصاری 🔹به‌فرمودهٔ قرآن عزیز، خدای حکیم برای این دو گروه بُغض و عداوتِ همیشگی قرار داده است: «فَأَغْرَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ إِلَی‏ یَوْمِ الْقِیَامَةِ» [مائده : ١۴]. 🔹در این آیه خدای متعال با اشاره به نصاری و به‌خاطر فراموشی میثاقی که با خدا بسته بودند، می‌فرماید: «و ما نیز تا روز قیامت در بین آن‌ها کینه و دشمنی افکندیم». 🔹و در جای دیگر، و با اشاره به بَدزبانی و بی‌ادبی یهود می‌فرماید: «وَ أَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ إِلَی‏ یَوْمِ الْقِیامَةِ [مائده : ۶۴]؛ و ما تا روز قیامت میان آن‌ها دشمنی و کینه افکندیم». 🔹قرآن عزیز علاوه‌بر عداوتِ درون‌گروهی، خبر از شقاق و جداییِ یهود و نصاری از یکدیگر نیز می‌دهد و می‌فرماید: «وَ قَالَتِ الْیَهُودُ لَیْسَتِ النَّصَارَی‏ عَلَی‏ شَیْ‏ءٍ وَ قَالَتِ النَّصَارَی‏ لَیْسَتِ الْیَهُودُ عَلَی‏ شَیْ‏ءٍ [بقره : ١١٣]؛ یهودیان گفتند: مسیحیان هیچ موقعیتی (نزد خدا) ندارند، و مسیحیان نیز گفتند: یهودیان هیچ موقعیتی ندارند (و بر باطلند)». 🔹در این آیه گرچه نوعِ استدلال و طرز بیانِ یهود و نصاری، جاهلانه است، اما خداوند سخنِ دانایانِ یهود و نصاری را آورده است. از مفهوم آیه و از مبالغهٔ شدیدی که در «عَلَی‏ شَیْ‏ءٍ» وجود دارد، به‌دست می‌آید که یهود و نصاری یکدیگر را غیر قابل اعتماد می‌دانند. 💥 راز اتحاد یهود و نصاری 🔹اما چه چیزی آنان را با وجود چنین عداوتی، به چنین اتّحادی رسانده است که خدای متعال در علّت نهی از دوستی با آنان، می‌فرماید: «بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ»؟ [مائده : ۵١] 👈 راز این #دوستی در چیست؟ 👈 راز پشتیبانی این دو فرقه در کجاست؟ 👈 چرا آنان یکدیگر را تقویت و در مواردی تأیید و در مواردی استتار می‌کنند؟ 👈 واقعاً آنان چه در سر دارند و چه می‌خواهند؟ 🔹طعمِ خوشِ پادشاهی و مزهٔ مطلوب ربوبیّت، که امروز در کام سازمان‌ها و محافل به‌اصطلاح بشری، از #بنیاد_نوبل گرفته تا #برنامهٔ_جهانی_غذا، و از سازمان #یونسکو گرفته تا #سازمان_ملل_متحد، به فراوانی یافت می‌شود، ریشه در اَحبار یهودی و رُهبان نصرانی دارد. 🔹اینان پیش از این به‌گونه‌ای با مردم رفتار کردند که آنان بدون هیچ‌گونه اکراهی حکم خدا را در مقابل حکم علمای‌شان نادیده گرفته، حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال پنداشته‌اند. 🔹و امروز جمیع رسانه‌ها، از نقوشی که بر کاسه و بشقاب است تا نوشته‌ای که بر پیراهنی نقش بسته است؛ از عروسکی که ظاهراً لبخندی بر لبان کودکی می‌نشاند تا کارتونی که قصد سرگرمی نوجوانی را دارد... 🔹و تا هر کجا که ذهن ما کشش دارد و می‌تواند تصویری از رسانه بدهد، همه متحداً در تلاشند تا این طعم و این مزه در ذائقه و در کام همهٔ آحاد مردم، به‌ویژه مردم مسلمان، خوش‌آیند و دل‌پذیر آید. اینان نیز همچون یهودیان و نصرانیان، طوق بندگیِ اَحبار و رُهبان رسمی و غیررسمی را بر گردن نهند، و مدیریت سازمان‌یافتهٔ آنان را بپذیرند. 🔹این بیان، استنادِ قرآنی دارد. می‌فرماید: «اِتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَ رُهْبَانَهُمْ أَرْبَاباً مِنْ دُونِ اللَّهِ» [توبه : ٣١]. در این آیه خدای حکیم با وصف یهود و نصاری به شِرک، خبر از بردگیِ عوام و پادشاهیِ خواص می‌دهد. 🔹آیه می‌گوید: مردم یهودی و نصرانی به‌جای خدای متعال، اَحبار و رُهبان را ارباب خود پنداشتند، و به‌جای این‌که مطیع دستورات ذات الهی باشند، دستورات و قوانین حِبرها و راهب‌ها را می‌پذیرفتند. 🔹بدین‌سان عملاً علماء و ملاهای‌شان را به‌طور نامحسوس پرستش می‌کردند. وضع مستقلانهٔ قوانین و احکام، موجب حذف خدا و موجب ارتقاءِ شأن و رتبهٔ اَحبار و رُهبان تا حدّ پروردگاری گردید. 🔗 ادامه دارد ... قسمت بعد؛ https://eitaa.com/salonemotalee/23928 🇵🇸🔸🌺🔸 -------------- 📚"سالن مطالعه" با کلی رمان، داستان، مقاله و ... مفید و خواندنی 📚 @salonemotalee