ا ﷽ ا 🏷 #عکس | #اردو | #گزارش 🔰 اردو و صبحگاه توسل در طرقبه (باغ برادر #مصحّف 📌 اردو بعد از نماز صبح از مسجد با حضور استاد صرّافیان و خانواده همسنگران مسجدی 🗓 ۴ صفر / ۱۹ مرداد ۱۴۰۳ 📸 برادر محمدیان و دهقان ╭─═══════─ 🆔 @Sanatgaraan ❁ صنعتگران ╰─════════════─

. ا ﷽ ا 🏷 #سفرنامه | #اربعین | #پیاده‌روی 🚩 #گزارش_نوزدهم | «من البحر إلی النّحر» ✍ محسن رمضان تاش 🗓 ۴ صفر ۱۴۴۶ بسم اللّه الرّحمن الرّحیم سلام علیکم ... اوّلین شبِ پس از آغاز پیاده‌روی زیارت اربعین را در شهر فاو مهمان آقای علی مُلّائی بودیم. بنده درباره هر یک از میزبانان اگر مطلبی نمی‌نویسم و از شرح حالش نمی‌گویم بدین معنی نیست که آنها به مانند حاج ابو امیر به کار و نیاز زائران نمی‌پردازند یا همانند آقای سیّدمحمّد موسوی زندگی مجاهدانه‌ی پُر ماجرایی ندارند که چه بسا برخی از این بزرگواران داستانی شنیدنی‌تر از دیگران داشته باشند بلکه نوع مواجهه ما طوری بود که زیاد از احوالات آنها باخبر نشدم. با اینکه این سال سوم بود که مهمان آقای علی مُلّائی می شدم (البته در سال اوّل، ایشان بنده را به خانه یکی از آشنایان خود برده بود) لکن هنوز شغل ایشان را نمی‌دانم و فقط حدس می‌زنم که نقاش ساختمان باشند امّا آنچه که ما را با هم آشنا کرد و سبب این دیدارها شد وجود زمینه‌ی مودّتی بود که پروردگار رحمان به وسیله قیام امام حسین علیه‌السّلام میان بندگان خود قرار داد و همین مهم بود و به چیز دیگر نمی پرداختیم... گاهی هم یکی از برادران عراقی اندکی قبل از ظهر یا غروب شما را مهمان می کند و زائران دیگری هم به منزل او آمده اند... مقداری استراحت می کنید و نماز می‌خوانید و بعد صرف غذا است و پس از ساعتی یا به راه ادامه می‌دهید و یا خوابِ شب است و لذا چندان فرصت آشنایی پیش نمی آید. آقای علی مُلّائی که به برداشت بنده مردی بامحبّت و معرفت و پُرشور است به لحن مدّاحان ایرانی و زبان فارسی و... علاقمند است و همان دقایق کوتاه همنشینی با ایشان بر سر این موضوعات به شیرینی می گذرد. امسال دیدم که لحن یک قاری عراقی که محزون، آیات قرآن کریم را قرائت می‌کنند و خیلی از مواکب در مسیر پیاده‌روی صوت قرائت ایشان را پخش می کنند را تمرین کرده و بسیار خوب می خواند. برادران عراقی ما به آنکه زائران را به خانه خود می آورد و از او پذیرایی می‌کند «مؤذّب» می‌گویند (مانند مُؤذّن، آنکه اذان می گوید) این کلمه با معنی‌ای شبیه پناه‌دهندگان، مراقبت کنندگان در دعای عهد آمده است: والذّابّین عنه... وقتی شما در کنار جادّه پیاده‌روی می‌کنید، بسیار از شما می‌پرسند که آیا مؤذّبی برای تو هست، مؤذّب داری؟ در حوالی شهر فاو وقتی به این سؤال جواب مثبت می‌دادیم سؤال بعدی این بود که چه کسی مؤذّب شماست و به محض اینکه اسم آقای علی مُلّائی را می آوردیم معمولا طرف مقابل سریع دور می‌شد گویا می‌ترسیدند که دور و بر زائرانی که مهمان علی مُلّائی هستند، بایستند که خودش از جدّیت آقای علی مُلّائی در پذیرایی از زائران خبر می داد. سال گذشته که همین مسیر را با دو پدر از پدرانِ دانش آموزان سابق مسجد صنعتگران و بستگان آنها (در مجموع ۴ نفر بزرگسال و ۴ کودک) می‌آمدیم همین مطلب خیلی سبب مزاح در حوالی شهر فاو شد... صبح روز سه شنبه دوم مرداد و هفدهم محرّم الحرام حوالی طلوع آفتاب آقای علی مُلّائی از یکی از همسایگان خود خواست که با خودرو ما را به همان نقطه دیروز غروب که تا آنجا پیاده‌روی کرده بودیم و نرسیده به شهر فاو بود برساند. به همان محل رفتیم و پیاده‌روی را در روز دوم پِی گرفتیم... فاطمه در همان اوّلین قدم بلکه لحظه‌ای که فهمید دوباره می‌خواهیم راه برویم گریه سَر داد که غیر منتظره بود... البته وقتی ایشان را بغل کردم و مقداری دلداری دادم و راه رفتیم، همراهی خوبی کرد. یک مشکل دیگر که بروز کرد این بود که مقداری شام را دیر می‌دادند و در نتیجه ساعت خواب عقب می‌افتاد و از آنطرف معمولا باید برای پیاده‌روی‌، همه قبل از اذان صبح بیدار شوند تا آماده باشند و این بیداری برای بچه ها مقداری دشواری داشت... به شهر فاو رسیدیم و از آن گذشتیم... در حین عبور از شهر فاو به حیاط مسجد امیرالمؤمنین علیه‌السّلام که روزی قدمگاه و مصلّای سربازان رشید ما بود هم رفتیم. نیاز به خرید کلاه آفتابگیر برای بچه ها بود که از بازار فاو که در مسیر پیاده‌روی بود تهیّه کردیم وقتی یکی از کلاه‌ها را سَر بچه‌ها امتحان کردم و به نظر مناسب آمد، قیمت را از فروشنده پرسیدم که پاسخ داد که برای زائر هدیه است و پولی نمی گیرند. اینکه ما سه کلاه می خواستیم و اصرار هم کردیم که اگر قرار است هدیه باشد فقط یکی باشد و حدّاقل برای دو تا کلاه دیگر بهایش را بگیرند، تفاوتی برای مغازه دار نداشت و انسان را به فکر می‌برد و شرمنده می کرد که چرا بعضی از ما وقتی متوجّه زائر بودن یک شخص می شویم از او پول بیشتری برای یک فروش یک کالا یا ارائه یک خدمت می گیریم و یا محبّت و توجّه لازم را به زائران امام رضا علیه السّلام نداریم و اینجا... 📌 ان شاءالله ادامه دارد... 👈 درباره مسیر پیاده‌روی «من البحر إلی النّحر» ╭─═══════─ 🆔 @Sanatgaraan ❁ صنعتگران ╰─════════════─

أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ 《بِسمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحمَـٰنِ ٱلرَّحِیم》 اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ أَهْلِكْ عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الإِْنْسِ مِنَ الأَْوَّلِينَ وَ اﻵْخِرِينَ 🤲 #توسل به ساحت مقدس امام #زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نذر سلامتی و ظهور حضرت 🎙حجت الاسلام #واحدیان ╭─═══════─ 🆔 @Sanatgaraan ❁ صنعتگران ╰─════════════─

ا ﷽ ا 🏷 #سحرگاه | #قرآن | #تفسیر 🔰 تدبر در آیات کلیدی #جزء ۵ (#05) قرآن کریم 💠 استاد #صرافیان 🗓 ۵ صفر / ۲۰ مرداد ۱۴۰۳ 📟 برادر واحدیان ╭─═══════─ 🆔 @Sanatgaraan ❁ صنعتگران ╰─════════════─

. ا ﷽ ا 🔰#برداشت_کلیدی از قرآن 📌 تدبر در آیاتی از جزء ۴ (#04) ✍ استاد #صرافیان 🗓 ۴ محرم / ۱۹ مرداد ۱۴۰۳ 🔸۶۲- قرار است مسجد «خانه مردم» باشد، آن چنان اثرگذار که همه مردم مؤمن و غیر مؤمن بدان احساس نیاز کنند. پس جامعه اسلامی یعنی «جامعه مسجد محور» (۹۷) 🔸۶۳- اکنون که قرآن ما را مستقیم به خدا وصل می کند دیگر هیچ پرسشی بدون پاسخ نمی ماند که بخواهیم با جنگ و دعوا حل کنیم (۱۰۳) 🔸۶۴- تجلیل از کسانی که رزق سحرشان تلاوت آیات الهی است (۱۱۳) 🔸۶۵- به دشمن برانداز بگو از ما عصبانی باش و از این عصبانیت بمیر ( موتوا بغیظکم ) (۱۱۹) 🔸۶۶- مراعات قوانین الهی (تقوا ) مسیر رسیدن به مقام شکر (۱۲۳) 🔸۶۷- توانایی، سلامتی، فراغت، نشاط ، جوانی، مسئولیت در اداره کشور اسلامی،و … مانند ابر می گذرد. این ها فرصت هایی است که در میان مردم می چرخد (۱۴۰) 🔸۶۸- کسانی که در دفاع از دین آسیب دیدند خود را بدهکار خدا می دانند نمی گویند دین برای ما چه کرد،بلکه میگویند ما برای دین چه باید بکنیم ؟ مطالبه دین از ما چیست؟ و این گونه دعا می کنند که «خدایا از سهل انگاری ها و غفلت ها و کوتاهی ها استغفار می کنیم» (۱۴۷) 🔸۶۹- با اینکه به یک قدمی پیروزی رسیدند اما به خاطر دلبستگی به دنیا از ولایت ولی خدا خارج شدند و مفتضحانه شکست خوردند (۱۵۲) 🔸۷۰- در تصمیم گیری کلیدی کم آوردند چون قبل گناهانی مرتکب شده بودند (۱۵۵) 🔸۷۱- مشورت قبل از تصمیم و بعد شورایی تصمیم نگرفتن بعد از تصمیم غیر شورایی، دیگر به خدا توکل کردن و اجازه ورود شیطان را با اگر و مگر به اراده خود ندادن (۱۵۹) 🔸۷۲- رزق شهادت عالی ترین رزقی که در قله آرزوی اولیا الهی است (۱۶۹) 🔸۷۳- نترسید این خود شیطان است که شما رو از «اولیاءُ الشیطان» می ترساند (۷۵) 🔸۷۴- راه جهنم سراشیب است و مسیرش پرجاذبه و خوش آب و هوا و تامین کننده شهوات خوردن و گفتن و خفتن و شنفتن و … (زُحزِحَ ) و راه بهشت سربلندی پر چاله چوله و پر از سختی و موانع ( اُدخِلَ)  🔸۷۵- یکی از مختصات یهود نژادپرست لذت بردن از تملق شنیدن است . این گونه افراد قبل از عذاب دردناک اخروی گرفتار عذاب دنیوی اند (۱۸۸) 🔸۷۶- از کفارات گناهان: رنج دیدن برای دین (۱۹۵) 🔸۷۷- تفکیک ناپذیری تقوا و احترام به فامیل (۱) 🔸۷۸- حرام خواری همان جهنم خوردن است مخصوصاً خوردن مال یتیم به وسیله سائر ورثه و یا دیگران با سو استفاده از صغر سن او و یا عدم اطلاع یتیم از این اموال و املاک مرحوم (۱۰) 🔸۷۹- اگر ملاک و معیار بهشتی شدن ، اطاعت خدا و رسول است پس نقش محبت اهل بیت علیهم السلام چیست در نجات ؟ جواب « من لم یطع الله لم ینفع حبنا » ثمربخشی محبت اهل بیت علیهم السلام مشروط به اطاعت خداست (۱۳,۱۴)  🔸۸۰- تا «باب آخرت» باز نشود، «باب توبه» همچنان مفتوح است. البته در اولین لحظه باید توبه کنیم چرا که هر لحظه ممکن است این باب بسته شود (۱۸) 🔸۸۱-  یادآوری سیزده ازدواج حرام در آیه بیست و سه که با غالب آنها ارتباط صمیمی داریم، می تواند یادآور آسیب پذیری انسان از زاویه نیاز جنسی باشد، حتی در مواجهه با محارم (۲۳)  🚩 اللّهم عجِّل لولیک الفرج ╭─═══════─ 🆔 @Sanatgaraan ❁ صنعتگران ╰─════════════─

. ا ﷽ ا 🏷 #سفرنامه | #اربعین | #پیاده‌روی 🚩 #گزارش_بیستم | «من البحر إلی النّحر» ✍ محسن رمضان تاش 🗓 ۵ صفر ۱۴۴۶ بسم اللّه الرّحمن الرّحیم سلام علیکم ... ساعت حدود ۸:۳۰ صبح در دروازه خروجی شهر فاو بودیم... قبلا با آقای سیّدمحمّد موسوی هماهنگ کرده بودم که حدود همین ساعت به دنبال بچه ها بیایند و آنها را به خانه اش در البِحار نزد همسر و بچه هایش برساند و بنده تا قبل از ظهر خودم را به البِحار برسانم امّا روز قبل آقای کاظمینی گفت که یکی از دوستانش خواهش کرده اند که برای تبرّک،ما ظهر را به خانه او که در فاو هست برویم...اللّهُ اکبر هم از بزرگواری آن عزیز شرمنده شدم که چه نگاهی به زائران دارند و هم از گناههکاری خودم شرمسار شدم که میان زائران امام حسین علیه السّلام خودم را جا کرده ام و این برادران به من گُمان نیکو‌ برده اند. مضمون روایتی از امیرالمؤمنین علیه السّلام که اگر کسی به تو گمان نیک بُرد،گمانِ او را واقعیت ببخش... و بنده دائم در کوتاهی در عمل به این دستور بودم. نمی توانستیم دعوت دوست آقای کاظمینی را رد کنیم و لذا به او قول دادیم و به آقای سیّدمحمّد نیامدن خود را اطّلاع دادیم. قرار شد که آقای کاظمینی با ما در تماس باشد و شماره دوستش را به ما بدهد لکن از قبل از ساعت ۸ هر چه تماس با آقای کاظمینی گرفتم،ارتباط برقرار نشد و راه دیگری هم برای هماهنگی با دوستش نداشتم (بعدا به ما گفت که گوشی اش دچار مشکل شده بود) مقابل دروازه خروجی فاو بچه ها دیگر خسته شده بودند و تابش آفتاب هم شدید شده بود. به موکبی برای استراحت رفتیم که مسئول موکب خواست که برای استراحت ظهر به خانه یکی از اهالی فاو برویم که رفتیم. از رأس البیشه تا بصره چون هنوز جادّه تکمیل نشده مواکب با مصالح ساختمانی بسیار کم هست و بیشتر مواکب خیمه ای هستند. مواکب خیمه ای در این فصل سال آنهم به شرطی که دستگاه خنک کننده (کولر) داشته باشند آنهم برای دقایقی کوتاه قابل استفاده هستند زیرا در تابش مستقیم آفتاب سقف و بدنه آنها مثل بخاری عمل می کنند اصلا صاحبان مواکب اجازه استفاده و استراحت طولانی مدّت را به زائر نمی دهند و به محض اینکه اقامت شما در موکب از چند دقیقه بگذرد تلاش بسیار می کنند تا شما را به منزل ببرند دلیل دیگر این است که در این مواکب معمولا حمّام و وسائل پذیرایی آنگونه که آنها می خواهند برقرار نیست. دو سال پیش در این مسیر و در غروب یکروز بنده تصمیم گرفتم که به خانه کسی نروم و در موکبی استراحت کنم و غذایی که همراه داشتم را بخورم... با آنکه صاحب موکب نبود ولی یکی از برادران عراقی از آنسوی خیابان بنده را دید و آمد و اصرار کرد که به خانه او بروم. هر چه گفتم قبول نکرد و اگر به شما بگویم کار که بالا بگیرد ممکن است چند نفر را خبر کنند که دست و پای شما را ببندند و به خانه ببرند اغراق نکرده ام. یکبار برادری هموطن به بنده می گفت که خودش سعی می کند در مواکب مستقر شود و به خانه نرود که این برای مسیرها یا فصول دیگر یا دوران شلوغی مسیر ممکن است شُدَنی باشد ولی حالا بسیار سخت یا غیر ممکن است. گاهی دیدم که صاحبان مواکب همسر و دخترانشان را برای تهیّه غذا و سبزی و...به موکب می آورند که آنها خیلی محفوظ، پشت موکب یا در یک اتاقک مقابل حرارت اجاق و زیر گرمای شدید کار می کنند در حالیکه در خانه ها در آشپزخانه خنک خود و با داشتن امکانات بسیار هستند و نقشه خانه های آنها هم طوری هست که برخورد و مواجهه‌ای با زائرانِ آقا ندارند معدود کواکبی هستند که آقایان خودشان زحمت آماده کردن غذا را می کِشند. قبلا گمان می کردم که برادران عراقی ما از محبّت بسیار به زائران امام حسین علیه السّلام است که معماری خانه های خود را اینگونه قرار می دهند لکن بعد فهمیدم که این معماری است که زمینه محبّت به زائران را ایجاد می کند یا هر دو مکمّل هم هستند اتاق ها در اکثر این خانه ها به حیاط درب مجزّا دارد و دستشویی و حمّام مستقل برای اهل خانه و مهمان وجود دارد در بسیاری از این خانه ها که ما رفتیم نه نامحرمی ما را دید و نه ما نامحرمی را دیدیم... بله،معماری می تواند به انسان در مسیر بندگی بسیار کمک کند 📌 ان شاءالله ادامه دارد... 👈 درباره مسیر پیاده‌روی «من البحر إلی النّحر» ╭─═══════─ 🆔 @Sanatgaraan ❁ صنعتگران ╰─════════════─

ا ﷽ ا 🏷 #فیلم | #عزاداری | #گزارش 🔰 سخنرانی و عزاداریِ صبحگاه توسل در حسینیه شهید #لسان_طوسی 📌حجت الاسلام واحدیان 🗓 ۵ صفر / ۲۱ مرداد ۱۴۰۳ 📸 برادر دهقان ╭─═══════─ 🆔 @Sanatgaraan ❁ صنعتگران ╰─════════════─