eitaa logo
کلینیک پاسخگویی به شبهات
1.5هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
3.2هزار ویدیو
15 فایل
در این کانال شبهات جریان #زرتشتی_گری، ، #باستان_گرایی، معاندین و پدیده های اجتماعی_سیاسی مورد نقد و بررسی قرار می گیرد. ارتباط با ادمین: @sarbaz_irani110
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ متن شبهه: مگر مي شود با اين وفاداريش نجس باشد؟ در قرآن و روايات از سگ سخني به ميان نيامده است؟! قرآن با نام بردن از سگ اصحاب کهف، از اين حيوان تمجيد کرده است! حضرت علي علیه السلام مردم را به يادگيري ده خصلت ارزنده سگ و به کار بستن اين خصائص در زندگي توصيه فرموده‌اند! شبهه خلاصه شده است ✅ پاسخ شبهه: 🔵 منابع دین ما ۴تاست که عبارت است از: قرآن، روایات، عقل و اجماع. در این میان قرآن کريم مانند قانون اساسی است که در احکام فقهي معمولا به کليات بسنده کرده است و تبيين و تفسير آن را به پيامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امامان معصوم علیهم السلام سپرده است، «وَ أَنْزَلْنَا إِلَيْکَ الذِّکْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ؛ اي پيامبر ما ذکر بر تو نازل کرديم تا براي مردم آنچه را بر ايشان نازل شد (نحل/۴۴) 🔵 در روایات متعدد با صراحت بیان شده است مثلا: سَأَل أَبَا عَبْدِاللَّهِ علیه السلام... قُلْتُ لَهُ: الْکَلْبُ؟ قَالَ: لَا. قُلْتُ: أَلَيْسَ هُوَ سَبُعٌ؟ قَالَ: لَا وَ اللَّهِ إِنَّهُ ؟ لَا وَ اللَّهِ إِنَّهُ نَجَسٌ.» وسائل/ج۱/ص۲۲۶ در روایت دیگر آمده: راوي حکم سگ را از امام صادق علیه السلام سؤال کرد، حضرت فرمود: پليد و نجس است، از اضافه آبي که آشاميده نبايد وضو گرفته شود، آن آب را بريز و (ظرف) را بار اول با خاک و سپس با آب بشوى.» (وسائل/ ج۱/ص۴۱۵) نکته: عبارت است از چيزي که به کار بردن آن در نماز و طواف و تغذيه، جایز نیست. نکته مهم تر: هرچند در اسلام سگ حيواني نجس است، امّا اين سبب نمیشود تا حقوق این حیوان باوفا به عنوان يک حيوان، نقض شود. البته رعايت هم به اين نيست که به آن دست بزني، و او را مونس و هم بازي خود قراردهي! بلکه با رسيدگي به آب و غذايش و آزار نرساندن به او، حقوقش را رعايت کرده اي. (چه بسا وارد کردن سگ به زندگی و او به انتخاب سبک زندگی انسانی، باشد) 🔵 پيشوايان و بزرگان مذهبي ما، با اينکه عقيده به نجاست سگ دارند، امّا ظلم به اين حيوان را روا ندانسته، حق و حقوقي براي آن قائل شده اند. با مطالعه در آثار دانشمندان اسلامي اين مساله به روشني قابل درک است. 🔵 در کتب فقهي آمده است: اگر شخصى، به مقدار وضو گرفتن آب داشته باشد، و بترسد که اگر با آن وضو بگيرد، خودش یا سگش دچار تشنگى شود، بر او واجب است که تيمم کند و آب را براي نوشيدن سگ نگهدارد. «وکذا الحيوان اذا کان کذلک وان کان کلبا» (جواهرالکلام/ج۵/ص۱۱۴) حتی صاحب جواهر، میگوید اگر تنها برای یکی از گوسفند یا سگ آب و غذا وجود دارد، اولویت با سگ است: «قد يقال باولوية الکلب لامکان ذبح الشاة بخلاف الکلب»(جواهرالکلام/ج۳۶/ص۴۳۷) 🔵 در متون روايي ما، روايات فراواني هستند که توجه به حقوق سگ را ـ به عنوان يک حيوان ـ تأييد مي کنند. در بعضي از روايات از اذيت و آزار سگ منع شده، در دسته اي ديگر به اطعام و توجه شده است. علاوه بر اين رواياتي هستند که قاتل سگ را ملزم به پرداخت ديه مي‌کند. 🔵 براي امور عقلایی مانند نگهباني و شکار، استفاده پليس و نيروهاي امداد اشکالی ندارد، اما نگهداری بدون مورد آن کراهت شدیدی دارد. در بعضي از روايات آمده است که خانه اي که در آن سگ است، ملائکه وارد نميشوند و نماز خواندن در چنين خانه اي مکروه باشد. (الفقیه/ج۱/ص۲۴۶) 🔵 سگ پرستان سلطنت طلب که به بهانه حکم نجاست سگ به اسلام عزیز حمله میکنند کاش یک هزارم این اعتراض ها را هم به چین و کشورهای شرق آسیا بابت کشتار و سلاخی این حیوان داشته باشند کشورهایی که گوشت سگ سهم بسزایی در سبد غذایی چشم بادامی ها دارد. این در حالی است که در اسلام سگها نه مورد اذیت و آزار قرار میگیرند و نه بی رحمانه بعنوان غذا سلاخی و پاره پاره میشوند. 🆔 eitaa.com/sarbazirani110
✅ متن شبهه: مگر مي شود با اين وفاداريش نجس باشد؟ در و روايات از سخني به ميان نيامده است!؟ قرآن با نام بردن از ، از اين حيوان تمجيد کرده است! حضرت علي علیه السلام مردم را به يادگيري و به کار بستن اين خصائص در زندگي توصيه فرموده‌اند! (شبهه خلاصه شده است) ✅ پاسخ شبهه: ⚫️ منابع دین ما ۴ تاست که عبارت است از: قرآن، روایات، و . در این میان قرآن کريم مانند قانون اساسی است که در احکام فقهي معمولا به کليات بسنده کرده است و تبيين و تفسير آن را به پيامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امامان معصوم علیهم السلام سپرده است، «وَ أَنْزَلْنَا إِلَيْکَ الذِّکْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ؛ اي پيامبر ما ذکر بر تو نازل کرديم تا براي مردم آنچه را بر ايشان نازل شد تبیین کنی. ( سوره نحل/۴۴) ⚫️ در روایات متعدد با صراحت بیان شده است. مثلا: سَأَل أَبَا عَبْدِاللَّهِ علیه السلام ... قُلْتُ لَهُ: الْکَلْبُ؟ قَالَ: لَا. قُلْتُ: أَلَيْسَ هُوَ سَبُعٌ؟ قَالَ: لَا وَ اللَّهِ إِنَّهُ ؟ لَا وَ اللَّهِ إِنَّهُ نَجَسٌ.» (وسائل/ج۱/ص۲۲۶) در روایت دیگر آمده: راوي را از علیه السلام سؤال کرد، حضرت فرمود: است، از اضافه آبي که آشاميده نبايد وضو گرفته شود، آن آب را بريز و (ظرف) را بار اول با خاک و سپس با آب بشوى.» (وسائل/ ج۱/ص۴۱۵) ⚫️ نکته: عبارت است از چيزي که به کار بردن آن در نماز و طواف و تغذيه، جایز نیست. ⚫️ نکته مهم: هرچند در اسلام سگ حيواني نجس است، امّا اين سبب نشده تا حقوق او به عنوان يک حيوان، نقض شود. البته رعايت هم به اين نيست که به آن دست بزني، و او را مونس و هم بازي خود قراردهي! بلکه با رسيدگي به آب و غذايش و آزار نرساندن به او، حقوقش را رعايت کرده اي. (چه بسا وارد کردن سگ به زندگی و او به انتخاب سبک زندگی انسانی، باشد) ⚫️ پيشوايان و ما، با اينکه عقيده به دارند، امّا ظلم به اين حيوان را روا ندانسته، حق و حقوقي براي آن قائل شده اند. با مطالعه در آثار دانشمندان اسلامي اين مساله به روشني قابل درک است. در کتب فقهي آمده است: اگر شخصى، به مقدار وضو گرفتن آب داشته باشد، و بترسد که اگر با آن وضو بگيرد، خودش یا سگش دچار تشنگى شود، بر او واجب است که ت کند و آب را براي نوشيدن سگ نگهدارد. «وکذا الحيوان اذا کان کذلک وان کان کلبا»(جواهرالکلام/ج۵/ص۱۱۴) حتی ، میگوید اگر تنها برای یکی از آب و غذا وجود دارد، )_با_سگ است: «قد يقال باولوية الکلب لامکان ذبح الشاة بخلاف الکلب» (جواهرالکلام/ج۳۶/ص۴۳۷) ⚫️ در متون روايي ما، روايات فراواني هستند که توجه به را ـ به عنوان يک حيوان ـ تأييد مي کنند. در بعضي از روايات از اذيت و آزار سگ منع شده، در دسته اي ديگر به اطعام و توجه شده است. علاوه بر اين رواياتي هستند که قاتل_سگ را ملزم به مي‌کند. ⚫️ براي مانند و شکار، استفاده پليس و نيروهاي امداد اشکالی ندارد، اما نگهداری بدون مورد آن کراهت شدیدی دارد. در بعضي از روايات آمده است که خانه اي که در آن سگ است، ملائکه وارد نميشوند و نماز خواندن در چنين خانه اي مکروه باشد. (الفقیه/ج۱/ص۲۴۶) 🆔 http://eitaa.com/sarbazirani110
✅ شبهه: مگر مي شود با اين وفاداريش نجس باشد؟ در قرآن و روايات از سگ سخني به ميان نيامده است!؟ قرآن با نام بردن از سگ اصحاب کهف، از اين حيوان تمجيد کرده است! حضرت علي علیه السلام مردم را به يادگيري ده خصلت ارزنده سگ و به کار بستن اين خصائص در زندگي توصيه فرموده‌اند! ✅ پاسخ: 🔵 منابع دین ما ۴ تاست که عبارت است از: قرآن، روایات، عقل و اجماع. در این میان قرآن کريم مانند قانون اساسی است که در احکام فقهي معمولا به کليات بسنده کرده است و تبيين و تفسير آن را به پيامبر اکرم و امامان معصوم علیهم صلوات الله اجمعین سپرده است، «وَ أَنْزَلْنَا إِلَيْکَ الذِّکْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ؛ اي پيامبر ما ذکر بر تو نازل کرديم تا براي مردم آنچه را بر ايشان نازل شد (نحل/۴۴) 🔵 در روایات متعدد با صراحت نجاست سگ بیان شده است. مثلا: سَأَل أَبَا عَبْدِاللَّهِ علیه السلام ... قُلْتُ لَهُ: الْکَلْبُ؟ قَالَ: لَا. قُلْتُ: أَلَيْسَ هُوَ سَبُعٌ؟ قَالَ: لَا وَ اللَّهِ إِنَّهُ ؟ لَا وَ اللَّهِ إِنَّهُ نَجَسٌ.»(وسائل/ج۱/ص۲۲۶) در روایت دیگر آمده: راوي حکم سگ را از امام صادق علیه السلام سؤال کرد، حضرت فرمود: پليد و نجس است، از اضافه آبي که آشاميده نبايد وضو گرفته شود، آن آب را بريز و (ظرف) را بار اول با خاک و سپس با آب بشوى.» (وسائل/ ج۱/ص۴۱۵) 🔵 نکته : نجاست عبارت است از چيزي که به کار بردن آن در نماز و طواف و تغذيه، جایز نیست. هرچند در اسلام سگ حيواني نجس است، امّا اين سبب نشده تا حقوق او به عنوان يک حيوان، نقض شود. البته رعايت حقوق سگ هم به اين نيست که به آن دست بزني، و او را مونس و هم بازي خود قراردهي! بلکه با رسيدگي به آب و غذايش و آزار نرساندن به او، حقوقش را رعايت کرده اي. (چه بسا وارد کردن سگ به زندگی و او به انتخاب سبک زندگی انسانی، باشد) 🔵 پيشوايان و بزرگان مذهبي ما، با اينکه عقيده به نجاست سگ دارند، امّا ظلم به اين حيوان را روا ندانسته، حق و حقوقي براي آن قائل شده اند. با مطالعه در آثار دانشمندان اسلامي اين مساله به روشني قابل درک است. در کتب فقهي آمده است: اگر شخصى، به مقدار وضو گرفتن آب داشته باشد، و بترسد که اگر با آن وضو بگيرد، خودش یا سگش دچار تشنگى شود، بر او واجب است که تيمم کند و آب را براي نوشيدن سگ نگهدارد. «وکذا الحيوان اذا کان کذلک وان کان کلبا»(جواهرالکلام/ج۵/ص۱۱۴) حتی صاحب جواهر، میگوید اگر تنها برای یکی از گوسفند یا سگ آب و غذا وجود دارد، اولویت با سگ است: «قد يقال باولوية الکلب لامکان ذبح الشاة بخلاف الکلب»(جواهرالکلام/ج۳۶/ص۴۳۷) 🔵 در متون روايي ما، روايات فراواني هستند که توجه به حقوق سگ را ـ به عنوان يک حيوان ـ تأييد مي کنند. در بعضي از روايات از اذيت و آزار سگ منع شده، در دسته اي ديگر به اطعام و سيراب‌کردن سگ توجه شده است. علاوه بر اين رواياتي هستند که قاتل سگ را ملزم به پرداخت ديه مي‌کند. 🔵 نگهداري سگ براي امور عقلایی مانند نگهباني و شکار، استفاده پليس و نيروهاي امداد اشکالی ندارد، اما نگهداری بدون مورد آن کراهت شدیدی دارد. در بعضي از روايات آمده است که خانه اي که در آن سگ است، ملائکه وارد نميشوند و نماز خواندن در چنين خانه اي مکروه باشد.(الفقیه/ج۱/ص۲۴۶) 🖋 حجت الاسلام دکتر قربانی مقدم 🆔 http://eitaa.com/sarbazirani110