هنوز و هر روز داغ جدیدی از نوار باریکی در کنج خاورمیانه بر دلم مینشیند.هنوز چشمانم عادت نکرده به دیدن ضجه مادران و بی چارگی پدران یتیم طفل هایشان شده.مگر یتیمی فقط برای بچه هاست.مادر باشی و جلوی چشمت بدن خون آلود کودکت را سر دست بابایش با گردن آویزان و دست های شل شده ببینی یتیم می شوی،بی کس میشوی.داغ غزه هر روز کمر هایمان را خم تر میکند و مشت هایمان را گرهتر.حالا میبینم این بیخردان در روز شهادت سردار مقاومت شوخیشان گرفته.دارند با دم شیر بازی میکنند.در خانه شیر،با ترقه ای میخواهند جرات شیر بچه های پدری که اسدالله میدان نبرد بود را امتحان کنند.
ضحاکان بچه کش!ما که از همان لحظه اول فرزندانمان را به نیت سربازی پسر فاطمه و در آرزوی شهادت در رکابش به دنیا می آوریم اما شما بدانید محال است از یک قطره خونشان بگذریم.ما را از چه میترسانید.ما در دفاع از ولایت همه پیرو زهراییم و در افشاگری ظلمتان و صبر بر داغ عزیز، دنباله رو زینب.بگذار دلتان خوش باشد که حیاتتان بسته به خون این بی گناهان است،بگذار شیطان نشسته در مغز علیلتان هر روز خون بیشتری طلب کند و شما برده های گوش به فرمان اهریمن هر روز به شیوه ای نو سرسپردگی تان را نشان دهید. دور نیست همین دریای خونی که راه انداخته اید غرقتان کند.
#شهدایکرمان
#آغوشبازحاجقاسم
#خط_روایت
#غزه
@sayeh_sayeh
هَرَس کردن به معنی حذف شاخههای اضافی گیاه به منظور عبور هوای بیشتر بین شاخهها، رسیدن نور کافی به آنها و آرایش شکل ظاهری گیاه برای زیبایی و به دست آوردن محصول مرغوب تر میباشد، تا بیشتر و بهتر بار دهد.
برج کتابهای در حال خواندن،عنوان مطالبی که نیمهنوشته رها شده و باید کامل شوند،موضوعاتی که باید در موردشان بنویسم،روزانههایی که هر بار به یک علتی به مرحله نوشتن نمیرسند،صوتهای شنیده نشده و نصفه شنیده شده،کلاسهای پراکنده در روزهای هفته،دیدار با نویسندههای مختلف،ماراتن و حلقههای کتابخوانی،نشستهای گاه وبیگاه،خیل گروه ها با هزاران چت خوانده نشده،کارهای خانه،مدرسه رفتن و …این لیست را اگر بخواهم صادقانه و شفاف بنویسم حالا حالاها ادامه دارد.شدهام پرنده ای وسط انبوهی از دانههای ارزن و گندم و جو و برنج و ذرت.نمیدانم باید کدام را بردارم.چشمم به دنبال همه شان هست و میدانم ظرفیت همه را ندارم.اگر همه را بخورم رو دل میکنم.بله گفتن به هر چندتا به معنای نه گفتن به چند نوع دیگر است.باید فکری کنم.چرخیدن دور خودم ثمری ندارد.باید یک یا نهایت دو نوع را انتخاب کنم و از باقی دانه ها صرف نظر کنم.شاخه های اضافی دورم را کم کنم.بگذارم نور بر مسیرم بتابد.اینجور که از هر جا شاخه ای را به هوای چیدن میوه هایش کشیده ام سمت خودم بی فایده است.مانده ام در چگالی سنگین و تاریک سایه های این شاخه ها.نه تنها میوه های مرغوب نصیبم نمیشود،بلکه بعید نیست همان میوه های خوب هم آنقدر منتظر چیده شدن بمانند که پلاسیده شوند.شاخه های انبوهِ دغدغه هایم، نیاز به هرس دارند.کاش کسی هم میآمد و دستی به سر و روی این ذهن پر شاخهٔ من میکشید.
#هرس_لازمم🪓
#چهارشنبه_این_صحنه_رو_شکار_کردم📸
#حالا_انگار_شیر_شکار_کردم🤪
#گیر_بِم_ندین_زیاد_اعصاب_ندارم😐
#اصلهرس🪓🪚✂️
#اصل_اختراع_کردم😂😎😌
#این_اصلو_زیاد_تو_زندگیاتون_به_کار_ببرید💁🏻♀️
#حتی_در_مورد_آدمهای_اضافی_زندگیتون🧏🏻♀️
#منو_از_زندگیاتون_نندازید_بیرونا🙍🏻♀️
#یکی_انداختم_بیرون_الان_من_دیگه_تو_زندگیش_نیستم🤦🏻♀️
#حالا_کی_ضرر_کرده_من_یا_اون؟😂🤷🏻♀️
🌸سایه🌸
@sayeh_sayeh