eitaa logo
کرسی های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب
219 دنبال‌کننده
82 عکس
0 ویدیو
1 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✅گزارش جلسه عنوان: بازنمایی ذهنی در نظر ابن سینا (ماهیت معقول و حیث التفاتی) 👤در ابتدای جلسه آقای دکتر عباس مهدوی (عضو هیئت علمی دانشکده فلسفه) بحث خود را این‌گونه آغاز کردند: سعی بنده بر آن است که از ادبیات فلسفه ذهن تحلیلی برای صورت بندی برخی از مفاهیمی که در فلسفه ابن سینا وجود داشته، استفاده کنم. بطور کل شناخت را ابن سینا به شناخت حسی و عقلی تقسیم می کند. در شناخت حسی ابن سینا از حواس باطنی سخن می گوید. اما آنچه به بحث ما مرتبط است شناخت عقلی است. به معنای قوه عاقله که از مجموع صور حسی ظاهری و باطنی که یک صورت معقول را انتزاع می کند. دقیقا جایی که در معرفت شناسی ابن سینا تجرد را برای نفس استفاده می‌کند. هم قوا و هم مدرکات قوا را مادی می‌پندارد. کل بحث ما در اینجا درباره معقولاتی است که در اصطلاح به آنها ماهیت معقول یا صورت معقول می‌گویند. در این جا دو ایده وجود دارد که یکی این است که نظریه شناخت عقلانی ابن سینا یک نظریه واقع‌گرایانه است. به تعبیر دیگر آن ماهیت معقولی که از عالم کسب می کنیم، اینها به نحوی عالم را برای ما بازنمایی می‌کنند. در واقع وضع اموری هستند که در خارج ما با آنها مواجه می‌شویم. پس نه تنها نظریه شناخت عقلانی ابن سینا یک نظریه واقه‌گرایانه است بلکه یک واقع‌گرایی بازنمودی هم هست. بنابراین ایده اصلی این است که ابن سینا یک واقع‌گرای با نمودگراست. در ادامه آقای دکتر مهدوی دو سوال را مطرح کردند: اگر ماهیت معقول داریم که این ماهیت حالت ذهنی است، به چه دلیلی دارای حیث التفاتی است؟ در فلسفه ذهن وقتی از حیث التفاتی داشتن یک حالت ذهنی بحث می‌شود به این معناست که آن حالت ذهنی یک محتوایی دارد که آن گزاره است و آن حالت ذهنی بدون آن محتوا معنایی ندارد. به همین دلیل می‌گوییم حالات ذهنی دارای گرایش گزاره‌ای از حیث التفاتی است غیر از فرآیند مغزی و عصب شناختی است که رخ می‌دهد. حیث التفاتی مدنظر ابن سینا شاید همان حیث التفاتی است که برانتانو یا هوسرل از آن بحث می‌کنند. سوال دیگر این است که اگر فرض این باشد که حالت ذهنی ما دارای حیث التفاتی باشد، چرا این حالت ذهنی دارای حیث التفاتی باید درباره محتوای خاصی باشد؟ به این معنا که چگونه صورت آتش می‌تواند وجود داشته باشد ولی ویژگی‌های فیزیکال مانند سوزاندن نداشته باشد. بطور کل ابن سینا تمام حالات ذهنی که بحث می‌کند حالات ذهنی بازنمودی می‌داند. البته این نکته مهم است که حیث التفاتی مورد نظر ابن سینا با حیث التفاتی که در فلسفه ذهن وجود دارد تفاوت‌هایی دارند. نکته پایانی این است که ابن سینا حیث التفاتی را یک نوع وجود غیرمادی درنظر می‌گیرند. اما در فلسفه ذهن معاصر وقتی صحبت از حیث التفاتی می‌شود حالت ذهنی ویژگی دارد که آن ویژگی به معنای ویژگی محتوای بازنمودی معنا می‌شود. سینا ذهنی معقول 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc
👤در ادامه ناقد محترم اشاره کردند که اگر ملاحظات بنده جایی داشته باشد ادعای دوم اقای دکتر مهدوی پذیرفتنی نیست. در رابطه با دیدگاه ابن سینا درباره ادراک (چه حسی و چه عقلی) که آقای دکتر مهدوی فرمودند یک دیدگاه بازنمودگرایانه است. دیدگاه دیگر واقع گرایانه است که مورد پذیرش است اگر بتوان ماهیت ذهنی و خارجی را یکی بدانیم. اما موضوع بحث بنده ادعای دوم است . قسمتی که ابهام دارد آنجاست که دو معنا از صورت خلط شده است. معنایی از صورت که در برابر ماده قرار می‌گیرد که جزء علل اربعه است. این صورت در اینجا به معنای مثال است نه صورت در برابر ماده. طبق آن چیزی که در متن آمده آقای دکتر مهدوی نفس را به مثابه ماده دانسته‌اند و صورت سبب شناخت آن می‌شود. ساده‌ترین ایرادی که می‌توان به این موضوع وارد کرد این است که حداقل باید نفس با هر شناختی دگرگون شود که حداقل در فلسفه ابن سینا پذیرفتنی نیست و شاید در صدرا بتوان پذیرفت. درست است که با هر شناختی انسان دچار تغییر می‌شود اما ابن سینا بحث ادراک و علم را با بحث تغییر و صورت و ماده گره نزده و مستقل از آن بحث کرده است. در متن با توجه به هفت معنایی که از شفا درباره علل اربعه، صوری، مادی و غایی اوردند این صورت ربطی به این معناها ندارد. و نکته بعدی این است که اگر صورت را صورت در برابر ماده بدانیم، صورت و ماده‌ای وجود دارد که آن مفاهیم ماهوی صورتی هستند که بر آن مفاهیم می‌نشیند و تبدیل به شناخت می‌شوند، که این پذیرفتنی نیست. آقای دکتر لهراسبی در ادامه شاهدی از کتاب نظام حکمت صدرایی از آقای عبودیت مطرح کردند که طبق نظر پیشینیان پیش از صدرا «فرآیند ادراک بدین نحو است که صورت ذهنی در قوه ادراک مناسب خود یا در محلی که چنین قوه‌ای در آن است حلول می کند و با این حلول، نفس توسط قوه ادراکی صورت (تصویر) را می‌یابد و این یافتن همان ادراک بی‌واسطه صورت یا همان ادراک با واسطه شیء صورت است. بطوری که بدون این حلول ادراک منتفی است پس در این نظریه ادراک مشروط به نوعی انفعال است از قبیل انفعال موضوع از عرض نه از قبیل انفعال ماده از صورت.» که این نکته سایه بر روی کل بحث می‌اندازد. به نظر می‌رسد اگر توجه به این نکته کنیم در این عبارت ما نمی‌توانیم نسبت بین دیدگاه ابن سینا و دیدگاه بازنمایی و حیث التفاتی را بپذیریم. زیرا ابن سینا به تمایز بین معلوم به ذات و معلوم به عرض عنایت ویژه دارد. سینا ذهنی معقول 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🟢دبیرخانه کرسی‌های علمی - ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب برگزار می‌کند: 6⃣ششمین کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری(از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم) 🎤ارائه‌دهنده: دکتر محمد زرقانی (عضو هیئت علمی دانشکده تاریخ، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🔍 ناقد: دکتر امداد توران (عضو هیئت علمی دانشکده شیعه شناسی، دانشگاه ادیان و مذاهب) ⏳ دبیر جلسه: دکتر سیدمحمد حسینی (عضو هیئت علمی دانشکده تاریخ، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🗓 زمان: چهارشنبه 23خرداد 1403 ساعت 14- 12:30 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن امام شهیدبهشتی 🔗 لینک ورود به نشست به صورت مجازی: yun.ir/mqvoc *️⃣ کد دسترسی؛ ۲۲ 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🎤 ششمین کرسی‌ نظریه‌پردازی، نقد و مناظره پژوهشگاه دانشگاه ادیان و مذاهب 👤 ارائه دهنده: دکتر محمد زرقانی (عضو هیئت علمی دانشکده تاریخ، دانشگاه ادیان و مذاهب) ✅باعنوان: بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری(از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم) 🖋خلاصه بحث: امامیه(شیعیان إثنی عشري) ري در مقطع زمانی قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم با فراهم سازي زمینه، ارتباط و ایجاد مناسبات متعدد(تعاملی، تقابلی و رواداري) توانست روابط همگرایانه و واگرایانه متناسبی با پیروان ادیان و فرق اسلامی برقرار نماید؛ حاصل و نتیجه این گونه روابط علاوه بر اینکه موجب حفظ، تثبیت، رشد، باروري و ترویج اندیشه‌هاي شیعی گردید، به اندازه سهم خویش زمینه‌هاي رشد و شکوفایی علمی، فرهنگی و سیاسی اسلام که در قالب رنسانس اسلامی در این مقطع به وقوع پیوست را فراهم نمود. البته ایجاد مناسبات و برقراري روابط امامیه ري با دیگران در این مقطع، متاثر و معطوف به بسترهاي اعتقادي، فرهنگی و شرایط اجتماعی ـ سیاسی حاکم بوده است. از این رو، در این پژوهش، اجمالاً ضمن اشاره به موقعیت و شرایط جغرافیایی، تاریخی و سیاسی ري، به مباحثی همانند مبانی و بسترها‌ي‌هاي دینی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی مناسبات در مقطع یاد شده پرداخته و بحث را در گونه شناسی و انواع مناسبات تعاملی، رواداري و تقابلی امامیه با غیر امامیه درحوزه‌هاي مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، اعتقادي پیگیري خواهیم نمود. در ادامه با بررسی، تحلیل و آسیب شناسی انواع مناسبات امامیه، به امتیازات، نقاط قوت و احیاناً نقاط ضعف و کاستی‌هایی که امامیه در برقراري روابط و ایجاد مناسبات با دیگ ران داشته اند، اشاره خواهیم نمود. در پایان نیز ضمن جمع بندي و شناسایی فرصت و آسیب‌هاي موجود در مسیر مناسبات، راهکارهایی جهت رفع این موانع و ارتقاء مناسبات به منظورتوسعه و ترویج مبانی و معارف اسلامی بویژه آموزه‌هاي امامیه در سایه تقریب و حفظ وحدت و یکپارچگی بین مسلمین ارائه خواهیم نمود . 🕣 23خرداد 1403 دانشگاه ادیان و مذاهب ساعت 14 _12:30 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهید بهشتی #🔗 لینک ورود به نشست به صورت مجازی: yun.ir/mqvoc *️⃣ کد دسترسی؛ ۲۲ 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🟢دبیرخانه کرسی‌های علمی - ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب برگزار می‌کند: 7⃣هفتمین کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: چرخش معرفت شناختی در عرفان پژوهی 🎤ارائه‌دهنده: دکتر خلیل قنبری (عضو هیئت علمی دانشکده ادیان، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🔍 ناقد: دکتر محمد حیدرپور (عضو هیئت علمی دانشکده فلسفه، دانشگاه ادیان و مذاهب) ⏳ دبیر جلسه: دکتر قادر حافظ (عضو هیئت علمی دانشکده عرفان، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🗓 زمان: پنج‌شنبه 24خرداد 1403 ساعت 14- 12:30 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهیدبهشتی 🔗 لینک ورود به نشست به صورت مجازی: yun.ir/mqvoc *️⃣ کد دسترسی؛ ۲۲ 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🎤 هفتمین کرسی‌ نظریه‌پردازی، نقد و مناظره پژوهشگاه دانشگاه ادیان و مذاهب 👤 ارائه دهنده: دکتر خلیل قنبری (عضو هیئت علمی دانشکده ادیان، دانشگاه ادیان و مذاهب) ✅باعنوان: چرخش معرفت شناختی در عرفان پژوهی (مدلی پسینی برای مطالعه متون عرفانی) 🖋خلاصه بحث: در جهان مدرن مطالعات عرفان نیز مانند دیگر علوم به حال پیشین خود باقی نمانده است و من بنا دارم تصویری از آن ارائه دهم. مدعایم این است که مطالعات عرفان دارای روش پسینی و بدون توسل به پیشفرض های متافیزیکی است. به تعبیر دیگر، گزاره های عارفان یا به خودی خود معلوم اند یا اگر به خودی خود معلوم نیستند "غیرمستقیم" در پرتو دسته ای که به خودی خود معلوم اند معلوم می‌شوند. این مدعا در سه مرحله صورت بندی شده است؛ از شناخت گزاره ای آغاز می کند؛ با شناخت فراگزاره ای ادامه می دهد و سرآخر با بازگشت به شناخت گزاره ای پایان می‌گیرد. در مرحله اول، به سراغ طبقه بندی گزاره های عارفان می روم؛ آنها را دو گروه می‌کنم و آنگاه یکی از آن دو گروه را به چهار دسته اصلی تقسیم می کنم. در مرحله دوم، از میان گزاره های چهارگانه، دسته ای را که از گزاره های درون بینانه است بازشناسی می کنم؛ ویژگی این دسته آن است که به خودی خود معلوم است. با این پشتوانه به این نتیجه می رسم که تجربه عرفانی، غیرالتفاتی، همگانی و از نوع شناخت اتحادی است و سرآخر، در مرحله سوم، بار دیگر به گزاره های درون بینانه برمی‌گردم و نشان می‌دهم این دسته که به خودی خود معلوم است، به واسطه پایه نیز هست. ویژگی گزاره های پایه این است که سه دسته دیگر از گزاره های چهارگانه را که به خودی خود معلوم نیست معلوم می کند؛ البته مرحله اخیر (مرحله سوم) مشتمل بر سه نظریه است و آنها از این قرار اند: یکم، دسته ای که به خودی خود معلوم است دارای چهار ویژگی اول شخص، غیراستنتاجی، سلبی و ایجابی است. دوم، این دسته همچنین دارای چهار ویژگی ناب بودگی، جامعیت، حذف پذیری و تکرارپذیری است؛ چهار ویژگی اخیر شرط لازم و کافی استنناج نظریه عرفانی است و سه دسته دیگر از گزاره های چهارگانه که به خودی خود معلوم نیستند مانند هر داده ای در پرتو نظریه عرفانی معلوم می شوند و سرآخر، در مطالعه موردی، نظریه عرفانی را بر دسته های سه گانه از گزاره های چهارگانه بکارمی بندم. 🕣 24خرداد 1403 دانشگاه ادیان و مذاهب ساعت 14 _12:30 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهید بهشتی #🔗 لینک ورود به نشست به صورت مجازی: yun.ir/mqvoc *️⃣ کد دسترسی؛ ۲۲ ‎‌پسینی 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🎦 گزارش تصویری از ششمین کرسی علمی _ ترویجی با عنوان « بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری(از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم)» 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهید بهشتی 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: https://eitaa.com/sccrrc🆔
صوت کرسی پژوهشگاه.MP3
100.7M
ششمین جلسه کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری (از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم) 🎤ارائه‌دهنده: دکتر محمد زرقانی 🔍 ناقد: دکتر امداد توران ⏳ دبیر جلسه: دکتر سید محمد حسینی تاریخی 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
✅گزارش جلسه عنوان: «بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری (از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم)» 👤آقای دکتر محمد زرقانی (عضو هیئت علمی دانشکده تاریخ) در ابتدای جلسه اشاره کردند که در این جلسه به دنبال بیان مباحث کلی درباره مناسبات عام و ترسیم الگوی مناسبات خواهند بود. امامیه همواره یک ارتباط سازنده با دیگران و به نوعی رفتار همگرایانه داشتند البته این نوع رفتار در اکثر روابط وجود داشته و در مواردی در مواقع اضطرار رفتار واگریانه در مناسبات خود به کار می گرفتند. هر نوع رفتاری را نمی توان سلیقه‌ای در نظر گرفت و در دسته بطور مشخص قرار داد. مناسبات همگرایانه و واگرایانه را در سه نوع رفتار می‌توان دید. تعبیری که بنده برای رفتارهای واگرایانه و همگرایانه دارم سیاست‌های راهبردی است. در رفتارهای روادارانه باید ازموقعیت و جایگاه اجتماعی بالاتری برخوردار باشد تا بتواند رفتار روا دارانه آن را تعریف کرد. بطور کلی رفتارهای واگرایانه و همگرایانه را مناسبات سازنده می نامیم. از مصادیق مناسبات سازنده می توان به دعوت به حق با لحنی ملایم، تعادل و پرهیز از افراطی‌گری و توهین، رأفت و مدارا و نرمش با مخالفان، شدت عمل دربرابر کفار و معاندین. مناسبات سازنده که بصورت الگو قابل ارائه است بر چه اساسی است. هر نوع رفتاری (با خدا، با خود، با دیگران) به صورت کلی تابعی است از این نکات. هستی شناسی، انسان شناسی و فرجام شناسی که به آن اعتقاد داریم بر رفتار تأثیر می‌گذارد.از طرف دیگر هدف و اهدافی که در این روابط داریم دررفتار تأثیر دارد. و ضلع دیگر مثلث شرایط اجتماعی و سیاسی است که می تواند در رفتار و مناسبات تأثیر گذارد. از سوی دیگر ویژگی های شخصیتی و روانشناسی افراد است که در مناسبات و روابط تأثیر دارد. تاریخی 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
✅گزارش جلسه عنوان: «بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری (از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم)» 👥در ادامه ناقد محترم دکتر امداد توران (عضو هیئت علمی دانشکده شیعه شناسی)، بیان کردند که این کتاب مطالب ارزشمندی درباره مناسبات امامیه و غیر امامیه ارائه کرده است. اما نکاتی درباره ارتقاء کار وجود دارد. یکی اینکه چرا باید واژه مناسبات را برای روابط بکار بگیریم؟ مناسبات جمع مناسَبت از باب مفاعله است هر چند که بر زبان فارسی ثقیل است. یکی به معنای هم نسب بودن و دومی مشابهت داشتن و سومی که هم در فارسی است و هم در عربی همین مناسبات به معنای گرامیداشت در آن مناسبت و یا هدیه دادن در اعیاد را می گویند. اما اینکه روابط را با مناسبات یکی بدانیم از نظر بنده با توجه به معانی آن مورد قبول نیست. نکته دیگر زمانی است که بازده زمانی سه قرن یا چهار قرن را در نظر می گیرید لازم است سیر تاریخی تحولات آن را نیز مشخص کنید که در این اثر نیامده است. نکته دیگر عبارتست از این که سطوح یا انواع روابط از جانب امامیه تفکیک نشده است. در اینجا روابط دو طرف دارد یکی طرف امامیه و دیگری غیرامامیه. در اینجا نه طرف امامیه مشخص است نه طرف مقابل. به عنوان مثال سطح سیاسی خود یک سطح است که می توان گفت در این سطح چه روابطی وجود داشته و تصویر روشنی به ما ارائه دهد که امامیه در مقام حاکم چه رفتاری داشتند و در مقام رعیت و محکوم چه رفتاری. عرصه دوم را می توان عرصه علمی دانست و به سراغ علما باید برویم. دیگری روابط اجتماعی است. حتی عرصه اقتصادی نیز قابل توضیح است. اما در این اثر تصویر روشنی از هر حوزه ارائه نشده است. وقتی از مخالفان می‌گوییم نیز باید مشخص شود. وقتی از مخالفان که درحاکمیت بودند سخن می‌گوییم، یک بحث است و مخالفانی مثل اسماعیلیه که طایفه مطرودی از جانب اهل تسنن هم مورد سرزنش هستند داستان دیگر است. ما نمی‌تونیم در این دوره در آسیبها بگوییم برخورد تند عبدالجلیل قزوینی رازی نسبت به اسماعیلیه را توهین به مقدسات دانیم ولی وقتی مدح فلان حاکم سلجوقی را کرده رواداری داشته است. این به چه معناست چه تصویری به ما می‌دهد؟ اهل تسننی که در حاکمیت است یک محور است زیدیه که حاکمیت ندارند یک محور و اسماعیلیه و باطنیه که جایگاهی ندارند و مطرودند بحث دیگری دارند. عدم تفکیک از دو جانب یکی از جانب امامیه و دیگری از جانب مخالفان امامیه موجب می‌شود ما در فضای گنگ و ابهام آلودی قرار بگیریم. نکته دیگر اصل دسته بندی و نگرش است. در این کتاب بسیار با مباحث درس آموزی و اخلاق رو به رو هستیم. در تاریخ جای اخلاق و موعظه نیست. کار تاریخ توصیف آنچه که واقعیت داشته است، می‌باشد و نباید بین توصیف و تجویز خلط کرد. نکته آخر این قالب که گفته شده رواداری و تعامل و تقابل سخن بگوییم دو اشکال دارد یکی کلی بودن آن است که در هر بازه تاریخی این گفته شده است که این تاریخ را برای ما روشن نمی کند. نکته دیگر این است که رواداری مفهومی است که برای دوره جدید است ما باید ببینیم که در آن دوره چه مفهومی کاربرد داشته و به چه معنا می‌گرفتند. ما بر اساس تفسیر امروزی نباید به آن دوره تاریخی برویم و تفسیر کنیم. تاریخی 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🎦 گزارش تصویری از هفتمین کرسی علمی _ ترویجی با عنوان «چرخش معرفت شناختی در عرفان پژوهی (مدلی پسینی برای مطالعه متون عرفانی)» 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهید بهشتی ‎‌پسینی 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc
دکتر قنبری.mp3
80.64M
هفتمین جلسه کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: «چرخش معرفت شناختی در عرفان پژوهی» 🎤ارائه‌دهنده: دکتر خلیل قنبری 🔍 ناقد: دکتر محمد مددپور ⏳ دبیر جلسه: دکتر قادر حافظ ‎‌پسینی 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc
✅گزارش جلسه عنوان: «چرخش معرفت شناختی در عرفان پژوهی» 👤در ابتدای جلسه آقای دکتر خلیل قنبری (عضو هیئت علمی دانشکده ادیان) بحث خود را اینگونه آغاز کردند که ادعای بنده این است که مطالعات عرفان دارای روش پسینی است و بدون توسل به پیش‌فرض‌های متافیزیکی است. به عبارت دیگر گزاره‌های عارفان یا به خودی خود معلوم‌اند یا در پرتو دسته‌ای که به خودی خود معلوم‌اند، غیر مستقیم معلوم می‌شوند. این نظر ناظر به پرسشی است که آن این است وقتی وارد تاریخ علم می شوید در جهان مدرن می توان گفت که علوم دستخوش انقلاب شده است. برای مثال می بینید که از طبیعیات به علوم طبیعی چرخشی رخ داده است. لذا نام تازه‌ای برای علوم طبیعی انتخاب شده است و آن را science نامیدید. یا در دنیای فلسفه می‌بینید که از عقل گرایی به پدیدارشناسی چرخشی رخ داده است. سومین مثال این است که در دنیای مدرن از عقل گرایی حداکثری به سمت عقل‌گرایی حداقلی رفتیم. مثال دیگر این است که از عقل‌گرایی ایجابی به عقل‌گرایی سلبی رفته شده است. یا از عقل گرایی به سمت تجربه گرایی تغییر صورت گرفته است. زمانی که این نمونه‌ها را در تاریخ علم مشاهده می‌کنیم به این فرض می‌رسیم که این انثلاب در همه علوم صورت گرفته است. لذا این سوال را به ذهن می‌رسد که آیا مطالعات عرفان نیز دستخوش چنین تحولی شده است؟ یا به تعبیر دیگر مطالعات ادیان هم دستخوش چنین تغییری می‌شود؟ پاسخ بنده این است که بله اینجا نیز چنین حادثه‌ای رخ داده و آن گذر از عقل‌گرایی به سمت تجربه‌گرایی است. به تعبیر دیگر گذر از یک مطالعات عرفانی پیشینی به یک مطالعات عرفانی پسینی. نکته دیگر این است که تعریف بنده از پسینی این است که علمی است که بر پیش‌فرض های متافیزیکی تکیه نزده است. البته بنده این را نمی‌گویم که مطلقا بر پیش‌فرض ها تکیه ندارد بلکه تأکید بر این است که بر پیش‌فرض های متافیزیکی تکیه ندارد. در ادامه به موانعی که پیش روی این مدعا هست خواهم پرداخت. به نظر من چهار ابهام در گزاره های عارفان وجود دارد که نخست ابهام در موضوع است. دوم ابهام دیگر این است چه نسبتی گزاره ها با تجربه های عرفانی دارند؟ با توجه به اینکه خود تجربه های عرفانی نیز به تجربه های آفاقی و انفسی تقسیم می‌شوند. برطرف کردن این ابهام می طلبد که به پیش فرض های متافیزیکی متوسل شویم. سومین ابهام این است که نسبت بین گزاره‌ها با ناعارف است. ابهام چهارم این است که همه گزاره‌ها در یک دسته جای نمی گیرند و نسبت بین این دسته‌ها مشخص نیست. بنابراین این چهار ابهام مانع می‌شوند تا به روش پسینی که به معنای عدم توسل به پیش‌فرض‌های متافیزیکی است، پرداخته شود. این سوال اینجا مطرح می‌شود که چگونه می‌توان این ابهامات را برطرف کرد؟ در یک مرحله برای از میان برداشتن ابهام در موضوع با تکیه بر شناخت از راه گواهی می‌توان آن را برطرف کرد. ابهام دوم را با تکیه بر شناخت از راه درون دینی می توان آن را برطرف کرد. از طریق تکیه بر شناخت از راه حافظه و یادآوری ابهام سوم را می‌توان برطرف کرد. بنابراین عرفان پژوهان نیز مانند عارفان می‌توانند تجربه های عرفانی عارفان را تحلیل کنند. ابهام چهارم را نیز از طریق شناخت استدلالی (استقرایی) را می توانیم برطرف کنیم. 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🟢دبیرخانه کرسی‌های علمی - ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب برگزار می‌کند: 7⃣هشتمین کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: آوازهای مذهبی مانویان ایرانی 🎤ارائه‌دهنده: دکتر محمد شکری فومشی (عضو هیئت علمی دانشکده ادیان، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🔍 ناقد: دکتر آزاده احسانی (دکتری فرهنگ و زبانهای باستانی (ادیان و فرهنگها) از دانشگاه کنکوردیا، مونترآل) ⏳ دبیر جلسه: احمد سواری (معاون آموزشی و پژوهشی دانشکده ادیان، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🗓 زمان: چهارشنبه 30خرداد 1403 ساعت 12:30- 11:00 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهیدبهشتی 🔗 لینک ورود به نشست به صورت مجازی: yun.ir/mqvoc *️⃣ کد دسترسی؛ ۲۲ ایرانی ایرانی مذهبی 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc