اعتراض دکتر ایزدخواه به طرح بانکداران. #صدای_ملت👈🏼 پیگیری مطالبات، تبیین حقایق سیاسی کشور 👇🏼👇🏼👇🏼 🆔️@sedaye_mellat313

🔻طرّاحی نقشۀ جامعِ حرکت دولت 🖋 مهدی جمشیدی ۱. رهبر معظم انقلاب در دیدار با دولت گفتند: «مراقب باشید کارهای روزمرّه، شما را غرق نکند و برای اینکه دچار این آفت نشوید با یک طرح کلان و نقشۀ جامع و قابل توضیح برای مردم، حرکت کنید». روشن است که این دولت، گرفتار انبوهی از گره‌های گشوده‌نشده و معطل‌مانده از سوی دولت پیشین است، و البتّه این سخن به معنی فرافکنی و ارجاع غیرمسئولانه به گذشته نیست. کم‌کاری‌ها و ندانم‌کاری‌های دولت قبل، مثال‌زدنی و منحصربه‌فرد بودند و از این جهت، شرایط کنونی را نباید با شرایط دیگر، مقایسه کرد. وقتی جامعه و حاکمیّت به بیرون از خود، شرطی و وابسته می‌شود و هر حرکت اصلاحی به ارادۀ دیگران، متوقف می‌گردد، حاصل نیز جز این نخواهد بود. این وضع خاص و اضطراری، خودبه‌خود دولت را به سوی رفع «حوایج روزمرّه» و «معضلات جاری» سوق می‌دهد؛ چراکه دولت نمی‌تواند نسبت به دغدغه‌های فوری و حیاتی، بی‌تفاوت باشد. پس سخن در این نیست که این پاره از کنشگری دولت، کنار نهاده شود و فارغ از چالش‌های روزمرّه، فقط‌و‌فقط به آینده نظر افکنده شود، بلکه می‌توان یک «ترکیب معقول» از این دو جنبه را به هم آمیخت. نباید میان این دو، یکی را انتخاب کرد و دیگری را نادیده انگاشت. تدبیر جامعه، آمیزه‌ای از اندیشه‌ورزی دربارۀ مسأله‌های امروز و فرداست. ۲. ساختاری که گرفتار «روزمرّگی» است، همیشه به «اکنون» نظر می‌افکند و از «آینده» غافل است و تنها می‌کوشد وضع موجود را قابل‌گذران نماید، بی‌آن‌که به فردا و فرداها بپردازند و طرحی برای آینده درافکند. ساختار روزمرّه‌اندیش، آنچنان درگیر تدبیر «موقعیّت جاری» است که نسبت به فرداها، حالت غافلانه دارد. تنها امری که می‌تواند ساختار از این وضع حداقلی و تنگ‌دامنه عبور بدهد و افق‌های وسیع را پیش رو قرار بدهد، «نقشۀ راه» است. در نقشۀ راه، هم وضع جاری و امکان‌ها و امتناع‌هایش مشخص شده است و هم وضع مطلوب و بایدها و نبایدهای آن، و هم مجموعه‌ای از راهبردها برای عبور از وضع موجود به وضع مطلوب. به‌عبارت‌دیگر، در یک چهارچوب زمانی، مشخص شده که ساختار باید از کجا به کجا برسد و چگونه باید این مسیر را طی کند. ازاین‌رو، نقشۀ راه از یک «ارزیابی جامع‌» و «محاسبۀ کلان» برمی‌خیزد و حاصل «برداشت‌های موردی» و «تحلیل‌های روزانه» نیست. گنجاندن زمان برای ایجاد گرگونی از سوی ساختار، نوعی قاعده‌سازی و چهارچوب‌بندی برای حرکت است. ۳. در نقشۀ راه، یک «مفهوم» در کانون تأمّلات و دغدغه‌های می‌نشیند و مفسّر و مرجع همۀ مفهوم‌ها و روایت‌ها می‌شود. این مفهوم، همان است که دولت به‌واسطۀ آن شناخته می‌شود و بر سر زبان‌ها می‌افتد. باید این مفهوم «فراگیر» و «تعیین‌کننده» را یافت و همه‌چیز را در پناه و پوشش آن، معنا کرد. این مفهوم، برآمده از متن «جامعه»‌ای است که دولت را برگزیده است؛ یعنی باید دریافت که ساختار جدید، به چه سبب توانسته است بدنۀ اجتماعی پیدا کند و آن‌گاه، این «سبب» را در قالب یک «مفهوم» ریخت و ساختار را به نام او شناخت و شناساند. به‌بیان‌دیگر، مفهومی که بر «پیشانی نقشۀ راه حک» می‌شود، همان «مسألۀ اصلی جامعه» است که فلسفۀ وجودیِ ساختار جدید را نیز شکل می‌دهد. مفهومی این‌چنین، همانند چراغ راهی است که «راه» را از «بیراهه» بازمی‌شناساند و مفاهیم دیگر را در سایۀ معانی و دلالت‌های خود، بازتعریف می‌کند. پس اشاره به یک مفهوم کلّی و پوشش‌دهنده، به معنی «تک‌بُعدی‌شدن ساختار» نیست و از «نگاه تقلیل‌گرایانه» برنمی‌خیزد. ۴. در سطح بعدی، باید مجموعه‌ای از مفهوم‌های دیگر را در نیز در نقشۀ راه گنجانید و کوشید تا نسبت منطقی با یکدیگر بیابند و یک «کلّ درهم‌بافته» و «هندسۀ منسجم» به وجود بیاید. این مفاهیم خویشاوند، «مفاهیم اقماری و پیرامونیِ» آن مفهوم اصلی و کانونی هستند و در ذیل آن، هویّت معنایی می‌یابند. این مفاهیم، عینی‌تر و عملیّاتی‌تر از آن مفهوم اصلی هستند و تماس و ارتباط نزدیک‌تری با واقعیّت دارند. این مفاهیم اقماری نیز حاصل انتخاب دلخواهانۀ ساختار جدید نیستند، بلکه برخاسته از «دغدغه‌های جامعه» هستند و می‌خواهند در جایگاه «پاسخ» به آنها ایفای نقش کنند. پس این مفاهیم، «پاسخ‌های ساختار جدید» هستند، نه بازی زبانی و لفاظی و شعار. غرض این است که «هدف‌ها» و «مقاصد» ساختار جدید، در قالب مجموعه‌ای از مفاهیم بیان شوند تا یک «صورت‌بندی اجتماعی» و «روایت رسانه‌ای» برای راهی که باید پیموده شود، پدید بیاید و جامعه بداند که بناست به کدام سو حرکت شود. این مفاهیم، هم «مشخص» هستند و هم «معدود»؛ یعنی هم جامعه آنها را می‌فهمد و با آنها همدلی و همراهی می‌کند، و هم فراوان نیستند و فقط اولویّت‌ها و ترجیح‌ها را نمایندگی می‌کنند. ✔ روزنامه ایران تاریخ 1401/6/9 https://www.irannewspaper.ir/Newspaper/Page/7993/Polotic/2/0#pagedetails @sedaye_mellat313

🔻گشودن حلقۀ فرسودۀ مدیران 🖋 مهدی جمشیدی ۱. رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر خود با اعضای دولت سیزدهم تصریح کردند که «جوان‌گرایی» در مجموعۀ اجرائی موجب می‌شود «حلقۀ فرسودۀ مدیران»، باز و نَفَس تازه‌ای به دستگاه‌های اجرائی دمیده بشود(۱۴۰۱.۸.۶). واقعیّت این است که چرخش نخبگانی در درون حاکمیّت، به‌صورت «طبیعی» رخ نداده و حلقه‌های بستۀ مدیریّتیِ متعدّدی شکل گرفته‌اند که در تمام دوره‌های گذشته، قدرت را در میان خود، دست‌به‌دست کرده‌اند و مجال پانهادن نیروهای متفاوت را به درون ساختارهای رسمی نداده‌اند. آری، در اندک دوره‌هایی، وضع به‌گونه‌ای دیگر رقم خورد ولی این دوره‌ها، نوعی «گریز از مرکز» و «بیرون‌زدگی» تفسیر شد و اصحاب فرسودۀ قدرت، دوباره دست به کار شدند و عزم بازگشت نمودند. تنها فرصت‌های بسیار محدود و تنگ‌دامنه‌ای برای «جابجایی‌های کارگزاری» در میان بوده و کارگزاران موجود، بی‌آن‌که قصد کناره‌گیری داشته باشند، از منصبی به منصب دیگر «تغییر مکان» داده‌اند. در حقیقت، جابجایی کارگزاری رخ نداده است و فقط «موقعیّت‌های جدید» برای مدیران موجود، تعریف شدند و مردم با چهره‌های تکراری و همیشگی مواجه شدند. ۲. روشن است که نخستین آفت انسداد مدیریّتی و شکل‌گیری حلقه‌های فرسوده و بسته، «امتداد یافتن وضع موجود» و «مقاومت در برابر بازاندیشی و تحوّل» خواهد بود. آنان که هم «اکنون» را صورت‌بندی کرده‌اند و هم به آن خو گرفته‌اند، مجال نمی‌دهند که هیچ چرخشی به وقوع بپیوندد و «جابجایی‌های ساختاری» رخ بدهد. چه‌بسا شعار تحوّل نیز سر داده شود، ولی معانی بسیار رقیق و اقلّی از آن اراده می‌شود و در نهایت نیز چیزی بیش از وضع موجود، حاصل نخواهد شد. پس «چرخش‌های ساختاری» به «چرخش‌های کارگزاری» وابسته‌اند و تا هنگامی‌که کارگزارن جدید به کار گمارده نشوند، فضای مدیریّتی، نشاط و طراوت نخواهد یافت و «نقطۀ عطفِ ساختاری» پدید نخواهد آمد. باید اراده‌هایی به درون حاکمیّت راه یابند که هم تعلّق‌خاطر به گذشته ندارند و دچار عادت و یکنواختی و تکرار نشده‌اند، و هم طرح نو و اندیشۀ متفاوت دارند. در این حال است که «اتّفاق‌های ساختاری» رخ خواهند داد و «پیچ‌های کلان» و «بازاندیشی‌های بنیادی» در پیش گرفته خواهند شد. انقلاب در گام دوّم خویش، هم سخت محتاج تحوّل برای عبور از بیماری‌های مزمن است و هم باید رویکرد جهشی را برگزید، امّا این دو، متوقف بر آن است که کارگزاران خارج از حلقه‌های فرسودۀ گذشته، وارد معرکه شوند و مدیران گام اوّل انقلاب، به منزلت مشاورت در گام دوّم انقلاب، بسنده کنند و تدبیر و تصمیم و اجرا را به نیروهای بیرون از حلقۀ قدرت واگذارند. ۳. بخش عمده‌ای از فرایند تربیت کارگزار رسمی، در «عمل» رخ می‌دهد و مشروط به آن است؛ یعنی باید نیروهای جوان در سطوح مدیریّتی به «کار» گمارده شوند و «تجربه» کسب کنند و از متن «کنش» و «اقدام» و «مواجهه»، عقلانیّت معطوف به تدبیر و حکمرانی را فرابگیرند تا در نهایت به کارگزار تراز انقلابی تبدیل شوند. اگر این فرصت از نیروهای جوان سلب شود، ما دچار «بحران مدیریّتی» خواهیم شد و زمانی خواهد رسید که متناسب با نوع و سطح موقعیّت‌های کارگزاری، نیروی آماده و آزموده نداریم؛ چنان‌که اینک نیز دچار تأخیر و عقب‌ماندگی هستیم و ناچاریم به «کنشگریِ غیرمنطقعِ گذشتگان در امروز»، رضایت بدهیم. این در حالی است که اگر از دو دهۀ پیش، آینده‌نگری می‌کردیم و در روندی تدریجی و ملایم، نیروهای جدید را به صحنه می‌آوریم، امروز «ذخایر مدیریّتی»‌مان سرشار و انبوه بود و می‌توانستیم در میان ده‌ها گزینۀ متعهد و کارآمد، انتخاب کنیم. حصارهای بلندی که به دور موقعیّت‌های حاکمیّتی کشیده شده، سبب گردید که منزلت‌ها و مکانت‌ها میان «هم‌حزبی‌ها» و «هم‌حلقه‌ای‌ها» توزیع شوند و اصحاب قدرت بتوانند با تکیه بر «منطق سهمیه‌بندی»، نوعی «انحصار حکمرانی» را رقم بزنند و به این واسطه، مانع رشد نیروهای جوان شوند. ۴. بی‌شک یکی از دلالت‌های مهم «بیانیۀ گام دوّم انقلاب»، خروج از این فضای محدود و انحصاری و همچنین میل به سوی چرخش و گردش و پویایی است. بیانیۀ گام دوّم انقلاب، شعار سیاسی نیست که به اقتضای یک مناسبت، سر داده شده باشد، بلکه به‌واقع، یک متن راهبردی و عملی برای «تغییر حاکمیّتی» است. انقلاب، نیازمند «تنفّس در هوای تازه» است و این امر میسّر نیست جز با «بازنگری‌های مدیریّتی». باید استعدادهای معلّق و معطّل، به کار گمارده شوند و در منزلت‌های کانونی و جدّی قرار بگیرند تا وارد شدن به مرحلۀ گام دوّم انقلاب، معنای حقیقی بیابد و محسوس شود. آنان که هنوز هم چشم به مناصب و موقعیّت‌های حاکمیّتی دارند، «سنگ‌اندازی» و «مخالف‌خوانی» می‌کنند تا به بهانۀ چند خطا و لغزش، اصل و اساس این طرح سرنوشت‌ساز را بدنام و ناموجّه جلوه بدهند. #صدای_ملت👈🏼 پیگیری مطالبات، تبیین حقایق سیاسی کشور 👇🏼👇🏼👇🏼 🆔️@sedaye_mella

پروژۀ ناامیدسازی و سنگرهای جدید عدالتخواهی 💬 دکتر روح الله ایزدخواه ( نمایندۀ مردم تهران در مجلس شورای اسلامی.) 💢حكم #وحید_اشتری به ۱۸ ماه حبس، قطعی شد. خب... این فتح بزرگ را به تمام عوامل «مبارزۀ بی‌امان با فقر و فساد و تبعیض» تبریک می‌گویم... پ.ن: متن آقای ایزد خواه را بخوانید ، به درست یا غلط بودن کار اشتری کار ندارم اما حکمی که بهش دادند جملات خیلی تعجب آوری داشت که حتما ملاحظه کردید ، اینجور حکم دادن صرفا خراب کردن وجه قوه قضائیه است و بس! #صدای_ملت👈🏼 پیگیری مطالبات، تبیین حقایق سیاسی کشور 👇🏼👇🏼👇🏼 🆔️@sedaye_mellat313

🏃‍♂⚽️💃⚽️ خبر خوب برای آیت الله علم الهدی و ماله کشان دولت رییسی: راه برای حضور دختر خانم هاتون به ورزشگاه باز شده، ظرفیت حضور زنان هم افزایش یافته⚽️ 🔸 ظرفیت حضور زنان هوادار استقلال در دیدار با پیکان ۲ برابر شد ▫️باشگاه خبرنگاران نوشته است: شورای تامین استان تهران مجوز حضور هزار نفر از زنان هوادار استقلال در دیدار با پیکان  را صادر کرد. ▫️پیش از این شورای تامین استان تهران مجوز ۵۰۰ نفر از بانوان هوادار استقلال در دیدار با مس کرمان را صادر کرده بود. ▫️استقلال روز سه شنبه ۱۵ شهریورماه از ساعت ۱۹ در ورزشگاه آزادی میزبان پیکان خواهد بود./باشگاه خبرنگاران جوان پ ن: دولت رییسی در عادی سازی حضور دختران در مسابقات فوتبال، از دولت روحانی پیشی گرفته است. اما نه خبری از آیت الله علم الهدی پدر زن محترم رییس جمهور هست که اعتراض و انتقاد آتشین کند و نه خبری از دارابی و رضوی و سایر شیش آتیشه های پرمدعای ولایت و دیانت هست که صدایشان به اعتراض بلند شود بدبخت حسن روحانی فقط اسمش بد دررفته بود. ساده لوح، ماها بودیم که خیال می کردیم این مدعیان پرمدعای ولایت و دیانت تیغ تیز نقادی را بدون هوا و هوس و تعصب درباره همه مدیران و رؤسای جمهور به کار می برند. اما گویا سخت در اشتباه بوده ایم. اشتباه بدتر این است که در سری های بعدی به این افراد رأی بدهیم. #صدای_ملت👈🏼 پیگیری مطالبات، تبیین حقایق سیاسی کشور 👇🏼👇🏼👇🏼 🆔️@sedaye_mellat313

🔴 ویدیوی پربازدید یک رسانه‌ی عربی از حضور زنان و دختران در ورزشگاه آزادی در بازی پرسپولیس! ⚠️🔴عادی سازی یک مسیر قهقهرایی توسط خودی ها ⏪خانم خزعلی معاون زنان ریاست جمهوری گفتند فضای ورزشگاه سالم تر از بازار و سینما بود! ✍حضور در ورزشگاه چه دستاوردی برای کرامت و حیا و حجاب زن ایرانی دارد؟وقتی ایشون در این جایگاه حقیقت رو بپوشونند یعنی شونه خالی کردن از مسئولیت عادی سازی ناهنجاری های شکل گرفته علیه هویت اصیل و نجیب زن ایرانی! @Mersad_MD ⁉️🧐اینکه بر سر زبان ها انداخته اند دولت انقلابی، دقیقا منظورشان چه نوع انقلاب است؟! انقلاب اسلامی یا انقلاب نرم ضداسلامی؟! خواهشا صراحتا بگویید و تکلیف را روشن کنید. ⁉️اینکه جناب رئیسی اخیرا گفتند رهبری فرمانده است و دولت سربازش، دقیقا بفرمایند رهبری به شما دستور نمایش این بی عفتی ناموس ایرانی مملکت شیعه خانه ایران در جهان را دادند؟!! یا آن جمله تعارفی بیش نبود و در واقع سرباز فیفا هستید؟!! #سند_2030 #نفوذ

🤔چه شد که یهو آقای ق.ا.ل.ی.ب.ا.ف ضدربا شده است؟! 🔹️آیا می‌دانید رئیس مجلس، رکورددار تأسیس بانک در ایران است؟! 🔸قانون جدید بانکداری چیست که نیاز به ضربه‌گیری توسط رئیس مجلس دارد؟ 👆پاسخ این پرسش‌های مهم را در این کلیپ ببینید. ✅صدای انقلاب را از اینجا بشنوید @hojre_enghelab

🔰تربیت؛ مسئولیت(١) ١. تربیت از آغاز با مسئولیت همراه است؛ کسانی که در فرایند تربیت، جایگاهی برای مسئولیت در نظر نمی‌گیرند، انسان را نشناخته‌اند و آن کس که که انسان را نشناخته، اسلام را نیز نشناخته است. ٢. ریشهٔ ضرورتِ مسئولیت در کار تربیتی، به آفرینش انسان برمی‌گردد؛ آن‌جا که هر کسی، اولاً خود را آفریده دید؛ ثانیاً دارای امکاناتی از جمله عقل و اختیار. ٣. انسانِ آفریده شده با اختیار(مجبور به اختیار)، در درجهٔ اول در برابر خودش و بعد در برابر امکاناتش، احساس مسئولیت می‌کند. کار اصلی مربی، کشف این مسئولیت در متربی و نمایاندن آن به اوست؛ اگر متربی را همچون خودش، انسان بداند... ۴. کسانی که برای رشد متربی، کاری به تشخیص او ندارند و خود به تنظیم رفتارهای متربی می‌پردازند، در واقع انسانیت او را نادیده گرفته و او را به بردگی می‌کشانند. در این صورت حتی نیت خیر مربی هم، اثر خاصی در رشد متربی نمی‌گذارد و حتی نمی‌تواند از او برای خودش، یک وزیر بسازد؛ بلکه همهٔ متربیانش در بهترین حالت، سربازانی بزدل و بی‌عرضه خواهند بود. ۵. پرورش احساس مسئولیت در متربی، در قدم اول با ارائه شناختی از خودِ حقیقی به او حاصل می‌شود. خودِ حقیقی، همان «وجود» است؛ بدون توجه به امکاناتش مثل بدن و الزاماتِ امکاناتش مثل خواب و خوراک. پایان شمارهٔ اول #صدای_ملت👈🏼 پیگیری مطالبات، تبیین حقایق سیاسی کشور 👇🏼👇🏼👇🏼 🆔️@sedaye_mellat313

✍ملکه مُرد؛ اما بعد... الیزابت دوم که به جهنم می‌رود و سفرهٔ مدنیت غربی هم، بیش از پیش در حال جمع شدن است؛ اما بعد.. نوچه‌هایش در تمام این سال‌ها، به هر وسیله‌ای چنگ زده‌اند تا نظام ما را ساقط کنند؛ اما به فضل خدا، سایهٔ ولایت فقیه، کشور را روز به روز در دنیا عزتمندتر کرده‌؛ اما بعد... با نگاهی به داخل، می‌بینیم که غیر از دوران بنی‌صدر، سه دورهٔ هشت‌ساله از ریاست جمهوری ما، به دلیل جهل خواص، به پیاده‌شدن سیاست‌های مطلوبِ الیزابت گذشت، تا این که نوبت به دولت جدید رسید؛ اما بعد... اکنون با دولتی مواجهیم که رئیس آن، دوبار در پاسخ به دیدار با رئیس جمهور آمریکا، پاسخ منفی داده و می‌گویند که در مذاکرات هم، خط مقاومت را حفظ کرده؛ اما بعد... باید دید استکبارمداری یا استکبارستیزی، فقط در گفتارها و رفتارهای صریح منحصر می‌شود؟ یا می‌شود گفتار یا رفتاری را که استکبارستیزانه به نظر می‌رسد، استکبارمدارانه خواند؟ بسته شدن دهان مخالفان جمهوری اسلامی مطلوب است؛ اما باید دید اقدامی که در این راستا صورت می‌گیرد، به معنای واقعی کلمه، آنان را خفه می‌کند؟ یا این سکوت‌ها، گاهی می‌تواند ناشی از رضایت آنان هم باشد؟ به ورزشگاه نرفتنِ بانوان، حربه‌ای بود در دست مخالفان، تا هر از گاهی نظام را به اسارت زنان، متهم کنند و در دولت‌های قبل، با تذکرهای مراجع عظام و فضای عمومی جامعه ، جسارت این کار وجود نداشت؛ اما در این دولت، بعد از شائبهٔ فشار فیفا و اظهارات معاون امور زنان رئیس جمهور، مشخص شد که بانی این مسئله، وزارت ورزش بوده است... غیرممکن است که خبرِ خارج رفتنِ پسرِ معاونِ وزیر، به رئیس جمهور برسد و بر مبنای نامشخص(و شاید هم به جهت فضای رسانه‌ای) بگوید پدر هم برود؛ اما از این چند بازیِ اخیر ملی و باشگاهی، و حواشی حضور بانوان در ورزشگاه، بی‌خبر باشد! پس برای رئیس جمهور، چند فرض وجود دارد: راضی‌ است؛ چون اعتماد به مسئولانِ امر دارد ؛ راضی است؛ چون خودش اعتقاد به این کار دارد؛ یا ناراضی است؛ اما زورش نمی‌رسد؛ ناراضی است؛ اما حل آن را اولویت نمی‌داند؛ فرض اول، با ورودهای جزئیِ ایشان در امور وزارتخانه‌ها و... فرض دوم، با انقلابی بودن ایشان، فرض سوم، با سابقهٔ اقتدارِ مدیریتی ایشان، در تعارض است! و فرض چهارم، نشان می‌دهد که ایشان، شناخت دقیقی از مسائل کشور ندارند... ببخشید؛ دلم نیامد اربعین سکولاری داشته باشید! سعید فلاح✍🏼 ١٨شهریور١۴٠١ #صدای_ملت👈🏼 پیگیری مطالبات، تبیین حقایق سیاسی کشور 👇🏼👇🏼👇🏼 🆔️@sedaye_mellat313

🔻اربعینِ سکولار، اربعینِ انقلابی! 🖋 مهدی جمشیدی ۱. استاد شهید آیت‌الله مطهری بر این باور بود که: گاهی یک جریان موج‌خیز و حرکت‌زای اجتماعی‌، روح خود را از دست می‌دهد و از آن جز یک سلسله "آداب و تشریفات بی‌‌اثر" باقی نمی‌ماند. ... عزاداری سنتیِ امروز امام حسین، تبدیل حرکت به بنیاد است. این عزاداری که به‌حقّ درباره‌اش گفته شده: من بکی او ابکی او تباکی‌ وجبت له الجنه؛ که حتّی برای تباکی (خود را شبیه گریه‌کن ساختن) هم‌ ارزش فراوان قائل شده، در اصل، فلسفه‌اش تهییج احساسات علیه یزیدها و ابن‌زیادها و به سود حسینها و حسینیها بوده. در شرائطی که حسین به‌صورت‌ یک مکتب در یک زمان حضور دارد و سمبل راه و روش اجتماعی معیّن و نفی‌‌کنندۀ راه و روش موجودِ معیّن دیگری است، یک قطره اشک برایش ریختن،‌ واقعاً نوعی سربازی است. در شرائط خشن یزیدی، در حزب حسینی‌ها شرکت‌‌کردن و تظاهر به گریه‌کردن بر شهدا، نوعی اعلام وابسته‌بودن به گروه اهل حقّ‌ و اعلان جنگ با گروه اهل باطل و در حقیقت، نوعی از خود گذشتگی است. اینجا است که عزاداری حسین‌بن‌علی یک "حرکت" است، یک "موج" است، یک "مبارزۀ اجتماعی" است. امّا تدریجاً، روح و فلسفۀ این دستور فراموش می‌شود و محتوای این ظرف‌ بیرون می‌ریزد و مسأله، شکل یک "عادت" به خود می‌گیرد که مردمی دور هم جمع‌ بشوند و به مراسم عزاداری مشغول شوند، بدون اینکه نمایانگر یک "جهت‌گیری‌ خاصِ اجتماعی" باشد و بدون آنکه از نظر "اجتماعی"، عمل معنی‌داری به شمار رود، فقط برای کسب ثواب - که البتّه دیگر ثوابی هم در کار نخواهد بود - مراسمی را "مجرّد از وظائف اجتماعی" و "بی‌رابطه با حسینهای زمان" و "بی‌رابطه‌ با یزیدها و عبیدالله‌های زمان" به‌پا دارند. اینجا است که حرکت تبدیل به‌ بنیاد یعنی عادت شده و محتوای ظرف، بیرون ریخته و ظرف، خالی باقی مانده‌ است. در چنین مراسمی است که اگر شخص یزیدبن‌معاویه هم از گور به در آید حاضر است که شرکت کند، بلکه "بزرگ‌ترین مراسم" را به پا دارد! در چنین مراسم‌ است که نه‌تنها "تباکی" اثر ندارد، اگر "یک مَن اشک" هم نثار کنیم‌ به جائی برنمی‌خورد!(مرتضی مطهری، نهضت‌های اسلامی در صد سالۀ اخیر، صص۸۲-۸۳). پس مراقبت کنیم که راهپیمایی اربعین: به "آداب و تشریفات بی‌‌اثر" تبدیل نشود! فقط برای "کسب ثواب" نباشد! "مجرّد از وظائف اجتماعی" نباشد! "بی‌رابطه با حسینهای زمان" و "بی‌رابطه‌ با یزیدها و عبیدالله‌های زمان" نباشد! یک "حرکت" باشد! یک "موج" باشد! یک "مبارزۀ اجتماعی" باشد! نمایانگر یک "جهت‌گیری‌ خاصِ اجتماعی" باشد! و در یک کلام، "انقلابی" باشد، نه "سکولار"! ۲. ما اغلب عادت کرده‌ایم به "دین‌داری آسان و بی‌هزینه"! جایی که باید هزینه بدهیم، غافل و غایبیم! برای اصلاح جامعه و برچیدن منکرها و اقامۀ معروف‌ها، همّت نداریم، ولی برای عزاداری و زیارت، همواره آماده‌ایم! این در حالی است که قیام حسین‌بن‌علی برای "نهی‌ازمنکر" بود! اگر ما تصوّر دیگری از عزداری و زیارت داشته باشیم، در حقّ حسین‌بن‌علی، خیانت کرده و ماهیّت و غایت قیام او را مسخ نمودیم! تشیّع، آیین "قیام" و "انقلاب" و "شوریدن" و "شهادت" است، و عزاداری و زیارت، فقط "مقدّمه" هستند برای حرکت. "راه" هستند نه مقصد. "وسیله" هستند نه هدف. ازاین‌رو، نه تقلیل‌دادن منزلت "زیارت و عزاداری" به "مناسک"، صواب است و نه تقلیل‌دادن "هویّت تشیّع" به "زیارت و عزاداری". شهدای دفاع مقدس، به زیارت حسین‌بن‌علی نرفتند ولی با عزاداری‌های شب عملیات، به کاروان او پیوستند و کربلایی شدند! نکند ما به زیارت حسین‌بن‌علی‌ برویم امّا نصیب‌مان بیش از عزداری نباشد! مبادا در هیئت و عزاداری و راهپیمایی متوقف بمانیم و از قافلۀ همچنان در حرکتِ کربلا، جا بمانیم! ۳. تشیّع، یعنی نظام‌سازیِ اجتماعی، یعنی تمدّن‌پردازیِ جهانی، یعنی چالش‌گری با خواصِ اغواگر، یعنی موضع‌گیری در برابر اصحاب فتنه، یعنی ستاندن نان فقرا از ثروت‌های بادآوردۀ اغنیا، یعنی جان‌دادن برای نظریۀ مقاومت، یعنی ترجیح چالش بر سازش، یعنی ایستادن برای تداوم ایدئولوژیِ انقلابی، یعنی روشنگری و افشاگری و غبارزدایی از چهرۀ حقیقت، یعنی نقد قدرت‌مندانِ بی‌تقوا و سرمایه‌سالاران زالوصفت، و ... از جمله، "جهاد تبیین"، یک "واجب فوری و قطعی" هست! ما برای تحقّق آن چه کرده‌ایم؟! برای این جهاد، "هزینه"‌ای پرداخته‌ایم؟! شهادت که هیچ، اهانتی را برتابیده‌ایم؟! نکند شیطان در قالب "اهتمامِ تک‌بُعدی به مستحبات"، ما را از "واجبات فوری و قطعی"، غافل گرداند... می‌توان از متن یک امر مستحب، ده‌ها واجب را اقامه کرد، و می‌توان با تفسیر سکولار و غیرانقلابی از آن امر مستحب، فرصت‌های تاریخی را باخت.

💢 مبارزه با بی عدالتی و فقر سبب گسترش دین می شود. استاد #رحیم_پور_ازغدی

🔴تو اگر اهل دِق کردن از غصه بودی . . . کلام مولانا امیرالمومنین علیه السلام در نهج البلاغه را بد نفهمیم 🔸 فارغ از تمام مسائل و حواشی مربوط به قضیه خانم #مهسا_امینی (غفر الله لها و لنا) و اظهار نظر در مورد آن (که قصد پرداختن به آن ها را ندارم،) فقط یک‌ نکته را عرض می کنم: 🔸 در این قضیه، برخی به کلام حضرت امیر علیه السلام در #نهج_البلاغه و آن قضیه مشهور خلخال از پای زن غیر مسلمان دزدین استناد می کنند!! و این که اگر کسی از غصه آن بمیرد، اشکالی ندارد... 🔸 آن قضیه مشهور نهج البلاغه این است که لشکر معاویه به یکی از شهر های تحت حکومت امام علیه السلام حمله می کند و حضرت می فرمایند: 👇 «به من خبر رسيده است که يکى از آنها، به خانه زن مسلمان و زن غير مسلمان ديگرى که در پناه اسلام جان و مالش محفوظ بوده، وارد شده و خلخال و دستبند و گردن بندها و گوشواره هاى آنان را از تنشان بيرون آورده است...» و بعد در انتها می فرمایند: «اگر به خاطر اين حادثه، مسلمانى از شدّت تأسّف و اندوه بميرد، ملامتى بر او نيست، بلکه به نظر من، سزاوار است.» (خطبه۲۷) 🔸 صحبت حضرت سلام الله علیه در مورد تعرض #دشمن به #نوامیس مسلمانان و بی‌خیالیِ عده ای مرد نمای بی غیرت است... که این غصه بی غیرتی و تعرض به نوامیس شایسته مردن است... 🔸 عمامه به سر محترم! اصول گرا! اصلاح طلب! دلسوز عزیز! دلسوز نمای محترم! برادر و‌ خواهر محترم! دوست موج سوار من! شمایی که به این خطبه استناد می کنی! ⭕️تو اگر اهل مردن از غصه هستی! باید برای این غصه بمیری که در جنگ فرهنگی، دشمن تو متعرض نوامیست شده... و #حجاب از سر نوامیس تو برداشته و زیور هایشان رو آشکار کرده... ✅ یا تو اگر واقعا اهل دق کردن از غصه بودی، اون‌ وقتی که در شیراز حجاب از خانواده شهید کشیدن باید دق می کردی... ✍حجةالاسلام محمد صالح مشفقی‌پور ❇️نجات تاریخ صدای رسای اُمت 👇👇👇 🆔@nejate_tarikh

جناب آقای رییسی جناب آقای قالیباف جناب آقای اژه‌ای ⬅️ در دوران مسئولیت‌های شما در سه قوه، چقدر رهبر انقلاب و دلسوزان جبهه انقلاب به شما گفتند برای این ولنگاری فضای مجازی فکری بکنید؟ 🔺گفتند جریان تحریف با این وضع، یک روز خوش برای شما باقی نخواهد گذاشت… 🔺وقت و سرمایه و نیروی شما را برای مقابله با هجمه بی‌امان رسانه‌ای خواهد گرفت… 🔻شما امّا حاضر نشدید برای منافع ملی آبروی خود را برای ساماندهی فضای مجازی خرج کنید؛ حالا نوش جان کنید غذایی را که پختید. 🔺جواب شهدا و امام زمان را چه خواهید داد؟ 🔻با اوضاع اسفبار فرهنگی رسانه‌ای کشور، سرمایه‌های اجتماعی نظام را باید عملاً از دست رفته تلقی کرد؛ افکار عمومی دیگر تاب تحمل این حجم از شبیخون تبلیغاتی خناسان و فراعنه رسانه‌ای ندارد و به استیصال رسیده… ⭕️ حرف آخر: بفهمید یا نفهمید شما در اتفاقاتی که در حال وقوع است شریکید و ما این روزها را فراموش نخواهیم کرد. #فتنه_مسئولین_و_خواص #از_تبیین_تا_قیام 🇮🇷 @faannoos

🔻توضیح دربارۀ "خبر" یک مناظره ۱. چندی پیش بنده از سوی "خبرگزاری مهر"، دعوت شدم که برای دوستانی دربارۀ حجاب از منظر اجتماعی، سخن بگویم و به پرسش‌ها، پاسخ بدهم. من نیز به شیوۀ همیشگی‌ام، دو پیشنهاد را مطرح کردم: اوّل این‌که طرف "مقابل" و "مخالف" هم دعوت کنید تا گفتگو شکل بگیرد و من در قالب مناظره، استدلال‌هایم را مطرح کنم، دوّم این‌که مناظره به صورت "زنده" و "مستقیم"، پخش شود. ۲. پس از چندی اطلاع دادند که شرط نخست، قابل‌تحقّق است، اما برای شرط دیگر، محدودیّت وجود دارد. من نیز درخواست کردم که دست‌کم اصل مناظره به صورت "تصویری" و "کامل"، پخش شود. دوستان نیز قبول کردند. ۳. اینک "خبر" آن مناظره منتشر شده، درحالی‌که متأسفانه "عنوان" خبر و "پایان‌بندی" آن، آشکارا "جهت‌گیری منفی" دارد و حاکی از "تمام واقعیّت" نیست، بلکه "تحریف" است. mehrnews.com/xYzZt من از این جهت، مورد سئوال دوستان و مخاطبان قرار گرفتم و چون خبر، منتشر شده است لازم بود توضیح عمومی ارائه کنم. در این مناظره، در برابر "دو استدلالِ" طرف مقابل، "شش استدلالِ" نقیض مطرح کردم و به‌صورت دقیق و جزئی و موشکافانه، به واسازی پرداختم. ۴. از خبرگزاری مهر، درخواست دارم که نسخۀ "تصویری" و "کاملِ" مناظره را نشر دهند؛ بی‌کم‌وکاست و تصرّ‌ف‌نشده، چنان‌که از آغاز نیز وعدۀ ما همین بود. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

♨️ جوان شیفته عدل است بیخود هم رفقا نیایید دور هم بنشینید که چه کنیم که جوانمان منحرف نشود؟! جوان با همان فطرت و بینش فطری اش خواستار "عدل" است. عدل در نظر جوان محترم است، خواه اسلام باشد خواه نباشد، خواه خدایی باشد خواه خدایی نباشد. او عاشق و شیفته عدل است و تو بگو این شیفتگی تو به عدل غلط است ولی قرآن می گوید صحیح است. مگر نمیبینی قرآن می گوید: [إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْل] وقتی می خواهد خدا را معرفی کند می گوید خدا آن است که فرمان به عدل می دهد. 🍃 آیت الله شهید بهشتی 📚 بایدها و نبایدها، ص۴۷

⚠️ پس از آبان۹۸ در دولت و مجلس از مکانها و مراکزی برای اعتراض های مسالمت آمیز به جای اغتشاش سخن گفته شد اما چندی بعد به فراموشی سپرده شد! اینباره خوب است اینجور نشود! فهرست برخی مطالب سالهای قبل در اینباره: 🔺جزوه "اعتراض؛ چرا و چگونه؟" https://eitaa.com/m_ghanbarian/2374 🔺اعتراض؛ فرصت یا تهدید؟! https://eitaa.com/m_ghanbarian/2325 🔺چالش حق اعتراض مردم (برنامه سوره) https://eitaa.com/m_ghanbarian/2332 🔺کشوری که دشمن دارد مردم چگونه اعتراض کنند؟ (برنامه ثریا) https://eitaa.com/m_ghanbarian/2342 🔺حق اعتراض (برنامه مسأله) https://eitaa.com/m_ghanbarian/2915 🔺تا پلیس امنیتِ تراز! https://eitaa.com/m_ghanbarian/2255 🔺شأن حرمها در مطالبه عدالت و برائت https://eitaa.com/m_ghanbarian/1484 🔺شأن حرمها در مطالبه عدالت با حفظ حرمت حرم https://eitaa.com/m_ghanbarian/2250 🔺اگر جبرائیل وزیر امنیت بود... https://eitaa.com/m_ghanbarian/2242 🔺امیرالمومنین با قتل خطایی آشوبها چه میکرد؟ https://eitaa.com/m_ghanbarian/1661 ☑️ @m_ghanbarian

🚨نماینده مجلس: فرزند ۵۴۰۰ نفر از مسئولان در خارج از کشور هستند هاجر چنارانی، عضو فراکسیون بانوان مجلس در جلسه بررسی صلاحیت زاهدی وفا وزیر پیشنهادی کار گفت: 🔹انقلاب مستعضعفان و محرومان است لذا قرار نبود بعد از ۴٣ سال اینگونه تصمیم بگیریم ضمن اینکه آقای رئیسی گفته بود هر کس فرزندش تابعیت خارج داشته باشد خودش هم باید برود پس ما منتظر اجرای آن هستیم در حالی که فرزند ۵ هزار و ۴۰۰ و اندی از مسئولان در خارج از کشور هستند. 🔹چطور می‌شود که درآمد، حقوق و مسئولیت در ایران خوب است اما تابعیت آن بد است؟ آن هم تابعیت کشوری که متجاوز و متخاصم است./اسکان نیوز

🔸صادق شهبازی: حالا که بحران تمام شد باید برویم سراغ ریشه‌هایی مانند تبعیض بی و عدالتی. @sedaye_mellat313

🎥شهبازی: خیلی از ما‌ها نمیفهمیم حکومت اسلامی داشتن یعنی چی 🔹شهبازی، پژوهشگر: آرزوی همه‌ی نسل‌های پیش از ما بود، که با خیال راحت بتوانند به اجرای احکام الهی و اسلامی بپردازند و این امر در جمهوری اسلامی محقق شد. #زن_عفت_افتخار #امام_زمان #حجاب