eitaa logo
پایگاه خبری صدای حوزه
15.6هزار دنبال‌کننده
9.9هزار عکس
3.9هزار ویدیو
79 فایل
پایگاه خبری، تحلیلی صدای حوزه www.v-o-h.ir رسانه حوزوی مستقل صدای طلاب تصویرسازی واقعی از روحانیت ورود جسورانه به چالش های روز پیشنهاد، انتقاد، سفارش تبلیغ، ارسال سوژه و راه ارتباطی 🆔 @vohadmin
مشاهده در ایتا
دانلود
✍️ سرور بزرگوارم، حضرت آیت‌الله جوادی‌آملی، فرمایشی از جناب‌عالی در قالب در سایت‌های رسمی منتشر شده و شتابان در حال بازنشر است که در آن آمده است: «اگر واقعاً ما آدم‌های درستی باشیم، ترسی نداریم که فضای مجازی چه چیزی را می‌خواهند منتشر کند. اگر کسی چیزهایی دروغی را منتشر کند، محاکمه بشود، اما ما اگر با طهارت زندگی بکنیم، از دنیای مجازی باکی نیست.» اگر این فرمایش جناب‌عالی، تقطیع‌شده و گزینشی نباشد، نسبت به آن چند پرسش دارم: 1️⃣ چگونه می‌توان همۀ امور اجتماعی را به «وجدان‌های فردی» ارجاع داد و انتظار داشت همۀ افراد جامعه، از طریق «خویشتن‌داریِ اخلاقی»، از فسق و فجور در امان و محفوظ بمانند، درحالی‌که قابلیّت‌های ایمانیِ افراد، «هم‌سطح» نیستند و همواره و در برابر همۀ اقسام وسوسه‌های شیطانی، «قدرتِ بازدارندگی» ندارند؟! 2️⃣ آیا هر اندازه نیز که ما «پرهیزگار» و «خداترس» باشیم، باز صلاح و صواب است که خویش را با این توجیه که «مصون» هستیم، در «مهلکۀ تباهی‌های فضایِ مجازیِ غرب‌بنیان» بیفکنیم؟! آیا برخورداری از «کمالات ایمانی» و «درجات اخلاقی»، مجوز شرعی برای چنین «زورآزماییِ »‌ای به دست می‌دهد؟! 3️⃣ اگر بناست که تنها ، حافظ فضایلِ معنوی و اخلاقی در جامعه باشد، پس چگونه است که گفته شده «تحقّقِ احکامِ اسلام»، محتاجِ «حکومت‌مندی» و «نظام‌سازیِ اجتماعی» است؟! اگر رواج و تداومِ ارزش‌های دینی، فقط بر «پارساییِ شخصی» تکیه دارند، ، بی‌معنا و بی‌فلسفه نخواهد شد؟! 4️⃣ آیا همۀ دلیل ما در مخالفت با وضع کنونیِ فضای مجازی، منحصر به » است، یا مسألۀ مهمّ‌تری نیز در میان است و آن، عبارت از این است که بر اساس «قاعدۀ نفی سَبیل»، نباید «غیرمسلمانان» بر شئون و ساحاتِ حیاتِ «مسلمانان»، تفوّق و تسلّط داشته باشند؟! آیا این‌که «تدبیر محتوای ما»، در اختیار آنهاست، نافی «عزّت و استقلالِ جامعۀ اسلامی» نیست؟! 5️⃣ آیا نباید از این‌که غرب، فضای مجازیِ ساختۀ خویش به ابزاری برای «نفوذِ فرهنگی» و «تغییرِ سبکِ زندگیِ اسلامی» و «زوالِ ارزش‌های اخلاقی» تبدیل کرده است، «نگران» و «دغدغه‌مند» بود و «حسّاسیّتِ خاص» به خرج داد؟! آیا «تنها نهادن توده‌های مردم در این معرکۀ مردافکن» - به واسطۀ بهره‌گیری‌نکردن از اهرم‌های حاکمیّتی و راهبردهای پیش‌گیرانۀ ساختاری و روش‌های حفاظت‌بخشِ رسمی - حکیمانه و موجّه است؟! 🖊مهدی جمشیدی 🆔 @sedayehowzeh