به نام خدا 13 رجب، سالروز ولادت امام علی بن ابی طالب روز ملی #مددکار_اجتماعی در ایران است. 🔹 بی شک علی بن ابی طالب یک نام تشریفاتی نیست که زینت بخش ایام و عناوین دنیایی ما باشد، علی بن ابی طالب الگویی رفتاری است که برخواسته از نوع نگاهی خاص به #انسان، #جامعه و #هستی است. مفاهیمی اساسی و بنیادین که زیربنای مددکاری اجتماعی را نیز شکل می‌دهند. از یاد نباید برد که تعاریفی خاص از این مفاهیم، توانسته است انسانی را تبدیل به علی بن ابی طالب و الگوی مددکاری اجتماعی نماید. ❓به راستی آن مفاهیم، آن باورهای #معرفت شناختی و #هستی شناختی کدامند؟ ▪️اینکه روز مددکار اجتماعی را مزین به نام بی بدیل این بزرگ مرد جامعه انسانی و اسلامی کرده‌ایم، کار خوبی است! اما کافی است؟ ♦️باید بدانیم، مددکاری اجتماعی زمانی می‌تواند تماما #علوی باشد که از شناخت‌ها، باورها و رفتارهای علی بن ابی طالب تبعیت کند. 🔹نمی‌شود ما از پایه‌ای ترین #مفاهیم دانشی تا عملیاتی ترین #الگوهای میدانی مددکاری اجتماعی را بر اساس فلسفه‌های معاصر پی ریزی کنیم و فقط نام علی بن ابی طالب را یدک بکشیم! به نظر این یک تناقض است! اما چه باید کرد؟ « #مددکاری_اجتماعی_اسلامی »، گفتمانی است نوین که می‌کوشد علاوه بر آن‌که از نام علی بن ابی طالب بهره ببرد، بر اساس مبانی، مفاهیم، #فلسفه‌ ای علوی این حرفه‌ی انسانی- اسلامی را بازپروری کند. 🔹اینجانب به عنوان عضو کوچکی از جامعه‌ی مددکاری، ضمن #تبریک این روز به تمامی مددکاران عزیز که در این سرزمین به سختی و دشواری در حال تلاش و ایفای نقش هستند؛ همگان را به تامل، تفکر و #ترویج این گفتمان دعوت می‌کنم. به امید ایجاد، #توسعه و میدان‌داری این گفتمان ... والسلام علیکم و رحمه الله قم مقدسه - مرکز علمی فرهنگی و نیکوکاری بشری ۱۳ رجب ۱۴۴۵ #مددکاری_اجتماعی #مددکاری #مددکاری_اسلامی #مددکاری_اجتماعی_اسلامی @semimm

به بهانه‌ی مرگ یک #پزشک بسم الله الرحمن الرحیم عادت کرده‌ام هنگام فوت کسی آیه‌ی «انا لله و انا الیه راجعون» را بنویسم اما این بار نمی‌دانم چرا مرگ یک پزشک مرا واداشت تا پیام خود را با آیه‌ی « إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الاْنصَابُ وَ الاَزْلاَمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»؛ «ای اهل ایمان، #شراب و قمار و بت‌پرستی و تیرهای گروبندی همه اینها پلید و از عمل شیطان است، از آن البته دوری کنید تا رستگار شوید.»، آغاز کنیم. دانش و حرفه‌ی #پزشکی، پناه هر انسانی است که از درد به ستوه آمده. بخشی از درمان درد انسان در گرو دانش و یافته‌های تجربی است اما بخش دیگری از آن را باید در رشد یافتگی شخصیت و اخلاق پزشکی دنبال کرد. پزشکی صلاحیت اخلاقی نداشته باشد ، یقینا نمی‌تواند درمانگر خوبی باشد. اخبار این روزها از جامعه‌ی پزشکی شامل: ۱.مهاجرت‌های بسیار بالا ۲.خود کشی‌های قابل توجه ۳.دریافت زیرمیزی ۴.سبک زندگی بسیار مرفهانه ۵.بیماری تراشی و اقدام به الزام بیماران برای هزینه‌های بی‌مورد ۶.تجویز عمل‌های جراحی که ریسک فوت در آن هست در صورتی که هیچ ضرورتی ندارد. ۷.فرار مالیاتی ۸. و اخیرا عدول از ارزش‌های فرهنگی، اخلاقی و دینی مانند مصرف مشروبات الکلی توسط ۳۹ پزشک؛ زنگ خطری برای رنگ باختگی این تعهد اخلاقی در این قشر است. ریشه‌ی این #بی‌اخلاقی را باید در دوران نوجوانی، مدرسه و انتخاب رشته‌ی تجربی جست. کمتر دانش آموز رشته‌ی تجربی را می‌توان یافت که با جهان بینی الهی به سراغ این رشته آمده باشد لذا این رویدادها دور از انتظار نیست. واقعا باید چاره‌ای اندیشید! اما چه چاره‌ای؟ منکر لزوم تعزیر و برخورد قاطع با مشروب‌خواران در اتفاق اخیر نیستم، اما واقعا باید کمی بنیادی‌تر فکر کرد. گرایشی از #مددکاری_اجتماعی به نام #آموزش_پرورش راه حل مناسبی است که کماکان در ایران مغفول است. #مددکاری_اسلامی #مددکاری_اجتماعی_اسلامی #مددکاری_اجتماعی #مددکاری_اجتماعی_آموزش_پرورش #روان_شناسی #سه_میم @semimm