eitaa logo
سه میم
170 دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
773 ویدیو
3 فایل
واقعیتش خبر خاصی نیس! این جا دنیا رو از لنز دوربین یه فروند «سه میم» میبینی! #تحلیل و مقالات سیاسی ، اجتماعی #اخبار جالب روزانه #شعر نکات #اخلاقی گاهی هم #روان_شناسی و #مددکاری_اجتماعی راستی تو پست پیوستی کانال گفتم س میم یعنی چی! @M_d_s_h
مشاهده در ایتا
دانلود
🔺کشورهایی با بیشترین آمار مصرف داروهای ضد افسردگی 🗣فاطمه بانو 🚨 @‌semimm
🔺از 992 خانوم بد حجاب پرسیده شد 🗣زندانی 🇮🇷 🚨 @‌semimm
سعی کنید اولا خودتون برای زندگی بقیه اینطور باشید، دوما اگر خدا خیلی دوستون داشت و یکی از اینا رو‌گذاشت تو زندگیتون قدرشو بدونید... 🙂 @semimm
چند سال بعد: آقـــــا مرا به هیزی چشمان آن نَری؛ که می‌چرَد وسط دسته‌ی عزا ببخش... گریه حضار 😏😏😏 @‌semimm
بسم الله در روان‌شناسی اجتماعی، بحثی مطرح می‌شود با عنوان «سوء گیری اسنادی خصمانه». روان‌شناسان یکی از عوامل ایجاد و‌توسعه را همین مساله می‌دانند. جامعه بر اثر القائات رسانه ها یا خاطراتی که حتی در بین خود از رویدادهای منفی جامعه نسبت به آن‌ها شنیده است، مبتلا به سوء گیری اسنادی خصمانه هست. لذا با کوچکترین کنشی از سوی جامعه احساس یا شدن می‌کند. شاید حکمت‌ اخم‌های بی دلیل، راحت نبودن‌هان مشهود، انقباض های عضلانی روحانیت در تعاملات اجتماعی را در همین مساله بتوان جست‌جو کرد. پ.ن: تصویر بالا واقعی است.🙂 @semimm
🌟 نشست علمی🌟 به گزارش روابط عمومي در راستای حرکت دانش بنیان در زمینه با رویکرد اسلامی معاونت علمی این مرکز با همکاری شورای عالی انقلاب فرهنگی، انجمن مطالعات اجتماعی حوزه و کمیته امداد امام خمینی(ره) استان قم اقدام به برگزاری نشست علمی می‌کند. 🔹موضوع: تاب آوری از منظر منابع اسلامی و تاثیر آن بر کاهش آسیب اجتماعی ▪️ارائه دهنده: جناب آقای مهدی دافعیان ♦️ناقدین: ۱.حجه الاسلام والمسلمین دکتر حسین ، دکترای روان‌شناسی، استاد دانشگاه و مدیر موسسه آموزشی آرمان ۲.حجه الاسلام و المسلمین دکتر جواد ، مدیر و موسس خانه تاب آوری ایرانیان 🔸دبیر نشست: حجه الاسلام والمسلمین محمد شورکی، مدیرعامل مرکز علمی فرهنگی و نیکوکاری بشری تاریخ: ۱۲ بهمن ماه ۱۴۰۲ ساعت: ۹ صبح مکان: کمیته امداد امام خمینی(ره) ❌نشست به صورت حضوری و مجازی برگزار می‌شود. لینک حضور مجازی را از آی‌دی زیر دریافت نمایید👇 @elmiboshra_admain 🌐 boshra.info 🆔 @boshra_info
به نام خدا 13 رجب، سالروز ولادت امام علی بن ابی طالب روز ملی در ایران است. 🔹 بی شک علی بن ابی طالب یک نام تشریفاتی نیست که زینت بخش ایام و عناوین دنیایی ما باشد، علی بن ابی طالب الگویی رفتاری است که برخواسته از نوع نگاهی خاص به ، و است. مفاهیمی اساسی و بنیادین که زیربنای مددکاری اجتماعی را نیز شکل می‌دهند. از یاد نباید برد که تعاریفی خاص از این مفاهیم، توانسته است انسانی را تبدیل به علی بن ابی طالب و الگوی مددکاری اجتماعی نماید. ❓به راستی آن مفاهیم، آن باورهای شناختی و شناختی کدامند؟ ▪️اینکه روز مددکار اجتماعی را مزین به نام بی بدیل این بزرگ مرد جامعه انسانی و اسلامی کرده‌ایم، کار خوبی است! اما کافی است؟ ♦️باید بدانیم، مددکاری اجتماعی زمانی می‌تواند تماما باشد که از شناخت‌ها، باورها و رفتارهای علی بن ابی طالب تبعیت کند. 🔹نمی‌شود ما از پایه‌ای ترین دانشی تا عملیاتی ترین میدانی مددکاری اجتماعی را بر اساس فلسفه‌های معاصر پی ریزی کنیم و فقط نام علی بن ابی طالب را یدک بکشیم! به نظر این یک تناقض است! اما چه باید کرد؟ « »، گفتمانی است نوین که می‌کوشد علاوه بر آن‌که از نام علی بن ابی طالب بهره ببرد، بر اساس مبانی، مفاهیم، ای علوی این حرفه‌ی انسانی- اسلامی را بازپروری کند. 🔹اینجانب به عنوان عضو کوچکی از جامعه‌ی مددکاری، ضمن این روز به تمامی مددکاران عزیز که در این سرزمین به سختی و دشواری در حال تلاش و ایفای نقش هستند؛ همگان را به تامل، تفکر و این گفتمان دعوت می‌کنم. به امید ایجاد، و میدان‌داری این گفتمان ... والسلام علیکم و رحمه الله قم مقدسه - مرکز علمی فرهنگی و نیکوکاری بشری ۱۳ رجب ۱۴۴۵ @semimm
به بهانه‌ی مرگ یک بسم الله الرحمن الرحیم عادت کرده‌ام هنگام فوت کسی آیه‌ی «انا لله و انا الیه راجعون» را بنویسم اما این بار نمی‌دانم چرا مرگ یک پزشک مرا واداشت تا پیام خود را با آیه‌ی « إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الاْنصَابُ وَ الاَزْلاَمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»؛ «ای اهل ایمان، و قمار و بت‌پرستی و تیرهای گروبندی همه اینها پلید و از عمل شیطان است، از آن البته دوری کنید تا رستگار شوید.»، آغاز کنیم. دانش و حرفه‌ی ، پناه هر انسانی است که از درد به ستوه آمده. بخشی از درمان درد انسان در گرو دانش و یافته‌های تجربی است اما بخش دیگری از آن را باید در رشد یافتگی شخصیت و اخلاق پزشکی دنبال کرد. پزشکی صلاحیت اخلاقی نداشته باشد ، یقینا نمی‌تواند درمانگر خوبی باشد. اخبار این روزها از جامعه‌ی پزشکی شامل: ۱.مهاجرت‌های بسیار بالا ۲.خود کشی‌های قابل توجه ۳.دریافت زیرمیزی ۴.سبک زندگی بسیار مرفهانه ۵.بیماری تراشی و اقدام به الزام بیماران برای هزینه‌های بی‌مورد ۶.تجویز عمل‌های جراحی که ریسک فوت در آن هست در صورتی که هیچ ضرورتی ندارد. ۷.فرار مالیاتی ۸. و اخیرا عدول از ارزش‌های فرهنگی، اخلاقی و دینی مانند مصرف مشروبات الکلی توسط ۳۹ پزشک؛ زنگ خطری برای رنگ باختگی این تعهد اخلاقی در این قشر است. ریشه‌ی این را باید در دوران نوجوانی، مدرسه و انتخاب رشته‌ی تجربی جست. کمتر دانش آموز رشته‌ی تجربی را می‌توان یافت که با جهان بینی الهی به سراغ این رشته آمده باشد لذا این رویدادها دور از انتظار نیست. واقعا باید چاره‌ای اندیشید! اما چه چاره‌ای؟ منکر لزوم تعزیر و برخورد قاطع با مشروب‌خواران در اتفاق اخیر نیستم، اما واقعا باید کمی بنیادی‌تر فکر کرد. گرایشی از به نام راه حل مناسبی است که کماکان در ایران مغفول است. @semimm
🌟 کرسی علمی ترویجی🌟 به گزارش روابط عمومي در راستای حرکت دانش بنیان در زمینه با رویکرد اسلامی معاونت علمی این مرکز با همکاری کمیته امداد امام خمینی(ره) استان قزوین اقدام به برگزاری کرسی علمی ترویجی می‌کند. 🔹موضوع: نظام کنش‌ها و بینش‌ها از منظر اسلام و‌جایگاه مددکاری اجتماعی در آن ▪️ارائه دهنده: حجه الاسلام والمسلمین محمد شورکی، مدیرعامل مرکز علمی فرهنگی و نیکوکاری بشری ♦️ناقدین: ۱.دکتر زهرا طاهری ۲.جناب اقای غفار رمضانی 🔸دبیر کرسی: سرکار خانم پریسا پیرخندان تاریخ: ۱۲ مهر ماه ۱۴۰۳ ساعت: : ۰۹:۰۰ مکان: کمیته امداد استان قزوین ❌نشست به صورت حضوری و مجازی برگزار می‌شود. لینک حضور مجازی را از آی‌دی زیر دریافت نمایید👇 @elmiboshra_admain 🌐 boshra.info 🆔 @boshra_info
بسم الله الرحمن الرحیم هارنی یکی از روان‌شناسان نوفرویدی است که به شدت بر روی تاثیرات روابط میان فردی و نحوه واکنش افراد به نیازهای روانی توجه داشت. او در مدل شخصیت خود سه نوع الگوی رفتاری اصلی را مطرح کرده است: شخصیت مطیع، شخصیت قدرت‌طلب و شخصیت مجزا یا جدا. شخصیت مجزا (Detached Personality) در نظر هورنای به افرادی اطلاق می‌شود که در موقعیت‌های دشوار و اضطراب‌آور به‌جای اینکه وارد تعاملات نزدیک یا مؤثر با دیگران شوند، ترجیح می‌دهند از روابط اجتماعی فاصله بگیرند و به نوعی انزوا طلبی روی بیاورند. این افراد به نوعی به دنبال "فرار" از فشارهای دنیای بیرونی و نیازهای عاطفی هستند. ویژگی‌های شخصیت مجزا: 1. بی‌احساسی و بی‌تفاوتی: افراد با این شخصیت تمایل دارند که از احساسات خود و دیگران دوری کنند. آن‌ها ممکن است نسبت به روابط انسانی یا مشکلات دیگران بی‌تفاوت و سرد به نظر برسند. 2. علاقه به استقلال کامل: آن‌ها ممکن است شدیداً به دنبال استقلال باشند و هر گونه وابستگی به دیگران را تهدیدی برای آزادی خود تلقی کنند. 3. پیش‌گیری از صمیمیت: افراد با این ویژگی‌ها تمایلی به نزدیکی و روابط صمیمانه ندارند. آن‌ها ممکن است از ابراز احساسات خود یا درک و پذیرش احساسات دیگران خودداری کنند. 4. تمرکز بر عقل و تفکر: این افراد به جای تعاملات احساسی یا اجتماعی، تمایل دارند که بیشتر بر جنبه‌های عقلانی و منطقی زندگی تمرکز کنند. 5. دوری از وابستگی به دیگران: این افراد ممکن است از برقراری روابط عاطفی به دلیل ترس از آسیب دیدن یا وابستگی خودداری کنند. عوامل مؤثر در شکل‌گیری شخصیت مجزا: 1. تجربیات دوران کودکی: هارنی معتقد بود که روابط والدین با فرزند، به‌ویژه نحوه برآورده کردن نیازهای عاطفی و روانی، می‌تواند نقشی مهم در شکل‌گیری این نوع شخصیت ایفا کند. کودکانی که به دلایلی مانند بی‌توجهی، بی‌محبتی، یا احساس تهدید از سوی والدین مواجه بوده‌اند، ممکن است به این الگوی دفاعی پناه ببرند. 2. اضطراب و فشارهای روانی: افرادی که در معرض فشارهای روانی شدید یا اضطراب‌های مزمن هستند، ممکن است به انزوا پناه برند و از دنیای اجتماعی و عاطفی جدا شوند تا خود را از تهدیدات بیرونی محافظت کنند. 3. افراط در استقلال‌طلبی یا تحقیر احساسات: در برخی موارد، افراد ممکن است به دلیل آموزه‌ها یا فشارهای اجتماعی یا فرهنگی که به آن‌ها تاکید می‌کند که احساسات‌شان را نادیده بگیرند و تنها به عقل و منطق توجه کنند، به تدریج این سبک رفتاری را به‌طور مداوم در پیش گیرند. در مجموع، شخصیت مجزا در نتیجه تلاش فرد برای اجتناب از آسیب‌دیدگی‌های عاطفی و به‌منظور محافظت از خود در برابر تهدیدهای روانی و اجتماعی شکل می‌گیرد. این افراد در روابط خود کمتر متکی به دیگران هستند و ترجیح می‌دهند دنیای درونی خود را از دیگران جدا نگه دارند. @semimm
بسم الله الرحمن الرحیم رفتارهای دینی، اگر بر پایه‌ی عقده‌ها و آسیب‌های روانی بنا شوند، ارزش واقعی خود را از دست می‌دهند. 🔹اگر اعمال دینی تنها نمودهایی از زخم‌ها و شاکله‌های آسیب‌دیده‌ی روانی ما باشند، حتی اگر با اصول و آموزه‌های دینی هم‌خوانی داشته باشند، دیگر معنای حقیقی نخواهند داشت. به عبارتی، وقتی رفتارهای ما، همچون گریه و اشک‌ریزی که در متون دینی و سخنان عالمان بزرگ به‌طور برجسته آمده، تنها واکنش‌های هیجانی ناشی از «عدم ثبات هیجانی» باشند، دیگر نمی‌توان آن‌ها را جلوه‌ای از بندگی حقیقی و معنوی دانست. این اعمال، گرچه در ظاهر دینی به نظر می‌آیند، ممکن است تنها عکسی از بی‌ثباتی درونی ما باشند. ♦️همچنین، واژه‌هایی مانند « » و تلاش در متون دینی، که بار معنایی بسیار بالایی دارند، ممکن است در حقیقت بازتابی از جبران «حقارت‌های دوران کودکی» یا شکست‌های روانی باشند که در قالب احساس وظیفه و تکلیف مذهبی بروز می‌کنند. در این صورت، این اعمال نه به‌عنوان جهاد در راه خدا، بلکه به‌عنوان تلاشی برای فرار از اضطراب‌ها و ضعف‌های درونی، ظاهر می‌شوند. ▪️در نهایت، باید بدانیم که اعمال دینی ما باید نشانه‌ای از سلامت روانی و آگاهی راستین باشند، نه تلاشی برای فرار از خود یا بازسازی عقده‌ها و زخم‌های روحی‌مان. تنها در چنین صورتی است که رفتارهای دینی ما از عمق و اصالت برخوردار خواهند بود و به حقیقت معنوی خود می‌رسند. 🔰حالا از کجا باید بفهمیم رفتار ما از کدام نوع است؟ برای تشخیص اینکه رفتار دینی‌مان نشأت گرفته از آگاهی و سلامت روانی است یا ناشی از عقده‌ها و زخم‌های درونی، باید به دقت به نیات و انگیزه‌های خود نگاه کنیم. آیا عمل ما از سر آرامش و فهم است، یا تلاشی برای فرار از احساسات ناخوشایند و ناتمامی در درون؟ آیا در عمل خود، به‌دنبال تصحیح رابطه‌ام با خدا و دیگران هستیم یا می‌خواهیم به‌طور ناخودآگاه کمبودهای روانی خود را پر کنیم؟ پاسخ به این سوالات می‌تواند راه‌گشای ما در فهم ماهیت رفتارهای دینی‌مان باشد. اما این کار نیز دشوار است و نیازمند خودآگاهی عمیق و تمرین مداوم. امیدوارم که بتوانم به زودی در پستی مهارت‌های آن را با شما به اشتراک بگذارم. @semimm
سرمایه روانی انقلاب؛ محدود و نیازمند هدایت به نام‌ خداوند 🔹سرمایه‌ی روانی انسان‌ها محدود است، درست مانند توان جسمانی. اگر فردی از صبح تا شب در یک کار سخت جسمی مشغول باشد، نمی‌توان انتظار داشت که شب هم با همان انرژی به فعالیت ادامه دهد. همین‌طور انرژی روانی نیز وقتی بیش از حد معمول مصرف شود، به تدریج تحلیل می‌رود. 🔰اما گاهی این انرژی در مسیر درست و به‌طور منسجم و برنامه‌ریزی‌شده مصرف می‌شود که نتیجه‌بخش است و این مسأله کاملاً مثبت است. به عبارت دیگر، زمانی که انرژی روانی در مسیر هدف‌های مشخص و در زمان‌های مناسب به‌کار گرفته می‌شود، نه تنها به تحلیل نمی‌رود بلکه به پیشرفت و موفقیت منجر می‌شود. ♦️اما در بسیاری از مواقع، انرژی روانی به‌طور پراکنده و بی‌هدف مصرف می‌شود. فعالیت‌هایی مانند شرکت در مراسم‌های مختلف، نوشتن مطالب پراکنده و ابراز نظرهای بی‌هدف در فضای حقیقی و مجازی، به ظاهر فعالیت‌های مفیدی به نظر می‌رسند، اما در عمل تنها باعث هدر رفتن انرژی روانی می‌شوند. ♦️این برنامه‌ها و فعالیت‌ها غالباً با عناوین زیبای «حضور در میدان»، «عمل به وظیفه»، «انقلابی‌گری» یا حتی با نیت‌های مقدس انجام می‌شوند، اما گاهی بدون راهبری درست و برنامه‌ریزی هدفمند، تنها باعث تحلیل انرژی روانی نیروهای انقلاب می‌شوند. این فعالیت‌ها با ظاهری مثبت ممکن است به‌طور موقت حس مفید بودن را القا کنند، اما در نهایت باعث می‌شوند که در زمان‌های حساس و حیاتی، این نیروها فاقد انرژی لازم برای اقدام‌های مؤثر و تغییرات واقعی باشند. 🔹راهبری نیروهای انقلاب، برای موفقیت، نیازمند آگاهی، برنامه‌ریزی دقیق و دانش کافی است. متأسفانه در بسیاری از جریان‌های انقلابی، این مسأله نادیده گرفته می‌شود و همین باعث می‌شود که انرژی روانی به‌جای استفاده مؤثر، به هدر رود. @semimm