🔺 مراتب تأثیرپذیری از اساتید و آشنایی با مرحوم امام - روحیات کدام یک از اساتید بیشتر در شما تأثیر می‌گذاشت؟ - اول که همان مرحوم حاج شیخ عباس طهرانی بعد هم خود مرحوم امام. مرحوم امام را بنده به یاد دارم که در زمانی که هنوز طلبه نشده بودم، نمی‌دانم چه‌طور شد که بحث‌هایی که ایشان عصرهای جمعه داشتند، شرکت می‌کردم. در زیر کتابخانه در مدرسه فیضیه، یک محیطی بود که مدرس بود، ولی حصیر بود و شاید هم زیلویی یا کهنه‌ای بود، خلاصه آن‌جا ایشان عصرهای جمعه گاهی هم در وقت‌های دیگر یک قدری نصیحت و موعظه و ارشاد می‌کردند. اما فرمایشاتشان خیلی گیرا بود. خیلی تأثیر می‌گذاشت به طوری‌که مرحوم شهید استاد مطهری هم گفتند که: ما تا دو سه روزی در هفته تحت تأثیر همین حرف‌ها بودیم. من یادم هست که از بس مجذوب ایشان شده بودم -که ایشان نماز جماعت که ظهرها با امام جماعت آن‌جا شرکت می‌کردند و نماز می‌خواندند-، ما هم دنبال ایشان راه می‌افتادیم و همین‌طور شاید تا در خانه و تا نزدیکی‌های خانه دنبال ایشان می‌رفتیم و به ایشان نگاه می‌کردیم. - شیوه انتخاب استادتان به چه شکلی بود؟ یعنی اساتیدی که می‌خواستید انتخاب بکنید روی چه ملاک‌هایی بود؟ - خب البته اساتید آن موقع یک امتیازاتی داشتند، مثل آقای آشیخ عبدالجواد که واقعاً جامع بود در تقوا و در علم. و مثلاً درباره‌ی آقا مرتضی حاج شیخ حائری، ایشان می‌گفت که: خلاصه‌ی مرحوم حاج شیخ [عبدالکریم حائری] است. و این‌طوری تعریف می‌کرد از ایشان و می‌گفت: آقا مرتضی چکیده‌ی وجود پدرش است. به همین علت بود که ما کشیده شدیم یک قدری به محضر ایشان و یادم هست یک روز در مدرسه فیضیه- رو به حرم که می‌خواهیم برویم، دست راست، در یکی از آن حجره‌ها- ایشان مکاسب می‌گفتند که آیت الله مکارم و آیت الله سبحانی و دیگران شرکت می‌کردند که ما آن‌جا می‌رفتیم که یک روز ایشان یک مطلبی را گفتند که الآن یادم نیست [چه مطلبی بود]، اما یادم هست که گفتند: اگر گفتید که این مسئله چرا این‌طور است؟. حالا یا دیگران حواس‌شان نبود یا چیز دیگری، خلاصه کسی چیزی نگفت. بنده جواب را عرض کردم و ایشان تصدیق کردند و گفتند: بله همین‌طور است. از آن‌جا ما با بعضی از بزرگان فعلی دیگر کم کم جدا شدیم و آن‌ها علوّ مقام پیدا کردند و ما ماندیم!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ادامه شرح حال آیت الله شیخ عباس طهرانی ... اين بود كه ما با برخورد با يک چنين بزرگواری‌كه جذب به محضرش شديم این چند نفری که بوديم، از قسمت بالای بازار و سمت صحن مقدس قم، بايد برای نماز می‌رفتيم آن اواخر شهر يا نزديک به اواخر شهر در مسجدی كه ايشان داشت. حالا چرا ايشان با اين فضل و كمال كه يكی از شاگردان خوب و مقرّب مرحوم حاج شيخ عبدالكريم حائری بود اين‌جا رفته بود؛ اين هم خودش يک خاطره‌ی خوبی است كه بد نيست عرض بكنم. ايشان می‌گفتند: در زمان رضاخان به قدری فشار بر حاج شيخ عبدالكريم و حوزه‌ی نو پا وارد شد كه مسائل مادیِ ما خيلی ضعف شديدی پيدا كرد. می‌گفت: منزلی ما داشتيم - جنب منزل خود حاج شيخ بوديم- که اجاره‌اش ماهی ۶۰ ريال بود، ولی ديدم كه قدرت پرداخت اين اجاره برای ما نيست. اين بود كه مجبور شدم بروم خيلی دور از اين مركز و با ماهی ٢٠ ريال يک منزلی اجاره كنم. بعد حالا با همين ٢٠ ريال و مخارج بسيار ضعيفی كه برای خودش قرار داده بود، می‌گفت كه درمانده شده بودم. يک روز آمدم در گذر عشقعلی- يعنی محله‌ای كه نزديک به منزل آيت الله بروجردی و آيت الله گلپايگانی هست که هميشه يک نانوايی در آن‌جا كار می‌كند-، گفت: آمدم آن‌جا برای اين‌كه نان بگيرم و بودجه نداشتم! به‌خاطر اين‌كه ممكن است دوستی رد بشود و از او دستی قرض بگيرم، چند تا نان گرفتم و آن‌جا روی تخته گذاشتم برای سرد شدن، اما منتظر آشنا بودم. می‌گفت كه كسی نرسيد، ما هم نان را جمع كرديم، وقتی روی ترازو گذاشتیم و گفتم: پولش باشد؛ زانوهایم از گيرایی رفته بود! چون تا آن‌وقت آن‌طور فشار به ما نیامده بود. در همین مشکلات، می‌گفت: یکی از روحانیون فریفته دستگاه رضاخانی - که نامش را هم برد و ما هم او را می‌شناختیم- آمد منزل ما و گفت که دستگاه اوقاف رضاخان پنج مجتهد لازم دارد! با حقوق وزیر وقت و من به‌خاطر رسیدگی، یکی‌اش را شما قرار دادم... [خب این‌جا از طرفی این‌گونه فشار و آن‌طور پایین‌تر از فقر و پایین‌تر از صفر و از این طرف هم این گشایش!] ... گویا این یک امتحان الهی برای ما بود. این بود از طرفی هم تقیه بود و نمی‌توانستیم بگوییم که خودت چرا رفتی و ما را چرا می‌خواهی ببری؟! و از این حرف‌ها بزنیم زیرا خطرناک بود. این بود که گفتم: من اگه بخواهم قبول کنم نباید از حاج شیخ اجازه بگیرم؟! بعد از چند سال حق و حقوق و استادی؟! با یک لسان خیلی سست و بی اعتنایی گفت که دیگه حاج شیخی توی کار نیست که تو این فکر را می‌کنی!. گفتم: نه! من انصاف و مروت نمی‌دانم که یک مرتبه از حوزه جا خالی کنم و بعد ایشان سراغ بگیرد، و به ایشان بگویند: فلانی رفت مثلاً! و ایشان بگوید: خب اگر رفت چرا خداحافظی نکرد؟! با این عذر می‌گفت ما شانه‌مان را از این کار خالی کردیم. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 دنیا شناسی 🔹 ما طبق تربیت انبیاء قلبی داریم که اگر صاف و پاک و تمیز شود آیینه می‌شود و جهان بالاتر از جهان ماده پیش می‌افتد و ما اهل خارج از این جهان می‌شویم. آن جهانی که ما بعداً که به آن رسیدیم جایگاه ما همیشه آن‌جاست و این جهان به صورت یک فیلم در می‌آید. گرچه الآن هر کاری بکنیم فیلم بودن این جهان را نمی‌فهمیم. واقعیت را الآن داریم درک می‌کنیم ولی باورمان نمی‌شود. همین مجلسی که بنده نشسته‌ام باید برای خود بیندیشم که فرض کنید الآن من صد ساله‌ام؛ خوب این صد سال کو؟ ده سالش را نشان بده؟ یک سالش را نشان بده؟ یک شب یا یک روزش را نشان بده. هیچی. سر تا پا از بین رفته و هیچی نمانده. پس حاصل‌جمع این جهان هیچی است. 🔸 اما این وظیفه بزرگترهای ما، انبیاء و اولیاء و دلسوزان ماست که این مطلب را به ما بفهمانند. همان.طوری که وقتی ما کودک بودیم تمام همّ و فکر ما این بود که وسیله بازی برای ما فراهم کنند که اگر نبود مصیبت بود و اگر بود که هیچ غم و غصه‌ای نداشتیم. آیا آن موقع، آن وضع اصلاً با فکر و اندیشه و عقل جور درمی‌آمد؟ نه. خوب این هم نسبت به آن‌ها همین‌طور است. کسی که پنجاه یا صد سال عمر بکند و آخر رفتنش فقط حاصل‌جمعش این باشد که دندان‌ها و معده‌اش را به کار گرفته، غذا خورده تمام شده، شب خوابیده روز بیدار شده، این که مسئله‌ای نیست. این جهان برای چه درست شده؟ این حساب ماه و سال و شب و روز و گردش، به این مرتبی و منظمی برای چیست؟ این روشن‌فکری است ولی فرهنگ ما و فرهنگ روز و دنیای ما به این چیزها کاری ندارد. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

💐 السلام علیک یا جواد الائمة و رحمة الله و برکاته 🌺 میلاد موفورالسرور و پر برکت حضرت ابن الرضا مولانا جوادالائمه صلوات الله علیه مبارکباد. @seyedololama

🔺 از حضرت امام جواد علیه‌السلام نقل شده که فرمودند: «الثقة بالله تعالی ثمن لکل غال»؛ همین که آدم یک کاری کند که دلش به خدا گرم بشود؛ چون بی‌خودی کسی دلش به یک موجودی گرم نمی‌شود مگر وقتی که روی آن کار کرده باشد و شناخته باشد او را. این است که واجبات عقیدتی، تهیه‌ی سرمایه می‌کند برای آدم، یک پشتوانه‌ای برای خودش پیدا می‌کند. 🔸 «الثقة بالله تعالی ثمن لکل غال»؛ یعنی دل‌گرمی و اعتماد به خداوند داشتن، بهای هر چیز گران است. هر چیزی که انسان قیمتش را خیلی بالا ببیند و قدرت خریدش را نداشته باشد؛ همین‌قدر که در دل توکلش به خداست و به این شناخت رسید که خدا پشتوانه‌ی ماست و همه چیز ما از اوست؛ این درستش می‌کند و آن قیمت گران را راه می‌اندازد و آن مطلب را به انسان می‌رساند. «و سُلّم الی کل عال»؛ نردبان صعود و عروج به هر مقام بلندی همین است. هم قیمت است و هم وسیله و ابزار است که دردهای انسان به وسیله‌ی او دوا می‌شود. 🔹 خوب ببینید این یک مطلبی نیست که به آسانی [حاصل شود بلکه] روی آن باید کار کرد، زحمت کشید، مطالعه کرد، بحث و گفتگو کرد، عبادت کرد، توسل کرد، تا برای انسان در درونش یک چنین اطمینانی پیدا بشود. آن وقت برای هر مقام بالایی راه برایش باز شده و برای رسیدن به هر چیز گران و مافوق دسترسی، دسترسی پیدا شده. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

گر تو سنگ خاره و مرمر بوی چون به صاحب‌دل رسی گوهر شوی مهر پاکان در میان جان نشان جان مده إلّا به مهر دل‌خوشان کوی نومیدی مرو اومیدهاست سوی تاریکی مرو خورشیدهاست ( #مثنوی ) 🔺 اهمیت #محبت اولیای الهی 🔹 یادی از مرحوم آیت الله شیخ عبدالکریم #حق‌شناس ۹۲٫۳٫۹ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama

🔺سالروز هلاکت معاویه؛ (۱۲ رجب المرجب ۶۰ ه ق) 🔹 آن کسانی‌که طعم معنویتِ #تشیع در روح و قلب‌شان درک می‌شود، یاد از #عاشورا و مصائب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) خوراکشان می‌شود و خودشان را از راه گریستن و شکسته شدن خاطر و #قلب، به کشتی نجات متصل می‌کنند. در کمتر از صد سال پیش رسم بود که در شب زفاف زوجین یک نفر را دعوت می‌کردند که روضه‌ای بخواند تا بنای زندگی‌شان را بر اساس #تولی و #تبری بگذارند. #معاویه (لعنه الله) از کودکی اطفال را با بغض خاندان رسالت بار می‌آورد به طوری‌که لشکر شام با نیروی بغض به خاندان رسالت شمشیر می‌زدنند. حالا ما هم براى برنامه‌ریزی در امور باید از آن ملعون یاد بگیریم. مرحوم سیّد شرف‌الدین (رضوان الله علیه) صاحب المراجعات، مدرسه‌ای در جنوب لبنان تأسیس کرده بود که گویا آن مدرسه بر این اساس بود که: «لا ینتشر الهدی إلّا من حیث انتشر الضلال»؛ ما درس #هدایت را باید از درس #ضلالت دشمنان دین یاد بگیریم. از همان راهی‌که آن‌ها تخم ضلالت می‌کارند، ما باید یاد بگیریم که چگونه تخم هدایت در نفوس بكاريم. باید از کودکی در خانواده‌ها، این مسائل را شروع کرد. و باید در جلسه‌ای که به این برنامه‌های انسانیتی مساعدت نمی‌شود، شرکت نکند و عذرخواهی کند... @seyedololama 🔺... زمانی‌که دوران ضعفِ #اسلام پس از اسلام به وسیله‌ی دولت بنی امیه پیدا شد؛ امر به منکر و نهی از معروف رواج گرفت!. و به خاطر جنگی که بین #معاویه و #علی علیه‌السلام رخ داد و خون‌های بسیاری که ریخته شد؛ یک کینه و یک دشمنی پایان‌ناپذیر در اسلام رخ داد و نهال آن به دست خبیث این #منافق نشانده شد و هنوز هم باقی است. همه‌ی این آثار شوم این طایفه‌ی #سعودی ها و آن گروه #داعش ها و این آدم‌کشی‌ها که کار #حیوان هم نیست و هنوز هم باقی است؛ بانی آن معاویه می‌باشد. ۹۴.۷.۱۶ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

💐 میلاد امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب، امام المتقین، یعسوب الدین بر همگان فرخنده و مبارک باد🌸 🌼 @seyedololama

🔺 محبت امیرالمؤمنین علی صلوات الله علیه سرمایه‌ی نجات 🔹 ... [در دم مرگ] آن چیزی که در دست آدم است #محبت مولا علی و آل اوست، که اقلاً با این ردّ شده باشد. و تهیه‌ی این هم #جهاد و کوشش و این مسائل را دارد و #فکر می‌خواهد. آدم بخواهد حضرت #علی (علیه‌السلام) را بشناسد و دوست داشته باشد؛ باید از #توحید شروع کند. چرا؟ برای این‌که تا خدا را نشناسد؛ علی شناخته نمی‌شود. علی بنده‌ی خداست. خدا آن قدر خداست که علی بنده اوست!. و علی واسطه‌ی بخشش اوست و می‌توان در خدمت او عمری را گذراند. در خدمت فرزند او خدمتی کرد و به جایی رسید. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama