eitaa logo
سیدالعلماء
1.6هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
704 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدالعلماء
مراسم مجازی اولین سالگرد رحلت حضرت آیت الله حبیبی (ره) _ پنجشنبه: 14 اسفندماه 1399 ، از ساعت 19:30 ل
آیت الله حبیبی تولیت حوزه علمیه آیت الله مجتهدی رحمه‌الله و داماد مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی بودند. @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 اللّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ صَبْرَ الشَّاكِرِينَ لَكَ، وَ عَمَلَ‏ الْخائِفِينَ‏ مِنْكَ‏، وَ يَقِين
🔺 "اللهم انی اسئلک صبر الشاکرین لک" یکی از آقایان محترم- رحمة الله علیه- آقای نجومی اهل کرمانشاه بود، می‌گفت وقتی موشک می‌آمد در آن زمان جنگ، به در و پیکر ما می‌خورد و آن‌ها هم خراب می‌شد، ما دچار ناراحتی می‌شدیم. اما این ناراحتی در برابر ناراحتی این‌که می‌دیدیم همسایه‌ها چقدر بد می‌گویند، چقدر تندی و اوقات تلخی می‌کنند، چقدر شکوه و شکایت می‌کنند، این مصیبت خودمان فراموشمان می‌شد. از بس که آن‌ها سر ما که مثلاً آخوند بودیم و سید بودیم و مسجدی بودیم بدگویی می‌کردند. 🔸 خب این‌ها ناشی از این است که این‌طور صبر، صبر شکرانه و متشکرانه خودش یک معجزه است که خدا به خلقش داده. خب این‌ها از کجا پیدا می‌شود؟ از جوانی پیدا می‌شود، از قبل از جوانی پیدا می‌شود، از خود و خانواده پیدا می‌شود. این بیخودی نیست. 🔹 وقتی انسان از کودکی در گوشش بزرگی و عظمت حضرت منعم عالی جهان خلقت فرو رفت، و در خانه درباره معنای الله اکبر اقلاً دو سه سال صحبت شد، مادر و پدر با هم گفتند، اطفال هم شنیدند و در گوششان رفت؛ طوری که آن‌ها فهمیدند این چشمی که دارند، این گوشی که دارند، ریه‌ای که دارند، قلبی که دارند، این‌ها همه لطف الهی بوده که به آن‌ها رسیده. پس از اول از صفر و از نداری و فقر محض چیزی پیدا کرده‌اند و هنوز هم شکر آن را پیدا نکرده‌اند، آنگاه دیگر مصیبت از آن بزرگی و ضمختی و زنندگی و تحمل ناپذیری کم کم پایین می‌آید و به درجه پایین می‌آید که انسان عالی می‌شود که در دنیا به او خوب نگذرد. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
مراسم مجازی اولین سالگرد رحلت حضرت آیت الله حبیبی (ره) _ پنجشنبه: 14 اسفندماه 1399 ، از ساعت 19:30 لینک ورود: تلگرام: t.me/alemeparhizgar بله: ble.ir/alemeparhizgar ایتا: eitaa.com/alemeparhizgar
مهمان به تنور... 🔺 حضرت علیه‌السلام مطلبی را قبل از ﻭﺭود به فرمودند که با شنیدن آن توسط فهیم و با تعمق و ژرف‌نگر ولو نباشد، موی بر بدنش راست می‌شود؛ آن ﺣﺮﻑ ﭼﻪ است؟ آن این است که پیامبری را برای خاطر یک زناکار سر از بدنش جدا کردند!. یعنی نظیر یک چنین پیامبری، اﻳﻦ بر سر من خواهد آمد و سر مرا از حلقوم من در راه دین و جدا خواهند کرد ﻛﻪ دل و دوستانش و هر کسی‌که با خبر از آن گفته ﺷﺪ، شکست. تا آن‌جا رسید که خواهرش از دیدن آن وضع آتش گرفت که وقتی نگاه کرد دید بله، همین سر مبارک بر سر نیزه رفته! تا جهان باشد و بود است که داده‌ست نشان میزبان خفته به کاخ اندر و مهمان به تنور ( تبریزی) این سر مبارک علاوه بر این‌که جدا شد، در جایگاهی رفت که سر هیچ و ، نرفته بود و آن در تنور ملعون در شهر بود. خدایا به آبروی آن سر مبارک، فرزندش را نزدیک بفرما. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 از آقای حاج آقا مرتضی تهرانی سلمه الله این‌طور نقل شده که پدر بزرگوارشان- که من به محضرشان رفته بودم- فرمود بعضی از روحانیون این‌ها عدالت دارند یعنی رفتارشان مطابق شرع است، عالم هم هستند یعنی درس‌خوانده هستند، اسلام شناسی دارند، مجتهد هم هستند و می‌توانند وظایف را تشخیص دهند. خب این دو سه تایی که گفته این‌ها خودش اگر همراه با خانواده باشد افتخاری است بیست سال سی سال کار کرده‌اند، درس خوانده‌اند، درس گفته‌اند، مدرسه داشته‌اند، منابر داشته‌اند، سخنرانی‌ها داشته‌اند، مقاله‌ها نوشته‌اند، شاید کتاب‌ها نوشته‌اند. پدرم می‌گفت بعضی از این‌ها هم عاملند، هم عالمند هم مجتهدند ولی دین ندارند. مسلمان نیستند، مسلمان واقعی نیستند. بعد توضیح می‌داد می‌فرمود این‌ها اهل گناه نیستند، اهل حرام نیستند، اهل جواب و مسائل هستند؛ اما باور قلبی در آن‌ها پیدا نشده. مثل این‌که آدم باور کرده باشد که زیر دست یک خدایی که علی‌پرور است، حسین بن علی‌پرور است، موسی بن جعفرپرور است دارد تربیت می‌شود. این را باور نکردند ولذا یک پیشامدی می‌شود، دچار یک جنگ می‌شود، یک مرضی می‌شود، یک گرفتاری می‌شوند برای خودشان، برای خانوادشان و برای دیگران، نمی‌توانند تحمل کنند. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 ... "و صبرالشاکرین لک و عمل الخائفین منک" مرحوم علامه طباطبایی در کتاب شریف «آموزش دین» می‌فرماید باید هر انسانی قبل از آنی که هر شغلی می‌گیرد، حالا شغل روحانی، شغل طلبگی، شغل دانشجویی، یا معلمی، یا دبیری، یا کاسبی، یا اداری، قبل از این‌ها باید اول مسلمان بشود بعد قدم در کارش بگذارد. پی این باشد که آن اسلامی که مرا نجات می‌دهد و هر آنی هم ممکن است دست من از این عمر کوتاه شود، آن باید مرا نجات بدهد. من آن را دارم یا ندارم؟ غمش در آن‌جا باشد. 🔸 صبرَالشَّاكِرِينَ لَكَ، وَ عَمَلَ‏ الْخائِفِينَ‏ مِنْكَ‏، از این می‌ترسد و ترس وجودش را گرفته که من نتوانم با اسلام وارد قبر باشم. چون من در این دنیا برای این دنیا نیستم. این دنیا برای من نیست. من این‌جا موقت هستم، مسافرم. هر آنی ممکن است بگویند یالا حرکت کن. پس زاد من چیست؟ خداباوری، خداشناسی و علاقه به حضرت پروردگار. 🔹 خب چرا هر روز چند مرتبه الله اکبر به گوشمان می‌خورد؟ باید هر روز چند مرتبه مرتباً در این گوش‌های پر از خیالات و اوهام و بازی و خلاف‌های زیاد، جایش بنشیند و وارد قلب بشود. ما قلبمان را در تصرف خواسته‌های مادی داده‌ایم که من باید آن‌طور شوم، من باید این دیپلم را امسال بگیرم، من سال دیگر باید فلان کلاس قبول بشوم، من باید فلان اداره قبول بشوم، من باید با فلان خانواده ازدواج کنم، این‌ها آمده بایدهای ما شده. ⁉️ خب پس آن باید اصلی کجا رفت؟ این است که آدم بالا می‌آید، بالا می‌آید مجتهد هم می‌شود، سخنران هم می‌شود، نویسنده هم می‌شود، گاهی هم مرجع هم می‌شود، اما از آن خبری نیست. چون آن قرائتی که باید در خانواده در ما ایجاد شود و رشد کند و ما را بسازد و مدیر ما او باشد، آن عَمَلَ‏ الْخائِفِينَ‏ مِنْكَ‏ باشد، وَ يَقِينَ الْعابِدِينَ لَكَ باشد. به راستی بنده خدا شویم، در ما نیست. وقتی خدایی شدیم دیگر از هیچ چیز ناراحت نمی‌شویم، ناراحتی‌ها برای ما موجب تشکر خدا می‌شود که این دارویی بود برای ما رسید، این بچه فوت کرد خیر ما بود. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 ... "و صبرالشاکرین لک و عمل الخائفین منک" مرحوم علامه طباطبایی در کتاب شریف «آموزش دین» می‌فرماید
🔴 بنده خودم دیدم عالمی که در خدمتش بودم جوانی داشت. این مریض شد. او را به تهران آوردیم. در شاه عبدالعظیم، مدرسه‌ای در آن‌جا هست، وارد شدیم. شاید آن‌جا بود [آن عالم] به من آهسته گفت: اگر من جای خدا باشم این جوان را می‌برم! برای خاطر این‌که این چنین عُرضه‌ای که دین داشته باشد و زندگی کند، ندارد. پسر خوبی هم بود و طلبه‌ای بود و منبر هم می‌رفت. و همین‌طور هم شد. سرطان بود و فوت کرد. کسی که خدا را بشناسد، باید این‌طور بشناسد؛ خدایا من نه طول عمر می‌خواهم از تو برای خودم، نه برای خانواده‌ام، نه وسعت رزق می‌خواهم برای خودم، نه برای خانواده‌ام، نه برای مملکتم، همه‌ی این‌ها را خودت خواهی داد و می‌دهی و داده‌ای. آن‌چه را که من آمده‌ام به این دنیا تا با خود ببرم آن حالت بندگی من است که تو را بشناسم و با "الله اکبر" روح من به سوی دستگاه خلقتی که برای من قرار داده‌ای بیاید. «تزوّدوا فَاِنّ خیرَ الزّاد التّقوی»، «و لا تموتُنّ اِلا و انتُم مسلمونَ»؛ نکند بمیرید مگر با اسلام. این است که مرحوم حاج میرزاعبدالعلی طهرانی می‌گفته: بعضی از این آقایان آن اسلامی را که لازم است، ندارند. ولی در عین حال مدرس هم هستند، پیش‌نماز هم هستند، امام جمعه هم هستند؛ «پدرم می‌فرمود برخی از روحانیون عادل، عاقل، مجتهد و زندیقند.» 🔴 یعنی باورشان چیزی نیامده. چون باور، درجات دارد. باور کودکانه هست، باور شوخی و خنده هست، اما باور لرزاننده که شب را اقلاً مقداری‌اش را خواب از چشم آدم بگیرد، هست [و اینکه] روزهای تابستان را بعضی وقت‌ها آدم همراه روزه و گرسنگی باشد. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔴 بنده خودم دیدم عالمی که در خدمتش بودم جوانی داشت. این مریض شد. او را به تهران آوردیم. در شاه عبدال
🔺 "و عمل الخائفین منک" پدرم فرمود من به شیخ مرتضی زاهد گفتم من از عاقبت خود می‌ترسم. پدر حاج آقا مرتضی ملای معروفی بود، از علمای بسیار سنگین وزن و خوب تهران بود. ایشان می‌گوید من به این آدمی که سواد چندانی نداشت (تا شرح لمعه درس خوانده بود) ولی معلم من در قسمت مخالفت با نفس بود، گفتم من از عاقبت خود می‌ترسم. 🔸 «صَبْرَالشَّاكِرِينَ لَكَ، وَ عَمَلَ‏ الْخائِفِينَ منک»؛ عمل انسان خوفی داشته باشد که نکند عاقبتش به خیر نشود. وقتی آن‌طور بود، کارهای خیری هم که می‌کند، متشکر می‌شود که انجام این کار خیر او را خدا قبول کرده، نه این‌که منت بگذارد و تا عمر دارد یادش باشد که من کسی هستم که فلان قرضش را دادم، فلان کارش را انجام دادم!. می‌گفت من از عاقبت خود می‌ترسم. 🔹 شیخ مرتضی زاهد به آمیرزاعبدالعلی طهرانی فرمودند: آمیرزا تو عاقبت بخیری! چون شب‌ها قبل از خواب به خداوند متعال می‌گویی: خدایا من بنده‌ی مطیع تو نیستم، من یک زندیقم. خودش هم اقرار می‌کرده که درون من آن ایمانی که لازم است که انسان را نجات بدهد از آن اثری نیست. به من رحم کن. شب‌ها قبل از خواب چنین صحبتی با خدا داری از این جهت تو عاقبتت بخیر است! و درست هم می‌گفت. همین پدر ما این حرف‌ها را قبل از خواب می‌زد. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ ۷ ه‌ق) 🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و را بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. ۹۵.۹.۱۱ @seyedololama 🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به این کارها را کردم. یعنی من مظهر می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: الباسطة و یا الناظرة. ۸۰٫۱۰٫۱۷ @seyedololama 🔹 در ریز و درشت باطل است، ولی اگر در کار بیاید و خداوند به معنای مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با الاهی است در این شخص فلذا حضرت علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [ ج۵۸ص۴۷] ۸۱٫۴٫۳۰ @seyedololama 🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از عهدشکنِ فریبکارِ که در محاصره‌ی سپاه قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و را دارد. این به طور کنایه در ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا می‌شود و یا می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به می‌رساند یا به . حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند. ۹۴٫۷٫۱۶ ✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
یا صاحب الزمان احسن الله لک العزاء فی مصیبة جدک المسموم ⚫️ شهادت حضرت باب الحوائج مولی موسی بن جعفر علیهماالسلام را به محضر شما تسلیت و تعزیت عرض می نمائیم. @seyedololama