سرمقاله پیش شماره مجله سوره؛ 🔺ما را به میان ذره ها جوی 👤نویسنده: سیدعلی سیدان #بخش_اول 🔸خبر چیست؟ بهتر است بپرسیم چه چیزی به‌واقع «خبر» است؟ خبر را در ادبیات متداول رسانه، این‌چنین تعریف کرده‌اند: «خبر، گزارشی از رویدادهای تازه و جاری است که حاوی یک یا چند ارزش خبری باشد.» بر پایۀ همین تعریف، ما هر روز با سیلی از اخبار مواجهیم که مدعی تازگی هستند اما به‌واقع «تکرار لحظه اکنون» هستند و چیزی دربارۀ آینده و سرنوشت به ما نمی‌گویند. آیندۀ ما چیست و کجاست؟ دقیق نمی‌دانیم؛ اما می‌دانیم که آینده، تکرار لحظۀ اکنون نیست. جاهلیت مدرن، اکنونِ خود را همچون آیندۀما جا می‌زند تا بشارت به آینده را در قلبمان زنده‌به‌گور کنیم. 🔹آیندۀ ما، به‌سان نوری در دوردست،‌ سوسو می‌زند و ما اگر طالب خبری از آن هستیم، باید به‌سمت نور حرکت کنیم. موسای نبی، هنگامی که نوری از جانب کوه طور دید به خانواده‌اش گفت: اُمْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَعَلِّي آتِيكُم مِنْهَا بِخَبَرٍ (درنگ کنید! نوری دیده‌ام. [می‌روم] شاید خبری از آن برای شما بیاورم). 🔸باید حرکت کرد. باید تکان خورد. باید جُنبید،  اگر خواهان خبر از آینده‌ای هستیم که به ما بشارت داده شده است، باید قیام کرد و باید رفت؛  هسته‌ای که به خاک می‌افتد، سرنوشتش همان درخت پربرگ‌وبار است؛‌ اما خیزش هسته به سمت نور است که آینده را ممکن می‌کند. آینده، هر چه باشد، در دست همین ذره‌هایی است که به سوی نور قیام می‌کنند. 🔹پوشانندگان، می‌خواهند با کلمات خبیثه‌ای که از دهانشان بیرون می‌آید این نور را بپوشانند. «يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ». متجددان و متحجران، از ذهن بی‌بنیاد خویش، بت‌های سنگی ساخته‌اند و گمان می‌کنند قیام ذره‌ها به‌سوی نور، با کلمات خبیثه و بی‌بنیاد آن‌ها مهار می‌شود. آن‌ها ما را بی‌بنیاد و بی‌برگ‌وبار می‌خواهند تا ما نیز مثل آن‌ها، همچون درختان برجهیده از زمین، قرار و ثباتی نداشته باشیم. «و مَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ    يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ». 🔸اگر در کلام معصوم، «قول ثابت» به ولایت تأویل شده است، به آن معناست که حیات و بقا و سرنوشتِ ما در گرو خیزش و مبارزه با ظلمت برای الحاق به خورشید ولایت است. من به سرچشمۀ خورشید نه خود بردم راه ذره‌ای بودم و مهر تو مرا بالا برد ما باید در آنچه خبر پنداشته‌ایم، شک کنیم. خبر، مژدۀ سرنوشت است و سرنوشت، در دل ذره‌هاست. این ذره‌ها در سال 1357 خورشیدی، به‌سوی خورشید قیام کردند و هژمونی غرب را شکستند. این‌چنین بود که «انقلاب ذرّات» پدید آمد. 🔹قرن اخیر، فقط یک خبر دارد و آن، خبرِ «انقلابِ اسلامی» است. فقط رویدادهایی«ارزش خبری» دارند که با این خبر نسبت پیدا می‌کنند. گوش‌های متجدد و  متحجر، خبر انقلاب را نشنیدند و سر در لاک ذهن خویش فرو بردند. آنها پنبۀ «تخصص» در گوش کردند تا «خبر» انقلاب را نشنوند. 🔸«متخصصان» این خبر را ناشنیده و نادیده گرفتند، تحقیر کردند،‌ تحریف کردند، بی‌آینده دانستند و سرکوب کردند تا بی‌خبری بر جهان سیطره پیدا کند. ما نیز، اگر می‌خواهیم گرفتار بی‌خبری نشویم، باید به جنبش درآییم و به‌پا خیزیم. خبر انقلاب اسلامی به گوش ذره‌ها رسیده است و این ذره‌ها از لبنان تا فلسطین، از یمن تا بحرین، از پاکستان تا آذربایجان، از افغانستان تا قلب اروپا به سمت نور در حرکتند. آیا ما از خیزش ذره‌ها باخبریم، یا به حکم ذهنیت‌های «تخصصی»، قیام ذره‌ها را انکار می‌کنیم؟ باخبرشدن، مستلزم حرکت است و ذهن‌های درخودمانده چه می‌دانند که خبر چیست و کجا یافت می‌شود؟ ای بی‌خبر بکوش که صاحب‌خبر شوی تا راهرو نباشی، کی راهبر شوی؟ 🔶 🔷در پیش شماره مجله سوره بخوانید... 🆔 @Sourehmagazine