‍ همراه صیاد به بعلبک #لبنان رفته بودیم. هماهنگ شده بود که به خانه ی پدری برویم که پنج نفر از خانواده اش #شهید شده بودند. صبح به آنجا رسیدیم. خود #پدر_شهید جلو آمد و در را باز کرد. صیاد را که دید، جلو آمد و شروع کرد به #گریه کردن! بعد از #نمازصبح، بساط #صبحانه را که خیلی هم مفصل تدارک دیده بودند، آورد. اما خودش چیزی نخورد. روبروی صیاد نشسته بود و چشم از او بر نمی داشت! بعد از صبحانه از او پرسیدیم: #پدر، چرا اینقدر ایشون رو نگاه می کنی؟ گفت: من تو صورت ایشون، #خمینی رو می بینم! هنگام خداحافظی، پیرمرد خم شد و دستش را روی #پوتین صیاد کشید و روی چشمش گذاشت! صیاد که تا این لحظه ساکت بود، دیگر نتوانست طاقت بیاورد، بغضش ترکید و گفت: من تا دست تو رو نبوسم از اینجا نمیرم! چرا این کارو کردی؟ پیرمرد گفت: من #خاک_پای_خمینی رو بوسیدم! گذشت تا اینکه #شب من با صدای هق هق #نماز_شب صیاد از خواب بلند شدم! او آن شب از اول شب تا #اذان_صبح، نماز می خواند! از او پرسیدم: چرا تمام شب #نماز میخوندی؟ گفت: من تاحالا فکر می کردم فقط تو #ایران مسئولیت دارم، تکلیفم اینه که تو #جبهه ها بجنگم، اما با اون برخوردی که اون پیرمرد کرد، فهمیدم که اشتباه می کردم! حالا می فهمم که توی دنیا هرجا که مظلومی هست، به گردن من حقی است و به تعداد هر #مسلمان که در هر کجای دنیا #مظلوم واقع شده، من وظیفه ای دارم و تحمل بار سنگین این #مسئولیت از عهده ی من خارجه! از خدا خواستم که منو ببخشه که نمیتونم از پس انجام همه ی وظایفم بر بیام و از من همینقدر انجام وظیفه و اقرار به عجز رو بپذیره! 🌷شهیدعلی_صیاد_شیرازی🌷 @shahedaneosve شاهدان اسوه، زندگینامه شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم