eitaa logo
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
273 دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
806 ویدیو
4 فایل
حاج اصغر : ت ۱۳۵۸.۰۶.۳۱، ش ۱۳۹۸.۱۱.۱۳ - حلب رجعت پیکر حاج اصغر به تهران: ۱۳۹۸.۱۲.۰۴ حاج محمد (برادر خانم حاج اصغر) : ت ۱۳۵۶.۰۶.۱۵، ش ۱۳۹۵.۰۶.۳۱، مسمومیت بر اثر زهر دشمنان 🕊ساکن قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران ناشناس پیام بده👇🌹 ✉️daigo.ir/secret/6145971794
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 | ساعتی نشستند و می آمد که چطور با پدر گرم گرفته و با چه زبانی را میکردند تا بلاخره رفتند و شرّشان را از خانه کردند. نمیدانستم باید چه کنم که بیش از این خانه و سرمایه خانوادگیمان به نوریه و برادرانش نرود و فکرم به جایی نمیرسید که میدانستم با آتش که نوریه به جان پدرم انداخته، هیچ حرفی در گوشش اثر نمیکند. از دست ابراهیم و محمد و عبدالله هم کاری بر نمی آمد که تمام به نام پدر بود و کسی اختیار جابجا کردن حتی یک رطب را هم نداشت، ولی باز هم نمیتوانستم بنشینم و تماشا گر ِ بر باد رفتن همه زندگی باشم که از شدت خشم و غصه ای که پیمانه پیمانه سر میکشیدم، تا صبح از سوز زخمهای سینهام ناله زدم و جام صبرم سرریز شده بود که هر بار که مجید تماس میگرفت، فقط میکردم. هرچند نمیتوانستم برایش بگویم چه شده و چه بر سر قلبم آمده، ولی به بهانه دردهای بدنم هم که شده، گریه میکردم و میدانستم با این بی تابیها چه به دلش میزنم، ولی من هم سنگ صبوری جز مهربانم نداشتم که همه خونابه های دلم را به نامِ تنهایی ام سحر شد و سردرد و کمردرد به کامش میریختم تا شب طولانی با چشمانی سرخ و خسته از کار و بیخوابی دیشب به خانه بازگشت. دیگر صبحگاهی زمستان بندر برایم نبود که از فشار غصه های لرز کرده و روی کاناپه زیر پتوی دراز کشیده بودم و مجید، دلواپس حال ، پایین پایم روی زمین نشسته بود و مدام سؤال میکرد: "چی شده الهه جان؟ من که دیروز میرفتم حالت خوب بود." در جوابش چه میتوانستم بگویم که نمیخواستم خون را در رگهایش به جوش آورده و با نیشتر بی حیایی های نوریه، عذابش دهم. حتی نمیتوانستم برایش بگویم دیشب آنها در این بودند و از حرفهایشان فهمیدم که برای تمام اموال پدرم کیسه دوخته اند، چه رسد به خیال که در خاطر ناپاکشان دور میزد و باز تنها به حال ناخوشم ناله میزدم که آنچه نباید میشد، شد و نوریه همان اول صبح به در خانه آمد... ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊