جلسه پنجم #نویسندگی #داستان_نویسی #داستان_کوتاه ✏📝یک داستان نویس در نوشتن نباید عجله کند. زیرا سوژه ای که به ذهن شما می آید باید مدتی در ذهنتان باقی بماند تا هم در زمینه های مختلف مطالعه کنید و هم در مورد عناصر تشکیل دهنده ی آن فکر کنید. برای این کار داستان باید مراحل زیر را بگذراند : 1 - موضوع یابی  2 - پیام داستان  3 - طراحی داستان  4 - رشد و پرداخت داستان 🔺1 - داستان نویس قبل از هر چیز باید بداند که قصد دارد درباره‌ی چه موضوعی داستان بنویسد. 🔺2 - از هر موضوعی باید در حدّ خودش انتظار رشد داشت. مثلاً اگر بخواهید رمانی طولانی بنویسید، باید موضوعی را انتخاب کنید که بتوان روی آن بیشتر کار کرد و همچنین نباید با موضوع های بلند، داستان های کوتاه بنویسید که باعث ورود حوادث پشت سرهم یا ورود شخصیت های گوناگون که درست معرفی نمی شوند و در ذهن خواننده باقی نمی مانند و باعث سر در گمی او می شوند . 🔺3 - پیام داستان نباید مستقیم بیان شود.طوری در داستان به خواننده ارائه شود که دیده نشود ولی خواننده در طول داستان آن را احساس کند. برای این کار باید در انتخاب شخصیت ها، حوادث، گفتگوها و ...  دقت بسیار زیادی به خرج داد. زیرا هریک از این عناصری که در خدمت پیام هستند، می‌توانند پیام را باقدرت بسیار زیاد به نمایش بگذارند. 🔺4 - یک نویسنده برای نوشتن داستانش باید نقشه داشته باشد. نقشه‌ی نویسنده برای نوشتن داستان را، «طرح داستان» می گویند. پس از آماده و تکمیل کردن طرح داستان است که نویسنده می تواند به سراغ نوشتن خود داستان برود. 🔺5 - طرح داستان باید روشن باشد؛ یعنی معلوم باشد که داستان از چه نقطه ای شروع شده، چه مسیری را طی کرده و چطور به پایان رسیده است. کمترین توقّعی که خواننده پس از خواندن داستان دارد، این است که بتواند طرح آن را تعریف بکند. یعنی بگوید که داستان درباره‌ی چه کس و یا چه چیزی بوده، چگونه شروع شده، چطور ادامه پیدا کرده و چطور پایان یافته است. 🔺6- در هر طرح باید شخصیت اصلی، حادثه ی اصلی، زمان و مکانی که حادثه در آن روی داده است، کاملاً روشن و مشخص باشند. #نوشتن #خاطره_نویسی #آموزش @shahid_ketabi

جلسه ششم #نویسندگی #داستان_کوتاه ✏داستان کوتاه همانند نمایشنامه و شعر نوعی از ادبیات تخیلی ست که باید بر احساسات خوانندگان تاثیر بگذارد. ازآنجا که داستان کوتاه حاکی از تفسیر نویسنده از واقعیت است، باید به گونه ای هنری از زبان استفاده کند که بر تجربیات بشری دلالت کند. «الهام_گرفتن»👇 یک نویسنده ی باتجربه و حرفه ای نیازی به الهام ندارد چون افکار او بطور طبیعی روان می شود و کافی ست که آنها را در کلمات تعبیه کرده و روی کاغذ پیاده کند. اما نویسنده های تازه کار باید الهامی داشته باشند چون نه تنها داشتن الهام به شما کمک می کند که اولین پاراگراف تان را بنویسید بلکه شما را یاری می دهد تا انتها پیش روید. الهامتان ممکن است به شکل یک شی باشد؛ یک شخص خاص یا رویدادی که نمی توانید فراموشش کنید. «تجسم_کردن» به چیزی فکر کنید که می خواهید درباره اش با خوانندگان یا شنوندگان حرف بزنید. فرض کنید می خواهید داستانی درباره ی دو نفر که راهی سفر می شوند، تعریف کنید. آن دو چگونه افرادی هستند؟ چه چیزِ آنها برایتان جالب است که می خواهید به شنوندگان منتقل کنید؟ روی این موضوع تمرکز کنید و به موضوعات دیگری که می خواهید این دو را پیوند دهید، فکر کنید. فرض کنید در حین مسیر نشانه هایی از اینکه خدا در هر لحظه حاضر و ناظر بر اتفاقات است و به نوعی کمک از سوی خدا برای افراد صورت میگیرد را بیان کنید.بیان همین اتفاقات در قالب یکسری تلنگرات که حاوی پیام هایی است برای شنونده یا خواننده بی آنکه خود متوجه شود.پاسخ به این سوالات ممکن است علامت خوبی برای آغاز داستانتان باشد. شما از اینجاست که باید اندیشه ای درباره ی آنچه خواهید نوشت را فراهم کنید. #نوشتن #خاطره_نویسی #آموزش @shahid_ketabi