| شهیدبهشتے | از موج تخریب‌ها و تهمـت‌ها نهراسید و غم بہ دل راه ندهید. بدانید هر ڪس ڪه خـط دارد، حتمـاً دشمــن دارد ...

🍃روایتی از همسر‌شهید ✍یک روز بعد از شهادت عبدالمهدی، دلم خیلی گرفته بود‌. گفتم بروم سراغ آن دفتری که خاطرات مشترکمان را در آن می نوشتیم. به محض باز کردن دفتر، دیدم برایم یک نامه با این مضمون نوشته بود: همسر عزیزم، من به شما افتخار می کنم که مرا سربلند و عاقبت به خیر کردی و باعث شدی اسم من هم در فهرست #شهدای_کربلا نوشته شود. آن دنیا منتظرت هستم. ❤️ شهید عبدالمهدی‌ کاظمی

🍃🌺🌺🍃 جشنواره تخفیف 🍃🌺🌺🍃 💢💢💢💢💢💢💢 🌹تولیدی وفروشگاه حجاب و عفاف مه یاس🌹 بمناسبت هفته حجاب و عفاف و دهه ولایت و حمایت از کالای ایرانی 🔶🔶فقطططط🔶🔶 🔴 به مدت ۲۰ روز 🔴 از ۲۰ تیر تا ۱۰ مرداد فروش #چادرایرانی #تولیدکارخانه نساجی شهرکرد قواره ندوخته 💰💰۲۵۰ هزار تومان دوخته شده مدل دار 💰💰۲۷۰ هزارتومان آدرس: قم، بنیاد، میدان جوان، خ آفرینش.خ ذوالفقار، نبش کوچه ۸ 📞 تلفن: ۳۳۳۶۴۷۰۷ ، ۰۹۱۲۷۵۹۱۳۴۱ ساعت کاری: ۱۰ تا ۱۴ ظهر و ۱۷ تا ۲۲ شب لینک کانال ایتا 👇👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1476460557Cdaf416d7dc ✳️✳️عید سعید غدیر مبارک ✳️✳️

. نوه پسری مادر شهید، همان شخصی است ڪه برای اولین بار تصویری از مادربزرگ خود را روز دوشنبه ۱۵ دی ماه، در صفحه اینستاگرامی روستا به اشتراڪ می‌گذارد، داستان این تصویر را اینگونه روایت می‌ڪند: «تصویر عموی شهیدم نزدیک به یکماهی می‌شود ڪه در بلوار روستا نصب شده است، و مادر بزرگم هر روز صبح بعد از رفتن به حسینیه روستا و سلام دادن به ارباب بی ڪفن حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و ذڪر مصیبت در عزای اهل بیت خاندان عصمت و طهارت (علیه السلام) به این بلوار می‌آید و سلامی به تمام شـــــهداء می‌دهد و با گوشه‌ای از روسری خود تمثال شهدا را تمیز می‌کند». می‌گوید: «من این ڪار تا زنده ام انجام می‌دهم و خسته نمی‌شوم»، صحبت از دلتنگی و دوست داشتن برای علی ڪه می‌شود با لحن خاص خودش می‌گوید: «این چه حرفی است مگر خون علی من از خون شـــــهدای دیگر رنگین‌تر است، شـــــهدا در نزد خـــــدا خوشبخت هستند و نیازی به دلتنگی ما ندارند» و باز دستش را به نشانه شکرگذاری به بالای سرش می‌برد. به یڪ بار حرفی از اهمیت نصب این تصاویر در بلوار‌های خیابان را می‌گوید ڪه حاضرین را به تعجب وا می‌دارد: ڪه «این تصاویری ڪه در بلوار‌ها نصب است برای زیبایی شهر نیست بلڪه درس عبرتی برای بشر است ڪه یادمان نرود امنیت را مدیون خون پاڪ و مطهر این شهدائیم و قدردان آن‌ها همیشه باید باشم ڪه چه ڪار بزرگی ڪرده اند». #شهید_علی_احمدی . شادی روحشون صلوات و فاتحه ای عنایت بفرمایید.

#پنجشنبه_های_دلتنگی #شهیـد ڪه شوے یڪبار #شهیـد میشوے #مـادر_شهیـد ڪه باشے صدبار و #مـادر_شهیـد_مفقودالاثر ڪه باشے هر ثانیـه باز آئینه ، آب ، سینے و چاے و نباٺ باز پنجشنبه ‌‌‌و یاد #‌شهدا با #صلوات #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #و_عجل_فرجهم

‍ #سیره_شهدا فدایی حضرت زهرا (س) بود. از آنها که وجودشان با محبت مادر سادات گره خورده. حجت الاسلام علی سیفی برای رزمنده ها مداحی می کرد و از مادر سادت می‌ گفت. او شفا یافته امام رضا (ع) در مشهد بود. مرتب گردان خودش را عوض می ‌کرد تا کسی پی به روحیاتش نبرد. از کراماتش همین بس که قبل از هر عملیات ، به دوستانش دقیق می ‌گفت که چه کسانی شهید و چه کسانی... شهادت خودش را دقیق پیش بینی کرد. او روحانی و غواصی بود که خط شکن عملیات والفجر8 شد. خوابش را دیدند ، گفتند در برزخ کجایی و چه می‌کنی ؟! گفت ، نمی‌دانم ، هرجا حضرت زهرا (س) باشد ، همانجا هستم..... #شهیدحجت_السلام_علی_سیفی

#کتاب #عصرهای_کریسکان #خاطرات_امیر_سعیدزاده #رزمنده_کرد_اسیر_در_چنگال #ضد_انقلاب_کومله #نویسنده_کیانوش_گلزار_راغب #فصل_بیست و پنجم #قسمت ۶۹ #کوی_سنجاق با آوارگی و دربه‌دری وارد منطقه بَخمه می‌شویم و موقت اسکان می‌یابیم ولی موشک‌ها‌ی مالوتکای ایران سراسر منطقه بَخمه را نیز زیر آتش می‌گیرند. عوامل جمهوری اسلامی‌ مردم بخمه را تحریک می‌کنند و مانع استقرار دائمی‌ دموکرات می‌شوند. با افزایش اعتراضات مردمی، از منطقه بخمه هم متواری شده و با کامیون و مینی‌بوس به کوی سنجاق می‌رویم. کوی سنجاق مابین اربیل و سلیمانیه واقع شده است. سالن مرغداری متروکه و رهاشده‌ای‌ در آنجا هست که آن را به زندان تبدیل می‌کنند. محوطه‌ای‌ باز دارد و دیوارهایش ریخته است. دیوار‌ها‌ را تعمیر کرده و با تیغه‌کشی جدید، مقر نیروها و دفتر زندان و دفتر سیاسی ‌ساخته می‌شود. بخشی را هم به زندان اختصاص می‌دهند. تمام کار تعمیرات با تن خسته و جسم ناتوان زندانیان انجام می‌گیرد. مجبوریم آشپزخانه و انباری و نانوایی جدیدی بسازیم. خشت می‌بریم و سنگ معدن تراش می‌زنیم و با کول می‌آوریم. دیوار کشیده و با شاخه درختان و تیرهای چوبی سقف ها را می‌پوشانیم. خاک‌ها‌ را با گونی به بالای پشت بام می‌بریم. گِل درست کرده و سقف‌ها‌ را می‌پوشانیم. کمبود آذوقه و مواد غذایی باعث ضعف مفرط جسمی‌ اسرا می‌شود. توانمان تحلیل می‌رود. تحمل این همه جابه‌جایی و کار طاقت‌فرسا را نداریم. وضع من بهتر از دیگران است. از طرف خانواده‌ام‌ تأمین می‌شوم ولی ظاهر قادریان توان بردن سنگ‌ها‌ را به بالای پشت‌بام ندارد و می‌لنگد. می‌خواهم به ‌اند‌ازه کف دستی به او نان بدهم تا جان بگیرد ولی نگهبان نان را از دستم می‌قاپد و نمی‌گذارد. غذای ما آب لوبیا و آب نخود است و به هر نفر دوازده سیزده دانه نخود یا لوبیا می‌رسد. یک آفتابه آب سهمیۀ روزانۀ ماست که موظفیم برای دستشوی و وضو و شست‌وشوی لباس استفاده کنیم. معتقدند دفتر سیاسی دموکرات قبلۀ آن‌ها‌ست و باید رو به آن نماز خواند! غذای خودشان مقوی و لذیذ است. بویش داخل زندان می‌پیچد و گرسنگی‌مان را تحریک می‌کند و آزارمان می‌دهد. مجبوریم با دمپایی موش‌ها‌ را بزنیم و نان‌ها‌یی که از سفره دموکرات دزدیده‌اند‌ از دهانشان‌ بگیریم و بخوریم. حساب روز و ماه از دستم در رفته و نمی‌دانم چند وقت است اسیرم. به نظرم در سال سوم اسارت به سر می‌برم. هیچ‌ کس سابقه‌اش بیشتر از من نیست. کسی هم تاکنون چنین حکم بلاتکلیفی نصیبش نشده است. می‌گویند حکم ابد دموکرات پنج سال است و پنج سال و یک روز شامل اعدام می‌شود. خلیفه، بچۀ اشنویه، گاه و گداری شایعاتی به گوش دموکرات می‌رساند و خبر می‌دهد امشب تعدادی از زندانی‌ها‌ می‌خواهند فرار کنند. نیروهای دموکرات هم در اطراف زندان کمین می‌کنند و تا صبح در آماده‌باش به سر می‌برند. از دست شایعات و خبر چینی خلیفه خسته می‌شوم. یقه‌اش را می‌گیرم و می‌گویم: «‌آخه نامرد، چرا علیه دوستان خودت جاسوسی می‌کنی؟ چرا به دموکرات خبر می‌رسونی؟» می‌خندد و می‌گوید: «‌کاک سعید، این یه تاکتیکه. ما گرسنه و بی‌رمق توی سرما می‌لرزیم و تلف می‌شیم، چرا بذارم اون نامردا بغل زن بچه‌شان‌ راحت بخوابن. بذار اونام مثل ما توی سرما بلرزن و تا صبح نگهبانی بدن. بذار خوابشان حروم بشه و جونشون دربیاد!» نقشه زیرکانه خلیفه خوشم می‌آید و خنده‌ام‌ می‌گیرد. گاهی وقت‌ها‌ با او همکاری می‌کنم و شب‌ها‌ی سرد و یخبندان حرکات مشکوکی انجام می‌دهیم تا احتمال فرار قوت بگیرد. نیروهای دموکرات مجبور می‌شوند تا صبح توی سرما بلرزند و نگهبانی بدهند. دکتر خلیقی تازه مسئول قضایی زندان شده و می‌خواهد خودی نشان بدهد. می‌آید و سخنرانی می‌کند. بعد از سخنرانی از زندانیان می‌خواهد خواسته‌ها‌یشان‌ را بیان کنند. صدیق فیاضی می‌گوید: «‌من با یه تریلی گناه از شما تقاضای بخشش دارم.» به من می‌گوید: «‌تو چه تقاضایی داری؟» من گناهی ندارم که تقاضای بخشش داشته باشم. ـ شما سر تا پا گناهی! ـ چطور؟ ـ مگه توی خیابان با پاسدارا راه نرفتی؟ ـ چرا رفتم. ـ مگه توی مسجد با اونا نماز نخوندی؟ ـ خوندم. مگه توی شهر با اونا زندگی نکردی؟ مگه با اونا حرف نزدی؟ اینا همه جرمه. چرا میگی بیگناهم؟ نمی‌دونم شما رو چی صدا کنم. بگم هم‌عقیده‌ها‌م، خوب نیستین. بگم همسنگرام، خوب نیستین. بهتره بگم هم‌خاک‌برسرام. کاک سعید تو می‌گی بی گناهی، در صورتی که یه گزارش تازه و بالا بلند از خارج کشور برات رسیده! از ما خواستن اعدامت کنیم. گفتن اگه کاک سعید رو اعدام نکنین لعنت بر قاسملو و شهدای دموکرات باد. بهم می‌ریزم. ذهنم به طرف مأموریت‌ها‌ی خارج از کشورم می‌رود ولی بعد از چند روز متوجه می‌شوم موضوع گزارش کار تشکیلاتی در داخل ایران بوده که قبلاً با اطلاعات همکاری داشتند. ⬅️ ادامه دارد. . . . . 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰🇮🇷〰〰〰🌷