⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️ ☄ ⭕️امام علی (ع) در خطبه ۱۸۶ نهج البلاغه با چه عباراتی #قدرت_خداوند را به تصویر می کشد؟ 🔷 #امام_علی (ع) در بخشی از خطبه ۱۸۶ #نهج_البلاغه به شرح يكى از #صفات_مهم_خداوند يعنى #قدرت_بارز او مى پردازد و در اين زمينه نخست مسئله #ابداع و #آفرينش_بى_سابقه را مطرح كرده و مى فرمايد: «خَلَقَ الْخَلَائِقَ عَلَى غَيْرِ مِثَالٍ خَلَا مِنْ غَيْرِهِ، وَ لَمْ يَسْتَعِنْ عَلَى خَلْقِهَا بِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ؛ #مخلوقات را #بدون_همانندى كه از ديگرى گرفته باشد #آفريد و در آفرينش آنها از كسى يارى نجست». هنگامى كه به #جهان_خلقت نظر مى افكنيم انواع بى شمارى از #مخلوقات را در عالم جانداران و گياهان و جمادات مى بينيم كه هر يك شكل و ساختمان #بديع و #آفرينش_ويژه و جالبى دارد. موجوداتى كه هرگز #سابقه نداشته و خداوند آنها را از #كتم_عدم به عرصه وجود آورد و در مسير تكامل پيش فرستاد؛ در حالى كه اگر #انسانها صنايعى دارند #اقتباس از ديگرى است؛ مثلا روز نخست كسى با دقّت در بال و پر پرندگان و كيفيّت پرواز آنها به فكر ساختن نوعى هواپيماى بسيار ابتدايى افتاد. سپس دانشمندان در زمان هاى بعد يكى پس از ديگرى اختراع پيشين را گرفته و به تكميل آن پرداختند تا در عصر و زمان ما به اوج تكامل خود رسيد. 🔷بر اين اساس، #مخترعان ما يا در اختراعات خود از طبيعت الهام مى گيرند و يا از ديگرى؛ نه كارى بدون سابقه انجام مى دهند و نه كارى بدون كمك گرفتن از ديگران؛ در حالى كه كارهاى آنها محدود است؛ ولى #خداوند در #پهنه_آفرينش و در #ايجاد اين همه #مخلوقات متنوع و بى شمار، نه نياز به سابقه دارد و نه نياز به كمك. آنگاه به سراغ چهره ديگرى از #قدرت_بى_پايان او رفته و مى فرمايد: «وَ أَنْشَأَ الْاَرْضَ فَأَمْسَكَهَا مِنْ غَيْرِ اِشْتِغَالٍ، وَ أَرْسَاهَا عَلَى غَيْرِ قَرَارٍ، وَ أَقَامَهَا بِغَيْرِ قَوَائِمَ، وَ رَفَعَهَا بِغَيْرِ دَعَائِمَ، وَ حَصَّنَهَا مِنَ الْاَوَدِ [۱] وَ الْاِعْوِجَاجِ، وَ مَنَعَهَا مِنَ التَّهَافُتِ [۲] وَ الْاِنْفِرَاجِ [۳]؛ #خداوند #زمين را آفريد و آن را در جاى خود ثابت نگه داشت، بى آنكه اين كار او را به خود مشغول سازد و در عين حركت و بى قرارى به او ثبات بخشيد. بدون هيچ پايه اى آن را بر پا كرد و بى هيچ ستونى آن را برافراشت و از كژى و اعوجاج نگاه داشت و از سقوط و در هم شكافتن آن جلوگيرى كرد». 🔷امروز اين مطلب براى همه ما مسلم است كه ميليون ها سال است #كره_زمين به دور خود و به دور خورشيد در مدار معينى در حركت است و اين حركت سريع به قدرى #منظم و آرام است كه ساكنان زمين هرگز آن را احساس نمى كنند و به همين دليل دانشمندان پيشين كره زمين را مركز عالَم و ثابت مى دانستند. امروز ما مى دانيم كه قرار گرفتن #زمين در فاصله معينى از خورشيد و در وضعى كاملا يكنواخت و آرام، نتيجه #تعادل‌دقيق‌قوه‌جاذبه و #دافعه است. بر اين اساس نيروى جاذبه هر دو جسم، يكديگر را به نسبت مستقيم جرم ها و به نسبت معكوس مجذور فاصله ها جذب مى كنند. اين نيرو سبب مى شود كره خاكى ما به سرعت به سوى خورشيد پيش رود و مجذوب آن شود و تبديل به دود و بخار گردد، از سوى ديگر حركت دورانى بر گِرد يك مركز سبب فرار آن جسم از مركز مى شود كه آن را نيروى گريز از مركز مى نامند و هر قدر حركت سريع تر باشد نيروى گريز از مركز بيشتر است، لذا هنگامى كه قلاب سنگ را به دور دست به طور سريع به گردش در مى آورند ناگهان آن را رها مى كنند به شدت به نقطه دور پرتاب مى شود. 🔷حال براى اينكه #زمين ميليون ها سال در مدار خود به صورت يكنواخت گردش كند تنها راه اين است كه نيروى جاذبه كه تناسب با جسم زمين و خورشيد دارد با نيروى دافعه كه بر اثر حركت و گريز از مركز حاصل مى شود كاملا مساوى باشد؛ حتى اگر كمى فاصله زيادتر و يا كمتر گردد و يا كمى حركت كندتر و يا سريع تر شود اين معادله دقيق بر هم مى خورد و زمين در فضا سرگردان مى شود و يا به سوى خورشيد رفته و جذب مى گردد. اين چه #قدرتى است كه ميليون ها سال زمينِ با اين عظمت را در عين حركت هاى متعدّد، ثابت نگه داشته، بى آنكه پايه اى بخواهد و يا ستونى داشته باشد و يا اينكه با گذشت اين همه زمان شكافى بردارد و اجزاى آن در هم بريزد؛ آيا جز #قدرت_عظيم_پروردگار مى تواند چنين برنامه اى براى زمين تنظيم كند؟ پی نوشت: [۱] «اَوَد» به معناى فشار و سنگينى است كه گاه موجب كجى و اعوجاج مى شود. [۲] «تهافت» يعنى فرو ريختن و خرد شدن. [۳] «انفراج» به معناى شكاف برداشتن است. 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۷، ص ۲۲۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #الله #خداوند #خدا #قدرت_خداوند #آفرينش #خلقت #امام_علی کانالهای ایتا http://eitaa.com/shahidmostafamousavi @shahidmostafamousavi کانال است

💥🌹💥🌹💥🌹💥🌹💥 🌹 ⭕️ #قرآن_كريم در مقام تعريف #انسان چه بيانی دارد؟ (بخش سوم) 🔷در قسمت قبل این نوشتار و با توجه به توضیحات ارائه شده، بیان شد که انسان سزاوار آن شد كه #امانت_الهى ـ كه همان ودايع ربّانى و بلند و ملكوتى است ـ به وى سپرده شود... سيد قطب مى گويد: «منظور از #امانت، #اراده و #ادراك و جست و جو و #تحمل_مسؤوليتها بوده، و اين #تفاوت_انسان با بسيارى از مخلوقات خداوند است، و همين است #دليل_برترى_انسان بر فرشتگان، كه خدا در ميان #ملأ_اعلى اعلام كرده بود و فرشتگان را به مقتضاى آن به سجده بر آدم واداشته بود. چنان كه در قرآن جاويد نيز فرمود: «وَ لَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ»، [اسراء، ۷۰]  🔷اينك انسان بايد دليل اين برترى خود نزد خدا را بشناسد و بار #امانتى را كه به اختيار خود برداشته بود بر دوش كشد؛ بار امانتى كه بر آسمانها و زمين و كوه ها عرضه شده بود و آنها ترسيدند و سربرتافتند». [۱] اين #امانتى_سترگ است كه اين مخلوق با جسمى خُرد، اما #توانى_بزرگ و #عزمى_استوار بر دوش كشيد، و چنين بود كه او در حق خويشتن #ظلوم (بسیار ستمکار) بود، چرا كه #حق_اين_امانت را آن گونه كه بايد ادا نكرد. همچنين درباره خويشتن #جهول (بسیار نادان) بود، چرا كه از #توان_شگرف #نهفته در وجود خويش ناآگاه بود و همچنان هست. 🔷اينگونه خداوند #اسماء را بدو آموخت؛ يعنى #توان_شناخت_حقايق، ويژگيها و آثار طبيعى اشياء را كه در چند و چون زيست او تأثير داشته و در گرو اراده اوست، تا در برآوردن نيازهاى خويش چنان كه مى خواهد به كارشان گيرد؛ و بدين سان علم با همه سپاه و لشكر خود در مسير آبادانى زمين و شكوفايى آن به پيش مى رود؛ چنان كه خداوند از انسان خواسته و فرموده است: «هُوَ أَنشَأَكُمْ مِنَ الْاَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا؛ او شما را از زمين پديد آورد و در آن شما را استقرار داد [و به آبادانى آن گماشت])». [هود، ۶۱] و بدين سان انسان با اين ويژگيها #خليفه_خدا در زمين شد، [۲] چرا كه به #اراده_خود و براساس نيروى درونى خويش در زمين تصرف كرده به آبادانى زمين و ساختن زندگى خود مى پردازد. #ادامه‌دارد... پی نوشت ها [۱] برگرفته از سخن سید قطب. ر.ک: في ظلال القرآن، جزء ۲۲ / ۴۷، مجلد ۶، ص ۶۱۸ [۲] ر.ك: سوره بقره، آيه ۳۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #قرآن #انسان #خلقت #آفرينش #خلقت_انسان کانالهای ایتا http://eitaa.com/shahidmostafamousavi @shahidmostafamousavi کانال استیگر.عکس.شهدا @shahidaghseyedmostafamousavi گروه https://eitaa.com/joinchat/2436431883C549b63c545 امروزفضیلت زنده نگهداشتن یادشهداکمترازشهادت نیست مقام معظم رهبری

💥🌹💥🌹💥🌹💥🌹💥 🌹 ⭕️ #قرآن_كريم در مقام تعريف #انسان چه بيانی دارد؟ (بخش چهارم و پایانی) 🔷 #واداشتن_فرشتگان به #سجده بر #انسان نيز كنايه از آن است كه بايد همه #سپاه_نور در برابر او خاضع باشند و بى هيچ سرپيچى به خواسته او تن در دهند؛ در برابر #سپاه_ظلمت، يعنى #ابليس و لشكريان او، كه در جهت عكس مصالح انسان مى كوشند، مگر آنان كه خداوند از شرّ شياطين نگاهشان دارد: «إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ وَ كَفَى بِرَبِّكَ وَكِيلا؛ به راستى تو را بر بندگان تسلطى نيست، و حمايت گرى چون پروردگارت تو را بس است»، [اسراء. ۶۵] نيز تسخير همه آنچه در آسمانها و زمين است براى انسان [ر.ک: سوره جاثیه، آيه ۱۳] كنايه از تسليم نيروى نهفته طبيعى در لايه هاى آسمانها و زمين براى اوست، كه بى هيچ كم و كاستى سر بر فرمان وى دارند، البته #تسخير بدان معنى است كه در #فطرت_انسان، امكان به تسخير درآوردن اين نيروها هست. پاك و منزّه است #خالق_بزرگى كه مخلوقى بدين بزرگى آفريده است، با اين اقتدار بر فراز همه مخلوقات. 🔷اين دريافت ما از #انسان است بر اساس صفحات نورانى #قرآن_كريم. اينك همانند چنين بزرگى و بزرگوارى در مخلوقى با اندامى چنين خُرد، و امكان و تسلطى چنين گسترده بر پهناى افق بى كران را كجا مى توان يافت؟! «أتزعم أنّك جسم صغير / و فيك انطوى العالم الأكبر؛ مپندار خود را يكى جسم خُرد / جهان مهين در وجودت سپرد». #تبارك_الله؛ اين #بهترين_آفريدگار؛ با #آفرينش_بهترين_آفريده. همه را براى تو آفريد و تو را براى خويش؛ #خداوند در #حديث_قدسى معروف خطاب به بنى آدم، او را #هدف_از_آفرينش دانسته است [۱]. همانگونه كه خداوند همه موجودات عُلوى و سُفلى را مُسخّر ايشان كرده و زمام ايشان را به دست وى سپرده تا #توان_عظيم او را #جلوه‌گر سازد، همچنين #انسان را آفريده تا #مظهر تامّ و تمام نماى #قدرت_ذات_متعال او در #آفرينش و صُنع بديعش باشد. آرى هيچ مخلوق ريز و درشتى نيست، جز آن كه مظهر تجلّى گوشه اى از نشانه هاى صانع حكيم است. «و فی كلّ شىء له آية /تدلّ على أنّه واحد؛ جمله ذرات جهان گواه صادق بر اين حقيقت اند / كه يكى هست و هيچ نيست جز او / وحده لا إله إلّا هو». 🔷اما #انسان، آينه تمام نمايى بوده كه همه صفات جمال و جلال در او جلوه گر است. اگر بپرسند #هدف_از_آفرينش آنچه در آسمانها و زمين است چيست؟ پاسخ از زبان قرآن چنين است: #انسان؛ امانت‌دار امانت خدا و جانشين او در زمين. اگر بپرسند هدف از #آفرينش خود #انسان چيست؟ پاسخ خواهيم داد: #خداى_صانع_حكيم؛ زيرا #انسان آن سان كه بر آفرينش و نوآورى قدرت يافته، آينه تمام نماى اسماء و صفات او گرديده، پس همو وجه الله اكمل و عين الله اتمّ خواهد بود. پس #انسان #هدف_آفرينش ماسواست، و هدف از آفرينش او نيز خداست، بنابراين #خداى_تعالى #غاية_الغايات و #هدف_نهايى است. و اين روايت معروف نيز بدين حقيقت اشاره دارد: «كُنتُ كنزاً مَخفيّاً فأَحْبَبْتُ أن اُعرف، فَخَلَقْتُ الْخَلقَ لِكَى اُعرف؛ گنجى نهان بودم، دوست داشتم شناخته شوم، پس #خلق را آفريدم تا شناخته شوم». [۲] آرى #جمال_جميل_عزّوجلّ در سراپرده غيب بود و چون در صبح ازل اراده كرد تا جلوه اى كند، #انسان مجلاى اتمّ او گرديد و بس. و چنين بود كه افاضه حضرت بارى تعالى كه همان تجلّى ذات اقدس اوست، در آفرينش صُنع بديع او نمود يافت كه مظهر اتمّ آن همان انسان بود. پی نوشت ها [۱] علم اليقين، فيض كاشانى، ج ۱، ص ۳۸۱ [۲] اين جمله حديث قدسى معروف است. ر.ك: بحارالأنوار، ج ۸۴، ص ۱۹۹، و حاشيه عوالى اللئالى، ج ۱، ص ۵۵؛ و كشف الخفاء عجلونى، ج ۲، ص ۱۳۲ 📕نقد شبهات پيرامون قرآن كريم، معرفت، محمدهادی، مترجمان: حكيم باشی، حسن، رستمی، علی اكبر، عليزاده، ميرزا، خرقانی، حسن، مؤسسه فرهنگي تمهيد، ۱۳۸۸، چ دوم، ص ۳۸ الی ۴۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #قرآن #انسان #خلقت #آفرينش #خلقت_انسان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد