eitaa logo
کانال جوانترین شهید مدافع حرم سید مصطفی موسوی
337 دنبال‌کننده
19.7هزار عکس
13.6هزار ویدیو
193 فایل
کانالهای @shahidmostafamousavi کانال استیگر.عکس.شهدا @shahidaghseyedmostafamousavi گروه https://eitaa.com/joinchat/2436431883C549b63c545 شهدا را باید خیلی جدّی گرفت. ما برای شهدا همان ارزشهایی را باید قائل باشیم که خدای متعال برای اینها قائل است.
مشاهده در ایتا
دانلود
💫💥💫💥💫💥💫💥💫 💥 ⭕️فلسفه و آزمودن انسان ها چيست؟ 🔶خداوند متعال انسانها را آفريده و آنها را به سوی كمال وجوديشان هدايت كرده است. انسان ضمن برخورداری از اين هدايت عمومی، از ديگری نيز بهره می‌برد. هدايت خاص انسان، با جعل قوانين تحقق مييابد، تا او با اختيار و اراده خود راه كمال را پيموده و از اين رهگذر، خود را پس داده، خود را به ، و كمالهای مكنون خود را به منصه ظهور برساند، و به ، سعادت ابدی يا شقاوت دائمی، شكر يا ناسپاسی، پيروزی يا شكست برسد. در برخی آياتی كه از نمونه ها و مصاديق امتحان سخن به ميان آورده، به جزييات نيز اشاره كرده، كه در ادامه به آنها ميپردازيم: 💠توبه و بازگشت به حق 🔷خداوند برخی بندگان را با شاديها و غم‌ها و بديها و نيكيها آزموده، تا اندرز گرفته كنند، و به حق بازگردند: «وَبَلَوْنَاهُمْ بِالْحَسَنَاتِ وَالسَّيِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ؛ و آنها را به نيكيها و بديها آزموديم، شايد ». [اعراف، ۱۶۸] 💠خالص كردن مومنان و نابودی كافران 🔷خداوند در گذر زمان و به تدريج با آزمونها را از شائبه های كفر و نفاق و... دور ساخته، و آنها را خالص ميگرداند و را كه كفر و شرك آنها را فرا گرفته به محق و نابودی ميكشاند: «وَ لِيُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ يَمْحَقَ الْكَافِرِينَ؛ و تا خداوند را خالص گرداند (و ورزيده شوند) و را تدريجا نابود سازد». [آل عمران، ۱۴۱] 💠ظاهر ساختن باطن انسانها و جداسازی انسانهای پاك از خبيث 🔷 برای ظاهر گردن سريره های انسانها، و پيدا شدن اخلاص يا نفاق آنان است: «وَ لِيَبْتَلِيَ اللَّهُ مَا فِی صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ؛ و اينها برای اين است كه خداوند آنچه در سينه شما پنهان است ، و آنچه در دلهای شما (از ايمان) ميباشد خالص گرداند». [آل عمران، ۱۵۴] بنابراين خداوند براساس سنت ، را از افراد خبيث و پليد جدا ميسازد: «حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ؛ تا آنكه ناپاك را از پاك جدا سازد». [آل‌عمران، ۱۷۹] 💠شناخته شدن نيكوكارتران 🔷خدای سبحان آسمانها و زمين و مرگ و زندگی و... را آفريد تا را و معلوم شود چه كسی نيكوتر است: «وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ... لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا؛ او كسی است كه آسمانها و زمين را در شش روز (شش دوران) آفريد...(بخاطر اين آفريد) تا شما را كند تا كداميك بهتر است». [هود،۷] 💠سنجش ميزان صبر بر محروميتها و رضايت از برخورداریها 🔷انسانها امتحان ميشوند تا اينكه شكيبايی آنها معلوم گردد: «وَ جَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ؛ و بعضی از شما را، وسيله امتحان بعض ديگر قرار داديم، آيا صبر و شكيبایی ميكنيد؟ (و از عهده امتحانات بر می آئيد)». [فرقان، ۲۰] و رضايت هركس به آنچه از آن برخوردار شده يا از آن محروم گشته آشكار شود. 💠شناخته شدن مجاهدان و صابران 🔷از ديگر اهداف امتحان، شناخت پيكارگران و بيان شده تا بدين وسيله ايشان خود را دريافت كنند. «وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنْكُمْ وَالصَّابِرِينَ؛ ما همه شما را قطعا ميكنيم، تا معلوم شود و از ميان شما كيانند». [محمد(ص)، ۳۱] 💠دستيابی به تقوا 🔷خداوند مومنان را تمرين داده يا سختی و مشقت را بر آنها تحميل ميكند، تا با اين ، قلبهايشان به متخلق گردد. «أُولَئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى؛ كسانی هستند كه خداوند قلوبشان را برای خالص نموده است». [حجرات، ۳] 💠مشخص شدن شاكر و ناسپاس 🔷بجز مواردی كه خداوند در آن مستقيما فلسفه امتحان را بيان داشته، در آيه ای نيز از قول حضرت سليمان (ع) چنين نقل كرده كه برخورداری وی از فضل الهی برای امتحان اوست، تا معلوم گردد كه وی ميكند يا كفران ميورزد: «قَالَ هَذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَ مَنْ شَكَرَ؛ گفت اين از من است تا مرا كند، كه آيا او را بجا می آورم يا كفران ميكنم». [نمل، ۴۰] 🔴گذشته از موارد ياد شده، در روايات نيز و رسيدن به و رسيدن انسان ها به و اعمال نيك و بد خويش، از ياد شده است. [۱] پی‌نوشت [۱] دائره المعارف قرآن كريم، مركز فرهنگ و معارف قرآن، بوستان كتاب، ج ۴،ص ۲۶۸-۲۷۰ منبع: وبسایت انوارطاها @tabyinchannel
⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️ ☄ ⭕️ چه پيامدهای سوئی به دنبال دارد؟ 🔷 در برابر ، آثار سوء گسترده اى از نظر معنوى و مادى در زندگى انسان ها دارد، از يك سو مى شود، زيرا مى دانيم خداوند حكيم است، نه بى حساب و كتاب چيزى به كسى مى بخشد و نه بى جهت چيزى را از كسى مى گيرد. در واقع با زبان حال مى گويند: ما لايق اين نعمت نيستيم و ايجاب مى كند كه اين را از آنها بگيرد و آنها كه را بجا مى آورند در واقع مى گويند: ما لايق و شايسته ايم، نعمت را بر ما افزون كن. فى المثل، اگر باغبانی مشاهده كند كه در بخشى از باغ، درختان به سرعت رشد و نمو مى كنند و برگ و ثمر مى آورند، به يقين از آنها پذيرايى بيشتر مى كند، و اگر ببيند در بخش ديگر، با وجود رسيدگى باغبان، نه طراوتى دارند و نه برگى، نه ميوه اى، نه گلى و نه سايه اى، اين كفران نعمت سبب مى شود كه باغبان آنان را مورد بى مهرى قرار دهد، چرا كه گفته اند: بسوزند چوب درختان بى بر / سزا خود همين است مر بى برى را. 🔷اميرالمؤمنين امام على (ع) در حديثى مي فرمايند: «مَنْ شَكَرَ النِّعَمَ بِجَنانِهِ اِسْتَحَقَّ الْمَزيدَ قَبْلَ اَنْ يَظْهَرَ عَلى لِسانِهِ؛ [۱]؛ كسى كه كند، پيش از آن كه به زبان شكر گويد، لياقت خود را براى افزون شدن نعمت ثابت كرده است». حتى در حديثى از امام صادق (ع) نقل شده که به مجرد اين كه انسان را بشناسد و حمد خدا را بگويد، بلافاصله فرمان افزايش از سوى خداوند درباره او صادر مى شود. آن حضرت مى فرمايند: «ما اَنْعَمَ اللّهُ عَلى عَبْد مِنْ نِعْمَة فَعَرَفَها بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللّهَ ظاهِراً بِلِسانِهِ فَتَمَّ كَلامُهُ حَتّى يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزيد؛ [۲]». به يقين در نيز چنين است. ممكن است بر اساس لطف خداوند، مجازات سلب نعمت تأخير بيفتد، ولى به هر حال اگر انسان بيدار نشود و جبران نكند، اين حتمى است، چرا كه لازمه حكمت خداوندى است. 🔷از سوى ديگر سبب مى شود كه انسان از دور بماند و اين و زيان است، بزرگان علم كلام در نخستين گام از بحث انگيزه های معرفة الله، به مسأله می پردازند، و از آن به عنوان نخستين انگيزه شناخت پروردگار نام مى برند، زيرا تشكّر و از بخشنده نعمت يك است، انسان هنگامى كه خود را غرق نعمت مى بيند و مى داند اين همه در درون و برون وجود خويش از سوی پروردگار عالم است، به فكر تشكر از بخشنده نعمت مى افتد، و همين امر راه خداشناسى را براى او هموار مى سازد. اما انسان ناسپاس، بی اعتنا به نعمت و بخشنده نعمت، از معرفة الله نيز محروم مى شود. از سوى ديگر در برابر نعمت هاى خالق، سبب ناسپاسى انسان در برابر مخلوق مى شود، نه تنها ارزشى براى محبت ها و خدمات بى شائبه ديگران قائل نمی شود، بلكه خود را طلبكار آنان می داند، و اين صفت، سبب تنفّر و بيزارى مردم از چنين افرادی مى شود، و به اين ترتيب گرفتار انزواى اجتماعى و نداشتن يار و ياور، در برابر مشكلات زندگى خواهند شد. پی نوشت: [۱] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، دارالكتاب الإسلامي‏، قم،‏ ۱۴۱۰ق، چ دوم‏، ص 661، قصار ۱۴۴۷؛ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏، نورى، حسين بن محمد تقى‏، مؤسسة آل البيت(ع)، قم،‏ ‏۱۴۰۸ق، چ اول، ج ‏۱۲، ص ۳۷۱ [۲] الكافي، كلينى، دار الكتب الإسلامية، تهران، ‏۱۴۰۷ق، چ چهارم، ج ‏۲، ص ۹۵، باب الشكر، ح ۹ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۷۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) کانالهای ایتا http://eitaa.com/shahidmostafamousavi @shahidmostafamousavi کانال استیگر.عکس.شهدا @shahidaghseyedmostafamousavi گروه https://eitaa.com/joinchat/2436431883C549b63c545 امروزفضیلت زنده نگهداشتن یادشهداکمترازشهادت نیست مقام معظم رهبری