🔻پیرمرد یک‌چشم (بازخوانی داستانی عاشورایی از کتاب #بخارهای_رنگی نوشته‌ی #سیدمیثم_موسویان در پرونده #ادبیات_عاشورایی سایت شهرستان ادب) ▪️ «... پرده‌خوان ادامه داد: «اسبِ شاهزاده، سیاه‌رنگ است. اسبِ تک‌سواری که باید شاهزاده را سمت خیمه‌ها برگرداند». اسبِ غلام، چشمش را بسته بود و جلوی در خرابه، تلف شد. «شاهزاده با اسب سیاهش به میدان زد». حالا چوب روی پرده می‌لغزید و جنگ بود و جنگ... گرد و خاک بود و زخم... صورت‌های سیاه و دیومانند، دورِ شاهزاده را گرفته بودند. پرده‌خوان چون را روی پیرمرد برد و گفت: «حالا نوبت پیرمرد یک‌چشم بود که می‌خواست نیزه را به پهلوی شاهزاده بزند... پیرمرد نیزه را در دست‌هایش چرخاند و اسبش را به شاهزاده نزدیک کرد». غلام قلبش تند می‌زد و احساس می‌کرد نفسش در گلو حبس شده است... » ادامه‌ی این داستان را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗shahrestanadab.com/Content/ID/9482/ ☑️ @ShahrestanAdab

🔻فاصله‌‌ی مخاطب از پیرمرد یک‌چشم ( یادداشت #محمدقائم_خانی بر داستانی عاشورایی از مجموعه‌ داستان #بخارهای_رنگی نوشته‌ی #سیدمیثم_موسویان در پرونده‌ی #ادبیات_عاشورایی ) ▪️ «... سنت علوم حوزوی از ابتدا و در تمام هزاره پس از تشکیل خویش، متکفل جداسازی سره از ناسره تاریخ و حکم کردن درباره دین بوده است. بنابراین مبنا، هرگونه برهم زدن خط تاریخ اسلام و کمرنگ کردن حوادث آن از طریق مبهم و تیره نشان دادن حوادث تاریخ اسلام، اصل اعتقاد دینی را زیر سؤال می‌برد. اما از طرف دیگر، داستان‌نویس دینی هنگام مواجهه با تاریخ صدر اسلام، همچون تمام برحه‌های دیگر تاریخ، چاره‌ای جز تحلیل واقعیت از منظری فراتر کنش انسانی ندارد. در رمان تاریخی، حوادث بازسازی می‌شوند تا بتوانند در خدمت روایت داستان قرار بگیرند. این دو نیروی مخالف درونی و بیرونی داستان، نویسنده را در منگنه قرار می‌دهند و آرامش پرداخت به چنین موضوعات حساسی را از او سلب می‌کنند. به همین دلیل است که اکثر نویسندگان، هرچقدر هم مذهبی بوده و به رمان تاریخی علاقه داشته باشند، ریسک انجام چنین کاری را نمی‌پذیرند یا درنهایت رمان را به پای تاریخ ذبح می‌کنند. اما آقای موسویان داستان «پیرمرد یک چشم»، با اتخاذ ترفندی توانسته است این مشکل را حل کند. او داستان را از زبان نقالی که صحنه‌های کربلا را روی پرده کشیده شده دارد، برای ما روایت می‌کند و بخش‌های تاریخ را از زبان خودش کنار هم می‌نشاند... » ادامه‌ی این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9471 @ShahrestanAdab☑️

🔻تبریک شهرستان ادب به آقایان محمدرضا شرفی‌خبوشان و سیدمیثم موسویان (در پی درخشیدن مؤلفان شهرستان ادب در یازدهمین دورۀ #جایزه_جلال آل احمد) ▪️اختتامیۀ یازدهمین دورۀ #جایزه_جلال_آل_احمد روز17 آذرماه در تالار قلم کتابخانه ملی ایران برگزار شد. در یازدهمین دورۀ جایزۀ جلال، بخشی با عنوان «آتیۀ داستان ایرانی» به مناسبت چهل سالگی انقلاب اسلامی به این جایزه ادبی اضافه شده بود، که برگزیدگان این بخش توسط آرای عمومی انتخاب می‌شدند. برگزیدگان این بخش در مراسم اختتامیه مشخص شده و از این نویسندگان تجلیل به عمل آمد. در بین برگزیدگان این بخش، #محمدرضا_شرفی_خبوشان و #سیدمهرداد_موسویان از مؤلفان «انتشارات شهرستان ادب» بودند که لوح یادبود و نشان جلال به این نویسندگان اهدا شد. گفتنی است، از محمدرضا شرفی خبوشان، برگزیدۀ دهمین دورۀ جایزۀ جلال - رمان‌های #بی_کتابی، #عاشقی_به_سبک_ونگوگ و #موهای_تو_خانه_ماهی_هاست» و همچنین از سید مهرداد (میثم) موسویان کتاب‌های #شهید_خودم، #بخارهای_رنگی و #سفیدی_پر_کلاغ از سوی انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسیده است. شهرستان ادب این موفقیت را به محمدرضا شرفی خبوشان و سیدمهرداد موسویان تبریک عرض کرده و برای آن‌ها امید و آرزوی موفقیت‌های بیشتر در آیندۀ ادبی‌شان دارد. ☑️ @ShahrestanAdab