🔻صدای آینده
(یادداشت #علی_داودی به بهانه زادروز #نیما_یوشیج در پرونده تخصصی #شعر_نیمایی)
▪️«...همه چیز از آن تیری شروع میشود که به ناصرالدین شاه زدند. ماجرای این ترور داستان خصومت شخصی یا قدرت طلبانه و کودتا نبود رضا کرمانی در واقع به ذهنیت تاریخ گذشته ایرانی شلیک کرد. با این عمل شوکت و تقدس پر رنگ و لعاب شاهی را در تاریخ ما شکست شاهی که البته پیشتر به دست خود، خود را شکسته بود وقتی به فرنگ رفت و ماشین خرید شاهی که کراوات بزند نمیشود به جقه مبارک همایونی ش قسم خورد. بعد از این ترور دیگر شاهی وجود ندارد چه مظفرالدین شاه که حکم عدالتخانه و در واقع خلع خویش را امضا کرد با این حکم اخلاف وی نیز همه خلع متواری شدند محمدعلیشاه رفت احمد شاه رفت رضا شاه رفت محمدرضا شاه رفت.
حالا دیگر مردم بودند و دنیای خودشان. شعری که پیش از این وامدار دربار و دیوان بود تا حفظ و حمایت شود به سر رسید و مردم جدید حرف و زبان خودرا میجستند...»
ادامه‌ی این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9723
☑️ @ShahrestanAdab
🔻آب، در خوابگه مورچگان
(شهرت استاد #نیما_یوشیج به نوآوری و شعر نو، شاید باعث شده بسیاری از شعرهای زیبای این شاعر بزرگ در قالب‌های کهن اطلاع چندانی نداشته باشند. نیما یوشیج، جدا از سرایش در قالب‌هایی مثل نیمایی یا چارپاره، در اکثر قالب‌های اصطلاحا کلاسیک مثل قصیده، قطعه، غزل و رباعی شعرهای بسیاری زیبایی دارد و پیش از این در سایت شهرستان ادب بعضی از این شعرها -در قالب‌هایی مثل قصیده- را منتشر کرده بودیم. امروز به مناسبت زادروز این شاعر بزرگ و در تازه‌ترین مطلب پرونده تخصصی #شعر_نیمایی شما را به خواندن گزیده‌ای از بهترین رباعی‌های پدر شعر نو دعوت می‌کنیم)
▪️از شعرم خلقی به‌هم انگیخته‌ام
خوب و بدشان به‌هم درآمیخته‌ام
خود گوشه گرفته‌ام تماشا را کآب
در خوابگه مورچگان ریخته‌ام
میلت سوی دوستان نهاده است چرا؟
مهرت همه با بدان زیاده است چرا؟
گویی که: ندارد سخنم گیرایی
پس بر سر هر زبان فتاده است چرا؟
برای خوانده هشت رباعی دیگر به سایت شهرستان ادب مراجعه نمایید:
🔗shahrestanadab.com/Content/ID/9724
☑️ @ShahrestanAdab
🔻پروندۀ #شعر_نیمایی به مناسبت زادروز نیما یوشیج، خالق شعر نو در سایت شهرستان ادب بازگشایی شد
▪️ از جمله پرونده‌های تخصصی سایت شهرستان ادب در بخش شعر، پروندۀ شعر نیمایی است که از یادداشت‌ها، مصاحبه‌ها، مقالات و خبرهایی درخصوص این موضوع تشکیل شده است. امروز، بیست‌ویکم آبان‌ماه زادروز #نیما_یوشیج، خالق شعر نیمایی، است. به این بهانه به بازخوانی پروندۀ شعر نیمایی می‌پردازیم.
🔹گزیده‌ای از مطالب این پرونده:
🔸دیدگاه‌های فروغ فرخزاد درباره شعر نیمایی | یادداشتی از #نیلوفر_بختیاری
🔸عناصر و نمادهای سنتی در شعر نیمایی | یادداشتی از #عصمت_زارعی
🔸 همچنان در غار آوایی است | یادداشتی از #حسین_سامانی
🔸شعر نیمایی، گذر از شعر کلاسیک به معنی ترک گفتن آن نیست | گفتگویی با #حمیدرضا_شکارسری پیرامون شعر نیمایی پس از انقلاب
🔸ده رباعی از بهترین رباعی‌های نیما یوشیج
🔸صدای آینده | یادداشتی از #علی_داودی
🔗 برای مطالعۀ کامل مطالب پروندۀ شعر نیمایی به صفحۀ مخصوص آن در سایت شهرستان ادب مراجعه نمایید:
shahrestanadab.com/پرونده-شعر-نیمایی
☑️ @ShahrestanAdab
🔻دم پاییز
(به مناسبت زادروز شاعر بزرگ معاصر، #نیما_یوشیج، شعری از پدر #شعر_نیمایی را با یکدیگر بازخوانی می‌کنیم)
▪️مانده از شب های دورادور،
بر مسیر خامُش جنگل،
سنگچینی، از اجاقی خُرد،
اندرو خاکسترِ سَردی.
همچنان کاندر غبار اندودۀ اندیشه‌های من ملال‌انگیز،
طرح تصویری، در آن هر چیز،
داستانی حاصلش دردی.
روز شیرینم که با من آتشی داشت،
نقش ناهمرنگ گردیده،
سرد گشته، سنگ گردیده،
با دم پاییز عمر من، کنایت از بهار روی زردی.
همچنان که مانده از شب‌های دورادور،
برمسیر خامُش جنگل،
سنگچینی از اجاقی خُرد،
اندرو خاکستر سردی.
☑️ @ShahrestanAdab
🔻نیما یوشیج دوست مخلص شما
(همزمان با زادروز #نیما_یوشیج شاعر بزرگ نوگرا و در تازه‌ترین مطلب از پرونده #شعر_نیمایی شما را به خواندن یک نامه خواندنی و کوتاه از کتاب #نامه_های_همسایه این شاعر بزرگ دعوت می‌کنیم)
▪️عزیزم!
خلوت اختیار کرده‌اید و کار می‌کنید، این توفیقی است هنگامی که با عمل پیوسته باشد. غالباً در شرح حال نویسندگان و شعرا خوانده‌اید، یا در پی نصایح آنها رفته‌اید که خلوت را می‌ستایند. اما این شیوه‌ای برای شهرت است، راهی‌ست برای تجارت که هنر خود را متاع آن قرار می‌دهند. در قفسه می‌چینند و مسطوره‌ی آن را به مردم می‌دهند و رو پنهان می‌کنند...
اما برای شما این کار از روی صدق و صفاست. من از حالت شوریدگی که دارید و می‌کاوید که چیزی را پیدا کنید و همیشه می‌گویید این آن چیز نیست، مطلب را بخوبی دریافته‌ام. چون هیچ تعصب از روی خودخواهی در شما نیست، پیدا می‌کنید.
دعای خیر و برکت من همیشه بدرقه‌ی کار شما خواهد بود. با آنکه در نوشتن کاغذ بسیار تنبلم مضایقه در کار نیست، به من کاغذ بنویسید، در سایه‌ی درخت‌های آن دهکده‌ی قشنگ، و به شهر بفرستید. من برای شما جواب خواهم نوشت. روزی همه‌ی اینها در نزد شما کتابی میشود. بدون طمأنینه و طمطراق مطالبی را در آن خواهید یافت که در بسیاری جاها نیافته‌اید.
نیما یوشیج دوست مخلص شما هم همین‌طور بوده است، وقتی که می‌خواست شاعر باشد، و پس از آنکه در سر زبان ها افتاد خلوت خود را از دست نداد. از همین خلوت تن، به خلوت دل می توان رسید.
منتظر توفیق بیشتر شما هستم.
☑️ @ShahrestanAdab
🔻بازگشایی پروندۀ شعر نیمایی در سایت شهرستان ادب در سالگرد درگذشت خالق شعر نو، نیما یوشیج
▪️از جمله پرونده‌های تخصصی سایت شهرستان ادب در بخش شعر، پروندۀ #شعر_نیمایی است که از یادداشت‌ها، مصاحبه‌ها، مقالات و خبرهایی درخصوص این موضوع تشکیل شده است. در سالگرد درگذشت #نیما_یوشیج، خالق شعر نیمایی، به بازخوانی پروندۀ شعر نیمایی می‌پردازیم.
🔹گزیده‌ای از مطالب این پرونده:
🔸دیدگاه‌های فروغ فرخزاد درباره شعر نیمایی | یادداشتی از #نیلوفر_بختیاری
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/6852
🔸عناصر و نمادهای سنتی در شعر نیمایی | یادداشتی از #عصمت_زارعی
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/6881
🔸 همچنان در غار آوایی است | یادداشتی از #حسین_سامانی
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/6531
🔸شعر نیمایی، گذر از شعر کلاسیک به معنی ترک گفتن آن نیست | گفتگویی با #حمیدرضا_شکارسری پیرامون شعر نیمایی پس از انقلاب
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/7021
🔸ده رباعی از بهترین رباعی‌های نیما یوشیج
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9724
🔸صدای آینده | یادداشتی از #علی_داودی
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9723
🔸 نیما یوشیج، دوست مخلص شما | بازخوانی نامه‌ای از کتاب #نامه_های_همسایه
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/11221
🔗 برای مطالعۀ کامل مطالب پروندۀ شعر نیمایی به صفحۀ مخصوص آن در سایت شهرستان ادب مراجعه نمایید:
shahrestanadab.com/پرونده-شعر-نیمایی
☑️ @ShahrestanAdab
🔻شب سرد زمستانی
(بازخوانی شعری از #نیما_یوشیج در سالگرد درگذشت پدر #شعر_نو)
▪️در شب سرد زمستانی
کورۀ خورشید هم، چون کورۀ گرم چراغ من نمی‌سوزد
و به‌مانند چراغ من
نه می‌افروزد چراغی هیچ،
نه فروبسته به یخ ماهی که از بالا می‌افروزد
من چراغم را در آمدرفتن همسایهام افروختم در یک شب تاریک
و شب سرد زمستان بود
باد می‌پیچید با کاج،
در میان کومهها خاموش
گم شد او از من جدا زین جادۀ باریک
و هنوز قصه بر یاد است
وین سخن آویزۀ لب:
که می‌افروزد؟ که می‌سوزد؟
چه کسی این قصه را در دل می‌اندوزد؟
در شب سرد زمستانی
کورۀ خورشید هم، چون کورۀ گرم چراغ من نمی‌سوزد
#شعر_نیمایی
☑️ @ShahrestanAdab
🔻ققنوس
(بازخوانی شعری از #نیما_یوشیج به مناسبت زادروز این شاعر بزرگ نوگرا)
▪️«ققنوس، مرغ خوشخوان، آوازۀ جهان،
آواره مانده از وزش بادهای سرد،
بر شاخ خیزران،
بنشسته است فرد.
بر گرد او به هر سر شاخی پرندگان.
او ناله‌های گمشده ترکیب می‌کند،
از رشته‌های پارۀ صدها صدای دور،
در ابرهای مثل خطی تیره روی کوه،
دیوار یک بنای خیالی می‌سازد.
از آن زمان که زردی خورشید روی موج
کمرنگ مانده است و به ساحل گرفته اوج
بانگ شغال، و مرد دهاتی
کرده‌ست روشن آتش پنهان خانه را
قرمز به چشم، شعلۀ خردی
خط می‌کشد به زیر دو چشم درشت شب
وندر نقاط دور،
خلق‌اند در عبور...
او، آن نوای نادره، پنهان چنان که هست،
از آن مکان که جای گزیده‌ست می‌پرد
در بین چیزها که گره خورده میشود
یا روشنی و تیرگی این شب دراز
می‌گذرد.
یک شعله را به پیش
می‌نگرد.
جایی که نه گیاه در آن‌جاست، نه دمی
ترکیده آفتاب سمج روی سنگ‌هاش،
نه این زمین و زندگی‌اش چیز دلکش است
حس می‌کند که آرزوی مرغ‌ها چو او
تیره‌ست همچو دود، اگر چند امیدشان
چون خرمنی ز آتش
در چشم می‌نماید و صبح سپیدشان.
حس می‌کند که زندگی او چنان
مرغان دیگر ار بسر آید
در خواب و خورد
رنجی بود کز آن نتوانند نام برد.
آن مرغ نغزخوان،
در آن مکان ز آتش تجلیل یافته،
اکنون، به یک جهنم تبدیل یافته،
بسته‌ست دمبدم نظر و می‌دهد تکان
چشمان تیزبین.
وز روی تپه،
ناگاه، چون بجای پر و بال می‌زند
بانگی برآرد از ته دل سوزناک و تلخ،
که معنیش نداند هر مرغ رهگذر...»
🔗 ادامۀ این شعر را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
shahrestanadab.com/Content/ID/11739
#شعر_نیمایی
☑️ @ShahrestanAdab
هدایت شده از انتشارات شهرستان ادب
بنگر به کوه‌ها
که جاودان غم‌اند
و عابران کوه
با کوله‌های کوچک شادی
از آنها گذشته‌اند
#کهکشان_چهره‌ها
#علی_محمد_مودب
#انتشارات_شهرستان_ادب
www.adabbook.com
#شعر #شعر_معاصر #شاعر #شاعر_معاصر #نیمایی #شعر_نیمایی #علی‌محمد_مودب #انتشارات_شهرستان_ادب #ادب_بوک