🔻 نگاهی به رشد ادبیات #فانتزی در ایران | یادداشتی از #پرستو_علی_عسگرنجاد ▪️ «دهۀ هشتاد، دهۀ هشتاد رنگارنگ، دروازۀ شهر جادو برای نوجوان‌های تشنۀ خیال. بزرگ‌ترین اتفاق این دهه را حول محور ادبیات کودک و نوجوان، «ترجمۀ آثار فانتزی «معاصر» اروپا» می‌دانم. اگرچه ژول ورن و آیزاک آسیموف هم اروپایی بودند و عمر زیادی از آثارشان نمی‌گذشت، اما ترجمۀ آثار آن‌ها با تأخیر زیادی به ایران رسید. درحقیقت پیش از دهۀ هشتاد، هرگز نشده بود که خوانندگان ایرانی‌، پابه‌پای خوانندگان دیگر قاره‌ها، جلدهای (و یا به‌قول خودشان «والیوم»‌های) متناوب یک مجموعه‌داستان را بخوانند و منتظر ادامۀ داستان بمانند. ایرانی‌ها همواره آخرین حلقه بودند. دهۀ هشتاد اما، فصل انقلاب مترجم‌ها و ناشرها بود.» ادامۀ این یادداشت را در #پرونده_رمان_فانتزی سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/7660 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 عرفان فانتزی در سیطرۀ تکرار (بخش دوم) (یادداشتی از #لیلا_امانی ) «عرفان فانتزی که از علم سیمیا نشأت میگیرد، برای مردم جهان خوشایند است؛ چون منع ادیان در آن وجود ندارد تا انسان را از رفتن به سمت ماوراء بازدارد؛ بهعبارت دیگر حدّاقل مزیت عرفان فانتزی برای مخاطب این است که اگر نمیتوانند به دنیای ماوراء وارد شوند، امّا برای آنها، همان فیلمها و کتابها، راه مخفی ذهنی هستند. شخصیّتهای عمومی کتابها و فیلمها در تمام سنین وجود دارند، کودک، نوجوان، جوان، میانسال و کهنسال، اعمّ از مرد و زن. تمام انسانها این مراحل زندگی را میگذارنند، پس عرفان فانتزی وقتی عرضه میشود بهحتم، خریدارانی از سراسر دنیا خواهد داشت». ادامۀ این یادداشت را در #پرونده_رمان_فانتزی در سایت شهرستان ادب بخوانید: shahrestanadab.com/Content/ID/9130 ️ @ShahrestanAdab🔗☑️

🔻 #ادبیات_تخیلی، بایدها و شایدها (یادداشت #شروین_وکیلی در #پرونده_رمان_فانتزی شهرستان ادب) ▪️ «...عرفان در می‌آمیخته، خویشاوند و همگون بوده است. این شاخه از ادبیات فارسی مانند بسیاری از حوزه‌های روایی و عرصه‌های زورآزمایی در عرصۀ سخن، دیرزمانی است نادیده انگاشته شده و از یادها رفته است. ما، جویندگان آغازی نو برای این خوشه از معناها، این سبک از سخن‌پردازی، و این شیوه از روایت هستیم. ما خواهان عبور از مرزها و قیدهای مرسوم و هنجارین سخن‌سرایی و روایت‌گویی هستیم. اما نه چنان که مرسوم است و هنجار، همچون نمایشی نخبه‌گرایانه و ابراز فیضی خودنمایانه و تهی و پوک. ما مرزهای معنای مرسوم را در می‌شکنیم، چون معنایی فربه‌تر، نیرومندتر و دلکش‌تر را برای پیشنهادکردن داریم، که در این قالب و در این حصار نمی‌گنجد. ما برای لمس آزادانه‌اندیشیدن و آزادانه‌بیان‌کردن است که به تخیل، به علم، و به اسطوره روی می‌آوریم، تا خویشتن را و همگان را در تماشای پرواز سیمرغی مهمان کنیم، که در قفس نمی‌گنجد...» ادامه‌ی یادداشت شروین وکیلی را در پرونده رمان فانتزی سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9280 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 پیش‌بینی شکست ( یادداشتی از #حمید_بابایی در #پرونده_رمان_فانتزی شهرستان ادب) ▪️«... می‌توان کمی از خواننده عبور کرد و به جهان نویسندگان نیز پا گذاشت. یکی از مهم‌ترین آسیب‌های ما در ادبیات علمی تخیلی و همین‌طور ادبیات فانتزی، عدم اطّلاع کافی نویسندگان از مباحث علمی است؛ درواقع، نویسندگان ما نه دانش کافی برای ورود به این عرصه‌ها را دارند و نه حاضر هستند در این حوزه‌ها تحقیق و تمرین کنند. حقیقتاً تحقیق و بررسی یکی از پازل‌های گمشده‌ی ادبیات کشور ماست. این امر نه تنها در مورد ادبیات فانتزی، که در مورد ادبیات علمی تخیلی نیز به‌شدّت مصداق دارد و نویسندگان به بررسی مباحث علمی نمی‌پردازند...» ادامه‌ی این یادداشت را در پرونده رمان فانتزی سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗shahrestanadab.com/Content/ID/9443 ☑️ @ShahrestanAdab