ب_ توصیف اکسپرسیونیستی داستان نویسان بزرگ به جای توصیف‌های پیاپی و یکنواخت از توصیف‌های پاره پاره و تکه تکه استفاده می‌کنند. مثلاً همان توصیف بالا را به شکل زیر می‌نویسند: آقای مدیر مردی تنومند با شانه‌های پهن و تنومند افتاده بود. یک صفحه یا کمتر می‌نویسند و دوباره اطلاعاتی از او به خواننده می‌دهند: ۴۰ سال داشت و از زندگی سیر بود. سپس چند بند دیگر داستان را ادامه می‌دهند و مجدداً درباره آقای مدیر اطلاعات جدیدی به خواننده منتقل می‌کنند. پرونده دانشگاهش نشان می‌داد که نمره خوبی نداشت. همه این اطلاعات فردی را که توصیف عینی است در طول داستان پخش می‌کند. به این صورت شخصیت بیرونی و درونی آقای مدیر مانند یک برق آسا در یک لحظه جلوی دیدگان خواننده ظاهر و به طور ناگهانی محو نمی‌شود. بلکه تا زمانی که داستان خوانده می‌شود آقای مدیر مانند ماهی که زیر ابرهای رگ رگه باشد پیش چشم خواننده ظاهر می‌شود و تا پایان متن همراه خواننده است و در یاد می‌ماند. 📚 آموزش داستان نویسی ✍روح الله مهدی پورعمرانی #پرداخت_در_داستان #ابزارهای_پرداخت #توصیف @shahrzade_dastan