«#یادداشت🗒»
بیهقی از ابر مردانی است که در کنار ستارگان تابناک دیگر در قرن پنجم اسلامی درخشید و تاریخ ایران را با نور علم و دانش و منش بی نظیر خود نورانی کرد.
وی مجموعهای از خصلتهای نیک انسانی را که در وجود خود پرورانده بود در کتابش که روزنامه واره ای راستین از تاریخ غزنویان بود بازتاب داد .
تاریخ بیهقی هم تصنیفی است در تاریخ مثل هزاران کتاب تاریخی دیگر، ولی پرسش این است که این مرد سالخورده و جهان دیده چه گفته است و چگونه نوشته است که بعد از گذشت سالها هنوز کسی در تاریخ نگاری این گونه مثال زدنی نشده است.
در واقع هرکه در تاریخ قلم رانده و میراند سرانجام سخنش «به تعصبی و تزیدی میکشد» که بیهقی سخت از آن پرهیز مینمود.
این اوج هنر وی است که توانسته تاریخی بنگارد که هیچ خوانندهای تاکنون «وی را طعنی نزده است و نگفته است شرم باد این پیر را.»
همه می دانیم و شنیدهایم که تاریخ،کتاب عبرت و درس آموزی از تجربههای گذشتگان است و به راستی تاریخ بیهقی نمونهٔ اعلای این تعریف از تاریخ است.
کتاب او کتاب تأمل و تدبر است. وقایع و کسانی که از گذرگاه اندیشهٔ او می گذرند، به داوری گذاشته میشوند و آنگاه به قرارگاه ابدی تاریخ رهنمون میگردند.
تاریخ بیهقی با داشتن حکایات و داستانهای تاریخی که خود آنها را درس عبرت برای همگان میداند، همراه با حقیقت پژوهی و حقیقت نمایی او و نیز هنر نویسندگی وی به صورت رمانی گیرا و دلچسب جلوه میکند که البته خصائل نیک و ستودهٔ نویسنده نیز در رقم زدن این موفقیت بیتأثیر نیست .
بیهقی با هرکه با وی نیکی کرد حق شناسی نمود، و هرجا ناگزیر به باز نمایی عیبی شد از آنجا که خوی تاریخ نگاریش بود و سکوت را مغایر با وجدان تاریخ نویس خود میدانست با ظرافت و همراه با احساس و ابراز تاسف به بیان آن پرداخت.
قناعت پیشه نمود و از پیش کسوتانش احترام گرفت.
از حرص و آز دوری کرد و با کاردانی و وظیفه شناسی بیحدش موجبات احترام و توجه اطرافیانش را به سوی خود فراهم کرد.
احترامی که بیهقی از استادش بونصر مشکان میگیرد مثال زدنی است و نشان از سیرت نیک و اخلاق حق شناسانهٔ اوست.
بیهقی نعمت و برکت وجود استاد را خوب درک کرده است و هر چه از او در امر دبیری آموخته به کار بسته و با علاقه و ارادتی خاص، خود را به فتراک سخنان و آموخته های وی بسته است.
استادش را دربسیاری از ابواب یگانهٔ روزگار میشناسد و با محبتی فرزندانه از او سخن میگوید .
سخن در باب بیهقی بسیار است و حق اینست که این تاریخ عبرت انگیز را ایرانیان بیشتر بخوانند و پندهای نهان آن را آویزهٔ گوش سازند .
📌نوشته دکتر #فاطمه_نعنافروش
🍭@shakhee_nabat
«#چهل_قاعده_شمس🌞»
🔸شانزدهم
خدا بی نقص و کامل است؛ او را دوست داشتن آسان است...
🍭@shakhee_nabat
🌱صبحمون رو با یه آیه از قرآن شروع کنیم
« #نور ✨ »
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنْ بَعْدِ مُوسَىٰ إِذْ قَالُوا لِنَبِيٍّ لَهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلَّا تُقَاتِلُوا ۖ قَالُوا وَمَا لَنَا أَلَّا نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِنْ دِيَارِنَا وَأَبْنَائِنَا ۖ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ
آیا ندیدی آن گروه بنی اسرائیل را که پس از وفات موسی از پیغمبر وقت خود تقاضا کردند که پادشاهی برای ما برانگیز تا (به سرکردگی او) در راه خدا جهاد کنیم؛ پیغمبر آنها گفت: اگر جهاد فرض شود مبادا به جنگ قیام نکرده، نافرمانی کنید! گفتند: چگونه شود که ما به جنگ نرویم در صورتی که (دشمنان ما) ما و فرزندان ما را (به ستم) از دیارمان بیرون کردند؟! پس چون (با درخواست آنها) جهاد مقرّر گردید به جز اندکی همه روی گردانیدند، و خدا از کردار ستمکاران آگاه است.
( آیه ۲۴۶ سوره بقره)
🍭@shakhee_nabat
اگه دوست داری عکس نوشته درست کنی، جات تو تیم ما خالیه🪄
یه پیام به این نشونی بده:
🎀@shakh_nabaat
May 11
«#مرجع_ادبیات📗»
در گذر قرنها و طی سالیان، ادبیات میزبان مفاهیم گستردهای شده و هر قرنی را بررسی کنیم ورود موضوع جدیدی را به ادبیات میبینم.
مهمترین و بزرگترین مفهوم وارد شده به ادبیات، عرفان و جریانهای متصوفه است.
از قرن ۵ و با ظهور سنایی، شکل حرفهای ظهور این مسئله را در ادبیات میبینیم.
دکتر سجادی، در کتاب «مقدمهای بر مبانی عرفان و تصوف» به ورود و تکامل این اندیشه میپردازد و اصطلاحات این اندیشه را شامل مقامات، حالات و.... توضیح میدهد.
معرفی عرفا و زندگینامه آنها هم از جمله مباحث ارزشمند کتاب است.
این کتاب توسط سمت به چاپ رسیده است.
📌مجید عابدی
🍭 @shakhee_nabat