زمین هرگز از حجت الهی خالی نیست!

♦️تقیه از خود مونی ها و دوستان جاهل! (خاطره ای از شهید مطهری) 🔻در سالهاى اقامتم در حوزه علميه قم كه افتخار شركت در محضر درس پرفيض مرحوم آيت ‏اللَّه آقاى بروجردى (اعلى اللَّه مقامه) را داشتم، يك روز در ضمن درس فقه ، حديثى به ميان آمد به اين مضمون كه از حضرت صادق عليه السلام سؤالى كرده ‏اند و ايشان جوابى داده ‏اند. 🔻شخصى به آن حضرت مى ‏گويد: قبلًا همين مسئله از پدر شما امام باقر عليه السلام سؤال شده، ايشان طور ديگر جواب داده ‏اند، كداميك درست است؟ حضرت صادق عليه السلام در جواب فرمود: آنچه پدرم گفته درست است. 🔻بعد اضافه كردند: انَّ الشّيعَةَ اتَوْا ابى مُسْتَرْشِدينَ فَافْتاهُمْ بِمُرِّ الْحَقِّ وَ اتَوْنى شُكّاكاً فَافْتَيْتُهُمْ بِالتَّقِيَّةِ يعنى شيعيان، آن وقت كه سراغ پدرم مى‏آمدند با خلوص نيت مى ‏آمدند و قصدشان‏ اين بود كه ببينند حقيقت چيست و بروند عمل كنند، او هم عين حقيقت را به آنها مى ‏گفت. ولى اينها كه مى ‏آيند از من سؤال مى ‏كنند قصدشان هدايت يافتن و عمل نيست، مى ‏خواهند ببينند از من چه مى ‏شنوند و بسا هست كه هرچه از من مى ‏شنوند به اين طرف و آن طرف بازگو مى ‏كنند و فتنه بپا مى ‏كنند. من ناچارم كه با تقيّه به آنها جواب بدهم. 🔻چون اين حديث متضمن تقيّه‏ از خود شيعه بود نه از مخالفين شيعه، فرصتى به دست آن مرحوم داد كه درد دل خودشان را بگويند. گفتند: «تعجب ندارد، تقيّه‏ از خودمانى مهم‏تر و بالاتر است. من خودم در اول مرجعيت عامّه گمان مى ‏كردم از من استنباط است و از مردم عمل، هرچه من فتوا بدهم مردم عمل مى ‏كنند. ولى در جريان بعضى فتواها كه برخلاف ذوق و سليقه عوام بود، ديدم مطلب اين طور نيست.» 🔻البته نوع تقيّه ‏اى كه در متن حديث است با نوع تقيّه ‏اى كه ايشان فرمودند يكى نيست، دو نوع است. آن نوع تقيّه كه در حديث است به محيط روحانى ما اختصاص ندارد، در همه جاى دنيا معمول است و چاره ‏اى از آن نيست. 🔻ولى نوع تقيّه ‏اى كه در محيط روحانى ما معمول است از اختصاصات طرز تشكيلات ماست كه اخيراً پيدا شده است! ايشان هم به يك مناسبت كوچكى خواستند درد دل خود را اظهار كنند. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (مشكل اساسى در سازمان روحانيت(ده گفتار))، ج‏24، ص: 500-499- با تلخیص و ویرایش- https://eitaa.com/shakhes1340

🟢 وحدت اسلامی (۲) 🔽 - معتقدين به انديشه وحدت اسلامي مي گويند : هیچ ضرورتی ایجاب نمی‌کند که مسلمین به خاطر اتحاد اسلامی، صلح و مصالحه و گذشتی در مورد اصول یا فروع مذهبی خود بنمایند، همچنان که ایجاب نمی‌کند که مسلمین درباره اصول و فروع اختلافی فیمابین بحث و استدلال نکنند و کتاب ننویسند. 🔽 تنها چیزی که وحدت اسلامی از این نظر، ایجاب می‌کند، این است که: مسلمین برای اینکه احساسات کینه‌توزی در میانشان پیدا نشود یا شعله‌ور نگردد: ✅ متانت را حفظ کنند، ✅یکدیگر را سبّ و شتم ننمایند، ✅ به یکدیگر تهمت نزنند و دروغ نبندند، ✅ منطق یکدیگر را مسخره نکنند، و بالاخره عواطف یکدیگر را مجروح نسازند، ✅ از حدود منطق و استدلال خارج نشوند، ✅ در حقیقت ـ لااقل ـ حدودی را که اسلام در دعوت غیرمسلمان به اسلام لازم دانسته است، درباره خودشان رعایت کنند: «اُدعُ الی سبیل ربک بالحکمة و الموعظة الحسنة و جادلهُم بالتی هی احسنُ »(نحل/۱۲۵) 🔽 - نتیجه آنکه - منظور علمای روشنفکر اسلامی از وحدت اسلامی ، حصر مذاهب به یک مذهب و یا اخذ مشترکات مذاهب و طرد مفترقات آنها و ایجاد مذهبی جدید که نه معقول و منطقی است و نه مطلوب و عملی ـ نیست. ⏺ منظور از وحدت اسلامی ، متشکل شدن مسلمین است در یک صف در برابر دشمنان مشترکشان. ▪️مجموعه اثار شهيد مطهري(«الغدير» و وحدت اسلامى(شش مقاله)) ج 25 ص26-27- با تلخیص و ویرایش جزئی- https://eitaa.com/shakhes1340

🔸گفتاری از شهید مطهری در زمینه : تفسیرهای مغرضانه از مفاخر شعر و ادب فارسی 🔹به مناسبت روز بزرگداشت مولوی (۸مهر)

🟢 ما و این نفس بسیار بسیار پیچیده انسانی که همواره باید از آن‌ بر حذر بود 🔻 کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir

🟢سیره وحدوی امام علی علیه السلام 🔻...علی(ع) در برابرربایندگان حقش قیام نکرد و قیام نکردنش اضطراری نبود، بلکه کاری حساب‌شده و انتخاب شده بود . 🔻او از مرگ بيم نداشت، چرا قيام نكرد؟ حد اكثر اين بود كه كشته شود. كشته شدن در راه خدا منتهاى آرزوى او بود. او همواره در آرزوى شهادت بود و با آن از كودك به پستان مادر مأنوس ‏تر بود. 🔻على در محاسبه صحيحش بدين نكته رسيده بود كه مصلحت اسلام در آن شرايط، ترك قيام و بلكه همگامى و همكارى است. خود كراراً به اين مطلب تصريح مى‏ كند. 🔻در يكى از نامه ‏هاى خود به مالك اشتر (نامه 62 نهج البلاغه‏) مى ‏نويسد: فَأمْسَكْتُ يَدى حَتّى رَأيْتُ راجِعَةَ النّاسِ قَدْ رَجَعَتْ عَنِ الْاسْلامِ، يَدْعونَ الى‏ مَحْقِ دينِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، فَخَشيتُ انْ لَمْ انْصُرِ الْاسْلامَ وَ اهْلَهُ انْ ارى‏ فيهِ ثَلْماً اوْ هَدْماً تَكونُ الْمُصِيْبَةُ بِهِ عَلَىَّ اعْظَمَ مِنْ فَوْتِ وِلايَتِكُمُ الَّتى انَّما هِىَ مَتاعُ ايّامٍ قَلائِلَ 🔻: من اول دست خود را - از بیعت نمودن - پس كشيدم، تا ديدم گروهى از مردم از اسلام بازگشتند و مردم را به نابودى دين محمد صلى الله عليه و آله دعوت مى‏ كنند. 🔻پس ترسيدم كه اگر به يارى اسلام و مسلمين برنخيزم شكاف يا انهدامى در اسلام خواهم ديد كه مصيبت آن از فوت خلافت چندروزه بسى بيشتر است. ▪️مجموعه آثار استاد شهید مطهرى («الغدیر» و وحدت اسلامى(شش مقاله))، ج‏25، ص: 28-27 ؛ با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

🟢 پیامبر اکرم(ص) دعوت خود را چگونه آغاز کردند؟ ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir

🟢امام صادق (ع) ، نماد وحدت اسلامی ✅تمام امام هاى اهل تسنن يا بلاواسطه و يا مع الواسطه شاگرد امام بوده و نزد امام شاگردى كرده‏ اند. در رأس ائمه اهل تسنن ، ابو حنيفه است، ✅نوشته‏ اند ابو حنيفه دو سال شاگرد امام بوده و اين جمله را ما در كتابهاى خود آنها مى‏ خوانيم كه گفته‏ اند او گفت: «لَوْ لَا السَّنَتانِ لَهَلَكَ نُعْمانُ» : اگر آن دو سال نبود نعمان از بين رفته بود. (نعمان ، اسم ابو حنيفه است) ✅مالك بن انس كه امام ديگر اهل تسنن است نيز معاصر امام صادق است. او هم نزد امام مى‏ آمد و به شاگردى امام افتخار مى‏ كرد. ✅همين مالك مى‏ گويد: «ما رَأَتْ عَيْنٌ وَ لا سَمِعَتْ اذُنٌ وَ لا خَطَرَ عَلى قَلْبِ بَشَرٍ افْضَلُ مِنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ» : چشمى نديده و گوشى نشنيده و به قلب بشر خطور نكرده مردى بافضيلت‏ تر از جعفر بن محمد. ✅شافعى در دوره بعد بوده ولى او شاگردى كرده شاگردان ابو حنيفه را و خود مالك بن انس را. ✅احمد حنبل نيز سلسله نسبش در شاگردى در يك جهت به امام مى‏ رسد. و همين‏طور ديگران. ✅امروز خيلى از علما در دنيا هستند كه با اينكه با مذهب تشيع فوق‏ العاده دشمن و مخالفند ولى براى شخص‏ امام صادق كه اين مذهب به او منتسب است احترام قائل‏ند. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (سيرى در سيره ائمه اطهار عليهم السلام)، ج‏18، ص: 75-73- با تلخیص و ویرایش جزئی - https://eitaa.com/shakhes1340

🟢 نقش بی‌نظیر امام صادق(ع) در ترویج اسلام 🌹 میلاد پیامبر نور و رحمت، حضرت محمّد بن عبدالله (صلّی الله علیه و آله) و ششمین شمس سپهر امامت و ولایت، امام جعفر صادق (علیه السلام) مبارک باد! 🔻 کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir

⭕️شكستن حريم «توحيد» 🔻برخى عقايد كه توده مردم ما در مسائل مذهبى پيدا مى‏ كنند ريشه‏ در جهالت مردم دارد. 🔻فرض كنيد جانماز درست مى‏ كند، فكر مى ‏كند كه اين جانماز را قشنگ ‏تر كند، عكس يك گنبد و بارگاهى روى آن، همان جا كه مى‏ خواهند سجده كنند مى‏ كشد. يا روى مُهرى كه مردم مى‏ خواهند سجده كنند مى‏ آيد عكس گنبد و بارگاه مى ‏كشد يا «اللَّه، محمد، على، فاطمه، حسن و حسين» مى‏ نويسد، يعنى حريم هايى را كه خود اسلام براى توحيد قائل شده براى اينكه مردم نلغزند حفظ نمى‏ كنند. باید گفت : گرچه خود اين نوع کارها شرك نيست اما حريم توحيد را شكستن است. ♦️چرا اسلام مى‏ گويد كه وقتى مى‏ خواهى به نماز بايستى اگر چراغ يا آتشى جلويت باشد اين امر مكروه است؟ چراغ يا آتش جلو من باشد يا نباشد [چه تأثيرى دارد؟] 🔻مى‏ گويد براى اينكه وقتى چراغ يا آتش جلويت است عمل تو اندكى شباهت پيدا مى‏ كند به عمل كسى كه دارد آتش را تقديس مى‏ كند. براى اينكه آن حريم محفوظ بماند، همين صورت ظاهر- كه تو در مخيله‏ ات هم تقديس آتش خطور نمى‏ كند- مكروه است و بهتر است نباشد. 🔻يا اگر انسانى در قبله تو نشسته است مكروه است كه آن‏طور نماز بخوانى. اگر عكسى مقابل روى تو هست، روى آن را بپوشان. اينها مسائلى است كه خودش فى حد ذاته شرك نيست ولى حريم توحيد را مى‏ شكند. 🔻توحيد يك مقدار حريم دارد. وقتى كه حريم توحيد شكسته شود كم كم مردم ندانسته وارد خود شرك مى‏ شوند. به تدريج [به آن شى‏ء] اصالت مى‏ دهند. 🔻وقتى مدتى گذشت و عكسى در قبله بود، مى‏ گويند حالا كه عكسى اينجا هست چه بهتر كه عكس پيغمبر جلو نمازمان باشد، نمازمان بهتر مى‏ شود، 🔻يا عكس «على» جلو نمازمان باشد كم كم [معتقد مى‏ شوند كه‏] عكس «على» را از جلو نماز نبايد برداشت. به تدريج ديگر خدا فراموش مى ‏گردد و فقط «على» مى‏ شود. آن شرك است. اين يك مكانيسم خيلى عادى و ساده روان‏شناسى دارد 🔻لذا افرادى مثل مرحوم آقاى بروجردى شديداً اشكال مى‏ كردند [كه چنين كارهايى انجام شود. زمانى كه‏] به مشهد رفته بودند، به وعاظ مشهد خيلى صريح دستور مى‏ دادند، آنها هم بالاى منبر مى‏ گفتند كه آقا چنين دستور داده ‏اند. 🔻 خيلى تصريح و تأكيد مى ‏كرد كه كسانى كه به حرم مى‏ روند اگر مى‏ خواهند آن عَتَبه را ببوسند ببوسند ولى پيشانى‏شان را روى عتبه يا ضريح نگذارند، 🔻با اينكه اگر انسان پاى ضريح برود و صورت يا پيشانى ‏اش را به ضريح بچسباند قصد سجده كردن ندارد، ولى چون يك شباهتى به سجده پيدا مى ‏كند [گفته‏ اند اين كار را نكنيد.] چون سجده برای خدا، گذاشتن اين پيشانى است بر روى خاك و زمين، يك عملى كه كوچك‏ترين شباهتى هم به آن دارد صورت نگيرد، يعنى اين حريم محفوظ بماند. 🔻وقتى كه اين حريمها محفوظ نماند كم كم منجر به شرك مى‏ شود. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (فلسفه تاريخ(1 - 4))، ج‏15، ص: 945-944- با تلخیص و ویرایش- https://eitaa.com/shakhes1340

🔷 شما اگر دعاى كميل را از اول تا آخر بخوانيد اصلا محركى غير از عامل معنوى در آن نمى‌بينيد؛ تمام انگيزه‌ها معنوى است و در آن هيچ خواسته مادى وجود ندارد. «مادى اخروى» را مى‌گويم نه مادى دنيوى، آن كه ديگر هيچ. هرچه هست معنويت است، تمام خواسته‌ها معنويت است تا آنجا كه مى‌بينيد حضرت فرض مى‌كند كه اگر من در آخرت رنج جسمانى بى‌نهايتِ آنجا را بتوانم تحمل كنم، رنج معنوى دورى تو براى من قابل تحمل نيست: «فَهَبْنى يَا إلهى وَ سَيِّدى صَبَرْتُ عَلَى عَذابِكَ فَكَيْفَ أصْبِرُ عَلَى فِراقِكَ وَ هَبْنى صَبَرْتُ عَلَى حَرِّ نارِكَ فَكَيْفَ أصْبِرُ عَنِ النَّظَرِ إلى كَرَامَتِك» اساساً سراسر دعاى كميل اين طور است. 🔷 اگر تعليمات بر اين اساس بود كه بشر در دنيا همه چيز را براى خرما بخواهد، خدا و توحيد را هم براى بهبود زندگى دنيا بخواهد و آخرت را هم براى بهبود زندگى بخواهد، آن‌وقت خدا ديگر خودش نمى‌توانست مطلوبِ كامل باشد. 🌹 در همان دعاى كميل است كه: يا غايَةَ آمالِ الْعارِفينَ مى‌گويد نهايت آرزو تو هستى. اصلا خودش مقصود است، نه اينكه وسيله است براى چيز ديگر. 📚 مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى، ج29 (انسان شناسى قرآن)، ص: 224

🟢 تفسیری کودکانه و خودخواهانه از مهدویت: قیام حضرت حجت(ع) برای نجات ما شیعیان است، آنهم شیعیانی مثل ما! ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir

🔸لینک کانال «اندیشه مطهر» (تخصصی) نقد و بررسی مکاتب و اندیشه های تاثیر گذار (بویژه مکاتب فلسفی ، سیاسی ، اجتماعی غرب) بر اساس آثار شهید مطهری(ره) https://eitaa.com/motahari1340

♦️عوامل فنا و بقای جامعه از دیدگاه قرآن (4) 4️⃣ ترك امر به معروف و نهى از منكر 🔻عامل چهارم مسئله امر به معروف و نهى از منكر است؛ يعنى امر به معروف و نهى از منكر عامل اصلاح است. 🔻متروك شدن امر به معروف و نهى از منكر در جامعه‏ ، عامل فنا و اضمحلال و تباهى آن جامعه است. 🔻در آيه 116 سوره مباركه هود مى‏ خوانيم : فلَوْ لا كانَ مِنَ الْقُرونِ مِنْ قَبْلِكُمْ أُولُو بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسادِ فِى الْارْضِ الّا قَليلًا مِمَّنْ انْجَيْنا مِنْهُمْ : چرا در ميان اين امتهاى هلاك شده يك عده آمر به معروف و ناهى از منكر نبودند كه با فسادها مبارزه كنند و كار به اينجا نكشد؟ (در پست بعدی به جمعبندی مباحث مطرح شده در زمینه عوامل فنا و بقای جامعه خواهیم پرداخت ) ◾️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (نقش حادثه كربلا در تحول تاريخ اسلامى(پانزده گفتار))، ج‏25، ص: 310-309- با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

🔸فرازی از سخنرانی تاریخی استاد مطهری درباره مسئله فلسطین در عاشورای سال ۱۳۴۸ در حسینیه ارشاد 🔹به مناسبت آغاز عملیات «طوفان الاقصی» در سرزمین های اشغالی

🟢 نطفه حرام رژیم غاصب‌ صهیونیستی این‌گونه بسته شد؛ تاریخچه‌ای که هر مسلمانی باید بداند 🔹 بخشی از سخنرانی حماسی شهید آیت‌الله مطهری در حسینیه ارشاد، سال ۱۳۴۸ ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir

♦️جمعبندی مسائل مطرح شده در زمینه «عوامل فنا و بقای جامعه از دیدگاه قرآن»(۵) 🔸از بین عوامل چهارگانه اى كه ذكر شد: 🔻عامل «اخلاق» عاملى است كه استحكام افراد را بيان مى ‏كند. «فساد اخلاق» يعنى فاسد شدن اجزاى تشكيل دهنده جامعه. 🔻عامل «عدالت» یعنی حق هر فرد و حق هر گروه همانطورى كه هست به آنها داده شود...اگر جامعه ای چنين نباشد اميدى به بقايش نيست 🔻و چون اجتماع و اتحاد مربوط است به جامعه انسانى و جامعه انسانى بالاخره يك جامعه ‏اى است كه ايده و ايدئولوژى و فكر مى ‏خواهد، لذا مردم بايد از نظر ايمان هم وحدت داشته باشند... ايمان اسلامى احتياج است كه مردم در حدود ايمان خودشان با يكديگر اتفاق داشته باشند تا مسائلى كه ميان آنها شكاف مى ‏اندازد و اختلاف ايجاد مى ‏كند به وجود نيايد. 🔹اما نقش تعیین کننده «امر به معروف و نهى در اصلاح و هدایت جامعه : 🔻در جامعه هر مقدار هم پيشگيرى بشود بالاخره ممكن است افرادی به فساد گرايش پيدا كنند يا جامعه از مسير عدالت منحرف شود. همچنين ممكن است تفرق و تشتت به عللى در جامعه اسلامى رخ بدهد. 🔻پس يك جريانى لازم است كه بيايد اصلاح كند. اگر اخلاق فاسد شد، امر به معروف و نهى از منكر بشتابد براى اصلاح اخلاق. عدالت و مساوات از بين رفت، امر به معروف و نهى از منكر بشتابد براى اصلاح مفاسدى كه از اين راه پيدا شده. تفرق و تشتت پيدا شد، باز امر به معروف و نهى از منكر بشتابد و به جاى تفرق از نو وحدت را ايجاد كند. ◾️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (نقش حادثه كربلا در تحول تاريخ اسلامى(پانزده گفتار))، ج‏25، ص: 310-309- با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

⭕️كارنامه بسیار بسیار ضعیف مسلمانان در مساله فلسطین 🔻كارنامه ما در زمينه همبستگى، همدردى و تعاون اسلامى، ...كارنامه بسيار بسيار ضعيفى است، اگر نگويم تاريك و ننگين است‏. 🔻به خدا خجالت دارد ما خودمان را مسلمان بدانيم، خودمان را شيعه على بن أبي طالب بخوانيم. 🔻اصلًا من بايد بگويم بعد از اين، داستانى را كه ما از على بن أبي طالب نقل مى‏ كنيم، حرام است كه ديگر در منابر نقل كنيم كه روزى على بن أبي طالب شنيد دشمن‏ به كشور اسلامى حمله كرده است: «وَ هذا أخو غامِدٍ وَ قَدْ وَرَدَتْ خَيْلُهُ الْانْبارَ». بعد فرمود: شنيده‏ ام زينت يك زن مسلمان را يا زنى كه در حمايت مسلمانان است گرفته ‏اند؛ شنيده‏ ام دشمنْ سرزمين مسلمين را غارت كرده است، مردانشان را كشته يا اسير كرده است، متعرّض زنان آنها شده است، زيورها را از گوش و دست زنها جدا كرده است. 🔸 بعد همين على بن أبي طالب- كه ما اظهار تشيع او را مى ‏كنيم و نسبت به او حساسيت هاى بى‏ معنى و دروغين نشان مى‏ دهيم- گفت: فَلَوْ انَّ امْرَأً مُسْلِماً ماتَ مِنْ بَعْدِ هذا اسَفاً ما كانَ بِهِ مَلوماً بَلْ كانَ بِهِ عِنْدى جَديراً اگر يك مرد مسلمان با شنيدن اين خبر دق كند و بميرد، سزاوار است و مورد ملامت نيست. 🔻آيا ما وظيفه نداريم كه كمك مالى به آنها بكنيم؟ آيا اينها مسلمان نيستند، عزيزان ندارند؟ آيا اينها براى حق مشروع بشرى قيام نمى‏ كنند؟ كيست كه امروز منكر شود كه فلسطيني هاى آواره حق بازگشت به وطن خود را ندارند؟ 🔻اولين سؤالى كه بعد از مردن از ما مى ‏كنند همين است كه در زمينه همبستگى اسلامى چه كرديد؟ پيغمبر فرمود: «مَنْ سَمِعَ مُسْلِماً يُنادى يا لَلْمُسْلِمينَ فَلَمْ يُجِبْهُ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ»: هركس بشنود صداى مسلمانى را كه فرياد مى‏ كند: «يا لَلْمُسْلِمينَ» مسلمانان به فرياد من برسيد، و او را كمك نكند، ديگر مسلمان‏ نيست، من او را مسلمان نمى‏ دانم. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، ص: 293-283- با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

♦️مسأله فلسطين‏ و اصل امر به معروف و نهی از منکر 🔻اگر مى ‏خواهيم به خودمان ارزش بدهيم، اگر مى ‏خواهيم قيمت پيدا كنيم، اگر مى ‏خواهيم در نزد خدا و پيغمبر خدا محترم باشيم، در نزد ملل جهان محترم باشيم، بايد اين اصل- امر به معروف و نهی از منکر و همبستگی و همدردی و اخوت اسلامی - را زنده كنيم. 🔻اگر پيغمبر اسلام زنده مى ‏بود، امروز چه مى ‏كرد؟ درباره چه مسأله ‏اى مى ‏انديشيد؟ 🔻و اللَّهِ و باللَّهِ قسم مى ‏خورم كه پيغمبر اكرم در قبر مقدسش امروز از يهود مى ‏لرزد. اين يك مسأله دودوتا چهارتاست. اگر كسى نگويد، گناه كرده است. من اگر نگويم و اللَّهِ مرتكب گناه شده ‏ام، و هر خطيب و واعظى اگر نگويد مرتكب گناه شده است. ادامه دارد ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى ؛ ج‏17 ؛ ص288- با ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

🟢 دعای مستجاب نشده هم به نوعی مستجاب شده است 🔹 داستانی را مولوی ذکر می‌کند که البته تمثیل است. می‌گوید مردی بود که همیشه با خدای خودش راز و نیاز می‌کرد و داد «الله، الله» داشت. یک وقت شیطان بر او ظاهر شد و او را وسوسه کرد و کاری کرد که این مرد برای همیشه خاموش شد. 🔸 به او گفت: ای مرد! این همه که تو «الله، الله» می‌گویی و سحرها با این سوز و درد خدا را می‌خوانی، آخر یک دفعه هم شد که تو لبیک بشنوی؟ تو اگر به در هر خانه‌ای رفته بودی و این همه فریاد کرده بودی، لااقل یک دفعه در جواب تو لبیک می‌گفتند. 🔹 این مرد به نظرش آمد که این حرف، منطقی است. دهانش بسته شد و دیگر «الله، الله» نگفت. در عالم رؤیا هاتفی به او گفت: چرا مناجات خدا را ترک کردی؟ گفت: من می‌بینم این همه که دارم مناجات می‌کنم و با این همه درد و سوزی که دارم یک بار هم نشد در جواب، به من لبیک گفته شود. 🔸 هاتف به او گفت: ولی من مأمورم از طرف خدا جواب را به تو بگویم: آن الله تو لبیک ماست‌ نی که آن الله تو لبیک ماست‌ آن نیاز و سوز و دردت پیک ماست‌ تو نمی‌دانی که همین درد و سوز و همین عشق و شوقی که ما در دل تو قرار دادیم، خودش لبیک ماست. 🔹 چرا علی علیه السلام در دعای کمیل می‌فرماید: «اللهُمَّ اغْفِرْ لِی الذُّنوبَ الَّتی تَحْبِسُ الدُّعاء»؟ (خدایا آن گناهانی را که سبب می‌شود دعا کردن من حبس شود و درد دعا کردن و مناجات کردن از من گرفته شود بیامرز). 🔸 این است که می‌گویند دعا برای انسان، هم مطلوب است و هم وسیله، یعنی دعا همیشه برای استجابت نیست؛اگر استجابت هم نشود، استجابت شده است. دعا خودش مطلوب است‌. 📗 استاد مطهری، انسان کامل، ص۶۸ ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir

🔹عبادت از نوع تفکر و اندیشه 🔸مكرر شنيده‏ ايد احاديث زيادى را كه به اين عبارت است: تَفَكُّرُ ساعَةٍ خَيْرٌ مِنْ عِبادَةِ سَنَةً، تَفَكُّرُ ساعَةٍ خَيْرٌ مِنْ عِبادَةِ سِتّينَ سَنَةً، تَفَكُّرُ ساعَةٍ خَيْرٌ مِنْ عِبادَةِ سَبْعينَ سَنَةً یعنی : يك ساعت فكر كردن از يك سال عبادت كردن افضل است، از شصت سال عبادت كردن افضل است، از هفتاد سال عبادت كردن افضل است. 🔹اين تغيير تعبيرات- همان طور كه بسيارى از علما گفته‏ اند- به واسطه اين است كه نوع و موضوع تفكرها فرق مى‏ كند: يك تفكر است كه انسان را به اندازه يك سال عبادت جلو مى‏ برد، يك تفكر است كه او را به اندازه شصت سال عبادت‏ جلو مى‏ برد، يك تفكر است كه او را به اندازه هفتاد سال عبادت جلو مى ‏برد. 🔸در احاديث ما وارد شده است: كانَ اكْثَرُ عِبادَةِ ابى ذَرٍّ التَّفَكُّرَ؛ اكثر عبادت ابوذر فكر كردن بود. يعنى ابوذرى كه شما او را تالى(رتبه بعد از) سلمان مى‏ شماريد و بلكه شايد بشود او را همرديف سلمان شمرد (يعنى تقريبا مى ‏توان گفت بعد از معصومين، مردى نظير اينها در درجه ايمان نيامده است) خيلى خدا را عبادت مى‏ كرده است ولى بيشترين عبادت ابوذر فكر كردن بود. 🔹عاقبت تفكر ابوذر اين بود كه قهرمان امر به معروف و نهى از منكر شد و جان خود را بالاخره در همين راه داد. 🔸ابوذر يكى از متفكّرين و حكماى اصحاب پيامبر به شمار مى‏ رود. ▪️مجموعه‏ آثاراستادشهيدمطهرى، ج‏24، ص371- 370-و يادداشتهاى استاد مطهرى ؛ ج‏6 ؛ ص413-با تلخیص و ویرایش جزئی- https://eitaa.com/shakhes1340

🟢 رفتاری بسیار غلط و پر هزینه در قبال برخی پرسشهای جوانان 🔻 کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir

♦️فلسفه احکام جزائی در اسلام(۱) 1️⃣فلسفه حکم قصاص 🔻قرآن در قانون جزايى خود طرفدار قصاص است. در مواردى كه كسى به عمد و بدون هيچ عذرى بيگناهى و نفس محترمى را از بين مى‏ برد، اسلام اجازه قصاص مى‏ دهد كه او را به مجازات آن شخص اعدام كنند. 🔻قرآن مى‏گويد: وَ لَكُمْ فِى الْقِصاصِ حَيوةٌ يا اولِى الْالْبابِ‏(بقره/۱۷۹) كشتن اينچنين را، كشتن و اماته و ميراندن تلقى نكنيد، اين را حيات و زندگى تلقى كنيد ولى نه حيات اين فرد، حيات جمع. يعنى با قصاص يك نفر متجاوز، حيات جامعه و حيات افراد ديگر را حفظ كرده ايد. 🔻شما اگر جلو قاتل را نگيريد، فردا او يك نفر ديگر را خواهد كشت، و فردا دهها نفر ديگر پيدا مى‏شوند و دهها نفر ديگر را خواهند كشت. 🔻پس اين را كم شدن افراد جامعه تلقى نكنيد، حفظ بقاى جامعه تلقى كنيد؛ اين را ميراندن تلقى نكنيد، زندگى تلقى كنيد؛ 🔻يعنى قصاص معنايش دشمنى كردن با انسان نيست، دوستى كردن با انسان است. 🔻درزمینه انسان دوستی هم که برخی حکم قصاص را مخالف ان می دانند باید گفت : انسان را بايد دوست داشت به خاطر انسانيت نه به خاطر همين هيكلش، و به عبارت ديگر انسانيت را بايد دوست داشت. 🔻حال اگر انسانى ضد انسان و ضد انسانيت شد، مانع راه انسانهاى ديگر و مانع تكامل انسانهاى ديگر شد، آيا باز ما بايد اين انسان را كه در واقع اسمش انسان است و در معنا انسان نيست (و به تعبير اميرالمؤمنين: الصّورَةُ صورَةُ انْسانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَيَوانٍ‏ ظاهر، ظاهر انسان است و باطن، باطن يك حيوان) دوست بداريم؟ 🔻آيا به نام انسان دوستى بايد به انسانيت خيانت كنيم و با انسانيت دشمنى بورزيم؟! 🔻محبت – به انسان- صرفاً رعايت ميلها نيست بلكه عبارت است از رعايت مصلحت و خير و سعادت طرف، 🔻مصلحت فرد به تنهايى نمى‏ تواند مقياس باشد بلكه مصلحت جمع بايد در نظر گرفته شود، 🔻اساساً مسئله انسان دوستى مسئله انسانيت دوستى است، 🔻و الّا اگر مراد از «انسان» انسان به معناى همين جنس و انسانِ زيست شناسى باشد، از نظر زيست شناسى فرقى بين انسان و حيوان نيست. چرا ما گوسفندها را به اندازه انسانها دوست نداشته باشيم؟ چرا اسبها و الاغها را به اندازه انسانها دوست نداشته باشيم؟ او يك جاندار است، اين هم يك جاندار است. 🔻اگر ملاك، جاندارى و ادراك لذت و الم است و «ميازار مورى كه دانه كش است» اين در انسان همان مقدار است كه در اسب و الاغ. 🔻پس مسئله بايد به انسانيت دوستى برگردد. 🔻وقتى كه انسان دوستى معنايش‏ انسانيت دوستى شد و انسانيت دوستى هم معنايش رعايت مصالح انسانى (و نه تنها رعايت ميلها) شد، 🔻معلوم مى‏شود كه: [اين تفسير از] دستور محبت به انسانها- كه قطع نظر از همه چيز، فقط طورى رفتار كردن كه اين خوشش بيايد و آن دوست داشته باشد- يك منطق غلطى است، 🔻بلكه محبت منطقى در مواردى طبعاً توأم با خشونتها، جهادها، مبارزه ها و كشتنهاست و انسانهايى را كه خار راه انسانيت هستند بايد از بين برد. ▪️مجموعه‏ آثاراستادشهيدمطهرى(تعلیم و تربیت در اسلام)، ج‏۲۲، ص۹۱۳-۹۱۵-با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340