♦️نقد روایتی مشهور ، بی سند و منسوب به امام حسین علیه السلام(۲) 🔻...اگر کسی از جنبه حماسى شيفته اين روایت بی سند«إِنَّ الْحَياةَ عَقيدَةٌ وَ جِهاد» است باید به او گفت : امام حسين عليه السلام جمله ‏هايى صد درجه بالاتر از اين جمله دارد. 🔸آيا «إِنَّ الْحَياةَ عَقيدَةٌ وَ جِهاد» بالاتر است يا این جمله امام حسین (ع) : « مَوْتٌ فى عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حياةٍ فى ذُلٍّ» كدام يك بهتر است؟ 🔸آيا اين جمله بهتر است يا جمله روز عاشوراى امام حسين عليه السلام كه فرمود: الْمَوْتُ اوْلى‏ مِنْ رُكوبِ الْعارِ وَ الْعارُ اوْلى‏ مِنْ دُخولِ النّارِ 🔸آيا اين جمله بالاتر است يا همان جمله ديگر روز عاشوراى امام حسين عليه السلام كه فرمود: الا وَ انَّ الدَّعِىَّ ابْنَ الدَّعِىِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ بَيْنَ السِّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ وَ هَيْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ، يَأْبَى اللَّهُ ذلِكَ لَنا وَ رَسولُهُ وَ الْمُؤْمِنونَ وَ حُجورٌ طابَتْ وَ طَهُرَتْ 🔸آيا آن جمله بالاتر است يا جمله ‏اى كه در خطبه ‏اش فرمود: مَنْ كانَ باذِلًا فينا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلى لِقاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْيَرْحَلْ مَعَنا فَانّى راحِلٌ مُصْبِحاً انْ شاءَ اللَّهُ تَعالى ‏ و دهها جمله ديگر؟ 🔻ما كه در فقر شعار نيستيم. اگر ما مردمى بوديم كه در فقر اين‏جور شعارها بوديم، يعنى شعارهاى زنده حماسى نداشتيم، اگر مى ‏گفتند جمله ‏اى از امام حسين است مى ‏گفتيم حال كه ما از خودمان چيزى نداريم، يك جمله ديگر را - العياذ باللَّه - به نام امام حسين مى ‏گوييم. 🔻ما هيچ دچار فقر شعار نيستيم. آن‏قدر از خود امام حسين، از پدر امام حسين، از برادر امام حسين، از مادر امام حسين، از فرزندان امام حسين شعارهاى زنده داريم كه دنيا بايد بيايد از ما قرض كند. ما چرا برويم شعار مردم، آنهم شعار نادرست مردم را قرض كنيم؟! ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (انسان كامل)، ج‏23، ص: 245- 144- با تلخیص و ویرایش- https://eitaa.com/shakhes1340

♦️مكتب مصلح ‏سازى 🔻هربرت اسپنسر به نقل فروغى مى ‏گويد: بزرگترين آرمان نيكان اين است كه در آدم‏سازى شركت كنند، يعنى مكتب صالح‏سازى بياورند. 🔻مكتب حسين عليه السلام نه تنها مكتب گناهكارسازى [نبود]، از صالح‏سازى هم بالاتر بود؛ مكتب مصلح‏سازى است. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، ص: 467 - با ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

🔸جوانان عزیز ما باید با آثار شهید مطهری آشنا شوند...مبنا را تفکرات شهید مطهری بگذارید و کارهای بعدی را روی آن بنا کنید (رهبر معظم انقلاب در تاریخ ۱۳۸۳/۰۴/۱ ) ♦️متن کتاب «حماسه حسینی» همراه با دیگر کتابها و سخنرانیهای شهید مطهری در اپلیکیشن استاد مطهری (رایگان) همراه با امکان‌ جستجو در لینک زیر قابل دریافت است: motahari.ir/app

♦️فلسفه ارزش گریه بر امام حسین(ع) ⭕️ تامّلی در روایت مشهور « مَنْ بَكى‏ اوْ أَبْكى اوْ تَباكَى‏ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ » 🔻اين عزادارى كه بحق درباره ‏اش گفته شده: «مَنْ بَكى‏ اوْ أَبْكى اوْ تَباكَى‏ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ » كه حتى براى «تباكى‏» (خود را شبيه گريه كننده قرار دادن ) هم ارزش فراوان قائل شده، در اصلْ فلسفه‏ اش تهييج احساسات عليه يزيدها و ابن زيادها و به سود حسين ‏ها و حسينى ‏ها در طول زمان بوده است 🔻در شرايطى كه حسين به صورت يك مكتب در يك زمان حضور دارد و سمبل راه و روش اجتماعى معين و نفى كننده راه و روش موجود معين ديگرى است، يك قطره اشك برايش ريختن واقعاً نوعى سربازى است. 🔻در شرايط خشن يزيدى، در حزب حسينى‏ ها شركت كردن و تظاهر به گريه كردن بر شهدا نوعى اعلام وابسته بودن به گروه اهل حق و اعلان جنگ با گروه اهل باطل و در حقيقت نوعى از خود گذشتگى است. 🔻اينجاست كه عزادارى حسين بن على يك حركت است، يك موج است، يك مبارزه اجتماعى است. 🔻اما تدريجاً روح و فلسفه اين دستور فراموش مى‏شود و محتواى اين ظرف بيرون مى ‏ريزد و مسئله شكل يك عادت به خود مى‏گيرد كه مردمى دور هم جمع بشوند و به مراسم عزادارى مشغول شوند، بدون اينكه نمايانگر يك جهت‏گيرى خاص اجتماعى باشد و بدون آنكه از نظر اجتماعى عمل معنى ‏دارى به شمار رود، فقط براى كسب ثواب (كه البته ديگر ثوابى هم در كار نخواهد بود) مراسمى را مجرّد از وظايف اجتماعى و بى رابطه با حسين‏ هاى زمان و بى رابطه با يزيدها و عبيداللَّه‏ هاى زمان بپا دارند. اينجاست كه حركت تبديل به بنياد يعنى عادت شده و محتواى ظرف بيرون ريخته و ظرف خالى باقى مانده است. 🔻در چنين مراسمى است كه اگر شخص يزيد بن معاويه هم از گور بدر آيد حاضر است كه شركت كند، بلكه بزرگترين مراسم را بپا دارد. 🔻در چنين مراسم است كه نه تنها «تباكى» اثر ندارد،اگر يك من اشك هم نثار كنيم به جايى برنمى ‏خورد. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى(نهضت های اسلامی در صد سال اخیر ) ؛ ج‏24 ؛ ص80-79- https://eitaa.com/shakhes1340

⭕️ معیارهای تشخیص «عبادت» از «عادت» 🔸...اراده بايد بر عادات خوب هم غالب باشد چون كار خوب، اگر كسى به آن عادت پيدا كرد خوب نيست. 🔹مثلا ما بايد نماز بخوانيم اما نبايد نماز خواندن ما شكل عادت داشته باشد. از كجا بفهميم كه نماز خواندن ما عادت است يا نه؟ 🔸بايد ببينيم آيا همه دستورات خدا را مثل نماز خواندن انجام مى‏ دهيم؟ اگر اين‏طور است، معلوم مى ‏شود كه كار ما به خاطر امر خداست. 🔹اما اگر ربا را مى‏ خوريم، نماز را هم با نافله ‏هايش مى‏ خوانيم، اگر خيانت به امانت مردم مى ‏كنيم ولى زيارت عاشورايمان هم ترك نمى ‏شود، مى‏ فهميم كه اينها عبادت نيست، روى عادت است. 🔸از امام روايت شده است: «لا تنظروا الى طول ركوع الرجل و سجوده‏ » هيچ وقت به طول دادن ركوع و سجود شخص نگاه نكنيد؛ يعنى ركوعهاى طولانى و سجودهاى طولانى شما را گول نزند، ممكن است اين از روى عادت باشد و اگر ترك كند وحشت كند. 🔹اگر مى‏ خواهيد بفهميد اين شخص چگونه آدمى است، در راستي ها و امانتها امتحانش كنيد چون امين بودن عادت بردار نيست، راست گفتن عادت بردار نيست مانند نماز خواندن-که عادت بردار است-. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (اسلام و نيازهاى زمان(1 و 2))، ج‏21، ص: 232-231- با تلخیص و ویرایش جزئی - https://eitaa.com/shakhes1340

🔴حسین بن علی (ع) سوژه ای بزرگ برای مبارزه با ظلم ، اقامه نماز ، امر به معروف و نهی از منکر و احیای اسلام 🔻من مخالف رثاء و مرثيه نيستم، ولى مى ‏گويم اين رثاء و مرثيه بايد به شكلى باشد كه در عين حال آن حس قهرمانى حسينى را در وجود ما تحريك و احيا كند. 🔻حسين بن على يك سوژه بزرگ اجتماعى است. حسين بن على در آن زمان يك سوژه بزرگ بود؛ هر كسى كه مى ‏خواست در مقابل ظلم قيام كند، شعارش «يا لَثاراتِ الْحُسَيْن» بود. 🔻امروز هم حسين بن على يك سوژه بزرگ است، سوژه ‏اى براى‏ امر به معروف و نهى از منكر، براى اقامه نماز، براى زنده كردن اسلام، براى اينكه احساسات و عواطف عاليه اسلامى در وجود ما احيا بشود. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، ص: 60-59- https://eitaa.com/shakhes1340

⭕️ نقش پنهان و منفی «نیروی عادت» در رفتار انسانها 🔻در ميان نيروهاى حاكم بر وجود انسان شايد هيچ نيرويى به اندازه عادت قوى نيست. 🔻وقتى كه انسان روحيه مردم را بشكافد مى‏ بيند آنچه كه حكومت بيشترى بر روحيه مردم دارد عادات است. آن‏وقت عادات ، عقل انسان را هم تحت تأثير قرار مى ‏دهد، يعنى عقلش را براى توجيه عادتش بکار می گیرد. 🔻من اين را دقيقاً تجربه كرده‏ ام. اگر يك امر مذهبى براى مردم عادت شده باشد، چنانچه انسان صد تا دليل قاطع از نصّ قرآن و صدها حديث مسلّم براى مردم بياورد، بگويد قرآن اين را مى‏ گويد، امام جعفر صادق اين را مى‏ گويد، امام باقر اين را مى‏ گويد، همه ائمه اين را گفته‏ اند، اين هم كلماتشان، برو بگرد، اگر غير اين تو چيزى پيدا كردى! قبول نمى ‏كند. 🔻نمى ‏گويد كه من قرآن يا حديث را قبول ندارم ولى كوشش مى‏ كند اينها را بگونه‏ اى توجيه و تأويل‏ كند. 🔻قرآن هم روى اين قضيه خيلى تكيه دارد. قرآن در توجيه مذهب شرك هميشه روى مسئله عادت و تقليد ازگذشتگان و نياكان [تأكيد دارد.] من در قرآن ، كاوش و مطالعه كردم،ديدم يكى از آن مسائلى كه همه پيامبران با آن روبرو بوده‏ اند عادات و تقليدات است. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى(فلسفه تاریخ 4-1) ؛ ج‏15 ؛ص946--945- با تلخیص و ویرایش - eitaa.com/shakhes1340

♦️معنای «تشفی قلب حضرت زهرا سلام الله علیها» (و اهل بیت علیهم السلام ) در عزادارى امام حسين عليه السلام‏ 🔻آيا حسين بن على نيازى دارد كه ما و شما بياييم بنشينيم برايش گريه كنيم، مثلًا تشفّى قلبى پيدا مى ‏كند، العياذ باللَّه عقده ‏هاى دلش خالى مى ‏شود؟ يا عقده ‏هاى دل فاطمه زهرا و يا حضرت امير خالى مى ‏شود؟ اصلًا آنها عقده دل دارند كه بخواهند خالى كنند؟ امام صادق فرمود: سوره و الفجر را بخوانيد كه سوره جد ما حسين بن على است. گفتند: آقا به چه مناسبت؟ فرمود: آيات آخر سوره و الفجر: يا ايَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ. ارْجِعى الى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً. فَادْخُلى فى عِبادى. وَ ادْخُلى جَنَّتى‏ : اى صاحب نفس آرام! به سوى پروردگارت باز گرد، تو از پروردگارت خشنودى، عقده ‏اى در روح تو وجود ندارد. تو آگاهانه كار خودت را انجام دادى، از كار خودت هم خوشحالى. خدا از تو راضى است. حالا برو در زمره بندگان خاص من، در زمره بندگان ما باش. 🔻حسين رفت نزد پدر و برادر و مادر و جد بزرگوارش، آنها در يك سعادتى هستند كه براى ما قابل تصور نيست. عقده ‏اى ندارند كه ما بخواهيم براى تشفّى عقده آنها كارى كرده باشيم. 🔻پس مسئله چيست؟ تشفّى اين است كه اسلام اصلى دارد به نام اصل عدل : انَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْاحْسانِ وَ ايتاءِ ذِى الْقُرْبى‏ وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ اسلام اصلى‏ دارد به نام مبارزه با ظلم و ستمگرى، اصلى دارد به نام حماسه شهادت. حسين سمبل احياى عدالت اسلام است. حسين سمبل مبارزه با ظلم در دنياى اسلام است، حسين حماسه شهادت است، حسين شعار عدالت اسلامى است، شعار عدالت است. 🔻تا شما نام حسين را زنده نگه مى ‏داريد، يعنى ما طرفدار عدالت اسلامى هستيم. 🔻اينكه پرچم سياه بالاى خانه ‏تان مى ‏زنيد يعنى من وابسته به حسينم، كدام حسين؟ همان حسينى كه در راه عدالت شهيد شد. 🔻پس من وابسته به عدالت اسلامى ‏ام. من وابسته به حسينم، كدام حسين؟ همان حسينى كه در راه خدا هرچه داشت داد، آن حسينِ پاكباخته در راه خدا. 🔻پس من طرفدار پاكباختگى در راه خدا هستم. خود همين شعار است. 🔻اسم بچه ‏تان را هم كه حسين مى ‏گذاريد- اگر توجه داشته باشيد- مى‏خواهيد اين شعار را زنده نگه داريد. 🔻اين است كه به ما گفتند نگذاريد اين [حادثه‏] فراموش بشود. سال به سال اين خاطره را تجديد كنيد. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (لزوم تعظيم شعائر اسلامى(پانزده گفتار))، ج‏25، ص: 370-369-با تلخیص و ویرایش- https://eitaa.com/shakhes1340

🔸اندیشه مطهر(عمومی) در«ایتا» https://eitaa.com/shakhes1340 🔸«اندیشه مطهر» (تخصصی) در «ایتا» https://eitaa.com/motahari1340 🔸اندیشه مطهر(عمومی) در «تلگرام» https://t.me/motahar_1340 🔸 اندیشه مطهر (تخصصی) در تلگرام https://t.me/andishemotahar49 🔹«بازخوانی اندیشه های امام خمینی» در«ایتا» https://eitaa.com/Imam1340 🔹بازخوانی اندیشه های امام خمینی در «تلگرام» https://t.me/Imam1340 🔹«باز خوانی اندیشه های رهبری» در «ایتا» https://eitaa.com/rahbari1340

⭕️ روایتی عبرت آموز از امام سجّاد «عليه السلام» 🔻روزى امام سجاد (سلام اللَّه عليه) عبيد اللَّه بن عباس بن على پسر حضرت ابو الفضل العباس را ديدند؛ نوشته ‏اند: فَاسْتَعْبَرَ : گريه كرد و اشكش جارى شد. عمويش ابا الفضل و صحنه عاشورا و قضاياى عاشورا به يادش آمد، اشكش جارى شد. 🔻بعد فرمود: چند روز بر پيغمبر بسيار سخت گذشت: يكى روز احد بود كه عمويش حمزه به آن وضع شهيد شد، ديگر روز موته بود كه پسرعمويش جعفر شهيد شد. هيچ روزى مثل روز حسين بر پيغمبر سخت نگذشت. 🔻بعد امام فرمود: سى هزار نفر در كربلا جمع شدند «وَ كُلٌّ يَتَقَرَّبونَ الَى اللَّهِ بِدَمِهِ» سى هزار نفر به قصد قربت، فرزند پيغمبر را كشتند. 🔻اين شهادت( اقرار و اعتراف) امام سجاد است. 🔻اگر يك چنين زمينه ‏اى نبود كه پسر سعد در عصر تاسوعا وقتى مى ‏خواست شعار بدهد و مردم را بلند كند نمى ‏گفت: «يا خَيْلَ اللَّهِ ارْكَبى وَ بِالْجَنَّةِ ابْشِرى» لشكر خدا قيام كن، بشارت باد تو را به بهشت. 🔻وقتى كه مقدس ، احمق بشود اين جور از آب در مى ‏آيد. يك عده قليل منافق توانستند از توده ‏اى مسلمان ولى جاهل و احمق لشگرى انبوه عليه فرزند پيغمبر به وجود بياورند. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (مسئله نفاق(پانزده گفتار))، ج‏25، ص: 215-214-با ویرایش جزئی - https://eitaa.com/shakhes1340

🔻روزى يكى از خدمتگزاران امام سجاد علیه السلام عرض كرد: آقا! آيا وقت آن نرسيده است كه شما از گريه بازايستيد؟ (فهميد كه امام براى عزيزانش مى ‏گريد.) 🔻فرمود: چه مى ‏گويى؟! يعقوب يك يوسف بيشتر نداشت، قرآن عواطف او را اين‏طور تشريح مى ‏كند: «وَ ابْيَضَّتْ عَيْناهُ‏ مِنَ الْحُزْنِ‏» من در جلوى چشم خودم هجده يوسف را ديدم كه يكى پس از ديگرى بر زمين افتادند. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (سيرى در سيره ائمه اطهار عليهم السلام)، ج‏18، ص: 34-33- با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

♦️دو نوع مسئولیت دینی : 1️⃣مسئولیت شکل و قالب (نظیر نماز) 2️⃣ مسئولیت نتیجه (نظیر امر به معروف و نهی از منکر) 🔻مسئوليتهاى دينى ما بر دو قسم است: بعضى مسئوليتها مسئوليت يك كار است با يك شكل بالخصوص و قيافه معين؛ همه خصوصيات كار و اجزاء و شرايطش را خود اسلام معين كرده است و گفته است كه شما اين كار را در اين قالب معين و با اين شكل خاص انجام دهيد. 🔻البته اين كار براى نتيجه ‏اى فرض شده، اما ما مسئول نتيجه نيستيم. اينها را مى ‏گويند تعبّديات ما مى ‏توانيم آن نوع كارها را مسئوليت «شكل و قالب» بناميم. 🔻مثلًا نماز دستورى است كه مقدمات و مقارنات معين دارد، شرايط و اجزايى دارد، موانع و قواطعى دارد. دستور اين است كه ما نماز را هميشه با همين قالب و شكل انجام دهيم. تعبّدىِ‏ محض است. 🔻البته اين كار با اين شكل به خاطر نتيجه ‏اى است، بلكه نتايجى برايش هست: 🔸انَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ ، اما ما فقط مسئول مقدمه اين نتيجه هستيم نه مسئول خود نتيجه اگر آن مقدمه را به طور صحيح و كامل كه تعيين شده و دستور رسيده انجام دهيم، نتيجه خود به خود دنبالش هست (ادامه دارد) ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (رهبرى نسل جوان(ده گفتار) )، ج‏24، ص: 514-515- با تلخیص و ویرایش- https://eitaa.com/shakhes1340

♦️نسل حقیقت جو یا متعصب؟ 🔻...ما براى نسل جوان اين احترام را نسبت به نسل گذشته قائل هستيم كه آنان را حقيقت ‏جو مى ‏دانيم، نه متعصب در عقيده ‏اى كه- و لو بدون دليل- پيدا كرده است. 🔻اگر بنا شود نسل جوان اين‏طور باشد كه اگر يك چيزى در كلّه ‏اش رفت، نشود آن را بيرون آورد و اگر بدون هيچ دليل و منطقى چيزى را گفت، نشود با او درباره عقيده ‏اش حرف زد، اين نسل هم مانند نسل كهن مى ‏شود... شايسته نيست نسل جوان تعصب بورزد. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (انسان كامل)، ج‏23، ص: 245-244- با تلخیص و ویرایش- https://eitaa.com/shakhes1340

2️⃣ مسئولیت نتیجه (نظیر امر به معروف و نهی از منکر) 🔻نوع ديگر از مسئوليت هست كه ما آن را مسئوليت نتيجه مى‏ناميم، يعنى نتيجه را به عهده انسان مى‏گذارد و مى‏گويد من فلان نتيجه را مى‏خواهم، و اما اين كه آن نتيجه با چه وسيله و چه مقدمه و با چه شرايط و در چه قالبى انجام داده شود، با هر وسيله‏اى كه بهتر است. يك وسيله ثابت و يكنواخت و قابل تعيين و اندازه‏گيرى ندارد. در هر موردى و در هر زمانى آن وسيله فرق مى‏كند. 🔻معمولًا اين گونه مسئوليتها در جاهايى است كه وسيله يكنواخت نيست، متغير است، در يك حال از اين وسيله بايد استفاده كرد و در حال ديگر از وسيله ديگر، خصوصيات زمانى و مكانى و غيره فرق مى‏كند. در اين گونه موارد بايد رفت و حساب كرد و انديشيد و وسيله مناسب را به دست آورد. 🔻جهاد ، هدایت و رهبری مردم (امر به معروف و نهی از منکر ) از نوع دوم است. (ادامه دارد) ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (رهبرى نسل جوان(ده گفتار) )، ج‏24، ص: 516-515-با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

⬆️ افاضات جناب عبدالکریم سروش که به استاد شهید مطهری نسبت داده شده است ! https://www.google.com/amp/s/www.zeitoons.com/74428/amp

♦️فرق اساسی«وجوب امر به معروف و نهی از منکر » با «وجوب نماز» 🔸دو نوع مسئولیت دینی (۳) 🔻امر به معروف و نهى از منكر يك قانون تعبّدى مثل نماز يا روزه نيست كه البته حكمت و فلسفه و اثرى دارد ولى به ما مربوط نيست كه ببينيم اگر اثرِ خودش را مى ‏بخشد انجام بدهيم و اگر اثر خودش را نمى ‏بخشد انجام ندهيم. 🔻به ما گفته ‏اند شما نماز را به هر حال بايد بخوانيد. اين در اختيار تو نيست. تو نمى ‏توانى حساب كنى كه اين نماز اثر دارد يا اثر ندارد. تو بايد تحت اين فرمول و قاعده بخوانى. 🔻ولى امر به معروف و نهى از منكر را بشر بايد با منطق خودش اداره كند؛ يعنى هميشه در كارها بايد روى آن نتيجه ‏اى كه بايد بر آن مترتّب شود حساب كند. نيرو مصرف مى ‏كنى، مايه مصرف مى ‏كنى، امر به معروف و نهى از منكر مى ‏كنى، ولى حساب كن ببين تو در اين كار چقدر به نتيجه و هدف مى ‏رسى. 🔻- بنابراین - اگر ما در جايى امر به معروف و نهى از منكر مى ‏كنيم، يك سرمايه مالى يا جانى يا لااقل يك سرمايه وقتى و زمانى مصرف مى‏كنيم ولى يقين داريم كه كوچك‏ترين اثرى نمى‏بخشد يا اثر معكوس مى ‏بخشد، آيا باز بايد انجام بدهيم؟ نه. - این سخن - خيلى حرف منطقى و درستى است. 🔻اين منطق در مقابل منطق خوارج است که امر به معروف و نهی از منکر را امری تعبدی همانند نماز می دانستند . (ادامه دارد) ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، ص: 303-با تلخیص و ویرایش جزئی - https://eitaa.com/shakhes1340

♦️توضیحی در باره کلیپ ارسالی⬆️ 🔸سخنان شهید مطهری در این کلیپ ارسالی ، مربوط به تفسیر آیات ۱۱ تا ۲۰ سوره مبارکه نور (معروف به آیات «افک») است ؛ دروغ و تهمتی که جمعی از منافقین برای هتک حیثیت پیامبر اکرم «ص» نسبت به همسر آن حضرت در جامعه جعل و شایعه نمودند و متاسفانه برخی مسلمانان هم ناخواسته بلند گوی دشمن شده و آن را مرتب بین خودشان نقل می کردند : إِنَّ الَّذِينَ جاؤُ بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَ الَّذِي تَوَلَّى كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذابٌ عَظِيمٌ(۱۱) لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَيْراً وَ قالُوا هذا إِفْكٌ مُبِينٌ(۱۲) لَوْلَا جَاؤُوا عَلَيْهِ بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء فَإِذْ لَمْ يَأْتُوا بِالشُّهَدَاء فَأُوْلَئِكَ عِندَ اللَّهِ هُمُ الْكَاذِبُونَ ﴿۱۳﴾ ...إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُم مَّا لَيْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَتَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِيمٌ ﴿۱۵﴾ وَلَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُم مَّا يَكُونُ لَنَا أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَذَا سُبْحَانَكَ هَذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ ﴿۱۶﴾ 🔸تاکید شهید مطهری این است که پیام تربیتی آیات مذکور بخصوص نص آیه ۱۲و ۱۳ و ۱۶- که متاسفانه مورد غفلت بسیاری از مسلمانان می باشد - این است که : مومنان موظفند هر گاه تهمتى نسبت به يك مسلمان شنيدند ما دام كه بيّنه شرعى اقامه نشده است بگويند دروغ است، یعنی در نزد خدا دروغ است: ...فَأُوْلَئِكَ عِندَ اللَّهِ هُمُ الْكَاذِبُونَ ﴿۱۳﴾ 🔹مقصود از جمله «در نزد خدا دروغ است» اين است كه در قانون الهى دروغ است. والسلام https://t.me/motahar_1340

♦️چرا داستان «افك» خير بود؟ِ انَّ الَّذِينَ جاؤُ بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ(احزاب /11) : آنان كه «افك» را ساختند و خلق كردند، بدانيد يك دسته متشكّل و يك عده افراد بهم وابسته از خود شما هستند. قرآن به اين وسيله مؤمنين و مسلمين را بيدار مى ‏كند كه توجه داشته باشيد در داخل خود شما، از متظاهران به اسلام، افراد و دستجاتى هستند كه دنبال مقصدها و هدفهاى خطرناك مى ‏باشند و دسته ‏بندى وجود دارد؛ اما گمان نكنيد كه اين يك حادثه سوء و شكستى براى شما مسلمانان بود؛ خير، اين داستان با همه تلخى آن، به سود جامعه اسلامى بود. 🔹حال چرا قرآن اين داستان را خير مى‏داند نه شر و حال آن كه داستان بسيار تلخى بود؛ داستانى براى مفتضح كردن پيغمبر اكرم ساخته بودند و روزهاى متوالى (حدود چهل روز) گذشت تا اين كه وحى نازل شد و تدريجاً اوضاع روشن گرديد. خدا مى‏داند [در اين مدت‏] بر پيغمبر اكرم و نزديكان آن حضرت چه گذشت! 🔸اين را به دو دليل قرآن مى ‏گويد خير است: 1️⃣ يك دليل اين كه اين گروهِ منافق شناخته شدند در هر جامعه ‏اى يكى از بزرگترين خطرها اين است كه صفوفْ مشخص نباشد، افراد مؤمن و افراد منافق همه در يك صف باشند. تا وقتى كه اوضاع آرام است خطرى ندارد؛ يك تكان كه به اجتماع بخورد، اجتماع از ناحيه منافقينِ خودش بزرگترين صدمه ‏ها را مى ‏بيند. لهذا مطلقِ حوادثى كه براى جامعه رخ مى ‏دهد كه در نتيجه آزمايش پيش مى ‏آيد و باطنها آشكار مى ‏شود، مؤمنها در صف مؤمنين قرار مى ‏گيرند و منافق ها پرده نفاقشان دريده مى ‏شود و در صفى كه شايسته آن هستند قرار مى ‏گيرند، يك خير بزرگ براى جامعه است. آن منافقينى كه اين داستان را جعل كرده بودند، آنچه برايشان- به تعبير قرآن- ماند «اثم» بود (اثم يعنى داغ گناه). داغ گناه روى اينها ماند و تا زنده بودند، ديگر اعتبار پيدا نكردند [و همه مى ‏گفتند:] شما همان منافق هايى هستيد كه آن داستان را جعل كرديد. اين يك فايده. 2️⃣ فايده دوم: سازندگان داستان، اين داستان را آگاهانه جعل كردند نه ناآگاهانه، ولى عامّه مسلمين ناآگاهانه ابزار اين «عُصبه» قرار گرفتند. اكثريت مسلمين با اين كه مسلمان بودند، با ايمان و مخلص بودند و غرض و مرضى نداشتند، بلندگوى اين «عصبه» قرار گرفتند ولى از روى عدم آگاهى و عدم توجه، كه خود قرآن مطلب را خوب تشريح مى ‏كند. اين يك خطر بزرگ است براى يك اجتماع كه افرادش ناآگاه باشند. دشمن اگر زيرك باشد خودِ اينها را ابزار عليه خودشان قرار مى ‏دهد: يك داستان جعل مى ‏كند، بعد اين داستان را به زبان خود اينها مى ‏اندازد تا خودشان قصه و حرف و سخنى را كه دشمن شان عليه خودشان جعل كرده بازگو كنند. اين علتش ناآگاهى است و نبايد مردمى اين‏قدر ناآگاه باشند كه حرفى را كه دشمن ساخته، ندانسته بازگو كنند؛ اين يكى مى ‏گويد چنين حرفى را شنيده ‏ام، ديگرى مى ‏گويد من هم شنيده ‏ام، و همينطور. اينها نمى‏دانند حرفى كه دشمن جعل مى ‏كند وظيفه شما اين است كه همان جا زير پايتان دفنش كنيد. اصلًا دشمن مى ‏خواهد اين حرف بين مردم پخش بشود. شما بايد دفنش كنيد و به يك نفر هم نگوييد، تا به اين وسيله با توطئه‏ سكوتْ نقشه دشمن را نقش بر آب كنيد. فايده دوم اين داستان اين بود كه اشتباهى كه مسلمين كردند [موجب بيدارى آنها شد.] اين داستان «افك» كه پيدا شد يك بيدار باش عجيبى بود. همه، چشمها را به هم ماليدند و گفتند نه تنها آنها را شناختيم، خودمان را هم شناختيم، ما چرا چنين اشتباه بزرگى را مرتكب شديم، چرا ابزار دست و بلندگوى اينها شديم؟! ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آشنايى با قرآن(1 - 5))، ج‏26، ص: 405-408- با تلخیص و ویرایش - https://t.me/motahar_1340

♦️احیای دین در عصر امام مهدی علیه السلام 🔶تحریف در دین (۱) 🔻... ما كه شيعه هستيم و به وجود مقدس حضرت حجة بن الحسن اعتقاد داريم، مى ‏گوييم ايشان كه مى ‏آيند: «يَأْتى بِدينٍ جَديدٍ» 🔻تفسيرش اين است كه آن‏قدر تغييرات و اضافات در اسلام پيدا شده كه وقتى او مى ‏آيد و حقيقت دين جدّش را مى ‏گويد، به نظر مردم مى ‏رسد كه اين دين غير از دينى است كه داشته ‏اند و حال اينكه اسلام حقيقى همان است كه آن حضرت مى ‏آورد. 🔻در اخبار و روايات آمده است كه وقتى ايشان مى ‏آيد خانه ‏هايى و مساجدى را خراب مى ‏كند، كارهايى مى ‏كند كه مردم فكر مى ‏كنند دين جديدى آمده است‏! 🔻شاعر در آن شعر معروف - خطاب به پیامبر«ص» - مى ‏گويد: دين تو را در پى آرايشند در پى آرايش و پيرايشند بس كه ببستند بر او برگ و ساز گر تو ببينى نشناسيش باز (ادامه دارد) ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى(اسلام و نیازهای زمان( 1و2)) ؛ ج‏21 ؛ ص246- با تلخیص و ویرایش جزئی - https://eitaa.com/shakhes1340

♦️برداشت انحرافی از امر به معروف و نهی از منکر ، راز انقراض خوارج 🔸دو نوع مسئولیت دینی (۴) 🔻در فقه خوارج، امر به معروف و نهى از منكر يك تعبّد محض است؛ يعنى انسان حق ندارد حساب و منطق را در آن وارد كند. او بايد كوركورانه‏ و چشم بسته، امر به معروف و نهى از منكر كند و لو يقين دارد كه در اينجا سرمايه را مصرف مى‏كند و سودى هم نمى‏برد. مى‏گويد به ما مربوط نيست، خدا گفته تو بايد به هر حال امر به معروف و نهى از منكر كنى. 🔻ائمّه ما به ما گفتند اين اشتباه است؛ خدا اين‏جور امر به معروف و نهى از منكر را دستور نداده است. 🔻در امر به معروف و نهى از منكر قطعاً بايد حساب، تدبير، فكر و منطق به كار برده شود. 🔻علمايى كه در مسائل اجتماعى مطالعه كرده ‏اند، گفته ‏اند كه راز انقراض خوارج همين بود كه در امر به معروف و نهى از منكر، منكِر منطق بودند - و آن را امر تعبدی محض همانند نماز می دانستند- (ادامه دارد) ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، ص: 303-با تلخیص و ویرایش جزئی- https://eitaa.com/shakhes1340

⭕️ نمونه ای از نهی از منکر هاى جاهلانه! 🔻يكى از آقايان خطبا نقل مى‏ كرد كه : مردى در مشهد اصلًا با دين پيوندى نداشت؛ نه تنها نماز نمى‏ خواند و روزه نمى‏ گرفت، بلكه به چيزى اعتقاد نداشت، يك آدم ضد دين بود. 🔻ما مدت زيادى با اين آدم صحبت كرديم تا اينكه نرم و ملايم و واقعاً معتقد و مؤمن شد و روش خود را بكلى تغيير داد؛ نمازش را مى‏ خواند، روزه ‏اش را مى‏ گرفت، 🔻كارش به جايى كشيد كه با اينكه ادارى بود و پست حساسى هم در خراسان داشت، مقيّد شده بود كه نمازش را با جماعت بخواند. مى ‏رفت مسجد گوهرشاد پشت سر مرحوم آقاى نهاوندى، لباسهايش را مى‏ كَند، عبايى هم مى‏ پوشيد. در جلسات ما هم شركت مى‏ كرد. 🔻مدتى ما ديديم كه اين آقا پيدايش نيست. گفتيم لا بد رفته است مسافرت. رفقا گفتند: نه، او اينجاست و نمى ‏آيد؛ حالا چطور شده است كه در جلسات ما شركت نمى‏ كند، نمى ‏دانيم. 🔻بعد كاشف به عمل آمد كه ديگر نماز جماعت هم نمى ‏رود. تحقيق كرديم ببينيم كه علت چيست. اين مردى كه آن‏طور به دين و مذهب رو آورده بود، چطور يك مرتبه از دين و مذهب رو برگرداند؟ 🔻رفتيم سراغش، معلوم شد قضيه از اين قرار بوده است: اين آقا چند روز متوالى كه رفته نماز جماعت و در صف چهارم پنجم مى ‏ايستاده، يك روز يكى از مقدس‏ مآب هايى كه در صف اول پشت سر امام مى ‏نشينند و تحت الحنك مى‏ اندازند و نمى‏ دانم مسواك چه جورى مى ‏زنند و هميشه خودشان را از خدا طلبكار مى‏ دانند، در ميان جمعيت، در موقع نماز، از آن صف اول بلند مى ‏شود مى ‏آيد تا اين آدم را پيدا مى‏ كند روبرويش مى ‏نشيند و مى ‏گويد: آقا! مى‏ گويد: بله. يك سؤالى از شما دارم. بفرماييد: شما مسلمان هستيد يا نه؟ 🔻اين بيچاره درمى‏ ماند كه چه جواب بدهد. مى‏ گويد: اين چه سؤالى است كه شما از من مى‏ كنيد؟ 🔻مى‏ گويد: نه، خواهش مى‏ كنم بفرماييد شما مسلمان هستيد يا مسلمان نيستيد؟ 🔻اين بدبخت ناراحت مى ‏شود، مى‏ گويد من مسلمانم؛ اگر مسلمان نباشم، در مسجد گوهرشاد در صف جماعت چکار مى ‏كنم؟ 🔻مى‏ گويد: اگر مسلمانى، چرا ريشت را اين‏طور كرده‏ اى؟ 🔻از همان‏جا سجاده را برمى ‏دارد و مى ‏گويد: اين مسجد و اين نماز جماعت و اين دين و مذهب مال خودتان. رفت كه رفت. 🔻اين هم يك جور به اصطلاح نهى از منكر كردن است، يعنى فراراندن‏ و بيزار كردن مردم از دين. براى مخالف‏ تراشى، براى دشمن ‏تراشى، چيزى از اين بالاتر نيست. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى(حماسه حسینی ۱و۲)) ؛ ج‏17 ؛ ص249-با ویرایش جزئی - https://eitaa.com/shakhes1340