#عشق روزم سیاه شد ز غم ماجرای عشق مویم سپید شد به ره ابتلای عشق عقلم ز دست رفت و جنون گشت پای‌بند هوشم ز سر پرید به بام هوای عشق دردم فراق دوست بوَد از الست و نیست جز در مطبّ وصل، علاج از دوای عشق عشقم هوای کوی حبیب است و وصل او شوقم لقای دوست بوَد از عطای عشق عاشق به دام طرّه‌ی معشوق اگر فتاد خورده فریب دانه‌ی خال بلای عشق آنجا که عشق خیمه زند عقل بگذرد وآنجا که عقل راه بَرد نیست جای عشق عشقی که ره به کنهِْ حقیقت نبرده است باشد مجاز ، زندگی غم فزای عشق گر عاشقی‌است دیدن روی پری رخان بیچاره آن کسی که شود مبتلای عشق شهد است عشق و تلخ کند کام عاشقان فرهاد شد به خاطر شیرین فنای عشق عشق و جنون یکی‌ا‌ست که لیلی بهانه بود چون شد بریده بر تن مجنون قبای عشق (شمس قمی) ترانه‌ی عشق تو گر سرود عاشق بوَد به جلوه‌ی حسن خدای عشق شادروان سید علیرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi

#دوباره_می‌سازد فلک که صورتِ چون ماهپاره می‌سازد‎ ندانم از چه پس از نقش، پاره می‌سازد‎ چو نقش‌بند ازل ، سازد و کند ویران چه غم که صورت بهتر دوباره می‌سازد‎ مکن به خاک ، تکبّر که صانع ازلی... عقیق و درّ و گهر را ، ز خاره می‌سازد‎ به عَقد زهره به آیین رونما همه شب فلک ز عِقد پَرَن ، گوشواره می‌سازد‎ فدای برق نگاهش که خرمن جان را به یک اشاره سراسر ، شراره ‎می‌سازد ز دانه‌های سرشکم به‌شام فرقت دوست جهان به چهره‌ی زردم ستاره می‌سازد نظاره‌ی رخِ مَه طلعتان ، مباح بوَد... که حق، دو دیده برای نظاره ‎می‌سازد‎ به طبع غمزده‌ام شادی زمانه نساخت فدای غم که به طبعم، هماره می‌سازد‎ بهای آدمی از جامه‌ی نفیس مجوی! که مَردِ حق به یکی جامه پاره ‎می‌سازد‎ به خوابِ غفلتمان تا چو کودکان ببرد فلک ز سیر زمین ، گاهواره می‌سازد‎ نفوذ فوج اَبابیل بین ز قدرت حق که کار اَبرَهه را با حَجاره می‌سازد‎ چه چاره باشدم ای شیخ از ارادت پیر؟! چو بهر مردم بیچاره ، چاره می‌سازد ز مدّعی نهَراسم از آن که طبع روان به رغم وی غزلم بی‌شماره می‌سازد‎ چو شعر (شمس قمی) شیره‌ی تجارب اوست فنون طبع سخن را عصاره می‌سازد‎. شادروان سید علیرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi

(اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یٰا حَسَنَ بْنَ عَلِی الْمُجْتَبیٰ) #ماه_خدا #رباعی #میلاد_امام_حسن #امام_حسن_مجتبی از مطلع انوار خداوند ودود سر زد به جهان اختر چرخ مسعود یعنی که امام مجتبی سبط رسول در نیمه‌ی ماه رمضان شد مولود شد نیمه چو ماه میمنت‌بخش صیام از مهر خدا ، مهی دمید ایزد فام ماهی چو امام مجتبی کرد طلوع مه نیمه و ماه فاطمه ، بدر تمام از موهبت خدای ، در شهر صیام تابید مهی رشک دو صد ماه تمام ماه رمضان ز شرم گردید دو نیم مولود چو گشت مجتبی دوم امام شادروان سید علیرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi

(السّـلامُ عَلَيْكَ يٰا عَلِـیّ بْنِ اَبی‌طٰالـِب) ا࿐❁❈❁࿐✿࿐❁❈❁࿐ا #ماه_خدا #شهادت #رمضان_المبارک #شب_قدر #شهادت_امیرالمؤمنین (فُزتُ وَ رَبّ الکَعبَه) پــور بوسفیـــان چـو از بیـــداد و کیـن داد حکــــم قتــــل ِ میـــــر مـــؤمنـــین ابــن ملجــــم جـــانـــی رذل و شـریـــر یـــافـت مــــأمــوریــت قـتــــل امیـــــر گـــرگ دون از حیـــله‌ی روبــــاه پیــــر گشت انـــدر بیشـه‌ی حــق شـــیرگیـــر هیجده شب چون که بگذشت از صیام شد به ‌سوی کــوفــه بـن ملجــم ز شـام دل بـه قـتـــل مــرتضـی بیـــتاب داشت چونکه طـرح قتــل در محـــراب داشت تیـــره‌شـب زیـن مــاجـــرا نــاشــاد شد روز هــــم غمگیـــن ازیـــن بیــــداد شد شب ازین وحشت به کنــدی می‌گذشت روز هـــم شــد کُـنــــد ، انــدر بــازگشت شـب نبـُــد راضـی بـه قتــــل مــرتضـیٰ پـس بــه پیمـــودی بــه حـِــــدّت راه را روز هـم از این جنـــایـت ، بیــم داشت زیـن سبب پــا را به کُنـــدی می‌گذاشت عاقبت شـب شد به‌روز از خــدعـه زور وانگهـی ، ظلمـت مسلّــط شـد به نـــور زاغِ شـب سـوی جنـــایـت پـــر کشــید تــا کــه قـــــویِ روز را در بــــر کشــید چـون ســیاهی در سـپـیدی جــا گرفت دزدِ جـــان ، در این زمـان مـــأوا گرفت روز و شـب چـون رنگِ ضــدیــن آمدی دزدِ جــــان ، بیــــن الطـــلوعیــن آمدی عــاقـبـت ، بیــن الطـــلوعیــن از درنـگ دامـنـش آلــوده شــد بــر قتـــل و ننـگ ســـارقِ جـــــان امـیــــــرالمـــؤمنــــین ایــن زمــان بنمــود در مسجـــد کمیــن داشت ننـگ از قتــل مـولـی گرچه شب لاجــرم شـب شـد بـه قتـــل وی سـبـب روز را زیــن قتـــل اگــــر عــــار آمــدی بـا شـب انــدر جـُـــرم ، همکـــار آمــدی هر دو در قتـــلِ علــی ، گشــته شـریـک همعنـان شد در جنــایـت زشـت و نیـک زشــتی شـب گـــر شهـــــادت آفـــریــد نـیـکـــی روزش ، سعــــــادت آفـــریــد آنکــه شد مــولــود ، در کعبــه بـه نـــاز شـد شهیــد حــق ، بـه محـــراب نمـــاز از ولادت تــــا شهــــــادت ، مـــرتضــیٰ از قضــای حضــرت حــق ، بـُـد رضــــا زیـن سبـب وقـت شهــــادت آن امیـــر گفـت : راحـت گشـتم از دنیـــای پیـــر "فــــزت"ُ فــرمـود آن شهیـــد راه دیـن پس "و رَبّ الکعبـه" گفت آن شاه دیـن آری ، آری از ســــــتـم ، آســـــوده شــد از شکنـج و رنـــج و غـــم آسوده شــد رفـت و قــدرش بر بشـر معلــوم گشت عــالـم از عـــدل علـی ، محــروم گشت عـــدل رفـت و عـــادل غمخــوار رفـت شــیر یــــزدان ، حیــــدر کـــــرّار رفـت زیـن مصیـبـت ، خلق گـریـان علی‌است (شمس قم) دایم نــواخــوان علی‌است شادروان سید علیرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi