📝 عذاب، یکی از مراتب رحمت الهی 💠 گفتارهایی درباره دعای کمیل از استاد حسینی شاهرودی ـ بخش ششم 🔹 شرحی بر عبارت: أتراک معذبی بنارک بعد توحیدک ... 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 📝 عذاب، یکی از مراتب رحمت الهی 💠 گفتارهایی درباره دعای کمیل از استاد حسینی شاهرودی ـ بخش ششم

📝 عذاب، یکی از مراتب رحمت الهی 💠 گفتارهایی درباره دعای کمیل از استاد حسینی شاهرودی ـ بخش ششم 🔹 شرحی بر عبارت: أتراک معذبی بنارک بعد توحیدک ... 🔹 همه مخلوقات، درجاتی از توحید را دارند، فطرت آن‌ها توحید است و این یعنی 99 درصد وجود موجودات و در آن یک درصد هم باز فطرت الهی حضور و ظهور دارد، ولو این‌که از جهت دیگری مستور و محجوب باشد. بنابراین همه استحقاق و استعداد رحمت دارند ولی موانعی ایجاد شده است. این موانع گاهی مربوط به آفرینش از طریق نسل‌هایی است که می‌آید، گاهی از طریق محیطی است که به دنیا آمده و زندگی کرده، در خانواده‌ای که بوده، اعمال و رفتاری که انجام داده. این‌ها موانعی ایجاد کرده. این موانع را چه باید کرد؟ 🔹 در قالب مثال، مثل این است که کسی صحیح و سالم به دنیا آمده، سر به هوا بوده و شیطنت کرده و مثلاً دست خود را شکسته یا دستش را آلوده کرده و به چشمهایش زده و چشمها را آلوده کرده. با این چه باید کرد؟ مادر و پدر نسبت به فرزندشان لطف دارند، دوستش دارند و عاشق او هستند. آیا او را رها کنند تا همین‌طور باشد یا او را به تیغ جراح بسپارند؟ راهی جز تیغ جراحی نیست. حال، وقتی که به تیغ جراحی می‌سپارد، آیا واقعاً پدر و مادر عصبانی‌اند و می‌گویند حال که او را جراحی می‌کنید، من هم یکی پسِ گردن او را بزنم؟ یا این‌که نه، اشک می‌ریزد و گریه می‌کند که راه دیگری غیر از این نیست. 🔹 پس «اتسلط النار علی وجوه ...» به این علت است که خدای متعال که چنین کاری نمی‌کند، اما برای این‌که این بنده به کمال خود برسد، راه دیگری نیست. بنابراین عذاب اضطراری است. مثل مداوایی که در این عالم انجام می‌شود. الان جراحی راحت است. در گذشته آهن را داغ می‌کردند و روی زخم می‌گذاشتند. وقتی که این آهن را داغ می‌کنند، زخم می‌سوزد و بوی چربی و کباب می‌آید. ـ من خودم دیدم ـ کسی که این کار را می‌کند، مگر از سر خوشی و ذوق و لذت است؟ خیر، لکن راه دیگری وجود ندارد. یا باید او را عذاب کنیم و به سخت‌ترین درجه بسوزانیم تا این موانع کنار برود و بتواند ببیند و بشنود و لذایذ را درک کند، یا این‌که به حال خودش رهایش کنیم. کدام یک؟ ضمن این‌که این درد دارد، ولی به هر عاقلی که بگویی، راه اول را انتخاب می‌کند. 🔹 بنابراین تو کسی را عذاب نمی‌کنی. آن‌چه که اتفاق می‌افتد، اولاً عذاب نیست، ثانیاً از سر ناچاری است. این‌که فرمود که دوزخ را پر می‌کنم (لاملأن جهنم)، نه این‌که چون شما چنین و چنان کردید، بلکه شما احتیاج به شستشو دارید. چاره‌ای نداریم جز این‌که این خزانه را پر کنیم. 🔹 حال، وقتی این‌ها را در این خزانه ریختیم، به راحتی تمیز می‌شوند؟ خیر. چون تمیز نمی‌شوند، درِ آن را هم ببندید. بالاخره باید تمیز شوند. برای این‌که خلق خدا تمیز بشوند، به عنوان یکی از مراتب رحمت خدای متعال، باید حتماً آن‌ها را در خزانه آب جوش بیندازند و الا به کمال و رشد و لذت و آرامش نمی‌رسند. 🔹 در نتیجه، همچنان‌که برای یک کار جراحی کوچک در دنیا پول زیادی می‌دهیم تا این‌که ما را جراحی کنند، در آخرت هم برای جهنم رفتن باید خواهش و التماس کنیم ولی لطف خدا زیاد است و می‌گوید من شما را مجانی می‌برم. کانال طهور

💠 اسرار نام فاطمه (سلام الله عليها) 🔹 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 اسرار نام فاطمه (سلام الله عليها)

💠 این الرجبیون 🔹 پرونده ویژه ماه رجب در پایگاه اطلاع‌رسانی طهور به نشانی زیر 🔽🔽 https://b2n.ir/k99412 کانال طهور @sharabetahour

💠 ماه رجب، آغاز سلوک همگانی 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی، به مناسبت ماه رجب 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 ماه رجب، آغاز سلوک همگانی

💠 ماه رجب، آغاز سلوک همگانی 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی، به مناسبت ماه رجب 🔹 ماه رجب آغاز سلوک است. سلوک یا سالکان بر دو دسته‌اند. اهل بدایت و اهل نهایت. برای هر دو، آغاز سلوک ماه رجب است و دست‌یابی به مرتبه عبودیت اهل بدایت در ماه رجب شروع می‌شود و برای دسترسی به عبودیت اهل نهایت هم باز از همین ماه رجب انجام می‌شود. 🔹 با این توضیح که کسانی که مراتب چهارگانه وجود آن‌ها یعنی طبیعت، نفس، قلب و روح هنوز به مرتبه اسلام یا تسلیم محض و خالص به‌گونه‌ای که خدا را هم مبدأ همه کمالات و صفات و هم همه افعال بداند، نرسیده، از ماه رجب آغاز می‌کنند. در این ماه است که آرام آرام از ظاهر آن و دعاهای مختلفی که مربوط به ظاهر است، به مرتبه نفس می‌رسد، از نفس عبور می‌کند و به قلب می‌رسد و بالاخره پایان آن مرتبه روح است. 🔹 اما به نظر رایج، کسانی که از مرتبه روح عبور کردند و به مرتبه سر، خفی و اخفی رسیدند، این‌ها هم در ماه رجب اتفاق می‌افتد. عبودیت آن‌ها در ماه رجب رخ می‌دهد به این معنا که در این مرتبه توحید فاعلی آن‌ها، توحید سرّی می‌شود و مشاهده می‌کنند یا می‌یابند و یا عقیده و ایمان دارند که عابد همان کسی است که معبود است و عبادت هم غیر از ارتباط بین عابد و معبود نیست. این بنا بر یک نظر که سه مرتبه اول، مرتبه اهل بدایت است، سه مرتبه آخر، مرتبه اهل نهایت و انتهای سیر اهل بدایت و ابتدای سیر اهل نهایت، مرتبه روح است. 🔹 اما بنابر این‌که تمام این مراتب هفت‌گانه مربوط به اهل بدایت است، در ماه رجب است که انسان‌ها می‌توانند علاوه بر طبیعت و نفس و قلب و روح، به سر و خفی و اخفای خود هم از طریق عبادات بپردازند. 🔹 عباداتی هم که در این ماه خیلی سفارش شده است، یکی سوره توحید است، یکی لا اله الا الله و بعد هم صلوات. ذکرهای دیگری هم که هست، در همین زمینه‌هاست. یعنی اکثریت قریب به اتفاق ذکرها مربوط به توحید است و امور مربوط به توحید از جمله ذکر صلوات بر خاندان پیامبر هم اگر در این ماه وارد شده، به‌خاطر این است ‌که مربوط به ظهور توحید است. 🔹 بنابراین تمام مراتب هفت‌گانه وجود انسان و تمام مراتب هفت‌گانه عالم هستی، تماماً نقطه آغاز و پایان آن یا حداقل آغاز آن در ماه رجب است، باطن این مراتب هفت‌گانه که مربوط به سیر اهل نهایت است (بنابر نظر ادقّ) آن‌هم مربوط به ماه رجب. 🔹 بنابراین ادعیه و اورادی که وجود دارد، برای همگان است. یعنی کسانی که از مرتبه طبیعت می‌خواهند شروع کنند، دعاهای آن‌ها همین‌هاست. کسانی که از مرتبه نفس شروع می‌کنند، همین‌هاست. کسانی که نفس آن‌ها رام است، قلبشان را شروع کردند و می‌خواهند تلوّنات قلبی را پیشگیری کنند، بازهم دعاهای آن‌ها همین‌هاست و همین طور تا آخر کسانی که سر، خفی و اخفی را می‌خواهند به کمال برسانند هم همین است. 🔹 حتی اهل نهایت هم که همه این مراتب را ظاهراً و باطناً طی کردند و سیر دیگری که سیر در اسماء و صفات خدای متعال هست را شروع کردند، آن‌ها هم همین‌گونه است. یعنی دعای آن‌ها، دعای حقیقت و باطن طبیعت آن‌ها همین دعاهایی است که در این‌جاست. باطن و حقیقت نفس آن‌ها، بازهم دعاها همین‌گونه است. 🔹 یعنی به‌خاطر جامعیت ماه رجب نسبت به رحمت خدای متعال، ادعیه‌ای که وجود دارد، ادعیه همگانی است. بر خلاف ماه مبارک رمضان است که مثلاً دعای امام محمد باقر علیه الصلات و السلام، دعای خواص بلکه اخص خواص است. یا مثلاً در ماه شعبان، زیارت شعبانیه یا ادعیه خاص شعبان ممکن است که مربوط به همگان نباشد و اگر کسانی هم بخوانند، ممکن است متوجه نشوند که چه می‌گویند، به‌خاطر این‌که امکان دسترسی برای آن‌ها نیست. اما ماه رجب این‌گونه نیست. 🔹 ماه رجب سفره عامی است که عمومات، ظواهر، روایات و ادعیه آن مربوط به همگان است و همگان می‌توانند به آن دست پیدا کنند. سفره‌ای به این گستردگی که ظاهر آن مربوط به جمعی، باطن آن مربوط به جمعی دیگر و هر دو هم به اندازه استعداد، لیاقت، حال و قال خود از آن استفاده ببرند، وجود ندارد؛ چه، این‌گونه به نظر می‌رسد. کانال طهور @sharabetahour

🔊 #آواهنگ ـ بخش اول ماه رجب، ماه تمرين بندگي گفتاری از استاد حسینی شاهرودی، به مناسبت #ماه_رجب گزیده شرح #خطبه_پارسایان، درس 69 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #آواهنگ ـ بخش اول ماه رجب، ماه تمرين بندگي گفتاری از استاد حسینی شاهرودی، به مناسبت #ماه_رجب گزیده شرح #خطبه_پارسایان، درس 69

🔊 #آواهنگ ـ بخش اول ماه رجب، ماه تمرين بندگي گفتاری از استاد حسینی شاهرودی، به مناسبت #ماه_رجب گزیده شرح #خطبه_پارسایان، درس 69 🔹 شفاعتی که شامل شیعیان و محبان خاندان پیامبر می‌شود، عبارت است از نجات دادن شیعیان و محبان از عالم جبروت و گذر دادن آن‌ها از این عالم و رساندن و الحاق آن‌ها به عالم توحید و وحدت صرف. 🔹 پس خودمان را آماده کنیم؛ ظاهر کار که درست شده. الحمد لله به لطف الهی امت پیامبر شده‌ایم. به لطف الهی و کرم آن خاندان صاحب کرم، از محبان خاندان پیامبر هم شده‌ایم. با یکی به ملکوت رسیده‌ایم و با دیگری به جبروت. اگر نرسیده‌ایم، معلوم می‌شود که یا امت نیستیم یا شیعه نیستیم. استعداد و قابلیت قریب به فعل را با امت شدن، شیعه شدن یا محب شدن به دست آورده‌ایم یا شامل حال‌مان شده است. این استعداد و قوه قریب به فعل را باید به فعلیت برسانیم و اگر به فعلیت رساندیم، استعداد و شایستگی شفاعت خاندان پیامبر را پیدا خواهیم کرد که مربوط به بعد از تولد دوم است، نه حتی تولد دوم که ملکوت است و اگر نه، باید منتظر باشیم که قومی، خویشی، آشنایی، صالحی، مؤمنی، عالمی یا شهیدی دست ما را بگیرد و از جهان طبیعت نجات دهد. 🔹 اگر این‌گونه شد، نشان‌دهنده این است که ولو ممکن است بنده خوب، موحد و آدم حسابی باشیم، ولی نه از امت حبیب به حساب می‌آییم و نه از شیعه امیر صلوات الله و سلامه علیه. 🔹 سه ماه رجب، شعبان و رمضان ماه‌هایی است که می‌توان این قابلیت قریب به فعل را یا اقرب به فعل ساخت، یا به فعلیت رساند؛ ماه بندگی یا دست‌یابی به بندگی، ماه محبت یا دست‌یابی به محبت و ولایت و بالاخره ماه توحید. 🔹 اگر کسانی توانستند در ماه رجب تمرین بندگی کنند، می‌توانند در زمره بندگان و در مجلس و محفل بندگان حقیقی وارد شوند که اینان محبانند. اهل محبت از طریق تمرین و ممارست در بندگی اهل محبت شده‌اند، اگرچه قطع نظر از بندگی ممکن بود و ممکن است محبت داشته باشند، ولی اهل محبت بودن غیر از محب است. اهل محبت و اهل ولایت کسانی هستند که در وجودشان و در تعلقات، حیثیت‌ها و جنبه‌های وجودی‌شان جز محبت پیدا نمی‌شود. برای همین است که برخی از بزرگان می‌فرمودند که «محبت گر شود پیدا، به هر قیمت خریداریم» 🔹 استعداد و قابلیت قریب و توأم به عمل اگر باشد، دست‌یابی به ولایت مأمول و مورد امید است و می‌توان به آن امید داشت. 🔹 پس در ماه رجب، بندگی کردن، تمرین بندگی کردن، در مقابل خدا چشم گفتن، تسلیم بودن، یکی به‌دو نکردن، اعتراض و شکوه نکردن، سخنی خلاف رضای او نگفتن، تخیلی خلاف رضای او نداشتن، خیالی به ذهن نیاوردن و نپروراندن، حداقل مانند مرده‌ای در دست مرده‌شور و غسال بودن، بی‌تمنا، بی‌خواسته، بی‌امر و بی‌نهی، آب گرم بود یا سرد! به هرگونه که باشد، باید تحمل کرد، مرده‌شور خوب کار کرد یا خوب کار نکرد، هر کاری کرد، کرد. 🔹 گمان نکنیم که یک جایی ما هم مرده‌ای خواهیم بود در دست غسال و هیچ نخواهیم گفت. همین‌جا هم همین‌گونه است، باید تمرین کرد. راه آن این است که از امکانات، استعدادها، قابلیت‌ها و توان خود و دیگران که همراه ما هستند، استمداد بطلبیم، تدبیر انجام دهیم، ولی از نتایج آن گله‌مند نباشیم. اگر گله‌مندیم، از خودمان گله‌مند باشیم. از خود اعتراض داشته باشیم و به خود ظنین و بدگمان باشیم. 🔹 اما به خدای خودمان، اگر نمی‌توانیم راضی باشیم، که ظاهراً نمی‌توانیم، حداقل باید تسلیم باشیم. نمی‌توانیم آنچه رخ می‌دهد به عینِ رضا بپسندیم و بپذیریم، ولی می‌توانیم سکوت کنیم، می‌توانیم شکوه نکنیم، می‌توانیم به همه اهل عالم شکوه خود را اعلام نکنیم. 🔹 این‌ها مربوط به ماه رجب است. ماه بنده بودن، ماه چشم گفتن، ماه تسلیم بودن، ماه دعا کردن و به دعا راضی بودن و به نتیجه دعا راضی بودن و به اجابت آن راضی بودن و به عدم اجابت آن راضی بودن، یا سکوت کردن و هیچ نگفتن. کانال طهور @sharabetahour