اول دفتر به نام ایزد دانا صانع پروردگار حی توانا اکبر و اعظم، خدای عالم و آدم صورت خوب آفرید و سیرت زیبا از در بخشندگی و بنده‌نوازی مرغ هوا را نصیب و ماهی دریا قسمت خود می‌خورند، مُنعِم و درویش روزی خود می‌برند پشّه و عَنقا حاجت موری به علم غیب بداند در بُنِ چاهی به زیر صخرهٔ صَمّا جانور از نطفه می‌کند، شکر از نی برگِ تر از چوب خشک و چشمه ز خارا شربت نوش آفرید از مگسِ نَحْل نَخل تناور کند ز دانهٔ خرما از همگان بی‌نیاز و بر همه مشفق از همه عالم نهان و بر همه پیدا پرتو نور سُرادِقات جَلالش از عظمت، ماورای فکرت دانا خود نه زبان در دهان عارف مدهوش حمد و ثنا می‌کند، که موی بر اعضا هر که نداند سپاس نعمت امروز حیف خورد بر نصیب رحمت فردا بار خدایا مُهَیْمِنی و مُدَبِّر وز همه عیبی مقدّسی و مُبَرّا ما نتوانیم حق حمد تو گفتن با همه کَرّوبیان عالم بالا سعدی از آنجا که فهم اوست سخن گفت ور نه کمال تو، وَهْم کی رسد آنجا؟ معنی لغات: سرادقات: خیمه ها، سراپرده ها. کروبیان: فرشتگان مقرب درگاه #سعدی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

مسافری که اجل گشته بود همسفرش سفر رسیده به پایان در آخر صفرش هنوز آید از آن حجره غریب به گوش صدای ناله آهسته پسر پسرش چه خوب اجر رسالت به مصطفی دادند که پاره جگرش، پاره پاره شد جگرش اگر چه کار گذشته، اجل شتاب مکن جواد آمده از ره به دیدن پدرش ز اشک‌ها‌ی جوادالائمه پیدا بود که شسته دست دگر از جهان محتضرش پسر به صورت بابا نهاد صورت خویش پدر گرفت به زحمت سرشک از بصرش #سازگار  🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

انگور سرخى سبز کرده دست و پایت را تغییر داده حالت حال و هوایت را   اى خاکِ عالم بر سرم حالا که مى‏آیى از چه کشیدى بر سر و رویت عبایت را؟   تو سعى خود را مى‏کنى و باز مى‏افتى این زهر خیلى ناتوان کرده است پایت را   وقت زمین خوردن صدا در کوچه مى‏پیچد آرى شنیدند آسمانى‏ها صدایت را   وقتى لبت خشکید و چشمت ناتوان‏تر شد در حجره‏ى در بسته دیدى کربلایت را   در حجره‏اى افتاده‏اى و تشنگى دارى تو کربلاى دیگر در حال تکرارى   قسمت نشد خواهر کنار پیکرت باشد بد شد، نشد امروز بالاى سرت باشد   بد جور دارى روى خاک از درد مى‏پیچى اى واى اگر امروز روز آخَرت باشد   حیف از سر تو نیست روى خاک افتاده؟ باید سرت الآن به دست خواهرت باشد   حالا غریبى را ببین دنبال تابوتت دختر ندارى لااقل دربدرت باشد   وقتى شروع روضه‏هاى ما بیان توست خوب است پایانش بیان دیگرت باشد   یابن شبیب آیا شهید بى کفن دیدى؟ در لابلاى نیزه، پاره‏پاره تن دیدى   #علی‌اکبر_لطیفیان 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast